Relaties
alle pijlers
Haal ik agressie in mensen naar boven??
vrijdag 6 november 2009 om 00:49
Hallo allemaal,
Ik heb een relatie issue..die ik graag even kwijt wil omdat ik benieuwd ben of ik te ver ga, te veel vraag, te moeilijk doe, benieuwd ben naar meningen van anderen en misschien wat advies.
Het is namelijk zo..
Ik heb nu eigenlijk nog niet zo heel lang een relatie met iemand, 9 maanden ongeveer en we hebben een hele heftige relatie.
Toen we elkaar hadden ontmoet en gedate was er een enorme klik en aantrekkingskracht. We hebben ons beiden erg in de relatie gestort door al snel samen te wonen en veel samen te zijn. Na een poos kregen we regelmatig enorme heftige ruzies die erg slopend waren en veel vertrouwen kapot maakten (bij mij in ieder geval).
Er waren dingen gezegd en gedaan die echt not done zijn en die mij erg hebben geraakt. Dat zijn dan dingen die gezegd zijn maar ook fysiek. Dit heeft heel lang geduurd, het vreemde is ook dat ik door de ruzies juist meer naar hem "zocht" en bij hem wou blijven ipv de relatie beeindigen.
In de ruzies zijn ook dingen gezegd over mijn verleden waardoor ik erg aan mezelf ben gaan twijfelen. Ik ben mishandeld door mijn moeder en mijn eerste vriendje waar ik ruim 6 jaar een relatie mee heb gehad, had er ook een handje van om te slaan etc. Ik had toen uiteindelijk voor mezelf gekozen en een punt achter die relatie gezet.
Nu ben ik dus weer in een relatie beland waarvan ik kan zeggen dat er gewoon weer agressie is fysiek maar ook geestelijk.
In ruzies heeft hij gezegd dat het wel vreemd is dat ik dit zo veel meemaak en dat ik me moest gaan afvragen of dit dan niet aan mij ligt en of ik dit dan niet in mensen naar boven haal dat ze me willen slaan, duwen, maakt niet uit maar me fysiek gaan "aanvallen". Ik ben hier erg door geschrokken en vraag me dus af of het dan echt aan mij ligt dat mensen dit doen, hij is nu al de 3e persoon die dit doet. Mij is altijd verteld dat dit niet aan mij ligt, maar dat mensen zelf "de keuze" maken om fysiek agressief te worden. Maar ik twijfel nu echt of het dan niet gewoon aan mij ligt en of ik het in mensen naar boven haal.. dat is toch vreselijk? Als ik door te zijn wie ik ben mensen agressief maak.. zo ver dat ze me ook daadwerkelijk pijn gaan doen?
Maar doordat hij hier zo over denkt kan ik ook niet meer over mijn verleden met hem praten als ik er mee zit. Ik voel daar geen ruimte of mogelijkheid voor. (want..ik stel me aan, het ligt aan mij dus moet niet zeuren)
Wat ik heb meegemaakt heeft natuurlijk wondjes achtergelaten, ik vertrouw mensen niet meteen 100%, ik twijfel erg aan mezelf, vraag me vaak af of ik me niet aanstel en of ik het me misschien niet verbeeld heb maar ook over wie en hoe ik ben. Ik vind normale dagelijkse dingen soms moeilijk om me er toe te zetten als het niet goed met me gaat.
Ook vind ik mezelf een love-addict. Ik ben constant op zoek naar echte liefde, echt vertrouwen, echte intimiteit, bevestiging dat iemand van me houd, me beschermt, voor mij gaat en het goed vind zoals ik ben.
Doordat ik zo op zoek ben naar onvoorwaardelijke echte liefde vergeet ik mezelf, klinkt heel krom maar ik ga maar door en ga maar door, hoe vaak of hoe veel iemand me ook kwetst, ik vergeef het diegene, blijf bij diegene en probeer het nog maar een keer. Dat is dus precies wat ik nu in deze relatie ook doe.
Na die enorme ruzies ging het een poos erg goed tussen ons, we hadden het leuk samen, konden over dingen praten, het was gewoon fijn en normaal. Voor mijn gevoel kon ik weer iets met hem opbouwen en mijn vertrouwen laten groeien.
Alleen dat is dus niet zo want deze week is de bom weer gebarsten.
Het duurt bij mij vrij lang voordat ik iemand 100% kan vertrouwen, dat moet echt groeien en kost gewoon wat tijd.
Nu is het dus zo dat ik het niet leuk vind als hij zonder mij uitgaat naar een discotheek. Misschien komt dat erg claimerig over maar ik laat hem in andere dingen gewoon vrij.
Hij kan gewoon zonder problemen afspreken met vrienden zonder mij, hij kan lekker een avondje in de kroeg zitten en met zn vrienden praten, dat is allemaal geen probleem.
Maar waar ik dus wel moeite mee heb is zonder mij uitgaan naar een of andere discotheek. Hij heeft me verteld over zijn verleden met relaties, hij ging bij elke relatie vreemd, en maakte vaak misbruik van relaties/vrouwen, gebruikte ze voor de seks en ging halve relaties aan.
Door dat ik dat weet vind ik het moeilijk als hij zonder mij naar een discotheek gaat, ik weet hoe hij omgaat met vrouwen, dat is best flirterig en hij heeft iets waardoor vrouwen hem wel interessant vinden.
