Relaties
alle pijlers
Ik kan zoons geaardheid niet aanvaarden
zaterdag 7 november 2015 om 12:11
Ongeveer anderhalf jaar geleden vertelde mijn zoon voor het eerst dat hij denkt dat hij homoseksueel is. Hij was toen 19 jaar en we vonden dit nog veel te vroeg om zo’n dingen zeker te weten. Vooral mijn man vindt dit niet bespreekbaar. We hebben toen heel intensief gesproken over wat in hem omging en na een tijdje gaf zoon aan dat hij er niet helemaal over uit was en nog niet helemaal zeker was wat zijn geaardheid was. De relatie tussen zoon en zijn vader is hierdoor wel sterk bekoeld, alsof er toch een afstand is gekomen. We hebben het onderwerp in de maanden die erop volgde laten rusten. Zoon kreeg in die periode ook een vriendin.
Een tijdje geleden gaf zoon aan dat hij nog steeds denkt homo te zijn. Hij is verliefd op een vriend en hij ook op hem, ze hebben dit al tegen elkaar uitgesproken en hebben al gekust. Ik ben kwaad dat hij ons een jaar heeft voorgelogen, dat hij ons voorgehouden heeft dat zijn gevoelens veranderd waren. Hoe hard ik ook probeer, ik kan dit niet gewoon aanvaarden. Ik wil beter voor mijn kind. Tegenwoordig lijkt homo/bi zijn wel een modeverschijnsel. Je ‘moet’ wel eens experimenteren met iemand van het zelfde geslacht, anders tel je niet meer mee. Zoon is een harde bikkel, een doorzetter. Ik zie hem helemaal niet als homoseksueel. Ik zie zo’n levensstijl ook gewoon niet passen bij mijn zoon en als ik eerlijk ben vind ik het vies. Zoon heeft al een paar keer over zijn “vriend” verteld, over hoe graag hij bij hem is, maar dit wil ik helemaal niet weten. Ik kan er niet met hem niet over spreken.
Ik hou zielsveel van mijn zoon, maar dit deel kan ik echt niet aanvaarden. Ik wil hem hierover niet verliezen. Zijn er hier ouders die hetzelfde hebben meegemaakt? Hoe zijn jullie hier mee omgegaan? Weet iemand een manier om hier samen met mijn zoon door te komen?
Een tijdje geleden gaf zoon aan dat hij nog steeds denkt homo te zijn. Hij is verliefd op een vriend en hij ook op hem, ze hebben dit al tegen elkaar uitgesproken en hebben al gekust. Ik ben kwaad dat hij ons een jaar heeft voorgelogen, dat hij ons voorgehouden heeft dat zijn gevoelens veranderd waren. Hoe hard ik ook probeer, ik kan dit niet gewoon aanvaarden. Ik wil beter voor mijn kind. Tegenwoordig lijkt homo/bi zijn wel een modeverschijnsel. Je ‘moet’ wel eens experimenteren met iemand van het zelfde geslacht, anders tel je niet meer mee. Zoon is een harde bikkel, een doorzetter. Ik zie hem helemaal niet als homoseksueel. Ik zie zo’n levensstijl ook gewoon niet passen bij mijn zoon en als ik eerlijk ben vind ik het vies. Zoon heeft al een paar keer over zijn “vriend” verteld, over hoe graag hij bij hem is, maar dit wil ik helemaal niet weten. Ik kan er niet met hem niet over spreken.
Ik hou zielsveel van mijn zoon, maar dit deel kan ik echt niet aanvaarden. Ik wil hem hierover niet verliezen. Zijn er hier ouders die hetzelfde hebben meegemaakt? Hoe zijn jullie hier mee omgegaan? Weet iemand een manier om hier samen met mijn zoon door te komen?
dinsdag 10 november 2015 om 13:38
quote:NYC schreef op 10 november 2015 @ 13:33:
Amarna, dat begrijp ik op zich nog wel. Maar wat ik meer bedoelde is: elke ontmoeting met een ander persoon is toch een 'unieke' (en niet vergelijkbare) ervaring? Je ontmoet in je leven heel wat jongens, meisjes, mannen en vrouwen maar wat je bij de ander wel/niet ervaart is toch niet te vergelijken? Of voor jou bijvoorbeeld wel? Zie ik het te sterk als 'individuele ontmoetingen'?
Ik krijg de indruk dat ik een beetje een aparte manier van 'ervaren' op het gebied van ontmoetingen, aangezien ik geen verbanden zie, hmmm... Ik begrijp echt niet wat je bedoelt, ik ben niet zo filosofisch aangelegd. Kun je het uitleggen met een voorbeeld?
Amarna, dat begrijp ik op zich nog wel. Maar wat ik meer bedoelde is: elke ontmoeting met een ander persoon is toch een 'unieke' (en niet vergelijkbare) ervaring? Je ontmoet in je leven heel wat jongens, meisjes, mannen en vrouwen maar wat je bij de ander wel/niet ervaart is toch niet te vergelijken? Of voor jou bijvoorbeeld wel? Zie ik het te sterk als 'individuele ontmoetingen'?
Ik krijg de indruk dat ik een beetje een aparte manier van 'ervaren' op het gebied van ontmoetingen, aangezien ik geen verbanden zie, hmmm... Ik begrijp echt niet wat je bedoelt, ik ben niet zo filosofisch aangelegd. Kun je het uitleggen met een voorbeeld?
dinsdag 10 november 2015 om 13:39
Ik zou niet graag de kost geven aan mensen die bij het woord "homo" denken aan rellende leernichten die zich uitbundig en half naakt uitleven op bootjes in de Amsterdamse grachten. Ik denk zomaar dat al die deelnemers na afloop van de gay parade versleten naar huis gaan om zich in iets te hijsen dat lekker zit, pantoffeltjes aan, DVD'tje in de gleuf, een hapje en een drankje en dan languit op de bank, net als ieder ander.
verba volant, scripta manent.
dinsdag 10 november 2015 om 13:43
quote:NYC schreef op 10 november 2015 @ 13:33:
Amarna, dat begrijp ik op zich nog wel. Maar wat ik meer bedoelde is: elke ontmoeting met een ander persoon is toch een 'unieke' (en niet vergelijkbare) ervaring? Je ontmoet in je leven heel wat jongens, meisjes, mannen en vrouwen maar wat je bij de ander wel/niet ervaart is toch niet te vergelijken? Of voor jou bijvoorbeeld wel? Zie ik het te sterk als 'individuele ontmoetingen'?
Ik krijg de indruk dat ik een beetje een aparte manier van 'ervaren' op het gebied van ontmoetingen, aangezien ik geen verbanden zie, hmmm...
