Relaties
alle pijlers
Het gebeurde ineens... wat moet ik met mezelf aan?
maandag 2 januari 2017 om 15:54
Hallo Dames,
Ik zit met een erg vervelende situatie. Ik weet niet wat ik met mezelf aan moet…. Hopelijk kunnen jullie mij adviseren… bij mijn vriendinnen kan ik niet terecht met mijn gevoelens
Ik schaam me voor mijn eigen daden en daarom hoop ik dat jullie me niet veroordelen.
Het is een nogal gecompliceerd verhaal, daarom heb ik er 3 delen van gemaakt.
Ik wil graag de situatie zo goed mogelijk omschrijven zodat jullie voldoende informatie hebben om een beeld te vormen.
Bij deze deel 1. De andere delen komen vandaag/morgen. Ik zet ze hieronder als reactie.
Ik ben al jaren bij mijn vriend, al vanaf mijn vijftiende (ben nu 31) en ik ga er vanuit dat dit de liefde van mijn leven is.
We hebben reizen gemaakt, gevoelens geuit en enorm veel liefdevolle momenten beleefd. Bovendien is de seks na al die tijd nog geweldig. Eigenlijk zijn we samen volwassen geworden.
Deze bloei van liefde heeft geleid tot ons eerste dochtertje, waar ik zielsveel van hou.
Het begon op mijn werk.
Ik werk met veel plezier als receptioniste. Mijn oude manager is enkele maanden terug vertrokken en ergens anders gaan werken.
Zijn vervanger, laten we hem voor het gemak even Rick noemen. Een leuke, spontane, slimme man waar ik veel mee moet samenwerken.
Zo loop ik bijvoorbeeld zijn managementnotities na op spelling en beheer ik zijn agenda.
Toen ik Rick voor het eerst zag leek het wel alsof er iets in mij gebeurde. Je kent het gevoel vast wel…. een klik wat niet in woorden is uit te drukken. Een soort magisch gevoel wat je maar bij heel, heel weinig mannen (en vrouwen trouwens ook) hebt.
Ik schaamde me een beetje voor mijn gevoel. Het mag toch niet zo zijn dat ik deze gevoelens toelaat? Kom op zeg meid… je hebt verdorie een gezin.
Een van de veranderingen die Rick doorvoerde is dat hij iedere week minimaal één keer met mij afspreekt om het werk door te nemen… Een soort van wekelijks werkoverleg.
Heb ik weer dacht ik. Ik geef eerlijk toe dat ik stiekem erg uitkeek naar die wekelijke overleggen, en dat ik zelfs mijn kleding aanpaste op ‘de dag’ met een bijpassend parfum. Als ik het zo lees is het wel heel erg slecht.
En een wekelijks werkoverleg is ook niet zo gek, toch?
Tot er in het tweede of derde gesprek iets gebeurde. We zaten naast elkaar wat stukken door te nemen en ik merkte dat zijn been de mijne aanraakte.
Was het toeval, deed hij dit expres? mijn hartslag steeg explosief en ik kreeg van die vervelende rode vlekken in mijn nek die onthulde dat er spanningen in mijn lichaam plaatsvonden.
‘Heb je het warm?’ Vroeg hij. Ik lachte sukkelig en keek naar beneden naar het dossier… ik kon mezelf wel schieten. Sukkel die je bent.
Tijdens het gesprek lachte ik om zijn grapjes, terwijl deze eigenlijk helemaal niet grappig waren en ik zat aan mijn haar te kroelen.
Ojee meid. Zei ik tegen mezelf. Pas alsjeblieft op, laat die gevoelens niet toe….
En zo ging dat nog een aantal gesprekken door. Hoewel ik enige afstand bewaarde groeide we steeds meer naar elkaar toe. Het was duidelijk dat hij dezelfde gevoelens had.
Het leek wel alsof ik iedere dag met nog meer plezier naar mijn werk ging. Ik zat weer lekker in mijn vel na een heftige periode in mijn relatie.
Het was alsof er allemaal vlindertjes rondfladderde als ik in zijn mooie blauwe ogen keek. Zijn stem… en ik vond het niet eens erg dat hij zijn bakkenbaarden iets te hoog scheert. Het zag er zelf wel schattig uit.
Een collega die had natuurlijk direct door dat ik me anders gedroeg de laatste tijd en begon al vragen te stellen.
‘Wat is dat tussen jullie?’
Ik ging haar natuurlijk echt niet vertellen wat ik voelde… daar komt alleen maar ellende van.
