Relaties
alle pijlers
Fijn als je niets meemaakt
donderdag 19 april 2018 09:32
Las het net weer in een topic: een sneer naar mensen die een mening hebben, want “zo fijn dat je zelf nooit iets hebt meegemaakt waardoor je je je mening kan veroorloven”
Nou kan je boos worden om de onterechtheid van zo’n uitspraak, maar ik dacht dat het misschien beter werkt om eens een andere kant te laten zien. Dus, bij deze.
Ik kom al behoorlijk lang op dit forum, en ben één van de weinigen die openlijk al jaren stelt nooit te zullen scheiden. Dat levert meestal vrij bozige reacties op, alsof mensen het als een persoonlijke aanval ervaren dat ik dat zo stellig beweer. Want je kan nooit weten wat er gaat gebeuren. En wat nou als...?
Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die denken dat ik makkelijk praten heb en onnozel ben omdat mijn relatie goed is. Want als je echt iets mee maakt dan beweer je niet dat je altijd bij elkaar blijft.
De wekelijkheid is toch iets anders. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik al een hele tijd diep ongelukkig ben in mijn relatie. Ook gezien onze leeftijd verwacht ik niet meer dat het ooit nog in de buurt komt van wat het was. Ik ben sinds enkele maanden pas bezig vrede te sluiten met de werkelijkheid en te aanvaarden dat het leuke deel van mijn leven gewoon voorbij is. Mijn werk maakt het nog leefbaar, en verantwoordelijkheid naar het hele gezin doet de rest. Maar het is vooral overleven en voortslepen geworden. De strijdlust is op, de uitdaging is aanvaarding geworden.
Zonder in detail te treden, ik weet vrij zeker dat als ik hier, zonder herkend te worden, mijn verhaal zou doen, ik op positieve en ondersteunendecreacties zou kunnen rekenen. Ik weet minstens zo zeker dat als mijn partner hetzelfde zou doen, dezelfde reacties zouden komen. Ofwel, we zijn beiden even fout en evenzeer slachtoffer van onszelf en elkaar. Ik ben op geen enkele manier een goed mens, laat staan een goede partner. Het enige waar ik trots op kan zijn is mijn werk, daar ben ik toevallig wel goed in, maar daar heb je verder ook niets aan.
Zou ik moeten gaan scheiden, en mogelijk zelfs een nieuwe partner zoeken om weer gelukkig te worden? Misschien. Feit is wel dat dat voor partner en kinderen een enorme impact zou hebben. Ook al verdienen we beiden genoeg om onszelf te onderhouden, alleen al de meerkosten van twee huishoudens i.p.v. één zijn toch een last.
Maar dat is niet het belangrijkste. Voor mij staat voorop: een man een man, een woord een woord. Ik heb nooit beloofd gelukkig te zijn of mijn partner gelukkig te maken. Maar ik heb me wel verbonden aan onze relatie, bij ziekte en gezondheid, in goede dagen en in slechte dagen.
Niet om te zeggen: kijk mij eens moreel hoog te paard zitten. Helemaal niet, ik ben ook maar gewoon een boerenlul die probeert de goede keuzes te maken, en ik weet dat ik onderweg mensen verdriet doe en beschadig.
Maar nee, het is niet dat ik bij gebrek aan problemen mijn mening vorm. Eerder in tegendeel. Ik snap héél goed dat mensen scheiden.
Nou kan je boos worden om de onterechtheid van zo’n uitspraak, maar ik dacht dat het misschien beter werkt om eens een andere kant te laten zien. Dus, bij deze.
Ik kom al behoorlijk lang op dit forum, en ben één van de weinigen die openlijk al jaren stelt nooit te zullen scheiden. Dat levert meestal vrij bozige reacties op, alsof mensen het als een persoonlijke aanval ervaren dat ik dat zo stellig beweer. Want je kan nooit weten wat er gaat gebeuren. En wat nou als...?
Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die denken dat ik makkelijk praten heb en onnozel ben omdat mijn relatie goed is. Want als je echt iets mee maakt dan beweer je niet dat je altijd bij elkaar blijft.
De wekelijkheid is toch iets anders. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik al een hele tijd diep ongelukkig ben in mijn relatie. Ook gezien onze leeftijd verwacht ik niet meer dat het ooit nog in de buurt komt van wat het was. Ik ben sinds enkele maanden pas bezig vrede te sluiten met de werkelijkheid en te aanvaarden dat het leuke deel van mijn leven gewoon voorbij is. Mijn werk maakt het nog leefbaar, en verantwoordelijkheid naar het hele gezin doet de rest. Maar het is vooral overleven en voortslepen geworden. De strijdlust is op, de uitdaging is aanvaarding geworden.
