Relaties
alle pijlers
Huisgenoot vraagt veel aandacht
donderdag 18 juli 2019 22:27
Ik woon al een tijd met 3 studenten in een studentenhuis. Laatst is daar een vrouw bijgekomen die een stuk ouder is en al ''fulltime'' werkt.
Ze zou geen kinderen hebben maar uiteindelijk bleek ze die opeens toch te hebben.
Haar huwelijk is door eigen toe doen op de klippen gelopen, en daarom had hij haar eruit gezet.
In het begin had ik het nog wel met haar te doen, maar uiteindelijk begon ik me een beetje aan haar manier van denken te irriteren.
Iedereen had het altijd gedaan behalve zij.. De kinderen die nog vrij jong zijn komen wel eens over de vloer, en regelmatig schreeuwt ze dan dingen als dat ze maar lekker naar hun vader moeten gaan en dat ze haar handen van ze aftrekt. Mijn ouders zijn zelf gescheiden en als ik haar dan dingen hoor zeggen waarmee ze die kinderen een gigantisch schuldgevoel aanpraat breekt mijn hart.
Een ander ding is dat ze altijd iets heeft. Ik kan me zo 8 dingen bedenken waar ze last van heeft gehad. Ze strompelt dan heel overdreven voorbij, en als ik er niks over zeg begint ze er ook nog bij te zuchten en nog moeilijker te lopen. Als ze vervolgens naar haar werk moet of iets anders gaat doen is het opeens voorbij. Inmiddels hebben we ook al 2 zelfmoordpogingen van haar meegemaakt.
Gister had ik voor het eerst woorden met haar gehad. Er was opnieuw iets gebeurt en wederom wordt alles haar aangedaan. Toen ik dingen opperde wat ze ook kon doen werd ze boos. Ze ging stampvoetend naar haar kamer, gilde nog iets wat ik helemaal niet had gezegd, weer in de trant dat iedereen het gedaan heeft en toen sloeg ze hard haar deur dicht. Lichtelijk verbouwereerd bleef ik achter en moest me inhouden om niet te lachen... Dit was echt gedrag van mijn nichtje van 12 die haar zin niet krijgt. Inmiddels ben ik erachter dat ze geen oplossingen wilt maar vooral heel zielig gevonden wilt worden.
Ik probeer het los te laten maar merk dat ik dat heel erg moeilijk vind. Ook vind ik het vervelend dat als ik haar nu tegenkom er een ongemakkelijke spanning hangt.
Ze zou geen kinderen hebben maar uiteindelijk bleek ze die opeens toch te hebben.
Haar huwelijk is door eigen toe doen op de klippen gelopen, en daarom had hij haar eruit gezet.
In het begin had ik het nog wel met haar te doen, maar uiteindelijk begon ik me een beetje aan haar manier van denken te irriteren.
Iedereen had het altijd gedaan behalve zij.. De kinderen die nog vrij jong zijn komen wel eens over de vloer, en regelmatig schreeuwt ze dan dingen als dat ze maar lekker naar hun vader moeten gaan en dat ze haar handen van ze aftrekt. Mijn ouders zijn zelf gescheiden en als ik haar dan dingen hoor zeggen waarmee ze die kinderen een gigantisch schuldgevoel aanpraat breekt mijn hart.
Een ander ding is dat ze altijd iets heeft. Ik kan me zo 8 dingen bedenken waar ze last van heeft gehad. Ze strompelt dan heel overdreven voorbij, en als ik er niks over zeg begint ze er ook nog bij te zuchten en nog moeilijker te lopen. Als ze vervolgens naar haar werk moet of iets anders gaat doen is het opeens voorbij. Inmiddels hebben we ook al 2 zelfmoordpogingen van haar meegemaakt.
Gister had ik voor het eerst woorden met haar gehad. Er was opnieuw iets gebeurt en wederom wordt alles haar aangedaan. Toen ik dingen opperde wat ze ook kon doen werd ze boos. Ze ging stampvoetend naar haar kamer, gilde nog iets wat ik helemaal niet had gezegd, weer in de trant dat iedereen het gedaan heeft en toen sloeg ze hard haar deur dicht. Lichtelijk verbouwereerd bleef ik achter en moest me inhouden om niet te lachen... Dit was echt gedrag van mijn nichtje van 12 die haar zin niet krijgt. Inmiddels ben ik erachter dat ze geen oplossingen wilt maar vooral heel zielig gevonden wilt worden.
