Reizen
alle pijlers
Trouwen in Japan
maandag 18 juli 2016 15:33
Hallo allemaal!
Even een nieuwe nick aangemaakt in verband met herkenbaarheid (alhoewel ik door de situatie die ik nu ga schetsen toch vast wel herkend zal worden ).
Het zit zo: mijn vriendin en ik gaan trouwen!!!
Alhoewel we nog niets concreets op papier hebben staan of geboekt hebben, hebben we wel een idee hoe we onze trouwerij willen houden: namelijk graag kleinschalig. Als we beginnen te tellen komen op niet zo heel veel mensen:
Ik en mijn vriendin
van 'mijn' kant: ouders, zus (+haar vriend), oma, oma, twee goede vrienden
van 'haar' kant: vader, broer (+zijn vriendin), oma, oma&opa, twee goede vriendinnen
--------------------+
18 mensen in totaal
Verder willen we eigenlijk niemand uitnodigen, ook geen ooms en tantes o.i.d. Niet omdat we niet van ze houden of zo, maar omdat we ze maar eens per jaar zien en dus niet een heel goede band hebben.
We willen graag trouwen in Japan omdat dit land voor mijn aanstaande heel speciaal is. Ze is altijd al verzot geweest op Japan, ze heeft zelf ook de taal geleerd, en we zijn er samen ook al een paar keer geweest. (In de toekomst willen we misschien ook wel emigreren naar Japan. Nouja, 'misschien'; mijn vriendin wil sowieso emigreren het enige wat haar nog tegenhoudt ben ik Ik twijfel ergens nog, maar ja, als zij dit echt wil dan ga ik natuurlijk heel graag mee! Ik kan niet zonder haar leven )
En Japan is voor ons beide ook heel speciaal, omdat zij mij in dit land ten huwelijk heeft gevraagd.
Nou goed, Japan dus! We zitten alleen wel in dubio met een aantal zaken. Zo wil ik graag mijn oma's uitnodigen maar ik weet niet of dat heel verstandig is, door de lange vlucht... Mijn ene oma vloog tot voor kort elk jaar naar Amerika (ze heeft daar familie wonen) en zij zal niet zo'n probleem hebben met zo'n lange vlucht.
Maar mijn andere oma heeft nog nooit gevlogen, en nu moet ze helemaal naar Japan!? Zij is lichamelijk ook de jongste niet meer, en ik wil haar eigenlijk die vlucht niet aandoen... Ik weet haast zeker dat ze wel mee zou gaan naar Japan om bij de trouwerij aanwezig te zijn als ik het haar vraag, maar dat zou ze dan puur om mij doen... Want als het even kan "zou ze voor geen goud gaan vliegen." De kwestie is dus of ik zo'n groot offer wel kan en mag verlangen van mijn oma? Moet ik haar dit wel aandoen?
En als die oma niet meegaat, (niet meekan), willen we eigenlijk helemaal geen oma's en opa uitnodigen... Of is dat heel cru?
Dan heb ik nog een goede vriend die ik er wel heel graag bij wil hebben, alleen hij heeft nu een vriendin.. Nou is het punt dat ik deze vriendin niet zo heel goed ken (ze is wel aardig verder, maar ons contact is heel oppervlakkig wat dat betreft). Het liefst zou ik alleen mijn goede vriend uitnodigen en zijn vriendin dus niet... Maar ik weet niet of ik dat kan maken? Ik zou daar zelf ook niet gecharmeerd van zijn denk ik, als alleen ik werd uitgenodigd en mijn partner mocht niet mee... Ik wil onze vriendschap ook niet bederven verder.
Wat zouden jullie hiermee doen?
Zo, sorry dat het zo'n lang verhaal geworden is. Vragen/tips/opmerkingen/suggesties zijn allemaal welkom!
Even een nieuwe nick aangemaakt in verband met herkenbaarheid (alhoewel ik door de situatie die ik nu ga schetsen toch vast wel herkend zal worden ).
