Relaties
alle pijlers
Ik zit er even flink doorheen!
zondag 1 juni 2008 om 16:43
Hoi Elmervrouw,
Even reageren (ik ben meer een - trouwe - meelezeres dan een reageerster): ik weet niet of je bekend bent met Bach-bloesems? Zou je ook kunnen proberen in plaats van Valdispert, het werkt alleen wel subtieler gok ik zo. Bach heeft ook Rescue Spray waar je in stressgevallen een 'spraytje' van kunt nemen.
En verder zijn er Bach-bloesempjes voor verschillende toestanden. Je hebt bijvoorbeeld Pine voor mensen die de lat voor zichzelf heel hoog leggen en zich schuldig voelen. Walnut, voor het wennen aan een nieuwe situatie. Larch, voor het opbouwen van zelfvertrouwen. Mimulus, tegen angsten. Star of Bethlehem, om te helpen met het verwerken van verdriet en andere nog niet verwerkte zaken.
Het voelt een beetje alsof ik ongevraagd adviezen zit te geven, lastig, maar misschien heb je er baat bij, ik bedoel het goed. Als je er meer over wilt weten, zeg je het maar.
Liefs,
Puck
Even reageren (ik ben meer een - trouwe - meelezeres dan een reageerster): ik weet niet of je bekend bent met Bach-bloesems? Zou je ook kunnen proberen in plaats van Valdispert, het werkt alleen wel subtieler gok ik zo. Bach heeft ook Rescue Spray waar je in stressgevallen een 'spraytje' van kunt nemen.
En verder zijn er Bach-bloesempjes voor verschillende toestanden. Je hebt bijvoorbeeld Pine voor mensen die de lat voor zichzelf heel hoog leggen en zich schuldig voelen. Walnut, voor het wennen aan een nieuwe situatie. Larch, voor het opbouwen van zelfvertrouwen. Mimulus, tegen angsten. Star of Bethlehem, om te helpen met het verwerken van verdriet en andere nog niet verwerkte zaken.
Het voelt een beetje alsof ik ongevraagd adviezen zit te geven, lastig, maar misschien heb je er baat bij, ik bedoel het goed. Als je er meer over wilt weten, zeg je het maar.
Liefs,
Puck
zondag 1 juni 2008 om 20:06
Adviezen mag, graag zelfs. Van Bach heb ik Rescue, de druppels. Dat had ik ook gebruikt met het examen en ook weleens met het werk, maar ik merk er helemaal niets van....
(Een vriendin had het voor mij gemaakt. Mss beter om in een winkel te kopen? Zo ja, wat voor winkel? New age winkel, of bijv. De Tuinen of zo?)
(Een vriendin had het voor mij gemaakt. Mss beter om in een winkel te kopen? Zo ja, wat voor winkel? New age winkel, of bijv. De Tuinen of zo?)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 1 juni 2008 om 20:32
quote:Elmervrouw schreef op 01 juni 2008 @ 12:40:
Het patroon van mijn leven
Ik heb heel erg lang zo alleen geploeterd. Ik wil leren mijn gevoel en gedachten uit te spreken, zoals ik het beleef, zonder concessies te doen. Dat probeer ik hier. En daarna hopelijk ook in het echte leven.
Ik lees mee en heb bewondering voor je eerlijkheid en openheid. Herkenning voor het alleen ploeteren. Je zet me aan het denken.
Dikke en ga door!
Het patroon van mijn leven
Ik heb heel erg lang zo alleen geploeterd. Ik wil leren mijn gevoel en gedachten uit te spreken, zoals ik het beleef, zonder concessies te doen. Dat probeer ik hier. En daarna hopelijk ook in het echte leven.
Ik lees mee en heb bewondering voor je eerlijkheid en openheid. Herkenning voor het alleen ploeteren. Je zet me aan het denken.
Dikke en ga door!
zondag 1 juni 2008 om 21:04
quote:Elmervrouw schreef op 01 juni 2008 @ 20:06:
Adviezen mag, graag zelfs. Van Bach heb ik Rescue, de druppels. Dat had ik ook gebruikt met het examen en ook weleens met het werk, maar ik merk er helemaal niets van....
