Relaties
alle pijlers
huis klaar, gevoel weg!
maandag 24 november 2008 om 10:32
Ik ben 32 woon in Friesland en al ruim 8 jaar samen met mijn vriend. We wonen 7 jaar samen en hebben sinds een jaar een ander huis. We zijn continue bezig geweest met kleine verbouwinkjes aan het huis. Nieuwe badkamer en zo. We waren ontzettend blij met het huis, onze droom en ook nog eens op een perfecte lokatie. Ik was gelukkig met hem en met ons huis. Nu is alles bijna klaar, helemaal volgens onze smaak en nu ben ik er sinds kort achter dat ik niet genoeg meer voor mijn vriend voel. Ik vind dit zo erg. Wat moet ik hiermee?
voer eendjes geen oorlog!
maandag 24 november 2008 om 10:48
Waarom in therapie? Tegenwoordig moet je voor alles in therapie. Als het over is, is het over. Ik heb ook ooit een relatie van 4,5 jaar afgebroken en heb er geen moment spijt van gehad. Therapie had niets geholpen, dat weet ik zeker. Ik zocht gewoon een ander soort man, met een andere kijk op het leven. Die heb ik een paar jaar later trouwens gevonden, inmiddels heel wat jaar mee getrouwd.
TO, wat heb je een aan mooi huis als je beide daarin niet meer gelukkig bent? En waarom zou jij eigenlijk eruit moeten als je relatie over gaat?
TO, wat heb je een aan mooi huis als je beide daarin niet meer gelukkig bent? En waarom zou jij eigenlijk eruit moeten als je relatie over gaat?
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
maandag 24 november 2008 om 10:53
Omdat tegenwoordig veel te snel opgegeven wordt als het even tegenzit, omdat elke relatie ups en downs heeft. Als ze echt niet meer van hem houdt dan houdt het op natuurlijk maar ze twijfelt blijkbaar nog of het een bevlieging is of niet. Laat haar er eerst maar zeker van worden waar ze zelf hierin staat voordat ze iets opgeeft waar ze spijt van krijgt.
maandag 24 november 2008 om 10:56
Ik denk ook dat als de koek op is, is hij op.. Huis of geen huis. Je gevoel liegt niet. Je had er alleen eerder naar moeten luisteren, dan had je het eerder geweten. Nu is er veel werk verzet en het zal een boel geld gekost hebben. Maar dat zijn de praktische problemen. Je moet nooit uit medelijden bij iemand blijven want daar wordt je alleen maar ongelukkig van.
Wat je wel kunt doen is het nog even aankijken en er energie in steken. Maak er eens een romantisch avondje van, praat met elkaar. Maar als het niet meer gaat, gaat het niet meer en dan moet je er samen een punt achter zetten.
Wat je wel kunt doen is het nog even aankijken en er energie in steken. Maak er eens een romantisch avondje van, praat met elkaar. Maar als het niet meer gaat, gaat het niet meer en dan moet je er samen een punt achter zetten.
maandag 24 november 2008 om 10:59
Een verbouwing legt een flinke druk op je relatie. Niet voor niets staat het op het lijstje van dingen waar je relatie op stuk kan lopen (samen met overlijden dierbare, verliezen baan en nog wat van dat soort dingen). Ik denk dat jullie in die periode te veel met werken aan je huis bezig waren en niet samen leuke dingen hebben gedaan.
Ik zou die ander uit het verleden even met rust laten. Daar zitten ook zat vervelende kanten aan en dat rustige gaat misschien ook weer vervelen. Richt je nu even op de relatie met je vriend. Ga samen leuke dingen, neem de tijd voor elkaar, heb weer eens echte gesprekken over de dingen die zich "opgestapeld" hebben. Als je alles geprobeerd hebt en het echt niet werkt, helaas. Maar het klinkt nu alsof je eruit stapt voordat je ook maar je best hebt gedaan...
