Relaties
alle pijlers
(Bewust?) niet loskomen van ex/relatie
dinsdag 19 februari 2008 om 08:20
Ik kom van het topic 'Verdrink in liefdesverdriet' en ben doorgegaan naar topic 'Singles' (Ook 'Minnaressen' is niet echt van toepassing, al lijkt het erop). Op beide plekken past mijn situatie niet echt, omdat ik een van de vrouwen ben die aan haar (foute) ex blijft hangen.
Het is allemaal oude koek, een gebed zonder eind, eigen schuld en gezeur, maar dat betekent niet dat ik het niet van me af wil schrijven en vergelijkbare verhalen wil lezen.
Mijn ex en ik kennen elkaar nu bijna 3 jaar. We komen allebei uit een andere relatie waarvan we daar de exen ook niet los kunnen laten (met alle problemen en jaloezie van dien).
Hij kan heel lief zijn, komt met ideeen, brengt vaak cadeautjes voor me mee, wil vanalles voor me kopen, kookt voor me, etc. Maar hij is ook nogal dominant, claimend, jaloers en kan in boosheid me voor vanalles uitmaken. We kunnen niet praten omdat hij overal een negatieve mening over heeft die hij als waarheid beschouwt.
Ik ben impulsief, vrij egoistisch, onthou gesprekken tot op de kleine details(gaat vanzelf, maar meestal gebruik ik het om mijn gelijk te krijgen) en ben tamelijk hysterisch als ik boos ben (laten we daar ook eerlijk over zijn)
We wonen niet samen en dat moet voorlopig ook maar zo blijven.
Een paar weken terug heb ik een punt achter de relatie gezet doordat hij zich weer niet aan afspraken hield (zijn ex wil hem nog terug en heeft een tactiek om hem zo vaak mogelijk te zien, hij doet dat dan ook), maar we hebben nog wel seks met elkaar en doen leuke dingen. Even ging dat goed, hij was was rustig en meegaand. Maar doordat dat toch langzaam en buiten mijn controle op een relatie lijkt , komen alle problemen weer terug.
Ik ben een paar dagen per week alleen en een paar dagen met hem. Ik kijk er niet meer naar uit om hem te zien, moet moeite doen om het leuk te houden. Reacties als dat ik er een punt achter moet zetten heeft geen zin, dit gaat al 3 jaar zo.
Wie herkent dit of zit ook in een relatie waar je het beste écht mee kan stoppen, maar toch mee door blijft gaan?
4W
Het is allemaal oude koek, een gebed zonder eind, eigen schuld en gezeur, maar dat betekent niet dat ik het niet van me af wil schrijven en vergelijkbare verhalen wil lezen.
Mijn ex en ik kennen elkaar nu bijna 3 jaar. We komen allebei uit een andere relatie waarvan we daar de exen ook niet los kunnen laten (met alle problemen en jaloezie van dien).
Hij kan heel lief zijn, komt met ideeen, brengt vaak cadeautjes voor me mee, wil vanalles voor me kopen, kookt voor me, etc. Maar hij is ook nogal dominant, claimend, jaloers en kan in boosheid me voor vanalles uitmaken. We kunnen niet praten omdat hij overal een negatieve mening over heeft die hij als waarheid beschouwt.
Ik ben impulsief, vrij egoistisch, onthou gesprekken tot op de kleine details(gaat vanzelf, maar meestal gebruik ik het om mijn gelijk te krijgen) en ben tamelijk hysterisch als ik boos ben (laten we daar ook eerlijk over zijn)
We wonen niet samen en dat moet voorlopig ook maar zo blijven.
Een paar weken terug heb ik een punt achter de relatie gezet doordat hij zich weer niet aan afspraken hield (zijn ex wil hem nog terug en heeft een tactiek om hem zo vaak mogelijk te zien, hij doet dat dan ook), maar we hebben nog wel seks met elkaar en doen leuke dingen. Even ging dat goed, hij was was rustig en meegaand. Maar doordat dat toch langzaam en buiten mijn controle op een relatie lijkt , komen alle problemen weer terug.
Ik ben een paar dagen per week alleen en een paar dagen met hem. Ik kijk er niet meer naar uit om hem te zien, moet moeite doen om het leuk te houden. Reacties als dat ik er een punt achter moet zetten heeft geen zin, dit gaat al 3 jaar zo.
Wie herkent dit of zit ook in een relatie waar je het beste écht mee kan stoppen, maar toch mee door blijft gaan?
4W
dinsdag 19 februari 2008 om 14:22
Wellicht is het beste advies, het advies wat jijzelf een van de dames van 'ik verdrink in liefdesverdriet' heb gegeven.
je wilt niet bij hem weg. Prima, accepteer dan dat de rest van je leven er zo zal uitzien. Met een man die niet voor jou gaat, jij die niet voor hem gaat en een leven lang een net niet relatie die je doodongelukkig maakt. Als dat is wat je wilt. Prima, maar dan niet zeuren. Wil je dat niet? Onderneem dan actie.
Je kunt wel van alles wensen. Je kunt wensen hoe je relatie zou kunnen zijn. Maar overduidelijk is je relatie niet zo en heb jullie met elkaar ervaring genoeg om te weten dat die relatie ook nooit zou worden. Het zit er gewoon niet in. Hij is het gewoon niet voor je. Hoe graag je dat ook wilt. Wat je nu doet is vechten tegen de bierkaai en daar is nog nooit iemand wijzer van geworden.Jullie willen beiden niet veranderen, dus gebeurt er ook gewoon helemaal niks. Erover praten heeft geen zin, niks helpt, waar wacht je dan op? Tot hij weer heftig verliefd wordt op een ander, zodat jij weer 'verdriet' hebt omdat je niet meer 'de baas' kunt zijn? Welnee. Kappen, nu. En zo niet...
Dan simpelweg niet meer zeuren. Dit vreet aan je, je bent er al maanden en maanden mee bezig en het is een weg die werkelijk nergens toe leidt. Op een gegeven moment moet je een keuze maken ipv in je eigen vicueuze circeltje blijven ronddraaien. Vergeet niet, jij creeert die circel zelf. Niet lullen maar poetsen!
je wilt niet bij hem weg. Prima, accepteer dan dat de rest van je leven er zo zal uitzien. Met een man die niet voor jou gaat, jij die niet voor hem gaat en een leven lang een net niet relatie die je doodongelukkig maakt. Als dat is wat je wilt. Prima, maar dan niet zeuren. Wil je dat niet? Onderneem dan actie.