Ik heb zoiets van zet jezelf niet in een situatie waarin iets kan gebeuren wat je eigenlijk niet wilt of wat ik in ieder geval niet pik. In een discotheek ligt de verleiding gewoon wat hoger en dan vooral met wat drankjes op. Maar hij vind het heel erg dat ik dat niet leuk vind en heeft er een hele grote ruzie over gemaakt, echt abnormaal dramatisch. Ik zou het begrijpen als ik hem zou claimen en hij niets mag van mij zonder mij maar dat is dus niet het geval.
Ook vind hij het niet leuk dat ik het niet echt leuk vind als hij met een meid wat wilt gaan drinken die hij net kent, want het is dus zo dat een meisje waar hij voor zijn werk wel eens wat moet afleveren heeft gevraagd of hij wat met haar wilt drinken en dat wilt hij. Alleen ik voel me daar niet lekker bij.. ik ken haar niet en vind het geen fijn idee. Laatst vroeg een jongen aan mij of ik wat met hem wil drinken in de kroeg, ik ken die jongen niet heel goed dus ik zei nee liever niet.
Maar vraag ik nu dan teveel aan hem? Ben ik hier abnormaal in? Hij zegt dat ik de enigste ben die daar moeilijk over doet, vriendinnen waarmee ik er over gepraat heb vinden die dingen ook niet leuk.. maar toch nu vraag ik me dus af of ik dan echt teveel vraag, te moeilijk doe, te veel eis? Dat wil ik echt graag weten.
Hij heeft er zon grote ruzie over gemaakt dat alles wat we weer hadden opgebouwd weer helemaal naar de klote is om het zo maar te zeggen. Hij zei dat hij heel dicht bij vreemd gaan staat en hij heeft me aan mn keel de kamer door gesleurd en het bed op gesmeten, had daarna spijt merkte ik aan hem en is vertrokken.
Ik weet niet meer wat ik nu moet doen. Ik heb het gevoel dat ik gewoon niets met hem kan, ik kan niet op hem bouwen, ik kan niets met hem samen opbouwen en vertrouwen in hem word steeds weer een beetje afgebroken. Ik ga er echt aan onder door op deze manier. Maar wat me op de been houd om door te gaan met de relatie is doordat ik weet hoe we het ook kunnen hebben samen. Tot dat hij weer omslaat en ik alleen maar slecht ben in zijn ogen en zijn leven verpest. Het is heel bizar hoe hij opeens kan omslaan van een lieve, leuke, gezellige, fijne vent naar een haatdragende, egoistische, agressieve puber.
Nou ik stop maar met mijn verhaal want het word wel erg lang zo
In ieder geval bedankt voor het lezen!!
Ik heb een relatie issue..die ik graag even kwijt wil omdat ik benieuwd ben of ik te ver ga, te veel vraag, te moeilijk doe, benieuwd ben naar meningen van anderen en misschien wat advies.
Het is namelijk zo..
Ik heb nu eigenlijk nog niet zo heel lang een relatie met iemand, 9 maanden ongeveer en we hebben een hele heftige relatie.
Toen we elkaar hadden ontmoet en gedate was er een enorme klik en aantrekkingskracht. We hebben ons beiden erg in de relatie gestort door al snel samen te wonen en veel samen te zijn. Na een poos kregen we regelmatig enorme heftige ruzies die erg slopend waren en veel vertrouwen kapot maakten (bij mij in ieder geval).
Er waren dingen gezegd en gedaan die echt not done zijn en die mij erg hebben geraakt. Dat zijn dan dingen die gezegd zijn maar ook fysiek. Dit heeft heel lang geduurd, het vreemde is ook dat ik door de ruzies juist meer naar hem "zocht" en bij hem wou blijven ipv de relatie beeindigen.
In de ruzies zijn ook dingen gezegd over mijn verleden waardoor ik erg aan mezelf ben gaan twijfelen. Ik ben mishandeld door mijn moeder en mijn eerste vriendje waar ik ruim 6 jaar een relatie mee heb gehad, had er ook een handje van om te slaan etc. Ik had toen uiteindelijk voor mezelf gekozen en een punt achter die relatie gezet.
Nu ben ik dus weer in een relatie beland waarvan ik kan zeggen dat er gewoon weer agressie is fysiek maar ook geestelijk.
In ruzies heeft hij gezegd dat het wel vreemd is dat ik dit zo veel meemaak en dat ik me moest gaan afvragen of dit dan niet aan mij ligt en of ik dit dan niet in mensen naar boven haal dat ze me willen slaan, duwen, maakt niet uit maar me fysiek gaan "aanvallen". Ik ben hier erg door geschrokken en vraag me dus af of het dan echt aan mij ligt dat mensen dit doen, hij is nu al de 3e persoon die dit doet. Mij is altijd verteld dat dit niet aan mij ligt, maar dat mensen zelf "de keuze" maken om fysiek agressief te worden. Maar ik twijfel nu echt of het dan niet gewoon aan mij ligt en of ik het in mensen naar boven haal.. dat is toch vreselijk? Als ik door te zijn wie ik ben mensen agressief maak.. zo ver dat ze me ook daadwerkelijk pijn gaan doen?
