Relaties
alle pijlers
tips omgaan met bevestiging (angstige onveilige hechting)
maandag 28 juli 2025 om 19:27
Ik ben op zoek naar tips en/of leesmateriaal om te werken aan mezelf:
ik hengel vaak naar bevestiging, wil graag vaak horen of men mij nog ok vindt, dat heb ik vooral bij liefdespartners. Ik heb op dit ogenblik geen liefdespartner, maar wel iemand waarmee ik date. Ik zie opnieuw eenzelfde patroon opduiken => De onderliggende angst om verlaten te worden. Hierdoor kan ik vaak vragen naar bevestiging, soms ook via omwegen, via berichtjes, en hopend op enig enthousiasme.
Zeker na een periode van wat intensievere communicatie kan een halve of hele dag geen bericht krijgen mij soms wat ongerust maken. Ik weet dat dit voortvloeit uit een onveilige angstige hechtingsstijl.
Tips? Boeken? Podcasts? Andere?
P.s.: voorlopig wil ik om die reden géén relatie aangaan
ik hengel vaak naar bevestiging, wil graag vaak horen of men mij nog ok vindt, dat heb ik vooral bij liefdespartners. Ik heb op dit ogenblik geen liefdespartner, maar wel iemand waarmee ik date. Ik zie opnieuw eenzelfde patroon opduiken => De onderliggende angst om verlaten te worden. Hierdoor kan ik vaak vragen naar bevestiging, soms ook via omwegen, via berichtjes, en hopend op enig enthousiasme.
Zeker na een periode van wat intensievere communicatie kan een halve of hele dag geen bericht krijgen mij soms wat ongerust maken. Ik weet dat dit voortvloeit uit een onveilige angstige hechtingsstijl.
Tips? Boeken? Podcasts? Andere?
P.s.: voorlopig wil ik om die reden géén relatie aangaan
maandag 28 juli 2025 om 19:39
Dat heb je er niet zomaar uit gepodcast en vraagt veel oefening en jezelf leren kennen. Vooral een lange adem en ik denk dat een goede therapeut kan helpen. Maar mogelijk kom je zelf al een heel eind. Helemaal goed dat je alvast bekend bent wat je valkuilen zijn. Dat is natuurlijk het belangrijkste inzicht waarmee alles begint.
Helaas geen tips, want ze zijn er vast.
Helaas geen tips, want ze zijn er vast.
maandag 28 juli 2025 om 20:17
Boeken (ook in luistervariant op spotify):
Liefdesbang - Hannah Cuppen
Veilig in de Liefde - Julie Mennano
Insta-accounts:
The secure relationship - https://www.instagram.com/thesecurerela ... pqMGFxcmVv
Anxious heart guide - https://www.instagram.com/anxioushearts ... Vxb2h4MWxz
The Sabrina Zohar Show - https://www.instagram.com/thesabrinazoh ... c0eGFkOA==
En... ook erg goed werkend: therapie
Liefdesbang - Hannah Cuppen
Veilig in de Liefde - Julie Mennano
Insta-accounts:
The secure relationship - https://www.instagram.com/thesecurerela ... pqMGFxcmVv
Anxious heart guide - https://www.instagram.com/anxioushearts ... Vxb2h4MWxz
The Sabrina Zohar Show - https://www.instagram.com/thesabrinazoh ... c0eGFkOA==
En... ook erg goed werkend: therapie
maandag 28 juli 2025 om 20:33
Wat voor mij werkt: met elkaar afspreken dat alle emoties en gevoelens er mogen zijn, maar dat die ander ze NIET hoeft op te lossen.
