Ervaring met partner op grote vaart?

..

Mijn vader is er speciaal mee gestopt toen hij met mijn moeder trouwde omdat hij om zich heen zag bij vrienden dat zo'n huwelijk niet werkte.

Ik ben opgegroeid met een zeevarende vader. Tot wij het huis uit waren was het altijd: vier maanden op, drie maanden af. Toen ik jong (kleuter) was, was hij zelfs zes maanden van huis. Ik heb niet het idee dat ik was als kind te kort gekomen ben. En ik heb ook niet het gevoel dat ik een vader gemist heb. Maar mijn vader daar en tegen heeft nu wel het gevoel dat hij ons niet heeft zien opgroeien en dat hij dus wat gemist heeft in zijn leven. Voor mijn moeder is het verder wel zwaar geweest: twee kinderen vrijwel alleen op voeden. Zelf altijd alle keuzes moeten maken, niet je ervaringen met je man kunnen delen en tja, na drie maanden ging hij dan weer weg. Ik denk dat mijn moeder echt wel veel gehuild heeft, maar dat heb ik nooit gezien. Overigens genieten mijn ouders (nu mijn vader met de fut is en de kinderen het huis uit zijn) met volle teugen van elkaars aanwezigheid. 'Een zeevarende man heeft de relatie spannend en afwisselend gehouden', heeft mijn moeder wel eens gezegd.

Hoi,

mijn vriend heeft de opleiding tot maritiem officier ook gedaan en is daarvoor 1 jaar (met een pauze van 6 weken) weg geweest. Helaas (of gelukkig) is het hem niet goed bevallen, dus doet hij nu een andere opleiding, maar ik weet in ieder geval wel hoe het is als je vriend lang van huis is op de grote vaart.

Afscheid is moeilijk, zeker als je dadelijk 3 maanden samen bent geweest. Je moet voor jezelf een manier zien te vinden om er goed mee om te gaan. Hier kun je ben ik bang alleen achter komen op het moment dat het zover is..... Voor mij hielp het om naast mijn studie veel andere dingen te doen en veel met vriendinnen af te spreken. En af en toe even zwelgen in zelfmedelijden. Gelukkig belde mijn vriend op ieder moment dat het kon, dat was wel fijn.... Wat betreft het vreemdgaan, moet je denk ik een hoop vertrouwen hebben, je moet ervan uitgaan dat je vriend weerstand kan bieden, want hoe je het ook went of keert ze komen toch wel eens in een bordeel of club, of andere gelegenheid waar de diensten aangeboden worden. Ik vond dat ook wel eens moeilijk, maar wist dat ik mijn vriend kon vertrouwen. Helaas heeft hij wel andere collega's de fout in zien gaan, ondanks dat ze een gezin hebben. Ik denk dat je daar gewoon met hem over moet praten, niet dat je hem niet vertrouwd,maar dat je toch graag een beetje weet wat hij aan de wal allemaal doet.

Ik vond de tijd dat hij op zee was wel moeilijk, maar het heeft ook voordelen om even met niemand rekening te houden. Het afscheid is moeilijk, maar de momenten dat hij terugkomt zijn weer geweldig!! Het heeft echt twee kanten. Succes!

Tsja mijn vriend is steeds 6 weken weg en dan weer 6 thuis. Is best afwisselend, afscheid nemen is minder, maar wel weer heel leuk en feest als hij thuis is. Je krijgt niet snel problemen of ruzie en als het even niet zo goed gaat dan gaat hij weer haha! Soms ook lastig als je alleen dingen thuis moet oplossen met verbouwen en zo. Ik zou absoluut geen kinderen willen op deze manier en als hij 3 maanden weg zou gaan al helemaal niet. Kan niet goed gaan vind ik. Je staat er vooral alleen voor. Het is maar wat je wilt, mij niet gezien! Ik vind 6 weken weg en thuis wel goed, maar meer zou het niet moeten zijn voor mij. Waar ik het wel eens moeilijk mee heb is dat als hij naar bijv. Brazilie moet al die vrienden roepen: o leuk dat wordt zeker genieten, al die mooie vrouwen! Dat vind ik gewoonweg beledigend naar mij toe en dat zeg ik ook. Mijn vriend heeft ook geen goede reputatie en had inderdaad altijd in elk stadje een ander schatje toen hij mij nog niet kende.....Ik ga ervan uit nu niet, hij is stapel op me en neemt veel boeken en muziek mee. Hij drinkt soms wel een biertje met collega's, maar maakt dagen van 12, 13 uur en heeft dan geen fut om te feesten. Ik wil ook niet dat hij dat doet, maar je houdt niemand tegen natuurlijk, als hij dat wil doet hij dat.