Het zit zo: mijn vriendin en ik gaan trouwen!!!
Alhoewel we nog niets concreets op papier hebben staan of geboekt hebben, hebben we wel een idee hoe we onze trouwerij willen houden: namelijk graag kleinschalig. Als we beginnen te tellen komen op niet zo heel veel mensen:
Ik en mijn vriendin
van 'mijn' kant: ouders, zus (+haar vriend), oma, oma, twee goede vrienden
van 'haar' kant: vader, broer (+zijn vriendin), oma, oma&opa, twee goede vriendinnen
--------------------+
18 mensen in totaal
Verder willen we eigenlijk niemand uitnodigen, ook geen ooms en tantes o.i.d. Niet omdat we niet van ze houden of zo, maar omdat we ze maar eens per jaar zien en dus niet een heel goede band hebben.
We willen graag trouwen in Japan omdat dit land voor mijn aanstaande heel speciaal is. Ze is altijd al verzot geweest op Japan, ze heeft zelf ook de taal geleerd, en we zijn er samen ook al een paar keer geweest. (In de toekomst willen we misschien ook wel emigreren naar Japan. Nouja, 'misschien'; mijn vriendin wil sowieso emigreren het enige wat haar nog tegenhoudt ben ik Ik twijfel ergens nog, maar ja, als zij dit echt wil dan ga ik natuurlijk heel graag mee! Ik kan niet zonder haar leven )
En Japan is voor ons beide ook heel speciaal, omdat zij mij in dit land ten huwelijk heeft gevraagd.
Nou goed, Japan dus! We zitten alleen wel in dubio met een aantal zaken. Zo wil ik graag mijn oma's uitnodigen maar ik weet niet of dat heel verstandig is, door de lange vlucht... Mijn ene oma vloog tot voor kort elk jaar naar Amerika (ze heeft daar familie wonen) en zij zal niet zo'n probleem hebben met zo'n lange vlucht.
Maar mijn andere oma heeft nog nooit gevlogen, en nu moet ze helemaal naar Japan!? Zij is lichamelijk ook de jongste niet meer, en ik wil haar eigenlijk die vlucht niet aandoen... Ik weet haast zeker dat ze wel mee zou gaan naar Japan om bij de trouwerij aanwezig te zijn als ik het haar vraag, maar dat zou ze dan puur om mij doen... Want als het even kan "zou ze voor geen goud gaan vliegen." De kwestie is dus of ik zo'n groot offer wel kan en mag verlangen van mijn oma? Moet ik haar dit wel aandoen?
En als die oma niet meegaat, (niet meekan), willen we eigenlijk helemaal geen oma's en opa uitnodigen... Of is dat heel cru?
Dan heb ik nog een goede vriend die ik er wel heel graag bij wil hebben, alleen hij heeft nu een vriendin.. Nou is het punt dat ik deze vriendin niet zo heel goed ken (ze is wel aardig verder, maar ons contact is heel oppervlakkig wat dat betreft). Het liefst zou ik alleen mijn goede vriend uitnodigen en zijn vriendin dus niet... Maar ik weet niet of ik dat kan maken? Ik zou daar zelf ook niet gecharmeerd van zijn denk ik, als alleen ik werd uitgenodigd en mijn partner mocht niet mee... Ik wil onze vriendschap ook niet bederven verder.
Wat zouden jullie hiermee doen?
Zo, sorry dat het zo'n lang verhaal geworden is. Vragen/tips/opmerkingen/suggesties zijn allemaal welkom!
woensdag 20 juli 2016 19:25
Vraagje aan TO.... Stel dat jouw beste vriend(in) wil gaan trouwen in Pakistan,
Paraguay of Kameroen (of bedenk even een land waar je helemaal niks mee hebt), zou je dat gewoon alleen maar hartstikke leuk vinden en meteen ja zeggen?
En ja dat zou een maand na jullie eigen huwelijksreis zijn. (Om de keuze ook even vergelijkbaar te maken met wat jullie van je gasten vragen, qua geld /tijd.)
