Relaties
alle pijlers
Als een probleempje jou leven beheerst
maandag 22 juni 2009 om 22:20
@Elninjoo
Jouw suggesties zullen wellicht iets helpen, maar feit blijft dat sss1970 dan heel erg onzeker blijft over hoe de mensen over haar denken. Als ze dan een complimentje krijgt, dan zal ze misschien niet eens durven geloven dat de mensen het ook menen. Kortom, het is ook belangrijk dat zij met haar gedachten aan de slag gaat en niet alleen met haar uiterlijk. Als dat zo simpel was geweest, dan had ze dat allang al gedaan! Denk je ook niet?
Jouw suggesties zullen wellicht iets helpen, maar feit blijft dat sss1970 dan heel erg onzeker blijft over hoe de mensen over haar denken. Als ze dan een complimentje krijgt, dan zal ze misschien niet eens durven geloven dat de mensen het ook menen. Kortom, het is ook belangrijk dat zij met haar gedachten aan de slag gaat en niet alleen met haar uiterlijk. Als dat zo simpel was geweest, dan had ze dat allang al gedaan! Denk je ook niet?
maandag 22 juni 2009 om 22:34
nummerzoveel, wat je beschrijft is zo mooie. Ik voel me door jou ook begrepen want dat doe ik mezelf echt niet, dat is gewoon zo. Maar luister, hoe voelen de mensen zich gelukkig? Niet door geven en nemen, "onderhoud" door de anderen te worden en de anderen, in jou buurt, ook te "derhouden"? Dat heb ik allemaal niet. Ik had nooit de kans gehad om een goede relatie met iemand te bouwen, ook niet met 1 van mijn familie. In de kerk probeerde ik activiteiten te doen en ik moet jullie echt een keertje in details gaan vertellen hoe is dat beeindigd! Ik moet misschien ook mijn verhaal vertellen over de enige man van wie ik hield en waarom is dit vreeselijk afgelopen. Ik heb totaal geen leuke ervaringen, hoe ik mijn best heb gedaan en alles ervoor gaf. Juist die ervaringen maken de lucht helemaal zwart dat ik niks meer doorheen kan zien. Ik sta soms echt stom verbaasd hoe men dat heeft kunnen doen? soms doen mensen zo'n stomme dingen, alsof ik iets in hun beweeg die ik zelf niet kan snappen!
Ik ben trouwens niet zielig. Ik ben eerder iemand die aanvalt dan zielig op een irritatie wacht. Dit techniek heb ik door de jaren heen ontwikkeld, maar het wordt erger en dat leidt me naar de situaties die ik zelf niet wil...
Ik zou niet snel geirriteerd willen raken, over een klein mate verantwoordelijkheids gevoel beschikken, enery uit mezelf kunnen halen (hoe?!) en natuurlijk een hele andere sociale leven hebben.
Ik ben trouwens niet zielig. Ik ben eerder iemand die aanvalt dan zielig op een irritatie wacht. Dit techniek heb ik door de jaren heen ontwikkeld, maar het wordt erger en dat leidt me naar de situaties die ik zelf niet wil...
Ik zou niet snel geirriteerd willen raken, over een klein mate verantwoordelijkheids gevoel beschikken, enery uit mezelf kunnen halen (hoe?!) en natuurlijk een hele andere sociale leven hebben.
dinsdag 23 juni 2009 om 06:46
quote:nummerzoveel schreef op 22 juni 2009 @ 22:20:
@Elninjoo
Jouw suggesties zullen wellicht iets helpen, maar feit blijft dat sss1970 dan heel erg onzeker blijft over hoe de mensen over haar denken. Als ze dan een complimentje krijgt, dan zal ze misschien niet eens durven geloven dat de mensen het ook menen. Kortom, het is ook belangrijk dat zij met haar gedachten aan de slag gaat en niet alleen met haar uiterlijk. Als dat zo simpel was geweest, dan had ze dat allang al gedaan! Denk je ook niet?
