Relaties
alle pijlers
Ik kan me neit meer groot houden...
dinsdag 20 oktober 2009 om 10:14
Ik ben vannacht volledig ingestort. Ik denk dat die de klap in me gezicht en in me hart is die ik verwachtte. Het is nu bijna een maand geleden dat mijn ex mij aan de kant zette na 3 jaar. De aanleiding was een ruzie en de oorzaak dat we te vaak ruzie hadden, dat we beide opvliegend zijn en dat past niet bij elkaar. Ik ga niet zeggen dat de relatie perfect was, want dan zou ik liegen. Maar ik mis hem, ik mis die vertrouwen, ik mis het in slaap vallen op zijn borst. Ik voel me echt zwaar k.t nu, en ik weet niet hoe ik dit moet aanpakken. Deze laatste weken heeft hij wel contact met mij opgezocht. Hij zegt ook nog heel veel van mij te houden, dit ook hartverscheurend vinden, hij zegt dat ie mij mist, dat ie mij niet kwijt wilt... en dat gaf me zoveeel hoop he.. 
Gisteravond heb ik hem gesproken en toen zei hij dat het echt afgelopen was, dat ie geen relatie meer wilde met mij. Ik ben wel heel speciaal voor hem, en hij is bang voor de dag dat ik verliefd word op iemand anders, maar hij wil het niet meer. Hij wil wel goed contact met mij blijven houden, maar dat kan ik niet.
Ik woon nog niet zo lang in Nl, dus ik heb ook niet veel vriendinnen. Ik voel me zo eenzaam zonder hem.
Ik heb stiekem die hoop dat ie spijt krijgt en dat ie terugkomt en zegt dat ik de liefde van zn leven ben, ook al moet ik dat niet hebben...
Het is zo moeilijk, ik wil hem graag loslaten, maar het doet me zoooveel pijn.
Gisteravond heb ik hem gesproken en toen zei hij dat het echt afgelopen was, dat ie geen relatie meer wilde met mij. Ik ben wel heel speciaal voor hem, en hij is bang voor de dag dat ik verliefd word op iemand anders, maar hij wil het niet meer. Hij wil wel goed contact met mij blijven houden, maar dat kan ik niet. Ik woon nog niet zo lang in Nl, dus ik heb ook niet veel vriendinnen. Ik voel me zo eenzaam zonder hem.
Ik heb stiekem die hoop dat ie spijt krijgt en dat ie terugkomt en zegt dat ik de liefde van zn leven ben, ook al moet ik dat niet hebben...
Het is zo moeilijk, ik wil hem graag loslaten, maar het doet me zoooveel pijn.
dinsdag 20 oktober 2009 om 10:26
Paola, heel erg vervelend voor je. Sterkte!
Misschien (en ik weet dat dit weer zuur moet klinken voor een aantal mensen...) alleen wel goed om dit topic te laten samenvoegen met je andere twee topics. Daar werd op je gereageerd en werden vragen gesteld, bedoeld om je eventueel van goed advies te kunnen voorzien.
Misschien (en ik weet dat dit weer zuur moet klinken voor een aantal mensen...) alleen wel goed om dit topic te laten samenvoegen met je andere twee topics. Daar werd op je gereageerd en werden vragen gesteld, bedoeld om je eventueel van goed advies te kunnen voorzien.
dinsdag 20 oktober 2009 om 10:57
Hai Paola,
Allereerst, liefdesverdriet is verschrikkelijk en nu er geen hoop meer is op herstel van je relatie is de klap keihard.
Iedereen die wel eens een gebroken hart heeft gehad weet hoe dat voelt, de eenzaamheid, de ontgoocheling, de pijn, het verlangen naar vroeger en ga zo maar door.
Je bent één grote blauwe plek op dit moment, dat is heel begrijpelijk.
Maar één ding; gooi die man nu wel van al je sociale pagina's af en kijk niet meer naar zijn 'status' o.i.d. Dat is jouw zaak niet meer, hoe hard ook en het maakt je ook nog eens doodongelukkig. Doe alles wat een mens doet als 'ie verdriet heeft maar weerhoud jezelf er van om hem in de gaten te houden. Dat maakt het erger en erger is niet wat je moet hebben nu.
Je zult door de rijstebrijeberg van ellende heen moeten, er is niks aan te doen. Wees lief voor jezelf, zorg dat je voldoende afleiding hebt, ga op een club, doe vrijwilligerswerk, ga sporten, ga in de bibliotheek zitten, schrijf op het forum, maar doe dingen en vul je dagen.
Tia Dalma heeft trouwens wel gelijk over je topics, je hoeft niet steeds een nieuwe te openen als er iets gebeurt maar kan gewoon doorschrijven op het al geopende topic. Zo wordt het echt jóuw hoekje waar mensen echt voor jóu komen. Nu geef je ze daar geen kans toe.
Ik hoop dat je veel steun zult krijgen van de meiden hier, daar zijn ze goed in.