Je kunt wel van alles wensen. Je kunt wensen hoe je relatie zou kunnen zijn. Maar overduidelijk is je relatie niet zo en heb jullie met elkaar ervaring genoeg om te weten dat die relatie ook nooit zou worden. Het zit er gewoon niet in. Hij is het gewoon niet voor je. Hoe graag je dat ook wilt. Wat je nu doet is vechten tegen de bierkaai en daar is nog nooit iemand wijzer van geworden.Jullie willen beiden niet veranderen, dus gebeurt er ook gewoon helemaal niks. Erover praten heeft geen zin, niks helpt, waar wacht je dan op? Tot hij weer heftig verliefd wordt op een ander, zodat jij weer 'verdriet' hebt omdat je niet meer 'de baas' kunt zijn? Welnee. Kappen, nu. En zo niet...
Dan simpelweg niet meer zeuren. Dit vreet aan je, je bent er al maanden en maanden mee bezig en het is een weg die werkelijk nergens toe leidt. Op een gegeven moment moet je een keuze maken ipv in je eigen vicueuze circeltje blijven ronddraaien. Vergeet niet, jij creeert die circel zelf. Niet lullen maar poetsen!
dinsdag 19 februari 2008 om 19:50
Zo onduidelijk ben ik toch niet? Ik vraag om herkenning van mensen die in dezelfde situatie zitten. Ik heb nergens gevraagd "wat moet ik doen?"
Zon, ik weet dat mensen als jij het zeuren vinden, maar waarom lees je mijn berichten dan nog?
Er zijn echt meer vrouwen die in een soortgelijke situatie zitten, en die willen misschien wel vertellen maar durven niet. Ik heb nu ook zoiets van 'laat maar zitten'. En dat is jammer, want dat kan nooit de bedoeling zijn van een forum, lijkt me. Je moet er toch je hart kunnen luchten, verhalen delen, ipv te worden uitgemaakt voor zuiger?
DvP: Wat is zijn antwoord dat hij de tweede keer niet op komt dagen?
Zon, ik weet dat mensen als jij het zeuren vinden, maar waarom lees je mijn berichten dan nog?
Er zijn echt meer vrouwen die in een soortgelijke situatie zitten, en die willen misschien wel vertellen maar durven niet. Ik heb nu ook zoiets van 'laat maar zitten'. En dat is jammer, want dat kan nooit de bedoeling zijn van een forum, lijkt me. Je moet er toch je hart kunnen luchten, verhalen delen, ipv te worden uitgemaakt voor zuiger?
DvP: Wat is zijn antwoord dat hij de tweede keer niet op komt dagen?
dinsdag 19 februari 2008 om 23:25
Hai 4Wheels, je vroeg om herkenning en niet om raad. Gelukkig maar, want raad kan ik je niet geven. Herkenning wel. Ik ga niet nogmaals het héle verhaal uit de doeken doen, heb er al een topic over waar al meer dan genoeg instaat. Maar het verhaal in een notendop: 7 jaar aan-uit-aan-uit-aan-uit, iedere keer beloftes, hoop, eventjes gelukkig zijn, daarna de diepste dalen, dit-nooit-meer-gevoel, ruzies die zowat gelijkstaan aan een Derde Wereldoorlog, ik-walg-van-je/nou-ik-ook-van-jou, dan de finale: "ik wil je nooit meer zien", paar weken/maanden stilte, een van ons (meestal hij) zoekt contact, gesprek, uitgaan, leuk, "maar nu zijn we verstandig hoor en we beginnen niets meer met elkaar want het werkt toch niet", wordt wel een hele dag ofzo volgehouden, dan 's ochtends samen wakker worden, romantisch-vertrouwd-gezellig-kon het altijd maar zo blijven, wetende dat ruzie nr 10.000 op de loer ligt maar stug doorgaan hè want misschien, misschien, misschien is het deze keer wel anders... Maar eventjes heel rustig aan, anders gaat het net als vroeger, maar ja binnen de kortste keren is het relatie-like en ja hoor daar zijn ze weer: de ruzies en de verwijten etc. etc. Diepe dalen van depressie, lang losmaakproces, uiteindelijk... etc etc.
Ik weet er álles van.
En kan er dus niets zinnigs over zegen, volgens mij moet je -zoals Wipkipje zegt, en dat zei ze ook in míjn topic- deze koek echt eten en eten en eten totdat 'ie helemaal op is, en er geen kruimel meer over is... ooit.
Sterkte
Ik weet er álles van.
En kan er dus niets zinnigs over zegen, volgens mij moet je -zoals Wipkipje zegt, en dat zei ze ook in míjn topic- deze koek echt eten en eten en eten totdat 'ie helemaal op is, en er geen kruimel meer over is... ooit.
Sterkte
woensdag 20 februari 2008 om 10:19
quote:DvP27 schreef op 19 februari 2008 @ 23:19:
Dus ben benieuwd hoe ie daar op reagereerd.Ik ook! Het lijkt me moeilijk om te gaan met zo'n situatie, want die is toch anders dan de mijne. In jouw geval doet hij leuk over de msn en sms en vervolgens komt hij gewoon niet opdagen en zit jij te voor niks te wachten. Een afzegging is toch het minste wat je zou mogen verwachten... Hou me op de hoogte...
Dus ben benieuwd hoe ie daar op reagereerd.Ik ook! Het lijkt me moeilijk om te gaan met zo'n situatie, want die is toch anders dan de mijne. In jouw geval doet hij leuk over de msn en sms en vervolgens komt hij gewoon niet opdagen en zit jij te voor niks te wachten. Een afzegging is toch het minste wat je zou mogen verwachten... Hou me op de hoogte...
woensdag 20 februari 2008 om 10:30
quote:mastermind schreef op 19 februari 2008 @ 23:25:
Hai 4Wheels, je vroeg om herkenning en niet om raad. Gelukkig maar, want raad kan ik je niet geven. Herkenning wel.
