Relaties
alle pijlers
En ineens doe ik het ook.....
maandag 11 augustus 2008 om 00:02
...voortdurend mijn mail checken. Mijn mobiel altijd binnen handbereik. Balen dat je nog steeds niks geen reactie hebt gekregen op je bericht..... gek word ik er van.
Het leek schier onmogelijk, maar Poez heeft een leuke man ontmoet. Bijna nog onmogelijker in Poez' ogen; leuke man vind Poez ook leuk.
En dan. Dan zit je in de fase van wanneer mag je bellen/mailen/smsen. Daar zijn geen regels voor, maar Poez vindt eigenlijk dat dat bij wet moet worden vastgelegd. Dat hele gedoe van wanneer en waar en hoe.
Kom op zeg, ik ben tegen de 40 en hij is er overheen.
Vroegah had je daar etiquette voor, in deze tijd van internet en mobieltjes moet je er maar naar raden.
Wat vinden jullie; was de oude manier beter/leuker/prettiger?
Het leek schier onmogelijk, maar Poez heeft een leuke man ontmoet. Bijna nog onmogelijker in Poez' ogen; leuke man vind Poez ook leuk.
En dan. Dan zit je in de fase van wanneer mag je bellen/mailen/smsen. Daar zijn geen regels voor, maar Poez vindt eigenlijk dat dat bij wet moet worden vastgelegd. Dat hele gedoe van wanneer en waar en hoe.
Kom op zeg, ik ben tegen de 40 en hij is er overheen.
Vroegah had je daar etiquette voor, in deze tijd van internet en mobieltjes moet je er maar naar raden.
Wat vinden jullie; was de oude manier beter/leuker/prettiger?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 8 oktober 2008 om 21:15
woensdag 8 oktober 2008 om 21:40
quote:Feliciaatje schreef op 08 oktober 2008 @ 21:12:
Mag ik ook een stukje Leo? Mijn gebroken hart kan wel wat chocola gebruiken, hij klinkt helend die taart .
Waar moet ik lezen over jouw gebroken hart mijn lieve kind? Heb je een gebroken hart? Wat erg voor je....Tuurlijk mag jij ook een stuk, kom maar lekker bij Leo hoor!
Mag ik ook een stukje Leo? Mijn gebroken hart kan wel wat chocola gebruiken, hij klinkt helend die taart .
Waar moet ik lezen over jouw gebroken hart mijn lieve kind? Heb je een gebroken hart? Wat erg voor je....Tuurlijk mag jij ook een stuk, kom maar lekker bij Leo hoor!
woensdag 8 oktober 2008 om 21:43
Ja. Het ging de afgelopen 4,5 jaar niet goed. Het leek plots wel helemaal goed te zitten eind augustus (oa nav bezoeken bij de psych van man) en ik ben er helemaal voor gegaan. Vorige week klapte de boel compleet weer. Ik heb er ergens in mijn achterhoofd rekening mee gehouden maar het deed en doet verrekte pijn. Ene dag gaat het ok, andere dag heb ik alleen maar zin om te huilen.
Ernstige intimiteitsproblemen volgens psych. Gaat nog wel even duren. Joepie.
Tijd om 's te kijken of er nog brownies te maken zijn voor vanavond.
Ernstige intimiteitsproblemen volgens psych. Gaat nog wel even duren. Joepie.
Tijd om 's te kijken of er nog brownies te maken zijn voor vanavond.
woensdag 8 oktober 2008 om 21:50
quote:Feliciaatje schreef op 08 oktober 2008 @ 21:43:
Ja. Het ging de afgelopen 4,5 jaar niet goed. Het leek plots wel helemaal goed te zitten eind augustus (oa nav bezoeken bij de psych van man) en ik ben er helemaal voor gegaan. Vorige week klapte de boel compleet weer. Ik heb er ergens in mijn achterhoofd rekening mee gehouden maar het deed en doet verrekte pijn. Ene dag gaat het ok, andere dag heb ik alleen maar zin om te huilen.
Ernstige intimiteitsproblemen volgens psych. Gaat nog wel even duren. Joepie.
Tijd om 's te kijken of er nog brownies te maken zijn voor vanavond.
O mén Felicia... Wat klote voor je. Je was al zo uitgestreden en toch ging je er weer voor, met alle kracht die in je is (en dat is een hoop). Wat een klap moet dit dan weer zijn.
