Relaties
alle pijlers
De liefde van mijn (halve) leven
dinsdag 5 augustus 2008 om 22:50
Als ik je verhaal zo lees, denk ik dat je wel degelijk denkt dat hij voor jou Die Ene Grote Liefde is en kan blijven....... Maar volgens mij is er veel schroom om dat duidelijk te maken aan hem. Volgens mij heeft hij ook een bepaalde drempel om tegen jou open en eerlijk te zijn. En voor je te kiezen...want dit lijkt wel echte liefde..warme liefde..
Waarom ga je niet eens na goed nadenken met hem praten, voor eens en voor altijd samen een besluit nemen... En anders eerst een week weg alleen om alles te laten bezinken.
Als je een toekomst samen ziet en hij ook met jou....laat die niet gaan!
Hij heeft een vriendin vanwege comfort, volgens mij want zo te lezen houdt hij wel degelijk van jou. Geen angst meid, heb geen angst want zo werkt het ook niet. Dat is wat ik hierover denk...
Waarom ga je niet eens na goed nadenken met hem praten, voor eens en voor altijd samen een besluit nemen... En anders eerst een week weg alleen om alles te laten bezinken.
Als je een toekomst samen ziet en hij ook met jou....laat die niet gaan!
Hij heeft een vriendin vanwege comfort, volgens mij want zo te lezen houdt hij wel degelijk van jou. Geen angst meid, heb geen angst want zo werkt het ook niet. Dat is wat ik hierover denk...
dinsdag 5 augustus 2008 om 22:59
Dank je wel voor het lezen van mijn verhaal, en je reactie.
Ja ik zie hem als mijn enige echt liefde.
Je hebt gelijk als je zegt dat er angst is. Heel veel angst. We zijn beide trots, eigenwijs, en geen praters. En we vinden het heel moeilijk om ons kwetsbaar op te stellen, er is immers ook zoveel gebeurd. Maar goede communicatie, en vertrouwen moeten toch de basis zijn?
Ja ik zie hem als mijn enige echt liefde.
Je hebt gelijk als je zegt dat er angst is. Heel veel angst. We zijn beide trots, eigenwijs, en geen praters. En we vinden het heel moeilijk om ons kwetsbaar op te stellen, er is immers ook zoveel gebeurd. Maar goede communicatie, en vertrouwen moeten toch de basis zijn?
dinsdag 5 augustus 2008 om 23:07
quote:dolce vita26 schreef op 05 augustus 2008 @ 22:59:
Maar goede communicatie, en vertrouwen moeten toch de basis zijn?
Lieve lieve Dolce, goede communicatie kun je leren. En hebben jullie het wantrouwen niet vooral veroorzaakt door niet te praten? Door invulling van wat de ander denkt, vindt, voelt? Breek daardoor heen als jullie elkaar niet los kunnen en willen laten.
En nog even...
Maar goede communicatie, en vertrouwen moeten toch de basis zijn?
Lieve lieve Dolce, goede communicatie kun je leren. En hebben jullie het wantrouwen niet vooral veroorzaakt door niet te praten? Door invulling van wat de ander denkt, vindt, voelt? Breek daardoor heen als jullie elkaar niet los kunnen en willen laten.
En nog even...
dinsdag 5 augustus 2008 om 23:07
Ja, dat moet de basis zijn, plus een hoop liefde (die er duidelijk is) maar je kunt ook werken aan die drie eerste zaken. Denk ik hoor, ik vind je verhaal zo interessant omdat het zo mooi lijkt, als in: 'laat hem, Die Liefde, niet gaan!'
Communicatie kun je leren, desnoods via papier, of via gedichten of gebaren, maar leren praten kan wel hoor... Je verhaal is voor mij wel begrijpelijk, zo zie je maar! Wat als je met hem praat, voorstelt opnieuw te beginnen en wel te zien? Te werken aan communicatie en het vertrouwen zal groeien?
Ideetje!
