
brief aan overleden man....
maandag 26 januari 2009 om 03:04
maandag 26 januari 2009 om 09:47
quote:Parnell schreef op 26 januari 2009 @ 09:34:
Ook ik heb hem niet gelezen, maar wil je toch een hart onder de riem steken: . Je klinkt als een enorm stoere en sterkte vrouw, respect.
meestal wel ja, op dit moment voel ik me helemaal niet zo stoer en sterk.....
het is precies twee jaar geleden dat ie plotseling overleed
zo raar dat je op zo'n dag zo van slag kan zijn, dat je de hele dag van toen gaat herbeleven....
weet elke minuut nog wat er toen gebeurde...
om deze tijd toen zat ik in de ambu achter hem aan...
en wist ik al dat t te laat was...en dat klopte,om tien uur precies zijn ze opgehouden met reanimeren.
1 miuut later kwam ik binnen...
Ook ik heb hem niet gelezen, maar wil je toch een hart onder de riem steken: . Je klinkt als een enorm stoere en sterkte vrouw, respect.
meestal wel ja, op dit moment voel ik me helemaal niet zo stoer en sterk.....
het is precies twee jaar geleden dat ie plotseling overleed
zo raar dat je op zo'n dag zo van slag kan zijn, dat je de hele dag van toen gaat herbeleven....
weet elke minuut nog wat er toen gebeurde...
om deze tijd toen zat ik in de ambu achter hem aan...
en wist ik al dat t te laat was...en dat klopte,om tien uur precies zijn ze opgehouden met reanimeren.
1 miuut later kwam ik binnen...
maandag 26 januari 2009 om 09:54
Oh mamalief wat erg. Ja die datums blijf je je herinneren. Niet vervelend of zo hoor. Het hoort er bij. Ik herinner me na 14 jaar die dag nog precies. Van begin tot eind. Het slijt wel maar de gedachten blijven. En 2 jaar is nog maar zo kort. En om 10 uur ben je helemaal met je gedachten ver weg. Dikke knuf voor jou en de kinderen.
maandag 26 januari 2009 om 10:32
maandag 26 januari 2009 om 10:41
De precieze dag is waarschijnlijk moeilijk te onthouden. Als iemand al een verjaarskalender heeft zal hij/zij er niet snel de overlijdensdatum van iemand op zetten -mss oma's en mensen van die leeftijd wel, maar mensen van nu...-
Ik weet ook niet meer wanneer mijn neefje, en mijn opa en oma, zijn overleden. Zelfs precieze overlijdensdatum van mijn ex wil me wel eens ontschieten omdat ik er niet bij was, bij de begrafenis etc. en het alleen van derden heb gehoord. Betekent niet dat ik niet aan die mensen denk, soms.
Ik weet ook niet meer wanneer mijn neefje, en mijn opa en oma, zijn overleden. Zelfs precieze overlijdensdatum van mijn ex wil me wel eens ontschieten omdat ik er niet bij was, bij de begrafenis etc. en het alleen van derden heb gehoord. Betekent niet dat ik niet aan die mensen denk, soms.

maandag 26 januari 2009 om 10:45
zijn ouders en broer weten het nog wel, heb ze ook een berichtje gestuurd om half negen al....geen reaktie...
er waren vanmorgen in de super ook twee mensen die t wisten, ik bedoelmeer de mensen die echt dichtbij me staan, daar heb ik niks van gehoord....en dat doet n heel klein beetje pijn....eigenlijk....toch wel...
er waren vanmorgen in de super ook twee mensen die t wisten, ik bedoelmeer de mensen die echt dichtbij me staan, daar heb ik niks van gehoord....en dat doet n heel klein beetje pijn....eigenlijk....toch wel...
maandag 26 januari 2009 om 10:48
maandag 26 januari 2009 om 10:53
Mamalief, van mij ook een knuffel op deze ontzettend moeilijke dag.
Wat moet het moeilijk zijn om niets te horen op het moment dat je zo graag steun wilt.
De mensen die het weten en om je geven zullen je niet willen kwetsen, misschien twijfelen ze of ze wat moeten zeggen. Ik denk dat als je zoiets zelf niet hebt meegemaakt, dat je dan ergens de hoop hebt dat je door niets te laten horen degene kunt helpen om het te negeren. Al gaat dat tegen beter weten in, want dit kun je niet negeren. Ik bedoel te zeggen dat ze je misschien willen helpen met een flink potje struisvogelpolitiek. Niet dat jij daarmee geholpen of gesteund bent. Maar iedereen gaat hier op zijn/haar eigen manier mee om. En dat maakt het verwarrend en ingewikkeld, want wát is nu de juiste keuze. Heel veel sterkte vandaag, ik hoop dat je snel wat hoort van iemand die dicht bij je staat, zodat je hier niet alleen door hoeft voor je gevoel.
Wat moet het moeilijk zijn om niets te horen op het moment dat je zo graag steun wilt.
De mensen die het weten en om je geven zullen je niet willen kwetsen, misschien twijfelen ze of ze wat moeten zeggen. Ik denk dat als je zoiets zelf niet hebt meegemaakt, dat je dan ergens de hoop hebt dat je door niets te laten horen degene kunt helpen om het te negeren. Al gaat dat tegen beter weten in, want dit kun je niet negeren. Ik bedoel te zeggen dat ze je misschien willen helpen met een flink potje struisvogelpolitiek. Niet dat jij daarmee geholpen of gesteund bent. Maar iedereen gaat hier op zijn/haar eigen manier mee om. En dat maakt het verwarrend en ingewikkeld, want wát is nu de juiste keuze. Heel veel sterkte vandaag, ik hoop dat je snel wat hoort van iemand die dicht bij je staat, zodat je hier niet alleen door hoeft voor je gevoel.
maandag 26 januari 2009 om 10:55