Ik heb geprobeerd al deze gevoelens te onderdrukken omdat ik weet dat ik die gevoelens niet mag toelaten en dat er problemen van komen.
En dat is ook precies wat ik heb gedaan. Totdat het gebeurde.
Tijdens het gesprek keek hij me aan en we stopten met praten. Alsof we allebei precies wisten wat we beiden al een lange tijd dachten. Die aantrekkingskracht, het gevoel dat je elkaar al jaren kent, de ongemakkelijke sukkelige gedragingen..
We leken wel een verliefd puberstel.
Het oogcontact was zo intens, totdat we abrupt werden onderbroken. Een collage wilde wat vragen aan Rick en we deden alsof er niks aan de hand was.
Sorry dat het zo'n gedetailleerd verhaal is geworden. Ik zal het volgende deel wat korter proberen te schrijven. En alvast heel veel dank voor het lezen.
Ik zit met een erg vervelende situatie. Ik weet niet wat ik met mezelf aan moet…. Hopelijk kunnen jullie mij adviseren… bij mijn vriendinnen kan ik niet terecht met mijn gevoelens
Ik schaam me voor mijn eigen daden en daarom hoop ik dat jullie me niet veroordelen.
Het is een nogal gecompliceerd verhaal, daarom heb ik er 3 delen van gemaakt.
Ik wil graag de situatie zo goed mogelijk omschrijven zodat jullie voldoende informatie hebben om een beeld te vormen.
Bij deze deel 1. De andere delen komen vandaag/morgen. Ik zet ze hieronder als reactie.
Ik ben al jaren bij mijn vriend, al vanaf mijn vijftiende (ben nu 31) en ik ga er vanuit dat dit de liefde van mijn leven is.
We hebben reizen gemaakt, gevoelens geuit en enorm veel liefdevolle momenten beleefd. Bovendien is de seks na al die tijd nog geweldig. Eigenlijk zijn we samen volwassen geworden.
Deze bloei van liefde heeft geleid tot ons eerste dochtertje, waar ik zielsveel van hou.
Het begon op mijn werk.
Ik werk met veel plezier als receptioniste. Mijn oude manager is enkele maanden terug vertrokken en ergens anders gaan werken.
Zijn vervanger, laten we hem voor het gemak even Rick noemen. Een leuke, spontane, slimme man waar ik veel mee moet samenwerken.
Zo loop ik bijvoorbeeld zijn managementnotities na op spelling en beheer ik zijn agenda.
Toen ik Rick voor het eerst zag leek het wel alsof er iets in mij gebeurde. Je kent het gevoel vast wel…. een klik wat niet in woorden is uit te drukken. Een soort magisch gevoel wat je maar bij heel, heel weinig mannen (en vrouwen trouwens ook) hebt.
Ik schaamde me een beetje voor mijn gevoel. Het mag toch niet zo zijn dat ik deze gevoelens toelaat? Kom op zeg meid… je hebt verdorie een gezin.
Een van de veranderingen die Rick doorvoerde is dat hij iedere week minimaal één keer met mij afspreekt om het werk door te nemen… Een soort van wekelijks werkoverleg.
Heb ik weer dacht ik. Ik geef eerlijk toe dat ik stiekem erg uitkeek naar die wekelijke overleggen, en dat ik zelfs mijn kleding aanpaste op ‘de dag’ met een bijpassend parfum. Als ik het zo lees is het wel heel erg slecht.
En een wekelijks werkoverleg is ook niet zo gek, toch?
Tot er in het tweede of derde gesprek iets gebeurde. We zaten naast elkaar wat stukken door te nemen en ik merkte dat zijn been de mijne aanraakte.
Was het toeval, deed hij dit expres? mijn hartslag steeg explosief en ik kreeg van die vervelende rode vlekken in mijn nek die onthulde dat er spanningen in mijn lichaam plaatsvonden.
‘Heb je het warm?’ Vroeg hij. Ik lachte sukkelig en keek naar beneden naar het dossier… ik kon mezelf wel schieten. Sukkel die je bent.
Tijdens het gesprek lachte ik om zijn grapjes, terwijl deze eigenlijk helemaal niet grappig waren en ik zat aan mijn haar te kroelen.
Ojee meid. Zei ik tegen mezelf. Pas alsjeblieft op, laat die gevoelens niet toe….
En zo ging dat nog een aantal gesprekken door. Hoewel ik enige afstand bewaarde groeide we steeds meer naar elkaar toe. Het was duidelijk dat hij dezelfde gevoelens had.