Nee hoor NYC, ik heb precies hetzelfde. Ik word verliefd op mensen. Maar voel mij meer aangetrokken tot een man qua seks.
En misschien ben ik mosterd, maar als je net zoals TO in een omgeving zit waar homosexualiteit niet aan de orde van de dag is en je je toekomstbeeld moet loslaten van wat jij als moeder graag zou willen zien voor je kind, begrijp ik het wel. Het komt wel goed, maar het doet even pijn.
Mijn moeder heeft het bijvoorbeeld ook heel erg moeilijk gehad met mijn scheiding. Was nl not done in mijn omgeving. Op dat moment had ze volgens mij liever dat ik bij mijn ex bleef, wat echt niet goed voor mij was, dan dat ik ging scheiden. En natuurlijk heb ik het daar echt wel heel erg moeilijk mee gehad, want ik voelde als of ik er niet mocht zijn, maar nogmaals dat is later bijgetrokken (toen er meer mensen in de omgeving gingen scheiden ) en ik begrijp haar ook wel.
Amarna, dat begrijp ik op zich nog wel. Maar wat ik meer bedoelde is: elke ontmoeting met een ander persoon is toch een 'unieke' (en niet vergelijkbare) ervaring? Je ontmoet in je leven heel wat jongens, meisjes, mannen en vrouwen maar wat je bij de ander wel/niet ervaart is toch niet te vergelijken? Of voor jou bijvoorbeeld wel? Zie ik het te sterk als 'individuele ontmoetingen'?
Ik krijg de indruk dat ik een beetje een aparte manier van 'ervaren' op het gebied van ontmoetingen, aangezien ik geen verbanden zie, hmmm...
Nee hoor NYC, ik heb precies hetzelfde. Ik word verliefd op mensen. Maar voel mij meer aangetrokken tot een man qua seks.
En misschien ben ik mosterd, maar als je net zoals TO in een omgeving zit waar homosexualiteit niet aan de orde van de dag is en je je toekomstbeeld moet loslaten van wat jij als moeder graag zou willen zien voor je kind, begrijp ik het wel. Het komt wel goed, maar het doet even pijn.
Mijn moeder heeft het bijvoorbeeld ook heel erg moeilijk gehad met mijn scheiding. Was nl not done in mijn omgeving. Op dat moment had ze volgens mij liever dat ik bij mijn ex bleef, wat echt niet goed voor mij was, dan dat ik ging scheiden. En natuurlijk heb ik het daar echt wel heel erg moeilijk mee gehad, want ik voelde als of ik er niet mocht zijn, maar nogmaals dat is later bijgetrokken (toen er meer mensen in de omgeving gingen scheiden ) en ik begrijp haar ook wel.
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
dinsdag 10 november 2015 om 13:46
quote:amarna schreef op 10 november 2015 @ 13:38:
[...]
Ik begrijp echt niet wat je bedoelt, ik ben niet zo filosofisch aangelegd. Kun je het uitleggen met een voorbeeld?
Nou, kijk: Stel je bent een tiener en je zit in klas met 30 medeklasgenoten. En laten we voor het gemak dan even 15 jongens en 15 meisjes nemen als medeklasgenoten. Dan zie ik dus dat je met dertig individuen een andersoortige relatie hebt. Ook als je vrij zeker van jezelf denkt te weten dat je 100& hetero- of homoseksueel bent.
Die klasgenootjes waardeer je (of niet) op dertig verschillende manieren. De een vind je een irritante trut, met de ander kan je gigantisch lachen, weer een derde vind je een slome duikelaar, iemand heeft mooi haar, altijd leuke kleren, een lekkere geur etc. en in sommige gevallen ontwikkel je dus het gevoel van verliefdheid, lust, aantrekkingskracht tot 1 (of meerdere) van deze klasgenootjes, maar in wezen blijven het 'dertig verschillende ervaringen'.
Snap je een beetje wat ik bedoel of ben ik echt heel erg vaag?
[...]
Ik begrijp echt niet wat je bedoelt, ik ben niet zo filosofisch aangelegd. Kun je het uitleggen met een voorbeeld?
Nou, kijk: Stel je bent een tiener en je zit in klas met 30 medeklasgenoten. En laten we voor het gemak dan even 15 jongens en 15 meisjes nemen als medeklasgenoten. Dan zie ik dus dat je met dertig individuen een andersoortige relatie hebt. Ook als je vrij zeker van jezelf denkt te weten dat je 100& hetero- of homoseksueel bent.
Die klasgenootjes waardeer je (of niet) op dertig verschillende manieren. De een vind je een irritante trut, met de ander kan je gigantisch lachen, weer een derde vind je een slome duikelaar, iemand heeft mooi haar, altijd leuke kleren, een lekkere geur etc. en in sommige gevallen ontwikkel je dus het gevoel van verliefdheid, lust, aantrekkingskracht tot 1 (of meerdere) van deze klasgenootjes, maar in wezen blijven het 'dertig verschillende ervaringen'.
Snap je een beetje wat ik bedoel of ben ik echt heel erg vaag?
dinsdag 10 november 2015 om 13:50
Verliefd word ik alleen op mannen. Seks kan daar het gevolg van zijn. Ik wil dan zo graag bij iemand zijn dat ik het liefst in hem zou willen kruipen, op zou kunnen eten. Een heel lichamelijk gevoel.
Ik ben niet iemand die alleen op het eerste gezicht seks kan hebben, alleen omdat ik iemand op dat moment lichamelijk aantrekkelijk vind. Gevoelens zijn voor mij onontbeerlijk.
De warme gevoelens die ik voor vrouwen heb en voor mannen tot wie ik me niet aangetrokken voel, maar die ik wel heel graag mag, zijn heel anders. Minder lichamelijk, meer een herkenning van gelijkgestemde geesten.
Ik ben niet iemand die alleen op het eerste gezicht seks kan hebben, alleen omdat ik iemand op dat moment lichamelijk aantrekkelijk vind. Gevoelens zijn voor mij onontbeerlijk.
De warme gevoelens die ik voor vrouwen heb en voor mannen tot wie ik me niet aangetrokken voel, maar die ik wel heel graag mag, zijn heel anders. Minder lichamelijk, meer een herkenning van gelijkgestemde geesten.
dinsdag 10 november 2015 om 13:51
quote:NYC schreef op 10 november 2015 @ 13:37:
Ik vind het ook superinteressant, Eleonora maar dat strikte gevoel van 'daar kan ik mee daten/verliefd op worden/vind ik de seksuele ervaring fijn mee' etc. dat heb ik dus niet zo gescheiden. Niet als in: je hebt de keuze uit homo, hetero, bi, aseksueel, polyamorisch etc.