En kan er dus niets zinnigs over zegen, volgens mij moet je -zoals Wipkipje zegt, en dat zei ze ook in míjn topic- deze koek echt eten en eten en eten totdat 'ie helemaal op is, en er geen kruimel meer over is... ooit.
Bedankt voor je uitgebreide antwoord! Het is inderdaad heel herkenbaar, maar zijn jullie nu definitief met elkaar gestopt? (dat werd me eigenlijk niet helemaal duidelijk).
De koek opeten tot 'ie op is, en volgens mij is er niet veel meer van over. Ik dacht dat ik er pas mee zou kunnen stoppen als ik zo ver heen was dat ik gewoon niet meer zou kunnen. Toch lijkt het er de laatste tijd op dat ik ermee zal kunnen stoppen als ik juist stérk genoeg ben en mijn gevoel samen staat met mijn verstand. Dat lijkt steeds meer te gebeuren, als hij weer eens boos wegloopt laat ik er (in grote tegenstelling tot voorheen) geen traan meer om.
Hai 4Wheels, je vroeg om herkenning en niet om raad. Gelukkig maar, want raad kan ik je niet geven. Herkenning wel.
En kan er dus niets zinnigs over zegen, volgens mij moet je -zoals Wipkipje zegt, en dat zei ze ook in míjn topic- deze koek echt eten en eten en eten totdat 'ie helemaal op is, en er geen kruimel meer over is... ooit.
Bedankt voor je uitgebreide antwoord! Het is inderdaad heel herkenbaar, maar zijn jullie nu definitief met elkaar gestopt? (dat werd me eigenlijk niet helemaal duidelijk).
De koek opeten tot 'ie op is, en volgens mij is er niet veel meer van over. Ik dacht dat ik er pas mee zou kunnen stoppen als ik zo ver heen was dat ik gewoon niet meer zou kunnen. Toch lijkt het er de laatste tijd op dat ik ermee zal kunnen stoppen als ik juist stérk genoeg ben en mijn gevoel samen staat met mijn verstand. Dat lijkt steeds meer te gebeuren, als hij weer eens boos wegloopt laat ik er (in grote tegenstelling tot voorheen) geen traan meer om.
donderdag 21 februari 2008 om 11:23
Lieve 4wheelsand1heart,
Jij mag jezelf zo vaak pijn doen als je wilt.
Jij mag jezelf zo vaak slachtoffer van de situatie voelen als je maar wilt.
Je hebt de vrijheid om deze keuzes te maken.
Totdat je andere keuzes gaat maken.
Geniet van je zelfkwelling, het is jouw film!!!
Of je moet naar een ander genre overstappen..
You're always free
Jij mag jezelf zo vaak pijn doen als je wilt.
Jij mag jezelf zo vaak slachtoffer van de situatie voelen als je maar wilt.
Je hebt de vrijheid om deze keuzes te maken.
Totdat je andere keuzes gaat maken.
Geniet van je zelfkwelling, het is jouw film!!!
Of je moet naar een ander genre overstappen..
You're always free
donderdag 21 februari 2008 om 13:33
quote:superstar_2 schreef op 19 februari 2008 @ 13:22:
[...]
Nou als ik het zo lees dan eindigt eeuwig voor jou dus nog lang niet...
Mischien eindigt het wel pas als een van de twee hopeloos verliefd op een ander word..Zo is dat bij mijn vriendje gebeurd. Hij heeft heel lang een vergelijkbare relatie gehad met zijn ex. Iedere keer weer aantrekken en afstoten en toen ontmoette hij mij en was het over. Nu wil ik echt niet beweren dat ik zo geweldig ben en zijn ex zo slecht (dat klinkt miss een beetje zo). Maar op het moment dat wij iets hadden wilde hij zijn ex niet meer zien en is hij ook heel bot tegen haar geweest. Hij heeft dingen tegen haar gezegt waarvan ik dacht nou euhm dat is niet echt zo aardig.. Maar goed anders kon hij het schijnbaar niet afsluiten. Het is ook tussen ons een tijdje uit geweest en hij vertoonde precies hetzelfde gedrag, behalve dan dat ik daar geen zin in had. Ik heb het toen maar helemaal afgekapt want ik had absoluut geen zin om een zelfde relatie met hem te krijgen als zijn ex. Dus tja wat kun je doen? Waarschijnlijk ga je door tot je er geen zin meer in hebt.. Dat is toch niet zo erg op een gegeven moment heb je er zelf ook geen zin meer in daar ben ik van overtuigt.
[...]
Nou als ik het zo lees dan eindigt eeuwig voor jou dus nog lang niet...
Mischien eindigt het wel pas als een van de twee hopeloos verliefd op een ander word..Zo is dat bij mijn vriendje gebeurd. Hij heeft heel lang een vergelijkbare relatie gehad met zijn ex. Iedere keer weer aantrekken en afstoten en toen ontmoette hij mij en was het over. Nu wil ik echt niet beweren dat ik zo geweldig ben en zijn ex zo slecht (dat klinkt miss een beetje zo). Maar op het moment dat wij iets hadden wilde hij zijn ex niet meer zien en is hij ook heel bot tegen haar geweest. Hij heeft dingen tegen haar gezegt waarvan ik dacht nou euhm dat is niet echt zo aardig.. Maar goed anders kon hij het schijnbaar niet afsluiten. Het is ook tussen ons een tijdje uit geweest en hij vertoonde precies hetzelfde gedrag, behalve dan dat ik daar geen zin in had. Ik heb het toen maar helemaal afgekapt want ik had absoluut geen zin om een zelfde relatie met hem te krijgen als zijn ex. Dus tja wat kun je doen? Waarschijnlijk ga je door tot je er geen zin meer in hebt.. Dat is toch niet zo erg op een gegeven moment heb je er zelf ook geen zin meer in daar ben ik van overtuigt.
donderdag 21 februari 2008 om 13:58
Als je er niet mee wil kappen, dan houdt het niet op. Ja ja ik ben eigenlijk Johan Cruijff . Maar goed, je snapt wat ik bedoel.