Maar doordat hij hier zo over denkt kan ik ook niet meer over mijn verleden met hem praten als ik er mee zit. Ik voel daar geen ruimte of mogelijkheid voor. (want..ik stel me aan, het ligt aan mij dus moet niet zeuren)
Wat ik heb meegemaakt heeft natuurlijk wondjes achtergelaten, ik vertrouw mensen niet meteen 100%, ik twijfel erg aan mezelf, vraag me vaak af of ik me niet aanstel en of ik het me misschien niet verbeeld heb maar ook over wie en hoe ik ben. Ik vind normale dagelijkse dingen soms moeilijk om me er toe te zetten als het niet goed met me gaat.
Ook vind ik mezelf een love-addict. Ik ben constant op zoek naar echte liefde, echt vertrouwen, echte intimiteit, bevestiging dat iemand van me houd, me beschermt, voor mij gaat en het goed vind zoals ik ben.
Doordat ik zo op zoek ben naar onvoorwaardelijke echte liefde vergeet ik mezelf, klinkt heel krom maar ik ga maar door en ga maar door, hoe vaak of hoe veel iemand me ook kwetst, ik vergeef het diegene, blijf bij diegene en probeer het nog maar een keer. Dat is dus precies wat ik nu in deze relatie ook doe.
Na die enorme ruzies ging het een poos erg goed tussen ons, we hadden het leuk samen, konden over dingen praten, het was gewoon fijn en normaal. Voor mijn gevoel kon ik weer iets met hem opbouwen en mijn vertrouwen laten groeien.
Alleen dat is dus niet zo want deze week is de bom weer gebarsten.
Het duurt bij mij vrij lang voordat ik iemand 100% kan vertrouwen, dat moet echt groeien en kost gewoon wat tijd.
Nu is het dus zo dat ik het niet leuk vind als hij zonder mij uitgaat naar een discotheek. Misschien komt dat erg claimerig over maar ik laat hem in andere dingen gewoon vrij.
Hij kan gewoon zonder problemen afspreken met vrienden zonder mij, hij kan lekker een avondje in de kroeg zitten en met zn vrienden praten, dat is allemaal geen probleem.
Maar waar ik dus wel moeite mee heb is zonder mij uitgaan naar een of andere discotheek. Hij heeft me verteld over zijn verleden met relaties, hij ging bij elke relatie vreemd, en maakte vaak misbruik van relaties/vrouwen, gebruikte ze voor de seks en ging halve relaties aan.
Door dat ik dat weet vind ik het moeilijk als hij zonder mij naar een discotheek gaat, ik weet hoe hij omgaat met vrouwen, dat is best flirterig en hij heeft iets waardoor vrouwen hem wel interessant vinden.
Ik heb zoiets van zet jezelf niet in een situatie waarin iets kan gebeuren wat je eigenlijk niet wilt of wat ik in ieder geval niet pik. In een discotheek ligt de verleiding gewoon wat hoger en dan vooral met wat drankjes op. Maar hij vind het heel erg dat ik dat niet leuk vind en heeft er een hele grote ruzie over gemaakt, echt abnormaal dramatisch. Ik zou het begrijpen als ik hem zou claimen en hij niets mag van mij zonder mij maar dat is dus niet het geval.
Ook vind hij het niet leuk dat ik het niet echt leuk vind als hij met een meid wat wilt gaan drinken die hij net kent, want het is dus zo dat een meisje waar hij voor zijn werk wel eens wat moet afleveren heeft gevraagd of hij wat met haar wilt drinken en dat wilt hij. Alleen ik voel me daar niet lekker bij.. ik ken haar niet en vind het geen fijn idee. Laatst vroeg een jongen aan mij of ik wat met hem wil drinken in de kroeg, ik ken die jongen niet heel goed dus ik zei nee liever niet.
Maar vraag ik nu dan teveel aan hem? Ben ik hier abnormaal in? Hij zegt dat ik de enigste ben die daar moeilijk over doet, vriendinnen waarmee ik er over gepraat heb vinden die dingen ook niet leuk.. maar toch nu vraag ik me dus af of ik dan echt teveel vraag, te moeilijk doe, te veel eis? Dat wil ik echt graag weten.
Hij heeft er zon grote ruzie over gemaakt dat alles wat we weer hadden opgebouwd weer helemaal naar de klote is om het zo maar te zeggen. Hij zei dat hij heel dicht bij vreemd gaan staat en hij heeft me aan mn keel de kamer door gesleurd en het bed op gesmeten, had daarna spijt merkte ik aan hem en is vertrokken.
Ik weet niet meer wat ik nu moet doen. Ik heb het gevoel dat ik gewoon niets met hem kan, ik kan niet op hem bouwen, ik kan niets met hem samen opbouwen en vertrouwen in hem word steeds weer een beetje afgebroken. Ik ga er echt aan onder door op deze manier. Maar wat me op de been houd om door te gaan met de relatie is doordat ik weet hoe we het ook kunnen hebben samen. Tot dat hij weer omslaat en ik alleen maar slecht ben in zijn ogen en zijn leven verpest. Het is heel bizar hoe hij opeens kan omslaan van een lieve, leuke, gezellige, fijne vent naar een haatdragende, egoistische, agressieve puber.