Ik zou die ander uit het verleden even met rust laten. Daar zitten ook zat vervelende kanten aan en dat rustige gaat misschien ook weer vervelen. Richt je nu even op de relatie met je vriend. Ga samen leuke dingen, neem de tijd voor elkaar, heb weer eens echte gesprekken over de dingen die zich "opgestapeld" hebben. Als je alles geprobeerd hebt en het echt niet werkt, helaas. Maar het klinkt nu alsof je eruit stapt voordat je ook maar je best hebt gedaan...
maandag 24 november 2008 om 11:10
In therapie gaan, lijkt me echt dodelijk voor een relatie. Met een derde gaan praten over je intieme problemen. Hoe kil wil je het hebben. Als je er niet met zijn 2-en uitkomt, lijkt me dat je relatie weinig toekomst heeft.
Maar inderdaad, voordat je er een eind aan maakt, ga eerst eens wat meer investeren in je relatie. Praat met elkaar, probeer je weer eens in te leven in de ander. Je bent 4,5 jaar geleden voor hem gevallen, is dat wat je in hem aantrok nu echt allemaal verdwenen?
Maar inderdaad, voordat je er een eind aan maakt, ga eerst eens wat meer investeren in je relatie. Praat met elkaar, probeer je weer eens in te leven in de ander. Je bent 4,5 jaar geleden voor hem gevallen, is dat wat je in hem aantrok nu echt allemaal verdwenen?
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
maandag 24 november 2008 om 11:16
Vind therapie ook een beetje rigoreus, ben het wel eens Dejavu dat je tegenwoordig overal voor in therapie moet.
Zou in ieder geval wel met mijn vriend praten en kijken of je het gevoel nog terug kunt krijgen. Anderen zijn altijd spannend in het begin, omdat je dan nog niet hun vieze sokken hebt hoeven opruimen enz., maar blijft dat na 4,5 jaar zo?
Blijf eraan werken, en als het echt helemaal op is, nou ja, dan is het op, en dan vind ik het mooie nieuwe huis op de perfecte locatie inderdaad geen reden om bij hem te blijven.
Succes!
Zou in ieder geval wel met mijn vriend praten en kijken of je het gevoel nog terug kunt krijgen. Anderen zijn altijd spannend in het begin, omdat je dan nog niet hun vieze sokken hebt hoeven opruimen enz., maar blijft dat na 4,5 jaar zo?
Blijf eraan werken, en als het echt helemaal op is, nou ja, dan is het op, en dan vind ik het mooie nieuwe huis op de perfecte locatie inderdaad geen reden om bij hem te blijven.
Succes!
anoniem_32026 wijzigde dit bericht op 24-11-2008 11:17
Reden: Spelling!
Reden: Spelling!
% gewijzigd
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
maandag 24 november 2008 om 11:22
Als laatste redmiddel zou ik therapie best in het achterhoofd willen houden. Maar eerst zelf proberen eruit te komen natuurlijk. Lijkt me ook logisch om het eerst zelf te proberen.
Heeft iemand ooit relatietherapie gevolgd? Ben wel benieuwd of dat als waardevol werd beschouwd of complete tijdsverspilling...
Heeft iemand ooit relatietherapie gevolgd? Ben wel benieuwd of dat als waardevol werd beschouwd of complete tijdsverspilling...
maandag 24 november 2008 om 11:42
Hoe anti ik nu ook lijk, mijn ouders hebben een vorm van relatietherapie gevolgd, die bij hen goed heeft gewerkt. Ze waren tientallen jaren getrouwd, hun levens waren volkomen met elkaar verweven geraakt, konden en wilden ook niet zonder elkaar verder, hielden veel van elkaar, maar vooral mijn moeder was diep ongelukkig met haar positie binnen hun huwelijk.
Praten met elkaar lukte niet, mijn ouders stammen uit een generatie die moeite heeft met praten over gevoelens. Bovendien hadden ze grote communicatieproblemen doordat ze verschillende moedertalen hebben en mijn vader veel hogeropgeleider en welbespraakter is dan mijn moeder. Mijn vader heeft bovendien een behoorlijk dominant karakter.
Na decennia van slikken kon mijn moeder er niet meer tegen. Ze had het gevoel geen kant op te kunnen binnen hun huwelijk en had toen echt hulp van buitenaf nodig om haar stem te kunnen laten horen en gelden. Mijn vader zag daar gelukkig wel de noodzaak van in, maar wist gewoon niet hoe zijn gedrag aan te passen en mijn moeder meer ruimte te geven.