Het leek wel alsof ik iedere dag met nog meer plezier naar mijn werk ging. Ik zat weer lekker in mijn vel na een heftige periode in mijn relatie.
Het was alsof er allemaal vlindertjes rondfladderde als ik in zijn mooie blauwe ogen keek. Zijn stem… en ik vond het niet eens erg dat hij zijn bakkenbaarden iets te hoog scheert. Het zag er zelf wel schattig uit.
Een collega die had natuurlijk direct door dat ik me anders gedroeg de laatste tijd en begon al vragen te stellen.
‘Wat is dat tussen jullie?’
Ik ging haar natuurlijk echt niet vertellen wat ik voelde… daar komt alleen maar ellende van.
Ik heb geprobeerd al deze gevoelens te onderdrukken omdat ik weet dat ik die gevoelens niet mag toelaten en dat er problemen van komen.
En dat is ook precies wat ik heb gedaan. Totdat het gebeurde.
Tijdens het gesprek keek hij me aan en we stopten met praten. Alsof we allebei precies wisten wat we beiden al een lange tijd dachten. Die aantrekkingskracht, het gevoel dat je elkaar al jaren kent, de ongemakkelijke sukkelige gedragingen..
We leken wel een verliefd puberstel.
Het oogcontact was zo intens, totdat we abrupt werden onderbroken. Een collage wilde wat vragen aan Rick en we deden alsof er niks aan de hand was.
Sorry dat het zo'n gedetailleerd verhaal is geworden. Ik zal het volgende deel wat korter proberen te schrijven. En alvast heel veel dank voor het lezen.
dinsdag 3 januari 2017 om 20:25
quote:Sbelsma schreef op 03 januari 2017 @ 20:21:
Hoi,
Ik heb besloten niet verder te gaan. Dacht dat ik hier open kon zijn, maar blijkbaar is dat een vrijbrief om als aangeschoten wild behandeld te worden.Dat komt door de combinatie van je schrijfstijl en je onderwerp vrees ik. Door iets in 3 delen te gaan beschrijven geef je erg veel ruimte om grappen te maken dat kan je eigenlijk niemand kwalijk nemen.
Hoi,
Ik heb besloten niet verder te gaan. Dacht dat ik hier open kon zijn, maar blijkbaar is dat een vrijbrief om als aangeschoten wild behandeld te worden.Dat komt door de combinatie van je schrijfstijl en je onderwerp vrees ik. Door iets in 3 delen te gaan beschrijven geef je erg veel ruimte om grappen te maken dat kan je eigenlijk niemand kwalijk nemen.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
dinsdag 3 januari 2017 om 21:22
quote:Sbelsma schreef op 03 januari 2017 @ 20:21:
Hoi,
Ik heb besloten niet verder te gaan. Dacht dat ik hier open kon zijn, maar blijkbaar is dat een vrijbrief om als aangeschoten wild behandeld te worden.
Bedankt....en ik bedoel dat echt goed hoor, echt heel erg bedankt.
En als ik je een tip mag geven, bij je volgende topic graag man alleen, jij alleen...en dan romantisch.
Maar ik begrijp al, dat dat mischien iets te ver gezocht is voor je.
Hoi,
Ik heb besloten niet verder te gaan. Dacht dat ik hier open kon zijn, maar blijkbaar is dat een vrijbrief om als aangeschoten wild behandeld te worden.
Bedankt....en ik bedoel dat echt goed hoor, echt heel erg bedankt.
En als ik je een tip mag geven, bij je volgende topic graag man alleen, jij alleen...en dan romantisch.
Maar ik begrijp al, dat dat mischien iets te ver gezocht is voor je.
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
dinsdag 3 januari 2017 om 23:59
quote:Sbelsma schreef op 03 januari 2017 @ 20:21:
Hoi,
Ik heb besloten niet verder te gaan. Dacht dat ik hier open kon zijn, maar blijkbaar is dat een vrijbrief om als aangeschoten wild behandeld te worden.
Zou dat niet een heel klein beetje te maken hebben met hoe je het bracht?
Het was wel een beetje kort zo. Wat uitgebreider en dan was het misschien duidelijk. Er missen zoveel details.
Hoi,
Ik heb besloten niet verder te gaan. Dacht dat ik hier open kon zijn, maar blijkbaar is dat een vrijbrief om als aangeschoten wild behandeld te worden.
Zou dat niet een heel klein beetje te maken hebben met hoe je het bracht?