Nou ik stop maar met mijn verhaal want het word wel erg lang zo
In ieder geval bedankt voor het lezen!!
vrijdag 6 november 2009 om 00:58
Ga ajb weg bij deze man en neem contact op met een hulpverlener (psycholoog, maatschappelijk werk, huiselijk geweld).
Dit is geen gezonde relatie en gaat het ook nooit worden. Niemand heeft het recht je fysiek of emotioneel pijn te doen. Dat jij dat op zou roepen is bull shit! Dit is wat jij gewend bent, daarom kom je steeds bij dit soort types terecht.
Dit is geen gezonde relatie en gaat het ook nooit worden. Niemand heeft het recht je fysiek of emotioneel pijn te doen. Dat jij dat op zou roepen is bull shit! Dit is wat jij gewend bent, daarom kom je steeds bij dit soort types terecht.
vrijdag 6 november 2009 om 01:00
Meisje, niemand mag jou slaan. Fysieke of geestelijke mishandeling mag niet. Moge dat duidelijk zijn. Iemand die dat doet, is een enorme loser en hoewel je wellicht iemand hopeloos kan maken, hoeft dat niet te resulteren in slaan. Jij bent daar dus NIET verantwoordelijk voor.
Waar je WEL verantwoordelijk voor bent is dat jij zelf het soort mannen opzoekt die dit doen. Het maakt je daarmee ongeschikt voor een gezonde relatie. Je hebt immers niet het vermogen om iemand redelijk te beoordelen en voor jezelf te zorgen.
De mannen in jouw leven zoeken hetzelfde als jij. Continue egostreling uit grote onzekerheid.
Wat hij nu allemaal doet interesseert me eigenlijk niet. Het enige wat telt is wat jij wil. Je bent immers volledig verantwoordelijk voor jezelf, je leven, je lijf, en je geluk. Je laat het wel of niet gebeuren. Wat wil je? Met daarin acht nemende dat je niet alles kunt hebben. Dwz, of deze mannen, of jezelf.
Waar je WEL verantwoordelijk voor bent is dat jij zelf het soort mannen opzoekt die dit doen. Het maakt je daarmee ongeschikt voor een gezonde relatie. Je hebt immers niet het vermogen om iemand redelijk te beoordelen en voor jezelf te zorgen.
De mannen in jouw leven zoeken hetzelfde als jij. Continue egostreling uit grote onzekerheid.
Wat hij nu allemaal doet interesseert me eigenlijk niet. Het enige wat telt is wat jij wil. Je bent immers volledig verantwoordelijk voor jezelf, je leven, je lijf, en je geluk. Je laat het wel of niet gebeuren. Wat wil je? Met daarin acht nemende dat je niet alles kunt hebben. Dwz, of deze mannen, of jezelf.
vrijdag 6 november 2009 om 01:01
Ga alsjeblieft weg daar. Ik zeg het niet snel, eigenlijk nooit, maar aan je keel de kamer doorgesleurd en op het bed gesmeten?
Foute, foute boel.
Je verdiend echt beter, hoe enorm cliché dit ook klinkt. Het lijkt alsof je niet beter kent dan dit soort relaties (ook met oa je moeder maar relaties, liefdes of familie, horen nooit zo (met fysieke pijn) te lopen. Nooit. Helemaal nooit. Snap je dat?
Nooit.
Er hoeft niet eens een vraag te zijn van jouw kant, of jij dat misschien uit lokt. Niemand, niemand heeft ooit het recht om ook maar 1 vinger naar je uit te steken. Al zou je hem/haar beschuldigen van weet-ik-veel-wat. Als iemand je respecteert ondanks je slechte bui/gekke uitspraken, dan lopen ze een blokje om en in het ergste geval stoppen ze ermee om een relatie met je te hebben. Maar NOOIT fysiek geweld.
Verder, je stelt totaal geen rare 'eisen', mbt dat uitgaan in discotheek. Dat hij dat desondanks op jouw bordje schuift..
Geeft wel weer aan hoe scheef de verhoudingen zijn.
Ik hoop echt dat je sterk genoeg bent om hier een einde mee te maken. Door weg te gaan en jezelf te leren kennen en waarderen. Vooral dat laatste.
Foute, foute boel.
Je verdiend echt beter, hoe enorm cliché dit ook klinkt. Het lijkt alsof je niet beter kent dan dit soort relaties (ook met oa je moeder maar relaties, liefdes of familie, horen nooit zo (met fysieke pijn) te lopen. Nooit. Helemaal nooit. Snap je dat?
Nooit.
Er hoeft niet eens een vraag te zijn van jouw kant, of jij dat misschien uit lokt. Niemand, niemand heeft ooit het recht om ook maar 1 vinger naar je uit te steken. Al zou je hem/haar beschuldigen van weet-ik-veel-wat. Als iemand je respecteert ondanks je slechte bui/gekke uitspraken, dan lopen ze een blokje om en in het ergste geval stoppen ze ermee om een relatie met je te hebben. Maar NOOIT fysiek geweld.
Verder, je stelt totaal geen rare 'eisen', mbt dat uitgaan in discotheek. Dat hij dat desondanks op jouw bordje schuift..
Geeft wel weer aan hoe scheef de verhoudingen zijn.
