Relaties
alle pijlers
Erkenning wel of niet afdwingen?
woensdag 26 december 2018 21:15
Ik hoop dat jullie hier eens je ongezouten mening over kunnen geven. Want ik weet gewoon niet waar ik goed aan doe.
Moet ik de erkenning van mijn kindje afdwingen bij een ex die de kleine wel wil zien maar niet wil erkennen. Er is wel alimentatie via een advocaat berekend en door de rechtbank bekrachtigd.
Even wat achtergrond info tussen de streepjes:
———
Inmiddels 6 jaar geleden ben ik in een soort onvoorstelbare relatie beland. Hij een stuk ouder dan ik, ik toen nog student. Hij gescheiden, werkzaam bij defensie en vader van een paar tieners, ik was toen 25 hij begin 50.
Bijzonder, maar was zo klaar met elke keer mislukte relaties met leeftijdgenoten dat ik dacht we geven het een kans.
Ik heb nooit vraagtekens gezet bij zijn beschikbaarheid voor een relatie, hij was vaak bij me en bleef dan ook logeren. Zelf was hij gestationeerd op een kazerne, daar heb ik het wel eens met kennissen die daar ook woonde over gesproken en die kende hem en wisten dat hij hier vaak verbleef.
Na 1,5 jaar bleek ik onbedoeld ineens zwanger. (Leermoment: lees altijd de bijsluiter ook als de dokter zegt dat het medicijn geen effect op de pil heeft) Ik was compleet in shock en nadat ik de eerst schok te boven was een echo laten maken om te kijken hoe of wat. Deze echo was leeg en even terug rekenend wanneer mn laatste keer seks was geweest moest ik toen al zeker 8 weken zwanger zijn geweest. Kwam dus goed weg dacht ik, de natuur lost het voor me op.
Het ziekenhuis gaf aan dat het voor mijn lijf beter was om de miskraam af te wachten tot tenminste 12 weken. Dit gebeurde niet en zo kwam ik er bij de controle echo om de miskraam op gang te helpen achter dat ik al bijna 3 maanden zwanger was.
Na enorm veel wikken en wegen en afspraken bij Fiom en een abortuskliniek besloten het kindje te houden. Een 2de trimester abortus is niet niks en ivm mijn sluimerende kinderwens, prima inkomen, huis en behulpzame familie was de arts van mening dat ik niet in een noodsituatie verkeerde en daarbij ook te veel twijfelende. En dit is voor een late abortus wel een vereiste.
Rond de 35 weken zwangerschap, toen ik de erkenning wilde regelen met mijn ex, kwam ik er achter dat hij nog getrouwd was. Ons kind is nooit erkend want dat wilde hij ineens niet meer.
Inmiddels is het kindje 4 geweest. En ziet mijn ex hem eens per 2 weken een paar uur. Dit wil hij graag, ons kind ook en ik denk echt dat ik er goed aan doe om de connectie in elk geval soort van warm te houden.
————-
Nu is het zo dat mijn familie al sinds de geboorte enorm zit te pushen dat ik de erkenning afdwing. Maar heb dit nooit gedaan omdat ik vind dat een vader een kind moet erkennen omdat hij dat wil, niet omdat iemand hem dwingt. Alleen de tijd dat ik er zelf nog Invloed op heb begint op te raken nu het kind richting de 5 jaar gaat. Erna is het voor mij als moeder niet meer mogelijk om die vervangende toestemming aan de rechtbank te vragen.
Zijn familie is overigens niet op de hoogte van de kleine. Ik vind dat mijn ex verandwoordeklijk is voor deze enorme leugenachtige bende en ik heb alle brokken aan mijn kant zo goed en zo kwaad als mogelijk bij elkaar geraapt. Ik zou ook nooit moedwillig een affaire aangaan, van getrouwde mannen blijf je af en voor bijvrouw voel ik me echt te goed. Het is een situatie waar ik nooit om gevraagd heb en daarbij kwam ik pas achter het huwelijk toen ik bijna aan het eind van de zwangerschap zat. Tot die tijd heeft mn ex altijd aangegeven het kindje te willen erkennen.
Moet ik de erkenning van mijn kindje afdwingen bij een ex die de kleine wel wil zien maar niet wil erkennen. Er is wel alimentatie via een advocaat berekend en door de rechtbank bekrachtigd.
Even wat achtergrond info tussen de streepjes:
———
Inmiddels 6 jaar geleden ben ik in een soort onvoorstelbare relatie beland. Hij een stuk ouder dan ik, ik toen nog student. Hij gescheiden, werkzaam bij defensie en vader van een paar tieners, ik was toen 25 hij begin 50.