Echt meer als: stel dat ik in mijn leven 2726 verschillende mensen heb ontmoet: van familieleden tot de eerste klasgenootjes, je buren die je alleen maar gedag zegt, collega's etc. dan zie ik dus 2726 verschillende soorten 'relaties'.Maar dan nog een vraag voor jou NYC. Jouw ex-relaties? In hoeverre je die hebt? Lijken die ex-partners op elkaar qua persoonlijkheid? Of zijn ze allemaal totaal anders?
Ik vind het ook superinteressant, Eleonora maar dat strikte gevoel van 'daar kan ik mee daten/verliefd op worden/vind ik de seksuele ervaring fijn mee' etc. dat heb ik dus niet zo gescheiden. Niet als in: je hebt de keuze uit homo, hetero, bi, aseksueel, polyamorisch etc.
Echt meer als: stel dat ik in mijn leven 2726 verschillende mensen heb ontmoet: van familieleden tot de eerste klasgenootjes, je buren die je alleen maar gedag zegt, collega's etc. dan zie ik dus 2726 verschillende soorten 'relaties'.Maar dan nog een vraag voor jou NYC. Jouw ex-relaties? In hoeverre je die hebt? Lijken die ex-partners op elkaar qua persoonlijkheid? Of zijn ze allemaal totaal anders?
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
dinsdag 10 november 2015 om 13:53
quote:EmmaSwan86 schreef op 10 november 2015 @ 11:41:
Wat goed to dat je gesprek met je zoon hebt gehad. En wat vervelend dat je man er nog steeds niet er voor open staat, mannen zijn daar wat harder die denken dat homo's net vrouwen zijn. Is je zoon gewoon homo of wil hij ook transgender worden?Huh?
Wat goed to dat je gesprek met je zoon hebt gehad. En wat vervelend dat je man er nog steeds niet er voor open staat, mannen zijn daar wat harder die denken dat homo's net vrouwen zijn. Is je zoon gewoon homo of wil hij ook transgender worden?Huh?
dinsdag 10 november 2015 om 13:54
quote:NYC schreef op 10 november 2015 @ 13:46:
[...]
Nou, kijk: Stel je bent een tiener en je zit in klas met 30 medeklasgenoten. En laten we voor het gemak dan even 15 jongens en 15 meisjes nemen als medeklasgenoten. Dan zie ik dus dat je met dertig individuen een andersoortige relatie hebt. Ook als je vrij zeker van jezelf denkt te weten dat je 100& hetero- of homoseksueel bent.
Die klasgenootjes waardeer je (of niet) op dertig verschillende manieren. De een vind je een irritante trut, met de ander kan je gigantisch lachen, weer een derde vind je een slome duikelaar, iemand heeft mooi haar, altijd leuke kleren, een lekkere geur etc. en in sommige gevallen ontwikkel je dus het gevoel van verliefdheid, lust, aantrekkingskracht tot 1 (of meerdere) van deze klasgenootjes, maar in wezen blijven het 'dertig verschillende ervaringen'.
Snap je een beetje wat ik bedoel of ben ik echt heel erg vaag?Ik begrijp wat je bedoelt, maar ik ervaar dat niet zo. Voor mij is het een gegeven. ik denk er niet over na wat voor een relatie ik met de diverse personen in mijn leven heb.
[...]
Nou, kijk: Stel je bent een tiener en je zit in klas met 30 medeklasgenoten. En laten we voor het gemak dan even 15 jongens en 15 meisjes nemen als medeklasgenoten. Dan zie ik dus dat je met dertig individuen een andersoortige relatie hebt. Ook als je vrij zeker van jezelf denkt te weten dat je 100& hetero- of homoseksueel bent.
Die klasgenootjes waardeer je (of niet) op dertig verschillende manieren. De een vind je een irritante trut, met de ander kan je gigantisch lachen, weer een derde vind je een slome duikelaar, iemand heeft mooi haar, altijd leuke kleren, een lekkere geur etc. en in sommige gevallen ontwikkel je dus het gevoel van verliefdheid, lust, aantrekkingskracht tot 1 (of meerdere) van deze klasgenootjes, maar in wezen blijven het 'dertig verschillende ervaringen'.
Snap je een beetje wat ik bedoel of ben ik echt heel erg vaag?Ik begrijp wat je bedoelt, maar ik ervaar dat niet zo. Voor mij is het een gegeven. ik denk er niet over na wat voor een relatie ik met de diverse personen in mijn leven heb.
dinsdag 10 november 2015 om 13:56
Even voor de mensen die denken dat de gayparade een groot porno feest is met mensen in lederen strings: zijn jullie er ooit geweest? Ik ben er nu een paar keer geweest en neem maar van mij aan dat het voor mij de mooiste dag van het jaar is. De hele stad is gevuld met vrolijke mensen, iedereen is blij en vrolijk. Er zijn mensen met kinderen, jongeren, veel homoseksuelen, veel hetero's en ja ook mensen in leer en strings. Maar dat is toch helemaal niet waar het om gaat op zo'n dag? Voor mij gaat het erom dat iedereen lekker zichzelf kan zijn en of dat nou met een man of vrouw is, het zal mijn werkelijk een worst zijn. Kunnen we niet gewoon blij zijn dat de gay parade er is en dat er een dag is waarop we vieren dat iedereen lekker zichzelf kan zijn? Dat iedereen vrolijk en blij is? En voor de mensen die daar moeite mee hebben, blijf thuis en zap weg bij het journaal.
dinsdag 10 november 2015 om 13:58
dinsdag 10 november 2015 om 13:59
quote:Dertigmin schreef op 10 november 2015 @ 13:51:
[...]
Maar dan nog een vraag voor jou NYC. Jouw ex-relaties? In hoeverre je die hebt? Lijken die ex-partners op elkaar qua persoonlijkheid? Of zijn ze allemaal totaal anders?Totaal anders. Behalve dan dat ik bij allemaal wel al snel duidelijk had voor mijzelf: 'Ok, dit vind ik niks om op lange(re) termijn mee door te gaan... In hoeverre ik dat hen ook duidelijk ging maken wisselde wel omdat ik steeds het idee had dat ík degene moest zijn die die beslissing nam ipv de ander. Wat ze met elkaar gemeen hebben is dat ik op geen enkele ex echt met een leuk gevoel terugkijk.
[...]