Ik hoop echt dat je sterk genoeg bent om hier een einde mee te maken. Door weg te gaan en jezelf te leren kennen en waarderen. Vooral dat laatste.
vrijdag 6 november 2009 om 01:05
Nee. Slaan mag niet, punt uit. Als jij het slechtste in hem naar boven zou halen, zou hij gewoon weg moeten gaan bij jou en niet zo zielig dit als reden geven. Ik denk dat hij je onzekerheid proeft. Je schrijft dat je gewend bent om te slaan. Hij weet dit waarschijnlijk en dat je het ook pikt. Maar hij moet eerst wel een grens over om je te slaan en dat heeft hij al gedaan.
Jij verdient beter. Een man die je tenminste niet slaat en je niet zo doet voelen. Kijk in de spiegel: verdien jij dit?
Jij verdient beter. Een man die je tenminste niet slaat en je niet zo doet voelen. Kijk in de spiegel: verdien jij dit?
vrijdag 6 november 2009 om 01:08
ik heb het niet helemaal gelezen, de eerste lappen tekst vertelden mij al genoeg.
Daar ga jij niet gelukkig mee worden en als hij je aanvalt op dingen die jij hem in vertrouwen hebt verteld en die kwetsbaar zijn dan vind ik dat die gast je mentaal aanrandt. Heel slecht!
Deze relatie is niet verrijkend maar slopend
Daar ga jij niet gelukkig mee worden en als hij je aanvalt op dingen die jij hem in vertrouwen hebt verteld en die kwetsbaar zijn dan vind ik dat die gast je mentaal aanrandt. Heel slecht!
Deze relatie is niet verrijkend maar slopend
wie van orde en netheid houdt, is te lui om te zoeken.
vrijdag 6 november 2009 om 01:19
Ook ik heb niet alles gelezen, maar meer dan voldoende om je dit te zeggen.
Hij wil je schuldig laten voelen, jou de oorzaak laten zijn van zijn uitbarstingen.... want ja, jij wekt nu eenmaal agressie op. Hoe kun je nog meer de feiten verdraaien???
Ik geloof het niet, maar laten we hier even van uit gaan: Jij wekt mogelijk agressie op, maar NORMALE, VOLWASSEN mensen moeten zich kunnen beheersen. Kunnen ze dat niet, dan zijn het hele foute mensen. Helaas heb jij deze al vaker getroffen, dat kan pech zijn, maar ook een resultaat van je opvoeding.
Zoek alsjeblieft hulp, ga zsm bij hem weg. Iemand slaan, bij zijn keel pakken, je duwen, uitschelden, je kleineren, je onzeker maken..... het zijn allemaal dingen die niet horen bij een goede relatie.
Hij wil je schuldig laten voelen, jou de oorzaak laten zijn van zijn uitbarstingen.... want ja, jij wekt nu eenmaal agressie op. Hoe kun je nog meer de feiten verdraaien???
Ik geloof het niet, maar laten we hier even van uit gaan: Jij wekt mogelijk agressie op, maar NORMALE, VOLWASSEN mensen moeten zich kunnen beheersen. Kunnen ze dat niet, dan zijn het hele foute mensen. Helaas heb jij deze al vaker getroffen, dat kan pech zijn, maar ook een resultaat van je opvoeding.
Zoek alsjeblieft hulp, ga zsm bij hem weg. Iemand slaan, bij zijn keel pakken, je duwen, uitschelden, je kleineren, je onzeker maken..... het zijn allemaal dingen die niet horen bij een goede relatie.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
vrijdag 6 november 2009 om 01:20
Heb je ooit weleens psychotherapie of iets dergelijks gehad? In de gesprekken met een psychotherapeut leer je van alles over jezelf en wat voor invloed je jeugd (het gedrag van je moeder) heeft op wie je nu bent. Dat kan zo'n eye-opener zijn! Maar het is ook ver-schrik-ke-lijk moeilijk.
Ik herken heel veel in je verhaal, vandaar dat ik je alleen dit advies wil geven.
Ik herken heel veel in je verhaal, vandaar dat ik je alleen dit advies wil geven.
vrijdag 6 november 2009 om 01:20
zodra je zover over iemands grenzen heen gaat kan je beter stoppen. Want zelfs al komt dit goed dan zullen de verhoudingen bijna altijd scheef zijn, je hoort iemand of elkaar niet zoveel (fysiek en mentaal) pijn te doen.
Het volgende punt wat ik neer zet had ik nooit verwacht neer te zetten omdat ik het niet zou geloven als iemand het mij vertelde maar ik heb het zelf meegemaakt
Ja het kan aan het 'slachtoffer' liggen dat hij/zij geslagen wordt. Ik zeg niet dat dit bij jou ook zo is, maar het kan wel.
Niet op deze manier: Als ik door te zijn wie ik ben mensen agressief maak.. zo ver dat ze me ook daadwerkelijk pijn gaan doen?
Waardoor wel: door iemand anders emotioneel zo erg bewust te kwetsen en uit te dagen op een specifieke manier dat je die ander geen andere keus laat. Het is erg moeilijk uit te leggen. Ik wil niet zeggen dat de ander gelijk heeft door te slaan, het is nog steeds fout, maar ik vind daarvan wel dat de geslagen partij er zelf om heeft gevraagd.
