Relaties
alle pijlers
Complexe relatie met moeder (en/of vader)
vrijdag 11 juli 2025 om 19:50
Het lijkt wel of iedereen ouders heeft met een gezellige en leuke relatie, die normaal tegen elkaar doen en die voor elkaar zorgen en van elkaar houden.
Mijn ouders hebben geen leuke liefdevolle relatie en ik zit daar als (volwassen) kind zijnde vaak tussen en probeer alles een beetje te sussen en probeer zoveel mogelijk op te lossen.
Wat me een hoop stress en verdriet bezorgd.
Want ik kan het huwelijk van mijn ouders natuurlijk niet goed maken en ook hun problemen niet oplossen.
Vooral mijn moeder praat veel negatief over mijn vader, dat ie dit niet goed doet en dat niet etc.
Er is weinig wat mijn vader goed kan doen, dit is al zolang als ik ze ken en ik wilde dat ze toen maar gescheiden waren dat had een hoop geruzie, waar mijn zusje en ik de dupe van zijn, gescheeld.
Ik heb al een paar keer tegen haar gezegd dat ik het niet wil horen dat negatieve gepraat over mijn vader en dat ik daar heel verdrietig van wordt, maar ze heeft verder geen mensen aan wie ze het kwijt kan dus ben ik (en mijn zusje) vaak de klos.
Ik heb verder een lieve betrokken moeder, maar haar problemen met mijn vader bespreekt ze met haar kinderen en ik vindt dat eigenlijk niet dat je als ouder zijnde dat met je kinderen moet delen.
Zeker omdat ik daar dus heel verdrietig van wordt.
Verder is mijn relatie met mijn moeder moeilijk in dit verhaal uit te leggen, maar het is ook vooral dat ik het fijn zou vinden om met andere mensen, die ook een ingewikkelde relatie hebben met hun ouder(s), ervaringen te delen.
En kan je het bij iemand kwijt? Want je hebt het toch niet gauw met vrienden over de relatie met je ouders.
Ik vind dit in ieder geval een moeilijk onderwerp, omdat ik superveel hou van mijn moeder en ze is lief en doet alles voor ons, maar ook is er die andere kant waarmee ze ons veel verdriet doet.
Mijn ouders hebben geen leuke liefdevolle relatie en ik zit daar als (volwassen) kind zijnde vaak tussen en probeer alles een beetje te sussen en probeer zoveel mogelijk op te lossen.
Wat me een hoop stress en verdriet bezorgd.
Want ik kan het huwelijk van mijn ouders natuurlijk niet goed maken en ook hun problemen niet oplossen.
Vooral mijn moeder praat veel negatief over mijn vader, dat ie dit niet goed doet en dat niet etc.
Er is weinig wat mijn vader goed kan doen, dit is al zolang als ik ze ken en ik wilde dat ze toen maar gescheiden waren dat had een hoop geruzie, waar mijn zusje en ik de dupe van zijn, gescheeld.
Ik heb al een paar keer tegen haar gezegd dat ik het niet wil horen dat negatieve gepraat over mijn vader en dat ik daar heel verdrietig van wordt, maar ze heeft verder geen mensen aan wie ze het kwijt kan dus ben ik (en mijn zusje) vaak de klos.
Ik heb verder een lieve betrokken moeder, maar haar problemen met mijn vader bespreekt ze met haar kinderen en ik vindt dat eigenlijk niet dat je als ouder zijnde dat met je kinderen moet delen.
Zeker omdat ik daar dus heel verdrietig van wordt.
Verder is mijn relatie met mijn moeder moeilijk in dit verhaal uit te leggen, maar het is ook vooral dat ik het fijn zou vinden om met andere mensen, die ook een ingewikkelde relatie hebben met hun ouder(s), ervaringen te delen.
En kan je het bij iemand kwijt? Want je hebt het toch niet gauw met vrienden over de relatie met je ouders.
