Relaties
alle pijlers
afstand houden
zondag 6 juli 2008 om 15:08
Hier maar even mijn verhaal doen want ik kom er zelf niet meer uit en misschien dat er hier herkenning is. Als ik leuke mannen ontmoet het zij irl of via internet en ze willen een stapje verder gaan dan hou ik de boot af. Niet door te zeggen dat het mij te snel gaat en het liever wat rustiger aan wil doen maar door dingen te zeggen als ik ben niet zo leuk als je denkt hoor. Of door gewoon botweg het contact af te kappen soms met een mailtje maar soms ook door gewoon niks meer van me te laten horen. Later heb ik dan vaak spijt maar is het te laat om de boel weer terug te draaien. Het is net of ik een bepaald territorium heb waarbinnen ik geen anderen duld. Hierdoor heb ik mezelf leuke contacten onthouden maar ook anderen mee gekwetst en daar schaam ik me best wel voor. Zijn er hier mensen die het herkennen?
maandag 7 juli 2008 om 14:57
Tuurlijk zijn er wel goede mannen, gelukkig wel haha.
Wat naar dat je zulke vreselijke ervaringen heb gehad, daar word het vertrouwen niet beter op. Hoop dat jij een leuke en lieve en betrouwbare man tegen zal komen.
Maar goed nogmaals ga niet bij de pakken neer zitten wie weet wat de toekomst met zich mee brengt ? en ik zal natuurlijk aan mijzelf ook moeten werken dat is ook wat ik wil, en wie weet komt het dan toch best allemaal wel goed. Het is nu ook niet zo dat ik geen leuk leven heb hoor ! integendeel heb ik het prima naar mijn zin.
Wat naar dat je zulke vreselijke ervaringen heb gehad, daar word het vertrouwen niet beter op. Hoop dat jij een leuke en lieve en betrouwbare man tegen zal komen.
Maar goed nogmaals ga niet bij de pakken neer zitten wie weet wat de toekomst met zich mee brengt ? en ik zal natuurlijk aan mijzelf ook moeten werken dat is ook wat ik wil, en wie weet komt het dan toch best allemaal wel goed. Het is nu ook niet zo dat ik geen leuk leven heb hoor ! integendeel heb ik het prima naar mijn zin.
maandag 7 juli 2008 om 15:28
quote:jesper schreef op 07 juli 2008 @ 14:28:
fiba: dus als je zelfvertrouwen groter zou zijn, is je probleem dan opgelost?Ik heb wel zelfvertrouwen maar geen vertrouwen in mannen. De mannelijke vrienden die ik heb zijn of homo of getrouwd: lekker veilig dus. Die willen (als het goed is tenminste) niet meer. Verder heb ik een prima leven maar misschien zou het met een vriend nog leuker kunnen zijn.
fiba: dus als je zelfvertrouwen groter zou zijn, is je probleem dan opgelost?Ik heb wel zelfvertrouwen maar geen vertrouwen in mannen. De mannelijke vrienden die ik heb zijn of homo of getrouwd: lekker veilig dus. Die willen (als het goed is tenminste) niet meer. Verder heb ik een prima leven maar misschien zou het met een vriend nog leuker kunnen zijn.
maandag 7 juli 2008 om 18:32
Ik denk zodra de tijd er voor is, dan komt het goed.
Heb ook het idee dat ik een eerdere liefde van mijn leven heb laten lopen. Denk ik nog steeds altijd wanneer ik hem zie; "met jou had ik gelukkig kunnen zijn"
En ik heb er spijt van hoe het gelopen is.
Maar nu ben ik ook gelukkig. Heb ik ook het idee dat het klopt.
Hij geeft mij de ruimte en rust die ik nodig heb. En ik merk dat ik steeds minder ruimte nodig heb. Dat ik het steeds prettiger vind om veel bij hem te zijn. Nu speelt misschien ook wel mee, dat hij momenteel niet in NL woont. Dat geeft me aan ene kant gevoel van vrijheid. Ongebondenheid. Maar aan de andere kant laat het me ook heel goed beseffen wat ik mis als hij er niet is. En dat ik hem daadwerkelijk mis. En dat is waarom het nu goed gaat, ik merk dat ik hem daadwerkelijk mis. Dat hij dus meer met me doet, dan dat ik hem alleen maar "wel leuk" en "gezellig" vind.