Als ze zichzelf geen schop onder d'r kont kan geven om d'r lichamelijke problemen aan te pakken, dan is het misschien idd goed dat ze daar professionele hulp voor inschakelt.
@TO: ben je ook van plan om er iets mee te gaan doen en hulp voor beide zaken in te schakelen? Met blijven zwelgen kom je er namelijk niet.
@Elninjoo
Jouw suggesties zullen wellicht iets helpen, maar feit blijft dat sss1970 dan heel erg onzeker blijft over hoe de mensen over haar denken. Als ze dan een complimentje krijgt, dan zal ze misschien niet eens durven geloven dat de mensen het ook menen. Kortom, het is ook belangrijk dat zij met haar gedachten aan de slag gaat en niet alleen met haar uiterlijk. Als dat zo simpel was geweest, dan had ze dat allang al gedaan! Denk je ook niet?
Als ze zichzelf geen schop onder d'r kont kan geven om d'r lichamelijke problemen aan te pakken, dan is het misschien idd goed dat ze daar professionele hulp voor inschakelt.
@TO: ben je ook van plan om er iets mee te gaan doen en hulp voor beide zaken in te schakelen? Met blijven zwelgen kom je er namelijk niet.
dinsdag 23 juni 2009 om 08:28
Hulp zoeken inderdaad.
Ik snap dat je alles anders wilt. Dat is iedereen ook duidelijk. Alleen: hoe wórdt alles anders? Dat begint bij jóu. Jíj moet het doen. Jíj moet de boel in gang zetten.
En rot voor je dat je weinig mooie ervaring hebt, maar is er ook maar een kleine kans dat jij er ook een rol in hebt gespeeld? Volgens mij onderschat je enorm hoe je zelfbeeld het beeld van andere mensen op jou kan beïnvloeden. Dit heb ik zelf ondervonden. Mijn leven was vroeger ook ruk. Gewoon RUK! Ik snapte niet waarom ik nog moeite zou doen voor wat dan ook. Ik snapte het nut van mij leven niet. Niemand hield van mij, iedereen reageerde altijd negatief. Maar uiteindelijk lag het probleem grotendeels bij mij kwam ik later achter.... Ik heb hulp gezocht en heb mijn negatieve gedachten om leren buigen (cognitieve gedragstherapie). Ik ben daarvoor eerst naar de huisarts gestapt, omdat een vriendin van mij (ongelooflijk dat ik die had, want ik was echt een zeikwijf als ik terugkijk, ook al zag ik dat toen ab-so-luut niet zo....) dacht dat ik een beetje depressief was.
Afhankelijk van hoe hard je bereid bent eraan te werken, zul je snel verandering zien. Het begint bij jezelf, in hoe je jezelf en je omgeving ziet. Je kunt dingen beter relativeren en neemt niet alles meer persoonlijk. Als iemand dan een keer tegen me uitviel, ging ik er niet meer klakkeloos vanuit dat die persoon een hekel aan me had, misschien had hij gewoon een slechte dag!
Hoe dan ook, zoek hulp. Vandaag nog de huisarts bellen (of korrelatie als je dat te eng vindt). Die mensen zijn er om jou te helpen. Als je jezelf een leuk leven gunt, moet je hulp gaan zoeken. Nu meteen.
Succes!!
Ik snap dat je alles anders wilt. Dat is iedereen ook duidelijk. Alleen: hoe wórdt alles anders? Dat begint bij jóu. Jíj moet het doen. Jíj moet de boel in gang zetten.