En wat nu? Scheiden? Of weet je het nog niet? Eerst maar brownies
terug
Ja. Het ging de afgelopen 4,5 jaar niet goed. Het leek plots wel helemaal goed te zitten eind augustus (oa nav bezoeken bij de psych van man) en ik ben er helemaal voor gegaan. Vorige week klapte de boel compleet weer. Ik heb er ergens in mijn achterhoofd rekening mee gehouden maar het deed en doet verrekte pijn. Ene dag gaat het ok, andere dag heb ik alleen maar zin om te huilen.
Ernstige intimiteitsproblemen volgens psych. Gaat nog wel even duren. Joepie.
Tijd om 's te kijken of er nog brownies te maken zijn voor vanavond.
O mén Felicia... Wat klote voor je. Je was al zo uitgestreden en toch ging je er weer voor, met alle kracht die in je is (en dat is een hoop). Wat een klap moet dit dan weer zijn.
En wat nu? Scheiden? Of weet je het nog niet? Eerst maar brownies
terug
Ga in therapie!
woensdag 8 oktober 2008 om 22:06
Ja het was echt een enorme smak. Bijna 6 weken gewoon weer 's echt gelukkig zijn. Me veilig en prettig en thuis voelen. En dan zie je het zo weer het raam uitgeflikkerd worden.
Ik kan dit niet meer hoor. I'm getting too old for this shit .
Ik ga praten met zijn psych, kijken wat haar ideeen erover zijn. Maar ik weet niet of ik dat vertrouwen nog een keer bij elkaar geraapt krijg. En of ik dat wil. Dus tja.
Ellende was wel dat het echt goed voelde. En dat ik dus weer even weet hoe het ook kan zijn (zijn dit nou oogkleppen of wat? *zucht* ). En dat ik me dan afvraag waarom het niet in vredesnaam zo kan blijven. Hij was ook blij. Tot teveel stress en gepieker over werk en wat andere dingen en dan sluit hij zich weer helemaal af. Het ligt niet aan mij. Het is niet persoonlijk. Nou, zo voelt het verdorie wel.
Ik heb iets ontzettend kuts meegemaakt in augustus en toen ik hem erover vertelde reageerde hij zo dat ik dacht: ik los het wel alleen op, het komt gewoon te dichtbij voor hem. En een week geleden was hij boos op mij, verweet hij mij dat hij zijn woede en verdriet daarover niet kwijt kan omdat ik er zo gelaten mee omga.
Terwijl ik er goed stuk van was. En dat ik dat dan ook zeg, dat het me flink gekweld had en dat ik er echt ondersteboven van was en dat hij dat niet eens hoort. Alleen maar boos is. En dan weer dagenlang voor dat gesprek die afstand van zijn kant, dat aandacht voor mij als een verplichting voelt, intimiteit onwenselijk. Blegh. Ik ben het echt goed zat.
Maar goed, niet mijn bedoeling om je topic over te nemen Poez. Ik werp mij op een stuk taart en een kop thee en ga 's effe lekker vegeteren daarmee. Kijken wat er uit voortsuddert.
Ik kan dit niet meer hoor. I'm getting too old for this shit .
Ik ga praten met zijn psych, kijken wat haar ideeen erover zijn. Maar ik weet niet of ik dat vertrouwen nog een keer bij elkaar geraapt krijg. En of ik dat wil. Dus tja.
Ellende was wel dat het echt goed voelde. En dat ik dus weer even weet hoe het ook kan zijn (zijn dit nou oogkleppen of wat? *zucht* ). En dat ik me dan afvraag waarom het niet in vredesnaam zo kan blijven. Hij was ook blij. Tot teveel stress en gepieker over werk en wat andere dingen en dan sluit hij zich weer helemaal af. Het ligt niet aan mij. Het is niet persoonlijk. Nou, zo voelt het verdorie wel.
Ik heb iets ontzettend kuts meegemaakt in augustus en toen ik hem erover vertelde reageerde hij zo dat ik dacht: ik los het wel alleen op, het komt gewoon te dichtbij voor hem. En een week geleden was hij boos op mij, verweet hij mij dat hij zijn woede en verdriet daarover niet kwijt kan omdat ik er zo gelaten mee omga.
Terwijl ik er goed stuk van was. En dat ik dat dan ook zeg, dat het me flink gekweld had en dat ik er echt ondersteboven van was en dat hij dat niet eens hoort. Alleen maar boos is. En dan weer dagenlang voor dat gesprek die afstand van zijn kant, dat aandacht voor mij als een verplichting voelt, intimiteit onwenselijk. Blegh. Ik ben het echt goed zat.