Ik heb zelf ook flink last van verlatingsangst/onzekerheid. En in het begin van mijn huidige relatie, vond ik het dan best moeilijk als mijn vriend na een date wegging, of in een later stadium op zondagavond. Maar hij heeft nu eenmaal meer tijd voor zichzelf nodig dan ik. Dus als ik dan op zondagavond even moet huilen, dan is dat oké. Ik krijg een paar extra stevige knuffels en hij checkt als hij thuis is via de app of ik weer een beetje oké ben. Maar, hij blijft niet langer, want dat zou voor hem niet goed zijn. Dat hoeft hij ook niet te herhalen, is niet mijn vraag, is ook geen punt van discussie, hij gaat gewoon, omdat hij dat nodig heeft. Maar ik krijg ook wat ik dan even nodig heb; ik mag het klote of verdrietig vinden en dat ook tegen hem zeggen. En daar is ook even ruimte voor. Hij gaat ook niet zeggen, dat dat nergens voor nodig is, of proberen het te sussen. Het is er gewoon even.
Het grappige is, dat omdat al dat soort emoties er mogen zijn, heb ik er veel minder last van en zwaai ik hem inmiddels 99% van de tijd gewoon lachend uit.
Dit geldt ook voor wel/niet appen. We hebben inmiddels onze rituelen, maar in het begin was ik daar ook nog weleens onzeker over. En ook dan: gewoon even melden; heej, ik heb al xx-tijd niks van je gehoord en dat maakt me onzeker. Hij was dan niet verontwaardigd of geïrriteerd, geen ‘ja, ik heb nu eenmaal niet altijd tijd’. Maar gewoon: ‘heej lieverd, vervelend dat je daar zo onzeker van wordt. Ik geef je even een extra virtuele knuffel.' Geen verwijten over en weer, niemand hoeft zich te verantwoorden, niemand hoeft dingen anders te gaan doen, maar alleen dat mijn en zijn emoties en behoeftes er mogen zijn.
Bij ons werkt het als een trein.
Ik heb zelf ook flink last van verlatingsangst/onzekerheid. En in het begin van mijn huidige relatie, vond ik het dan best moeilijk als mijn vriend na een date wegging, of in een later stadium op zondagavond. Maar hij heeft nu eenmaal meer tijd voor zichzelf nodig dan ik. Dus als ik dan op zondagavond even moet huilen, dan is dat oké. Ik krijg een paar extra stevige knuffels en hij checkt als hij thuis is via de app of ik weer een beetje oké ben. Maar, hij blijft niet langer, want dat zou voor hem niet goed zijn. Dat hoeft hij ook niet te herhalen, is niet mijn vraag, is ook geen punt van discussie, hij gaat gewoon, omdat hij dat nodig heeft. Maar ik krijg ook wat ik dan even nodig heb; ik mag het klote of verdrietig vinden en dat ook tegen hem zeggen. En daar is ook even ruimte voor. Hij gaat ook niet zeggen, dat dat nergens voor nodig is, of proberen het te sussen. Het is er gewoon even.
Het grappige is, dat omdat al dat soort emoties er mogen zijn, heb ik er veel minder last van en zwaai ik hem inmiddels 99% van de tijd gewoon lachend uit.
Dit geldt ook voor wel/niet appen. We hebben inmiddels onze rituelen, maar in het begin was ik daar ook nog weleens onzeker over. En ook dan: gewoon even melden; heej, ik heb al xx-tijd niks van je gehoord en dat maakt me onzeker. Hij was dan niet verontwaardigd of geïrriteerd, geen ‘ja, ik heb nu eenmaal niet altijd tijd’. Maar gewoon: ‘heej lieverd, vervelend dat je daar zo onzeker van wordt. Ik geef je even een extra virtuele knuffel.' Geen verwijten over en weer, niemand hoeft zich te verantwoorden, niemand hoeft dingen anders te gaan doen, maar alleen dat mijn en zijn emoties en behoeftes er mogen zijn.
Bij ons werkt het als een trein.
maandag 28 juli 2025 om 21:23
maandag 28 juli 2025 om 21:34
Zeker! Ik heb godzijdank een veilig exemplaar en dat scheelt zo ontzettend veel! Ik denk dat een onveilige man enorm veel zou triggeren.