En rot voor je dat je weinig mooie ervaring hebt, maar is er ook maar een kleine kans dat jij er ook een rol in hebt gespeeld? Volgens mij onderschat je enorm hoe je zelfbeeld het beeld van andere mensen op jou kan beïnvloeden. Dit heb ik zelf ondervonden. Mijn leven was vroeger ook ruk. Gewoon RUK! Ik snapte niet waarom ik nog moeite zou doen voor wat dan ook. Ik snapte het nut van mij leven niet. Niemand hield van mij, iedereen reageerde altijd negatief. Maar uiteindelijk lag het probleem grotendeels bij mij kwam ik later achter.... Ik heb hulp gezocht en heb mijn negatieve gedachten om leren buigen (cognitieve gedragstherapie). Ik ben daarvoor eerst naar de huisarts gestapt, omdat een vriendin van mij (ongelooflijk dat ik die had, want ik was echt een zeikwijf als ik terugkijk, ook al zag ik dat toen ab-so-luut niet zo....) dacht dat ik een beetje depressief was.
Afhankelijk van hoe hard je bereid bent eraan te werken, zul je snel verandering zien. Het begint bij jezelf, in hoe je jezelf en je omgeving ziet. Je kunt dingen beter relativeren en neemt niet alles meer persoonlijk. Als iemand dan een keer tegen me uitviel, ging ik er niet meer klakkeloos vanuit dat die persoon een hekel aan me had, misschien had hij gewoon een slechte dag!
Hoe dan ook, zoek hulp. Vandaag nog de huisarts bellen (of korrelatie als je dat te eng vindt). Die mensen zijn er om jou te helpen. Als je jezelf een leuk leven gunt, moet je hulp gaan zoeken. Nu meteen.
Succes!!
Een mens lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest
dinsdag 23 juni 2009 om 08:39
quote:elninjoo schreef op 22 juni 2009 @ 22:17:
Ik zou voor praktische oplossingen kiezen en niet voor 'n psych, want daarmee gaat de buitenwereld haar niet anders zien. Dus stap naar 'n dietiste en/of sportschool voor het overgewicht en laat iets aan je haar doen dmv 'n mooie pruik. Als je jezelf weer in de spiegel durft aankijken straal je vanzelf weer wat uit naar de buitenwereld.
Een laag zelfbeeld blijf je uitstralen, ook al heb je een wereldfiguur en prachtig haar. Met een goed zelfbeeld en zin in de wereld zijn alle mensen mooier, hoe mooi of lelijk ze objectief gezien ook zijn. Ik ben dus juist voor een therapeut, psycholoog of maatschappelijk werker. Sporten daarbij en leuke dingen voor jezelf kopen zullen ook allemaal helpen, maar als je dat doet terwijl je jezelf nog steeds niets vindt dan schiet je er zo weinig mee op.
TO, hulp zoeken is niet eng of erg. Het is een teken van kracht. Jij weet dat je iets wilt veranderen en dat je zelf niet helemaal weet hoe en wat en dat er anderen zijn die je kunnen helpen. Ga naar de huisarts en leg hem je verhaal en gevoelens voor. Hij kan je verder helpen.
Ik zou voor praktische oplossingen kiezen en niet voor 'n psych, want daarmee gaat de buitenwereld haar niet anders zien. Dus stap naar 'n dietiste en/of sportschool voor het overgewicht en laat iets aan je haar doen dmv 'n mooie pruik. Als je jezelf weer in de spiegel durft aankijken straal je vanzelf weer wat uit naar de buitenwereld.
Een laag zelfbeeld blijf je uitstralen, ook al heb je een wereldfiguur en prachtig haar. Met een goed zelfbeeld en zin in de wereld zijn alle mensen mooier, hoe mooi of lelijk ze objectief gezien ook zijn. Ik ben dus juist voor een therapeut, psycholoog of maatschappelijk werker. Sporten daarbij en leuke dingen voor jezelf kopen zullen ook allemaal helpen, maar als je dat doet terwijl je jezelf nog steeds niets vindt dan schiet je er zo weinig mee op.
