Relaties
alle pijlers
'houden van' gevoel..
dinsdag 21 juli 2009 om 22:22
Ik heb een vraag en wel deze:
Hoe weten jullie, dat je genoeg houd van je man/vriend? Worden jullie dagelijks overspoeld door het ultieme geluksgevoel en het 'houden van' gevoel? Of zijn er ook dagen/weken dat je dit niet hebt?
Ik vraag dit omdat ik soms een periode heb (kan een dag zijn, kan een uur zijn) dat ik me afvraag: Houd ik wel genoeg van hem? Zijn we niet te verschillend? Waarom ben ik eigenlijk met hem getrouwd?Zou ik voor hem door het vuur gaan? Zijn er niet nog leukere mannen op de wereld? Zou ik hem kunnen missen?
(en veelal is het antwoord op deze vragen: Geen idee!)
Ik vind dit heel lastig en niet eerlijk naar hem toe. Gelukkig kunnen we er erg goed samen over praten en daarna is het ook vaak weer over en voelt het weer goed.
Het is overigens begonnen nadat we getrouwd zijn. misschien een soort verlate koudwatervrees?
Over het algemeen genomen hebben we het erg fijn samen, en de gelukkige momenten overheersen echt! Alleen ik word niet dagelijks overspoeld door het houden van gevoel en soms beangstigd me dat! Dan denk ik: Doe ik het wel goed? Doen wé het wel goed? en van daaruit komen dan die debiele gedachten weer. (zo'n negatieve twijfelspiraal zeg maar)
Ook met het oog op al die huwelijken die stuklopen enzo, dat wil ik echt niet! Misschien ben ik er te bekrompen mee bezig?
Hoe weten jullie, dat je genoeg houd van je man/vriend? Worden jullie dagelijks overspoeld door het ultieme geluksgevoel en het 'houden van' gevoel? Of zijn er ook dagen/weken dat je dit niet hebt?
Ik vraag dit omdat ik soms een periode heb (kan een dag zijn, kan een uur zijn) dat ik me afvraag: Houd ik wel genoeg van hem? Zijn we niet te verschillend? Waarom ben ik eigenlijk met hem getrouwd?Zou ik voor hem door het vuur gaan? Zijn er niet nog leukere mannen op de wereld? Zou ik hem kunnen missen?
(en veelal is het antwoord op deze vragen: Geen idee!)
Ik vind dit heel lastig en niet eerlijk naar hem toe. Gelukkig kunnen we er erg goed samen over praten en daarna is het ook vaak weer over en voelt het weer goed.
Het is overigens begonnen nadat we getrouwd zijn. misschien een soort verlate koudwatervrees?
Over het algemeen genomen hebben we het erg fijn samen, en de gelukkige momenten overheersen echt! Alleen ik word niet dagelijks overspoeld door het houden van gevoel en soms beangstigd me dat! Dan denk ik: Doe ik het wel goed? Doen wé het wel goed? en van daaruit komen dan die debiele gedachten weer. (zo'n negatieve twijfelspiraal zeg maar)
Ook met het oog op al die huwelijken die stuklopen enzo, dat wil ik echt niet! Misschien ben ik er te bekrompen mee bezig?
dinsdag 21 juli 2009 om 22:26
dinsdag 21 juli 2009 om 22:33
Ik ben een jaar getrouwd. Ik heb heel vaak het gevoel: wat is het heerlijk om met hem getrouwd te zijn. Maar ik heb inderdaad ook de andere kant: waarom ben ik in hemelsnaam met je getrouwd??!! Vaak zijn dat op momenten waarin we van mening verschillen...
Maar toch ben ik er van overtuigd dat ik met hem oud wil worden ook al zijn we nog maar een jaar getrouwd. Ik kan niet exact dat gevoel omschrijven, maar gewoon je thuis voelen bij iemand, in iemands armen...
Maar toch ben ik er van overtuigd dat ik met hem oud wil worden ook al zijn we nog maar een jaar getrouwd. Ik kan niet exact dat gevoel omschrijven, maar gewoon je thuis voelen bij iemand, in iemands armen...
dinsdag 21 juli 2009 om 22:34
Had je dat vroeger wel of is dat altijd zo geweest?
Ik herken wat je beschrijft van een eerdere relatie, maar achteraf bekeken was de liefde niet groot genoeg. Ik WILDE vooral van mijn vriend houden, maar het lukte me niet.