Het was wel een beetje kort zo. Wat uitgebreider en dan was het misschien duidelijk. Er missen zoveel details.
woensdag 4 januari 2017 om 17:57
quote:Sbelsma schreef op 03 januari 2017 @ 20:21:
Hoi,
Ik heb besloten niet verder te gaan. Dacht dat ik hier open kon zijn, maar blijkbaar is dat een vrijbrief om als aangeschoten wild behandeld te worden.
Een driedelige vrijbrief ja.
Kom op zeg, jij zag een topic toch ook als een vrijbrief om een driedelig dagboek vol te emmeren en dat nog bewust aan te kondigen ook? Een serieus probleem past gewoon in een enkele post, driedelige feuilletons schrijven is het watermerk van een verzonnen verhaal van een mythische Noorse dwerg die aandacht tekort komt.
Hoi,
Ik heb besloten niet verder te gaan. Dacht dat ik hier open kon zijn, maar blijkbaar is dat een vrijbrief om als aangeschoten wild behandeld te worden.
Een driedelige vrijbrief ja.
Kom op zeg, jij zag een topic toch ook als een vrijbrief om een driedelig dagboek vol te emmeren en dat nog bewust aan te kondigen ook? Een serieus probleem past gewoon in een enkele post, driedelige feuilletons schrijven is het watermerk van een verzonnen verhaal van een mythische Noorse dwerg die aandacht tekort komt.
woensdag 4 januari 2017 om 18:24
woensdag 4 januari 2017 om 18:32
quote:Sbelsma schreef op 03 januari 2017 @ 20:21:
Hoi,
Ik heb besloten niet verder te gaan. Dacht dat ik hier open kon zijn, maar blijkbaar is dat een vrijbrief om als aangeschoten wild behandeld te worden.
Mensen reageren inderdaad alsof het een grapje is. Het probleem is dat je het veel te dramatisch hebt gebracht terwijl met waarschijnlijk om een vrij doorsnee probleem gaat (de meeste mensen in een lange relatie worden op den duur wel eens verliefd op een ander, vooral op de werkvloer). Voor jou is het een unieke ervaring, en zo ben je het op gaan schrijven, maar dat is het dus niet.
Wat misschien nog meespeelt; Soms zijn er mensen hier die een boek willen schrijven en dit forum gebruiken om het publiek te testen of een nepverhaal te verzinnen. Daarom reageren forummers ook sceptisch als een probleem zo 'verhalend' opgeschreven wordt.
Open anders een nieuw topic en beschrijf gewoon kort wat er gebeurd is, dan krijg je ook andere reacties waar je misschien wel wat aan hebt.
Hoi,
Ik heb besloten niet verder te gaan. Dacht dat ik hier open kon zijn, maar blijkbaar is dat een vrijbrief om als aangeschoten wild behandeld te worden.
Mensen reageren inderdaad alsof het een grapje is. Het probleem is dat je het veel te dramatisch hebt gebracht terwijl met waarschijnlijk om een vrij doorsnee probleem gaat (de meeste mensen in een lange relatie worden op den duur wel eens verliefd op een ander, vooral op de werkvloer). Voor jou is het een unieke ervaring, en zo ben je het op gaan schrijven, maar dat is het dus niet.
Wat misschien nog meespeelt; Soms zijn er mensen hier die een boek willen schrijven en dit forum gebruiken om het publiek te testen of een nepverhaal te verzinnen. Daarom reageren forummers ook sceptisch als een probleem zo 'verhalend' opgeschreven wordt.
Open anders een nieuw topic en beschrijf gewoon kort wat er gebeurd is, dan krijg je ook andere reacties waar je misschien wel wat aan hebt.
donderdag 5 januari 2017 om 23:13
quote:Sbelsma schreef op 03 januari 2017 @ 20:21:
Hoi,
Ik heb besloten niet verder te gaan. Dacht dat ik hier open kon zijn, maar blijkbaar is dat een vrijbrief om als aangeschoten wild behandeld te worden.Dat komt omdat je er zo'n belachelijke heisa van maakt. Een ellenlang verhaal, ook nog eens incompleet, wat verwacht je dan? Had gewoon beknopt, in één keer, verteld wat er aan de hand was. Moeilijk gedoe...
Hoi,
Ik heb besloten niet verder te gaan. Dacht dat ik hier open kon zijn, maar blijkbaar is dat een vrijbrief om als aangeschoten wild behandeld te worden.Dat komt omdat je er zo'n belachelijke heisa van maakt. Een ellenlang verhaal, ook nog eens incompleet, wat verwacht je dan? Had gewoon beknopt, in één keer, verteld wat er aan de hand was. Moeilijk gedoe...
vrijdag 6 januari 2017 om 00:01
quote:tessy968 schreef op 04 januari 2017 @ 22:54:
Arme Rick... als jij zijn zpelling moet controleren...
