Relaties
alle pijlers
Goede relatie en toch telkens kriebels voor anderen
zaterdag 6 september 2008 om 19:01
Al sinds het begin van mijn relatie 3.5 jaar geleden heb ik eigenlijk voortdurend wel kriebels voor iemand anders. Dat is niet een specifiek iemand, maar het zijn inmiddels al bijna tien mannen geweest. Is dit normaal...?
Ik noem het expres 'kriebels', omdat het volgens mij geen echte verliefdheid is met alles erop en eraan, maar het is wel meer dan 'veel genegenheid voelen'. Ik fantaseer over degene die op dat moment eigenlijk 'naast' mijn vriend in mijn leven is. Ik denk er meerdere keren per dag aan en droom ook regelmatig over die persoon. Het kunnen zowel mannen uit mijn nabije omgeving zijn die ik goed ken, als mannen die ik ergens ontmoet en niet meer dan een paar keer heb gezien of gesproken. Zoals ik al zei, is dit eigenlijk al vanaf het begin van mijn huidige relatie zo. Ik rol van de ene kriebel in de andere! Ik heb het overigens nog nooit een van deze personen verteld, en heb altijd gewacht totdat het weer overging (varierend van weken tot bijna een jaar).
Mijn vriend is de allerliefste, we delen alles met elkaar en hoewel we een paar keer door een flinke dip zijn gegaan, gaat alles nu prima en denken we erover om samen te gaan wonen. Ik hou van hem en kan me een leven zonder hem niet voorstellen!
Niets aan de hand zou je dus zeggen, geniet ervan en doe er niets mee. Maar waarom voelt het dan toch als een guilty pleasure?
Ik noem het expres 'kriebels', omdat het volgens mij geen echte verliefdheid is met alles erop en eraan, maar het is wel meer dan 'veel genegenheid voelen'. Ik fantaseer over degene die op dat moment eigenlijk 'naast' mijn vriend in mijn leven is. Ik denk er meerdere keren per dag aan en droom ook regelmatig over die persoon. Het kunnen zowel mannen uit mijn nabije omgeving zijn die ik goed ken, als mannen die ik ergens ontmoet en niet meer dan een paar keer heb gezien of gesproken. Zoals ik al zei, is dit eigenlijk al vanaf het begin van mijn huidige relatie zo. Ik rol van de ene kriebel in de andere! Ik heb het overigens nog nooit een van deze personen verteld, en heb altijd gewacht totdat het weer overging (varierend van weken tot bijna een jaar).
Mijn vriend is de allerliefste, we delen alles met elkaar en hoewel we een paar keer door een flinke dip zijn gegaan, gaat alles nu prima en denken we erover om samen te gaan wonen. Ik hou van hem en kan me een leven zonder hem niet voorstellen!
Niets aan de hand zou je dus zeggen, geniet ervan en doe er niets mee. Maar waarom voelt het dan toch als een guilty pleasure?
zaterdag 6 september 2008 om 21:12
Gebruik die kriebels als brandstof voor je eigen relatie. Je brengt immers weer wat vrolijkheid in de relatie
En ach guilty pleasures....misschien zijn we geindoctrineerd met het idee dat we van 1 iemand zijn en die ene persoon in alle facetten 'trouw' moeten zijn. Heb ooit van iemand gehoord dat het gezond is om sommige geheime genoegen voor jezelf te houden. Je hoeft niet alles te delen met iedereen. Blijf lekker trouw aan jezelf dan veranderen de guilty pleasures in your own pleasures
En ach guilty pleasures....misschien zijn we geindoctrineerd met het idee dat we van 1 iemand zijn en die ene persoon in alle facetten 'trouw' moeten zijn. Heb ooit van iemand gehoord dat het gezond is om sommige geheime genoegen voor jezelf te houden. Je hoeft niet alles te delen met iedereen. Blijf lekker trouw aan jezelf dan veranderen de guilty pleasures in your own pleasures
dinsdag 9 september 2008 om 16:36
Ach zolang je zeker weet dat het niet genoeg kriebels zijn om vreemd te gaan zou ik me er niet al te druk om maken. Weet je vriend hier trouwens van?