Het beste zou zijn dat de ander niets meer doet, de relatie beeindigd vanwege te weinig respect. Vaak als het koppel bij elkaar wilt blijven ondanks alle disrespect, ruzies, dan komt er ook soms slaan bij (uit onmacht?)
Het volgende punt wat ik neer zet had ik nooit verwacht neer te zetten omdat ik het niet zou geloven als iemand het mij vertelde maar ik heb het zelf meegemaakt
Ja het kan aan het 'slachtoffer' liggen dat hij/zij geslagen wordt. Ik zeg niet dat dit bij jou ook zo is, maar het kan wel.
Niet op deze manier: Als ik door te zijn wie ik ben mensen agressief maak.. zo ver dat ze me ook daadwerkelijk pijn gaan doen?
Waardoor wel: door iemand anders emotioneel zo erg bewust te kwetsen en uit te dagen op een specifieke manier dat je die ander geen andere keus laat. Het is erg moeilijk uit te leggen. Ik wil niet zeggen dat de ander gelijk heeft door te slaan, het is nog steeds fout, maar ik vind daarvan wel dat de geslagen partij er zelf om heeft gevraagd.
Het beste zou zijn dat de ander niets meer doet, de relatie beeindigd vanwege te weinig respect. Vaak als het koppel bij elkaar wilt blijven ondanks alle disrespect, ruzies, dan komt er ook soms slaan bij (uit onmacht?)
vrijdag 6 november 2009 om 01:23
quote:schuim schreef op 06 november 2009 @ 01:20:
zodra je zover over iemands grenzen heen gaat kan je beter stoppen. Want zelfs al komt dit goed dan zullen de verhoudingen bijna altijd scheef zijn, je hoort iemand of elkaar niet zoveel (fysiek en mentaal) pijn te doen.
Het volgende punt wat ik neer zet had ik nooit verwacht neer te zetten omdat ik het niet zou geloven als iemand het mij vertelde maar ik heb het zelf meegemaakt
Ja het kan aan het 'slachtoffer' liggen dat hij/zij geslagen wordt. Ik zeg niet dat dit bij jou ook zo is, maar het kan wel.
Niet op deze manier: Als ik door te zijn wie ik ben mensen agressief maak.. zo ver dat ze me ook daadwerkelijk pijn gaan doen?
Waardoor wel: door iemand anders emotioneel zo erg bewust te kwetsen en uit te dagen op een specifieke manier dat je die ander geen andere keus laat. Het is erg moeilijk uit te leggen. Ik wil niet zeggen dat de ander gelijk heeft door te slaan, het is nog steeds fout, maar ik vind daarvan wel dat de geslagen partij er zelf om heeft gevraagd.
Het beste zou zijn dat de ander niets meer doet, de relatie beeindigd vanwege te weinig respect. Vaak als het koppel bij elkaar wilt blijven ondanks alle disrespect, ruzies, dan komt er ook soms slaan bij (uit onmacht?)
Ben jij slachtoffer of dader?
Vind het nonsense wat jij hier schrijft!!!
zodra je zover over iemands grenzen heen gaat kan je beter stoppen. Want zelfs al komt dit goed dan zullen de verhoudingen bijna altijd scheef zijn, je hoort iemand of elkaar niet zoveel (fysiek en mentaal) pijn te doen.
Het volgende punt wat ik neer zet had ik nooit verwacht neer te zetten omdat ik het niet zou geloven als iemand het mij vertelde maar ik heb het zelf meegemaakt
Ja het kan aan het 'slachtoffer' liggen dat hij/zij geslagen wordt. Ik zeg niet dat dit bij jou ook zo is, maar het kan wel.
Niet op deze manier: Als ik door te zijn wie ik ben mensen agressief maak.. zo ver dat ze me ook daadwerkelijk pijn gaan doen?
Waardoor wel: door iemand anders emotioneel zo erg bewust te kwetsen en uit te dagen op een specifieke manier dat je die ander geen andere keus laat. Het is erg moeilijk uit te leggen. Ik wil niet zeggen dat de ander gelijk heeft door te slaan, het is nog steeds fout, maar ik vind daarvan wel dat de geslagen partij er zelf om heeft gevraagd.
Het beste zou zijn dat de ander niets meer doet, de relatie beeindigd vanwege te weinig respect. Vaak als het koppel bij elkaar wilt blijven ondanks alle disrespect, ruzies, dan komt er ook soms slaan bij (uit onmacht?)
Ben jij slachtoffer of dader?
Vind het nonsense wat jij hier schrijft!!!
vrijdag 6 november 2009 om 01:24
vrijdag 6 november 2009 om 01:25
vrijdag 6 november 2009 om 01:26
Bijgelezen.
Het valt me op dat je op zoek bent naar een grootse en meeslepende liefde. Realities met dit soort agressie en ruzies voelen heel heftig, je emoties swingen van de ene naar de andere kant. Dit kun je verwarren met liefde, hoe gek dat ook klinkt. Het klinkt alsof het heel romantisch is en dat jullie zo verliefd zijn dat die heftigheid wel door de liefde moet komen. DAT DOET HET ECHTER NIET.