Bijzonder, maar was zo klaar met elke keer mislukte relaties met leeftijdgenoten dat ik dacht we geven het een kans.
Ik heb nooit vraagtekens gezet bij zijn beschikbaarheid voor een relatie, hij was vaak bij me en bleef dan ook logeren. Zelf was hij gestationeerd op een kazerne, daar heb ik het wel eens met kennissen die daar ook woonde over gesproken en die kende hem en wisten dat hij hier vaak verbleef.
Na 1,5 jaar bleek ik onbedoeld ineens zwanger. (Leermoment: lees altijd de bijsluiter ook als de dokter zegt dat het medicijn geen effect op de pil heeft) Ik was compleet in shock en nadat ik de eerst schok te boven was een echo laten maken om te kijken hoe of wat. Deze echo was leeg en even terug rekenend wanneer mn laatste keer seks was geweest moest ik toen al zeker 8 weken zwanger zijn geweest. Kwam dus goed weg dacht ik, de natuur lost het voor me op.
Het ziekenhuis gaf aan dat het voor mijn lijf beter was om de miskraam af te wachten tot tenminste 12 weken. Dit gebeurde niet en zo kwam ik er bij de controle echo om de miskraam op gang te helpen achter dat ik al bijna 3 maanden zwanger was.
Na enorm veel wikken en wegen en afspraken bij Fiom en een abortuskliniek besloten het kindje te houden. Een 2de trimester abortus is niet niks en ivm mijn sluimerende kinderwens, prima inkomen, huis en behulpzame familie was de arts van mening dat ik niet in een noodsituatie verkeerde en daarbij ook te veel twijfelende. En dit is voor een late abortus wel een vereiste.
Rond de 35 weken zwangerschap, toen ik de erkenning wilde regelen met mijn ex, kwam ik er achter dat hij nog getrouwd was. Ons kind is nooit erkend want dat wilde hij ineens niet meer.
Inmiddels is het kindje 4 geweest. En ziet mijn ex hem eens per 2 weken een paar uur. Dit wil hij graag, ons kind ook en ik denk echt dat ik er goed aan doe om de connectie in elk geval soort van warm te houden.
————-
Nu is het zo dat mijn familie al sinds de geboorte enorm zit te pushen dat ik de erkenning afdwing. Maar heb dit nooit gedaan omdat ik vind dat een vader een kind moet erkennen omdat hij dat wil, niet omdat iemand hem dwingt. Alleen de tijd dat ik er zelf nog Invloed op heb begint op te raken nu het kind richting de 5 jaar gaat. Erna is het voor mij als moeder niet meer mogelijk om die vervangende toestemming aan de rechtbank te vragen.
Zijn familie is overigens niet op de hoogte van de kleine. Ik vind dat mijn ex verandwoordeklijk is voor deze enorme leugenachtige bende en ik heb alle brokken aan mijn kant zo goed en zo kwaad als mogelijk bij elkaar geraapt. Ik zou ook nooit moedwillig een affaire aangaan, van getrouwde mannen blijf je af en voor bijvrouw voel ik me echt te goed. Het is een situatie waar ik nooit om gevraagd heb en daarbij kwam ik pas achter het huwelijk toen ik bijna aan het eind van de zwangerschap zat. Tot die tijd heeft mn ex altijd aangegeven het kindje te willen erkennen.
dinsdag 9 april 2019 13:20
Klopt ex manipuleerd alles bij elkaar. We maken ergens een afspraak over en vervolgens houdt hij zich er niet aan. En als ik dan aangeef via een apje dat ik het toch echt graag wil regelen dan word ik dagen genegeerd alsof het dan wel overwaait.the_Wicked_Witch schreef: ↑09-04-2019 12:11Je schiet wel alle kanten op hè? Erg duidelijk ben je zelf ook niet naar die man. Eerst had je zélf geen tijd en nu moet het weer a la minute?
Komt inmiddels allemaal wat manipulatief over.
Denk idd dat jullie gelijk hebben en hij me weer probeert te belazeren.
dinsdag 9 april 2019 13:29
Dat is niet wat ik schreef. Ik vind jouw rol in deze net zo manipulatief.Kusjesvoorallemaal schreef: ↑09-04-2019 13:20Klopt ex manipuleerd alles bij elkaar. We maken ergens een afspraak over en vervolgens houdt hij zich er niet aan. En als ik dan aangeef via een apje dat ik het toch echt graag wil regelen dan word ik dagen genegeerd alsof het dan wel overwaait.