TO, hulp zoeken is niet eng of erg. Het is een teken van kracht. Jij weet dat je iets wilt veranderen en dat je zelf niet helemaal weet hoe en wat en dat er anderen zijn die je kunnen helpen. Ga naar de huisarts en leg hem je verhaal en gevoelens voor. Hij kan je verder helpen.
dinsdag 23 juni 2009 om 09:47
Ik zou zo graag alle reacties 1 voor 1 willen beantwoorden, maar ik heb zelfs daarvoor geen kracht meer. Jeetje, waarom ben ik geen grote balbelaar terwijl ik van binnen een echte sociale mens ben?! Nu dat ik met jullie zit te praten, merk ik dat ik vriendientjes in mijn leven heel erg mis.
Ik focus me op een paar dingen die ooit tegen mij zijn gezegd. Kan ook de dingen niet makkelijk loslaten en dat komt doordat die dingen zooo heftig zijn geweest. Ik zou zelf niet eens erover na kunnen denken dat ik iemand zo iets kan doen, laat staan het doen zelf! En dat is juist wat mij dwaars zit.
Als ik nou alleen kan weten wat ik met de mensen doe!!!
Ik focus me op een paar dingen die ooit tegen mij zijn gezegd. Kan ook de dingen niet makkelijk loslaten en dat komt doordat die dingen zooo heftig zijn geweest. Ik zou zelf niet eens erover na kunnen denken dat ik iemand zo iets kan doen, laat staan het doen zelf! En dat is juist wat mij dwaars zit.
Als ik nou alleen kan weten wat ik met de mensen doe!!!
dinsdag 23 juni 2009 om 09:54
Ik ben het toch ook voor een groot deel met Elninjoo eens.
Door de praktische kant an te pakken neem je de voor jou concrete oorzaak aan.
En daar kan je al een hoop aan doen.
Je overgewicht aanpakken(met hulp!!)
Een haarspecialist bezoeken.
Zou je je daardoor al niet prettiger gaan voelen over jezelf?.
Misschien sterkt je dat ook en kan je je sociale contacten al iets beter aan.
Voor dat stukje zou ik zeker ook hulp zoeken.
Dit zou ik dan wel gelijk in werking zetten want voordat op de rit is gaat er we wat tijd overheen.
Bah meid,wat naar voor je en vervelend dat het andere topic(wat ik ook belachelijk vind) je zo verdrietig maakte.
Sterkte met alles.
Door de praktische kant an te pakken neem je de voor jou concrete oorzaak aan.
En daar kan je al een hoop aan doen.
Je overgewicht aanpakken(met hulp!!)
Een haarspecialist bezoeken.
Zou je je daardoor al niet prettiger gaan voelen over jezelf?.
Misschien sterkt je dat ook en kan je je sociale contacten al iets beter aan.
Voor dat stukje zou ik zeker ook hulp zoeken.
Dit zou ik dan wel gelijk in werking zetten want voordat op de rit is gaat er we wat tijd overheen.
Bah meid,wat naar voor je en vervelend dat het andere topic(wat ik ook belachelijk vind) je zo verdrietig maakte.
Sterkte met alles.
dinsdag 23 juni 2009 om 10:52
Wat heb je zelf al gedaan om de situatie te veranderen. Ik lees enkel heeeeel veel zelfmedelijden. Je situatie is verre van fijn, dat begrijp ik. Maar je geeft ook aan zelf contact met vrienden en familie te hebben verbroken. Je plaats jezelf in een isolement en nu noem je het een probleemPJE dat je leven beheerst?? Dat bestaat niet, als het je leven (negatief) beheerst is het een probleem. En problemen zijn er ook aan te pakken.
Gun jezelf een goede kapper die je ondanks moeilijk haar een mooie coupe aanmeet. Verwen jezelf eens met mooie make-up spullen. Ga op dieet, ga sporten zodat je beter in je vel komt te zitten (letterlijk). Je hoeft niet direct aan de anti depressiva (vreemd advies wat je hier ergens hebt gekregen...). Je kan evengoed naar een psych gaan om de boel eens op een rijtje te zetten. Maar ik denk dat jij gebaat bent met iemand die je een fikse duw in de goede richting geeft en met jou denkt in oplossingen ipv zwelgen in zelfmedelijden..