Verwar heftige gevoelens niet met liefde. Echte liefde is een stuk saaier misschien, maar geloof me, het gaat een stuk makkelijker, is geen rollercoaster van emoties. Het is vertrouwen, weten wat je aan elkaar hebt en vooral: weten dat de ander je nooit pijn zou doen.
Het valt me op dat je op zoek bent naar een grootse en meeslepende liefde. Realities met dit soort agressie en ruzies voelen heel heftig, je emoties swingen van de ene naar de andere kant. Dit kun je verwarren met liefde, hoe gek dat ook klinkt. Het klinkt alsof het heel romantisch is en dat jullie zo verliefd zijn dat die heftigheid wel door de liefde moet komen. DAT DOET HET ECHTER NIET.
Verwar heftige gevoelens niet met liefde. Echte liefde is een stuk saaier misschien, maar geloof me, het gaat een stuk makkelijker, is geen rollercoaster van emoties. Het is vertrouwen, weten wat je aan elkaar hebt en vooral: weten dat de ander je nooit pijn zou doen.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
vrijdag 6 november 2009 om 01:31
quote:schuim schreef op 06 november 2009 @ 01:20:
zodra je zover over iemands grenzen heen gaat kan je beter stoppen. Want zelfs al komt dit goed dan zullen de verhoudingen bijna altijd scheef zijn, je hoort iemand of elkaar niet zoveel (fysiek en mentaal) pijn te doen.
Het volgende punt wat ik neer zet had ik nooit verwacht neer te zetten omdat ik het niet zou geloven als iemand het mij vertelde maar ik heb het zelf meegemaakt
Ja het kan aan het 'slachtoffer' liggen dat hij/zij geslagen wordt. Ik zeg niet dat dit bij jou ook zo is, maar het kan wel.
Niet op deze manier: Als ik door te zijn wie ik ben mensen agressief maak.. zo ver dat ze me ook daadwerkelijk pijn gaan doen?
Waardoor wel: door iemand anders emotioneel zo erg bewust te kwetsen en uit te dagen op een specifieke manier dat je die ander geen andere keus laat. Het is erg moeilijk uit te leggen. Ik wil niet zeggen dat de ander gelijk heeft door te slaan, het is nog steeds fout, maar ik vind daarvan wel dat de geslagen partij er zelf om heeft gevraagd.
Het beste zou zijn dat de ander niets meer doet, de relatie beeindigd vanwege te weinig respect. Vaak als het koppel bij elkaar wilt blijven ondanks alle disrespect, ruzies, dan komt er ook soms slaan bij (uit onmacht?)Maar als je een normale, verstandige, van je partner houdende persoon bent... sla je niet. Daar heb je je verstand en moreel besef hopelijk voor meegekregen.
Ik ken het gevoel wel, dat je in een ruzie het liefst iemand wil slaan, maar ik kan kiezen om dat niet te doen. Net zoals ieder ander. En ik sla niet.
zodra je zover over iemands grenzen heen gaat kan je beter stoppen. Want zelfs al komt dit goed dan zullen de verhoudingen bijna altijd scheef zijn, je hoort iemand of elkaar niet zoveel (fysiek en mentaal) pijn te doen.
Het volgende punt wat ik neer zet had ik nooit verwacht neer te zetten omdat ik het niet zou geloven als iemand het mij vertelde maar ik heb het zelf meegemaakt
Ja het kan aan het 'slachtoffer' liggen dat hij/zij geslagen wordt. Ik zeg niet dat dit bij jou ook zo is, maar het kan wel.
Niet op deze manier: Als ik door te zijn wie ik ben mensen agressief maak.. zo ver dat ze me ook daadwerkelijk pijn gaan doen?
Waardoor wel: door iemand anders emotioneel zo erg bewust te kwetsen en uit te dagen op een specifieke manier dat je die ander geen andere keus laat. Het is erg moeilijk uit te leggen. Ik wil niet zeggen dat de ander gelijk heeft door te slaan, het is nog steeds fout, maar ik vind daarvan wel dat de geslagen partij er zelf om heeft gevraagd.
Het beste zou zijn dat de ander niets meer doet, de relatie beeindigd vanwege te weinig respect. Vaak als het koppel bij elkaar wilt blijven ondanks alle disrespect, ruzies, dan komt er ook soms slaan bij (uit onmacht?)Maar als je een normale, verstandige, van je partner houdende persoon bent... sla je niet. Daar heb je je verstand en moreel besef hopelijk voor meegekregen.
Ik ken het gevoel wel, dat je in een ruzie het liefst iemand wil slaan, maar ik kan kiezen om dat niet te doen. Net zoals ieder ander. En ik sla niet.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
vrijdag 6 november 2009 om 01:33
vrijdag 6 november 2009 om 01:36
quote:Nefertiti schreef op 06 november 2009 @ 01:33:
[...]
Het is wel een stuk makkelijker om los te komen van iemand die je 9 maanden geestelijk en lichamelijk mishandeld dan wanneer dit al 10 jaar zo is.
Dat is zeker zo. Je bent minder financieel en qua samenwonen gebonden aan elkaar dan na 10 jaar. Scheelt praktisch al een stuk.
En verliefd zijn.... zoals ik al eerder zei. Ik denk dat topicopenster all the drama verwart met verliefd zijn en liefde....
[...]
