aargh...schoonmoeders en hun verwachtingen

Hallo allemaal,



schoonmoeders...je raakt er nooit over uitgepraat. neem die van mij. ik ben inmiddels 3 jaar getrouwd met hun middelste kind, hij heeft een oudere en een jongere zus. maar we zijn al 16 jaar bij elkaar. In onze relatie hebben mijn man en ik de huishoudelijke taken evenredig verdeeld, dat houdt bijv in dat hij (bijna) iedere dag kookt. mijn schoonmoeder is bijzonder ouderwets (ze is inmiddels 75) en vind dat eigenlijk not done. dat laat ze ook regelmatig merken met onderhuidse opmerkingen.

nu is ze een poos geleden erg ziek geworden en moest met spoed naar het ziekenhuis. ik heb daadkrachtig opgetreden op dat moment en dat is eigenlijk ook de reden waarom ze nog leeft. hetgeen haar is overkomen overleven veel mensen niet. Even kon ik natuurlijk niet meer stuk, maar ze is inmiddels aan de beterende hand en dat is weer te merken. ze zegt het niet, maar laat het me wel op een bepaalde manier voelen dat ik nu weer ben gedegradeerd tot de koude kant. de dochters zijn helemaal geweldig en die moeten het allemaal regelen en ik wordt gewoon weer opzij geschoven. Mijn man heeft oevrigens hetzelfde gevoel, want ook hij doet in het hele verhaal vaak maar mee voor spek en bonen. ik moet het maar van me af laten glijden, denk ik, maar dat lukt me niet helemaal. heeft iemand tips?