Maar dan nog een vraag voor jou NYC. Jouw ex-relaties? In hoeverre je die hebt? Lijken die ex-partners op elkaar qua persoonlijkheid? Of zijn ze allemaal totaal anders?Totaal anders. Behalve dan dat ik bij allemaal wel al snel duidelijk had voor mijzelf: 'Ok, dit vind ik niks om op lange(re) termijn mee door te gaan... In hoeverre ik dat hen ook duidelijk ging maken wisselde wel omdat ik steeds het idee had dat ík degene moest zijn die die beslissing nam ipv de ander. Wat ze met elkaar gemeen hebben is dat ik op geen enkele ex echt met een leuk gevoel terugkijk.
dinsdag 10 november 2015 om 14:01
quote:NYC schreef op 10 november 2015 @ 13:21:
[...]
Maar denk je dan dat mensen zich eerst bewust worden van hun seksualiteit/voorkeur voor geslacht en pas daarna een partnerkeuze bepalen? Of word je eerst aangetrokken door een persoon (op welke manier dan ook) en ondervind je daarna langzaam en gaandeweg wat er seksueel wel of niet bij je past. Zo zie ik het zelf namelijk een beetje. Of laat ik het anders zeggen, ik heb het gevoel dat ik het zelf zo ondervind/ondervonden heb. Daarom vind ik het ook altijd zo gek als er gezegd wordt dat je als homo/hetero/bi/aseksueel etc geboren wordt.
Terwijl ik het dus zelf altijd zo zie als: met alle mensen die je in je leven ontmoet, vanaf het moment dat je dus geboren wordt, heb je een ander soort 'relatie'. En in de meeste gevallen zal die niet seksueel zijn.
Maar misschien heb ik wel een heel erg vreemde kijk hierop, dat kan.
Volgens mij is het niet of / of.
Hoe je seksuele voorkeur is, daarmee word je geboren.
Maar je valt niet zomaar op iedere jongen/man. Of op ieder meisje/vrouw. Dus zo kan het gebeuren dat je pas heel laat in je leven verliefd wordt op iemand van hetzelfde geslacht, omdat je eerder nooit leuke types tegenkwam. Of juist dat je altijd heel duidelijk dacht te weten dat je homo was, en toch opeens op iemand van het andere geslacht verliefd werd (een vrij bekend iemand die een vrouwenkroeg runt bijvoorbeeld! althans bekend in de lesbo-scene). Omdat dat opeens iemand is met wie je een onwijze klik/aantrekkingskracht hebt. Maar niet met andere mensen.
Dat ligt dan puur aan de toevalligheid van net díe persoon die je tegenkwam.
Vaak is de maatschappij waarin je leeft, daar ook nog sturend in. Als je bi bent in een homofobe maatschappij, zet je misschien wat sneller je gevoelens voor een sekse-genoot in de ijskast, en hoop je daarna verliefd te worden op iemand van wie het wel sociaal/maatschappelijk geaccepteerd is. Dus lijken er meer hetero's te zijn. Zo heb ik ook een jaar of 9 doorgebracht vanaf mijn 13e. Een belangrijk deel van mezelf ontkennen.
Zangeres Anouk heeft toch ook wel eens een serieuze relatie gehad met een vrouw? Daar was ze echt verliefd op, vertelt ze. Maar zij zit waarschijnlijk ergens op de 98% hetero ofzo in het spectrum, en is daarna dus alleen met mannen thuisgekomen. Maar het kan ook zomaar gebeuren dat ze ooit nog eens een vrouw tegenkomt op wie ze valt.
Heel veel heterovrouwen bekennen aan lesbo's dat ze ook wel eens verliefd zijn geweest op een vrouw of seks hebben gehad met een vrouw. Het ligt er maar net aan wie je toevallig tegenkomt en welke chemie er op dat moment speelt.
Ik ken een lesbische vrouw die nogal 'jaagt' en die menig heterovrouw in de war brengt en haar bed in krijgt.
Maar ik denk wel dat diegenen dan al geboren zijn op die 'plaats op het spectrum' maar het zelf niet wisten / niet onder ogen durfden te zien / niet zo benoemden / niks mee durfden te doen.
100% hetero [----------75% hetero---------- 50% hetero/homo ---------75% homo---------] 100% homo
Iemand kan waar dan ook op die schaal zitten en misschien zelfs laten in zijn/haar leven verschuiven, bijvoorbeeld door sociale acceptatie, of door bijkomende aspecten zoals gezellige vriendengroepen / niet meer uitgaan in de hetero scene etc.
En dat bedoel ik niet zo van: iemand kan daarvoor kiezen.
Maar meer zo van: vroeger viel je misschien als een bakvisje voor gladde jongens zoals uit The Backstreet Boys/ Justin Bieber / Rob Lowe, tegenwoordig meer voor wat ruigere types als George Clooney en Javier Bardem. Je voorkeuren liggen niet in beton gegoten. Alleen dat verschuiven kan niet rationeel gestuurd worden (door anderen of door jezelf).
[...]
Maar denk je dan dat mensen zich eerst bewust worden van hun seksualiteit/voorkeur voor geslacht en pas daarna een partnerkeuze bepalen? Of word je eerst aangetrokken door een persoon (op welke manier dan ook) en ondervind je daarna langzaam en gaandeweg wat er seksueel wel of niet bij je past. Zo zie ik het zelf namelijk een beetje. Of laat ik het anders zeggen, ik heb het gevoel dat ik het zelf zo ondervind/ondervonden heb. Daarom vind ik het ook altijd zo gek als er gezegd wordt dat je als homo/hetero/bi/aseksueel etc geboren wordt.
Terwijl ik het dus zelf altijd zo zie als: met alle mensen die je in je leven ontmoet, vanaf het moment dat je dus geboren wordt, heb je een ander soort 'relatie'. En in de meeste gevallen zal die niet seksueel zijn.
Maar misschien heb ik wel een heel erg vreemde kijk hierop, dat kan.
Volgens mij is het niet of / of.
Hoe je seksuele voorkeur is, daarmee word je geboren.
Maar je valt niet zomaar op iedere jongen/man. Of op ieder meisje/vrouw. Dus zo kan het gebeuren dat je pas heel laat in je leven verliefd wordt op iemand van hetzelfde geslacht, omdat je eerder nooit leuke types tegenkwam. Of juist dat je altijd heel duidelijk dacht te weten dat je homo was, en toch opeens op iemand van het andere geslacht verliefd werd (een vrij bekend iemand die een vrouwenkroeg runt bijvoorbeeld! althans bekend in de lesbo-scene). Omdat dat opeens iemand is met wie je een onwijze klik/aantrekkingskracht hebt. Maar niet met andere mensen.