Communicatie kun je leren, desnoods via papier, of via gedichten of gebaren, maar leren praten kan wel hoor... Je verhaal is voor mij wel begrijpelijk, zo zie je maar! Wat als je met hem praat, voorstelt opnieuw te beginnen en wel te zien? Te werken aan communicatie en het vertrouwen zal groeien?
Ideetje!
dinsdag 5 augustus 2008 om 23:18
Jullie hebben gelijk. En ook het voor elkaar invullen, en vooral niet praten. En ik probeer wel eens te praten, en soms lukt het een beetje, maar meestal klapt hij dan dicht. Waardoor ik weer dichtklap.
En we hebben elkaar echt pijn gedaan. We zijn vreselijk over elkaars grenzen gegaan. Dingen die ik nooit van een ander zou pikken, en die hij ook nooit van een ander zou pikken. Maar ondanks dat blijven we elkaar opzoeken, en elkaar vergeven.
Ik ben bang ja, vreselijk bang. Ik weet het gewoon niet meer. We komen niet uit die cirkel, en soms denk ik het moet gewoon stoppen. Omdraaien, en nooit meer omkijken, maar dat wil ik helemaal niet.
En we hebben elkaar echt pijn gedaan. We zijn vreselijk over elkaars grenzen gegaan. Dingen die ik nooit van een ander zou pikken, en die hij ook nooit van een ander zou pikken. Maar ondanks dat blijven we elkaar opzoeken, en elkaar vergeven.
Ik ben bang ja, vreselijk bang. Ik weet het gewoon niet meer. We komen niet uit die cirkel, en soms denk ik het moet gewoon stoppen. Omdraaien, en nooit meer omkijken, maar dat wil ik helemaal niet.
dinsdag 5 augustus 2008 om 23:36
Doe wat je hart je ingeeft. Print desnoods dit topic uit en verstuur het per aangetekende post..
Nee, ik bedoel...met zo'n liefde in je leven...jee, ik lig al plaatsvervangend in katzwijm als ik het lees...!
Ga samen praten..of eerst even relaxen:) en kijk hem diep in zijn ogen terwijl je zegt....jij en ik? Zoiets??
Succes en ga ervoor. En ik hoop dat hij ook hetzelfde voelt op het juiste moment...x
Nee, ik bedoel...met zo'n liefde in je leven...jee, ik lig al plaatsvervangend in katzwijm als ik het lees...!
Ga samen praten..of eerst even relaxen:) en kijk hem diep in zijn ogen terwijl je zegt....jij en ik? Zoiets??
Succes en ga ervoor. En ik hoop dat hij ook hetzelfde voelt op het juiste moment...x
woensdag 6 augustus 2008 om 00:24
Wat me enorm opvalt is dat je zegt dat het feite dat jij date en soms tijdelijk verliefd bent, hem minder vertrouwen geeft in jou. Terwijl hij een serieuze relatie heeft en in eerste instantie dat ook niet eerlijk heeft gemeld. Dat klinkt mij nogal krom in de oren. En is iets wat op de een of andere manier alarmbellen doet rinkelen bij mij.
Los daarvan: je gaat ervoor of niet. En ik denk dat jullie er met jullie miscommunicatie om en om voor zijn gegaan. En dan doe je elkaar idd makkelijk onbedoeld pijn. Dus of je besluit om alles open te gooien, de reserves die je hebt wb kwetsbaarheid en muren omlaaggooien even on hold te zetten en je hart eerlijk en open uit te storten. Of je besluit dat er teveel gebeurd is en dat je afstand neemt. Want in dat laatste geval moet je jezelf ook gunnen om echt door te kunnen gaan denk ik, dat is een stukje liefde voor jezelf.
Ik zou denk ik wel, als je de kaarten open op tafel legt en hij blijkt het net zo te voelen en wil er ook voor gaan, kijken of je hulp kunt vinden bij die communicatie. Dit is voor jullie beiden blijkbaar een zwakke plek en als dat de hoofdoorzaak is van al dat verdriet, is dat zo zonde.
