
Bezitterig?
dinsdag 29 april 2008 om 00:42
Ik heb nu ruim 4 maanden een relatie met een hele lieve man. Alleen nu beginnen bij mij toch wel wat dingetjes op te vallen die ik niet helemaal kan plaatsen.
Ik weet niet of dit een teken van bezitterigheid is en/of jaloezie, maar ik weet niet goed wat ik er mee aan moet.
Ik ben zelf een heel sociaal persoon met veel vrienden en maak ook makkelijk contacten. Mijn vriend daarentegen lijkt wel helemaal geen vrienden te hebben. Hij zegt dat hij er maar een paar heeft, daar is op zich helemaal niks mis mee, want niet iedereen is hetzelfde.
Inmiddels kent hij zo'n beetje al mijn vrienden wel. Laatst stelde ik hem voor dat het nu ook weleens leuk zou zijn als ik zijn vrienden zou ontmoeten, leuk om te weten met wie hij omgaat en natuurlijk ook uit nieuwsgierigheid.
Maar dat lijkt hij toch steeds te willen omzeilen. Ook met zijn familie lijkt hij de boot af te willen houden. Ik heb tot nu toe nog maar 1 keer zijn moeder en broer ontmoet en zijn zus kwamen we tegen in de winkel. Hij stelde mij niet voor en het leek erop alsof hij haar wilde ontwijken. Hij vertelde mij wel dat ik uit moest kijken met zijn zus, omdat ze altijd mensen probeert in te palmen door eerst bevriend te raken en ze vervolgens te laten vallen. Maar ik ben een volwassen vrouw en weet daar best wel mee om te gaan als dat zo zou zijn.
Ook over zijn broer en moeder is hij behoorlijk negatief, terwijl hij er zelf wel een heel normaal contact mee heeft en er ook regelmatig over de vloer komt.
Het komt bij mij over alsof hij niet wilt dat ik te dicht bij zijn familie/vrienden kom, omdat hij mij voor zichzelf wilt hebben. Ik merk dat ook als ik in een groep mensen sta. Vaak gaat hij dan om mij heen hangen of zoals in de wachtkamer van de arts wordt hij ontzettend klef, iets wat ik wel vervelend vindt, omdat dat niet de uitgesproken plek is om klef te gaan lopen doen.
Hij wilt met mij serieus de toekomst in, het lijkt mij dan toch niet zo gek dat ik dan ook wat meer wilt weten over zijn leventje en dat ik zijn familie leer kennen.
Ik heb al paar keer een relatie gehad en ben ontzettend de kat uit de boom aan het kijken in deze relatie. Ik ben ontzettend gek op hem, hij is heel lief voor mij en doet alles voor mij, hij is vaak bezorgd (soms ervaar ik het als overbezorgd), maar ik ben bang voor valkuilen waardoor deze relatie geen toekomst gaat hebben.
Wie heeft soortgelijke ervaringen of heeft tips voor mij.
Ik weet niet of dit een teken van bezitterigheid is en/of jaloezie, maar ik weet niet goed wat ik er mee aan moet.
Ik ben zelf een heel sociaal persoon met veel vrienden en maak ook makkelijk contacten. Mijn vriend daarentegen lijkt wel helemaal geen vrienden te hebben. Hij zegt dat hij er maar een paar heeft, daar is op zich helemaal niks mis mee, want niet iedereen is hetzelfde.
Inmiddels kent hij zo'n beetje al mijn vrienden wel. Laatst stelde ik hem voor dat het nu ook weleens leuk zou zijn als ik zijn vrienden zou ontmoeten, leuk om te weten met wie hij omgaat en natuurlijk ook uit nieuwsgierigheid.