Toch zou ik me er zelf ook niet echt prettig bijvoelen, ik zou wel even goed bij mezelf nagaan of je wel goed zit bij je vriend zeg maar, of je daar echt de rest van je leven mee wilt delen.
Succes!
Toch zou ik me er zelf ook niet echt prettig bijvoelen, ik zou wel even goed bij mezelf nagaan of je wel goed zit bij je vriend zeg maar, of je daar echt de rest van je leven mee wilt delen.
Succes!
...
dinsdag 9 september 2008 om 17:42
Ik herken 't wel. En hoe gek 't ook klinkt: het heeft niks met die mannen te maken, ze zijn slechts symbolen. Van aandacht, bevestiging, goedkeuring. In mijn geval tenminste. Heb nu ruim 13 jaar een relatie, maar regelmatig zijn er ook mannen die ik leuk vind, waar ik kriebels voor voel. Een paar jaar geleden ontspoorde dat een keer. En eerlijk gezegd vind ik 't ook heerlijk om een crush te hebben op iemand. Heerlijk gevoel. Ik zoek het ook steeds weer op.
Ik las pas ook wel iets herkenbaars in het boek Dertigersdillema's. Daar stond ook een stukje in over relaties en de rol van kiezen. Dat als je een relatie met de een hebt, er dus een heleboel zijn waar je dus niks mee hebt. En dat kun je zien als een gemis. Met je vriend weet je ook wat je hebt. Dat is heel fijn, maar niet zo spannend. En die spanning ga je dan toch weer zoeken.
Ik las pas ook wel iets herkenbaars in het boek Dertigersdillema's. Daar stond ook een stukje in over relaties en de rol van kiezen. Dat als je een relatie met de een hebt, er dus een heleboel zijn waar je dus niks mee hebt. En dat kun je zien als een gemis. Met je vriend weet je ook wat je hebt. Dat is heel fijn, maar niet zo spannend. En die spanning ga je dan toch weer zoeken.
dinsdag 9 september 2008 om 22:59
quote:ladybass schreef op 09 september 2008 @ 17:42:
En hoe gek 't ook klinkt: het heeft niks met die mannen te maken, ze zijn slechts symbolen. Van aandacht, bevestiging, goedkeuring.
En eerlijk gezegd vind ik 't ook heerlijk om een crush te hebben op iemand. Heerlijk gevoel. Ik zoek het ook steeds weer op.
Dat als je een relatie met de een hebt, er dus een heleboel zijn waar je dus niks mee hebt. En dat kun je zien als een gemis. Met je vriend weet je ook wat je hebt. Dat is heel fijn, maar niet zo spannend. En die spanning ga je dan toch weer zoeken.
Bovenstaande zinnen even uit je bericht gehaald, ladybass. Erg herkenbaar! Ik denk ook meer dat het om de aandacht gaat, het een-klein-beetje-flirten, bevestiging vinden in dat heerlijke gevoel. Want dat vind ik het ook, heerlijk! Lekker dagdromen, fantaseren en idealiseren (maar gelukkig wel met een realistische kijk in mijn achterhoofd).
Soms voelt het gebrek aan spanning inderdaad als een gemis. 'Wat kan ik allemaal nog meer hebben? Wat maak ik nu allemaal NIET mee?' Maar dat weegt niet op tegen de relatie die ik nu heb. Het schuldgevoel komt denk ik voort uit het feit dat ik het alleen al durf om verder te kijken dan mijn vriend. Is dat goed? Tja... ik wil hem niet kwijt, dat moet genoeg zeggen, zou ik denken. Pieker, pieker...
En hoe gek 't ook klinkt: het heeft niks met die mannen te maken, ze zijn slechts symbolen. Van aandacht, bevestiging, goedkeuring.
En eerlijk gezegd vind ik 't ook heerlijk om een crush te hebben op iemand. Heerlijk gevoel. Ik zoek het ook steeds weer op.
Dat als je een relatie met de een hebt, er dus een heleboel zijn waar je dus niks mee hebt. En dat kun je zien als een gemis. Met je vriend weet je ook wat je hebt. Dat is heel fijn, maar niet zo spannend. En die spanning ga je dan toch weer zoeken.