Iig veel succes ermee .
Los daarvan: je gaat ervoor of niet. En ik denk dat jullie er met jullie miscommunicatie om en om voor zijn gegaan. En dan doe je elkaar idd makkelijk onbedoeld pijn. Dus of je besluit om alles open te gooien, de reserves die je hebt wb kwetsbaarheid en muren omlaaggooien even on hold te zetten en je hart eerlijk en open uit te storten. Of je besluit dat er teveel gebeurd is en dat je afstand neemt. Want in dat laatste geval moet je jezelf ook gunnen om echt door te kunnen gaan denk ik, dat is een stukje liefde voor jezelf.
Ik zou denk ik wel, als je de kaarten open op tafel legt en hij blijkt het net zo te voelen en wil er ook voor gaan, kijken of je hulp kunt vinden bij die communicatie. Dit is voor jullie beiden blijkbaar een zwakke plek en als dat de hoofdoorzaak is van al dat verdriet, is dat zo zonde.
Iig veel succes ermee .
woensdag 6 augustus 2008 om 06:55
Feliciaatje dat is ook krom. Er zitten zoveel dingen krom. Daarom weet ik verstandelijk ook dat het beter is om los te laten. Maar iets loslaten wat al zo lang in je leven is, en waar je samen mee bent opgegroeid is best lastig.
Toetyfroety ik ben het met je eens dat het niet helemaal gezond is, maar hou ik dan ook niet van hem? Ik ben ook met hem vreemggegaan terwijl ik een relatie had en hij niet. Wat ik bedoel te zeggen is dat je eigelijk precies hetzelfde wat je tegen mij zegt, ook tegen hem kan zeggen..
Ik ga mijn verhaal weer weghalen. Niet omdat ik niet blij ben met de reacties, maar omdat ik het moeilijk vind om mij kwetsbaar op te stellen, ja zelfs hier hahaha
Bedankt voor de reacties.
Toetyfroety ik ben het met je eens dat het niet helemaal gezond is, maar hou ik dan ook niet van hem? Ik ben ook met hem vreemggegaan terwijl ik een relatie had en hij niet. Wat ik bedoel te zeggen is dat je eigelijk precies hetzelfde wat je tegen mij zegt, ook tegen hem kan zeggen..
Ik ga mijn verhaal weer weghalen. Niet omdat ik niet blij ben met de reacties, maar omdat ik het moeilijk vind om mij kwetsbaar op te stellen, ja zelfs hier hahaha
Bedankt voor de reacties.
woensdag 6 augustus 2008 om 09:33
quote:dolce vita26 schreef op 06 augustus 2008 @ 06:55:
Toetyfroety ik ben het met je eens dat het niet helemaal gezond is, maar hou ik dan ook niet van hem? Ik ben ook met hem vreemggegaan terwijl ik een relatie had en hij niet. Wat ik bedoel te zeggen is dat je eigelijk precies hetzelfde wat je tegen mij zegt, ook tegen hem kan zeggen..
Bedankt voor de reacties.
Verhaal weggehaald.....ach meisje toch, dat was echt niet nodig,
misschien heb ik weer veel te hard gereageerd....doe ik wel meer, negeer het maar, ik ben gewoon een ouwe muts die al wat langer meedraait.....
Of je nog van hem houd? Je hebt zeer zeker gevoelens voor hem, maar aangezien jullie het toch al geprobeerd hebben en het niet ging....en er ook heel wat vervelende dingen gebeurd zijn....lijkt het meer op een soort verslaving. Zoiets als dat een alcoholist ook van zijn whisky houdt maar toch weet dat het niet goed voor hem is.
Hoe meer je erin vast bijt dat het toch ooit nog wat met jullie zal worden....hoe moeilijker je het jezelf maakt.
Ik vind dat zo zonde, want je bent nog zo jong.