Vandaaruit redenerend zou ik zeggen: als je hier echt nog even mee wil doorgaan, maak er dan een experiment, een interessante les van voor jezelf. Onderzoek nieuwe manieren van reageren, kijk of je een andere wisselwerking kan creeren, groei als mens doordat je de vrijheid aangrijpt om in ieder geval anders te gaan handelen. Verander je perspectief, doe inzichten op enz. Dan is het iig nog nuttig ipv hetzelfde riedeltje elke keer weer. En wie weet vind je dan eindelijk de uitgang.
Je hebt altijd de keuze. Maar ik weet uit eigen ervaring dat je soms kiest voor iets destructiefs omdat je er daadwerkelijk wat van kunt leren. Simpelste en snelste oplossing is dan door die zure appel heen te bijten en je les te leren.
Vandaaruit redenerend zou ik zeggen: als je hier echt nog even mee wil doorgaan, maak er dan een experiment, een interessante les van voor jezelf. Onderzoek nieuwe manieren van reageren, kijk of je een andere wisselwerking kan creeren, groei als mens doordat je de vrijheid aangrijpt om in ieder geval anders te gaan handelen. Verander je perspectief, doe inzichten op enz. Dan is het iig nog nuttig ipv hetzelfde riedeltje elke keer weer. En wie weet vind je dan eindelijk de uitgang.
Je hebt altijd de keuze. Maar ik weet uit eigen ervaring dat je soms kiest voor iets destructiefs omdat je er daadwerkelijk wat van kunt leren. Simpelste en snelste oplossing is dan door die zure appel heen te bijten en je les te leren.
vrijdag 22 februari 2008 om 16:43
dank je 4wheels voor het openen van dit topic
Tja wat doe je als de relatie fijn was er en toch ene kans is dat het ooit.. mischien over een hele lange tijd, weer goed komt? mijn ex zit met zichzelf in de knoop en moet nu alleen verder zegt hij. Hij zegt dat je niet weet of en hoe we weer 'op elkaars pad' zullen raken en als we elkaar zien is er echt meer als gewoon vriendschap. Ik wil nu gene relatie met hem want ben het met hem eens dat hij (en ik ook) eerst wat dingen voor onszelf moeten uitvissen. Hij houd me ook niet aan het lijntje, zegt niet dat hij me terug wil ofzo. Hij zegt alleen op alles dat hij het niet weet. Ik kan het contact verbreken maar ik vind het fijn om met hem om te gan als doet het me pijn als we niet bij elkaar zijn. Aan de andere kant neemt hij nu zoveel ruimte dat we ook geen dingen samen doen, hij komt alleen af en toe langs. Soms spreken we elkaar elke dag, soms hoor ik dagen niets. En dat is heel moeilijk voor me... ik houdt zoveel van hem, hij is echt mijn maatje en alles... maar ik ben aan de andere kant ook niet blind voor zijn mindere kanten... zucht.... wat een gedoe! Ik hoop vaak dat ik gewoon een nieuwe liefde tegen kom, het zou alles zoveel gemakkelijker maken!
Tja wat doe je als de relatie fijn was er en toch ene kans is dat het ooit.. mischien over een hele lange tijd, weer goed komt? mijn ex zit met zichzelf in de knoop en moet nu alleen verder zegt hij. Hij zegt dat je niet weet of en hoe we weer 'op elkaars pad' zullen raken en als we elkaar zien is er echt meer als gewoon vriendschap. Ik wil nu gene relatie met hem want ben het met hem eens dat hij (en ik ook) eerst wat dingen voor onszelf moeten uitvissen. Hij houd me ook niet aan het lijntje, zegt niet dat hij me terug wil ofzo. Hij zegt alleen op alles dat hij het niet weet. Ik kan het contact verbreken maar ik vind het fijn om met hem om te gan als doet het me pijn als we niet bij elkaar zijn. Aan de andere kant neemt hij nu zoveel ruimte dat we ook geen dingen samen doen, hij komt alleen af en toe langs. Soms spreken we elkaar elke dag, soms hoor ik dagen niets. En dat is heel moeilijk voor me... ik houdt zoveel van hem, hij is echt mijn maatje en alles... maar ik ben aan de andere kant ook niet blind voor zijn mindere kanten... zucht.... wat een gedoe! Ik hoop vaak dat ik gewoon een nieuwe liefde tegen kom, het zou alles zoveel gemakkelijker maken!
vrijdag 22 februari 2008 om 18:00
Feliciaatje:
Wat je zegt, daar heb ik veel aan. Het is ook een leerprocoes. Gezien mijn jeugd merk ik dat me op dezelfde manier opstel als dat ik toen deed. Maar ook dat was toen aangeleerd gedrag. Ik hou aangeleerd gedrag dus ook steeds zélf in stand.
Ik wil ervan leren en nieuwe kanten in mezelf ontdekken zodat ik er anders in kan gaan staan. Niet steeds in hetzelfde patroon vervallen.
Het is makkelijk om te zeggen: "stap eruit.." Maar dan maak ik dezelfde fout daarna opnieuw met een andere man, omdat ik er vroeger en nu niet mee om heb kunnen gaan hoe het ook anders kan.
DvP:
Waarom heeft hij 3 of 4 msn-accounts??
Ikke6:
Moeilijke situatie hoor, heb je het gevoel dat je je volledig aan hem aanpast?
Wat je zegt, daar heb ik veel aan. Het is ook een leerprocoes. Gezien mijn jeugd merk ik dat me op dezelfde manier opstel als dat ik toen deed. Maar ook dat was toen aangeleerd gedrag. Ik hou aangeleerd gedrag dus ook steeds zélf in stand.
Ik wil ervan leren en nieuwe kanten in mezelf ontdekken zodat ik er anders in kan gaan staan. Niet steeds in hetzelfde patroon vervallen.
Het is makkelijk om te zeggen: "stap eruit.." Maar dan maak ik dezelfde fout daarna opnieuw met een andere man, omdat ik er vroeger en nu niet mee om heb kunnen gaan hoe het ook anders kan.
DvP:
Waarom heeft hij 3 of 4 msn-accounts??