Dat ligt dan puur aan de toevalligheid van net díe persoon die je tegenkwam.
Vaak is de maatschappij waarin je leeft, daar ook nog sturend in. Als je bi bent in een homofobe maatschappij, zet je misschien wat sneller je gevoelens voor een sekse-genoot in de ijskast, en hoop je daarna verliefd te worden op iemand van wie het wel sociaal/maatschappelijk geaccepteerd is. Dus lijken er meer hetero's te zijn. Zo heb ik ook een jaar of 9 doorgebracht vanaf mijn 13e. Een belangrijk deel van mezelf ontkennen.
Zangeres Anouk heeft toch ook wel eens een serieuze relatie gehad met een vrouw? Daar was ze echt verliefd op, vertelt ze. Maar zij zit waarschijnlijk ergens op de 98% hetero ofzo in het spectrum, en is daarna dus alleen met mannen thuisgekomen. Maar het kan ook zomaar gebeuren dat ze ooit nog eens een vrouw tegenkomt op wie ze valt.
Heel veel heterovrouwen bekennen aan lesbo's dat ze ook wel eens verliefd zijn geweest op een vrouw of seks hebben gehad met een vrouw. Het ligt er maar net aan wie je toevallig tegenkomt en welke chemie er op dat moment speelt.
Ik ken een lesbische vrouw die nogal 'jaagt' en die menig heterovrouw in de war brengt en haar bed in krijgt.
Maar ik denk wel dat diegenen dan al geboren zijn op die 'plaats op het spectrum' maar het zelf niet wisten / niet onder ogen durfden te zien / niet zo benoemden / niks mee durfden te doen.
100% hetero [----------75% hetero---------- 50% hetero/homo ---------75% homo---------] 100% homo
Iemand kan waar dan ook op die schaal zitten en misschien zelfs laten in zijn/haar leven verschuiven, bijvoorbeeld door sociale acceptatie, of door bijkomende aspecten zoals gezellige vriendengroepen / niet meer uitgaan in de hetero scene etc.
En dat bedoel ik niet zo van: iemand kan daarvoor kiezen.
Maar meer zo van: vroeger viel je misschien als een bakvisje voor gladde jongens zoals uit The Backstreet Boys/ Justin Bieber / Rob Lowe, tegenwoordig meer voor wat ruigere types als George Clooney en Javier Bardem. Je voorkeuren liggen niet in beton gegoten. Alleen dat verschuiven kan niet rationeel gestuurd worden (door anderen of door jezelf).
You can never have too many hats, gloves and shoes
dinsdag 10 november 2015 om 14:03
De gay pride is nu een feestje.
Voor veel mensen.
He, ho, bi etc.
Het wás ooit een broodnodig demonstratie voor homorechten. In de jaren zeventig.
Aan de pride kun je zien hoezeer er gegroeid is, als samenleving als het gaat om acceptatie van homoseksualiteit.
Hier in Nederland dan.
Heel mooi, al gaan er binnen de homogemeenschap stemmen op dat heteroseksuele het nu aan het overnemen zijn. Veel homo's gaan er niet meer naartoe vanwege de busladingen niet homoseksuelen uit diverse provincies.
Maar goed, het is inderdaad een grote happening geworden. Voor het hele gezin zowat, nu de blootheden verboden zijn.
Voor veel mensen.
He, ho, bi etc.
Het wás ooit een broodnodig demonstratie voor homorechten. In de jaren zeventig.
Aan de pride kun je zien hoezeer er gegroeid is, als samenleving als het gaat om acceptatie van homoseksualiteit.
Hier in Nederland dan.
Heel mooi, al gaan er binnen de homogemeenschap stemmen op dat heteroseksuele het nu aan het overnemen zijn. Veel homo's gaan er niet meer naartoe vanwege de busladingen niet homoseksuelen uit diverse provincies.
Maar goed, het is inderdaad een grote happening geworden. Voor het hele gezin zowat, nu de blootheden verboden zijn.
dinsdag 10 november 2015 om 14:07
Ik heb een neefje die homo is. Vanaf dat hij héél klein is hebben we onze vermoedens. Hij hield vooral van meisjesdingen, had alleen vriendinnetjes etc. Toch hebben we het altijd opengehouden en gewoon gewacht tot hij met iemand thuis kwam. En dat bleek een man te zijn.
Zijn moeder was in het begin wel een beetje ongerust, maar meer omdat ze hem het beste van de wereld gunt en zo min mogelijk strubbelingen. Niet omdat ze geen schoonzoon wil. Zijn vader heeft het vanaf dag 1 klakkeloos geaccepteerd. Onze hele familie trouwens. We waren vooral heel blij voor hem dat hij zich nu vrij en veilig genoeg voelde om zichzelf te zijn en dat uit te dragen.
En tuurlijk, ik hoef geen details van zijn seksleven. Van zijn zusjes ook niet. Het is mijn kleine neefje. Maar ik zou dat ook niet willen als hij een vriendin had.
Mensen die nog steeds geloven dat het een keuze is, ongelofelijk. Ik heb ook echt wel geëxperimenteerd met vrouwen maar ik word er niet verliefd op. Omdat mijn hersenen zo gevormd zijn dat ik hetero ben. En het lijkt me al naar genoeg om te ontdekken dat je niet in bepaalde patronen die als 'normaal' worden gezien past. Ik vind het totaal normaal en vind het fijn voor mensen als ze een partner vinden en gelukkig zijn.
Verschillende vriendinnen van mij zijn ook lesbisch. Die knuffel ik net zo vaak als andere vriendinnen en ik behandel ze precies hetzelfde. Ik vergeet eigenlijk altijd dat ze lesbisch zijn, omdat ik het totaal niet belangrijk vind.
Echt, wat voor last heb je nou van mensen met een andere seksuele voorkeur? (Zolang het geen anderen schaadt uiteraard)
Zijn moeder was in het begin wel een beetje ongerust, maar meer omdat ze hem het beste van de wereld gunt en zo min mogelijk strubbelingen. Niet omdat ze geen schoonzoon wil. Zijn vader heeft het vanaf dag 1 klakkeloos geaccepteerd. Onze hele familie trouwens. We waren vooral heel blij voor hem dat hij zich nu vrij en veilig genoeg voelde om zichzelf te zijn en dat uit te dragen.
En tuurlijk, ik hoef geen details van zijn seksleven. Van zijn zusjes ook niet. Het is mijn kleine neefje. Maar ik zou dat ook niet willen als hij een vriendin had.