Therapie bleek een uitkomst. De onderlinge communicatie verloopt nog steeds moeizaam en mijn moeder moet nog steeds vechten voor haar plek, maar het gaat wel stukken beter nu ze meer begrip voor elkaar hebben gekregen. Hun verhouding tot elkaar is een stuk gelijkwaardiger.
Praten met elkaar lukte niet, mijn ouders stammen uit een generatie die moeite heeft met praten over gevoelens. Bovendien hadden ze grote communicatieproblemen doordat ze verschillende moedertalen hebben en mijn vader veel hogeropgeleider en welbespraakter is dan mijn moeder. Mijn vader heeft bovendien een behoorlijk dominant karakter.
Na decennia van slikken kon mijn moeder er niet meer tegen. Ze had het gevoel geen kant op te kunnen binnen hun huwelijk en had toen echt hulp van buitenaf nodig om haar stem te kunnen laten horen en gelden. Mijn vader zag daar gelukkig wel de noodzaak van in, maar wist gewoon niet hoe zijn gedrag aan te passen en mijn moeder meer ruimte te geven.
Therapie bleek een uitkomst. De onderlinge communicatie verloopt nog steeds moeizaam en mijn moeder moet nog steeds vechten voor haar plek, maar het gaat wel stukken beter nu ze meer begrip voor elkaar hebben gekregen. Hun verhouding tot elkaar is een stuk gelijkwaardiger.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
maandag 24 november 2008 om 11:46
Relatietherapie lijkt me geen goede keuze voor mij. Mijn vriend zou dat ook niet doen. Het lijkt simpel: huis klaar, gevoel weg, maar het is wel iets van langere tijd wat zich opgebouwd heeft. Mijn vriend is erg moeilijk en behandelt mij vaak als een kind. Ik voel me geen vrouw, maar zijn kind inmiddels. Mijn vriend is zo ontzettend druk van karakter dat je steeds moe wordt van alles! Ik heb ook mijn gebreken zeker, maar we lijken elkaar niet (meer) aan te vullen. Ik kan er niet meer tegen, kan weinig hebben en wat ik vroeger wegwuifde zie ik nu als een groot probleem.
voer eendjes geen oorlog!
maandag 24 november 2008 om 11:49
Ik weet hoe rot je je hierdoor voelt. Wij hebben in het verleden allebei een periode gehad waarin we erg twijfelden of we wel samen verder wilden. Gelukig hadden we het niet tegelijkertijd. Wij hebben erover gepraat, probeerden te achterhalen waar de twijfel vandaan kwam en werkten er samen aan. Beide keren was de onzekerheid binnen een paar maanden over. Inmiddels zijn we 23 jaar samen, soms nog heel erg verliefd en ik ben heel zeker dat dit goed blijft
maandag 24 november 2008 om 11:55
quote:Zwieber schreef op 24 november 2008 @ 11:22:
Heeft iemand ooit relatietherapie gevolgd? Ben wel benieuwd of dat als waardevol werd beschouwd of complete tijdsverspilling...
Ja, bij mij was het gevoel ook weg nadat het nieuwe huis klaar was. Wij hebben eerst van alles zelf geprobeerd en als laatste redmiddel hebben we relatietherapie gedaan. Daarna samen heel erg hard gewerkt aan herstel van de relatie maar nu zijn we echt weer op de goede weg.
Wij hadden heel veel baat bij relatietherapie. We konden elkaar niet meer bereiken en onze therapeuten hebben ons weer leren communiceren met elkaar op een constructieve manier, zodat we uiteindelijk wel zelf onze problemen konden overwinnen.
Heeft iemand ooit relatietherapie gevolgd? Ben wel benieuwd of dat als waardevol werd beschouwd of complete tijdsverspilling...
Ja, bij mij was het gevoel ook weg nadat het nieuwe huis klaar was. Wij hebben eerst van alles zelf geprobeerd en als laatste redmiddel hebben we relatietherapie gedaan. Daarna samen heel erg hard gewerkt aan herstel van de relatie maar nu zijn we echt weer op de goede weg.