Paraguay of Kameroen (of bedenk even een land waar je helemaal niks mee hebt), zou je dat gewoon alleen maar hartstikke leuk vinden en meteen ja zeggen?
En ja dat zou een maand na jullie eigen huwelijksreis zijn. (Om de keuze ook even vergelijkbaar te maken met wat jullie van je gasten vragen, qua geld /tijd.)
You can never have too many hats, gloves and shoes
woensdag 20 juli 2016 20:02
quote:broodjeharing schreef op 20 juli 2016 @ 19:04:
sws, al dat geblaat over Mooiste Dag werkt excessen in de hand
Precies, ik vind dat echt onzin, de Mooiste Dag, met hoofdletters nog wel.. Ja trouwen is leuk, bijzonder, speciaal, etc., maar ook niet meer dan dat. Je trouwt toch omdat je samen heel veel mooie dagen hebt gehad en voorziet in de toekomst? Bruiloft is dat je dat uitspreekt naar elkaar toe en je familie en vrienden (en de Nederlandse staat, want ja het blijft toch simpelweg een voor het grootste gedeelte financieel contract wat je aangaat tussen jezelf en de staat) en een mooi feestje!
That's it voor mij. Zodra mensen over hun Mooiste Dag gaan spreken (sowieso wat heb ik te maken met iemands Mooiste Dag?) sta ik in de sarcasme-stand...
sws, al dat geblaat over Mooiste Dag werkt excessen in de hand
Precies, ik vind dat echt onzin, de Mooiste Dag, met hoofdletters nog wel.. Ja trouwen is leuk, bijzonder, speciaal, etc., maar ook niet meer dan dat. Je trouwt toch omdat je samen heel veel mooie dagen hebt gehad en voorziet in de toekomst? Bruiloft is dat je dat uitspreekt naar elkaar toe en je familie en vrienden (en de Nederlandse staat, want ja het blijft toch simpelweg een voor het grootste gedeelte financieel contract wat je aangaat tussen jezelf en de staat) en een mooi feestje!
That's it voor mij. Zodra mensen over hun Mooiste Dag gaan spreken (sowieso wat heb ik te maken met iemands Mooiste Dag?) sta ik in de sarcasme-stand...
woensdag 20 juli 2016 20:05
woensdag 20 juli 2016 20:24
donderdag 21 juli 2016 09:23
Ik ben ook een keer uitgenodigd voor een bruiloft van twee Nederlanders die zo nodig aan de andere kant van de wereld moesten trouwen. Echter werd van ons toen wel verwacht dat we het ticket (à 700 euro) en een verplicht uitje dat de bruid zo graag met ons wilde doen (à 100 euro) zelf zouden betalen. Ook wilden ze graag dat je in een bepaalde kleur gekleed ging, kreeg iedereen een bepaalde 'taak' (een vrijgezellenfeest organiseren in het land van bestemming een paar dagen voor de bruiloft, een toespraak houden etc.) en was een huwelijkscadeau ook bijzonder welkom (we kregen zelfs zelfgemaakte envelopjes om het geld in te doen). Ik ben niet gegaan en ben nu helemaal klaar met buitenlandse bruiloften.
donderdag 21 juli 2016 14:42
@Anonymae, wauw, wat een verhaal! Ik moet er alleen maar heel hard om lachen. Wat een lef om dat allemaal te durven vragen van je naasten!
Ik voel me al bezwaard als mensen cadeautjes willen geven voor mijn verjaardag, dan denk ik jeetje, dat hoeft toch helemaal niet.
Ben je nog vrienden met ze?
Ik voel me al bezwaard als mensen cadeautjes willen geven voor mijn verjaardag, dan denk ik jeetje, dat hoeft toch helemaal niet.
Ben je nog vrienden met ze?