Maar in hemelsnaam: kom van de bank, leg je zakdoeken aan de kant en ga iets doen!
Gun jezelf een goede kapper die je ondanks moeilijk haar een mooie coupe aanmeet. Verwen jezelf eens met mooie make-up spullen. Ga op dieet, ga sporten zodat je beter in je vel komt te zitten (letterlijk). Je hoeft niet direct aan de anti depressiva (vreemd advies wat je hier ergens hebt gekregen...). Je kan evengoed naar een psych gaan om de boel eens op een rijtje te zetten. Maar ik denk dat jij gebaat bent met iemand die je een fikse duw in de goede richting geeft en met jou denkt in oplossingen ipv zwelgen in zelfmedelijden..
Maar in hemelsnaam: kom van de bank, leg je zakdoeken aan de kant en ga iets doen!
dinsdag 23 juni 2009 om 11:50
Net een heftige discussie met mijn zus gehad over mijn moeder en hoe ik haar met mijn gedrag verdrietig maak. ik wilde natuurlijk niet dat ik geen contact met haar heb en dat doe ik puur omdat ik mezelf niet kan uitstaan.
Ik heb inderdaad mijn wereldje steeds kleiner gemaakt door steeds alles te beeindigen. En nu wou ik ook aan dat kleine wereldje een einde maken. Ik zou elke kleine kracht uit mezelf willen gebruiken. Ik heb die alleen niet.
Ik heb inderdaad mijn wereldje steeds kleiner gemaakt door steeds alles te beeindigen. En nu wou ik ook aan dat kleine wereldje een einde maken. Ik zou elke kleine kracht uit mezelf willen gebruiken. Ik heb die alleen niet.
dinsdag 23 juni 2009 om 13:29
Ik denk oprecht dat het niet met kracht te maken heeft of je je problemen wel of niet aanpakt. Het heeft - volgens mij - alles met heel eerlijk tegen jezelf zijn te maken. Liggen al die problemen en beren op de weg die je ziet aan anderen/externe factoren? Of ben je zelf ook debet aan de situatie? Had je wellicht op een andere manier met zaken om kunnen gaan?
Heb je wellicht zelf de invloed van je overgewicht en niet zo mooie haar groter gemaakt dan ze in feite zijn?
Ik ben ook niet de slankste, maar weiger om om enkel deze reden onzeker over mij als persoon te zijn. Mijn kwaliteiten als persoon hangen niet (alleen) van mijn gewicht af. Ik ben zo veel meer. En dat geldt net zo goed voor jou als dat dit voor mij geldt.
Wanneer je wijst naar een ander of wijst naar een externe factor wijzen er vier vingers naar jezelf. Dus was is het dat jij zelf kan veranderen? Ik denk dat er al heel wat gewonnen is wanneer jij toegeeft dat jij ook aandeel bent in de problemen die je ondervindt.
En als je dat moeilijk vind zou je in elk geval kunnen starten door een antwoord te geven op de vragen die hier gesteld worden in reactie op je bericht. Jij geeft aan dat je hier geen kracht voor hebt, maar om eerlijk te zijn denk ik dat je er geen prioriteit aan geeft. Het is makkelijker om iets externs de schuld te geven. Namelijk dat jij onvoldoende kracht in je leven hebt gekregen. En zo blijf jij slachtoffer van de omstandigheden.
Wellicht vind jij het vervelend dat ik dat zo schrijf, maar jij vraagt om hulp/advies en het valt me gewoon erg op dat jij nogal vasthoud aan het gevoel dat jij slachtoffer bent (van omstandigheden). En ik denk dat je erbij gebaat bent om daaruit te stappen. Alleen al door het te besluiten voel je je krachtiger is mijn ervaring.
Sterkte! (f)
Heb je wellicht zelf de invloed van je overgewicht en niet zo mooie haar groter gemaakt dan ze in feite zijn?