Niet dat dat perse voor jou moet gelden, misschien heb je ook even een dipje?
En het kan ook heel goed door je huwelijk komen, dat geeft een druk dat je van je man MOET houden, want anders..... (scheiding, oh neeeee!).
Ik weet niet hoe representatief ik en mijn relatie zijn, maar met mijn huidige vriend heb ik dat gevoel van liefde wel altijd. En een, of soms meerdere keren per dag, dan heb ik dat besef even extra, dat ik ontzettend veel van hem hou. Ik twijfel niet, leukere mannen ben ik de afgelopen jaren met hem nooit tegengekomen, ik voel me ontzettend zeker juist. Maar ik ben niet getrouwd, misschien scheelt dat.
Ik herken wat je beschrijft van een eerdere relatie, maar achteraf bekeken was de liefde niet groot genoeg. Ik WILDE vooral van mijn vriend houden, maar het lukte me niet.
Niet dat dat perse voor jou moet gelden, misschien heb je ook even een dipje?
En het kan ook heel goed door je huwelijk komen, dat geeft een druk dat je van je man MOET houden, want anders..... (scheiding, oh neeeee!).
Ik weet niet hoe representatief ik en mijn relatie zijn, maar met mijn huidige vriend heb ik dat gevoel van liefde wel altijd. En een, of soms meerdere keren per dag, dan heb ik dat besef even extra, dat ik ontzettend veel van hem hou. Ik twijfel niet, leukere mannen ben ik de afgelopen jaren met hem nooit tegengekomen, ik voel me ontzettend zeker juist. Maar ik ben niet getrouwd, misschien scheelt dat.
dinsdag 21 juli 2009 om 22:35
dinsdag 21 juli 2009 om 22:37
quote:AliceV schreef op 21 juli 2009 @ 22:34:
En het kan ook heel goed door je huwelijk komen, dat geeft een druk dat je van je man MOET houden, want anders..... (scheiding, oh neeeee!).
'vroeger' had ik dat niet, voor mijn gevoel is het echt na de trouwdag gekomen.
Wat misschien meespeelt, is dat ik een risicofactor ben (ouders gescheiden) en daarom wil ik het heel graag goed doen en vooral niet doen wat mijn ouders vroeger deden.. Een soort druk die er bij komt zeg maar..maar ik vind het zo vervelend!
En het kan ook heel goed door je huwelijk komen, dat geeft een druk dat je van je man MOET houden, want anders..... (scheiding, oh neeeee!).
'vroeger' had ik dat niet, voor mijn gevoel is het echt na de trouwdag gekomen.
Wat misschien meespeelt, is dat ik een risicofactor ben (ouders gescheiden) en daarom wil ik het heel graag goed doen en vooral niet doen wat mijn ouders vroeger deden.. Een soort druk die er bij komt zeg maar..maar ik vind het zo vervelend!
dinsdag 21 juli 2009 om 23:11
dat je van iemand moét houden, als je daar bang voor bent.. je moet het gewoon jezelf lekker laten overkomen wat je voelt.
als je jezelf iets oplegd dat het moét dan gebeurd het juist niet.
denk maar eens een minuut niet aan een ijsbeer, reken maar dat je daar dan een minuut wel aan denkt. het menselijke brein zit zo in elkaar dat je er dan juist obsessief aan gaat denken.. het is een angst om hem kwijt te raken dat je denkt ' houd ik wel genoeg van hem' maar je ziet gewoon spoken
als je jezelf iets oplegd dat het moét dan gebeurd het juist niet.
denk maar eens een minuut niet aan een ijsbeer, reken maar dat je daar dan een minuut wel aan denkt. het menselijke brein zit zo in elkaar dat je er dan juist obsessief aan gaat denken.. het is een angst om hem kwijt te raken dat je denkt ' houd ik wel genoeg van hem' maar je ziet gewoon spoken
dinsdag 21 juli 2009 om 23:21
quote:yoyo2 schreef op 21 juli 2009 @ 23:13:
Houden van is bij mij geen gevoel waar ik over na hoef te denken. Dat gevoel is er gewoon. Ook op de momenten dat ik hem een klootzak vind.
Heb je zelf het idee dat er een bepaald gevoel ontbreekt?
Nee, ik heb niet het gevoel dat het ontbreekt, want er zijn ook momenten dat ik denk: Wat hou ik toch veel van je!
