
Ben ik nou gek?
zaterdag 6 september 2025 om 00:55
Het gaat niet zo goed tussen mijn man en mij. Met name vanuit zijn kant. Ik zie heus verbeterpunten maar hij ziet vooral slechte kanten momenteel.
Een paar weken geleden heeft hij besloten niet meer thuis te willen slapen. Hij had alles al ingepakt en vertrok gewoon. We hebben besloten om het niet direct aan de kinderen te vertellen zo vlak voor de start van het schooljaar. En eigenlijk hoopte ik ook dat het met therapie weer beter zou worden.
Nu kwam ik vanavond achter dat hij niet altijd daar slaapt waar hij zei te slapen. Hij slaapt soms bij een vriendin die kinderen heeft. Haar kinderen kennen onze kinderen via hobby. Haar kinderen weten dus dat hij niet (altijd) thuis slaapt. En de onze niet. Het gaat om een 10-jarig meisje dat bij 2 van onze kinderen in dezelfde groep zit bij de hobby. Hij zegt dat ze niks zal zeggen. Maar ik vind het in de basis al niet ok dat hij dit geheim bij een 10-jarige neerlegt. En daarnaast het risico dat onze kinderen het via de verkeerde weg horen.
Nu zien de kinderen elkaar morgen weer bij de hobby. En ik vind het risico echt heel groot. Hij slaapt daar nu en ziet dus die kinderen morgenochtend ook.
Hij doet hier heel laconiek over. Ben ik nou gek?
Hij heeft daar deze week ook gegeten. Boodschappen gedaan en mist voor ze gekookt. Terwijl hij tegen ons zei dat hij moest werken. Dat dingen af moesten en een heel verhaal.
Ik heb echt even wat perspectief nodig omdat hij mij het gevoel geeft dat ik de rare ben in dit verhaal.
Een paar weken geleden heeft hij besloten niet meer thuis te willen slapen. Hij had alles al ingepakt en vertrok gewoon. We hebben besloten om het niet direct aan de kinderen te vertellen zo vlak voor de start van het schooljaar. En eigenlijk hoopte ik ook dat het met therapie weer beter zou worden.
Nu kwam ik vanavond achter dat hij niet altijd daar slaapt waar hij zei te slapen. Hij slaapt soms bij een vriendin die kinderen heeft. Haar kinderen kennen onze kinderen via hobby. Haar kinderen weten dus dat hij niet (altijd) thuis slaapt. En de onze niet. Het gaat om een 10-jarig meisje dat bij 2 van onze kinderen in dezelfde groep zit bij de hobby. Hij zegt dat ze niks zal zeggen. Maar ik vind het in de basis al niet ok dat hij dit geheim bij een 10-jarige neerlegt. En daarnaast het risico dat onze kinderen het via de verkeerde weg horen.
Nu zien de kinderen elkaar morgen weer bij de hobby. En ik vind het risico echt heel groot. Hij slaapt daar nu en ziet dus die kinderen morgenochtend ook.
Hij doet hier heel laconiek over. Ben ik nou gek?
Hij heeft daar deze week ook gegeten. Boodschappen gedaan en mist voor ze gekookt. Terwijl hij tegen ons zei dat hij moest werken. Dat dingen af moesten en een heel verhaal.
Ik heb echt even wat perspectief nodig omdat hij mij het gevoel geeft dat ik de rare ben in dit verhaal.
zaterdag 6 september 2025 om 20:57
Bizar inderdaad.Lalaloepsie schreef: ↑06-09-2025 20:30Classic betrapte man reactie. "Jij reageert al-tijd zo hysterisch, daarom kan ik jou niks zeggen". Alsof het jouw schuld is dat hij stiekem doet.
Sterkte TO
Zo te lezen ben je zeker niet gek
zaterdag 6 september 2025 om 21:22
Dit komt allemaal wel hard binnen. Jullie houden me wel een spiegel voor. Ik moet steeds huilen als ik dit lees.
