Relaties
alle pijlers
De relatie met/van mijn vader
dinsdag 15 oktober 2019 20:17
dinsdag 15 oktober 2019 20:19
dinsdag 15 oktober 2019 20:19
Vreselijk voor je en heel ingewikkeld ook. Zou het wat zijn om er met een gespecialiseerd persoon over te spreken? Een therapeut of een mediator? Heb je een goede huisarts waarmee je dit zou kunnen bespreken? Misschien eerst voor jezelf en later wellicht ook met je vader en misschien nog weer later met zijn nieuwe vrouw in gesprek met die persoon samen?
Zo zonde, het leven is te kort om relaties te laten verpesten door dit soort dingen.
Zo zonde, het leven is te kort om relaties te laten verpesten door dit soort dingen.
dinsdag 15 oktober 2019 20:21
Wat erg, sorry TO, ik begrijp je vader langs geen kanten.
En je 'stiefmoeder', ze wist toch dat ze een man trouwde die een dochter had. Heb je ook nog broers en/of zussen? Misschien niet, of ben jij de enige op wie die vrouw jaloers is?
Sterkte, want dit vind ik voor jou een heel pijnlijke situatie.
En je 'stiefmoeder', ze wist toch dat ze een man trouwde die een dochter had. Heb je ook nog broers en/of zussen? Misschien niet, of ben jij de enige op wie die vrouw jaloers is?
Sterkte, want dit vind ik voor jou een heel pijnlijke situatie.
dinsdag 15 oktober 2019 20:22
Wat een nare situatie! Ik zou toch echt hier met je vader over in gesprek gaan. Wat vinden jullie beide van deze situatie? Hoe heeft het zover kunnen komen? Hoe willen jullie de situatie hebben?
Ik krijg de indruk dat je vriend het niet fijn vindt dat je vader langskomt. Klopt dat?
Ik krijg het gevoel dat er weinig ruimte is voor jou eigen gevoelens.
Ik krijg de indruk dat je vriend het niet fijn vindt dat je vader langskomt. Klopt dat?
Ik krijg het gevoel dat er weinig ruimte is voor jou eigen gevoelens.
dinsdag 15 oktober 2019 20:29
Geen sociaal aangelegde huisarts helaas. Eerst maar eens mijn vader peilen, want ik ga niet meer akkoord met de huidige status quo.rafaella schreef: ↑15-10-2019 20:19Vreselijk voor je en heel ingewikkeld ook. Zou het wat zijn om er met een gespecialiseerd persoon over te spreken? Een therapeut of een mediator? Heb je een goede huisarts waarmee je dit zou kunnen bespreken? Misschien eerst voor jezelf en later wellicht ook met je vader en misschien nog weer later met zijn nieuwe vrouw in gesprek met die persoon samen?
Zo zonde, het leven is te kort om relaties te laten verpesten door dit soort dingen.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
dinsdag 15 oktober 2019 20:31
Goede vragen, die neem ik mee! En het laatste is helemaal waar. Nu moet ik zeggen dat ik die ruimte ook niet neem, dat is nu stap 1.DokterBibber schreef: ↑15-10-2019 20:22Wat een nare situatie! Ik zou toch echt hier met je vader over in gesprek gaan. Wat vinden jullie beide van deze situatie? Hoe heeft het zover kunnen komen? Hoe willen jullie de situatie hebben?
Ik krijg de indruk dat je vriend het niet fijn vindt dat je vader langskomt. Klopt dat?
Ik krijg het gevoel dat er weinig ruimte is voor jou eigen gevoelens.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
dinsdag 15 oktober 2019 20:38
Vragen inderdaad waarom je vader hierin meegaat. Dit is voor jou heel erg, je moeder verloren en nu voelt het alsof je ook je vader verliest.
Waarom accepteert hij dit? Hoe voelt hij zich hieronder? Schijnbaar mist hij jou ook want hij komt logeren. Vriend moet niet zeuren want het is jouw vader en de opa van jullie kinderen.
Heel veel succes!
Waarom accepteert hij dit? Hoe voelt hij zich hieronder? Schijnbaar mist hij jou ook want hij komt logeren. Vriend moet niet zeuren want het is jouw vader en de opa van jullie kinderen.
Heel veel succes!
dinsdag 15 oktober 2019 20:41
Je brengt de kinderen ook naar hun opa hè, niet alleen naar zijn vrouw.
Wellicht is het niet verkeerd om je kinderen wel die optie te gunnen. En groeit de band tussen jou en je vaders vrouw als de band met je kinderen en naar groeit.
Het blijft niet oké dat ze jou afwijst. Echt niet oké. Dat heb jij nergens aan verdiend. En je vader is een slappeling.
Maar als het dan zo is, dan is het wellicht mogelijk om met omwegen toch een redelijke band met elkaar op te bouwen. .
dinsdag 15 oktober 2019 20:58
Onacceptabel.
Van haar.
Van je vader.
Ik heb hier echt geen woorden voor.
Wat een egoïstisch serpent.
Zeker met je vader het gesprek aangaan en aangeven wat dit met jou als zijn kind doet. Zij verdient geen gesprek meer, als je dit al niet bij elkaar gedacht kan krijgen ontbeer je werkelijk waar elke vorm van empathie.