Ik probeer het los te laten maar merk dat ik dat heel erg moeilijk vind. Ook vind ik het vervelend dat als ik haar nu tegenkom er een ongemakkelijke spanning hangt.
vrijdag 19 juli 2019 15:12
Door het te negeren, er niet op in te gaan, en je grenzen heel duidelijk aan te geven, ook al gaat ze gillen, boos worden of dreigen met zelfmoord.Lynn- schreef: ↑19-07-2019 11:37Ik krijg eerder te horen dat ik een binnenvetter ben. Ik heb dit probleem alleen met haar. Normaal als ik aan iemand mijn grenzen aangeef is het "Oke, ik spreek je later". Sowieso heb ik dit gedrag nog nooit eerder meegemaakt en heb dus ook geen idee hoe ik hiermee om moet gaan.
vrijdag 19 juli 2019 15:14
Zie dit als een leermoment. Je bent een lief, betrokken mens. Maar helaas ook wat kwetsbaar. Mensen zoals zij ruiken dat en bespringen je als een stel vlooien, want ze weten dat je het rot vindt en je grenzen niet durft aan te geven.
Nu is het een vrouw met stevige psychische problematiek. Morgen is het een vriendje met minder leuke kantjes.
Leer voor jezelf op te komen, want mensen maken er, al dan niet bewust, misbruik van!
Nu is het een vrouw met stevige psychische problematiek. Morgen is het een vriendje met minder leuke kantjes.
Leer voor jezelf op te komen, want mensen maken er, al dan niet bewust, misbruik van!
vrijdag 19 juli 2019 15:59
pfff. jeetje wat heftig zeg.
natuurlijk is het waar wat iedereen zegt: dit is een mooie kans om te leren je grenzen aan te geven.
maar anderzijds, heel lekker wonen is het niet als je daar constant mee bezig moet zijn. ik zou samen met je andere huisgenoten het gesprek aan gaan met de huurbaas, uitleggen dat iemand met zelfmoordgedachten niet passen in een studentenhuis en vragen of zij niet iets anders kan gaan zoeken (met bijv een opzegtermijn van twee maanden oid).
natuurlijk is het waar wat iedereen zegt: dit is een mooie kans om te leren je grenzen aan te geven.
maar anderzijds, heel lekker wonen is het niet als je daar constant mee bezig moet zijn. ik zou samen met je andere huisgenoten het gesprek aan gaan met de huurbaas, uitleggen dat iemand met zelfmoordgedachten niet passen in een studentenhuis en vragen of zij niet iets anders kan gaan zoeken (met bijv een opzegtermijn van twee maanden oid).
vrijdag 19 juli 2019 16:59
Twee zelfmoordpogingen in een studentenhuis lijkt me wel aanleiding om een vinger aan de pols te houden. Want zo is het voor die studenten geen veilige omgeving.
vrijdag 19 juli 2019 17:26
Ook dat.
Je zult niet de eerste zijn die in de problemen komt omdat een suicidale buur de gaskraan open draait.
vrijdag 19 juli 2019 18:10
ik heb zelf ook eens een huisgenoot gehad die niet helemaal geschikt was om een woning te delen. ze douchte niet en rook zo sterk dat ik zelfs in mijn eigen kamer stond te kokhalzen, daarnaast stond ze mij regelmatig uit te schelden door de deur. minder dramatisch dan de huisgenoot van TO met haar zelfmoordpogingen, maar toen ik dit met mijn huisbaas besprak stond huisgenoot vrij snel daarna op straat. heel vervelend voor haar, maar er waren meerdere waarschuwingen aan vooraf gegaan. en je hebt geen idee hoeveel energie het kost als je eigen huis geen prettige, veilige plek meer is. ik hoop dat de huisbaas van TO net zo doortastend is als die van mij destijds.