Ik vind dit in ieder geval een moeilijk onderwerp, omdat ik superveel hou van mijn moeder en ze is lief en doet alles voor ons, maar ook is er die andere kant waarmee ze ons veel verdriet doet.
dinsdag 15 juli 2025 om 11:25
Nee mijn vader wil niks meer dan alleen op de bank zitten en zijn enige uitjes zijn de wc en de koelkast. Ze zijn overigens nog niet zo heel oud, maar door ziektes wel aan huis gebonden. Ik ben ervan overtuigd dat er meer in zou kunnen zitten, maar ze willen niet, prima.Kipzonderkop schreef: ↑14-07-2025 19:13Nou ja, dat is op zich niet ingewikkeld. Veel ouderen zijn niet meer mobiel. Fijn dat er nog volk over de vloer komt. Jouw vader wil ook niet meer buiten de deur?
Laatste vertelde een collega dat haar ouders naar het verzorgingstehuis gingen. Eerst moeder daarna vader. Mijn collega wilde hun twee toegewezen kamers verdelen in een slaapkamer en een woonkamer.
Het personeel raadde dat af. Blijkbaar krijgen veel oude stellen waarmee het niet meer goed gaat ongenoegen als ze veel op elkaars lip zitten. Vooral als één van de twee vergeetachtig wordt. Nu hebben ze allebei een eigen kamer en hebben ze het erg naar hun zin. Als het genoeg is, kunnen ze even naar hun eigen kamer.
Het is ook eigenlijk wel veel gevraagd van oude zieke mensen. Je moet elkaar maar de hele dag verdragen.
Kan je moeder een eigen kamer in huis krijgen met een tv/stoel of bed waar ze even apart van je vader kan zitten?
Mooi gezegd dat het veel gevraagd is van oude zieke mensen, ze hebben het ook niet makkelijk, als hun leven 6 jaar geleden anders was gelopen, was de situatie nu ook waarschijnlijk veel positiever.
Ja mijn moeder vertrekt een paar keer per dag naar hun slaapkamer, daar staat een grote tv, ze kan geen hele dag rechtop van de pijn dus dan gaat ze lekker wat liggen.
Dankjewel voor het meedenken
dinsdag 15 juli 2025 om 18:45
Nee ik heb er geen hulp bij, moet zeggen dat als ik niet mee kan naar een afspraak ik mijn broer kan vragen. Dat gebeurd niet vaak, maar toevallig gaat hij morgen met onze moeder naar een medische afspraak. Ik praat er veel met mijn man over, maar ook hij is heel nuchter. Dus dat is wel fijn. Dat werkt heel relativerend, aangezien we thuis ook zorgen hebben om 1 van de kinderen.
To ik wil je topic niet kapen, maar het is zo verschrikkelijk herkenbaar. We gaan van kinderen zijn naar verzorgers, de rollen zijn omgedraaid.
To ik wil je topic niet kapen, maar het is zo verschrikkelijk herkenbaar. We gaan van kinderen zijn naar verzorgers, de rollen zijn omgedraaid.
zondag 27 juli 2025 om 21:19
Ik moet het even ergens kwijt, maar heb vandaag alles wat op mijn haet ligt eruit gegooid. Mijn moeder schrok, maar herkende het wel. Eigenlijk ben ik haar leven aan het herleven, zo bizar eigenlijk.
Dat is ook de reden waarom ik bewust alles anders doe met mijn kinderen. Dat heb ik haar ook gezegd.
We hebben gepraat na mijn tirade, en ze zei luister jij maakt je gewoon veel te druk om ons. Ja we zijn ziek, ja we hebben hulp nodig met veel. Maar je moet ook niet zoveel piekeren, want dat is niet gezond.
Nee denk ik dan dat is makkelijk gezegd. Zolang ze er nog zijn zal het zo gaan, het is aan mij de keuze hoe ik ermee omga.
Enfin ze vroeg of ik morgen een kop koffie kom drinken. Ben benieuwd.
Dat is ook de reden waarom ik bewust alles anders doe met mijn kinderen. Dat heb ik haar ook gezegd.
We hebben gepraat na mijn tirade, en ze zei luister jij maakt je gewoon veel te druk om ons. Ja we zijn ziek, ja we hebben hulp nodig met veel. Maar je moet ook niet zoveel piekeren, want dat is niet gezond.
