
Hart versus verstand
zaterdag 30 mei 2009 om 22:34
Ik heb een vriend-
Hij werkt 40 uur in de week. In het weekend gaat hij dan lekker los op een of ander feest in een soort van house-scene. Niet mijn ding.
Ik heb wel eens met hem gedanst op een avond op die muziek ik vond het wel leuk voor een keertje.
Ik vind het best dat hij alleen naar die feesten gaat en zijn vrienden en vriendinnen die ook in relaties zitten daar ziet en plezier heeft. Ik wil dan graag de tijd met hem doorbrengen samen op de bank of een bios ofzo door de week bijv. Hij ook.
Ik ben al zover dat ik dus niet meer bang ben dat hij op die feesten een ander ontmoet. Nu is het geval dat ik wel onzeker werd daarvan of wanneer hij eens niet reageerde op een lieve sms die ik hem stuurde. Hij legt dat uit als dat je niet altijd tegelijk hetzelfde voelen kan. Hij zegt dat ik niet kan verwachten dat hij altijd reageert zoals ik graag wil..Ok ja zit wat in..Maar ik vind dat hij iets te principieel zijn eigen vrijheid bewaakt. Ik vind kortom dat hij wel wat voor me over mag hebben. Ik vraag me af of hij wel echt gek op me is eigenlijk.
Hij zegt van wel. Maar nou heb ik een manko ik werd radeloos van het gebrek aan aandacht en iedere keer na een verzoening nadat hij zijn affectie toonde was ik weer rustig tot het weer telang duurde of een reaktie weer uit .. We zien elkaar eigenlijk hooguit een keer per week.
Ik merkte wel gaandeweg een verbetering, een verdieping en daardoor word ik relaxter en makkelijker en gaan de gesprekken leuker en komt hij vaker naar me toe.
Tot ik dan weer te lang in de wachtstand moet staan naast zijn vele andere hobbys en afspraken en werk..ik heb het dus al een keer of 10 uitgemaakt inmiddels.
Ja heel kinderachtig en het kalft zijn gevoelens voor mij af.
Maar ik vind dat hij mijn beweegredenen steeds negeert en geen rekening houdt met mij.
Mijn verstand zegt kappen met die jongen teveel moeite en pijn zo moet het niet gaan! Er mag ook wel wat vaker stevig gesekst worden verdomme en ik ben geen hobby voor erbij maar zijn vriendin!
Maar mijn hart..zegt: Ik wil hem !
Ik heb nog niet eerder zo'n relatie gehad het is voor het eerst dat ik zo achter een jongen aanzit.
Hij werkt 40 uur in de week. In het weekend gaat hij dan lekker los op een of ander feest in een soort van house-scene. Niet mijn ding.
Ik heb wel eens met hem gedanst op een avond op die muziek ik vond het wel leuk voor een keertje.
Ik vind het best dat hij alleen naar die feesten gaat en zijn vrienden en vriendinnen die ook in relaties zitten daar ziet en plezier heeft. Ik wil dan graag de tijd met hem doorbrengen samen op de bank of een bios ofzo door de week bijv. Hij ook.
Ik ben al zover dat ik dus niet meer bang ben dat hij op die feesten een ander ontmoet. Nu is het geval dat ik wel onzeker werd daarvan of wanneer hij eens niet reageerde op een lieve sms die ik hem stuurde. Hij legt dat uit als dat je niet altijd tegelijk hetzelfde voelen kan. Hij zegt dat ik niet kan verwachten dat hij altijd reageert zoals ik graag wil..Ok ja zit wat in..Maar ik vind dat hij iets te principieel zijn eigen vrijheid bewaakt. Ik vind kortom dat hij wel wat voor me over mag hebben. Ik vraag me af of hij wel echt gek op me is eigenlijk.
Hij zegt van wel. Maar nou heb ik een manko ik werd radeloos van het gebrek aan aandacht en iedere keer na een verzoening nadat hij zijn affectie toonde was ik weer rustig tot het weer telang duurde of een reaktie weer uit .. We zien elkaar eigenlijk hooguit een keer per week.
Ik merkte wel gaandeweg een verbetering, een verdieping en daardoor word ik relaxter en makkelijker en gaan de gesprekken leuker en komt hij vaker naar me toe.
Tot ik dan weer te lang in de wachtstand moet staan naast zijn vele andere hobbys en afspraken en werk..ik heb het dus al een keer of 10 uitgemaakt inmiddels.
Ja heel kinderachtig en het kalft zijn gevoelens voor mij af.
Maar ik vind dat hij mijn beweegredenen steeds negeert en geen rekening houdt met mij.
Mijn verstand zegt kappen met die jongen teveel moeite en pijn zo moet het niet gaan! Er mag ook wel wat vaker stevig gesekst worden verdomme en ik ben geen hobby voor erbij maar zijn vriendin!
Maar mijn hart..zegt: Ik wil hem !
Ik heb nog niet eerder zo'n relatie gehad het is voor het eerst dat ik zo achter een jongen aanzit.

zondag 31 mei 2009 om 09:12
Wat bindt jullie Jannadebanna?
Zo te zien is dat niet zo heel veel, of zit ik er naast? Hij houdt van stappen en housen, jij niet. Op zich geen punt maar als je elkaar al weinig ziet dan is het wel leuk om ook sámen een hobby of gemeenschappelijke interesse te hebben.
Of is het alleen seks wat jullie bindt?
Even los van het 'houden van', laat dat even varen, want houden van is (helaas) niet genoeg.
Zo te zien is dat niet zo heel veel, of zit ik er naast? Hij houdt van stappen en housen, jij niet. Op zich geen punt maar als je elkaar al weinig ziet dan is het wel leuk om ook sámen een hobby of gemeenschappelijke interesse te hebben.
Of is het alleen seks wat jullie bindt?
Even los van het 'houden van', laat dat even varen, want houden van is (helaas) niet genoeg.
zondag 31 mei 2009 om 21:27
We zijn begin dertig allebei Het is wel interessant wat je zegt dat 1 x per wek geen relatie is Ik grap ook wel dat als mensen mij vragen of ik een vriend heb ik dan zeg 'nee'.
Maar het heeft wel een waarde voor mij ik leer ook heel veel over mezelf dat wanneer ik dus geen antwoord krijg maar veel later pas ik dan denk ja hij denkt wel aan mij het zit wel goed.
Verder hebben we wel dat we erg kunnen lachen met elkaar.
En de sex is ok. Hij is leuk ik zou geen ander willen geloof ik.
Maar het heeft wel een waarde voor mij ik leer ook heel veel over mezelf dat wanneer ik dus geen antwoord krijg maar veel later pas ik dan denk ja hij denkt wel aan mij het zit wel goed.
Verder hebben we wel dat we erg kunnen lachen met elkaar.
En de sex is ok. Hij is leuk ik zou geen ander willen geloof ik.