Ikke6:
Moeilijke situatie hoor, heb je het gevoel dat je je volledig aan hem aanpast?
zaterdag 23 februari 2008 om 07:52
quote:DvP27 schreef op 23 februari 2008 @ 00:50:
Maar goed vandaag dus ineens weer reactie
Gewoon heel relaxed, hoe t met me ging of ik nog wat ging doen t weekend, of ik misschien wilde afspreken enz, alsof er niks aan de hand was .
Volgens mij heeft ie toch wel beetje last van persoonlijkheidsstoornis
Hij vertelde weer hoe erg ie me mist, hoe erg hij naar me verlangt en of ik hem alsjeblieft ff wil mailen ofzo of hij dit weekend langs mag komen blablabla
Ik heb maar niet gereageerd......
Vreemd hoor, dat hij dit soort dingen zegt, maar dan je gewoon laat zitten... Wijs dat je niet gereageerd hebt...
Maar als je toch met hem wilt afspreken, is het dan niet te overwegen om naar hem toe te gaan ipv hij naar jou? Aan de andere kant wil je daar ook niet voor een dichte deur staan met je kindje...
Maar goed vandaag dus ineens weer reactie
Gewoon heel relaxed, hoe t met me ging of ik nog wat ging doen t weekend, of ik misschien wilde afspreken enz, alsof er niks aan de hand was .
Volgens mij heeft ie toch wel beetje last van persoonlijkheidsstoornis
Hij vertelde weer hoe erg ie me mist, hoe erg hij naar me verlangt en of ik hem alsjeblieft ff wil mailen ofzo of hij dit weekend langs mag komen blablabla
Ik heb maar niet gereageerd......
Vreemd hoor, dat hij dit soort dingen zegt, maar dan je gewoon laat zitten... Wijs dat je niet gereageerd hebt...
Maar als je toch met hem wilt afspreken, is het dan niet te overwegen om naar hem toe te gaan ipv hij naar jou? Aan de andere kant wil je daar ook niet voor een dichte deur staan met je kindje...
zondag 24 februari 2008 om 21:53
ik hoop gewoon steeds iets van hem te horen maar ik heb hem al 2 weken niet meer gezien... ohhh het doet zo'n pijn vanavond 
hoopte dat hij online (fuck msn ook zit je een beetje te hopen met je compu aan)... zou komen maar nee... niet dus...
hij heeft tijd voor zichzelf nodig maarja... ik mis mn maatje zooooo.....
gisteren een jongen gezien met uigaan waar ik echt weke knieen van kreeg. heb hem niet aangesporken want dat durfde ik niet
maar wel goed op zich.. ik kijk om me heen maar toch.. die leegte is er gewoon...
hoopte dat hij online (fuck msn ook zit je een beetje te hopen met je compu aan)... zou komen maar nee... niet dus...
hij heeft tijd voor zichzelf nodig maarja... ik mis mn maatje zooooo.....
gisteren een jongen gezien met uigaan waar ik echt weke knieen van kreeg. heb hem niet aangesporken want dat durfde ik niet
maar wel goed op zich.. ik kijk om me heen maar toch.. die leegte is er gewoon...
zondag 24 februari 2008 om 22:54
Hoi 4 W,
Denk dat ik wel kan begrijpen dat je verscheurd wordt tussen je hart en je verstand.
Ik ontmoette mijn ex in 94. Inmiddels een kind (van hem), 2 relaties met anderen, nog een kindje (niet van hem) en bijna 14 jaar later, ben ik nog steeds dol op hem.
We hebben geen relatie, maar wel een hele goede band. Als het nodig is, is hij er voor mij (ons) op vriendschappelijk, organistorisch en financieel gebied.
We hebben ong. een x per week sex. Helaas is dat niet te beschrijven fantastisch.
Ik heb altijd gewild dat hij voor mij (inmiddels ons) echt zou kiezen. Nog steeds. En ook al hebben we telkens terugkomende gesprekken over hoe het nu verder moet, ik kan de knoop niet doorhakken. Hij is er eerlijk over dat het niet meer kan werken tussen ons. Hij is ook af en toe bij anderen en zegt vaak op het punt terecht te komen dat hij tegen zijn scharrel moet zeggen dat hij niet meer kan geven dan dit... Hij wil zich (nog) niet binden.
Er zijn momenten dat ik niet voor hem heb gekozen en mezelf in anderen ben verloren. Uiteindelijk als het uit ging, stond mijn ex weer voor me. Om me te steunen en omdat hij geen nee kan zeggen als ik hem verleid.
Ik wil er regelmatig van af. Ook vind ik het af en toe prima zo. Voorlopig wil ik geen vaste relatie, althans ik wil niemand in het leven van mijn kinderen. Ik zelf zou mijn vrije weekend graag met iemand doorbrengen die weg van me is.
Mijn beste vriendin zou graag willen dat ik mijn horizon verbreed, verder kijk dan alleen hem..
Ik wil het wel, maar liever niet. Het enige goede advies dat ik kan geven is dat je goed voor jezelf moet zorgen, autonoom zijn, veel leuke dingen doen met vriendinnen.
Ik ben bang om hem los te laten. Wat daar achter zit heeft met veel factoren te maken denk ik.
Toch komt het goed, is het niet tussen ons, dan vind ik het geluk vast ergens anders. Ik heb in ieder geval mijn kinderen.
JL
Denk dat ik wel kan begrijpen dat je verscheurd wordt tussen je hart en je verstand.
Ik ontmoette mijn ex in 94. Inmiddels een kind (van hem), 2 relaties met anderen, nog een kindje (niet van hem) en bijna 14 jaar later, ben ik nog steeds dol op hem.
We hebben geen relatie, maar wel een hele goede band. Als het nodig is, is hij er voor mij (ons) op vriendschappelijk, organistorisch en financieel gebied.
We hebben ong. een x per week sex. Helaas is dat niet te beschrijven fantastisch.
Ik heb altijd gewild dat hij voor mij (inmiddels ons) echt zou kiezen. Nog steeds. En ook al hebben we telkens terugkomende gesprekken over hoe het nu verder moet, ik kan de knoop niet doorhakken. Hij is er eerlijk over dat het niet meer kan werken tussen ons. Hij is ook af en toe bij anderen en zegt vaak op het punt terecht te komen dat hij tegen zijn scharrel moet zeggen dat hij niet meer kan geven dan dit... Hij wil zich (nog) niet binden.