Allereerst, liefdesverdriet is verschrikkelijk en nu er geen hoop meer is op herstel van je relatie is de klap keihard.
Iedereen die wel eens een gebroken hart heeft gehad weet hoe dat voelt, de eenzaamheid, de ontgoocheling, de pijn, het verlangen naar vroeger en ga zo maar door.
Je bent één grote blauwe plek op dit moment, dat is heel begrijpelijk.
Maar één ding; gooi die man nu wel van al je sociale pagina's af en kijk niet meer naar zijn 'status' o.i.d. Dat is jouw zaak niet meer, hoe hard ook en het maakt je ook nog eens doodongelukkig. Doe alles wat een mens doet als 'ie verdriet heeft maar weerhoud jezelf er van om hem in de gaten te houden. Dat maakt het erger en erger is niet wat je moet hebben nu.
Je zult door de rijstebrijeberg van ellende heen moeten, er is niks aan te doen. Wees lief voor jezelf, zorg dat je voldoende afleiding hebt, ga op een club, doe vrijwilligerswerk, ga sporten, ga in de bibliotheek zitten, schrijf op het forum, maar doe dingen en vul je dagen.
Tia Dalma heeft trouwens wel gelijk over je topics, je hoeft niet steeds een nieuwe te openen als er iets gebeurt maar kan gewoon doorschrijven op het al geopende topic. Zo wordt het echt jóuw hoekje waar mensen echt voor jóu komen. Nu geef je ze daar geen kans toe.
Ik hoop dat je veel steun zult krijgen van de meiden hier, daar zijn ze goed in.
dinsdag 20 oktober 2009 om 11:09
Groothouden werkt niet he? Als je verdriet hebt, moet je dat verdriet ook ervaren. Nouja, dat geldt in ieder geval voor de meeste mensen.
Liefdesverdriet is niet makkelijk en het voelt als een rollercoaster. Het ene moment denk je dat je sterk genoeg bent, terwijl je de volgende dag gewoon weer instort. Dat is normaal. Ik hoop dat je iemand hebt om mee te praten. Desnoods dit forum.
En in het begin blijf je altijd hoop houden, maar loslaten is het enige wat je kunt doen. Hoe moeilijk ook.
Liefdesverdriet is niet makkelijk en het voelt als een rollercoaster. Het ene moment denk je dat je sterk genoeg bent, terwijl je de volgende dag gewoon weer instort. Dat is normaal. Ik hoop dat je iemand hebt om mee te praten. Desnoods dit forum.
En in het begin blijf je altijd hoop houden, maar loslaten is het enige wat je kunt doen. Hoe moeilijk ook.
dinsdag 20 oktober 2009 om 16:17
Paola, nu open je 3 topics terwijl hij steeds dezelfde boodschap af geeft. Hij wil niet met je verder. Het is niet voor niets uit en natuurlijk ben je daar allebei niet meteen overheen. Dat kost tijd, tijd waarin je het beste geen contact kunt hebben omdat dat alleen maar meer verdriet kost.
Wat ik niet snap is waarom je in je vorige topic aangeeft dat je hem niet meer terug wil, terwijl het tegendeel uit alle drie je topics blijkt. Je kunt niets anders dan dit loslaten en jezelf de tijd gunnen om weer blij te worden en verder te gaan zonder hem.
Wat heb jij eraan om te horen dat je speciaal bent voor hem, dat hij je mist. Kies er toch voor om daar niet naar te luisteren, want je krijgt alleen maar hoop. Daar heb je niets aan. Daar gaat het alleen maar langer door duren. Richt je op jezelf, zorg voor afleiding. Blijf niet kijken op zijn website. Knikker hem uit je telefoon, je msn, hyves, facebook, wat dan ook. Neem afstand, dan gaat dat gevoelsmatig ook wel komen.
Kies ervoor om hem los te laten, verstandelijk. Dat gevoel volgt wel. En dan komt het allemaal wel weer goed met je, ook al zie je dat nu nog niet zo.
Wat ik niet snap is waarom je in je vorige topic aangeeft dat je hem niet meer terug wil, terwijl het tegendeel uit alle drie je topics blijkt. Je kunt niets anders dan dit loslaten en jezelf de tijd gunnen om weer blij te worden en verder te gaan zonder hem.
Wat heb jij eraan om te horen dat je speciaal bent voor hem, dat hij je mist. Kies er toch voor om daar niet naar te luisteren, want je krijgt alleen maar hoop. Daar heb je niets aan. Daar gaat het alleen maar langer door duren. Richt je op jezelf, zorg voor afleiding. Blijf niet kijken op zijn website. Knikker hem uit je telefoon, je msn, hyves, facebook, wat dan ook. Neem afstand, dan gaat dat gevoelsmatig ook wel komen.
Kies ervoor om hem los te laten, verstandelijk. Dat gevoel volgt wel. En dan komt het allemaal wel weer goed met je, ook al zie je dat nu nog niet zo.