(Een vriendin had het voor mij gemaakt. Mss beter om in een winkel te kopen? Zo ja, wat voor winkel? New age winkel, of bijv. De Tuinen of zo?)
O hm da's jammer, dat Rescue niet werkt. Als je vriendin weet hoe ze een flesje moet klaarmaken, heeft ze er vast wel verstand van, maar new age winkels en natuurvoedingswinkels verkopen het vaak ook. Is wel handig als iemand je goed kan voorlichten. En misschien is er wel een fijn kruidje of zo waar je rustig van wordt...
Als je iets van die andere bloesems zou willen proberen dan moet je dat eigenlijk minstens een paar weken blijven doen voor je effect kunt merken.
Adviezen mag, graag zelfs. Van Bach heb ik Rescue, de druppels. Dat had ik ook gebruikt met het examen en ook weleens met het werk, maar ik merk er helemaal niets van....
(Een vriendin had het voor mij gemaakt. Mss beter om in een winkel te kopen? Zo ja, wat voor winkel? New age winkel, of bijv. De Tuinen of zo?)
O hm da's jammer, dat Rescue niet werkt. Als je vriendin weet hoe ze een flesje moet klaarmaken, heeft ze er vast wel verstand van, maar new age winkels en natuurvoedingswinkels verkopen het vaak ook. Is wel handig als iemand je goed kan voorlichten. En misschien is er wel een fijn kruidje of zo waar je rustig van wordt...
Als je iets van die andere bloesems zou willen proberen dan moet je dat eigenlijk minstens een paar weken blijven doen voor je effect kunt merken.
maandag 2 juni 2008 om 09:19
Jeetje Elmervrouw.....
Vreselijk wat jij moet doormaken zeg, ik heb zelf 4 kinderen uit gemixte relaties, en wat jij mee maakt is altijd mijn grootse angst, vind dat jij je er nog heel goed doorheen slaat, en vind dat je desondanks toch heel erg sterk bent, en je je zelf niet zo moet verdedigen dat je verdriet hebt, is niet meer dan logish.
Je kan niet terecht bij je man met dit verdriet lees ik, dat lijkt me ook weer heel erg...
Wil je veel sterkte wensen
Vreselijk wat jij moet doormaken zeg, ik heb zelf 4 kinderen uit gemixte relaties, en wat jij mee maakt is altijd mijn grootse angst, vind dat jij je er nog heel goed doorheen slaat, en vind dat je desondanks toch heel erg sterk bent, en je je zelf niet zo moet verdedigen dat je verdriet hebt, is niet meer dan logish.
Je kan niet terecht bij je man met dit verdriet lees ik, dat lijkt me ook weer heel erg...
Wil je veel sterkte wensen
maandag 2 juni 2008 om 10:21
Ik had het heel druk, vandaar de stilte van deze kant. Maar ik denk elke dag wel even aan je, je hebt een plekje in mijn hart . Dus neem alle ruimte in die je nodig hebt, goed juist!
Als je een keer een reiki behandeling prettig zou vinden en je in de buurt bent van Rotterdam moet je het maar laten weten .
Als je een keer een reiki behandeling prettig zou vinden en je in de buurt bent van Rotterdam moet je het maar laten weten .
maandag 2 juni 2008 om 11:47
quote:Puck9 schreef op 01 juni 2008 @ 21:04:
[...]Als je iets van die andere bloesems zou willen proberen dan moet je dat eigenlijk minstens een paar weken blijven doen voor je effect kunt merken.
Is dat anders dan, met Rescue? Dat werkt meteen, en bij de rest duurt het langer voordat je er effect van merkt?
Ik heb er geen verstand van hoor.
Misschien toch eens naar een winkel gaan, iets om mijn zelfvertrouwen te versterken of te ondersteunen zou ik wel willen
[...]Als je iets van die andere bloesems zou willen proberen dan moet je dat eigenlijk minstens een paar weken blijven doen voor je effect kunt merken.
Is dat anders dan, met Rescue? Dat werkt meteen, en bij de rest duurt het langer voordat je er effect van merkt?
Ik heb er geen verstand van hoor.