You can never have too many hats, gloves and shoes
donderdag 21 juli 2016 14:44
quote:patsy--stone schreef op 20 juli 2016 @ 19:25:
Vraagje aan TO.... Stel dat jouw beste vriend(in) wil gaan trouwen in Pakistan,
Paraguay of Kameroen (of bedenk even een land waar je helemaal niks mee hebt), zou je dat gewoon alleen maar hartstikke leuk vinden en meteen ja zeggen?
En ja dat zou een maand na jullie eigen huwelijksreis zijn. (Om de keuze ook even vergelijkbaar te maken met wat jullie van je gasten vragen, qua geld /tijd.).... nog steeds nieuwsgierig....
Vraagje aan TO.... Stel dat jouw beste vriend(in) wil gaan trouwen in Pakistan,
Paraguay of Kameroen (of bedenk even een land waar je helemaal niks mee hebt), zou je dat gewoon alleen maar hartstikke leuk vinden en meteen ja zeggen?
En ja dat zou een maand na jullie eigen huwelijksreis zijn. (Om de keuze ook even vergelijkbaar te maken met wat jullie van je gasten vragen, qua geld /tijd.).... nog steeds nieuwsgierig....
You can never have too many hats, gloves and shoes
donderdag 21 juli 2016 14:56
quote:Anonymae schreef op 21 juli 2016 @ 09:23:
Ik ben ook een keer uitgenodigd voor een bruiloft van twee Nederlanders die zo nodig aan de andere kant van de wereld moesten trouwen. Echter werd van ons toen wel verwacht dat we het ticket (à 700 euro) en een verplicht uitje dat de bruid zo graag met ons wilde doen (à 100 euro) zelf zouden betalen. Ook wilden ze graag dat je in een bepaalde kleur gekleed ging, kreeg iedereen een bepaalde 'taak' (een vrijgezellenfeest organiseren in het land van bestemming een paar dagen voor de bruiloft, een toespraak houden etc.) en was een huwelijkscadeau ook bijzonder welkom (we kregen zelfs zelfgemaakte envelopjes om het geld in te doen). Ik ben niet gegaan en ben nu helemaal klaar met buitenlandse bruiloften.En hoeveel van hun genodigden zijn daadwerkelijk ingegaan op deze absurde eisen?
Ik ben ook een keer uitgenodigd voor een bruiloft van twee Nederlanders die zo nodig aan de andere kant van de wereld moesten trouwen. Echter werd van ons toen wel verwacht dat we het ticket (à 700 euro) en een verplicht uitje dat de bruid zo graag met ons wilde doen (à 100 euro) zelf zouden betalen. Ook wilden ze graag dat je in een bepaalde kleur gekleed ging, kreeg iedereen een bepaalde 'taak' (een vrijgezellenfeest organiseren in het land van bestemming een paar dagen voor de bruiloft, een toespraak houden etc.) en was een huwelijkscadeau ook bijzonder welkom (we kregen zelfs zelfgemaakte envelopjes om het geld in te doen). Ik ben niet gegaan en ben nu helemaal klaar met buitenlandse bruiloften.En hoeveel van hun genodigden zijn daadwerkelijk ingegaan op deze absurde eisen?
Shoot first, ask questions later!
donderdag 21 juli 2016 14:59
quote:Anonymae schreef op 21 juli 2016 @ 09:23:
Ik ben ook een keer uitgenodigd voor een bruiloft van twee Nederlanders die zo nodig aan de andere kant van de wereld moesten trouwen. Echter werd van ons toen wel verwacht dat we het ticket (à 700 euro) en een verplicht uitje dat de bruid zo graag met ons wilde doen (à 100 euro) zelf zouden betalen. Ook wilden ze graag dat je in een bepaalde kleur gekleed ging, kreeg iedereen een bepaalde 'taak' (een vrijgezellenfeest organiseren in het land van bestemming een paar dagen voor de bruiloft, een toespraak houden etc.) en was een huwelijkscadeau ook bijzonder welkom (we kregen zelfs zelfgemaakte envelopjes om het geld in te doen). Ik ben niet gegaan en ben nu helemaal klaar met buitenlandse bruiloften.