Nee denk ik dan dat is makkelijk gezegd. Zolang ze er nog zijn zal het zo gaan, het is aan mij de keuze hoe ik ermee omga.
Enfin ze vroeg of ik morgen een kop koffie kom drinken. Ben benieuwd.
maandag 28 juli 2025 om 09:55
Wat fijn dat je moeder het in ieder geval herkent. Hopelijk leidt dit tot een positieve doorbraak. Goed dat je je uitgesproken hebt, dat zal niet makkelijk geweest zijn.Jeusnbdhdudh schreef: ↑27-07-2025 21:19Ik moet het even ergens kwijt, maar heb vandaag alles wat op mijn haet ligt eruit gegooid. Mijn moeder schrok, maar herkende het wel. Eigenlijk ben ik haar leven aan het herleven, zo bizar eigenlijk.
Dat is ook de reden waarom ik bewust alles anders doe met mijn kinderen. Dat heb ik haar ook gezegd.
We hebben gepraat na mijn tirade, en ze zei luister jij maakt je gewoon veel te druk om ons. Ja we zijn ziek, ja we hebben hulp nodig met veel. Maar je moet ook niet zoveel piekeren, want dat is niet gezond.
Nee denk ik dan dat is makkelijk gezegd. Zolang ze er nog zijn zal het zo gaan, het is aan mij de keuze hoe ik ermee omga.
Enfin ze vroeg of ik morgen een kop koffie kom drinken. Ben benieuwd.
maandag 28 juli 2025 om 10:32
Nou het vloog eruit nadat ze me zei dat ze me geen zorgen wilde maken, maar mijn vader moet eigenlijk naar het ziekenhuis, maar wilt niet. Dat was de druppel, heb er echt alles uitgegooid om vervolgens te horen dat ze geen sigaretten meer hadden, maar dat ze me wel begreep en dat ik het wat meer moest loslaten allemaal.
Dus aan de ene kant wilde ze me gerusstellen, maar ik weet dat het niks veranderd omdat de over die sigaretten begon.
Ik zal het echt moeten accepteren dat het nu eenmaal zo is. Er zal een tijd komen en die zal ook niet lang meer op zich laten wachten dat ik ze nog eens ga missen. Dat hou ik me maar voor.
Dus aan de ene kant wilde ze me gerusstellen, maar ik weet dat het niks veranderd omdat de over die sigaretten begon.
Ik zal het echt moeten accepteren dat het nu eenmaal zo is. Er zal een tijd komen en die zal ook niet lang meer op zich laten wachten dat ik ze nog eens ga missen. Dat hou ik me maar voor.
maandag 28 juli 2025 om 12:51
Het lijkt wel of iedereen ouders heeft met een gezellige en leuke relatie, die normaal tegen elkaar doen en die voor elkaar zorgen en van elkaar houden.
Echt niet hoor. Helaas.
En hou ouder iedereen om me heen wordt, hoe meer ik hoor van vrienden dat hun ouders helemaal niet zo leuk waren.
En nu er steeds meer wordt verwacht door dit soort ouders en de overheid qua mantelzorg, de oude nare patronen naar boven komen en de kinderen gewoon al jaren deden alsof alles leuk was en ze niet rondlopen met trauma's van vroeger.
En nee, niet alle mensen.
Want anders komen bepaalde forummers meteen keihard roepen hoe geweldig hun band met ouders/kinderen wel is.
Echt niet hoor. Helaas.
En hou ouder iedereen om me heen wordt, hoe meer ik hoor van vrienden dat hun ouders helemaal niet zo leuk waren.
En nu er steeds meer wordt verwacht door dit soort ouders en de overheid qua mantelzorg, de oude nare patronen naar boven komen en de kinderen gewoon al jaren deden alsof alles leuk was en ze niet rondlopen met trauma's van vroeger.
En nee, niet alle mensen.
Want anders komen bepaalde forummers meteen keihard roepen hoe geweldig hun band met ouders/kinderen wel is.
maandag 28 juli 2025 om 12:58
Ik herken dit en ik weet ook waarom ze zoveel klaagde en ze heeft vaak ook gewoon gelijk.MissKat schreef: ↑11-07-2025 21:15Ja, dat is precies wat ik moet doen.