Maar ik zou echt niet willen beweren dat dat maar zo zonder slag of stoot gaat, het is echt heel moeilijk soms, om iemand uit je hoofd te zetten......het forum staat er vol mee!
Toetyfroety ik ben het met je eens dat het niet helemaal gezond is, maar hou ik dan ook niet van hem? Ik ben ook met hem vreemggegaan terwijl ik een relatie had en hij niet. Wat ik bedoel te zeggen is dat je eigelijk precies hetzelfde wat je tegen mij zegt, ook tegen hem kan zeggen..
Bedankt voor de reacties.
Verhaal weggehaald.....ach meisje toch, dat was echt niet nodig,
misschien heb ik weer veel te hard gereageerd....doe ik wel meer, negeer het maar, ik ben gewoon een ouwe muts die al wat langer meedraait.....
Of je nog van hem houd? Je hebt zeer zeker gevoelens voor hem, maar aangezien jullie het toch al geprobeerd hebben en het niet ging....en er ook heel wat vervelende dingen gebeurd zijn....lijkt het meer op een soort verslaving. Zoiets als dat een alcoholist ook van zijn whisky houdt maar toch weet dat het niet goed voor hem is.
Hoe meer je erin vast bijt dat het toch ooit nog wat met jullie zal worden....hoe moeilijker je het jezelf maakt.
Ik vind dat zo zonde, want je bent nog zo jong.
Maar ik zou echt niet willen beweren dat dat maar zo zonder slag of stoot gaat, het is echt heel moeilijk soms, om iemand uit je hoofd te zetten......het forum staat er vol mee!
woensdag 6 augustus 2008 om 10:05
Nee dat kwam absoluut niet door jou reactie. Zulke reacties krijg ik ook wel eens van mensen die dichtbij mij staan. Maar die hebben zich er al bij neergelegd dat we elkaar toch niet loslaten.
Ik denk dat je wel gelijk hebt. Een soort verslaving. En tuurlijk houden we van elkaar. Al is het al omdat we elkaar zo lang kennen. Samen zijn opgegroeid. Maar ik hou ook van het idee wat het had kunnen zijn, of zou kunnen worden. En dat is een illusie, een droombeeld. Maar als we nu samen zijn hebben we het zo leuk. Sex tussen ons is nog steeds vuurwerk. Na zoveel jaar weten we elkaar nog steeds te verrassen, maar dat komt natuurlijk omdat we vertrouwd zijn. En als ik hem zie krijg ik nog steeds de kriebels haha
Ja laat het maar eens los. God weet hoe vaak ik het geprobeerd heb.
Toch nog even gereageerd. Dat vind ik toch wel fijn, maar het idee dat mijn verhaal zo open en bloot ligt vond ik een heel eng idee haha. Gisteren al net toen ik het geplaatst had, maar een vriendin zij laat het nou maar even staan. Dat heb ik ook gedaan, heel even haha
Sorry voor de mensen die er nu niks van snappen.
Ik denk dat je wel gelijk hebt. Een soort verslaving. En tuurlijk houden we van elkaar. Al is het al omdat we elkaar zo lang kennen. Samen zijn opgegroeid. Maar ik hou ook van het idee wat het had kunnen zijn, of zou kunnen worden. En dat is een illusie, een droombeeld. Maar als we nu samen zijn hebben we het zo leuk. Sex tussen ons is nog steeds vuurwerk. Na zoveel jaar weten we elkaar nog steeds te verrassen, maar dat komt natuurlijk omdat we vertrouwd zijn. En als ik hem zie krijg ik nog steeds de kriebels haha
Ja laat het maar eens los. God weet hoe vaak ik het geprobeerd heb.