Ohohoh, wat een verhaal.
Nou die zullen het niet erg druk op hun bruiloft hebben gehad
Ik ben ook een keer uitgenodigd voor een bruiloft van twee Nederlanders die zo nodig aan de andere kant van de wereld moesten trouwen. Echter werd van ons toen wel verwacht dat we het ticket (à 700 euro) en een verplicht uitje dat de bruid zo graag met ons wilde doen (à 100 euro) zelf zouden betalen. Ook wilden ze graag dat je in een bepaalde kleur gekleed ging, kreeg iedereen een bepaalde 'taak' (een vrijgezellenfeest organiseren in het land van bestemming een paar dagen voor de bruiloft, een toespraak houden etc.) en was een huwelijkscadeau ook bijzonder welkom (we kregen zelfs zelfgemaakte envelopjes om het geld in te doen). Ik ben niet gegaan en ben nu helemaal klaar met buitenlandse bruiloften.
Ohohoh, wat een verhaal.
Nou die zullen het niet erg druk op hun bruiloft hebben gehad
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
donderdag 21 juli 2016 17:40
Niet alle reacties gelezen, maar als eerste gefeliciteerd!
Maar ik zou, net als sommige anderen, trouwen in NL en op huwelijksreis gaan naar Japan. En geen partner mee en alleen vegetarisch eten, dan krijg je mij niet mee. Ik ga echt geen eind vliegen en een week in Japan verblijven zonder mijn partner.
Maar ik zou, net als sommige anderen, trouwen in NL en op huwelijksreis gaan naar Japan. En geen partner mee en alleen vegetarisch eten, dan krijg je mij niet mee. Ik ga echt geen eind vliegen en een week in Japan verblijven zonder mijn partner.
donderdag 21 juli 2016 17:41
quote:Anonymae schreef op 21 juli 2016 @ 09:23:
Ik ben ook een keer uitgenodigd voor een bruiloft van twee Nederlanders die zo nodig aan de andere kant van de wereld moesten trouwen. Echter werd van ons toen wel verwacht dat we het ticket (à 700 euro) en een verplicht uitje dat de bruid zo graag met ons wilde doen (à 100 euro) zelf zouden betalen. Ook wilden ze graag dat je in een bepaalde kleur gekleed ging, kreeg iedereen een bepaalde 'taak' (een vrijgezellenfeest organiseren in het land van bestemming een paar dagen voor de bruiloft, een toespraak houden etc.) en was een huwelijkscadeau ook bijzonder welkom (we kregen zelfs zelfgemaakte envelopjes om het geld in te doen). Ik ben niet gegaan en ben nu helemaal klaar met buitenlandse bruiloften.Mooi niet dat ik was gegaan!
Ik ben ook een keer uitgenodigd voor een bruiloft van twee Nederlanders die zo nodig aan de andere kant van de wereld moesten trouwen. Echter werd van ons toen wel verwacht dat we het ticket (à 700 euro) en een verplicht uitje dat de bruid zo graag met ons wilde doen (à 100 euro) zelf zouden betalen. Ook wilden ze graag dat je in een bepaalde kleur gekleed ging, kreeg iedereen een bepaalde 'taak' (een vrijgezellenfeest organiseren in het land van bestemming een paar dagen voor de bruiloft, een toespraak houden etc.) en was een huwelijkscadeau ook bijzonder welkom (we kregen zelfs zelfgemaakte envelopjes om het geld in te doen). Ik ben niet gegaan en ben nu helemaal klaar met buitenlandse bruiloften.Mooi niet dat ik was gegaan!
donderdag 21 juli 2016 19:03
quote:Anonymae schreef op 21 juli 2016 @ 15:05:
Ik hoef ze gelukkig nooit meer te zien. Was de zus van mijn ex dus ik mis ze als kiespijn
Gek genoeg is verder iedereen gegaan, daar stond ik echt enorm van te kijken. Zeker omdat er twee oudere mensen tussen zaten die enorm slecht ter been waren. Vind ik nogal wat om zomaar van hen te verlangen dat ze dat voor je over hebben. Overigens is de gasten nooit gevraagd wat zij van het idee vonden of dat ze überhaupt wel wilden gaan. Te idioot voor woorden was die hele poppenkast.