Ik vermoed een beetje dat het misgaat bij de 'druk' die ik voel om niet te willen scheiden, het graag goed wil doen (belachelijk eigenlijk, dat ik zo denk..)
Maar ik weet niet zo goed wat ik ermee aan moet..
Houden van is bij mij geen gevoel waar ik over na hoef te denken. Dat gevoel is er gewoon. Ook op de momenten dat ik hem een klootzak vind.
Heb je zelf het idee dat er een bepaald gevoel ontbreekt?
Nee, ik heb niet het gevoel dat het ontbreekt, want er zijn ook momenten dat ik denk: Wat hou ik toch veel van je!
Ik vermoed een beetje dat het misgaat bij de 'druk' die ik voel om niet te willen scheiden, het graag goed wil doen (belachelijk eigenlijk, dat ik zo denk..)
Maar ik weet niet zo goed wat ik ermee aan moet..
dinsdag 21 juli 2009 om 23:58
quote:yoyo2 schreef op 21 juli 2009 @ 23:47:
[...]
Niets en gewoon doen wat je altijd deed.
Blijkbaar deed je het goed, anders had je nu die ring niet om je vinger hahaha klopt! En man vind het ook geen probleem ofzo hoor, die heeft zoiets van: Komt wel weer goed! En dat komt het ook wel, alleen ik vind het echt heel vervelend! Voelt een beetje alsof ik tekort schiet ofzo! En dat is niet direct zo, dat weet ik wel, alleen het voelt niet eerlijk naar hem toe zeg maar!
[...]
Niets en gewoon doen wat je altijd deed.
Blijkbaar deed je het goed, anders had je nu die ring niet om je vinger hahaha klopt! En man vind het ook geen probleem ofzo hoor, die heeft zoiets van: Komt wel weer goed! En dat komt het ook wel, alleen ik vind het echt heel vervelend! Voelt een beetje alsof ik tekort schiet ofzo! En dat is niet direct zo, dat weet ik wel, alleen het voelt niet eerlijk naar hem toe zeg maar!
woensdag 22 juli 2009 om 00:01
quote:Jannemaan schreef op 21 juli 2009 @ 22:37:
Wat misschien meespeelt, is dat ik een risicofactor ben (ouders gescheiden) en daarom wil ik het heel graag goed doen en vooral niet doen wat mijn ouders vroeger deden.. Een soort druk die er bij komt zeg maar..maar ik vind het zo vervelend!
Als het echt duidelijk pas na je bruiloft komt zal dat het best de oorzaak van je twijfels kunnen zijn.
En die scheiding van je ouders kan je ook als een voordeel zien; Je bent je ervan bewust dat een huwelijk niet voor eeuwig hoeft te zijn en zal daarom er extra op letten of het goed blijft gaan en hard aan je relatie blijven werken.
Risico factors zijn leuk voor statistieken, jij bent een individu. Je kan er zelf voor zorgen dat je de uitzondering op de regel wordt!
Wat misschien meespeelt, is dat ik een risicofactor ben (ouders gescheiden) en daarom wil ik het heel graag goed doen en vooral niet doen wat mijn ouders vroeger deden.. Een soort druk die er bij komt zeg maar..maar ik vind het zo vervelend!
Als het echt duidelijk pas na je bruiloft komt zal dat het best de oorzaak van je twijfels kunnen zijn.
En die scheiding van je ouders kan je ook als een voordeel zien; Je bent je ervan bewust dat een huwelijk niet voor eeuwig hoeft te zijn en zal daarom er extra op letten of het goed blijft gaan en hard aan je relatie blijven werken.
Risico factors zijn leuk voor statistieken, jij bent een individu. Je kan er zelf voor zorgen dat je de uitzondering op de regel wordt!
woensdag 22 juli 2009 om 00:07
Oh, ik had niet zo goed gelezen; Je zit er juist mee dat je er zo bewust van bent. Maar kan je het niet als iets positiefs zien? Je zal er daardoor wel voor zorgen dat je relatie niet snel in een sleur terecht komt!
Ik vind juist dat veel te veel mensen te gemakkelijk over een relatie denken, dat het vanzelf allemaal wel goed zal blijven gaan en je eeuwig bij elkaar blijft. Misschien is jouw manier van denken wel veel realistischer.
Ik vind juist dat veel te veel mensen te gemakkelijk over een relatie denken, dat het vanzelf allemaal wel goed zal blijven gaan en je eeuwig bij elkaar blijft. Misschien is jouw manier van denken wel veel realistischer.