Toch nog even gereageerd. Dat vind ik toch wel fijn, maar het idee dat mijn verhaal zo open en bloot ligt vond ik een heel eng idee haha. Gisteren al net toen ik het geplaatst had, maar een vriendin zij laat het nou maar even staan. Dat heb ik ook gedaan, heel even haha
Sorry voor de mensen die er nu niks van snappen.
woensdag 6 augustus 2008 om 10:50
nou gelukkig had ik je verhaal toch gelezen....
zoek iemand die helemaal voor je gaat. Het werkt niet tussen jullie...
en zal hij zijn vriendin ooit verlaten om bij ( zijn jeugdliefde ) jou te zijn en de stap nemen om met jou verder te gaan en kids te maken.
Zoek iemand die echt voor je gaat en niet half . Het is ALLES of NIETS. JE bent beter af met niets bij hem. Ook is al het zo vertrouwd voor je.
zoek iemand die helemaal voor je gaat. Het werkt niet tussen jullie...
en zal hij zijn vriendin ooit verlaten om bij ( zijn jeugdliefde ) jou te zijn en de stap nemen om met jou verder te gaan en kids te maken.
Zoek iemand die echt voor je gaat en niet half . Het is ALLES of NIETS. JE bent beter af met niets bij hem. Ook is al het zo vertrouwd voor je.
woensdag 6 augustus 2008 om 10:55
Het is niet erg. Je gaf al aan het moeilijk te vinden om je kwetsbaar op te stellen. Is het ook ergens moeite hebben met zoveel aandacht te vragen? Alleen maar voor jou, jouw verhaal, jouw problemen?
Ik heb zelf juist gemerkt dat een anoniem forum me enorm geholpen heeft met het gevoel dat het ok is. Dat ik me kwetsbaar op kan stellen en dat mensen lezen, reageren. Dat dat mag. En dat iedereen met dingen rondloopt, we zijn allemaal mensen met onze eigen dingen. Maar het overlapt vaak wel.
Door dat besef is mijn isolement door de jaren heen steeds kleiner geworden. Hier schrijven heeft daar ook bij geholpen. Misschien dat het jou ook kan helpen de eerste kleine stappen te zetten en dat dan weer mee te nemen de wereld in.
Ik heb zelf juist gemerkt dat een anoniem forum me enorm geholpen heeft met het gevoel dat het ok is. Dat ik me kwetsbaar op kan stellen en dat mensen lezen, reageren. Dat dat mag. En dat iedereen met dingen rondloopt, we zijn allemaal mensen met onze eigen dingen. Maar het overlapt vaak wel.
Door dat besef is mijn isolement door de jaren heen steeds kleiner geworden. Hier schrijven heeft daar ook bij geholpen. Misschien dat het jou ook kan helpen de eerste kleine stappen te zetten en dat dan weer mee te nemen de wereld in.
anoniem_3467 wijzigde dit bericht op 06-08-2008 10:55
Reden: een i teveel
Reden: een i teveel
% gewijzigd
woensdag 6 augustus 2008 om 11:18
Ja Feliciaatje je slaat de spijker op zijn kop. Ik ben geen aandachtvrager. En vind het zwaar moeilijk dat mensen het lezen, en dan reageren. Die aandacht ja vind ik eng. Ik ben iemand die dingen alleen oplost. Huilt als ze alleen is.En altijd zegt dat het goed gaat. Mijn ex heeft in 14 jaar nog nooit een traan gezien. Ik denk dat hij het ziet als onverschilligheid. Vica versa ook trouwens. Als we ruzie hadden dan zei een van ons, dan ga je toch lekker. Om vervolgens elkaar na een paar dagen, weken, of zelfs maanden elkaar weer op te zoeken, en dan was het met excuses, en een paar woorden weer goed.
Zelfs mijn moeder zegt dat ik een gesloten boek ben.
Ik heb niet het gevoel dat ik in een isolement leef. Ik hou van mijn leven, en heb ook leuke mensen om mij heen. Tegen sommige ben ik wel wat opener. Zoals mijn andere ex. Waar ik 5 jaar een relatie mee heb gehad. Hij was echt een prater. Wat een openbaring! Hij ging ook echt met mij zitten, en zei nu wil ik weten wat er in jou omgaat. Hij heeft ook dingen uit mij gekregen wat niemand anders lukte. Zelfs tranen.