Maar goed, niet mijn bedoeling om je topic over te nemen Poez. Ik werp mij op een stuk taart en een kop thee en ga 's effe lekker vegeteren daarmee. Kijken wat er uit voortsuddert.
woensdag 8 oktober 2008 om 22:20
Ik heb altijd wel vechtlust Poez, ik geloof dat dat een deel van mijn probleem is . We zijn nu bijna 7 jaar samen. En ik heb de eerste jaren gedacht dat het aan mij lag en de jaren daarna geprobeerd uit te vissen wat van hem en wat van mij was. En dat bleek dat een heel groot deel bij hem ligt. En hij kan er niets mee.
Net zo goed als dat hij zegt: "Ik kan hier niets mee" als ik probeer te praten, zonder verwijten, gewoon over wat er nu speelt bij ons allebei. De deur is dicht.
Het hoeft niet perfect, als we het maar samen doen. Maar dat is voor hem echt onmogelijk blijkbaar. Maar goed, dat bleek ook wel uit de testen waar de psych hem doorheen heeft gehaald.
Dus ik ben naief geweest. En toch ook wel blij dat ik het zo gedaan heb (ondanks neergestort gevoel). Hoef ik mezelf niet af te vragen of het misschien wel gelukt was als ik het vol vertrouwen had gedaan. Maar da's zo'n zure winst .
Net zo goed als dat hij zegt: "Ik kan hier niets mee" als ik probeer te praten, zonder verwijten, gewoon over wat er nu speelt bij ons allebei. De deur is dicht.
Het hoeft niet perfect, als we het maar samen doen. Maar dat is voor hem echt onmogelijk blijkbaar. Maar goed, dat bleek ook wel uit de testen waar de psych hem doorheen heeft gehaald.
Dus ik ben naief geweest. En toch ook wel blij dat ik het zo gedaan heb (ondanks neergestort gevoel). Hoef ik mezelf niet af te vragen of het misschien wel gelukt was als ik het vol vertrouwen had gedaan. Maar da's zo'n zure winst .
woensdag 8 oktober 2008 om 22:29
En nu, Feliciaatje? Is dit voor jou het definitieve einde?
Als ik je verhaal begrijp, is het dus altijd een moeizame relatie geweest? Het klinkt alsof je er hard voor gevochten hebt. Misschien wordt het ook wel eens tijd dat je nu eens voor jezelf gaat zorgen, lief gaat zijn voor jezelf, energie gaat steken in jou.....
Enne, don't worry dat je het topic overneemt hoor. Iedereen mag hier zijn verhaal kwijt. Tis een theekransje. Ik ga inmiddels ook al erg oftopic anyway
Als ik je verhaal begrijp, is het dus altijd een moeizame relatie geweest? Het klinkt alsof je er hard voor gevochten hebt. Misschien wordt het ook wel eens tijd dat je nu eens voor jezelf gaat zorgen, lief gaat zijn voor jezelf, energie gaat steken in jou.....
Enne, don't worry dat je het topic overneemt hoor. Iedereen mag hier zijn verhaal kwijt. Tis een theekransje. Ik ga inmiddels ook al erg oftopic anyway
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 8 oktober 2008 om 22:34
Poez, ik lees nu pas wat er voorgevallen is. Wat ontzettend jammer. Toch verbaast het me op een of andere manier niet, ik kan niet zeggen waarom. Misschien vanwege de onzekerheid die je van het begin af al een beetje had.
Je hebt een moedig, sterk en heel verstandig besluit genomen. Jij verdient een man die helemaal voor je gaat. En als je die (hopelijk over niet al te lange tijd) ontmoet zult hebben, zul je inderdaad blij zijn dat dit gebeurd is. Dat ben ik met Geleerd eens, en ik weet het uit eigen ervaring.
Ik vind je een hele sterke vrouw!
Feliciaatje, ook bij jou dus slecht nieuws. Wat naar voor je! Ik kan je alleen veel sterkte wensen en je op het hart drukken dat ook jij weer gelukkig zult worden, ook al ben je nu radeloos en lijkt het alsof alles verloren is. Liefs!
Je hebt een moedig, sterk en heel verstandig besluit genomen. Jij verdient een man die helemaal voor je gaat. En als je die (hopelijk over niet al te lange tijd) ontmoet zult hebben, zul je inderdaad blij zijn dat dit gebeurd is. Dat ben ik met Geleerd eens, en ik weet het uit eigen ervaring.
Ik vind je een hele sterke vrouw!
Feliciaatje, ook bij jou dus slecht nieuws. Wat naar voor je! Ik kan je alleen veel sterkte wensen en je op het hart drukken dat ook jij weer gelukkig zult worden, ook al ben je nu radeloos en lijkt het alsof alles verloren is. Liefs!
woensdag 8 oktober 2008 om 22:36