Maar dan krijg ik medelijden met haar omdat ze het verder aan niemand kwijt kan (wil) En vaak ook moet huilen, dan krijg ik het niet over mijn hart dat ze dat soort dingen niet met mij moet bespreken.
Heel moeilijk, maar dat is iets wat ik zelf kan doen. En moet doen.
Maar de afgelopen 30 jaar was scheiden niet echt meer een taboe en tot aantal jaar terug had ze ook prima een huisje kunnen krijgen.
Ik snap niet dat mijn moeder niet is vertrokken want de beste man deed niets als partner en ook amper wat als ouder.
Hij kon heel goed straffen voor de meest ridicule dingen, dat wel.
En ik snap wel waarom bij vroeger bleef, makkelijk. Dat klagen maakte hem niet uit, hij ging gewoon wat anders doen en alles thuis was toch geregeld en de kinderen waren haar taak, lekker rustig.
Maar waarom je daar nu nog zin in hebt niet, zeker de laatste 10 jaar ga gewoon uit elkaar.
Er wordt niet meer bij mij geklaagt/d, ik zeg er wat van als bij ons thuis is en als ze weer bezig gaan als we daar zijn, hup naar huis.
maandag 28 juli 2025 om 14:16
Ja nu ik het open uitspreek naar mensen krijg ik inderdaad ook veel hetzelfde te horen.
Als we 15 jaar terug in de tijd zaten dan hadden ze nu in een bejaardentehuis geleefd met alle zorg erom. Veel komt nu op de kinderen neer en door ziektes zijn ze ook nog negatiever. Maar mijn god wat kunnen mensen eigenwijs zijn. Ik snap niet dat ze die paar jaar nog zo ellendig willen voortzetten.
Maar als ik kijk naar hoe bv de opvoeden van mijn vader is geweest dan snap ik het ergens ook wel hoe hij nu is. Aan de andere kant laat hij mij, mijn broer en moeder ook leven met veel zorgen. Want hij moet bv naar de cardioloog ivm verstopping ergens, maar hij gaat niet omdat hij kwaad is op de huisarts dat die niet eens belt om te vragen hoe het is.
Maar zo werkt dat tegenwoordig niet meer, hij gaat totaal niet met zijn tijd mee en dat is zo moeilijk.
Ik lees dat ook in dat andere topic terug van die vader die zich niet wilt wassen, echt zo herkenbaar allemaal.
Ik probeer het nu zoveel mogelijk los te laten, ik moet ook aan mijn eigen gezin en problemen denken. Heb ik gisteren ook gezegd, ik doe wat ik kan en meer niet.
Veel sterkte voor iedereen die in hetzelfde schuitje zit en dat zijn er veel. Het is makkelijk gezegd om los te laten, maar dat is het natuurlijk niet.
Als we 15 jaar terug in de tijd zaten dan hadden ze nu in een bejaardentehuis geleefd met alle zorg erom. Veel komt nu op de kinderen neer en door ziektes zijn ze ook nog negatiever. Maar mijn god wat kunnen mensen eigenwijs zijn. Ik snap niet dat ze die paar jaar nog zo ellendig willen voortzetten.
Maar als ik kijk naar hoe bv de opvoeden van mijn vader is geweest dan snap ik het ergens ook wel hoe hij nu is. Aan de andere kant laat hij mij, mijn broer en moeder ook leven met veel zorgen. Want hij moet bv naar de cardioloog ivm verstopping ergens, maar hij gaat niet omdat hij kwaad is op de huisarts dat die niet eens belt om te vragen hoe het is.
Maar zo werkt dat tegenwoordig niet meer, hij gaat totaal niet met zijn tijd mee en dat is zo moeilijk.
Ik lees dat ook in dat andere topic terug van die vader die zich niet wilt wassen, echt zo herkenbaar allemaal.
Ik probeer het nu zoveel mogelijk los te laten, ik moet ook aan mijn eigen gezin en problemen denken. Heb ik gisteren ook gezegd, ik doe wat ik kan en meer niet.