Bedankt voor je lieve reactie! Ik kreeg er zelfs een beetje een brok van in mijn keel, omdat het zo waar is.
Zelfs mijn moeder zegt dat ik een gesloten boek ben.
Ik heb niet het gevoel dat ik in een isolement leef. Ik hou van mijn leven, en heb ook leuke mensen om mij heen. Tegen sommige ben ik wel wat opener. Zoals mijn andere ex. Waar ik 5 jaar een relatie mee heb gehad. Hij was echt een prater. Wat een openbaring! Hij ging ook echt met mij zitten, en zei nu wil ik weten wat er in jou omgaat. Hij heeft ook dingen uit mij gekregen wat niemand anders lukte. Zelfs tranen.
Bedankt voor je lieve reactie! Ik kreeg er zelfs een beetje een brok van in mijn keel, omdat het zo waar is.
woensdag 6 augustus 2008 om 11:37
Ik begrijp wat je bedoelt. Ik ben net een gewond dier wanneer ik pijn heb, ik kruip terug in mijn hol en kom er pas uit wanneer ik me weer ok voel. Weet je waarom je dat zo doet en hebt? Ben je altijd zo geweest of is dat later gekomen?
Ik heb daar wel aan gewerkt. Want het werkt misschien wel maar het is niet goed op de een of andere manier. Het houdt het beeld in stand dat ik het alleen moet doen. En dat is onzin.
Wat ik ben gaan beseffen is dat relaties zich alleen kunnen verdiepen wanneer je ook je neus laat zien wanneer het niet goed gaat. Dan geef je een ander de kans er voor je te zijn, je te steunen, je te laten huilen en kun je het samen relativeren. En vaak er op het eind van de avond om te lachen. Ik deed dit wel voor anderen maar gunde het mezelf niet. En ik realiseerde me dat ik zo mijn vrienden ook de kans ontnam dat voor mij te doen en zo mij ook beter te leren kennen.
Niet elke vriendschap of relatie (relatie even in het breed gezien, niet alleen een partner) is hiervoor gemaakt. Maar het voelt wel als een enorme verrijking om nu met een paar mensen een heel oprecht contact te hebben, zowel als we blij en positief zijn en lol kunnen hebben als wanneer het niet goed gaat. Het mag er beide zijn. Geen enkele reden om het te verbergen.
Dat bedoelde ik met dat isolement. Niet eens zozeer letterlijk als emotioneel. Op deze manier dwing je jezelf in feite een rol te spelen. Jouw beste, leukste, sterkste zelf. Dat vervreemdt ergens. Zelfs naar jezelf toe, ik denk dat daar ook dat terugtrekken vandaan komt. Dan kun je tenminste echt jezelf zijn. Dat kan ook op andere manieren en dan ben je tenminste niet zo eenzaam. Dan voel je op die momenten juist ook weer verbondenheid en connectie. En dat is echt heel fijn.
Enorm verhaal, misschien kun je er wat mee. Iig een dikke en als je wil schrijven, vooral doen.
Ik heb daar wel aan gewerkt. Want het werkt misschien wel maar het is niet goed op de een of andere manier. Het houdt het beeld in stand dat ik het alleen moet doen. En dat is onzin.
Wat ik ben gaan beseffen is dat relaties zich alleen kunnen verdiepen wanneer je ook je neus laat zien wanneer het niet goed gaat. Dan geef je een ander de kans er voor je te zijn, je te steunen, je te laten huilen en kun je het samen relativeren. En vaak er op het eind van de avond om te lachen. Ik deed dit wel voor anderen maar gunde het mezelf niet. En ik realiseerde me dat ik zo mijn vrienden ook de kans ontnam dat voor mij te doen en zo mij ook beter te leren kennen.