Misschien toch eens naar een winkel gaan, iets om mijn zelfvertrouwen te versterken of te ondersteunen zou ik wel willen
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 2 juni 2008 om 11:52
quote:saffietje schreef op 02 juni 2008 @ 09:19:
Je kan niet terecht bij je man met dit verdriet lees ik, dat lijkt me ook weer heel erg...
Wil je veel sterkte wensen
Dank je..
Nou, 'niet terecht' is overdreven; soms voel ik het zo, maar ik ben natuurlijk een moeder, het zijn mijn kinderen en hij is niet de vader, dus misschien dénk ik ook weleens dat hij het niet begrijpt. En zit het me dwars dat hij zijn eigen kinderen niet ziet. Soms loopt het gewoon hoog op. Vanuit mijn emoties roep ik dan zoiets. Ik denk dat ik zelf bang ben overdreven gevonden te worden en me daarom ook weleens (..vaak) tegenover hem inhoud. Ook niet goed natuurlijk. Ik moet het gewoon zeggen zoals het is, zoals ik het voel, en er niets aan afdoen.
Begrijpt hij het niet, jammer dan. Dan heb ik het toch gedeeld.
Eerlijk gezegd is hij echt mijn grootste steun in alles
Je kan niet terecht bij je man met dit verdriet lees ik, dat lijkt me ook weer heel erg...
Wil je veel sterkte wensen
Dank je..
Nou, 'niet terecht' is overdreven; soms voel ik het zo, maar ik ben natuurlijk een moeder, het zijn mijn kinderen en hij is niet de vader, dus misschien dénk ik ook weleens dat hij het niet begrijpt. En zit het me dwars dat hij zijn eigen kinderen niet ziet. Soms loopt het gewoon hoog op. Vanuit mijn emoties roep ik dan zoiets. Ik denk dat ik zelf bang ben overdreven gevonden te worden en me daarom ook weleens (..vaak) tegenover hem inhoud. Ook niet goed natuurlijk. Ik moet het gewoon zeggen zoals het is, zoals ik het voel, en er niets aan afdoen.
Begrijpt hij het niet, jammer dan. Dan heb ik het toch gedeeld.
Eerlijk gezegd is hij echt mijn grootste steun in alles
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 2 juni 2008 om 11:55
quote:Feliciaatje schreef op 02 juni 2008 @ 10:21:
Ik had het heel druk, vandaar de stilte van deze kant. Maar ik denk elke dag wel even aan je, je hebt een plekje in mijn hart . Dus neem alle ruimte in die je nodig hebt, goed juist!
Wat lief..! Maar je hoeft je niet te verdedigen hoor
In de buurt van Rotterdam kom ik nooit, ik rijd rond in het Brabantse en Limburgse landschap; beetje uit de buurt; maar echt een lief aanbod van je, bedankt! En wie weet..
Ik had het heel druk, vandaar de stilte van deze kant. Maar ik denk elke dag wel even aan je, je hebt een plekje in mijn hart . Dus neem alle ruimte in die je nodig hebt, goed juist!
Wat lief..! Maar je hoeft je niet te verdedigen hoor
In de buurt van Rotterdam kom ik nooit, ik rijd rond in het Brabantse en Limburgse landschap; beetje uit de buurt; maar echt een lief aanbod van je, bedankt! En wie weet..
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 2 juni 2008 om 13:34
quote:Elmervrouw schreef op 02 juni 2008 @ 11:55:
[...]
Wat lief..! Maar je hoeft je niet te verdedigen hoor
Lief van je om dat te zeggen . Maar het was meer als verklaring bedoeld, wat Mamzelle ook al zei, het is vaak geen gebrek aan interesse. Dus niet betrekken op jezelf, de warmte en de interesse zijn er .
En het is een serieus aanbod, dus hou 'm in gedachten, je weet maar nooit.
[...]
Wat lief..! Maar je hoeft je niet te verdedigen hoor
Lief van je om dat te zeggen . Maar het was meer als verklaring bedoeld, wat Mamzelle ook al zei, het is vaak geen gebrek aan interesse. Dus niet betrekken op jezelf, de warmte en de interesse zijn er .