Mensen die nog steeds geloven dat het een keuze is, ongelofelijk. Ik heb ook echt wel geëxperimenteerd met vrouwen maar ik word er niet verliefd op. Omdat mijn hersenen zo gevormd zijn dat ik hetero ben. En het lijkt me al naar genoeg om te ontdekken dat je niet in bepaalde patronen die als 'normaal' worden gezien past. Ik vind het totaal normaal en vind het fijn voor mensen als ze een partner vinden en gelukkig zijn.
Verschillende vriendinnen van mij zijn ook lesbisch. Die knuffel ik net zo vaak als andere vriendinnen en ik behandel ze precies hetzelfde. Ik vergeet eigenlijk altijd dat ze lesbisch zijn, omdat ik het totaal niet belangrijk vind.
Echt, wat voor last heb je nou van mensen met een andere seksuele voorkeur? (Zolang het geen anderen schaadt uiteraard)
Natte tosti..
dinsdag 10 november 2015 om 14:10
Zo zie ik het ook, patsy-stone. Het deel 'zo word je geboren' ben ik alleen niet 100% over uit hoe dat zit. Nou ja, wel in die zin dan dat het niet de keuze is die je bewust maakt: Laat ik het ook maar eens met een vrouw/man proberen, dat had ik nog niet gedaan.'
Het is voor mij meer... 't overkomt je (of niet), die verliefdheidsgevoelens of lustgevoelens.
Ik kan bijv niet makkelijk hardop beweren of ik lesbisch "ben", terwijl ik mijn ja-woord toch echt aan mijn vrouw heb gegeven. En heel vrij hierin ben opgevoed, niemand die ooit moeilijk heeft gedaan over mijn keuze. En toch weet ik niet of ik het "ben" omdat ik dat teveel vind klinken alsof het ook nog wat zegt over mijn houding ten opzichte van de rest van alle vrouwen van de wereld, terwijl ik er vrij overtuigd van ben dat ik 'de rest van alle vrouwen van de wereld' voor 99,99% ofzo hetzelfde zie als iemand die van zichzelf zegt zeker weten heteroseksueel te zijn.
Het is voor mij meer... 't overkomt je (of niet), die verliefdheidsgevoelens of lustgevoelens.
Ik kan bijv niet makkelijk hardop beweren of ik lesbisch "ben", terwijl ik mijn ja-woord toch echt aan mijn vrouw heb gegeven. En heel vrij hierin ben opgevoed, niemand die ooit moeilijk heeft gedaan over mijn keuze. En toch weet ik niet of ik het "ben" omdat ik dat teveel vind klinken alsof het ook nog wat zegt over mijn houding ten opzichte van de rest van alle vrouwen van de wereld, terwijl ik er vrij overtuigd van ben dat ik 'de rest van alle vrouwen van de wereld' voor 99,99% ofzo hetzelfde zie als iemand die van zichzelf zegt zeker weten heteroseksueel te zijn.
dinsdag 10 november 2015 om 14:11
quote:Eleonora-1 schreef op 10 november 2015 @ 14:03:
De gay pride is nu een feestje.
Voor veel mensen.
He, ho, bi etc.
Het wás ooit een broodnodig demonstratie voor homorechten. In de jaren zeventig.
Aan de pride kun je zien hoezeer er gegroeid is, als samenleving als het gaat om acceptatie van homoseksualiteit.
Hier in Nederland dan.
Heel mooi, al gaan er binnen de homogemeenschap stemmen op dat heteroseksuele het nu aan het overnemen zijn. Veel homo's gaan er niet meer naartoe vanwege de busladingen niet homoseksuelen uit diverse provincies.
Maar goed, het is inderdaad een grote happening geworden. Voor het hele gezin zowat, nu de blootheden verboden zijn.
Is dat echt zo? Ik ga er als hetero ook graag heen en zie het juiste als een feest voor iedereen. Alhoewel het overgrote deel van de bezoekers volgensmij wel homoseksueel is hoor.
De gay pride is nu een feestje.
Voor veel mensen.
He, ho, bi etc.
Het wás ooit een broodnodig demonstratie voor homorechten. In de jaren zeventig.
Aan de pride kun je zien hoezeer er gegroeid is, als samenleving als het gaat om acceptatie van homoseksualiteit.
Hier in Nederland dan.
Heel mooi, al gaan er binnen de homogemeenschap stemmen op dat heteroseksuele het nu aan het overnemen zijn. Veel homo's gaan er niet meer naartoe vanwege de busladingen niet homoseksuelen uit diverse provincies.
Maar goed, het is inderdaad een grote happening geworden. Voor het hele gezin zowat, nu de blootheden verboden zijn.
Is dat echt zo? Ik ga er als hetero ook graag heen en zie het juiste als een feest voor iedereen. Alhoewel het overgrote deel van de bezoekers volgensmij wel homoseksueel is hoor.
dinsdag 10 november 2015 om 14:17
quote:amarna schreef op 10 november 2015 @ 13:50:
Verliefd word ik alleen op mannen. Seks kan daar het gevolg van zijn. Ik wil dan zo graag bij iemand zijn dat ik het liefst in hem zou willen kruipen, op zou kunnen eten. Een heel lichamelijk gevoel.
Ik ben niet iemand die alleen op het eerste gezicht seks kan hebben, alleen omdat ik iemand op dat moment lichamelijk aantrekkelijk vind. Gevoelens zijn voor mij onontbeerlijk.
De warme gevoelens die ik voor vrouwen heb en voor mannen tot wie ik me niet aangetrokken voel, maar die ik wel heel graag mag, zijn heel anders. Minder lichamelijk, meer een herkenning van gelijkgestemde geesten.
Dat heb ik ook.
Ik zal hoog op de heterometer scoren denk ik.
Volgens mij gaat het ook over relaties met seks in althans dit topic.
Verliefd zijn, het is iets anders dan vriendschap. Vriendschap met seks kan dan weer uitgroeien tot liefde, liefde kan weer meer vriendschap worden na verloop van tijd.
Het kan allemaal, in dat opzicht heb ik ook verschillende soorten relaties met verschillende mensen maar seksuele relaties heb ik alleen met mannen.
Verliefd word ik alleen op mannen. Seks kan daar het gevolg van zijn. Ik wil dan zo graag bij iemand zijn dat ik het liefst in hem zou willen kruipen, op zou kunnen eten. Een heel lichamelijk gevoel.
Ik ben niet iemand die alleen op het eerste gezicht seks kan hebben, alleen omdat ik iemand op dat moment lichamelijk aantrekkelijk vind. Gevoelens zijn voor mij onontbeerlijk.