Maar dat lijkt hij toch steeds te willen omzeilen. Ook met zijn familie lijkt hij de boot af te willen houden. Ik heb tot nu toe nog maar 1 keer zijn moeder en broer ontmoet en zijn zus kwamen we tegen in de winkel. Hij stelde mij niet voor en het leek erop alsof hij haar wilde ontwijken. Hij vertelde mij wel dat ik uit moest kijken met zijn zus, omdat ze altijd mensen probeert in te palmen door eerst bevriend te raken en ze vervolgens te laten vallen. Maar ik ben een volwassen vrouw en weet daar best wel mee om te gaan als dat zo zou zijn.
Ook over zijn broer en moeder is hij behoorlijk negatief, terwijl hij er zelf wel een heel normaal contact mee heeft en er ook regelmatig over de vloer komt.
Het komt bij mij over alsof hij niet wilt dat ik te dicht bij zijn familie/vrienden kom, omdat hij mij voor zichzelf wilt hebben. Ik merk dat ook als ik in een groep mensen sta. Vaak gaat hij dan om mij heen hangen of zoals in de wachtkamer van de arts wordt hij ontzettend klef, iets wat ik wel vervelend vindt, omdat dat niet de uitgesproken plek is om klef te gaan lopen doen.
Hij wilt met mij serieus de toekomst in, het lijkt mij dan toch niet zo gek dat ik dan ook wat meer wilt weten over zijn leventje en dat ik zijn familie leer kennen.
Ik heb al paar keer een relatie gehad en ben ontzettend de kat uit de boom aan het kijken in deze relatie. Ik ben ontzettend gek op hem, hij is heel lief voor mij en doet alles voor mij, hij is vaak bezorgd (soms ervaar ik het als overbezorgd), maar ik ben bang voor valkuilen waardoor deze relatie geen toekomst gaat hebben.
Wie heeft soortgelijke ervaringen of heeft tips voor mij.
dinsdag 29 april 2008 om 08:54
Mijn vriend wilde mij heel lang niet voorstellen aan zijn ouders/vrienden, omdat zijn voorgaande relaties niet zo heel lang duurde. Dus wilde eerst zien of het wel werkte tussen ons, voordat hij mij zijn vrienden/familie leven introduceerde.
Na 5 maanden was dat. Ik ken nu niet al zijn vrienden, maar dat hoeft ook niet. Zijn beste vriendin en zijn familie ken ik, en dat is prima. Maar hij kent ook niet al mijn vrienden.
Zeg desnoods dat je het vervelend vind. Dat je het gevoel hebt dat hij geen toekomst met je wil delen omdat hij zijn vrienden/familieleven afgeschermt houdt voor jou.
Succes iig
Na 5 maanden was dat. Ik ken nu niet al zijn vrienden, maar dat hoeft ook niet. Zijn beste vriendin en zijn familie ken ik, en dat is prima. Maar hij kent ook niet al mijn vrienden.
Zeg desnoods dat je het vervelend vind. Dat je het gevoel hebt dat hij geen toekomst met je wil delen omdat hij zijn vrienden/familieleven afgeschermt houdt voor jou.
Succes iig
dinsdag 29 april 2008 om 12:18
Ik denk niet dat hij al een andere vriendin heeft, want ik ben wel als zijnde zijn vriendin voorgesteld bij zijn moeder en broer.
Ik heb eerder het idee dat hij bang is dat andere mensen beslag op mij gaan leggen en dat hij dan niet meer de aandacht krijgt, of dat hij bang is dat ik andere mensen leuker en interessanter vind dan hem. Ik heb het gevoel dat hij gewoon bang is om mij kwijt te raken.
Het gekke is ook dat hij toen hij mij leerde kennen iedereen van zijn msn lijst heeft verwijderd en dat ik alleen over bleef in zijn lijstje. Ik heb toen nog tegen hem gezegd dat ik geen problemen heb als hij chat met andere mensen, uiteindelijk doe ik dat zelf ook. Hij had zelfs even gebroken met zijn broer en zijn moeder vanwege een klein akkefietje, en zei toen dat hij hun niet nodig had, omdat hij mij had. Ik heb toen tegen hem gezegd dat hij het beter weer goed kon maken, omdat de ruzie die hij toen met zijn broer had nergens over ging, en dat het allemaal wel weer zou betijen. Hij heeft het toen inderdaad weer bijgelegd, maar mij voor de rest niks meer over verteld.