Tja ik denk dat toch echt heel veel mensen niet eerlijk durven zijn, bezwijken onder de druk en dan maar mee gaan terwijl ze eigenlijk helemaal niet willen.
Dat zie ik al aan kleine uitjes, bijvoorbeeld van het werk of de sportclub, of verjaardagsfeestjes, baby-showers, veel te dure vrijgezellenfeesten, duur etentje en dan ook nog betalen voor de jarige én een cadeau, etc... waar mensen eigenlijk geen zin in hebben, dan gaan ze toch maar, om die ander een plezier te doen of onder groepsdruk (en ondertussen maar mopperen achter hun rug om).
Zelf ben ik meer het directe, eerlijke type (of noem het bot, maakt mij niet uit). Als ik iets niet wil, dan moet je van goeden huize komen wil je me mee krijgen. Maar je weet tenminste wel altijd wat je aan me hebt. Als ik ergens heel enthousiast over ben, meen ik het ook! Dat weet je bij die bange meelopers nooit zeker.... die zeggen altijd alleen maar wat ze denken dat er van ze verwacht wordt.
Ik hoef ze gelukkig nooit meer te zien. Was de zus van mijn ex dus ik mis ze als kiespijn
Gek genoeg is verder iedereen gegaan, daar stond ik echt enorm van te kijken. Zeker omdat er twee oudere mensen tussen zaten die enorm slecht ter been waren. Vind ik nogal wat om zomaar van hen te verlangen dat ze dat voor je over hebben. Overigens is de gasten nooit gevraagd wat zij van het idee vonden of dat ze überhaupt wel wilden gaan. Te idioot voor woorden was die hele poppenkast.
Tja ik denk dat toch echt heel veel mensen niet eerlijk durven zijn, bezwijken onder de druk en dan maar mee gaan terwijl ze eigenlijk helemaal niet willen.
Dat zie ik al aan kleine uitjes, bijvoorbeeld van het werk of de sportclub, of verjaardagsfeestjes, baby-showers, veel te dure vrijgezellenfeesten, duur etentje en dan ook nog betalen voor de jarige én een cadeau, etc... waar mensen eigenlijk geen zin in hebben, dan gaan ze toch maar, om die ander een plezier te doen of onder groepsdruk (en ondertussen maar mopperen achter hun rug om).
Zelf ben ik meer het directe, eerlijke type (of noem het bot, maakt mij niet uit). Als ik iets niet wil, dan moet je van goeden huize komen wil je me mee krijgen. Maar je weet tenminste wel altijd wat je aan me hebt. Als ik ergens heel enthousiast over ben, meen ik het ook! Dat weet je bij die bange meelopers nooit zeker.... die zeggen altijd alleen maar wat ze denken dat er van ze verwacht wordt.
You can never have too many hats, gloves and shoes
vrijdag 22 juli 2016 02:25
quote:elfje12 schreef op 21 juli 2016 @ 20:01:
[...]
Het zou net kunnen. Ik heb mensen van in de 90 op de afdeling. Twee al in de 100. Maar die mensen zie ik niet meer zo ver reizen.Precies. Ik weet het niet zeker, maar ik heb zo'n vermoeden dat dit verhaal wel eens uit de duim gezogen zou kunnen zijn. Gevalletje 'wishful thinking' en vakantie tijd natuurlijk.
[...]
Het zou net kunnen. Ik heb mensen van in de 90 op de afdeling. Twee al in de 100. Maar die mensen zie ik niet meer zo ver reizen.Precies. Ik weet het niet zeker, maar ik heb zo'n vermoeden dat dit verhaal wel eens uit de duim gezogen zou kunnen zijn. Gevalletje 'wishful thinking' en vakantie tijd natuurlijk.
