
Bij elkaar uit gemakzucht?
woensdag 11 november 2009 om 20:31
Ik heb nu ruim 5 jaar een relatie. van het begin is dit een vertrouwde maar niet echt gepassioneerde relatie geweest. We hebben samen al een hoop mee gemaakt ik op gebied van veel ziek zijn geweest en hij wbt relatiebreuk en alcoholgebruik van hem zelf. De verschillen tussen ons zijn redelijk groot maar niet eerder zo storend als nu omdat we elkaar accepteren zoals we zijn elkaar ook vrij laten.
Nu zit ik op het punt dat ik erg leuk werk heb, veel met vrienden afspreek en sport. Allemaal dingen waar ik hem niet bij heb. Ik ben ambitieus en graag veel bezig en sociaal, hij heeft dat minder sterk. Als ik s avonds thuis kom ligt hij liever op de bank en gaat vroeg naar bed (negen uur vaak al) doordat hij onregelmatige diensten door zijn baan in beveiliging, heeft (werkt echter niet 's nachts) is hij vaak veel moe. Het biertje dat hij dan iedere avond toch nog drink (ondanks in verleden alcoholgebruik uit de hand is gelopen) kan hij niet achterwege laat al weet hij dat hij daar alleen maar moeier van wordt. Als ik een avond niet iets heb kan ik me hier ontzettend aan ergeren; we doen niet veel leuks meer samen..
Ook lichamelijk is er weinig interesse van zijn kant. hij is niet zo intiem ingesteld maar lange tijd geen enkele toenadering doet pijn als je zelf wel graag wilt. natuurlijk hebben we dit wel besproken allemaal en hij vind dat ik maar moet accepteren dat hij oz is. daar ben ik het mee eens maar liggen onze verwachtingen van relatie, het leven niet te ver uit elkaar om door te gaan? En ga ik dadelijk niet zo veel voldoening halen uit het 'mijn eigen leventje leiden en ontwikkelen'd dat het zoiezo gedoemd is om uit te gaan?
Het is echt een lieve jongen en ik kan met hem lachen en huilen, praten en zwijgen maar zit dit goed?
Graag jullie visie hierin
Nu zit ik op het punt dat ik erg leuk werk heb, veel met vrienden afspreek en sport. Allemaal dingen waar ik hem niet bij heb. Ik ben ambitieus en graag veel bezig en sociaal, hij heeft dat minder sterk. Als ik s avonds thuis kom ligt hij liever op de bank en gaat vroeg naar bed (negen uur vaak al) doordat hij onregelmatige diensten door zijn baan in beveiliging, heeft (werkt echter niet 's nachts) is hij vaak veel moe. Het biertje dat hij dan iedere avond toch nog drink (ondanks in verleden alcoholgebruik uit de hand is gelopen) kan hij niet achterwege laat al weet hij dat hij daar alleen maar moeier van wordt. Als ik een avond niet iets heb kan ik me hier ontzettend aan ergeren; we doen niet veel leuks meer samen..
Ook lichamelijk is er weinig interesse van zijn kant. hij is niet zo intiem ingesteld maar lange tijd geen enkele toenadering doet pijn als je zelf wel graag wilt. natuurlijk hebben we dit wel besproken allemaal en hij vind dat ik maar moet accepteren dat hij oz is. daar ben ik het mee eens maar liggen onze verwachtingen van relatie, het leven niet te ver uit elkaar om door te gaan? En ga ik dadelijk niet zo veel voldoening halen uit het 'mijn eigen leventje leiden en ontwikkelen'd dat het zoiezo gedoemd is om uit te gaan?
Het is echt een lieve jongen en ik kan met hem lachen en huilen, praten en zwijgen maar zit dit goed?
Graag jullie visie hierin

woensdag 11 november 2009 om 20:38
Accepteren dat iemand is zoals ie is, is iets anders dan iemands gedrag accepteren zoals hij of zij dat het liefst ten toon spreidt.
Bankhangen is geen karaktertrek, zo is iemand niet, dat is gedrag dat uit een heel scala aan karaktertrekken kan voortkomen, uit diezelfde karaktertrekken kan net zo goed iets anders voortkomen.
Bankhangen is geen karaktertrek, zo is iemand niet, dat is gedrag dat uit een heel scala aan karaktertrekken kan voortkomen, uit diezelfde karaktertrekken kan net zo goed iets anders voortkomen.
maandag 16 november 2009 om 11:11
Hoi,
Ik heb al eerder eeb topic gehad hier en wat jij beschrijft is een van de problemen die ik ook ondervindt in mijn relatie. Het blijft lastig maar het komt er op neer dat jullie nu maatjes zijn zonder intimiteiten. Je kan proberen dat weer leven in te blazen maar dan moet je er waarschijnlijk wel genoegen mee nemen dat jij altijd de gene zult zin die het initiatief neemt. Bank hangen is idd geen karakter trek maar het zegt wel veel over iemand..
Zelf ben ik nu op het punt om een einde aand e reelatie te maken, ik wil vast gehouden worden, gekuffeld worden en ik wil ook intiem met ioemand zijn. ik mis dat te veel nu, ik kan dat alleen voor jou niet beslissen.....
Ik heb al eerder eeb topic gehad hier en wat jij beschrijft is een van de problemen die ik ook ondervindt in mijn relatie. Het blijft lastig maar het komt er op neer dat jullie nu maatjes zijn zonder intimiteiten. Je kan proberen dat weer leven in te blazen maar dan moet je er waarschijnlijk wel genoegen mee nemen dat jij altijd de gene zult zin die het initiatief neemt. Bank hangen is idd geen karakter trek maar het zegt wel veel over iemand..
Zelf ben ik nu op het punt om een einde aand e reelatie te maken, ik wil vast gehouden worden, gekuffeld worden en ik wil ook intiem met ioemand zijn. ik mis dat te veel nu, ik kan dat alleen voor jou niet beslissen.....