Relaties
alle pijlers
Ex en ik, on speaking terms..
woensdag 2 december 2009 om 21:43
Tsja.. best apart eigenlijk, maar ik weet gewoon niet zo goed wat ik moet.
Ben enorm verdrietig geweest toen mijn ex en ik uit elkaar gingen zo'n 2,5 maand geleden. Na een relatie van 5 jaar.
Hij was hard, trok al zijn muren op en ik voelde me wanhopig en intens verdrietig.
Nu zijn we eventjes verder en we zijn weer on speaking terms en bespreken onze relatie"fouten" in de hoop het weer op de rit te krijgen.
Hij is enorm enthousiast en is in korte tijd veel sneller omgekeerd dan ik. Dat ik me zelfs afvraag hoe dat zo snel kan..
Waar hij eerst hard en afstandelijk bleef is hij nu helemaal in love en klaar voor de grote doorstart.
En ik voel me kalm en niet meer zo verdrietig. Daar ben ik heel blij om.
Maar de afgelopen maanden zijn me niet in de koude kleren gaan zitten, bovendien ben ik gaan beseffen dat ik geen ontspannen aansluiting vind bij zijn wereld. Zo klik ik niet met zijn moeder, en sommige van zijn vrienden. En vind ik het moeilijk om de afgelopen periode zomaar los te laten.En hem opnieuw te vertrouwen.
Mijn hele wereld stond op zijn kop!
Eigenlijk; hou ik wel van hem, maar niet van zijn leven en van het leven dat ik dan met hem tegemoet zal gaan.
Ik wil niet in zijn huis wonen, en dan tussen die muren moeten conformeren. Erg he?
Ik ben vooral heel erg moe van alles.
Maar twijfel enorm of ik hem echt wel op wil geven, zeker na al het verdriet dat ik heb gevoeld..of juist dankzij??
Want ik hou toch van hem?
Ik weet het niet meer..
Ben enorm verdrietig geweest toen mijn ex en ik uit elkaar gingen zo'n 2,5 maand geleden. Na een relatie van 5 jaar.
Hij was hard, trok al zijn muren op en ik voelde me wanhopig en intens verdrietig.
Nu zijn we eventjes verder en we zijn weer on speaking terms en bespreken onze relatie"fouten" in de hoop het weer op de rit te krijgen.
Hij is enorm enthousiast en is in korte tijd veel sneller omgekeerd dan ik. Dat ik me zelfs afvraag hoe dat zo snel kan..
Waar hij eerst hard en afstandelijk bleef is hij nu helemaal in love en klaar voor de grote doorstart.
En ik voel me kalm en niet meer zo verdrietig. Daar ben ik heel blij om.
Maar de afgelopen maanden zijn me niet in de koude kleren gaan zitten, bovendien ben ik gaan beseffen dat ik geen ontspannen aansluiting vind bij zijn wereld. Zo klik ik niet met zijn moeder, en sommige van zijn vrienden. En vind ik het moeilijk om de afgelopen periode zomaar los te laten.En hem opnieuw te vertrouwen.
Mijn hele wereld stond op zijn kop!
Eigenlijk; hou ik wel van hem, maar niet van zijn leven en van het leven dat ik dan met hem tegemoet zal gaan.
Ik wil niet in zijn huis wonen, en dan tussen die muren moeten conformeren. Erg he?
Ik ben vooral heel erg moe van alles.
Maar twijfel enorm of ik hem echt wel op wil geven, zeker na al het verdriet dat ik heb gevoeld..of juist dankzij??
Want ik hou toch van hem?
Ik weet het niet meer..
..popcorn?
dinsdag 8 december 2009 om 11:01
..Ik denk dat ik mijn antwoord al heb, gisteravond ben ik begonnen de kerstkaarten te schrijven en ik heb al mijn vrienden en familie een kaar toegestuurd en 3 gezamelijke vrienden.
Bij schoonfamilie heb ik niet eens stil gestaan.
Voel ook nul behoefte hen nog een kaartje te sturen.
Op alle kaarten heb ik alleen mijn eigen naam gezet, en op die gezamelijke wel van ons twee maar dat voelde erg vreemd.
Ik heb er zelf gewoon geen zin meer in geloof ik.
Het gedoe, zijn houding, mijn houding, en de verschillen in benadering van alles. Dinegn niet durven zeggen uit angst voor irritatie. Ik werd vanmorgen wakker en bedacht me dat hij op twee manieren reageert; of als problemsolver of geirriteerd.
Dat is manneneigen I know, maar weet je ik ken ook zat mannen die wel gewoon kunnen zeggen; Geeft niks, wat leuk, of Doe maar gewoon.
Bah.
Ik ben het zat.
En weet je, het is lekker om niet voor hem te hoeven koken, wassen en draaien, maar mijn eigen leeftempo aan te houden waarbij lummelen gewoon mag en ook als de afwas nog niet gedaan is.
Nou, daar zit ik dan met mijn conclusie, nu het hem nog vertellen.
Dat is bets raar, ben ik nu ineens degene die het uit maakt.
..Nu nog verzinnen hoe.
Wat ik zal zeggen en op welke manier..
Ik hou nog wel van hem, maar niet meer op de goede manier.
Bij schoonfamilie heb ik niet eens stil gestaan.
Voel ook nul behoefte hen nog een kaartje te sturen.
Op alle kaarten heb ik alleen mijn eigen naam gezet, en op die gezamelijke wel van ons twee maar dat voelde erg vreemd.
Ik heb er zelf gewoon geen zin meer in geloof ik.
Het gedoe, zijn houding, mijn houding, en de verschillen in benadering van alles. Dinegn niet durven zeggen uit angst voor irritatie. Ik werd vanmorgen wakker en bedacht me dat hij op twee manieren reageert; of als problemsolver of geirriteerd.