Bovenstaande zinnen even uit je bericht gehaald, ladybass. Erg herkenbaar! Ik denk ook meer dat het om de aandacht gaat, het een-klein-beetje-flirten, bevestiging vinden in dat heerlijke gevoel. Want dat vind ik het ook, heerlijk! Lekker dagdromen, fantaseren en idealiseren (maar gelukkig wel met een realistische kijk in mijn achterhoofd).
Soms voelt het gebrek aan spanning inderdaad als een gemis. 'Wat kan ik allemaal nog meer hebben? Wat maak ik nu allemaal NIET mee?' Maar dat weegt niet op tegen de relatie die ik nu heb. Het schuldgevoel komt denk ik voort uit het feit dat ik het alleen al durf om verder te kijken dan mijn vriend. Is dat goed? Tja... ik wil hem niet kwijt, dat moet genoeg zeggen, zou ik denken. Pieker, pieker...
donderdag 11 september 2008 om 18:53
Who er is iemand met dezelfde "kwaal " als ik........ik dacht dat ik de enige was die zo achterlijk is om steeds kriebels voor een ander te hebben terwijl ik de liefste en leukste man van de hele wereld heb. Waanzin toch ? En ook ik kan niet uitleggen waarom ik het kennelijk nodig heb om steeds maar weer "verliefd" te worden. Niet dat ik er iets mee doe en het gaat ook iedere keer vanzelf over, de ene duurt wat langer dan de ander, maar wat een verspilling van tijd en energie.
donderdag 11 september 2008 om 19:32
quote:Frahim schreef op 09 september 2008 @ 16:18:
Ach ja, ik maak me waarschijnlijk ook druk om niets... Maar tóch zit het me telkens dwars. Zit er dan iets scheef in mijn koppie wat dat betreft?
Als je gelukkig bent met je huidige relatie, je hebt verder geen behoefte om verder te kijken maar je voelt wel kriebels bij anderen, ja leuk toch? Jij kunt het beste inschatten of je je in een gevarenzone bevindt door die kriebels. Als je alleen geniet van de aandacht en meer niet, dan is er niks aan de hand lijkt mij.
Maar als je je grenzen gaat opzoeken met die mannen dan zet je je relatie op het stel.
Als er niks aan de hand is, dan is het enige dat er 'mis' is in je koppie dat je jezelf hierom veroordeelt.
Ach ja, ik maak me waarschijnlijk ook druk om niets... Maar tóch zit het me telkens dwars. Zit er dan iets scheef in mijn koppie wat dat betreft?
Als je gelukkig bent met je huidige relatie, je hebt verder geen behoefte om verder te kijken maar je voelt wel kriebels bij anderen, ja leuk toch? Jij kunt het beste inschatten of je je in een gevarenzone bevindt door die kriebels. Als je alleen geniet van de aandacht en meer niet, dan is er niks aan de hand lijkt mij.
Maar als je je grenzen gaat opzoeken met die mannen dan zet je je relatie op het stel.
Als er niks aan de hand is, dan is het enige dat er 'mis' is in je koppie dat je jezelf hierom veroordeelt.
vrijdag 12 september 2008 om 10:43
quote:Beaunotty schreef op 11 september 2008 @ 18:53:
En ook ik kan niet uitleggen waarom ik het kennelijk nodig heb om steeds maar weer "verliefd" te worden.
Wat een verspilling van tijd en energie.Inderdaad! Ik snap niet waarom het me telkens weer ´overkomt´. Vaak is het zelfs alleen maar lastig! Het kost enorm veel energie want je hoofd en lichaam maken overuren... Liever zou ik gewoon weer verliefd worden op mijn vriend (waar ik wel onrzettend van hou, maar das geen verliefdheid), maar ja...
En ook ik kan niet uitleggen waarom ik het kennelijk nodig heb om steeds maar weer "verliefd" te worden.
Wat een verspilling van tijd en energie.Inderdaad! Ik snap niet waarom het me telkens weer ´overkomt´. Vaak is het zelfs alleen maar lastig! Het kost enorm veel energie want je hoofd en lichaam maken overuren... Liever zou ik gewoon weer verliefd worden op mijn vriend (waar ik wel onrzettend van hou, maar das geen verliefdheid), maar ja...