Iemand zei dat ik me moest afvragen wie ik wil zijn. Ik wil dus eigenlijk iemand zijn die niet zomaar de relatie opgeeft. Die als er problemen zijn dat aangaat en oplost. Zeker voor de kinderen. Ik kan het eigenlijk niet over mijn hart verkrijgen om de kinderen te vertellen dat we gaan scheiden. Terwijl we eigenlijk niks gedaan hebben om dat te voorkomen. Ik weet dat we dat dan met z'n tweeën moeten doen. Maar dat is wie ik eigenlijk wil zijn.
Verder heb ik uiteraard ook wel nagedacht over wat als. Ik weet wat ik belangrijk vind voor de kinderen (bv stabiele basis). Ik heb ook uitgezocht of ik het financieel red: antwoord is ja. Ik ben de kostwinner. Met name praktisch in de combinatie werk en kinderen zie ik wat uitdagingen. Maar ik red me wel. Ik wil het alleen gewoon liever niet.
Wat me dus ook weer mateloos irriteert is dat hij hier totaal geen beeld bij heeft. Hij heeft ook niet uitgezocht hoe je dit aan de kinderen verteld. Waar je op moet letten voor hun welzijn. Ondanks dat ik dit allemaal helemaal niet wil. Heb ik me wel ingelezen.
Ik heb zelfreflectie gedaan. Heb ook met onze relatietherapeut 1-op-1 gesprekken (hij ook).
Als ik alles op een rijtje zet moet ik hier gewoon de stekker uit trekken. Maar waarom staat me dat dan zo tegen?
Iemand zei dat ik me moest afvragen wie ik wil zijn. Ik wil dus eigenlijk iemand zijn die niet zomaar de relatie opgeeft. Die als er problemen zijn dat aangaat en oplost. Zeker voor de kinderen. Ik kan het eigenlijk niet over mijn hart verkrijgen om de kinderen te vertellen dat we gaan scheiden. Terwijl we eigenlijk niks gedaan hebben om dat te voorkomen. Ik weet dat we dat dan met z'n tweeën moeten doen. Maar dat is wie ik eigenlijk wil zijn.
Verder heb ik uiteraard ook wel nagedacht over wat als. Ik weet wat ik belangrijk vind voor de kinderen (bv stabiele basis). Ik heb ook uitgezocht of ik het financieel red: antwoord is ja. Ik ben de kostwinner. Met name praktisch in de combinatie werk en kinderen zie ik wat uitdagingen. Maar ik red me wel. Ik wil het alleen gewoon liever niet.
Wat me dus ook weer mateloos irriteert is dat hij hier totaal geen beeld bij heeft. Hij heeft ook niet uitgezocht hoe je dit aan de kinderen verteld. Waar je op moet letten voor hun welzijn. Ondanks dat ik dit allemaal helemaal niet wil. Heb ik me wel ingelezen.
Ik heb zelfreflectie gedaan. Heb ook met onze relatietherapeut 1-op-1 gesprekken (hij ook).
Als ik alles op een rijtje zet moet ik hier gewoon de stekker uit trekken. Maar waarom staat me dat dan zo tegen?
zaterdag 6 september 2025 om 21:40
BlauweMaan schreef: ↑06-09-2025 21:22Dit komt allemaal wel hard binnen. Jullie houden me wel een spiegel voor. Ik moet steeds huilen als ik dit lees.
Iemand zei dat ik me moest afvragen wie ik wil zijn. Ik wil dus eigenlijk iemand zijn die niet zomaar de relatie opgeeft. Die als er problemen zijn dat aangaat en oplost. Zeker voor de kinderen. Ik kan het eigenlijk niet over mijn hart verkrijgen om de kinderen te vertellen dat we gaan scheiden. Terwijl we eigenlijk niks gedaan hebben om dat te voorkomen. Ik weet dat we dat dan met z'n tweeën moeten doen. Maar dat is wie ik eigenlijk wil zijn.