Van haar.
Van je vader.
Ik heb hier echt geen woorden voor.
Wat een egoïstisch serpent.
Zeker met je vader het gesprek aangaan en aangeven wat dit met jou als zijn kind doet. Zij verdient geen gesprek meer, als je dit al niet bij elkaar gedacht kan krijgen ontbeer je werkelijk waar elke vorm van empathie.
Je reactie zegt meer over jou dan over mij....
dinsdag 15 oktober 2019 21:04
Nou ja zeg, wat raar van je vader. En wat ontzettend verdrietig voor jou.
Helaas hier dezelfde ervaring, al is het nooit zo ronduit tegen me gezegd. En het heeft de band echt kapot gemaakt. Ondertussen en dan hebben we het over 20 jaar later, heeft mijn vader eindelijk door dat hij zijn eigen glazen hiermee heeft ingegooid. Ik heb niks met die man meer. De band is volledig weg en we spreken elkaar nauwelijks.
Heel veel sterkte. Ik heb overigens destijds wel haar er op aangesproken, maar ze ontkende alles. Om vervolgens me weer op allerhande subtiele manieren niet welkom te laten zijn. Dus ben er niets mee opgeschoten. Behalve dan dat het expliciet benoemen naar haar toe mij wel heeft geholpen. Als in dat ik in ieder geval mijn mening heb gegeven.
Helaas hier dezelfde ervaring, al is het nooit zo ronduit tegen me gezegd. En het heeft de band echt kapot gemaakt. Ondertussen en dan hebben we het over 20 jaar later, heeft mijn vader eindelijk door dat hij zijn eigen glazen hiermee heeft ingegooid. Ik heb niks met die man meer. De band is volledig weg en we spreken elkaar nauwelijks.
Heel veel sterkte. Ik heb overigens destijds wel haar er op aangesproken, maar ze ontkende alles. Om vervolgens me weer op allerhande subtiele manieren niet welkom te laten zijn. Dus ben er niets mee opgeschoten. Behalve dan dat het expliciet benoemen naar haar toe mij wel heeft geholpen. Als in dat ik in ieder geval mijn mening heb gegeven.
dinsdag 15 oktober 2019 21:19
Jeetje, bizar, het lijkt alsof ze jaloers is om de diepe connectie en band die jullie hebben,
die heel logisch is uit de bloedbandrelatie en extra versterkt is door het verlies wat jullie hebben geleden van je moeder.
Als zelf weduwe spreek ik uit ervaring, de band met mijn kinderen is zo hecht dat het bijna een beetje eng kan zijn voor buitenstaanders.
Wrs kampt ze zelf met onzekerheden waardoor ze zich bedreigt voelt, terwijl zij gewoon haar eigen unieke positie als partner.
De hele actie, zowel inhoudelijk als het communiceren via je vader straalt enorm veel onzekerheid en bepertke communicatie vaardigheden uit.
Je vader zal ook niet weten wat hij er mee aan moet? Hij zal misschien ook niet heel handig zijn met communicatie anders had hij het natuurlijk nooit zo doorgebriefd, en had hij dit nooit laten gebeuren.
Ik zou idd professionele hulp inschakelen want hier kom je zelf niet uit, het is nogal beladen en als je al niet gewend bent om dit soort gesprekken in de familie met elkaar te voeren is dit niet bepaald het moment en het topic om ermee te beginnnen. Heb je je vader al laten weten dat je heel erg overvallen bent door dit bericht, dat je het niet begrijptm en dat je echt even tijd nodig hebt om dit te verhapstukken? ( zonder nog even te zeggen dat het je enorm van streek maakt, wat compleet terecht is maar ik kan me zo voorstellen dat je vader dat niet zou kunnen handelen nog en dat je even rustig opbouwt zeg maar )
die heel logisch is uit de bloedbandrelatie en extra versterkt is door het verlies wat jullie hebben geleden van je moeder.
Als zelf weduwe spreek ik uit ervaring, de band met mijn kinderen is zo hecht dat het bijna een beetje eng kan zijn voor buitenstaanders.
Wrs kampt ze zelf met onzekerheden waardoor ze zich bedreigt voelt, terwijl zij gewoon haar eigen unieke positie als partner.
De hele actie, zowel inhoudelijk als het communiceren via je vader straalt enorm veel onzekerheid en bepertke communicatie vaardigheden uit.
Je vader zal ook niet weten wat hij er mee aan moet? Hij zal misschien ook niet heel handig zijn met communicatie anders had hij het natuurlijk nooit zo doorgebriefd, en had hij dit nooit laten gebeuren.
Ik zou idd professionele hulp inschakelen want hier kom je zelf niet uit, het is nogal beladen en als je al niet gewend bent om dit soort gesprekken in de familie met elkaar te voeren is dit niet bepaald het moment en het topic om ermee te beginnnen. Heb je je vader al laten weten dat je heel erg overvallen bent door dit bericht, dat je het niet begrijptm en dat je echt even tijd nodig hebt om dit te verhapstukken? ( zonder nog even te zeggen dat het je enorm van streek maakt, wat compleet terecht is maar ik kan me zo voorstellen dat je vader dat niet zou kunnen handelen nog en dat je even rustig opbouwt zeg maar )