Dus de letterlijke afstand heeft iets met me gedaan, waardoor ik minder moeite heb met geestelijk de afstand te verkleinen.
Overigens raad ik het jullie niet aan om een LD-relatie te beginnen hoor... want het is soms ook wel heel rot...
Heb ook het idee dat ik een eerdere liefde van mijn leven heb laten lopen. Denk ik nog steeds altijd wanneer ik hem zie; "met jou had ik gelukkig kunnen zijn"
En ik heb er spijt van hoe het gelopen is.
Maar nu ben ik ook gelukkig. Heb ik ook het idee dat het klopt.
Hij geeft mij de ruimte en rust die ik nodig heb. En ik merk dat ik steeds minder ruimte nodig heb. Dat ik het steeds prettiger vind om veel bij hem te zijn. Nu speelt misschien ook wel mee, dat hij momenteel niet in NL woont. Dat geeft me aan ene kant gevoel van vrijheid. Ongebondenheid. Maar aan de andere kant laat het me ook heel goed beseffen wat ik mis als hij er niet is. En dat ik hem daadwerkelijk mis. En dat is waarom het nu goed gaat, ik merk dat ik hem daadwerkelijk mis. Dat hij dus meer met me doet, dan dat ik hem alleen maar "wel leuk" en "gezellig" vind.
Dus de letterlijke afstand heeft iets met me gedaan, waardoor ik minder moeite heb met geestelijk de afstand te verkleinen.
Overigens raad ik het jullie niet aan om een LD-relatie te beginnen hoor... want het is soms ook wel heel rot...
maandag 7 juli 2008 om 21:18
Zit nog even na te denken over "geen enkele man is te vertrouwen"
Met die instelling wil ik niet leven... Er zitten rotte appels tussen, maar ook prachtexemplaren...
Er zijn mannelijke vrienden van me, waar ik geen hand voor in het vuur durf te steken, maar ook vrienden waarvan ik me niet kan voorstellen dat ze iets uithalen...
Nu merk ik aan vriendinnen dat we toch wel vaak verhalen hebben over mannen die niet te vertrouwen zijn. Vallen we dan te vaak op "foute" mannen? Zijn die spannender? Is het saai als iemand volledig voor je gaat en te vertrouwen is?
Met die instelling wil ik niet leven... Er zitten rotte appels tussen, maar ook prachtexemplaren...
Er zijn mannelijke vrienden van me, waar ik geen hand voor in het vuur durf te steken, maar ook vrienden waarvan ik me niet kan voorstellen dat ze iets uithalen...
Nu merk ik aan vriendinnen dat we toch wel vaak verhalen hebben over mannen die niet te vertrouwen zijn. Vallen we dan te vaak op "foute" mannen? Zijn die spannender? Is het saai als iemand volledig voor je gaat en te vertrouwen is?
maandag 7 juli 2008 om 23:12
Wat je niet kunt krijgen, is inderdaad interessanter. Ik merk het nu zelf. Die collega hoefde ik niet tot blijkt dat hij al bezet is. Maakt het net wat interessanter. Maar kan ook ermee te maken hebben dat ik niet wil dat hij haar leuker vindt. Een soort van concurrentiestrijd dus waarvan ik hoop dat ik die win. Alleen in gedachten want in het echt hoef ik hem niet (meer).
De jacht maakt het spannend. Maar ik ken ook vriendinnen die het prima vinden met hun trouwe echtgenoot. En gelijk hebben ze.
Vrouwen met bindingsangst schijnen ook sneller op gebonden mannen te vallen. Dat is veilig want die gaat niet volledig voor jou.
De jacht maakt het spannend. Maar ik ken ook vriendinnen die het prima vinden met hun trouwe echtgenoot. En gelijk hebben ze.