Zonder in detail te treden, ik weet vrij zeker dat als ik hier, zonder herkend te worden, mijn verhaal zou doen, ik op positieve en ondersteunendecreacties zou kunnen rekenen. Ik weet minstens zo zeker dat als mijn partner hetzelfde zou doen, dezelfde reacties zouden komen. Ofwel, we zijn beiden even fout en evenzeer slachtoffer van onszelf en elkaar. Ik ben op geen enkele manier een goed mens, laat staan een goede partner. Het enige waar ik trots op kan zijn is mijn werk, daar ben ik toevallig wel goed in, maar daar heb je verder ook niets aan.
Zou ik moeten gaan scheiden, en mogelijk zelfs een nieuwe partner zoeken om weer gelukkig te worden? Misschien. Feit is wel dat dat voor partner en kinderen een enorme impact zou hebben. Ook al verdienen we beiden genoeg om onszelf te onderhouden, alleen al de meerkosten van twee huishoudens i.p.v. één zijn toch een last.
Maar dat is niet het belangrijkste. Voor mij staat voorop: een man een man, een woord een woord. Ik heb nooit beloofd gelukkig te zijn of mijn partner gelukkig te maken. Maar ik heb me wel verbonden aan onze relatie, bij ziekte en gezondheid, in goede dagen en in slechte dagen.
Niet om te zeggen: kijk mij eens moreel hoog te paard zitten. Helemaal niet, ik ben ook maar gewoon een boerenlul die probeert de goede keuzes te maken, en ik weet dat ik onderweg mensen verdriet doe en beschadig.
Maar nee, het is niet dat ik bij gebrek aan problemen mijn mening vorm. Eerder in tegendeel. Ik snap héél goed dat mensen scheiden.
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
dinsdag 24 april 2018 08:41
Ik vraag me vooral af hoe de reacties geweest waren als dit topic door een vrouw geopend was.davegerrits schreef: ↑23-04-2018 23:36Mooie woorden, laat zien dat je niet zomaar iets moet opgeven, en je lief moet hebben met wat je hebt. Zo komt het bij mij over. Misschien wel een hele mooie tip voor mensen die in een relatie dip (crisis) zitten.
Nogmaals mooi geschreven.
Ik vermoed namelijk dat het dan heel anders gelopen was.
Ik zie vooral iemand die onder het mom van 'een man van eer' en 'zo veel houden van' een situatie in stand houdt waarin iedereen ongelukkig is en de oplossing ligt vooral buiten hemzelf: even kort door de bocht moet zijn vrouw minder gaan werken, dan komt het goed.
En zich vervolgens terugtrekt als het een beetje moeilijk wordt.
En dan krijgt ie ook nog complimenten omdat ie zo mooi schrijft.
Ik snap het serieus niet.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
dinsdag 24 april 2018 09:50
Maar als 'iedereen' ongelukkig is, is dat toch niet Jolly's schuld? Zijn vrouw kan toch ook besluiten weg te gaan?Solomio schreef: ↑24-04-2018 08:41
Ik zie vooral iemand die onder het mom van 'een man van eer' en 'zo veel houden van' een situatie in stand houdt waarin iedereen ongelukkig is en de oplossing ligt vooral buiten hemzelf: even kort door de bocht moet zijn vrouw minder gaan werken, dan komt het goed.
dinsdag 24 april 2018 10:08
Ik zeg niet dat het Jolly's schuld is.
Maar ik lees hier alleen Jolly's kant en die dan ook nog zeer beperkt.
En Jolly blijft liever ongelukkig dan dat hij zelf stappen zet.
Mss doet zijn vrouw hetzelfde, geen idee. Mss is zijn vrouw niet ongelukkig, ook geen idee.
Maar ik lees vooral dat Jolly de oplossing buiten zichzelf legt.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
dinsdag 24 april 2018 13:17
Solomio schreef: ↑24-04-2018 08:41Ik vraag me vooral af hoe de reacties geweest waren als dit topic door een vrouw geopend was.
Ik vermoed namelijk dat het dan heel anders gelopen was.
Ik zie vooral iemand die onder het mom van 'een man van eer' en 'zo veel houden van' een situatie in stand houdt waarin iedereen ongelukkig is en de oplossing ligt vooral buiten hemzelf: even kort door de bocht moet zijn vrouw minder gaan werken, dan komt het goed.
En zich vervolgens terugtrekt als het een beetje moeilijk wordt.
En dan krijgt ie ook nog complimenten omdat ie zo mooi schrijft.
Ik snap het serieus niet.