Ik ben ook niet de slankste, maar weiger om om enkel deze reden onzeker over mij als persoon te zijn. Mijn kwaliteiten als persoon hangen niet (alleen) van mijn gewicht af. Ik ben zo veel meer. En dat geldt net zo goed voor jou als dat dit voor mij geldt.
Wanneer je wijst naar een ander of wijst naar een externe factor wijzen er vier vingers naar jezelf. Dus was is het dat jij zelf kan veranderen? Ik denk dat er al heel wat gewonnen is wanneer jij toegeeft dat jij ook aandeel bent in de problemen die je ondervindt.
En als je dat moeilijk vind zou je in elk geval kunnen starten door een antwoord te geven op de vragen die hier gesteld worden in reactie op je bericht. Jij geeft aan dat je hier geen kracht voor hebt, maar om eerlijk te zijn denk ik dat je er geen prioriteit aan geeft. Het is makkelijker om iets externs de schuld te geven. Namelijk dat jij onvoldoende kracht in je leven hebt gekregen. En zo blijf jij slachtoffer van de omstandigheden.
Wellicht vind jij het vervelend dat ik dat zo schrijf, maar jij vraagt om hulp/advies en het valt me gewoon erg op dat jij nogal vasthoud aan het gevoel dat jij slachtoffer bent (van omstandigheden). En ik denk dat je erbij gebaat bent om daaruit te stappen. Alleen al door het te besluiten voel je je krachtiger is mijn ervaring.
Sterkte! (f)
dinsdag 23 juni 2009 om 21:39
@ sss1970
Hoe is het nu met je? Heb je over onze adviezen nagedacht en heb je actie ondernomen door de dokter te bellen? Wij zijn er hier voor je om naar je te luisteren, maar wij kunnen je niet echt helpen. Dat kun je alleen zelf, door naast ons ook professionele hulp in te schakelen.
Ik ben het trouwens eens met wat de rest schrijft. Ik durf best te stellen dat ik ook behoorlijk wat ellende heb meegemaakt in mijn leven. Ik ben vaak teleurgesteld, door ouders en door andere mensen om mij heen. Ik heb gezien dat veel mensen die in hetzelfde schuitje zaten uiteindelijk aan de drank of drugs raakten en zo hun eigen ellende nog groter maakten. En die mensen nemen daar niet hun eigen verantwoording voor (per slot van rekening was het hun eigen keus om aan die ellende te gaan) maar geven daarvan de maatschappij de schuld. Ik ben er zelf anders mee om gegaan. Juist door al die ellende begreep ik dat ik op niemand anders kan rekenen om mijn leven te verbeteren. Dat ik dat zelf moet doen. En dat is mij uiteindelijk ook gelukt! Met wat moeite, maar wel gelukt.
En soms kun je dat niet alleen. Als je een vak wilt leren, dan heb je de hulp van leerkrachten nodig. Het is hun vak om jou iets te leren. Als je wilt leren hoe jij je leven leuker kunt maken, dan kun je erg veel hebben aan de hulp van een psycholopg, want daar hebben zij voor geleerd.
Ik hoop echt dat je iets met onze adviezen zult doen en zelf de regie over je eigen leven en je eigen geluk in handen zult gaan nemen! Ook jouw leven is het waard om geleefd te worden, maar het is aan jou om ervoor te zorgen dat het ook leuk wordt!
Hoe is het nu met je? Heb je over onze adviezen nagedacht en heb je actie ondernomen door de dokter te bellen? Wij zijn er hier voor je om naar je te luisteren, maar wij kunnen je niet echt helpen. Dat kun je alleen zelf, door naast ons ook professionele hulp in te schakelen.