Dat is manneneigen I know, maar weet je ik ken ook zat mannen die wel gewoon kunnen zeggen; Geeft niks, wat leuk, of Doe maar gewoon.
Bah.
Ik ben het zat.
En weet je, het is lekker om niet voor hem te hoeven koken, wassen en draaien, maar mijn eigen leeftempo aan te houden waarbij lummelen gewoon mag en ook als de afwas nog niet gedaan is.
Nou, daar zit ik dan met mijn conclusie, nu het hem nog vertellen.
Dat is bets raar, ben ik nu ineens degene die het uit maakt.
..Nu nog verzinnen hoe.
Wat ik zal zeggen en op welke manier..
Ik hou nog wel van hem, maar niet meer op de goede manier.
..popcorn?
dinsdag 8 december 2009 om 17:13
Hoi Nola,
Zo te lezen heb je je besluit gemaakt.
Hoe hem te vertellen? Je laatste zin is een hele goeie.
Het is denk ik niet goed om van alles erbij te halen, maar puur en simpel die ene zin.
Afhankelijk van zijn reactie, kun je het altijd nog toelichten op je eigen manier.
Veel sterkte met het gesprek. En gewoon blijven posten hier als je het nodig hebt, hè.
Even perssonlijk detail: mijn vriend en ik zijn net weer herenigd en ik heb niet dat gevoel erbij, die jij omschrijft. Heb juist erg veel zin om samen dingen te ondernemen. Zo te lezen zie jij er (momenteel in ieder geval wel) nogal tegenop.
Zo te lezen heb je je besluit gemaakt.
Hoe hem te vertellen? Je laatste zin is een hele goeie.
Het is denk ik niet goed om van alles erbij te halen, maar puur en simpel die ene zin.
Afhankelijk van zijn reactie, kun je het altijd nog toelichten op je eigen manier.
Veel sterkte met het gesprek. En gewoon blijven posten hier als je het nodig hebt, hè.
Even perssonlijk detail: mijn vriend en ik zijn net weer herenigd en ik heb niet dat gevoel erbij, die jij omschrijft. Heb juist erg veel zin om samen dingen te ondernemen. Zo te lezen zie jij er (momenteel in ieder geval wel) nogal tegenop.
Only dead fish go with the flow
dinsdag 8 december 2009 om 18:17
Bij jou staat ; Bij twijfel...doen!
Ik doe nu even: Bij twijfel niet inhalen!
Haha.
Ja ik zie er inderdaad tegenop. Wat fijn trouwens dat jij wel nieuwe energie gekregen hebt van jullie besluit.
Ik vind het zonde dat ik tot deze conclusie gekomken ben.
We hebben ook zoveel leuke dingen met elkaar maar de basis is niet erg sterk. Na 5 jaar, zou je niet zeggen.
Maar we kunnen niet goed praten en elkaar daardoor ook niet goed verstaan.
En ik ben dat echt heel beu.
Misschien moet ik beginnen dat tegen hem te zeggen.
Of ik begin meteen bij het eind. Daar ben ik nogniet uit.
Thanks!
Ik ga lekker ongezond een patatje halen!
Ik doe nu even: Bij twijfel niet inhalen!
Haha.
Ja ik zie er inderdaad tegenop. Wat fijn trouwens dat jij wel nieuwe energie gekregen hebt van jullie besluit.
Ik vind het zonde dat ik tot deze conclusie gekomken ben.
We hebben ook zoveel leuke dingen met elkaar maar de basis is niet erg sterk. Na 5 jaar, zou je niet zeggen.
Maar we kunnen niet goed praten en elkaar daardoor ook niet goed verstaan.
En ik ben dat echt heel beu.
Misschien moet ik beginnen dat tegen hem te zeggen.
Of ik begin meteen bij het eind. Daar ben ik nogniet uit.
Thanks!
Ik ga lekker ongezond een patatje halen!
..popcorn?
dinsdag 8 december 2009 om 18:25
Ik ben in voorgaande relaties ook tot de conclusie gekomen, die jij noemt en ook na een aantal jaren.
Nu voelt het inderdaad anders. Ook wij moeten blijven werken aan de communicatie, hoor. Het is allemaal niet voor niets dat het niet werkte. Maar ik denk wel dat het anders ligt dan bij jou nu.
Ik vind het heel eerlijk van je dat je naar jezelf luistert. het is nu eenmaal moeilijk om iemand na 5 jaar en een breakup-time gedag te zeggen. Overtuig jezelf er dan ook van dat je dit besluit heus niet voor niets maakt. je wenst hem geen nare dingen toe ofzo. je voelt alleen niet meer hetzelfde voor hem als daarvoor, toen je nog zo kapot was van jullie breuk. Dat is geen schande, hoor.
ga jij maar lekker dat patatje halen. Heb je wel verdient na al dat peinzen
Wanneer ga je het hem vertellen trouwens?
Nu voelt het inderdaad anders. Ook wij moeten blijven werken aan de communicatie, hoor. Het is allemaal niet voor niets dat het niet werkte. Maar ik denk wel dat het anders ligt dan bij jou nu.
Ik vind het heel eerlijk van je dat je naar jezelf luistert. het is nu eenmaal moeilijk om iemand na 5 jaar en een breakup-time gedag te zeggen. Overtuig jezelf er dan ook van dat je dit besluit heus niet voor niets maakt. je wenst hem geen nare dingen toe ofzo. je voelt alleen niet meer hetzelfde voor hem als daarvoor, toen je nog zo kapot was van jullie breuk. Dat is geen schande, hoor.
ga jij maar lekker dat patatje halen. Heb je wel verdient na al dat peinzen
Wanneer ga je het hem vertellen trouwens?
Only dead fish go with the flow