Verder heb ik uiteraard ook wel nagedacht over wat als. Ik weet wat ik belangrijk vind voor de kinderen (bv stabiele basis). Ik heb ook uitgezocht of ik het financieel red: antwoord is ja. Ik ben de kostwinner. Met name praktisch in de combinatie werk en kinderen zie ik wat uitdagingen. Maar ik red me wel. Ik wil het alleen gewoon liever niet.
Wat me dus ook weer mateloos irriteert is dat hij hier totaal geen beeld bij heeft. Hij heeft ook niet uitgezocht hoe je dit aan de kinderen verteld. Waar je op moet letten voor hun welzijn. Ondanks dat ik dit allemaal helemaal niet wil. Heb ik me wel ingelezen.
Ik heb zelfreflectie gedaan. Heb ook met onze relatietherapeut 1-op-1 gesprekken (hij ook).
Als ik alles op een rijtje zet moet ik hier gewoon de stekker uit trekken. Maar waarom staat me dat dan zo tegen?
Ik heb de indruk dat moeders veel willen inleveren om het gezin bij elkaar te houden. Vooral ook om de kinderen een scheiding te besparen. Is dat misschien wat je voelt?
zaterdag 6 september 2025 om 21:44
Maar dat kun je niet in je eentje zijn.BlauweMaan schreef: ↑06-09-2025 21:22Ik wil dus eigenlijk iemand zijn die niet zomaar de relatie opgeeft. Die als er problemen zijn dat aangaat en oplost. Zeker voor de kinderen.
Ik denk dat jij altijd al de ruggengraat van jullie 2 was.
Gezien zijn laffe achterbakse manier van eruit stappen.
Ik denk dat de enige reden dat hij jou nog beloftes doet over een betere toekomst, omdat hij nog steeds niet durft. Hij durft niet om duidelijk te zeggen wat hij wil en de boel netjes af te ronden.
Hoe het nu lijkt: meteen bij zijn minnares in bed kruipen en daar gezinnetje gaan spelen. Nauwelijks een man, echt geen integer bot in zijn lichaam.
zaterdag 6 september 2025 om 21:48
Misschien wel. Het gooit hun hele leven overhoop. En ze hebben al zo hun uitdagingen. Ik wil ze deze ellende besparen.
We wonen in een stad en ik kan hier geen huis betalen dat voldoet.
Dat betekent dat ook dat overhoop gaat. School, vrienden enz.
En het voelt echt als opgeven zonder een poging te hebben gedaan.
We wonen in een stad en ik kan hier geen huis betalen dat voldoet.
Dat betekent dat ook dat overhoop gaat. School, vrienden enz.
En het voelt echt als opgeven zonder een poging te hebben gedaan.
zaterdag 6 september 2025 om 21:53
Heel begrijpelijk dat jij dat niet wilt. Hij is feitelijk gezien al vertrokken. Hij speelt het alleen zo dat jij nu de knoop moet doorhakken en de "schuldige" bent. Die het moet uitspreken.
Wat je altijd moet bedenken is dat het belang van je kinderen op een komt. Nooit liegen tegen je kinderen! Uiteindelijk komt het uit. En ben jij voor hun niet meer een betrouwbare ouder. Jij hebt immers gelogen. Hij wil dat jij meespeelt. Maar dat hoeft niet. Maak je eigen keuzes en wees eerlijk. Vertel dat hun vader bij X in huis is en dat je nog niet weet hoe het verder gaat. Of je eist per direct een gesprek met je partner. Wat is nu precies de bedoeling? Wil hij scheiden dan gaan jullie dat doen. Maar liegen tegen jouw kinderen daar werk jij niet langer aan mee. Dat haar kind daarin wordt betrokken is volledig onjuist. Maar dat is de verantwoordelijkheid van haar ouders.
En nee. Geen enkele vrouw neemt zomaar een man in haar huis! Tenzij het een familielid is ofzo. Maar een getrouwde man in een huwelijkscrisis echt niet. Als hij aan jullie wil werken zijn er andere opties (andere vrienden als in mannen of stellen, familie, vakantiehuis etc). Als alleenstaande vrouw neem je dat risico niet. Dan speelt er meer.