Het komt mij over alsof hij geobsedeerd is door mij, want hij zegt ook dat hij buiten zijn werk om alleen mij maar heeft, iets wat ik wel benauwend vindt. Ik heb hem ook gezegd dat ik het belangrijk vindt dat we ieder ons eigen leven moeten blijven volgen. Ook omdat we elkaar alleen maar in het weekend zien.
Ik vindt het heerlijk als hij er is, maar ik weet ook voor mezelf dat ik ruimte nodig heb om mijn eigen dingetjes te doen.
Ik wil dit allemaal wel te sprake brengen bij hem, maar wel op een subtiele manier, zonder dat hij zich aangevallen voelt.
Ik heb eerder het idee dat hij bang is dat andere mensen beslag op mij gaan leggen en dat hij dan niet meer de aandacht krijgt, of dat hij bang is dat ik andere mensen leuker en interessanter vind dan hem. Ik heb het gevoel dat hij gewoon bang is om mij kwijt te raken.
Het gekke is ook dat hij toen hij mij leerde kennen iedereen van zijn msn lijst heeft verwijderd en dat ik alleen over bleef in zijn lijstje. Ik heb toen nog tegen hem gezegd dat ik geen problemen heb als hij chat met andere mensen, uiteindelijk doe ik dat zelf ook. Hij had zelfs even gebroken met zijn broer en zijn moeder vanwege een klein akkefietje, en zei toen dat hij hun niet nodig had, omdat hij mij had. Ik heb toen tegen hem gezegd dat hij het beter weer goed kon maken, omdat de ruzie die hij toen met zijn broer had nergens over ging, en dat het allemaal wel weer zou betijen. Hij heeft het toen inderdaad weer bijgelegd, maar mij voor de rest niks meer over verteld.
Het komt mij over alsof hij geobsedeerd is door mij, want hij zegt ook dat hij buiten zijn werk om alleen mij maar heeft, iets wat ik wel benauwend vindt. Ik heb hem ook gezegd dat ik het belangrijk vindt dat we ieder ons eigen leven moeten blijven volgen. Ook omdat we elkaar alleen maar in het weekend zien.
Ik vindt het heerlijk als hij er is, maar ik weet ook voor mezelf dat ik ruimte nodig heb om mijn eigen dingetjes te doen.
Ik wil dit allemaal wel te sprake brengen bij hem, maar wel op een subtiele manier, zonder dat hij zich aangevallen voelt.
dinsdag 29 april 2008 om 13:06
Eep! Ik zou hier niet blij van worden. Hoe kaart je dit subtiel aan? Geen idee, ik vermoed dat dit zijn definitie is van er echt voor gaan met elkaar. Alle anderen doen er niet meer toe. Pas goed op dat hij niet hetzelfde verwacht van jou en je gaat dwingen (openlijk of met emotionele chantage) dit ook te doen.
Vraag je ook af of je dit wel wil op de lange termijn. Andere mensen die belangrijk zijn voor jou of je partner zijn een persoonlijke verrijking. Anders moet een relatie alles gaan invullen en dat kan gewoon niet, dan worden de verwachtingen veel te hoog.
Hou je grenzen goed in de gaten. En kijk misschien 's of je wat meer kunt lezen hierover, wie weet staan er ook tips bij hoe je hier het beste mee om kunt gaan met een partner. Ik heb geen idee, ik weet alleen dat ik het ontzettend benauwd zou krijgen.
Vraag je ook af of je dit wel wil op de lange termijn. Andere mensen die belangrijk zijn voor jou of je partner zijn een persoonlijke verrijking. Anders moet een relatie alles gaan invullen en dat kan gewoon niet, dan worden de verwachtingen veel te hoog.