Dus als je jezelf afvraagt of iets aan jou ligt, check dan ook even het type man. Kan en wil hij jou geruststelling geven en kan je van hem op aan, of stapt de man op al jouw kwetsuren? Die laatste is niet de man voor jou.
maandag 28 juli 2025 om 22:31
maandag 28 juli 2025 om 23:02
Petronella schreef: ↑28-07-2025 20:33Wat voor mij werkt: met elkaar afspreken dat alle emoties en gevoelens er mogen zijn, maar dat die ander ze NIET hoeft op te lossen.
Ik heb zelf ook flink last van verlatingsangst/onzekerheid. En in het begin van mijn huidige relatie, vond ik het dan best moeilijk als mijn vriend na een date wegging, of in een later stadium op zondagavond. Maar hij heeft nu eenmaal meer tijd voor zichzelf nodig dan ik. Dus als ik dan op zondagavond even moet huilen, dan is dat oké. Ik krijg een paar extra stevige knuffels en hij checkt als hij thuis is via de app of ik weer een beetje oké ben. Maar, hij blijft niet langer, want dat zou voor hem niet goed zijn. Dat hoeft hij ook niet te herhalen, is niet mijn vraag, is ook geen punt van discussie, hij gaat gewoon, omdat hij dat nodig heeft. Maar ik krijg ook wat ik dan even nodig heb; ik mag het klote of verdrietig vinden en dat ook tegen hem zeggen. En daar is ook even ruimte voor. Hij gaat ook niet zeggen, dat dat nergens voor nodig is, of proberen het te sussen. Het is er gewoon even.
Het grappige is, dat omdat al dat soort emoties er mogen zijn, heb ik er veel minder last van en zwaai ik hem inmiddels 99% van de tijd gewoon lachend uit.
Dit geldt ook voor wel/niet appen. We hebben inmiddels onze rituelen, maar in het begin was ik daar ook nog weleens onzeker over. En ook dan: gewoon even melden; heej, ik heb al xx-tijd niks van je gehoord en dat maakt me onzeker. Hij was dan niet verontwaardigd of geïrriteerd, geen ‘ja, ik heb nu eenmaal niet altijd tijd’. Maar gewoon: ‘heej lieverd, vervelend dat je daar zo onzeker van wordt. Ik geef je even een extra virtuele knuffel.' Geen verwijten over en weer, niemand hoeft zich te verantwoorden, niemand hoeft dingen anders te gaan doen, maar alleen dat mijn en zijn emoties en behoeftes er mogen zijn.
Bij ons werkt het als een trein.
Mooie post! En herkenbaar.
The impossible only takes a little longer
dinsdag 29 juli 2025 om 07:49
Petronella schreef: ↑28-07-2025 20:33Wat voor mij werkt: met elkaar afspreken dat alle emoties en gevoelens er mogen zijn, maar dat die ander ze NIET hoeft op te lossen.
Ik heb zelf ook flink last van verlatingsangst/onzekerheid. En in het begin van mijn huidige relatie, vond ik het dan best moeilijk als mijn vriend na een date wegging, of in een later stadium op zondagavond. Maar hij heeft nu eenmaal meer tijd voor zichzelf nodig dan ik. Dus als ik dan op zondagavond even moet huilen, dan is dat oké. Ik krijg een paar extra stevige knuffels en hij checkt als hij thuis is via de app of ik weer een beetje oké ben. Maar, hij blijft niet langer, want dat zou voor hem niet goed zijn. Dat hoeft hij ook niet te herhalen, is niet mijn vraag, is ook geen punt van discussie, hij gaat gewoon, omdat hij dat nodig heeft. Maar ik krijg ook wat ik dan even nodig heb; ik mag het klote of verdrietig vinden en dat ook tegen hem zeggen. En daar is ook even ruimte voor. Hij gaat ook niet zeggen, dat dat nergens voor nodig is, of proberen het te sussen. Het is er gewoon even.