En het is een serieus aanbod, dus hou 'm in gedachten, je weet maar nooit.
dinsdag 3 juni 2008 om 21:30
quote:
Is dat anders dan, met Rescue? Dat werkt meteen, en bij de rest duurt het langer voordat je er effect van merkt?
Ik heb er geen verstand van hoor.
Misschien toch eens naar een winkel gaan, iets om mijn zelfvertrouwen te versterken of te ondersteunen zou ik wel willen
Rescue is wel bedoeld als een soort eerste-hulp-middel, maar als het gaat om 'triggers' die al heel lang geleden zijn geboren, kan ik me voorstellen dat je het niet zomaar eventjes weg-Rescuet.
Dan kun je denk ik beter eerst bloesemremedies als Larch, Pine en Star of Bethlehem proberen. Een paar weken lang en dan kijken of het iets doet.
Het werkt vaak ook als een ui waar je de laagjes van afpelt, je komt steeds iets dieper en dan kun je de ene bloesem ineens niet meer nodig hebben, of blijkt een andere nu 'aan de beurt' te zijn. Het zou leuk zijn als het je wat kan ondersteunen in al die processen waar je doorheen aan het gaan bent. Het is wel vermoeiend voor je, maar jeetje wat ben jij veel aan het leren in korte tijd!
Is dat anders dan, met Rescue? Dat werkt meteen, en bij de rest duurt het langer voordat je er effect van merkt?
Ik heb er geen verstand van hoor.
Misschien toch eens naar een winkel gaan, iets om mijn zelfvertrouwen te versterken of te ondersteunen zou ik wel willen
Rescue is wel bedoeld als een soort eerste-hulp-middel, maar als het gaat om 'triggers' die al heel lang geleden zijn geboren, kan ik me voorstellen dat je het niet zomaar eventjes weg-Rescuet.
Dan kun je denk ik beter eerst bloesemremedies als Larch, Pine en Star of Bethlehem proberen. Een paar weken lang en dan kijken of het iets doet.
Het werkt vaak ook als een ui waar je de laagjes van afpelt, je komt steeds iets dieper en dan kun je de ene bloesem ineens niet meer nodig hebben, of blijkt een andere nu 'aan de beurt' te zijn. Het zou leuk zijn als het je wat kan ondersteunen in al die processen waar je doorheen aan het gaan bent. Het is wel vermoeiend voor je, maar jeetje wat ben jij veel aan het leren in korte tijd!
woensdag 4 juni 2008 om 10:34
Ja, gisteravond was de laatste cursusavond van een soort spiritueel-getinte cursus die het hele schooljaar heeft geduurd, en daar hoorde ook even terugkijken bij. Nou, als ik op de afgelopen maanden terugkijk is er zóveel gebeurd, en ben ik zo bezig geweest met besluiten nemen, kiezen voor mezelf, écht kiezen voor mezelf. De leraar gaf mij een heel groot compliment, hij had, met mijn verleden wat hij dus kent, zelden zo'n krachtig iemand gezien, die zo hard had gewerkt. Wow.... ik kreeg het wel even ontzéttend warm
Overigens zit er weer zoiets aan te komen; zus heeft MG gelezen en valt over mijn uitspraken 'dat ik geen steun ondervond van mijn familie'. Aaarggghhhh en ik heb totaal geen zin in een discussie of mezelf te moeten verantwoorden, en dat eist ze wel. In termen als 'ik vind dat je dat aan mij verplicht bent'. Wie denkt ze wel dat ze is?!! Ik geloof dat ik nu eindelijk eens kwaadheid voel, als ik aan haar denk, en dat is voor het eerst, na al mijn eindeloze geven en eindeloze geduld.
Overigens zit er weer zoiets aan te komen; zus heeft MG gelezen en valt over mijn uitspraken 'dat ik geen steun ondervond van mijn familie'. Aaarggghhhh en ik heb totaal geen zin in een discussie of mezelf te moeten verantwoorden, en dat eist ze wel. In termen als 'ik vind dat je dat aan mij verplicht bent'. Wie denkt ze wel dat ze is?!! Ik geloof dat ik nu eindelijk eens kwaadheid voel, als ik aan haar denk, en dat is voor het eerst, na al mijn eindeloze geven en eindeloze geduld.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 4 juni 2008 om 10:36
quote:Puck9 schreef op 03 juni 2008 @ 21:30:
Dan kun je denk ik beter eerst bloesemremedies als Larch, Pine en Star of Bethlehem proberen. Een paar weken lang en dan kijken of het iets doet.Ik denk dat ik er zaterdag op uit ga, dan heb ik tijd. Denk dat ik het beste advies kan vragen, wat nu het meest geschikt is. Tja, het gaat hier ook over levenslange patronen, zeg maar...