Wat je altijd moet bedenken is dat het belang van je kinderen op een komt. Nooit liegen tegen je kinderen! Uiteindelijk komt het uit. En ben jij voor hun niet meer een betrouwbare ouder. Jij hebt immers gelogen. Hij wil dat jij meespeelt. Maar dat hoeft niet. Maak je eigen keuzes en wees eerlijk. Vertel dat hun vader bij X in huis is en dat je nog niet weet hoe het verder gaat. Of je eist per direct een gesprek met je partner. Wat is nu precies de bedoeling? Wil hij scheiden dan gaan jullie dat doen. Maar liegen tegen jouw kinderen daar werk jij niet langer aan mee. Dat haar kind daarin wordt betrokken is volledig onjuist. Maar dat is de verantwoordelijkheid van haar ouders.
En nee. Geen enkele vrouw neemt zomaar een man in haar huis! Tenzij het een familielid is ofzo. Maar een getrouwde man in een huwelijkscrisis echt niet. Als hij aan jullie wil werken zijn er andere opties (andere vrienden als in mannen of stellen, familie, vakantiehuis etc). Als alleenstaande vrouw neem je dat risico niet. Dan speelt er meer.
zaterdag 6 september 2025 om 21:53
Buiten dit hele verhaal: ik heb het idee dat jullie (buiten dat hij jou ab-so-luut niet serieus neemt) de kinderen ook niet helemaal serieus nemen. Hoe gaat dit in zijn werk dan? Zij denken dat papa gewoon thuis slaapt maar dat is niet zo? Dus jullie… doen alsof jullie nog samen zijn en je man vertrekt na het avondeten (dat zal ook gezellig zijn) als de kinderen slapen? Of papa is nooit thuis maar komt zogenaamd thuis als ze al slapen en is alweer weg bij het ontbijt?
Het lijkt me toch dat een kind van 10 veel meer in de gaten heeft dan jullie misschien zelf denken.
Het lijkt me toch dat een kind van 10 veel meer in de gaten heeft dan jullie misschien zelf denken.
zaterdag 6 september 2025 om 21:54
BlauweMaan schreef: ↑06-09-2025 21:48Misschien wel. Het gooit hun hele leven overhoop. En ze hebben al zo hun uitdagingen. Ik wil ze deze ellende besparen.
We wonen in een stad en ik kan hier geen huis betalen dat voldoet.
Dat betekent dat ook dat overhoop gaat. School, vrienden enz.
En het voelt echt als opgeven zonder een poging te hebben gedaan.
Kun je in jullie huis blijven?
zaterdag 6 september 2025 om 22:02
Lalaloepsie schreef: ↑06-09-2025 21:59En dan morgenmiddag roept dat meisje bij het zwembad, tijdens het omkleden voor hun les (ofzoiets) tegen haar vrienden (jouw kinderen) "Komen jullie ook bij ons logeren zoals jullie papa al weken doet? Is gezellig jongens!"
Die vriendin is ook niet wijs, om die kinderen in zo'n positie te plaatsen.
zaterdag 6 september 2025 om 22:04
Hij was sowieso al vaak vroeg weg of juist laat thuis. Ook een avond sport. Ze zien hem op dezelfde momenten als daarvoor. In theorie merken ze het niet. Maar of ze het echt niet merken weet ik niet. Daar denk ik de laatste dagen wel vaker aan.
Ik hoopte eerst dat dit zo tijdelijk zou zijn dat ze het niet zouden merken. OF dat we een soort regeling konden afspreken waarbij hij er op bepaalde dagen volledig is en ander dagen niet.
Het schooljaar zou bijna starten en dan levert altijd ook best veel spanning op. Maar ik realiseer me steeds meer dat er altijd wel iets is.
Er is nu nog zoveel onzeker. Hoe moeten we aan de kinderen vertellen dat hij liever in zijn kantoor (zzp) slaapt dan bij ons. Of dus dat bij liever bij Annet en haar kinderen slaapt dan bij ons.