Het grappige is, dat omdat al dat soort emoties er mogen zijn, heb ik er veel minder last van en zwaai ik hem inmiddels 99% van de tijd gewoon lachend uit.
Dit geldt ook voor wel/niet appen. We hebben inmiddels onze rituelen, maar in het begin was ik daar ook nog weleens onzeker over. En ook dan: gewoon even melden; heej, ik heb al xx-tijd niks van je gehoord en dat maakt me onzeker. Hij was dan niet verontwaardigd of geïrriteerd, geen ‘ja, ik heb nu eenmaal niet altijd tijd’. Maar gewoon: ‘heej lieverd, vervelend dat je daar zo onzeker van wordt. Ik geef je even een extra virtuele knuffel.' Geen verwijten over en weer, niemand hoeft zich te verantwoorden, niemand hoeft dingen anders te gaan doen, maar alleen dat mijn en zijn emoties en behoeftes er mogen zijn.
Bij ons werkt het als een trein.
Ja dit is heel herkenbaar. Dat heeft ook te maken met die veilige man. Daar mogen mijn emoties er zijn, zonder dat hij daarvan uit het lood geslagen wordt, boos word of zijn gedrag gaat aanpassen. En het mooie is, dan heb je inderdaad ineens veel minder last ervan.
dinsdag 29 juli 2025 om 07:55
dinsdag 29 juli 2025 om 08:04
Zonder vaste partner kan ook
je aandacht meer verdeeld. Maar dat moet je ook kunnen.
Voor iedereen een groene tuin
dinsdag 29 juli 2025 om 10:56
Vraag jezelf eens wat er nou het ergste is dat kan gebeuren. Is het het verlaten worden, en dan? Dan ben je weer single, dat ken je wel. Is er een emotie of idee wat daarna komt. Is het het alleen zijn of je afgekeurd voelen. Voelt het onveilig, doet het je ergens aan denken? Wat zit eronder? Ik zou proberen te graven naar het onderliggende probleem zodat je qua therapie misschien al wat meer beslagen ten ijs komt.
Lorem Ipsum
dinsdag 29 juli 2025 om 11:32
Maar zelfs als je weet wat eronder zit...turquasi schreef: ↑29-07-2025 10:56Vraag jezelf eens wat er nou het ergste is dat kan gebeuren. Is het het verlaten worden, en dan? Dan ben je weer single, dat ken je wel. Is er een emotie of idee wat daarna komt. Is het het alleen zijn of je afgekeurd voelen. Voelt het onveilig, doet het je ergens aan denken? Wat zit eronder? Ik zou proberen te graven naar het onderliggende probleem zodat je qua therapie misschien al wat meer beslagen ten ijs komt.
Mijn instelling is inmiddels toch: dit is wat het is.
Ik denk echt dat er veel te hoge verwachtingen zijn van wat je met therapie kunt bereiken.
Inzicht krijgen, waardoor je er beter mee om kunt gaan, dat is m.i. het nut van therapie.
In mijn geval: die verlatingsangst heb ik en daar wil ik een eventuele partner niet mee lastig vallen, dus blijf ik alleen.
Je kunt ook op zoek naar een partner die hiermee om kan en wil gaan.
Het willen kwijtraken van die verlatingsangst is m.i. de verkeerde insteek.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
dinsdag 29 juli 2025 om 13:07
Heb je al eens bij singlecoaching gekeken? Zij hebben veel info op hun site mbt verlatingsangst en bieden ook diverse online en offline programma's om hiermee om te gaan. Workshops om hier met anderen gezamenlijk in te oefenen en ook coaching terwijl je een nieuwe relatie opbouwt is mogelijk, zodat je je twijfels specifiek met hen kan bespreken en leert tackelen.
dinsdag 29 juli 2025 om 13:26
Dat is ook mijn oplossing.