Dan kun je denk ik beter eerst bloesemremedies als Larch, Pine en Star of Bethlehem proberen. Een paar weken lang en dan kijken of het iets doet.Ik denk dat ik er zaterdag op uit ga, dan heb ik tijd. Denk dat ik het beste advies kan vragen, wat nu het meest geschikt is. Tja, het gaat hier ook over levenslange patronen, zeg maar...
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 4 juni 2008 om 10:43
Poehh, kwaadheid zeg ik.. maar daarbij ook een hoop angst. Ik zit hier echt met knikkende knieeën, terwijl ik doodgewoon aan een computerschermpje zit. Ze staat hier niet eens naast me of zo. Toch te gek, dat ik zó bang kan zijn als iemand boos op me is! Want die mail van haar was me toch een partij geladen... het voelde als een stomp in mijn maag.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 4 juni 2008 om 17:46
Misschien helpt het om eens lekker te razen, effe goed schreeuwen (tegen je muur of zo) of een kussen aan gort meppen. Je hebt recht op je woede, gooi het eruit, ervaar je kracht en weiger je bang te laten maken. Wat voel je echt, even los van je angsten en de patronen waar je soms in terugvalt als je je angstig en onbeschermd en ongesteund voelt? Wat voel je tot in je tenen? Laat het toe, saboteer jezelf niet, haal jezelf niet onderuit. Voel het! En geef je zus de middelvinger .
woensdag 4 juni 2008 om 17:51
woensdag 4 juni 2008 om 17:53
woensdag 4 juni 2008 om 17:56
Die middelvinger bedoelde ik trouwens niet in haar gezicht, ik heb toen mijn moeder een tijd terug het huis uitliep na weer 's onmogelijk te zijn geweest, hier even uitgebreid staan grommen en vloeken. Heeft geen zin om haar te confronteren maar ik liep toen echt over van frustratie. Dus was meer zo bedoeld, voor de interne rust .
woensdag 4 juni 2008 om 18:50
Ja, dat is zeker een goede vraag Mamzelle, maar eerlijk gezegd heb ik he-le-maal geen enkele zin in wat voor gesprek dan ook met haar. Niet live, en niet per telefoon. Ik heb zoveel geduld gehad, zoveel gegeven, zoveel.. ik ben er helemaal klaar mee. Ik verdien zo'n behandeling niet! Ik heb haar zoveel ruimte en kansen gegeven, en nu is gewoon mijn grens bereikt.
Als mevrouw zelf iets heeft, weet ze me wel vinden. Ja fijn, zo'n zus als stabiele factor op de achtergrond. Altijd dat luisterend oor. En zolang zij het nodig heeft.. daarna is ze weer verdwenen, totdat ze weer kontakt met mij zoekt. Ze gebruikt mij. Vroeger, toen we kinderen waren al (terwijl ik de oudste ben, maar ze commandeerde mij in het rond en ik deed alles) en dat is ze blijven doen. En nu is het klaar. Klaar.
Ik vind het eigenlijk wel een teken van gezondhied dat ik eens een keer kwaad word.
In de pauze tussen de taxiritten in had ik ff gelegenheid om bij mijn allerbeste vriendin langs te gaan, ik was in de buurt. Ze was nog thuis ook en ik heb het erover gehad. Ze zei goede dingen. Het heeft me echt geholpen. Dat moest gewoon zo zijn, dat ze ook nog net thuis was, echt fijn! En zij is dus een heel stuk asseritever dan ik.. ze raadde me aan om niet eens meer te reageren. Je moet niets en je bent niets verplicht! dat zei ze.