Veel sterkte voor iedereen die in hetzelfde schuitje zit en dat zijn er veel. Het is makkelijk gezegd om los te laten, maar dat is het natuurlijk niet.
dinsdag 29 juli 2025 om 11:19
Dit inderdaad en ik merk dat dit topic me een beetje triggert (sorry voor de braak-uitspraak).MissNuada schreef: ↑28-07-2025 12:51Het lijkt wel of iedereen ouders heeft met een gezellige en leuke relatie, die normaal tegen elkaar doen en die voor elkaar zorgen en van elkaar houden.
Echt niet hoor. Helaas.
En hou ouder iedereen om me heen wordt, hoe meer ik hoor van vrienden dat hun ouders helemaal niet zo leuk waren.
En nu er steeds meer wordt verwacht door dit soort ouders en de overheid qua mantelzorg, de oude nare patronen naar boven komen en de kinderen gewoon al jaren deden alsof alles leuk was en ze niet rondlopen met trauma's van vroeger.
En nee, niet alle mensen.
Ik woon (gelukkig) een paar uur rijden van mijn ouders en het contact staat al jaren op een enorm laag pitje. Nu zijn ze van plan om over een paar maanden twee nachten naar onze stad te komen (hotel, niet ons huis, want dat is sowieso geen optie meer). En ondanks dat ze dus niet bij ons komen logeren, heb ik nu al lichtelijk maagpijn, want we zullen tenminste een, twee keer samen uit eten moeten of een andere activiteit doen.
En die pijn in de maag is dus heel lastig te delen met anderen, zelfs vriendinnen die van de situatie afweten, want joh het zijn je ouders toch? En zij hebben misschien zelf ook een complexe relatie met hun moeder maar zij doen nog wel moeite voor regelmatig contact, en ik niet dus. Urgh.
dinsdag 29 juli 2025 om 12:33
dinsdag 29 juli 2025 om 12:40
Misschien is het voor jezelf prettig om er vast over na te denken wat je wel wil die dagen dat ze bij je in de buurt bent. Als dat 1 keer uit eten is, dan is dat 1 keer uit eten. Als ze er dan naar vragen kan je stellig zeggen dat je de mogelijkheid hebt om 1 keer met ze uit eten te gaan, desnoods mogen zij kiezen welke avond.
Het helpt mij om van tevoren al te bepalen waar mijn grenzen liggen. Als ik me laat overrompelen door vragen wordt het vaak al meer dan ik eigenlijk wil. Dan kan ik daar maar beter vast over nagedacht hebben.
Het helpt mij om van tevoren al te bepalen waar mijn grenzen liggen. Als ik me laat overrompelen door vragen wordt het vaak al meer dan ik eigenlijk wil. Dan kan ik daar maar beter vast over nagedacht hebben.
dinsdag 29 juli 2025 om 13:14
Reken maar dat ik die week voor dat weekend ook aan de dunne ben, Jeus 
Sterker nog, jaren geleden had ik de diagnose colitis ulcerosa. Toen ik 25 jaar geleden ver weg verhuisde, was ik binnen een jaar van die darmproblemen af. Kan toeval zijn natuurlijk.
Ik ga inderdaad nadenken over waar en hoe, Leslie. Mijn oudste dochter zei al dat ze de zaterdag vrij neemt (heeft een weekendbaantje), dan kan zij overdag afspreken. Dit is voor het eerst in 7-8 jaar dat ze deze kant op komen, ik ben al blij dat ze niet verwachten dat ze mogen logeren.
Sterker nog, jaren geleden had ik de diagnose colitis ulcerosa. Toen ik 25 jaar geleden ver weg verhuisde, was ik binnen een jaar van die darmproblemen af. Kan toeval zijn natuurlijk.
Ik ga inderdaad nadenken over waar en hoe, Leslie. Mijn oudste dochter zei al dat ze de zaterdag vrij neemt (heeft een weekendbaantje), dan kan zij overdag afspreken. Dit is voor het eerst in 7-8 jaar dat ze deze kant op komen, ik ben al blij dat ze niet verwachten dat ze mogen logeren.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