Het heeft bij mij wel even geduurd voordat ik erachter kwam waardoor ik moeite heb met vriendschappen en waarom ik al helemaal niet aan een relatie moet denken. Dat dit niet alleen komt door mijn onzekerheid, introvert zijn en verlegenheid, maar ook door een onveilige hechting.
Zodra contact wat serieuzer wordt, haak ik af. (Wat heel jammer was voor de man met wie een vriendin en ik afgelopen weekend aan de praat raakten en waarbij uiteindelijk bleek dat hij met ons was gaan kletsen omdat hij mij leuk vond. Zodra dat bleek, klapte ik helemaal dicht en wilde ik het liefst heel hard weg rennen... Ik weet niet eens meer wat ik allemaal heb gezegd om te 'ontsnappen').
En het idee van een therapie alleen al, geeft me een heel paniekerig gevoel. Dat ik me zou moeten blootgeven aan zo'n therapeut!
Dan maar zonder partner. Vriendschappen gaan me op zich wel beter af dan vroeger. En ik heb uiteraard katten.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
dinsdag 29 juli 2025 om 13:32
dinsdag 29 juli 2025 om 13:53
Mooie post! Het heeft denk ik van jullie allebei iets gevraagd. Mooi hoe jullie elkaar daarin hebben kunnen vinden.Petronella schreef: ↑28-07-2025 20:33Wat voor mij werkt: met elkaar afspreken dat alle emoties en gevoelens er mogen zijn, maar dat die ander ze NIET hoeft op te lossen.
Ik heb zelf ook flink last van verlatingsangst/onzekerheid. En in het begin van mijn huidige relatie, vond ik het dan best moeilijk als mijn vriend na een date wegging, of in een later stadium op zondagavond. Maar hij heeft nu eenmaal meer tijd voor zichzelf nodig dan ik. Dus als ik dan op zondagavond even moet huilen, dan is dat oké. Ik krijg een paar extra stevige knuffels en hij checkt als hij thuis is via de app of ik weer een beetje oké ben. Maar, hij blijft niet langer, want dat zou voor hem niet goed zijn. Dat hoeft hij ook niet te herhalen, is niet mijn vraag, is ook geen punt van discussie, hij gaat gewoon, omdat hij dat nodig heeft. Maar ik krijg ook wat ik dan even nodig heb; ik mag het klote of verdrietig vinden en dat ook tegen hem zeggen. En daar is ook even ruimte voor. Hij gaat ook niet zeggen, dat dat nergens voor nodig is, of proberen het te sussen. Het is er gewoon even.
Het grappige is, dat omdat al dat soort emoties er mogen zijn, heb ik er veel minder last van en zwaai ik hem inmiddels 99% van de tijd gewoon lachend uit.
Dit geldt ook voor wel/niet appen. We hebben inmiddels onze rituelen, maar in het begin was ik daar ook nog weleens onzeker over. En ook dan: gewoon even melden; heej, ik heb al xx-tijd niks van je gehoord en dat maakt me onzeker. Hij was dan niet verontwaardigd of geïrriteerd, geen ‘ja, ik heb nu eenmaal niet altijd tijd’. Maar gewoon: ‘heej lieverd, vervelend dat je daar zo onzeker van wordt. Ik geef je even een extra virtuele knuffel.' Geen verwijten over en weer, niemand hoeft zich te verantwoorden, niemand hoeft dingen anders te gaan doen, maar alleen dat mijn en zijn emoties en behoeftes er mogen zijn.
Bij ons werkt het als een trein.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
dinsdag 29 juli 2025 om 15:25
Dit denk ik dus ook!
En niet, omdat er persé een onderliggende reden (verlatingsangst, bindingsangst, trauma of whatever) hoeft te zijn, maar gewoon simpel omdat een mens ook gelukkig kan zijn zonder relatie(partner)!
Live Life to the fullest
dinsdag 29 juli 2025 om 15:44
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