Als mevrouw zelf iets heeft, weet ze me wel vinden. Ja fijn, zo'n zus als stabiele factor op de achtergrond. Altijd dat luisterend oor. En zolang zij het nodig heeft.. daarna is ze weer verdwenen, totdat ze weer kontakt met mij zoekt. Ze gebruikt mij. Vroeger, toen we kinderen waren al (terwijl ik de oudste ben, maar ze commandeerde mij in het rond en ik deed alles) en dat is ze blijven doen. En nu is het klaar. Klaar.
Ik vind het eigenlijk wel een teken van gezondhied dat ik eens een keer kwaad word.
In de pauze tussen de taxiritten in had ik ff gelegenheid om bij mijn allerbeste vriendin langs te gaan, ik was in de buurt. Ze was nog thuis ook en ik heb het erover gehad. Ze zei goede dingen. Het heeft me echt geholpen. Dat moest gewoon zo zijn, dat ze ook nog net thuis was, echt fijn! En zij is dus een heel stuk asseritever dan ik.. ze raadde me aan om niet eens meer te reageren. Je moet niets en je bent niets verplicht! dat zei ze.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 4 juni 2008 om 20:11
quote:Feliciaatje schreef op 04 juni 2008 @ 17:46:
Wat voel je echt, even los van je angsten en de patronen waar je soms in terugvalt als je je angstig en onbeschermd en ongesteund voelt? Wat voel je tot in je tenen? Laat het toe, saboteer jezelf niet, haal jezelf niet onderuit. Voel het! En geef je zus de middelvinger .
Ha ja, dat heb ik gedaan, hier helemaal in mijn eentje.
Wat voel ik? .......
Zij en ik, nog kinderen. We waren aan het rolschaatsen in de straat. Een situatie met jongens uit onze straat, die pesterig waren en op ons afkwamen. Zonder na te denken schopte ik richting die jongens, waarop ze weggingen.
Zonder na te denken, want anders had ik het niet gedurfd. Ik was zelfs kleiner dan mijn (jongere) zus, maar ik kwam altijd voor haar op.
Alleen tegen onze ouders begon ik niets.. mijn vader die haar sloeg, mijn moeder die haar altijd vergeleek met mij. Machteloos was ik daar. Zij waren zo groot en machtig in mijn kinderogen.
Ik heb haar altijd geholpen, vanuit mijn hart. Gewoon. Als ze iets had, was ik er. Ik kan heel veel voorbeelden noemen.
Het is pas heel laat, mss enkele maanden geleden, tot me doorgedrongen dat dit echt eenrichtingsverkeer was. Zij vroeg, ik antwoordde, ik luisterde. Ik voel me door haar gebruikt, net zoals ook door mijn ouders. Onze ouders.
Maar wie zag mij? Wie zag mij echt?
Niemand stak mij ooit ongevraagd een hand toe of zag mijn nood.
Niet de omgeving, familie niet, school niet. Ik heb mij zo ongelooflijk in de steek gelaten gevoeld. Zo verdwaald. Ik verdwaalde steeds meer in mezelf. En ik had geen woorden om iets te vragen of help te roepen. Ik was te bang. Te opgesloten in mezelf.
Ik moet hier niet over schrijven, het roept teveel op. Het is alsof dat kleine meisje wat ik was, met een hart vol goedheid en liefde en het goed willen doen, hier naast me zit en ik voel haar pijn die ik zo heel lang heb genegeerd. Zus ziet niet wie ik ben, moeder ziet niet wie ik ben. En elke dag, echt elke dag zie ik heel lieve moeders, die hun kind omhelzen als ik het terugbreng met de taxi, liefdevolle begroetingen die ik kan voelen. Wat is er mis met mij dat zij dat niet met mij deed? Wat is er mis met mij dat mijn zus mij zo behandelt? Het steekt, nu ik van klanten én af en toe mijn baas, wel waardering krijg om wat ik doe of ben, steeds meer af, het contrast is zo groot. Het was er gewoon niet bij ons. Ik snap niet hoe dat mogelijk is. Ik voel mij echt een vreemde eend in de bijt in onze familie. En nu dus helemaal het zwarte schaap die contacten verbreekt. Om eindelijk zichzelf te redden, maar dat zullen ze nooit begrijpen, denk ik.