Vrouwen met bindingsangst schijnen ook sneller op gebonden mannen te vallen. Dat is veilig want die gaat niet volledig voor jou.
dinsdag 8 juli 2008 om 15:38
Even stoom afblazen..... Heb net weer een contact met een leuke man afgekapt. Afspraakje mee gehad en was heel gezellig. Te gezellig misschien want merkte ook aan hem dat hij me leuk vond en dan doe ik rare dingen Toen ik op een mailtje niet snel genoeg antwoord kreeg heb ik hem gemaild dat ik het idee had dat hij niet verder wou en dat ik daarom er maar per direct een einde aan maakte. En nu natuurlijk vreselijke spijt... Heb inmiddels mijn excuses aangeboden maar het blijft ijzig stil, hij heeft gelijk natuurlijk, want wat moet je me iemand die zulke rare dingen doet?
dinsdag 8 juli 2008 om 15:51
Arme Fiba. Ik leef met je mee. Ik zou je aanraden niks meer met mannen te doen totdat je jezelf (en de mannen) goed op een rijtje hebt. Desnoods met professionele hulp. Ik doe het ook op deze manier want alles loopt mis. Zoals nu bij jou weer.
Maar misschien is er een tussenweg. Hoe zou je een man kunnen laten weten dat je een gebruiksaanwijzing hebt (maar of dat helpt, bij mij hielp het niet: mannen snappen er niks van). Of hoe zou je jezelf in het gareel kunnen houden?
Maar misschien is er een tussenweg. Hoe zou je een man kunnen laten weten dat je een gebruiksaanwijzing hebt (maar of dat helpt, bij mij hielp het niet: mannen snappen er niks van). Of hoe zou je jezelf in het gareel kunnen houden?
dinsdag 8 juli 2008 om 22:35
Fiba.... Meisje...
Ik denk ook dat jezelf even moet achterhalen wie wat waar en waarom... Je maakt jezelf alleen maar verdrietiger.
En of je dat alleen doet, of met hulp... Maar doe het, alsjeblieft...
En denk in ieder geval na, voordat je impulsief iets doet.
Je bent al zover dat je realiseert dat er een probleem is... Laat die realisatie dan ook iets verder door gaan...
Ik denk ook dat jezelf even moet achterhalen wie wat waar en waarom... Je maakt jezelf alleen maar verdrietiger.
En of je dat alleen doet, of met hulp... Maar doe het, alsjeblieft...
En denk in ieder geval na, voordat je impulsief iets doet.
Je bent al zover dat je realiseert dat er een probleem is... Laat die realisatie dan ook iets verder door gaan...
woensdag 9 juli 2008 om 20:00
donderdag 10 juli 2008 om 21:16
Wat zijn de kenmerken dan van bindingsangst? Ik las al iets op het forum over aantrekken en afstoten. Dat vond ik al herkenbaar.
Over de oorzaak van jouw angst, Fiba. Het kan zin hebben om te achterhalen waar het vandaan komt, maar dat wil nog niet zeggen dat het dan opgelost is. Bij mij niet tenminste. Ik heb thuis een slecht voorbeeld gehad maar blijf bang voor herhaling. Ik heb ooit een gesprek met een psycholoog gehad en die zei dat ze de band kon doorbreken door die ene slechte ervaring en het uitbreiden daarvan naar alle andere relaties met mannen. Zij was gespecialiseerd in verkrachte vrouwen maar hoewel ik dezelfde symptomen vertoon ben ik gelukkig nooit daarvan het slachtoffer geworden. Toen wist ze ook niet goed wat ze met me aanmoest.
Die vervelende ervaring met mijn collega (heb hem gisteren lekker genegeerd, ondanks zijn belangstelling> ga maar lekker naar je vriendin toe) heeft er mij niet toe bijgedragen dat ik wat aan mijn mannenfobie (zo noem ik dat) wil gaan doen. Eikels!
Over de oorzaak van jouw angst, Fiba. Het kan zin hebben om te achterhalen waar het vandaan komt, maar dat wil nog niet zeggen dat het dan opgelost is. Bij mij niet tenminste. Ik heb thuis een slecht voorbeeld gehad maar blijf bang voor herhaling. Ik heb ooit een gesprek met een psycholoog gehad en die zei dat ze de band kon doorbreken door die ene slechte ervaring en het uitbreiden daarvan naar alle andere relaties met mannen. Zij was gespecialiseerd in verkrachte vrouwen maar hoewel ik dezelfde symptomen vertoon ben ik gelukkig nooit daarvan het slachtoffer geworden. Toen wist ze ook niet goed wat ze met me aanmoest.
Die vervelende ervaring met mijn collega (heb hem gisteren lekker genegeerd, ondanks zijn belangstelling> ga maar lekker naar je vriendin toe) heeft er mij niet toe bijgedragen dat ik wat aan mijn mannenfobie (zo noem ik dat) wil gaan doen. Eikels!