De warme gevoelens die ik voor vrouwen heb en voor mannen tot wie ik me niet aangetrokken voel, maar die ik wel heel graag mag, zijn heel anders. Minder lichamelijk, meer een herkenning van gelijkgestemde geesten.
Dat heb ik ook.
Ik zal hoog op de heterometer scoren denk ik.
Volgens mij gaat het ook over relaties met seks in althans dit topic.
Verliefd zijn, het is iets anders dan vriendschap. Vriendschap met seks kan dan weer uitgroeien tot liefde, liefde kan weer meer vriendschap worden na verloop van tijd.
Het kan allemaal, in dat opzicht heb ik ook verschillende soorten relaties met verschillende mensen maar seksuele relaties heb ik alleen met mannen.
dinsdag 10 november 2015 om 14:23
quote:svd schreef op 10 november 2015 @ 14:11:
[...]
Is dat echt zo? Ik ga er als hetero ook graag heen en zie het juiste als een feest voor iedereen. Alhoewel het overgrote deel van de bezoekers volgensmij wel homoseksueel is hoor.
In mijn Amsterdamse homo collega- en vriendenkring is de Pride voor veel van die mannen een soort Koninginnedag geworden.
Ze gaan er al jaren niet meer heen omdat het voor díe groep z'n charme verloren heeft.
Te veel mensen, te weinig aandacht voor waar het om begonnen is, te veel alleen maar feest.
Zij gaan die dag liever de stad uit dan dat ze er blijven. Vanwege de drukte.
Maar so what?
Als mensen maar lol hebben en het doel van die hele dag maar niet uit het oog verloren wordt.
Ik ben juist blij met de mogelijkheid dat dat gewoon kan in Nederland.
[...]
Is dat echt zo? Ik ga er als hetero ook graag heen en zie het juiste als een feest voor iedereen. Alhoewel het overgrote deel van de bezoekers volgensmij wel homoseksueel is hoor.
In mijn Amsterdamse homo collega- en vriendenkring is de Pride voor veel van die mannen een soort Koninginnedag geworden.
Ze gaan er al jaren niet meer heen omdat het voor díe groep z'n charme verloren heeft.
Te veel mensen, te weinig aandacht voor waar het om begonnen is, te veel alleen maar feest.
Zij gaan die dag liever de stad uit dan dat ze er blijven. Vanwege de drukte.
Maar so what?
Als mensen maar lol hebben en het doel van die hele dag maar niet uit het oog verloren wordt.
Ik ben juist blij met de mogelijkheid dat dat gewoon kan in Nederland.
dinsdag 10 november 2015 om 14:32
quote:Eleonora-1 schreef op 10 november 2015 @ 14:23:
[...]
In mijn Amsterdamse homo collega- en vriendenkring is de Pride voor veel van die mannen een soort Koninginnedag geworden.
Ze gaan er al jaren niet meer heen omdat het voor díe groep z'n charme verloren heeft.
Te veel mensen, te weinig aandacht voor waar het om begonnen is, te veel alleen maar feest.
Zij gaan die dag liever de stad uit dan dat ze er blijven. Vanwege de drukte.
Maar so what?
Als mensen maar lol hebben en het doel van die hele dag maar niet uit het oog verloren wordt.
Ik ben juist blij met de mogelijkheid dat dat gewoon kan in Nederland.
Ach, dat moet je allemaal ook met een korrel zout nemen. Dat heb je toch met elk festival en evenement? "Vroegah was alles beter". Of het nou gaat over Lowlands, Koninginnedag / Koningsdag, de Zwarte Cross, Oerol, het Bosjesfestival in Hilversum.
"Andere mensen hebben het overgenomen, het is niet meer zo leuk / intiem / interessant als vroegah" gaan sommige oudgedienden dan klagen. Such is life.
Wat mij betreft is gay pride een carnavalesque groot feest waar iedereen met goede zin welkom is. Maar het is jammer dat altijd alleen maar de extremen in beeld komen, ook wanneer ze het publiek filmen, niet de grote diversiteit. Dat verkoopt niet zo lekker... Maar terwijl gay pride dus hoopt meer acceptatie te bereiken, werkt het bij de ongeïnformeerde mensen juist averechts.
[...]
In mijn Amsterdamse homo collega- en vriendenkring is de Pride voor veel van die mannen een soort Koninginnedag geworden.
Ze gaan er al jaren niet meer heen omdat het voor díe groep z'n charme verloren heeft.
Te veel mensen, te weinig aandacht voor waar het om begonnen is, te veel alleen maar feest.
Zij gaan die dag liever de stad uit dan dat ze er blijven. Vanwege de drukte.
Maar so what?
Als mensen maar lol hebben en het doel van die hele dag maar niet uit het oog verloren wordt.
Ik ben juist blij met de mogelijkheid dat dat gewoon kan in Nederland.
Ach, dat moet je allemaal ook met een korrel zout nemen. Dat heb je toch met elk festival en evenement? "Vroegah was alles beter". Of het nou gaat over Lowlands, Koninginnedag / Koningsdag, de Zwarte Cross, Oerol, het Bosjesfestival in Hilversum.
"Andere mensen hebben het overgenomen, het is niet meer zo leuk / intiem / interessant als vroegah" gaan sommige oudgedienden dan klagen. Such is life.
Wat mij betreft is gay pride een carnavalesque groot feest waar iedereen met goede zin welkom is. Maar het is jammer dat altijd alleen maar de extremen in beeld komen, ook wanneer ze het publiek filmen, niet de grote diversiteit. Dat verkoopt niet zo lekker... Maar terwijl gay pride dus hoopt meer acceptatie te bereiken, werkt het bij de ongeïnformeerde mensen juist averechts.
You can never have too many hats, gloves and shoes
dinsdag 10 november 2015 om 14:55
dinsdag 10 november 2015 om 16:12
Het lijkt wel alsof ik mijn eigen moeder hoor praten. Die heeft ook een hekel aan homo's (en aan lesbo's en aan mensen met een tattoo en aan donkere mensen). Dus ergens ik begrijp de reacties van Jamie wel.
Maar ik kan de boosheid op dit topic ook begrijpen: hier zit haar zoon echt niet op te wachten.
De enige tip die ik kan geven is een tip van een vriend van mij:
Jamie, blijf bij jezelf: Jij mag het een vies beeld vinden, en beschermend optreden naar je kind voor de SOAs, bang voor de homo-trappers, bang voor zijn carriere, enzovoort. Dat mag! Je mag kritisch zijn over het experimenteren. Maar projecteer jouw beeld niet op het zijne. Hij is oud en wijs genoeg om zijn eigen pad te kiezen.
