Advies gevraagd i.v.m. lastige ex

Goedenavond allemaal,



Ik heb al wat eerdere topics geopend, en ik vond de reacties altijd erg fijn vandaar dat ik hierbij nog een keer om advies vraag.



Ik heb een paar rottige maanden achter de rug, ik zou gaan samenwonen en mijn ex maakte het op een hele nare manier een week voor de verhuizing uit. hij kwam in een andere omgeving en vond dat erg interessant, waarop hij mij even moest inpeperen dat hij het veel leuker vond zonder mij en mij nooit meer moest. Meteen daarna is mijn moeder ernstig ziek geworden en ook toen was hij er totaal niet voor mij,



Een paar weken later stond hij echter in tranen op de stoep, hij was een ongelovelijke lul geweest, niks lag aan mij en hij wilde het zo graag goed maken.

Ik heb hem toen netjes verteld dat dit er echt niet meer inzat (

ook al deed het me stiekem nog heel veel pijn) , en hem het allerbeste gewenst.



We hebben die avond ook afgesproken gewoon normaal tegen elkaar te doen. Ik heb toen een paar dagen niks gehoord maar toen begon hij weer te bellen en omdat ik niet toegaf aan zijn goedmaakpoging werd hij weer kwaad en verviel hij in zijn oude gedrag ( heel gemeen doen, schelden, zeggen dat hij genoeg andere meisjes heeft enz enz.)



Waarom ik dit topic open is.. ik kan er niet meer tegen! Wij komen uit dezelfde plaats ( hij woont doordeweeks ergens anders maar in het weekend hier), hebben dezelfde vriendengroep en ik kom hem dus overal tegen. De laatste tijd heb ik juist de plaatsen gemeden waarvan ik weet dat hij er is, maar ik voel wel dat ik mezelf hier tekort mee doe. Het zijn ook mijn vrienden en ik mis hierdoor dingen waar ik graag bij had willen zijn,



Afgelopen weekend dus toch maar weer naar de normale plaats gegaan.. Ik kwam hem tegen en hij deed weer ongelovelijk gemeen, juist met meisjes staan voor m'n neus, hele vreemde dingen zeggen tegen zijn vrienden terwijl hij weet dat ik het hoor en ga zo maar door. Hij maakt iedereen wijs dat hij helemaal klaar met me is en mensen geloven dat ook.



Zodra hij echter alleen thuis is gaat hij me weer bellen en zeggen dat hij het allemaal niet meende en of er nog een kans is. Als ik dan zeg dat het met zijn gedrag absoluut nooit meer goed gaat komen en dat hij alles kapot heeft gemaakt is hij weer op zijn teentjes getrapt en beginnen de rot smsjes en nare dingen weer opnieuw. Dan roept hij ook net zo makkelijk weer dat hij het niet meende en dat hij klaar met me is en me nooit meer moet en dat ik helemaal niks meer voor hem ben.



Wat moet ik hiermee!? Ik wil absoluut niet naar hem terug maar mijn momentjes dat ik het moeilijk heb zijn er uiteraard nog wel.. We zijn behoorlijk lang samengeweest en het kost tijd om dit te verwerken.. Dit laat ik echter nooit aan hem merken en ik zoek ook nooit contact.



Moet ik maar gewoon nergens meer komen waar hij is zodat ik rust heb?



Ik wil gewoon zo graag dat het normaal kan! Ik heb hem meerdere keren gevraagd of we normaal met elkaar om kunnen gaan, gewoon elkaar gedag zeggen en voor de rest elkaar met rust laten. Soms beloofd hij dat maar nu roept hij weer dat hij dat niet kan, het is of goed tussen ons en anders moeten we ruzie hebben.



Resultaat: hij verziekt elke keer mijn avond als ik ergens ben.. natuurlijk laat ik hem dit niet merken en ik probeer er boven te staan, maar het breekt me nu echt op! Ik heb de laatste tijd erg veel last van hyperventilatie en ik wil dit hoofdstuk in mijn leven kunnen sluiten, maar hij blijft ervoor zorgen dat dit niet gaat.



Ik vroeg me af of er mensen zijn die dit herkennen en eventueel tips hebben hoe ik dit op kan lossen!?



Mijn excuses voor het lange verhaal en alvast bedankt voor de reacties!

Dat is ook juist wat ik probeer.. ik ga juist aan de andere kant staan, maar dan staat hij binnen no time voor mijn neus. Als ik dan met mijn rug toe naar hem ga staan om zijn irritante gedrag niet te zien, gaat hij gewoon weer voor me staan zodat hij zeker is dat ik het wel zie.



Geloof me ik wil niks liever dan hem met rust laten, maar dan moet ik daar wel de kans toe krijgen.

Daarin ben ik het trouwens eens met papayaatje, misschien is het beter om dan inderdaad maar een periode niet meer naar de gebruikelijke plekken te gaan. Probleem is alleen dat hij dan alsnog gaat bellen/smsen enz. Dit zal ik moeten negeren. Probeer ik nu ook maar als je duizend keer gebeld word ben je het op een gegeven moment zat en neem je toch weer op.

En ik zoek zelf absoluut nooit contact met hem, wil het juist afsluiten.



Wat natuurlijk niet betekend dat het niet steekt als hij zo voor m'n neus doet, maar dit probeer ik te verwerken. Het zou alleen fijn zijn als hij zich iets respectvoller naar mij toe zou gedragen en niet om de dag van gedachten veranderd en mij daar dan vervolgens weer mee lastig komt vallen.



Waarschijnlijk laat ik me er nog teveel in meeslepen, dit moet ik dus los zien te laten.

Bedankt voor de reactie!

Haha 25... erg he! Dat is ook waar ik me zo mateloos aan irriteer, dat kinderachtige gedrag.. Oke de relatie is over en natuurlijk is dat niet leuk. maar HIJ heeft die keuze gemaakt en daarom frustreert het me zo dat hij zo doet.



Ondanks het verdriet wat ik er van gehad heb zou ik me nooit zo gedragen, ik vind het gewoon te triest voor woorden.



Ik heb wel vrienden/vriendinnen buiten deze groep.. Maar het probleem is dat ik hem al mijn hele leven ken en wij hiervoor ook gewoon vrienden waren, en dat we allemaal uit een groot dorp komen waardoor het een aardig grote groep van kennissen is zeg maar.



Maar ik lees mijn post net zelf na.. en het wordt inderdaad tijd voor veranderingen! Ik was bang om mensen kwijt te raken door zijn gedrag maar echte vrienden blijven toch wel. Maar het ergst vond ik nog dat ik nu de keuze moet maken om weg te blijven dankzij hem.. hij blijft gewoon vrolijk doorgaan en zijn oude leven doorleven..



Ik heb zijn nummer net geblokkeerd en ga andere hobby's zoeken om me mee te vermaken! En er vooral voor zorgen dat ik andere mensen om me heen heb als ik hem wel tegenkom, zodat ik me niet meer zo ongemakkelijk voel!