Je verwoordt precies het gevoel wat ik ook de hele tijd heb. Jolly zegt vrij weinig, alleen wat geblabla over principes en wat ego-oppoetserij over zijn werk en inkomen. Hij geen blijk van enige introspectie maar om een of andere reden worden zijn schrijfsels bejubeld? Ik zie het ook niet hoor. Misschien dat vrouwen op een vrouwenforum in katzwijm vallen als er een keer een man iets post?
dinsdag 24 april 2018 13:39
Dat.Xanthan schreef: ↑24-04-2018 13:17Je verwoordt precies het gevoel wat ik ook de hele tijd heb. Jolly zegt vrij weinig, alleen wat geblabla over principes en wat ego-oppoetserij over zijn werk en inkomen. Hij geen blijk van enige introspectie maar om een of andere reden worden zijn schrijfsels bejubeld? Ik zie het ook niet hoor. Misschien dat vrouwen op een vrouwenforum in katzwijm vallen als er een keer een man iets post?
En mss posten er hier heel veel vrouwen die toch liever eigenlijk de traditionele rolverdeling zien en vinden ze Jolly daarom een betrouwbare man, die zijn verantwoordelijkheden neemt?
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
dinsdag 24 april 2018 15:51
Nou er zullen ongetwijfeld vrouwen zijn die zo denken, maar ik vond het verhaal vooral vaag en kon niet duidelijk krijgen wat het probleem was. Vond het oprecht vervelend dat ik niet kon helpen, waarschijnlijk was dit ook niet de bedoeling. Maar aan de andere kant ik snap mannen sowieso niet
dinsdag 24 april 2018 19:25
Huh????
Vrouwen die in katzwijm vallen van een man die post vind ik al een idiote seksistische opmerking van een seksegenoot die kennelijk liever het op geslachtsorganen gooit dan op een verschil van mening en interpretatie. (Ik vind dat dus ook geen wijvengezeik maar dom geneuzel)
En hoe traditionele rolverdeling prefereren past in een verhaal van een man die bij zijn vrouw blijft ondanks dat ze keihard (te hard?) werkt en daar heel goed in is ontgaat mij ook. Zal ook wel een verschil van interpretatie zijn.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
dinsdag 24 april 2018 19:28
Ik vroeg me ook af als eea door een vrouw was gepost. Die was afgefakkeld met teksten als “gun jouw man een leukere vrouw” etc.Xanthan schreef: ↑24-04-2018 13:17Je verwoordt precies het gevoel wat ik ook de hele tijd heb. Jolly zegt vrij weinig, alleen wat geblabla over principes en wat ego-oppoetserij over zijn werk en inkomen. Hij geen blijk van enige introspectie maar om een of andere reden worden zijn schrijfsels bejubeld? Ik zie het ook niet hoor. Misschien dat vrouwen op een vrouwenforum in katzwijm vallen als er een keer een man iets post?
dinsdag 24 april 2018 19:29
Want jij bent zijn advocaat? Wat schattig!Kleurfoutje schreef: ↑22-04-2018 13:22Jolly heeft er voor gekozen om hier weg te blijven, reacties uitlokken helpt hem daarbij niet. Respecteer dat a.u.b.
dinsdag 24 april 2018 20:25
Dat heet inlevingsvermogen
dinsdag 24 april 2018 20:26
Ik snap het ook serieus niet. Kan wel een heel verhaal typen waarom niet, maar dat is waarschijnlijk ook ‘op de man’. Ik vond IkBedoelHetGoed namelijk spot on.Solomio schreef: ↑24-04-2018 08:41Ik vraag me vooral af hoe de reacties geweest waren als dit topic door een vrouw geopend was.
Ik vermoed namelijk dat het dan heel anders gelopen was.
Ik zie vooral iemand die onder het mom van 'een man van eer' en 'zo veel houden van' een situatie in stand houdt waarin iedereen ongelukkig is en de oplossing ligt vooral buiten hemzelf: even kort door de bocht moet zijn vrouw minder gaan werken, dan komt het goed.
En zich vervolgens terugtrekt als het een beetje moeilijk wordt.
En dan krijgt ie ook nog complimenten omdat ie zo mooi schrijft.
Ik snap het serieus niet.
dinsdag 24 april 2018 20:30
Wat dat laatste betreft: er werd nogal veel meegedacht over hoe Jolly-vrouw minder zou kunnen gaan werken.feow schreef: ↑24-04-2018 19:25Huh????
Vrouwen die in katzwijm vallen van een man die post vind ik al een idiote seksistische opmerking van een seksegenoot die kennelijk liever het op geslachtsorganen gooit dan op een verschil van mening en interpretatie. (Ik vind dat dus ook geen wijvengezeik maar dom geneuzel)
En hoe traditionele rolverdeling prefereren past in een verhaal van een man die bij zijn vrouw blijft ondanks dat ze keihard (te hard?) werkt en daar heel goed in is ontgaat mij ook. Zal ook wel een verschil van interpretatie zijn.