Wat voel je echt, even los van je angsten en de patronen waar je soms in terugvalt als je je angstig en onbeschermd en ongesteund voelt? Wat voel je tot in je tenen? Laat het toe, saboteer jezelf niet, haal jezelf niet onderuit. Voel het! En geef je zus de middelvinger .
Ha ja, dat heb ik gedaan, hier helemaal in mijn eentje.
Wat voel ik? .......
Zij en ik, nog kinderen. We waren aan het rolschaatsen in de straat. Een situatie met jongens uit onze straat, die pesterig waren en op ons afkwamen. Zonder na te denken schopte ik richting die jongens, waarop ze weggingen.
Zonder na te denken, want anders had ik het niet gedurfd. Ik was zelfs kleiner dan mijn (jongere) zus, maar ik kwam altijd voor haar op.
Alleen tegen onze ouders begon ik niets.. mijn vader die haar sloeg, mijn moeder die haar altijd vergeleek met mij. Machteloos was ik daar. Zij waren zo groot en machtig in mijn kinderogen.
Ik heb haar altijd geholpen, vanuit mijn hart. Gewoon. Als ze iets had, was ik er. Ik kan heel veel voorbeelden noemen.
Het is pas heel laat, mss enkele maanden geleden, tot me doorgedrongen dat dit echt eenrichtingsverkeer was. Zij vroeg, ik antwoordde, ik luisterde. Ik voel me door haar gebruikt, net zoals ook door mijn ouders. Onze ouders.
Maar wie zag mij? Wie zag mij echt?
Niemand stak mij ooit ongevraagd een hand toe of zag mijn nood.
Niet de omgeving, familie niet, school niet. Ik heb mij zo ongelooflijk in de steek gelaten gevoeld. Zo verdwaald. Ik verdwaalde steeds meer in mezelf. En ik had geen woorden om iets te vragen of help te roepen. Ik was te bang. Te opgesloten in mezelf.
Ik moet hier niet over schrijven, het roept teveel op. Het is alsof dat kleine meisje wat ik was, met een hart vol goedheid en liefde en het goed willen doen, hier naast me zit en ik voel haar pijn die ik zo heel lang heb genegeerd. Zus ziet niet wie ik ben, moeder ziet niet wie ik ben. En elke dag, echt elke dag zie ik heel lieve moeders, die hun kind omhelzen als ik het terugbreng met de taxi, liefdevolle begroetingen die ik kan voelen. Wat is er mis met mij dat zij dat niet met mij deed? Wat is er mis met mij dat mijn zus mij zo behandelt? Het steekt, nu ik van klanten én af en toe mijn baas, wel waardering krijg om wat ik doe of ben, steeds meer af, het contrast is zo groot. Het was er gewoon niet bij ons. Ik snap niet hoe dat mogelijk is. Ik voel mij echt een vreemde eend in de bijt in onze familie. En nu dus helemaal het zwarte schaap die contacten verbreekt. Om eindelijk zichzelf te redden, maar dat zullen ze nooit begrijpen, denk ik.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 4 juni 2008 om 20:38
Ik huil even met je mee, het is zo herkenbaar . Deze vragen heb ik me ook soms als kind gesteld en later nog vaker. Er is geen antwoord, juist omdat het niet om jou ging of door jou kwam. Dat zijn loze excuzen. Je zult er nooit een bevredigend antwoord op krijgen want dat is er niet. Hooguit dat ze vooral met zichzelf bezig waren en geen oog hebben gehad voor jou. Het is geen waarde oordeel over jou geweest, echt niet. Maar het voelt wel zo en het doet verrekte pijn, ik weet het.
Zorg voor dat kleine meisje in je.
Zorg voor dat kleine meisje in je.
woensdag 4 juni 2008 om 20:50
Feliciaatje
Als kind snap je er niks van en denk je dat het allemaal aan jou ligt, dat jij dus niet goed bent, geen goede dochter, enzovoort! Waarom pakt papa je anders, waarom waarom en nog eens waarom? Jij moet toch wel slecht zijn?
Ik denk nu anders, maar dat heb ik toch wel heel lang geloofd.