Denk idd dat jullie gelijk hebben en hij me weer probeert te belazeren.
dinsdag 9 april 2019 13:53
Waarom blijf je er elke keer in trappen? Regel het nu gewoon een keer en geef hem geen deadlines meer, hij blijft dit net zo lang rekken tot de tijd verstreken is.Kusjesvoorallemaal schreef: ↑09-04-2019 13:20Klopt ex manipuleerd alles bij elkaar. We maken ergens een afspraak over en vervolgens houdt hij zich er niet aan. En als ik dan aangeef via een apje dat ik het toch echt graag wil regelen dan word ik dagen genegeerd alsof het dan wel overwaait.
Denk idd dat jullie gelijk hebben en hij me weer probeert te belazeren.
dinsdag 9 april 2019 14:08
Ik kan me voorstellen dat het lastig is om een beeld te krijgen van dit hele verhaal als je niet alle ins en outs kent. En dan vanuit je eigen referentiekader dingen invult om zo tot die conclusie te komen.the_Wicked_Witch schreef: ↑09-04-2019 13:29Dat is niet wat ik schreef. Ik vind jouw rol in deze net zo manipulatief.
Woensdag zou hij komen maar te slecht weer voor de dierentuin. Verder geen duidelijke afspraak gemaakt voor wat anders want hij reageerde niet op de apjes. Stond hij ineens bij de zwemles van zoon. Die had zn vader al sinds begin januari niet gezien en snapte er geen bal van want ik had hem er totaal niet op kunnen voorbereiden. En daar baal ik van want zoon leek het in eerste instantie helemaal niet leuk te vinden om ex te zien.
Uiteindelijk hadden ze het wel gezellig.
Wij hebben gewoon maar over wat koetjes en kalfjes zitten praten en vervolgens krijg ik uit het niets een hartjeskus icoontje op de app eind van de middag, zonder tekst of iets.
Netjes aangegeven dat ik dat niet op prijs stel en of hij dat alsjeblieft niet wil doen (behalve dat ik een relatie heb, heb ik hem
Al 100x gevraagd of hij dit soort dingen niet wil doen want voel me er ongemakkelijk bij)
Later nogmaals aangegeven dat erkenning van zoon echt op korte termijn geregeld moet worden plus de openingstijden van mijn gemeneente.
En dat ik wel van mening blijf dat zowel zoon als zijn andere kinderen in mijn ogen recht hebben van elkaars bestaan af te weten.
En sinds dien niks meer. Nada... word gewoon genegeerd.
Dus dan mag jij me vertellen waar ik hier manipuleer. Het enige dat mij valt aan te rekenen is dat ik weer in zijn leugens ben getrapt en hem weer ruimte heb gegeven.
dinsdag 9 april 2019 14:09
Nee dat klopt helemaal. Bah bah... sommige mensen verandereren echt niet.Suzan_1991 schreef: ↑09-04-2019 13:53Waarom blijf je er elke keer in trappen? Regel het nu gewoon een keer en geef hem geen deadlines meer, hij blijft dit net zo lang rekken tot de tijd verstreken is.
dinsdag 9 april 2019 14:20
Kusjesvoorallemaal schreef: ↑09-04-2019 14:08Ik kan me voorstellen dat het lastig is om een beeld te krijgen van dit hele verhaal als je niet alle ins en outs kent. En dan vanuit je eigen referentiekader dingen invult om zo tot die conclusie te komen.
Woensdag zou hij komen maar te slecht weer voor de dierentuin. Verder geen duidelijke afspraak gemaakt voor wat anders want hij reageerde niet op de apjes. Stond hij ineens bij de zwemles van zoon. Die had zn vader al sinds begin januari niet gezien en snapte er geen bal van want ik had hem er totaal niet op kunnen voorbereiden. En daar baal ik van want zoon leek het in eerste instantie helemaal niet leuk te vinden om ex te zien.
Uiteindelijk hadden ze het wel gezellig.
Wij hebben gewoon maar over wat koetjes en kalfjes zitten praten en vervolgens krijg ik uit het niets een hartjeskus icoontje op de app eind van de middag, zonder tekst of iets.