Hou je grenzen goed in de gaten. En kijk misschien 's of je wat meer kunt lezen hierover, wie weet staan er ook tips bij hoe je hier het beste mee om kunt gaan met een partner. Ik heb geen idee, ik weet alleen dat ik het ontzettend benauwd zou krijgen.
dinsdag 29 april 2008 om 14:02
quote:CP65 schreef op 29 april 2008 @ 12:18:
Het gekke is ook dat hij toen hij mij leerde kennen iedereen van zijn msn lijst heeft verwijderd en dat ik alleen over bleef in zijn lijstje.
Hij had zelfs even gebroken met zijn broer en zijn moeder vanwege een klein akkefietje, en zei toen dat hij hun niet nodig had, omdat hij mij had.
Het komt mij over alsof hij geobsedeerd is door mij, want hij zegt ook dat hij buiten zijn werk om alleen mij maar heeft, iets wat ik wel benauwend vindt.
Je OP zei me niet zo veel, dat wil zeggen, ik kon het niet plaatsen. Maar bij bovenstaande stukjes gaan me de haren recht overeind staan! Dit klinkt idd als een obsessie en geen gezonde. En als ik het zo hoor, is praten bij jullie ook niet echt het makkelijkste. Je observeert een heleboel gedrag bij hem maar krijgt niet boven tafel waarom hij dingen doet.
Deze combi: niet goed kunnen praten en obsessief gedrag doen bij mij alarmbellen rinkelen. Ik vrees dat als je dit niet aanpakt, hij steeds meer beslag zal proberen te leggen op jouw prive leven en zal proberen je af te schermen van anderen.
Advies: zonder omwegen en leuke verpakkingen (ik las dat je ergens schreef dat je geen drama's wilde) maar recht door zee eerlijk en duidelijk zijn. Duidelijk aangeven wat je wilt weten en duidelijk aangeven wat je van hem verwacht (fatsoenlijk voorstellen, eigen leven houden, etc.).
Succes!
Het gekke is ook dat hij toen hij mij leerde kennen iedereen van zijn msn lijst heeft verwijderd en dat ik alleen over bleef in zijn lijstje.
Hij had zelfs even gebroken met zijn broer en zijn moeder vanwege een klein akkefietje, en zei toen dat hij hun niet nodig had, omdat hij mij had.
Het komt mij over alsof hij geobsedeerd is door mij, want hij zegt ook dat hij buiten zijn werk om alleen mij maar heeft, iets wat ik wel benauwend vindt.
Je OP zei me niet zo veel, dat wil zeggen, ik kon het niet plaatsen. Maar bij bovenstaande stukjes gaan me de haren recht overeind staan! Dit klinkt idd als een obsessie en geen gezonde. En als ik het zo hoor, is praten bij jullie ook niet echt het makkelijkste. Je observeert een heleboel gedrag bij hem maar krijgt niet boven tafel waarom hij dingen doet.
Deze combi: niet goed kunnen praten en obsessief gedrag doen bij mij alarmbellen rinkelen. Ik vrees dat als je dit niet aanpakt, hij steeds meer beslag zal proberen te leggen op jouw prive leven en zal proberen je af te schermen van anderen.
Advies: zonder omwegen en leuke verpakkingen (ik las dat je ergens schreef dat je geen drama's wilde) maar recht door zee eerlijk en duidelijk zijn. Duidelijk aangeven wat je wilt weten en duidelijk aangeven wat je van hem verwacht (fatsoenlijk voorstellen, eigen leven houden, etc.).
Succes!
dinsdag 29 april 2008 om 14:03
dinsdag 29 april 2008 om 19:43
Bedankt voor jullie reacties. Ik weet nu wat mij te doen staat, ik ga er gewoon een gesprek met hem over beginnen. En wie weet wat er uit komt.