Er zijn momenten dat ik niet voor hem heb gekozen en mezelf in anderen ben verloren. Uiteindelijk als het uit ging, stond mijn ex weer voor me. Om me te steunen en omdat hij geen nee kan zeggen als ik hem verleid.
Ik wil er regelmatig van af. Ook vind ik het af en toe prima zo. Voorlopig wil ik geen vaste relatie, althans ik wil niemand in het leven van mijn kinderen. Ik zelf zou mijn vrije weekend graag met iemand doorbrengen die weg van me is.
Mijn beste vriendin zou graag willen dat ik mijn horizon verbreed, verder kijk dan alleen hem..
Ik wil het wel, maar liever niet. Het enige goede advies dat ik kan geven is dat je goed voor jezelf moet zorgen, autonoom zijn, veel leuke dingen doen met vriendinnen.
Ik ben bang om hem los te laten. Wat daar achter zit heeft met veel factoren te maken denk ik.
Toch komt het goed, is het niet tussen ons, dan vind ik het geluk vast ergens anders. Ik heb in ieder geval mijn kinderen.
JL
vrijdag 29 februari 2008 om 18:08
Moeilijk zeg JL (Jennifer Lopez? ) dat het niet meer kan werken en dat jullie wel zo bij elkaar betrokken zijn maar aan de andere kant ook fijn voor je kinderen dat jullie nog met elkaar omgaan, toch?
Gisteren ben ik soortement van ingestort en heb mijn hart gelucht bij mijn ex. alles van dat ik hem mis tot dat ik van hem houd en niet weet hoe het mis heeft kunnen gaan heeft de revue gepasseerd Ook niet zo handig van me maar het zat zooo ontzettend hoog allemaal. tja hij kon daar niet veel mee... maarja ik ben tot de conclusie gekomen dat ik zijn wens moet respecteren dat hij nu alleen verder wil en aleen dingen uit wil vissen. Heb hem dus vandaag een mail gestuurd dat ik hem qua gevoel los wil laten.. niet het contact wil verbreken maar dat ik dus niet krampachtig vast blijf houden aan hem en dingen verwacht....
ik hoop dat ik die belofte waar kan maken maarja het MOET gewoon.
) dat het niet meer kan werken en dat jullie wel zo bij elkaar betrokken zijn maar aan de andere kant ook fijn voor je kinderen dat jullie nog met elkaar omgaan, toch? Gisteren ben ik soortement van ingestort en heb mijn hart gelucht bij mijn ex. alles van dat ik hem mis tot dat ik van hem houd en niet weet hoe het mis heeft kunnen gaan heeft de revue gepasseerd
Ook niet zo handig van me maar het zat zooo ontzettend hoog allemaal. tja hij kon daar niet veel mee... maarja ik ben tot de conclusie gekomen dat ik zijn wens moet respecteren dat hij nu alleen verder wil en aleen dingen uit wil vissen. Heb hem dus vandaag een mail gestuurd dat ik hem qua gevoel los wil laten.. niet het contact wil verbreken maar dat ik dus niet krampachtig vast blijf houden aan hem en dingen verwacht.... ik hoop dat ik die belofte waar kan maken maarja het MOET gewoon.
vrijdag 29 februari 2008 om 18:38
JL:
Dank je wel voor je uitgebreide antwoord! Je hebt dus ongeveer wel een beetje hetzelfde als ik, alleen dat mijn ex zich wél aan mij wil binden. En dan ook letterlijk binden, dwz mij het gevoel geven dat ik geen lucht meer krijg.
Ikke:
Wat heb jij het rot gehad afgelopen dagen!
Ik denk dat het wel goed is dat je je hart hebt uitgestort bij hem. Het is lastig als de andere kant echt niet meer wil, maar je hebt gezegd wat je wilde zeggen.
Bij mij is het vandaag behoorlijk verwarrend. Ik heb nog wat zaken met mijn vorige ex('ex1') af te handelen, maar heb dat al een paar jaar op z'n beloop gelaten. Gisteren heb ik besloten om daar ook echt wat mee te gaan doen en knopen door te gaan hakken.
Maar.... in die periode wil ik geen contact met mijn huidige ex, omdat ik voor mezelf dan het gevoel heb dat ik niet gedwongen wordt door hem, maar dat ik het zelf afhandel. Hij werd wóest, vond het onbegrijpelijk en probeert mij op die manier te manipuleren.
Terwijl het voor mij ook stiekem een poging is om definitief bij ex vandaan te blijven. Dat de periode dat ik hem niet zie lang genoeg zal zijn om bij hem vandaan te kunnen blijven. En dat terwijl ik hem dus ook weer niet echt kwijt wil. Ongelooflijk dit, het is zelfs voor mezelf niet te volgen. M'n leven zou er beter en rustiger uitzien zonder al dat geworstel, maar blijkbaar durf ik mezelf die ene schop onder m'n kont niet te geven...
Dank je wel voor je uitgebreide antwoord! Je hebt dus ongeveer wel een beetje hetzelfde als ik, alleen dat mijn ex zich wél aan mij wil binden. En dan ook letterlijk binden, dwz mij het gevoel geven dat ik geen lucht meer krijg.
Ikke:
Wat heb jij het rot gehad afgelopen dagen!
Ik denk dat het wel goed is dat je je hart hebt uitgestort bij hem. Het is lastig als de andere kant echt niet meer wil, maar je hebt gezegd wat je wilde zeggen.
Bij mij is het vandaag behoorlijk verwarrend. Ik heb nog wat zaken met mijn vorige ex('ex1') af te handelen, maar heb dat al een paar jaar op z'n beloop gelaten. Gisteren heb ik besloten om daar ook echt wat mee te gaan doen en knopen door te gaan hakken.
Maar.... in die periode wil ik geen contact met mijn huidige ex, omdat ik voor mezelf dan het gevoel heb dat ik niet gedwongen wordt door hem, maar dat ik het zelf afhandel. Hij werd wóest, vond het onbegrijpelijk en probeert mij op die manier te manipuleren.