Netjes aangegeven dat ik dat niet op prijs stel en of hij dat alsjeblieft niet wil doen (behalve dat ik een relatie heb, heb ik hem
Al 100x gevraagd of hij dit soort dingen niet wil doen want voel me er ongemakkelijk bij)
Later nogmaals aangegeven dat erkenning van zoon echt op korte termijn geregeld moet worden plus de openingstijden van mijn gemeneente.
En dat ik wel van mening blijf dat zowel zoon als zijn andere kinderen in mijn ogen recht hebben van elkaars bestaan af te weten.
En sinds dien niks meer. Nada... word gewoon genegeerd.
Dus dan mag jij me vertellen waar ik hier manipuleer. Het enige dat mij valt aan te rekenen is dat ik weer in zijn leugens ben getrapt en hem weer ruimte heb gegeven.
Dat jij vindt dat je zoon recht heeft op contact met de anderen bv. Dat is niet aan jou.
Je haalt er van alles bij en geeft hem kans op kans op kans.
Als het jou echt sec om die erkenning gaat dan zet je toch gewoon door?
Hoe hij dat verder naar zijn gezin communiceert zijn jouw zaken niet.
Daarbij, je had zelf geen tijd de afgelopen weken om die erkenning te regelen zei je, waarom schuif je dat nu op zijn bordje dan?
dinsdag 9 april 2019 14:39
Ergens even een moment in een week vinden om de erkenning te regelen is echt niet teveel gevraagd hoor. Hij besluit het gewoon te negeren.
Zijn werk schema is zo dat dat echt makkelijk kan.
Het lijkt me toch wel duidelijk waarom deze verantwoording ook op zijn bordje ligt en niet alleen op de mijne.
Zijn werk schema is zo dat dat echt makkelijk kan.
Het lijkt me toch wel duidelijk waarom deze verantwoording ook op zijn bordje ligt en niet alleen op de mijne.
dinsdag 9 april 2019 15:18
Ik zeg niets over de erkenning. Ik zeg dat je ondanks erkenning niet af kunt dwingen dat hij dat vrouw en kinderen vertelt.Vlinder1963 schreef: ↑09-04-2019 14:53Hetvis weldegelijk ook aan jou dat zoon word erkent laat je niks wijsmaken.
dinsdag 9 april 2019 15:20
Hier schrijf je dat je zélf niet in de gelegenheid was.Kusjesvoorallemaal schreef: ↑02-04-2019 17:43Oh jeetje ik zie nu pas dat het topic weer half actief was.
Ach als pjeka het topic had gelezen had hij/zij gezien dat ik een relatie met de man had in mijn beleving. Geen daddy issiues overigens. Alle relaties voor en na hem waren gewoon rond mijn eigen leeftijd.
Hij vond mij geweldig en ik vond hem ook heel leuk en dacht ik geef het eens een kans met iemand die wat ouder is. Wellicht past dat beter bij me. Relaties met jongere mensen liepen ook altijd op de klippen.
Achteraf is het allemaal zo gemakkelijk praten maar ik denk eerder dat het karaktergebonden is dan leeftijdsgebonden dat je een dubbelleven creëert.
Ik had mijn zoon absoluut een betere leukere vader gegund.
Weer on topic we hebben gesproken en hij wil
zoon liever niet nu erkennen maar later. Ik snap zijn beredenering maar kan daar niet in meegaan. Risico bestaat dus Als zijn vrouw de waarheid weet dat ze van hem wil scheiden en dat er minder financiële middelen zijn om onze zoon de extra dingen te bieden die hij nu krijgt. So be it.
Zoon krijgt morgen zijn vader weer te zien en gaan we naar de dierentuin oid.
En de erkenning gaan we op korte termijn regelen. Ik heb er alleen zakelijk even iets rottigs doorheen gekregen met een van mijn opdrachtgevers wat enorm veel aandacht behoeft dus hebben nog geen datum geprikt voor de werkelijke erkenning. Maar het wordt dus wel snel geregeld
dinsdag 9 april 2019 15:35
Ja en inmiddels zijn we een week verder en heeft hij niet de moeite genomen om me een datum te geven die hem uitkwam of überhaupt het fatsoen gehad om reageren.
Dus wat wil je nou zeggen? Die arme man moet hij dan op je apjes reageren? Dat lijkt me wel.
dinsdag 9 april 2019 16:26
Ik zeg alleen dat je dit al had kunnen regelen. Je houdt het zelf ook in stand.Kusjesvoorallemaal schreef: ↑09-04-2019 15:35Ja en inmiddels zijn we een week verder en heeft hij niet de moeite genomen om me een datum te geven die hem uitkwam of überhaupt het fatsoen gehad om reageren.