Het moet natuurlijk niet zo zijn dat ik mijn leven in de toekomst met hem ga delen, terwijl ik weinig van zijn leven zie. Ik zie nu eigenlijk maar 1 kant van hem en dat is datgene wat ik zie als hij in het weekend bij mij is. Zo weet ik ook helemaal niet of hij wel zichzelf is of niet. En het lijkt mij toch wel dat ik hem zo niet beter leer kennen, iets waar ik toch wel recht op heb lijkt mij.
Het moet natuurlijk niet zo zijn dat ik mijn leven in de toekomst met hem ga delen, terwijl ik weinig van zijn leven zie. Ik zie nu eigenlijk maar 1 kant van hem en dat is datgene wat ik zie als hij in het weekend bij mij is. Zo weet ik ook helemaal niet of hij wel zichzelf is of niet. En het lijkt mij toch wel dat ik hem zo niet beter leer kennen, iets waar ik toch wel recht op heb lijkt mij.
woensdag 30 april 2008 om 10:38
quote:CP65 schreef op 29 april 2008 @ 00:42:
zijn zus kwamen we tegen in de winkel. Hij stelde mij niet voor en het leek erop alsof hij haar wilde ontwijken. Hij vertelde mij wel dat ik uit moest kijken met zijn zus, omdat ze altijd mensen probeert in te palmen door eerst bevriend te raken en ze vervolgens te laten vallen..Zou heel goed mogelijk zijn dat zijn zus en hij qua karakter heel erg op elkaar lijken. Dat wat hij inpalmen noemt bij zijn zus doet hij waarschijnlijk zelf ook door lief voor je te zijn en zich alleen op jou te richten en niet op familie en vrienden. En als je dan wat doet wat hem echt niet bevalt.....dan laat hij je weer vallen. Als ze in die familie gewend zijn om zo met mensen om te gaan is het niet gek dat hij niet zo veel vrienden heeft.
zijn zus kwamen we tegen in de winkel. Hij stelde mij niet voor en het leek erop alsof hij haar wilde ontwijken. Hij vertelde mij wel dat ik uit moest kijken met zijn zus, omdat ze altijd mensen probeert in te palmen door eerst bevriend te raken en ze vervolgens te laten vallen..Zou heel goed mogelijk zijn dat zijn zus en hij qua karakter heel erg op elkaar lijken. Dat wat hij inpalmen noemt bij zijn zus doet hij waarschijnlijk zelf ook door lief voor je te zijn en zich alleen op jou te richten en niet op familie en vrienden. En als je dan wat doet wat hem echt niet bevalt.....dan laat hij je weer vallen. Als ze in die familie gewend zijn om zo met mensen om te gaan is het niet gek dat hij niet zo veel vrienden heeft.
woensdag 30 april 2008 om 18:38
quote:CP65 schreef op 29 april 2008 @ 19:43:
Het moet natuurlijk niet zo zijn dat ik mijn leven in de toekomst met hem ga delen, terwijl ik weinig van zijn leven zie. Ik zie nu eigenlijk maar 1 kant van hem en dat is datgene wat ik zie als hij in het weekend bij mij is. Zo weet ik ook helemaal niet of hij wel zichzelf is of niet. En het lijkt mij toch wel dat ik hem zo niet beter leer kennen, iets waar ik toch wel recht op heb lijkt mij.Heb je je nooit bedacht dat dit misschien wel zijn leven is ? Iemand die van zijn relatie, zijn leven maakt...
Het moet natuurlijk niet zo zijn dat ik mijn leven in de toekomst met hem ga delen, terwijl ik weinig van zijn leven zie. Ik zie nu eigenlijk maar 1 kant van hem en dat is datgene wat ik zie als hij in het weekend bij mij is. Zo weet ik ook helemaal niet of hij wel zichzelf is of niet. En het lijkt mij toch wel dat ik hem zo niet beter leer kennen, iets waar ik toch wel recht op heb lijkt mij.Heb je je nooit bedacht dat dit misschien wel zijn leven is ? Iemand die van zijn relatie, zijn leven maakt...