Dus je hebt misschien wel gelijk. En moeten we de kinderen serieuzer zijn. Ik wilde ze dit alleen zo graag besparen. Maar wat je zegt is waar, we liegen nu ook tegen ze.
Ik hoopte eerst dat dit zo tijdelijk zou zijn dat ze het niet zouden merken. OF dat we een soort regeling konden afspreken waarbij hij er op bepaalde dagen volledig is en ander dagen niet.
Het schooljaar zou bijna starten en dan levert altijd ook best veel spanning op. Maar ik realiseer me steeds meer dat er altijd wel iets is.
Er is nu nog zoveel onzeker. Hoe moeten we aan de kinderen vertellen dat hij liever in zijn kantoor (zzp) slaapt dan bij ons. Of dus dat bij liever bij Annet en haar kinderen slaapt dan bij ons.
Dus je hebt misschien wel gelijk. En moeten we de kinderen serieuzer zijn. Ik wilde ze dit alleen zo graag besparen. Maar wat je zegt is waar, we liegen nu ook tegen ze.
zaterdag 6 september 2025 om 22:05
BlauweMaan schreef: ↑06-09-2025 21:48Misschien wel. Het gooit hun hele leven overhoop. En ze hebben al zo hun uitdagingen. Ik wil ze deze ellende besparen.
We wonen in een stad en ik kan hier geen huis betalen dat voldoet.
Dat betekent dat ook dat overhoop gaat. School, vrienden enz.
En het voelt echt als opgeven zonder een poging te hebben gedaan.
Je zegt net dat jij de kostwinnaar bent, dan draai jij nu toch ook al voor alle vaste lasten op? Dan kun je toch blijven waar je nu woont?
zaterdag 6 september 2025 om 22:07
Nee, niet als hij zijn deel opeist. Er zit een behoorlijke overwaarde op en ik kan hem niet uitkopen. En de hypotheeklasten zouden ook te hoog zijn.
Maar ik wil het ook niet. Dit is ons huis. Hij is hier zo verweven. Het voelt echt alsof ik hier ook weg moet.
zaterdag 6 september 2025 om 22:08
Ik neem aan dat "kostwinnaar" staat voor "het hoogste inkomen" en niet voor "hij werkt totaal niet".Lalaloepsie schreef: ↑06-09-2025 22:05Je zegt net dat jij de kostwinnaar bent, dan draai jij nu toch ook al voor alle vaste lasten op? Dan kun je toch blijven waar je nu woont?
Hij draagt waarschijnlijk dus financieel ook bij.
Ik zou vooral ook het gesprek aangaan wat hij wil qua omgangs-regeling.
Wie weet zijn er bijvoorbeeld dingen mogelijk als hij weekend-vader wordt en alimentatie moet bijdragen.
Ik zie deze idioot namelijk niet halftijds voor zijn kinderen zorgen.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zaterdag 6 september 2025 om 22:10
Het is niet zo dat hij niks bijdraagt maar mijn aandeel is bijna het dubbele van de zijne.Lalaloepsie schreef: ↑06-09-2025 22:05Je zegt net dat jij de kostwinnaar bent, dan draai jij nu toch ook al voor alle vaste lasten op? Dan kun je toch blijven waar je nu woont?
Het huis heeft alleen een flinke overwaarde. De huidige marktprijs is bijna factor 3 ten opzichte van de huidige hypotheek. Ik moet toegeven dat ik dat nog niet helemaal heb uitgeplozen maar ik denk dat ik hem niet kan uitkopen. Naast dat ik hier eigenlijk ook niet wil blijven.
zaterdag 6 september 2025 om 22:12
BlauweMaan schreef: ↑06-09-2025 22:07Nee, niet als hij zijn deel opeist. Er zit een behoorlijke overwaarde op en ik kan hem niet uitkopen. En de hypotheeklasten zouden ook te hoog zijn.
Maar ik wil het ook niet. Dit is ons huis. Hij is hier zo verweven. Het voelt echt alsof ik hier ook weg moet.