Maar dat Jolly mss minder zou kunnen gaan werken kwam beduidend minder ter sprake.
Dat zorgt voor mijn link met de traditionele rolverdeling.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
dinsdag 24 april 2018 20:30
ja moeder de gans
dinsdag 24 april 2018 20:30
Vond het wel een interessante invalshoek dat dit topic door een zakelijke workaholic wordt gepost ipv door een hormonale vrouw.HasseSimonsdochter schreef: ↑24-04-2018 19:28Ik vroeg me ook af als eea door een vrouw was gepost. Die was afgefakkeld met teksten als “gun jouw man een leukere vrouw” etc.
dinsdag 24 april 2018 20:43
redbulletje schreef: ↑24-04-2018 20:30Vond het wel een interessante invalshoek dat dit topic door een zakelijke workaholic wordt gepost ipv door een hormonale vrouw.
dinsdag 24 april 2018 20:48
Vind je dat echt? Je hebt zijn meerdere dramatische aftochten met vorige nicks allemaal gemist?redbulletje schreef: ↑24-04-2018 20:30Vond het wel een interessante invalshoek dat dit topic door een zakelijke workaholic wordt gepost ipv door een hormonale vrouw.
woensdag 25 april 2018 09:31
Dank!
(ik zeg er verder weinig meer over, want dan drukt er blijkbaar iemand op de strafknop, maar blij te merken dat meer mensen zagen dat de reacties wel erg meebogen met TO en heb me ook afgevraagd of dat ligt aan de sekse)
woensdag 2 mei 2018 12:15
Voordeel van niet op anoniem gaan is dat je nog even ergens op kan terug komen. Voor wie het mocht boeien: ik heb een aantal adviezen uit dit topic ter hand genomen, en hoewel ik niet bij voorbaat al te optimistisch ga zijn, het lijkt er toch op dat we voor het eerst in jaren een serieuze doorbraak aan het maken zijn. Ten goede. Niet bepaald zonder bloed, zweet en tranen, maar dat lijkt me altijd beter dan onverschilligheid.
Ik ben bang dat ik niet nauwkeurig genoeg weet wie wat gezegd heeft dat nuttig is gebleken, wat misschien wel goed is te melden is dat zowel "aardige" als bepaald minder aardige reacties wel degelijk zinvol zijn geweest en voor de toekomst zinvol lijken te gaan zijn.
Voor degenen die medelijden hebben met mijn partner, ik heb die boodschap over gebracht.
Dit is geen poging dit topic nieuw leven in te blazen overigens, het niet meer mee doen met de discussies op dit forum blijkt heilzaam. Maar ik heb vaak de ergernis gelezen in topics waar een TO zich niet meer meldt en niet meer een korte update geeft, dus daar wilde ik niet aan mee doen. Ik heb mijn best gedaan, niet erg succesvol volgens sommigen , me in dit topic maximaal luisterend en open op te stellen, zonder weerwoord te geven en zonder vooringenomenheid te luisteren, ook naar reacties die bepaald niet erg aardig waren. Ik wil dat ook als afronding doen door nogmaals iedereen te bedanken die de tijd heeft genomen en de energie heeft besteed aan reageren vanuit, wat ik meen te mogen begrijpen, oprechte goede bedoelingen (zo niet naar mij, dan toch naar mijn gezin )
Ik ben bang dat ik niet nauwkeurig genoeg weet wie wat gezegd heeft dat nuttig is gebleken, wat misschien wel goed is te melden is dat zowel "aardige" als bepaald minder aardige reacties wel degelijk zinvol zijn geweest en voor de toekomst zinvol lijken te gaan zijn.
Voor degenen die medelijden hebben met mijn partner, ik heb die boodschap over gebracht.
Dit is geen poging dit topic nieuw leven in te blazen overigens, het niet meer mee doen met de discussies op dit forum blijkt heilzaam. Maar ik heb vaak de ergernis gelezen in topics waar een TO zich niet meer meldt en niet meer een korte update geeft, dus daar wilde ik niet aan mee doen. Ik heb mijn best gedaan, niet erg succesvol volgens sommigen , me in dit topic maximaal luisterend en open op te stellen, zonder weerwoord te geven en zonder vooringenomenheid te luisteren, ook naar reacties die bepaald niet erg aardig waren. Ik wil dat ook als afronding doen door nogmaals iedereen te bedanken die de tijd heeft genomen en de energie heeft besteed aan reageren vanuit, wat ik meen te mogen begrijpen, oprechte goede bedoelingen (zo niet naar mij, dan toch naar mijn gezin )
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)