Wij hadden heel veel baat bij relatietherapie. We konden elkaar niet meer bereiken en onze therapeuten hebben ons weer leren communiceren met elkaar op een constructieve manier, zodat we uiteindelijk wel zelf onze problemen konden overwinnen.
maandag 24 november 2008 om 11:57
quote:Dejavu schreef op 24 november 2008 @ 11:10:
In therapie gaan, lijkt me echt dodelijk voor een relatie. Met een derde gaan praten over je intieme problemen. Hoe kil wil je het hebben. Als je er niet met zijn 2-en uitkomt, lijkt me dat je relatie weinig toekomst heeft.
Het hoeft bij relatietherapie helemaal niet om de intieme problemen te gaan, je gaat niet met zijn tweeen in analyse ofzo. Je leert er juist veelal hoe je beter met elkaar kunt communiceren. Uiteindelijk kun je dan de intieme problemen thuis oplossen.
In therapie gaan, lijkt me echt dodelijk voor een relatie. Met een derde gaan praten over je intieme problemen. Hoe kil wil je het hebben. Als je er niet met zijn 2-en uitkomt, lijkt me dat je relatie weinig toekomst heeft.
Het hoeft bij relatietherapie helemaal niet om de intieme problemen te gaan, je gaat niet met zijn tweeen in analyse ofzo. Je leert er juist veelal hoe je beter met elkaar kunt communiceren. Uiteindelijk kun je dan de intieme problemen thuis oplossen.
maandag 24 november 2008 om 11:58
Misschien erg bot, maar mij bekruipt heel erg het gevoel dat je zelf dondersgoed weet dat dit niet jouw vent is, en dat je het helemaal niet erg vindt dat je geen gevoelens meer voor je vriend hebt (en dat lijkt me heel verstandig als zijn agressieve gedrag echt waar is), maar dat je het erg vindt dat je dat mooie leuke door hem verbouwde huis uit moet als je het uitmaakt.
maandag 24 november 2008 om 12:01
Mooi verhaal Yette.
Petit1968, je verhaal lijkt meer dan ik dacht op het verhaal van mijn ouders. Maar wel met een cruciaal verschil: voor mijn vader is er altijd maar een vrouw geweest en dat is mijn moeder. Hoe dominant hij ook is, zijn liefde en respect voor haar zijn grenzeloos.
Petit1968, je verhaal lijkt meer dan ik dacht op het verhaal van mijn ouders. Maar wel met een cruciaal verschil: voor mijn vader is er altijd maar een vrouw geweest en dat is mijn moeder. Hoe dominant hij ook is, zijn liefde en respect voor haar zijn grenzeloos.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
maandag 24 november 2008 om 12:01
laatst hoorde ik iemand zeggen, dat mensen tegenwoordig te snel opgeven..vroeger (ik wil niet oud klinken hoor) werkten mensen aan hun huwelijk en tegenwoordig lijkt iedereen maar te scheiden. ik heb ook vaak momenten in mijn relatie die ik niet echt gelukkig met hem ben en daar ook niet over kan praten met hem. maar als ik het echt niet meer trek dan schreeuw ik het naar hem uit, zodat hij wel moet luisteren. je moet gewoon zeggen hoe je je voelt en wat je anders zou willen zien. en ik denk ook wel dat het normaal is als je is een 'gevoel' voor iemand anders hebt maar weet dan, als je je relatie beeindigd, die nieuwe vlam altijd anders zal zijn dan dat je had verwacht.
succes met alles...
succes met alles...
maandag 24 november 2008 om 12:11
Nou ja, vroeger werkten mensen aan hun huwelijk. Dat is wel een erg anachronistische gedachte. Vroeger scheidde je gewoon niet, punt. Dat kon ook niet, want als vrouw was je financieel afhankelijk van je man, en een man had een vrouw nodig die thuis de boel draaiende hield. Scheiden was bovendien een schande.
Een huwelijk was voor altijd, je ongelukkig voelen was geen reden om er een eind aan te maken. Als je het goed met elkaar kon vinden, was dat mooi meegenomen, maar veel stellen leefden ook vaak maar een beetje langs elkaar heen.