Ik ben het trouwens eens met wat de rest schrijft. Ik durf best te stellen dat ik ook behoorlijk wat ellende heb meegemaakt in mijn leven. Ik ben vaak teleurgesteld, door ouders en door andere mensen om mij heen. Ik heb gezien dat veel mensen die in hetzelfde schuitje zaten uiteindelijk aan de drank of drugs raakten en zo hun eigen ellende nog groter maakten. En die mensen nemen daar niet hun eigen verantwoording voor (per slot van rekening was het hun eigen keus om aan die ellende te gaan) maar geven daarvan de maatschappij de schuld. Ik ben er zelf anders mee om gegaan. Juist door al die ellende begreep ik dat ik op niemand anders kan rekenen om mijn leven te verbeteren. Dat ik dat zelf moet doen. En dat is mij uiteindelijk ook gelukt! Met wat moeite, maar wel gelukt.
En soms kun je dat niet alleen. Als je een vak wilt leren, dan heb je de hulp van leerkrachten nodig. Het is hun vak om jou iets te leren. Als je wilt leren hoe jij je leven leuker kunt maken, dan kun je erg veel hebben aan de hulp van een psycholopg, want daar hebben zij voor geleerd.
Ik hoop echt dat je iets met onze adviezen zult doen en zelf de regie over je eigen leven en je eigen geluk in handen zult gaan nemen! Ook jouw leven is het waard om geleefd te worden, maar het is aan jou om ervoor te zorgen dat het ook leuk wordt!
dinsdag 23 juni 2009 om 23:52
Om te beginnen; Nammma, dangeensuus, wzk, wuiles, Mamasaar, elninjoo, liselore, hoelagirl, Diem, graspolletje, nummerzoveel, Purty, aikidoka, iry en mips Hartelijk dank.
Bedankt voor idereen die de moeite heeft genomen om over eigen ervaring iets te vertellen. Vooral het verhaal van jou zoon, graspolletje, heeft me echt beroerd. Ik weet hoeveel moeite het kost om iets over eigen ervaring te vertellen en toch hebben jullie dat voor mij gedaan, wat ik echt heel erg waardeer.
Natuurlijk neemde ik alles, wat er hier gezegd is, heel serieus.
Ik begon vandaag al met oplossingen vinden.Ik heb het met mijn moeder goed gemaakt. Heb verteld dat ik niks tegen haar heb en dat het aan mij ligt.
Heb vanmorgen ook met www.korrelatie.nl gebeld en heb met een psycholoog meer dan 45min gepraat. Ik noemde een voorbeeld en op basis daarvan gingen we een diep gesprek in. Hij denk, net als jullie dat men met 1 zin 10 verschillende dingen kan bedoelen. Ik moet, volgens him, over die 10 verschillende dingen tegelijk denken en niet over maar 1 ding: dat is niet goed bedoeld!
Hij gaf aan het einde ook aan dat het een moelijke probleem is en vereist veel tijd, vandaar zijn voorstel om een psychiater te bezoeken want die zou me beter kunnen helpen. Een psychiater bleek iemand te zijn die geneeskunde heeft gestudeerd en een psycholoog zou psychologie heeft gedaan.
Toen is er meteen een afspraak gemaakt met de huisarts, dat is dan morgen vroeg. Ik ga vragen om een verwijzing en ga ook daarbij vertellen dat het om een serieuze zaak gaat en dat hij de juiste persoon moet aanwijzen.
Mijn lieve moeder wil met mij elke dag naar de sport school als ik me ga inschrijven terwijl ze 72 is. Ze wil echt alles doen om me uit deze situatie te halen.
Bij deze, wil ik idereen die contacten met eigen familie heeft gebroken, vragen om nog eens daarover na te denken, want alleen als je het moeilijk hebt, merk je hoe belangrijk die voor jou kunnen zijn en hoe zij bereid zijn om jou te helpen.
Bedankt voor idereen die de moeite heeft genomen om over eigen ervaring iets te vertellen. Vooral het verhaal van jou zoon, graspolletje, heeft me echt beroerd. Ik weet hoeveel moeite het kost om iets over eigen ervaring te vertellen en toch hebben jullie dat voor mij gedaan, wat ik echt heel erg waardeer.