'Denk' zeg ik.. als ik voel, voel ik me stiekem nog steeds in eerste instantie altijd 'minder' dan wie dan ook
Als kind snap je er niks van en denk je dat het allemaal aan jou ligt, dat jij dus niet goed bent, geen goede dochter, enzovoort! Waarom pakt papa je anders, waarom waarom en nog eens waarom? Jij moet toch wel slecht zijn?
Ik denk nu anders, maar dat heb ik toch wel heel lang geloofd.
'Denk' zeg ik.. als ik voel, voel ik me stiekem nog steeds in eerste instantie altijd 'minder' dan wie dan ook
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 4 juni 2008 om 20:57
Begrijp ik heel goed, dat je dat zo voelt. Als zelfs je ouders je niet de moeite waard vonden, hoe kon je in godsnaam dan tot de conclusie komen dat je het wel bent?
Het enige wat ik je kan aanraden is: word recalcitrant voor een tijdje. Het ergste is je in feite al overkomen, ze hebben je in de steek gelaten. Erger dan dat wordt het niet. Hooguit als je jezelf ook in de steek laat en dat mag je niet van mij .
Ik begrijp de val waar je in zit zo goed, ik heb er jaren in gezeten. En je kunt er niets rationeels tegenaan gooien, dat helpt niet. Het enige wat mij heeft geholpen was telkens weer te ervaren dat er iets in mij is dat onverwoestbaar is, dat maar doorvecht. Dat stukje, dat is je geloof waard. Als je daaraan vasthoudt en daarin gelooft, dan worstel je je hieruit, hoe taai het ook is.
Het enige wat ik je kan aanraden is: word recalcitrant voor een tijdje. Het ergste is je in feite al overkomen, ze hebben je in de steek gelaten. Erger dan dat wordt het niet. Hooguit als je jezelf ook in de steek laat en dat mag je niet van mij .
Ik begrijp de val waar je in zit zo goed, ik heb er jaren in gezeten. En je kunt er niets rationeels tegenaan gooien, dat helpt niet. Het enige wat mij heeft geholpen was telkens weer te ervaren dat er iets in mij is dat onverwoestbaar is, dat maar doorvecht. Dat stukje, dat is je geloof waard. Als je daaraan vasthoudt en daarin gelooft, dan worstel je je hieruit, hoe taai het ook is.
woensdag 4 juni 2008 om 21:01
Ik ga even heel vervelend zijn.
Je verwacht zo ontzettend veel van je familie. Neemt ze zo ontzettend kwalijk dat ze niet zien wat jij ziet, niet voelen wat jij voelt. Je klinkt zo bitter.
Ik denk dat je er zelf beter van wordt als je ergens in jezelf gewoon erkent dat ze zijn wie ze zijn, zonder waarde oordeel, zonder verwijt. Berusting voelt prettiger aan dan verwijt.
Zij kunnen kennelijk niet anders net zo goed als jij niet anders kunt zijn dan jezelf.
Mijn zusje ziet me niet staan, wil me niet horen, is boos op me zonder na te gaan of dat wel klopt, en natuurlijk ben ik boos of teleurgesteld daarover. Maar ze blijft wel forever mijn lieve zusje en ik hoop op betere tijden.
Heb jij in je volwassen leven nooit een periode gehad dat je blíj was met je zus?
Je verwacht zo ontzettend veel van je familie. Neemt ze zo ontzettend kwalijk dat ze niet zien wat jij ziet, niet voelen wat jij voelt. Je klinkt zo bitter.
Ik denk dat je er zelf beter van wordt als je ergens in jezelf gewoon erkent dat ze zijn wie ze zijn, zonder waarde oordeel, zonder verwijt. Berusting voelt prettiger aan dan verwijt.
Zij kunnen kennelijk niet anders net zo goed als jij niet anders kunt zijn dan jezelf.
Mijn zusje ziet me niet staan, wil me niet horen, is boos op me zonder na te gaan of dat wel klopt, en natuurlijk ben ik boos of teleurgesteld daarover. Maar ze blijft wel forever mijn lieve zusje en ik hoop op betere tijden.
Heb jij in je volwassen leven nooit een periode gehad dat je blíj was met je zus?