Voor dat eerste kan hij natuurlijk financieel blijven bijdragen. Voor het tweede (het emotionele loskomen) kun je je huis anders gaan inrichten zodat het ook echt als nieuw voelt.
Voor de kinderen lijkt het me wenselijk dat zij wel hun vertrouwde omgeving houden namelijk.
lalaloepsie wijzigde dit bericht op 06-09-2025 22:14
8.32% gewijzigd
zaterdag 6 september 2025 om 22:12
BlauweMaan schreef: ↑06-09-2025 22:07Nee, niet als hij zijn deel opeist. Er zit een behoorlijke overwaarde op en ik kan hem niet uitkopen. En de hypotheeklasten zouden ook te hoog zijn.
Maar ik wil het ook niet. Dit is ons huis. Hij is hier zo verweven. Het voelt echt alsof ik hier ook weg moet.
Hij gaat dan ook alimentatie betalen hè. Daarbij is verhuizen misschien helemaal niet prettig voor je kinderen op dit moment.
zaterdag 6 september 2025 om 22:16
zaterdag 6 september 2025 om 22:19
Bwah, ik ben benieuwd als hij de vertrekkende partner is, de manier waarop én het wordt echt 50/50 of ie dat durft te vragen.
Ik gok dat het bij 50/50 "elk voor zich" is en dat het woord alimentatie niet opduikt.
Leg maar eens aan Annet uit dat je niet alleen je relatie laat stranden door met haar in bed te duiken, maar dat je je ex ook nog wil pluimen. Al helemaal in een situatie dat ex en Annet elkaar kennen.
wissewis wijzigde dit bericht op 06-09-2025 22:23
21.26% gewijzigd
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zaterdag 6 september 2025 om 22:24
Dat gevoel heb je nu, begrijpelijk. Maar neem dit soort beslissingen niet overhaast. Neem de tijd om alles goed op een rijtje te zetten en te kijken wat je wilt. Denk ook vast na over een advocaat en ga zeker naar een financieel adviseur mbt de hypotheek.BlauweMaan schreef: ↑06-09-2025 22:07
Maar ik wil het ook niet. Dit is ons huis. Hij is hier zo verweven. Het voelt echt alsof ik hier ook weg moet.
Als jij meer verdient dan je partner kan het zomaar zijn dat je alimentatie moet betalen voor kinderen en ook partner.
zaterdag 6 september 2025 om 22:25
Nou lekker dan. Met zo’n vent ben je mooi klaar. Wat enorm k-u-t TO
Ik ben het helemaal eens met het advies van JustJoke. Hij kan wel van alles en nog wat wel of juist niet willen maar is er niet voor de fall-out als dat meisje van 10 in alle onschuld haar mond voorbij praat. Die ‘Annet’ lijkt mij ook niet helemaal lekker in de bovenkamer om haar kinderen met zoiets op te zadelen maar dat zijn niet jouw zorgen.
Heel veel sterkte.

Ik ben het helemaal eens met het advies van JustJoke. Hij kan wel van alles en nog wat wel of juist niet willen maar is er niet voor de fall-out als dat meisje van 10 in alle onschuld haar mond voorbij praat. Die ‘Annet’ lijkt mij ook niet helemaal lekker in de bovenkamer om haar kinderen met zoiets op te zadelen maar dat zijn niet jouw zorgen.
Heel veel sterkte.
Grant every woman the confidence of a mediocre middle aged white man
zaterdag 6 september 2025 om 22:27
Ik weet het niet hoor.Lalaloepsie schreef: ↑06-09-2025 22:21Aangezien hij zijn kinderen nu (al) ontloopt vermoed ik dat hij daar geen trek in zal hebben.
Het is tegenwoordig ook een kwestie van eer voor mannen, ook al keek je voor de scheiding niet naar je kinderen om.
Je kunt als middenklasse man op kantoor, bij je vrienden of bij je dates echt niet meer aankomen met een weekendregeling.
Naast dat er ook gewoon geld te halen valt bij TO voor hem

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in