Natuurlijk neemde ik alles, wat er hier gezegd is, heel serieus.
Ik begon vandaag al met oplossingen vinden.Ik heb het met mijn moeder goed gemaakt. Heb verteld dat ik niks tegen haar heb en dat het aan mij ligt.
Heb vanmorgen ook met www.korrelatie.nl gebeld en heb met een psycholoog meer dan 45min gepraat. Ik noemde een voorbeeld en op basis daarvan gingen we een diep gesprek in. Hij denk, net als jullie dat men met 1 zin 10 verschillende dingen kan bedoelen. Ik moet, volgens him, over die 10 verschillende dingen tegelijk denken en niet over maar 1 ding: dat is niet goed bedoeld!
Hij gaf aan het einde ook aan dat het een moelijke probleem is en vereist veel tijd, vandaar zijn voorstel om een psychiater te bezoeken want die zou me beter kunnen helpen. Een psychiater bleek iemand te zijn die geneeskunde heeft gestudeerd en een psycholoog zou psychologie heeft gedaan.
Toen is er meteen een afspraak gemaakt met de huisarts, dat is dan morgen vroeg. Ik ga vragen om een verwijzing en ga ook daarbij vertellen dat het om een serieuze zaak gaat en dat hij de juiste persoon moet aanwijzen.
Mijn lieve moeder wil met mij elke dag naar de sport school als ik me ga inschrijven terwijl ze 72 is. Ze wil echt alles doen om me uit deze situatie te halen.
Bij deze, wil ik idereen die contacten met eigen familie heeft gebroken, vragen om nog eens daarover na te denken, want alleen als je het moeilijk hebt, merk je hoe belangrijk die voor jou kunnen zijn en hoe zij bereid zijn om jou te helpen.
woensdag 24 juni 2009 om 00:56
Ik voel me beter, ja.
Ik wil ook zooo graag dat ik dit perieode goed afsluit dat ik me daarna nooit meer in dezelfde situatie verkeer. Ik wens niemand (maar dan ook niemand) het gevoel waarmee ik de afgelopen 50 a`60 dagen (tot vanmorgen) zat . Mijn dag bestond uit 24 uurtjes slapen (als ik niet wil overdrijven). Ik weet niet wat me bezielde. Ik heb heel veel dingen in 1 keer gemist. En heb daarnaast alle onleuke ervaringen bij mij opgeroepen toen ik erachter wilde komen waarom is alles mislukt. Pah! dat wil ik echt nooit meer terug.
Ik wil ook zooo graag dat ik dit perieode goed afsluit dat ik me daarna nooit meer in dezelfde situatie verkeer. Ik wens niemand (maar dan ook niemand) het gevoel waarmee ik de afgelopen 50 a`60 dagen (tot vanmorgen) zat . Mijn dag bestond uit 24 uurtjes slapen (als ik niet wil overdrijven). Ik weet niet wat me bezielde. Ik heb heel veel dingen in 1 keer gemist. En heb daarnaast alle onleuke ervaringen bij mij opgeroepen toen ik erachter wilde komen waarom is alles mislukt. Pah! dat wil ik echt nooit meer terug.
woensdag 24 juni 2009 om 09:27
Wat goed van je!!! Dat zijn echt concrete stappen waar je iets aan hebt, echt super.
Een onwijs goed begin gemaakt. T leven is niet altijd een feestje maar je kan in ieder geval zorgen dat het een prettig leven is en dat leert omgaan met tegenslagen.
lief van je moeder dat ze mee gaat naar de sportschool. Hou vol en succes met je "nieuwe" leven!
Een onwijs goed begin gemaakt. T leven is niet altijd een feestje maar je kan in ieder geval zorgen dat het een prettig leven is en dat leert omgaan met tegenslagen.
lief van je moeder dat ze mee gaat naar de sportschool. Hou vol en succes met je "nieuwe" leven!