Je weet nog niet eens het verschil tussen 'beide' en 'beiden' bv. ...
Kortom: erg ongeloovwardig
En ja... dat zijn bewuste zpelvauten Check anders even deze site voordat je commentaar geeft. http://taaladvies.net/taa ... aar_een_mens_en_een_dier/
Arme Rick... als jij zijn zpelling moet controleren...
Je weet nog niet eens het verschil tussen 'beide' en 'beiden' bv. ...
Kortom: erg ongeloovwardig
En ja... dat zijn bewuste zpelvauten Check anders even deze site voordat je commentaar geeft. http://taaladvies.net/taa ... aar_een_mens_en_een_dier/
vrijdag 6 januari 2017 om 00:06
Ik heb me eerst door een dramatisch slecht geschreven verhaal geworsteld, daarna nog eens door 10 blz aan reacties, maar ben er nog steeds niet uit wat het doel van dit topic is. Wil TO haar schrijverskwaliteiten op ons testen? In dat geval: niet doen, hier ligt niet jouw talent! Of gaat het toch echt om de inhoud? In dat geval was het fijn geweest om het probleem kort en bondig te beschrijven en het niet in delen op te gaan splitsen. De inhoud is niet boeiend genoeg om het zo uit te smeren....
Volgens mij had het in 2 regels gekund, alle overige informatie is overbodig en te knullig beschreven om interessant te zijn...
'31 jaar, al 16 jaar een relatie en inmiddels ook een dochtertje. Nu op mijn werk gevoelens gekregen voor mijn baas en het lijkt wederzijds te zijn, er wordt over en weer geflirt....'
Zo, op naar de clou, is er nu wel of niets gebeurd tussen jullie?
Volgens mij had het in 2 regels gekund, alle overige informatie is overbodig en te knullig beschreven om interessant te zijn...
'31 jaar, al 16 jaar een relatie en inmiddels ook een dochtertje. Nu op mijn werk gevoelens gekregen voor mijn baas en het lijkt wederzijds te zijn, er wordt over en weer geflirt....'
Zo, op naar de clou, is er nu wel of niets gebeurd tussen jullie?
Life is a party but you must self uphanging de slingers
vrijdag 6 januari 2017 om 00:12
quote:Darkcrystal schreef op 06 januari 2017 @ 00:06:
Ik heb me eerst door een dramatisch slecht geschreven verhaal geworsteld, daarna nog eens door 10 blz aan reacties, maar ben er nog steeds niet uit wat het doel van dit topic is. Wil TO haar schrijverskwaliteiten op ons testen? In dat geval: niet doen, hier ligt niet jouw talent! Of gaat het toch echt om de inhoud? In dat geval was het fijn geweest om het probleem kort en bondig te beschrijven en het niet in delen op te gaan splitsen. De inhoud is niet boeiend genoeg om het zo uit te smeren....
Volgens mij had het in 2 regels gekund, alle overige informatie is overbodig en te knullig beschreven om interessant te zijn...
'31 jaar, al 16 jaar een relatie en inmiddels ook een dochtertje. Nu op mijn werk gevoelens gekregen voor mijn baas en het lijkt wederzijds te zijn, er wordt over en weer geflirt....'
Zo, op naar de clou, is er nu wel of niets gebeurd tussen jullie?Je doet je naam wel eer aan hé
Ik heb me eerst door een dramatisch slecht geschreven verhaal geworsteld, daarna nog eens door 10 blz aan reacties, maar ben er nog steeds niet uit wat het doel van dit topic is. Wil TO haar schrijverskwaliteiten op ons testen? In dat geval: niet doen, hier ligt niet jouw talent! Of gaat het toch echt om de inhoud? In dat geval was het fijn geweest om het probleem kort en bondig te beschrijven en het niet in delen op te gaan splitsen. De inhoud is niet boeiend genoeg om het zo uit te smeren....
Volgens mij had het in 2 regels gekund, alle overige informatie is overbodig en te knullig beschreven om interessant te zijn...
'31 jaar, al 16 jaar een relatie en inmiddels ook een dochtertje. Nu op mijn werk gevoelens gekregen voor mijn baas en het lijkt wederzijds te zijn, er wordt over en weer geflirt....'
Zo, op naar de clou, is er nu wel of niets gebeurd tussen jullie?Je doet je naam wel eer aan hé
vrijdag 6 januari 2017 om 00:13