Dus wat wil je nou zeggen? Die arme man moet hij dan op je apjes reageren? Dat lijkt me wel.
dinsdag 9 april 2019 17:05
Heb net ook contact gehad met de advocaat. Denk niet dat hij nog op mn bericht gaat reageren als in ja hoor ik kom het wel even regelen.MinkeDeWit schreef: ↑09-04-2019 16:41Ik had allang dat verzoekschrift ingediend. Hij kan dan nog de kosten beperken door alsnog met jou naar de gemeente te gaan. Aan hem de keuze, maar laat je tijd niet voorbij gaan.
dinsdag 9 april 2019 17:14
Niet meer naïef doen, doorzetten nu.
Geen uitstel, ook niet vanuit jouw kant.
Tenminste, als erkenning is wat jij wilt.
En natuurlijk heb jij wel wat te vinden over of zijn vrouw en andere kinderen iets te weten komen over jouw kind. Je kiest ervoor die beslissing bij hem te laten ( en ik denk dat dat voorlopig slim is) en enkel te laten weten wat jij vindt.
Geen uitstel, ook niet vanuit jouw kant.
Tenminste, als erkenning is wat jij wilt.
En natuurlijk heb jij wel wat te vinden over of zijn vrouw en andere kinderen iets te weten komen over jouw kind. Je kiest ervoor die beslissing bij hem te laten ( en ik denk dat dat voorlopig slim is) en enkel te laten weten wat jij vindt.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
dinsdag 9 april 2019 17:41
Nou inderdaad. De ex lijkt nu wel een soort god die alles wikt en beschikt. Terwijl deze situatie toch echt voor een aanzienlijk deel aan hem te wijten is. Ik vind zelf voor het overoverovergrote deel.feow schreef: ↑09-04-2019 17:14Niet meer naïef doen, doorzetten nu.
Geen uitstel, ook niet vanuit jouw kant.
Tenminste, als erkenning is wat jij wilt.
En natuurlijk heb jij wel wat te vinden over of zijn vrouw en andere kinderen iets te weten komen over jouw kind. Je kiest ervoor die beslissing bij hem te laten ( en ik denk dat dat voorlopig slim is) en enkel te laten weten wat jij vindt.
dinsdag 9 april 2019 18:35
Dankjewel. T is jammer dat hij het op alle punten zo op de spits drijft.Poppy_del_Rio schreef: ↑09-04-2019 17:41Nou inderdaad. De ex lijkt nu wel een soort god die alles wikt en beschikt. Terwijl deze situatie toch echt voor een aanzienlijk deel aan hem te wijten is. Ik vind zelf voor het overoverovergrote deel.
woensdag 17 april 2019 15:09
En ligt de dagvaarding al op de mat?Kusjesvoorallemaal schreef: ↑09-04-2019 12:01Het erkennen is een fluitje van een cent hoor daar zit het hem niet in.
Ik ben ook bang dat hij hoopt op afstel. Inmiddels zie ik dat hij ook weer over een paar hele kleine en suffe dingen heeft gelogen. Hij heeft tot morgen om zoon te erkennen en anders ligt volgende week de dagvaarding op de mat.
woensdag 24 april 2019 10:34
donderdag 2 mei 2019 08:53
TO, hoe hard moeten we jou nou onder je kont schoppen om je in te laten zien dat jij (!) de stappen in de hele kwestie moet zetten en zijn mooie zalvende praatjes die absoluut niet in het belang van jullie kind zijn, naast je neer moet leggen?Kusjesvoorallemaal schreef: ↑09-04-2019 12:01Het erkennen is een fluitje van een cent hoor daar zit het hem niet in.
Ik ben ook bang dat hij hoopt op afstel. Inmiddels zie ik dat hij ook weer over een paar hele kleine en suffe dingen heeft gelogen. Hij heeft tot morgen om zoon te erkennen en anders ligt volgende week de dagvaarding op de mat.
Denk aan de egels en eekhoorns in de herfst en winter.
donderdag 2 mei 2019 09:00
Kinderen hebben wel degelijk recht op omgang met hun ouders.evelien2010 schreef: ↑24-04-2019 10:34Als je de erkenning erdoor wilt drukken moet je dat doen. Daar heb je hem niet voor nodig.
Maar ga je niet bemoeien met zij vrouw of gezin. Daar heb jij niets mee te maken. Jouw zoon heeft geen recht om omgang met vader of half siblings.
Richt je op je zoon en laat dat gezin verder met rust.