Dus zeg het hem! Dat je moeite hebt met homo's en de scene en de risico's; dat je nu in de war bent, gestressed, maar dat je nog steeds onverminderlijk van hem houdt!
Laat zijn vriend binnen, hoe moeilijk ook. Het huis is niet alleen de veilige plek voor jou en/of je man: het moet ook de veilige plek voor je zoon zijn. Waar hij mag zijn, wie hij is.
De problemen die je in de TO beschrijft zijn JOUW problemen; niet die van je zoon. Jij hebt moeite, jij hebt angst. Het is un-fair om die angst terug te geven aan je zoon.
Doe, wat een moeder moet doen, en dat is achter je kind gaan staan, hoe moeilijk ook.
Vader is in dit geval moeilijker te addresseren, omdat we de echte achterliggende redenaties niet kennen. Maar het is super-belangrijk om hem ook te overtuigen dat hij een mening mag hebben, maar
Tja, tenzij.... tenzij je liefde voor je zoon nu compleet beschadigd is door zijn homo-zijn. Dat is niet iets om je voor te schamen. Dat vind ik ondenkbaar, maar het zou wel kunnen. Maar ook dan heeft hij het recht om dat te weten, zodat hij zijn eigen (vervolg) plan kan trekken.
Maar ik kan de boosheid op dit topic ook begrijpen: hier zit haar zoon echt niet op te wachten.
De enige tip die ik kan geven is een tip van een vriend van mij:
Jamie, blijf bij jezelf: Jij mag het een vies beeld vinden, en beschermend optreden naar je kind voor de SOAs, bang voor de homo-trappers, bang voor zijn carriere, enzovoort. Dat mag! Je mag kritisch zijn over het experimenteren. Maar projecteer jouw beeld niet op het zijne. Hij is oud en wijs genoeg om zijn eigen pad te kiezen.
Dus zeg het hem! Dat je moeite hebt met homo's en de scene en de risico's; dat je nu in de war bent, gestressed, maar dat je nog steeds onverminderlijk van hem houdt!
Laat zijn vriend binnen, hoe moeilijk ook. Het huis is niet alleen de veilige plek voor jou en/of je man: het moet ook de veilige plek voor je zoon zijn. Waar hij mag zijn, wie hij is.
De problemen die je in de TO beschrijft zijn JOUW problemen; niet die van je zoon. Jij hebt moeite, jij hebt angst. Het is un-fair om die angst terug te geven aan je zoon.
Doe, wat een moeder moet doen, en dat is achter je kind gaan staan, hoe moeilijk ook.
Vader is in dit geval moeilijker te addresseren, omdat we de echte achterliggende redenaties niet kennen. Maar het is super-belangrijk om hem ook te overtuigen dat hij een mening mag hebben, maar
Tja, tenzij.... tenzij je liefde voor je zoon nu compleet beschadigd is door zijn homo-zijn. Dat is niet iets om je voor te schamen. Dat vind ik ondenkbaar, maar het zou wel kunnen. Maar ook dan heeft hij het recht om dat te weten, zodat hij zijn eigen (vervolg) plan kan trekken.
dinsdag 10 november 2015 om 16:20
quote:NYC schreef op 10 november 2015 @ 13:21:
[...]
Maar denk je dan dat mensen zich eerst bewust worden van hun seksualiteit/voorkeur voor geslacht en pas daarna een partnerkeuze bepalen? Of word je eerst aangetrokken door een persoon (op welke manier dan ook) en ondervind je daarna langzaam en gaandeweg wat er seksueel wel of niet bij je past. Zo zie ik het zelf namelijk een beetje. Of laat ik het anders zeggen, ik heb het gevoel dat ik het zelf zo ondervind/ondervonden heb. Daarom vind ik het ook altijd zo gek als er gezegd wordt dat je als homo/hetero/bi/aseksueel etc geboren wordt.
Terwijl ik het dus zelf altijd zo zie als: met alle mensen die je in je leven ontmoet, vanaf het moment dat je dus geboren wordt, heb je een ander soort 'relatie'. En in de meeste gevallen zal die niet seksueel zijn.
Maar misschien heb ik wel een heel erg vreemde kijk hierop, dat kan. Denk niet dat jouw kijk vreemd is in deze.
Ik vind ook dat je gevoelens voor iemand krijgt en dan pas denkt hey, die is toevallig van dezelfde sekse als mij/ik (geen idee taalkundig) En voor hetzelfde geld voel je je daarna nog meer aangetrokken door iemand van het andere geslacht. Het kan. Volgens mij val je als mens op de persoon en is op een ander geslacht vallen voor een deel ook ingebakken door opvoeding en omgeving. Alleen de mensen die pertinent niet op het andere geslacht vallen gaan daarom als homo lesbienne door het leven. Als er niets opgelegd/normaal/ gemeengoed zou zijn zouden er denk ik meer mensen op dezelfde sekse kunnen vallen.
[...]
Maar denk je dan dat mensen zich eerst bewust worden van hun seksualiteit/voorkeur voor geslacht en pas daarna een partnerkeuze bepalen? Of word je eerst aangetrokken door een persoon (op welke manier dan ook) en ondervind je daarna langzaam en gaandeweg wat er seksueel wel of niet bij je past. Zo zie ik het zelf namelijk een beetje. Of laat ik het anders zeggen, ik heb het gevoel dat ik het zelf zo ondervind/ondervonden heb. Daarom vind ik het ook altijd zo gek als er gezegd wordt dat je als homo/hetero/bi/aseksueel etc geboren wordt.
Terwijl ik het dus zelf altijd zo zie als: met alle mensen die je in je leven ontmoet, vanaf het moment dat je dus geboren wordt, heb je een ander soort 'relatie'. En in de meeste gevallen zal die niet seksueel zijn.
Maar misschien heb ik wel een heel erg vreemde kijk hierop, dat kan. Denk niet dat jouw kijk vreemd is in deze.
Ik vind ook dat je gevoelens voor iemand krijgt en dan pas denkt hey, die is toevallig van dezelfde sekse als mij/ik (geen idee taalkundig) En voor hetzelfde geld voel je je daarna nog meer aangetrokken door iemand van het andere geslacht. Het kan. Volgens mij val je als mens op de persoon en is op een ander geslacht vallen voor een deel ook ingebakken door opvoeding en omgeving. Alleen de mensen die pertinent niet op het andere geslacht vallen gaan daarom als homo lesbienne door het leven. Als er niets opgelegd/normaal/ gemeengoed zou zijn zouden er denk ik meer mensen op dezelfde sekse kunnen vallen.