Niet elke vriendschap of relatie (relatie even in het breed gezien, niet alleen een partner) is hiervoor gemaakt. Maar het voelt wel als een enorme verrijking om nu met een paar mensen een heel oprecht contact te hebben, zowel als we blij en positief zijn en lol kunnen hebben als wanneer het niet goed gaat. Het mag er beide zijn. Geen enkele reden om het te verbergen.
Dat bedoelde ik met dat isolement. Niet eens zozeer letterlijk als emotioneel. Op deze manier dwing je jezelf in feite een rol te spelen. Jouw beste, leukste, sterkste zelf. Dat vervreemdt ergens. Zelfs naar jezelf toe, ik denk dat daar ook dat terugtrekken vandaan komt. Dan kun je tenminste echt jezelf zijn. Dat kan ook op andere manieren en dan ben je tenminste niet zo eenzaam. Dan voel je op die momenten juist ook weer verbondenheid en connectie. En dat is echt heel fijn.
Enorm verhaal, misschien kun je er wat mee. Iig een dikke en als je wil schrijven, vooral doen.
woensdag 6 augustus 2008 om 12:07
Ja ik heb hetzelfde. Ik trek mij ook terug. Ik help ook graag anderen, maar als ik zelf iets heb dan los ik het liever zelf op. Ik wil anderen niet tot last zijn, en voel mij daar verder ook wel goed bij.
Ik ben altijd zo geweest. Mijn eigen dochter is heel open, en ik snap nu ook pas dat het voor mijn eigen moeder soms heel vervelend is geweest dat ik nooit sprak.
Ik denk wel dat ik beter in praten ben geworden. Vooral bij mensen die zelf praters zijn, en ook echt aan mij doorvragen.
Maar met mijn ex lukt het dus niet. We doen beide stoer, stellen ons niet kwetsbaar op enz.Misschien zien we ooit nog eens het licht. Ik weet het niet.
Ik vind het trouwens moeilijk, echt jezelf zijn, want wanneer ben je dat? Op mijn werk ben ik anders dan bij vrienden, en bij familie ben ik weer anders, maar ik ben bij allemaal toch echt mezelf. Maar nu ga ik wel heel diep haha
Mensen zeggen idd dat ik zo sterk ben. Ze kunnen zich niet voorstellen dat ik wel eens onzeker ben. Terwijl ik dat wel degelijk ben. Misschien moet ik mijn masker maar eens laten vallen.
Ik heb enorm veel aan je verhaal. Zo zie je dat ik zelf ook alweer meer info geef. Ik vind dat ik mij vandaag aardig kwetsbaar heb opgesteld.
En al aardig wat berichten voor een topic zonder openingspost haha
Ik ben altijd zo geweest. Mijn eigen dochter is heel open, en ik snap nu ook pas dat het voor mijn eigen moeder soms heel vervelend is geweest dat ik nooit sprak.
Ik denk wel dat ik beter in praten ben geworden. Vooral bij mensen die zelf praters zijn, en ook echt aan mij doorvragen.
Maar met mijn ex lukt het dus niet. We doen beide stoer, stellen ons niet kwetsbaar op enz.Misschien zien we ooit nog eens het licht. Ik weet het niet.
Ik vind het trouwens moeilijk, echt jezelf zijn, want wanneer ben je dat? Op mijn werk ben ik anders dan bij vrienden, en bij familie ben ik weer anders, maar ik ben bij allemaal toch echt mezelf. Maar nu ga ik wel heel diep haha
Mensen zeggen idd dat ik zo sterk ben. Ze kunnen zich niet voorstellen dat ik wel eens onzeker ben. Terwijl ik dat wel degelijk ben. Misschien moet ik mijn masker maar eens laten vallen.
Ik heb enorm veel aan je verhaal. Zo zie je dat ik zelf ook alweer meer info geef. Ik vind dat ik mij vandaag aardig kwetsbaar heb opgesteld.
En al aardig wat berichten voor een topic zonder openingspost haha