Terwijl het voor mij ook stiekem een poging is om definitief bij ex vandaan te blijven. Dat de periode dat ik hem niet zie lang genoeg zal zijn om bij hem vandaan te kunnen blijven. En dat terwijl ik hem dus ook weer niet echt kwijt wil. Ongelooflijk dit, het is zelfs voor mezelf niet te volgen. M'n leven zou er beter en rustiger uitzien zonder al dat geworstel, maar blijkbaar durf ik mezelf die ene schop onder m'n kont niet te geven...
vrijdag 29 februari 2008 om 23:05
4wheels wat goed dat je wel zo een manier probeert te vinden om los te komen!!! goed hoor!! Heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel succes en in momenten dat het niet lukt gewoon hier schrijven dan kunnen wij helpen met die schop onder je kont
Mijn ex wil nu niet maarja hij weet niet wat hij wil voor in de toekomst... blijft lastig zo. Als het nu definitief voor altijd voorbij was dan was het moeilijker even maar wel gemakkelijker misschien om definitief afscheid van hem te nemen. Nu blijft de optie toch ergens in een hoekje van mijn hart hangen....
Hij is zich nu aan het afzetten tegen mij en zijn moeder omdat die ook graag veel voor hem doet dus hij voelt het denk ik dubbelop. Hij wil eigenlijk ook dat zij heb niet claimt. Dus ik heb vanavond met zijn moeder afgesproken dat we hem geven wat hij wil... we gaan niets meer vragen of willen doen... gewoon hem laten. Ik denk dat dit een grote opluchting voor hem zal zijn en misschien ook een eye- opener. Wel fijn dat we elkaar hierin kunnen steunen en dat ik zo'n goede band met haar heb! En ook fijn voor hem denk ik.. al mag ik niets meer voor hem doen hahaha dus ...
heb wel helemaal geen reactie meer gehad op mijn mail aan hem dus verwacht nu een lange tijd van radiostilte... <slik>...
Alles is nu ook geregeld met de notaris mbt het huis waar ik blijf wonen dus dat ik voor mij ook wel moeilijk... heel definitief. Hij kan binnenkort in zijn eigen huis (woont nu ergens anders tijdelijk) en kijkt daar naar uit... allemaal moeilijk voor mij... maarja...
ooit komt het goed... misschien met hem of met een ander... wie weet .. soms zou ik in de toekomst willen kijken
dan kunnen wij helpen met die schop onder je kont Mijn ex wil nu niet maarja hij weet niet wat hij wil voor in de toekomst... blijft lastig zo. Als het nu definitief voor altijd voorbij was dan was het moeilijker even maar wel gemakkelijker misschien om definitief afscheid van hem te nemen. Nu blijft de optie toch ergens in een hoekje van mijn hart hangen....
Hij is zich nu aan het afzetten tegen mij en zijn moeder omdat die ook graag veel voor hem doet dus hij voelt het denk ik dubbelop. Hij wil eigenlijk ook dat zij heb niet claimt. Dus ik heb vanavond met zijn moeder afgesproken dat we hem geven wat hij wil... we gaan niets meer vragen of willen doen... gewoon hem laten. Ik denk dat dit een grote opluchting voor hem zal zijn en misschien ook een eye- opener. Wel fijn dat we elkaar hierin kunnen steunen en dat ik zo'n goede band met haar heb! En ook fijn voor hem denk ik.. al mag ik niets meer voor hem doen hahaha dus ...
heb wel helemaal geen reactie meer gehad op mijn mail aan hem dus verwacht nu een lange tijd van radiostilte... <slik>...
Alles is nu ook geregeld met de notaris mbt het huis waar ik blijf wonen dus dat ik voor mij ook wel moeilijk... heel definitief. Hij kan binnenkort in zijn eigen huis (woont nu ergens anders tijdelijk) en kijkt daar naar uit... allemaal moeilijk voor mij... maarja...
ooit komt het goed... misschien met hem of met een ander... wie weet .. soms zou ik in de toekomst willen kijken
zaterdag 1 maart 2008 om 12:01
Ik heb vannacjt met mezelf afgesproken dat ik er genoeg van heb en het niet meer pik. Als hij me ooit terug wil zal hij op zijn blote knietjes moeten komen smeken....
Ik probeer er allemaal voor hem te zijn maar andersom is dat gewoon niet het geval. Dat hij dat emotioneel niet kan nou daar ben ik klaar mee. Al jaren sloot hij zich van me af maar was er volgens hem niets aan de hand en ik ben veranderd in een onzeker en liefde vragend wezentje die dacht dat ze niet goed genoeg was... nou dat moet maar eens veranderen. Dus 4wheels ik geef mezelf DE schop onder de kont! Doe je mee?
Ik heb alleen al zijn spullen moeten inpakken want van zijn kant kwam er geen initieatief en ik zat maar tussen al die herinneringen. Natuurlijk had ik het kunnen vragen of hij alles op wilde ruimen maar het is ook lekker gemakkelijk van hem geweest. En zo is het met alles. Lekker gemakkelijk om te zeggen "ik doe het alleen" als je zelf de touwtjes in handen hebt en gewoon je boeltje hebt kunnen pakken en een nieuw leven hebt kunnen beginnen. Nee, veel moeilijker is het als je (ik) in het huis wat nog lang niet af is wordt achtergelaten en zelf maar moet uitzoeken hoe je alles aan kant en af krijgt en tussen alle herinneringen blijft zitten.
Dus de ASO ex die moet maar eens erachter komen waar hij mee bezig is, want iedereen houdt hem de hand boven het hoofd maar ik denk dat hij er maar achter moet komen zelf wat hij moet missen want een vrouw als ik die vind hij nooit meer.... laat hem dat maar eens beseffen!
TJAKKA!!!
(hoop dat ik deze gedachte volhoud maar ga het echt proberen!)
Ik probeer er allemaal voor hem te zijn maar andersom is dat gewoon niet het geval. Dat hij dat emotioneel niet kan nou daar ben ik klaar mee. Al jaren sloot hij zich van me af maar was er volgens hem niets aan de hand en ik ben veranderd in een onzeker en liefde vragend wezentje die dacht dat ze niet goed genoeg was... nou dat moet maar eens veranderen. Dus 4wheels ik geef mezelf DE schop onder de kont! Doe je mee?