Een huwelijk was voor altijd, je ongelukkig voelen was geen reden om er een eind aan te maken. Als je het goed met elkaar kon vinden, was dat mooi meegenomen, maar veel stellen leefden ook vaak maar een beetje langs elkaar heen.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
maandag 24 november 2008 om 12:23
Het ziet er naar uit dat jij de balans al hebt opgemaakt voor wat betreft deze relatie. Diep in je hart wel weet dat dit voor jou geen toekomst heeft. De hele verbouwing heeft alleen maar de gedachten op andere dingen gezet, zodat je niet hoefde na te denken over de toekomst van je relatie. Nu is de verbouwing achter de rug en word je met de neus op de feiten gedrukt.
En bij hem blijven omdat het huis zo mooi is, is geen basis voor een relatie. Stort je niet gelijk in een andere relatie, maar kom eerst eens tot jezelf.
En bij hem blijven omdat het huis zo mooi is, is geen basis voor een relatie. Stort je niet gelijk in een andere relatie, maar kom eerst eens tot jezelf.
maandag 24 november 2008 om 12:27
Ik ken anders verschillende stellen die inderdaad niet opgegeven hebben, jaren eraan gewerkt hebben en nu weer heel gelukkig met elkaar zijn.
Ik vind het een heel simplistisch gegeven dat "als de koek op is, is hij op". Alsof het dan nooit meer beter kan worden.
Newsflash: dat kan het vaak wel. Alleen moet je dan bereid zijn er opnieuw in te investeren. Als je verliefd op een ander bent ga je natuurlijk veel liever je roze wolk achterna dan te proberen je saai geworden relatie nieuw leven in te blazen.
Dat slaat even niet specifiek op TO hoor, maar meer op die algemene aanname dat als de lol er eenmaal af is, die nooit meer terugkomt.
Ik vind het een heel simplistisch gegeven dat "als de koek op is, is hij op". Alsof het dan nooit meer beter kan worden.
Newsflash: dat kan het vaak wel. Alleen moet je dan bereid zijn er opnieuw in te investeren. Als je verliefd op een ander bent ga je natuurlijk veel liever je roze wolk achterna dan te proberen je saai geworden relatie nieuw leven in te blazen.
Dat slaat even niet specifiek op TO hoor, maar meer op die algemene aanname dat als de lol er eenmaal af is, die nooit meer terugkomt.
maandag 24 november 2008 om 12:28
Ik zou ook niet gelijk een volgende relatie induiken. Je hebt je in deze veel te veel laten domineren, ik zou uitkijken dat je dat in een volgende niet meer laat gebeuren. Probeer dan ook eerst op eigen benen te staan, echt autonoom te zijn, dan pas kun je dat binnen een nieuwe relatie ook.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
maandag 24 november 2008 om 12:34
Ik denk dat het van het soort relatie afhangt of de koek op is. Mijn vorige relatie van 4,5 jaar was echt op. We hadden elkaar weinig meer te vertellen, waren qua leven, interesses en kijk op de dingen volkomen uit elkaar gegroeid. We wilden ook allebei iets anders van onze relatie. Hoe lief en leuk en gezellig en bijzonder ik mijn expartner ook vond (en nog steeds vind), het was duidelijk dat onze relatie geen toekomst meer had.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
maandag 24 november 2008 om 12:42
Nu ik jullie reacties zo lees zie ik wel in dat ik in de tijd van de verbouwingen inderdaad niet verder na heb kunnen/willen denken, genoeg te doen! Dat ik ons fijne huis op moet geven vind ik niet alleen qua materieel zonde, maar ik voel me er erg thuis. Ook als hij weg is. Ik vind het ook erg voor mijn vriend, die heeft het huis gekocht en heeft alles met mij samen gedaan en overlegd zodat ik me er thuis kon voelen. Dat speelt ook een rol in mijn beslissing. Ik weet hoe het ervoor staat: niet zo goed, maar ik zal het even verder bekijken wat het beste is.
voer eendjes geen oorlog!