Het is wel een stuk makkelijker om los te komen van iemand die je 9 maanden geestelijk en lichamelijk mishandeld dan wanneer dit al 10 jaar zo is.
Dat is zeker zo. Je bent minder financieel en qua samenwonen gebonden aan elkaar dan na 10 jaar. Scheelt praktisch al een stuk.
En verliefd zijn.... zoals ik al eerder zei. Ik denk dat topicopenster all the drama verwart met verliefd zijn en liefde....
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
vrijdag 6 november 2009 om 01:38
[quote]schuim schreef op 06 november 2009 @ 01:20:
Ja het kan aan het 'slachtoffer' liggen dat hij/zij geslagen wordt. Ik zeg niet dat dit bij jou ook zo is, maar het kan wel.
Niet op deze manier: Als ik door te zijn wie ik ben mensen agressief maak.. zo ver dat ze me ook daadwerkelijk pijn gaan doen?
Waardoor wel: door iemand anders emotioneel zo erg bewust te kwetsen en uit te dagen op een specifieke manier dat je die ander geen andere keus laat. Het is erg moeilijk uit te leggen. Ik wil niet zeggen dat de ander gelijk heeft door te slaan, het is nog steeds fout, maar ik vind daarvan wel dat de geslagen partij er zelf om heeft gevraagd.
quote]
Dit is zo erg niet waar. De geslagen party vraagt er nooit om (behalve in een sm-sessie dan, maar daar hebben we het hier niet over). Degene die zijn agressie niet de baas is, kan ALTIJD gewoon weglopen. Kan altijd kiezen om NIET te slaan.
Bij mij ook de vraag: ben jij dader of slachtoffer?
Ja het kan aan het 'slachtoffer' liggen dat hij/zij geslagen wordt. Ik zeg niet dat dit bij jou ook zo is, maar het kan wel.
Niet op deze manier: Als ik door te zijn wie ik ben mensen agressief maak.. zo ver dat ze me ook daadwerkelijk pijn gaan doen?
Waardoor wel: door iemand anders emotioneel zo erg bewust te kwetsen en uit te dagen op een specifieke manier dat je die ander geen andere keus laat. Het is erg moeilijk uit te leggen. Ik wil niet zeggen dat de ander gelijk heeft door te slaan, het is nog steeds fout, maar ik vind daarvan wel dat de geslagen partij er zelf om heeft gevraagd.
quote]
Dit is zo erg niet waar. De geslagen party vraagt er nooit om (behalve in een sm-sessie dan, maar daar hebben we het hier niet over). Degene die zijn agressie niet de baas is, kan ALTIJD gewoon weglopen. Kan altijd kiezen om NIET te slaan.
Bij mij ook de vraag: ben jij dader of slachtoffer?
vrijdag 6 november 2009 om 01:39
Hoe kun je verliefd zijn op een persoon die je geestelijk kleineert, je lichamelijk zwaar mishandelt (je half wurgen en door de kamer slepen?!), het slechtts mogelijk relatie CV heeft (..hij ging bij elke relatie vreemd, en maakte vaak misbruik van relaties/vrouwen, gebruikte ze voor de seks en ging halve relaties aan..) en die met andere vrouwen wil afspreken en zegt dat ie tegen vreemdgaan aanzit????
Wat is er zo aantrekkelijk aan hem? wat is wel leuk? Ik kan me niets, maar dan ook niets voorstellen wat dat ook maar een ietsjepietsje compenseert.
Wat is er zo aantrekkelijk aan hem? wat is wel leuk? Ik kan me niets, maar dan ook niets voorstellen wat dat ook maar een ietsjepietsje compenseert.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
vrijdag 6 november 2009 om 01:40
quote:Nefertiti schreef op 06 november 2009 @ 01:33:
[...]
Het is wel een stuk makkelijker om los te komen van iemand die je 9 maanden geestelijk en lichamelijk mishandeld dan wanneer dit al 10 jaar zo is.Hier ben ik het ook zo erg niet mee eens. Na 9 maanden heb je waarschijnlijk nog het idee dat het wel beter zal worden. Na 10 jaar weet je zeker dat het nooit zal veranderen.
[...]
Het is wel een stuk makkelijker om los te komen van iemand die je 9 maanden geestelijk en lichamelijk mishandeld dan wanneer dit al 10 jaar zo is.Hier ben ik het ook zo erg niet mee eens. Na 9 maanden heb je waarschijnlijk nog het idee dat het wel beter zal worden. Na 10 jaar weet je zeker dat het nooit zal veranderen.
vrijdag 6 november 2009 om 01:42
Ik zie dat je samenwoont Tipzy. Bel eens het meldpunt huiselijk geweld. Ze geven ook gewoon advies, zonder dat hij meteen aangehouden wordt oid. Ze kunnen je ongetwijfeld goede tips geven. En als hij je nog eens zo aanvalt, bel de politie!! Je kunt ook nu al de politie inlichten, je hoeft echt geen aangifte direct te doen, maar ze reageren wel een stuk sneller als ze weten dat er mishandeling speelt. Tegenwoordig zijn er vele mogelijkheden om hem bij je weg te krijgen, terwijl jij in je huisje kan blijven of hulp te krijgen bij een nieuwe woning. Laat in ieder geval de angst om geen huis meer te hebben je niet tegenhouden bij het zoeken van hulp.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