Ik heb alleen al zijn spullen moeten inpakken want van zijn kant kwam er geen initieatief en ik zat maar tussen al die herinneringen. Natuurlijk had ik het kunnen vragen of hij alles op wilde ruimen maar het is ook lekker gemakkelijk van hem geweest. En zo is het met alles. Lekker gemakkelijk om te zeggen "ik doe het alleen" als je zelf de touwtjes in handen hebt en gewoon je boeltje hebt kunnen pakken en een nieuw leven hebt kunnen beginnen. Nee, veel moeilijker is het als je (ik) in het huis wat nog lang niet af is wordt achtergelaten en zelf maar moet uitzoeken hoe je alles aan kant en af krijgt en tussen alle herinneringen blijft zitten.
Dus de ASO ex die moet maar eens erachter komen waar hij mee bezig is, want iedereen houdt hem de hand boven het hoofd maar ik denk dat hij er maar achter moet komen zelf wat hij moet missen want een vrouw als ik die vind hij nooit meer.... laat hem dat maar eens beseffen!
TJAKKA!!!
(hoop dat ik deze gedachte volhoud maar ga het echt proberen!)
zondag 2 maart 2008 om 01:45
Zo, Ikke! Dat is daadkrachtig van je! Ik hoop ook echt dat je het volhoudt!
Ik ben er namelijk alweer ingestonken om hem toch weer binnen te laten. Al hebben we vandaag toch wel een heel goed gesprek gehad over defintief stoppen met de relatie. Dat gesprek hebben we al eens eerder gehad en dus waarschijnlijk leidt het weer tot niks, maar het was prettig om toch weer een keer gehoord en serieus genomen te worden met de situatie.
Ik word steeds eerlijker naar hem merk ik, en dat vind ik een positieve ontwikkeling.
Wel fijn inderdaad dat je een goede band met zijn moeder hebt om elkaar te kunnen ondersteunen, het klinkt alsof hij zich aan het vrijvechten is van jullie allebei. Hem rust geven lijkt me een goede optie, laat hem maar moeite doen!
Blijf lekker van je afschrijven, ook als je even een keertje terugvalt...
Ik ben er namelijk alweer ingestonken om hem toch weer binnen te laten. Al hebben we vandaag toch wel een heel goed gesprek gehad over defintief stoppen met de relatie. Dat gesprek hebben we al eens eerder gehad en dus waarschijnlijk leidt het weer tot niks, maar het was prettig om toch weer een keer gehoord en serieus genomen te worden met de situatie.
Ik word steeds eerlijker naar hem merk ik, en dat vind ik een positieve ontwikkeling.
Wel fijn inderdaad dat je een goede band met zijn moeder hebt om elkaar te kunnen ondersteunen, het klinkt alsof hij zich aan het vrijvechten is van jullie allebei. Hem rust geven lijkt me een goede optie, laat hem maar moeite doen!
Blijf lekker van je afschrijven, ook als je even een keertje terugvalt...
zondag 2 maart 2008 om 17:18
He 4wheels,
Wat goed dat je dit topic geopend hebt. Ik schreef nergens meer omdat ik het gevoel had dat mn verhaal nergens paste. Maar fijn dat ik niet de enige ben die in zo'n situatie zit.
Wat een harde reacties allemaal. Ik denk dat wat eerder hier op dit forum geschreven is: "Het hart heeft redenen waar het verstand niks vanaf weet", hier heel erg van toepassing is. Ik zit nu al meer dan een jaar in een relatie waarin dingen gebeuren die ik me normaal nooit zou laten gebeuren. En waarom ik dat nu wel toelaat?? Gewoon omdat ik smoorverliefd ben!!!! En heus, ik heb zijn telefoonnummer gewist, zn spullen weggegooid, mezelf gezworen dat ik er nooit meer in zou trappen. Maar toch telkens weer..En echt dit ken ik niet vanmezelf. Het lijkt wel of iemand anders mn leven bestuurd. En ik weet niet hoe ik dit moet veranderen.
Wat goed dat je dit topic geopend hebt. Ik schreef nergens meer omdat ik het gevoel had dat mn verhaal nergens paste. Maar fijn dat ik niet de enige ben die in zo'n situatie zit.
Wat een harde reacties allemaal. Ik denk dat wat eerder hier op dit forum geschreven is: "Het hart heeft redenen waar het verstand niks vanaf weet", hier heel erg van toepassing is. Ik zit nu al meer dan een jaar in een relatie waarin dingen gebeuren die ik me normaal nooit zou laten gebeuren. En waarom ik dat nu wel toelaat?? Gewoon omdat ik smoorverliefd ben!!!! En heus, ik heb zijn telefoonnummer gewist, zn spullen weggegooid, mezelf gezworen dat ik er nooit meer in zou trappen. Maar toch telkens weer..En echt dit ken ik niet vanmezelf. Het lijkt wel of iemand anders mn leven bestuurd. En ik weet niet hoe ik dit moet veranderen.
maandag 3 maart 2008 om 00:53
Marliek !
Mijn situatie paste ook nergens meer, en er zijn gewoon meer vrouwen in deze situatie die niet meer weten wat ze moeten en toch hun hart willen luchten...
Die harde reacties.. tsja... ik snap het aan de ene kant wel, want als je eigen situatie door een ander wordt verteld denk je waarschijnlijk ook: "Ga toch weg daar.." Maar het feit blijft dat dit niet de situatie van een ander is, maar die van jezelf en dat oordeelt ineens een stuk moeilijker...
Hoe is het nu met jou en hem?
Mijn situatie paste ook nergens meer, en er zijn gewoon meer vrouwen in deze situatie die niet meer weten wat ze moeten en toch hun hart willen luchten...
Die harde reacties.. tsja... ik snap het aan de ene kant wel, want als je eigen situatie door een ander wordt verteld denk je waarschijnlijk ook: "Ga toch weg daar.." Maar het feit blijft dat dit niet de situatie van een ander is, maar die van jezelf en dat oordeelt ineens een stuk moeilijker...
Hoe is het nu met jou en hem?
