is dit normaal?!

Tja, dat zij geen zin heeft om jou te zien, kan ik me wel een beetje voorstellen. Bedrogen worden is enorm pijnlijk, en zo te horen is daar hier sprake van.



Als zij en hij de zorg voor de kinderen samen regelen en daar samen achter staan, dan heb jij daar helemaal niets over te zeggen. Als je dat niet kunt accepteren, moet je snel op zoek naar een andere man, eentje zonder kinderen (en liefst ook zonder relatie op dat moment).

"Ze hadden eigenlijk al bijna niets meer" betekent dus niet "ze hadden niets meer". Oftewel, haar ex ging vreemd met jou. En nu zit je ook nog te zeuren omdat hij wel de verantwoordelijkheid voor zijn kinderen blijft nemen. Hoe oud ben je? Je komt op mij namelijk over alsof je nog veel over het leven moet leren.

Oh ja, en waarom is het zo'n ramp als zij gaat sporten terwijl hij bij zijn kinderen is? Zou het anders zijn als ze dan ging werken, of studeren?



Ik begrijp dat de kinderen bij haar wonen. Zij heeft dus een groot deel van de week de zorgtaken. Daardoor is zij nogal gebonden, lijkt me. Als jouw vriend, de vader van haar kinderen, een dag (van 15 tot 20 uur, da's effectief maar 5 uur!) per week die zorgtaak van haar overneemt, blijft er nog genoeg voor haar over. En wat zij in die tijd doet, gaat jouw geen bal aan, het gaat eigenlijk zelfs haar ex niets aan.

Stel je het eens van de andere kant voor. Jij bent net gescheiden, je ex heeft nu een relatie met degene met wie hij vreemdging. Toch probeer je het in het belang van de kinderen zo goed mogelijk te regelen. In goede harmonie gaan jullie nog samen een weekend weg, kiezen samen een school voor jullie dochter uit en gelukkig kun je altijd bij hem terecht in geval van nood.



Nu probeert het vriendinnetje van je ex zich hierin te mengen. De afspraken die jullie hebben gemaakt komen op tafel te liggen. Ineens mag je ex niet meer zoveel samen met jou ondernemen, ook al is dit om het voor de kinderen zo normaal en gemoedelijk mogelijk te laten verlopen.



Is DAT normaal dan?

Gewist.

Het modereerbeleid van Viva is beneden elk peil.



,

Courage, ik begrijp uit de postings van TO dat ze niet samen wonen, dus dat de kindern niet of weinig bij hem komen, kun je hier niet uit concluderen, alleen maar dat TO er de eerste 1,5 jaar niet was als de kinderen er waren, en daar lijkt me niets mis mee. Vlak na een scheiding hoef je je kinderen geen deelgenoot te maken van je prille verliefdheid.

Gewist.

Het modereerbeleid van Viva is beneden elk peil.



,

1,5 jaar is niet zo lang hoor! Kinderen hebben helemaal geen boodschap aan nieuwe liefdes die mogelijk niet blijven, ik vind het alleen maar toe te juichen als gescheiden ouders daar zorgvuldig mee omgaan. Wat voegt het toe, als je toch niet samenwoont? Mijn ervaring is (zowel in omgeving als in mijn eigen jeugd) dat als de vader de tijd met zijn kinderen moet verdelen over hen en zijn nieuwe liefje, dat dat voor alle partijen dom is. Kinderen komen aandacht te kort, vader verliest respect/vertrouwen van zijn kinderen en met een beetje pech gaat de nieuwe liefde ook nog eens zitten pruilen dat ze het met die kinderen erbij toch niet zo leuk vindt.

Gewist.

Het modereerbeleid van Viva is beneden elk peil.



,

Ik sta aan de andere kant van het verhaal. Ik had altijd een goede band met mijn ex. Hij mocht de kinderen zien wanneer hij wilde, en belangrijke dingen ( zoals het kiezen van scholen, doktersbezoeken etc) deden we altijd samen. Niet voor mij, niet voor hem maar voor de kinderen. De kinderen hoeven niet nog meer de dupe te worden van onze fouten.



Nu heeft hij een nieuwe partner. Een jaar of drie nu. Sinds hij haar heeft komt hij zelden meer langs. Doet geen belangrijke dingen meer samen want hij heeft geen tijd. Scholen, dokters en alles loop ik alleen af. Toen mijn vader kwam te overlijden had hij geen tijd ( hij had vakantie )om de kinderen gelijk te komen halen omdat ie eerst nog even de babykamer moest behangen en dat moest af.



Met als gevolg dat ik nu alleen opdraai voor het reilen en zeilen omtrend de kinderen. Met als gevolg dat ik de vragen krijg waarom hij nooit meer langskomt. Hoe moet ik dat dan uitleggen? Moet ik ze dan zeggen dat zijn nieuwe partner net als TO eigenlijk jaloers is en het contact tussen hen kapot heeft gemaakt? Dan breng ik mijn kinderen nog veel meer schade toe.



Resultaat: vier teleurgestelde kinderen en een boze ex vrouw die omwille van haar kinderen haar mond maar houdt want verder denkt niemand meer om de kinderen



Wil je dat op je geweten hebben?



Ik vind dat je in je handjes moet knijpen met een partner die nog zoveel met zijn kinderen en hun moeder begaan is. Niet met zijn ex maar met de moeder van zijn kinderen. Zij voed de kinderen op, en hij neemt de verantwoordelijkheid naar zijn kinderen toe.



Dat ze jou niet wil leren kennen is misschien wel omdat ze het gevoel heeft dat jij haar man hebt ingepikt.

Ik vind al die dingen niet zo raar hoor.

Alleen het weekendje naar Parijs heb ik wat moeite mee.

Mijn ex zou ook graag willen dat ik een weekendje met haaren de kids op stap zou gaan. Maar daar heb ik moeite mee. Dat is alsof er weer een gezinnetje is en ik hou van duidelijkheid.

Verder heb ik geen zin om met mijn ex ergens te overnachten.



Dat die ex jou niet wil zien is puur emotie maar wel dom.

Mijn ex presteerde het om tot 4 jaar na de scheiding nog te roepen dat vriendinnen met "háár" man neukten en probeerde ze ook die relaties kapot te maken.

Ik ben het type dat zodra mijn kinderen kennis maakten met een vriendin ik ook van mening was dat mijn ex mocht weten met wie die kids omgingen.

Andersom ben ik ook benieuwd welke man er met mijn kids omgaat en wil ik die even in de ogen kijken. Niet dat ik me met haar relaties wil bemoeien maar gewoon checken of hij oke is voor de kids. Uiteraard doet die ex dat zelf ook en zou het overbodig moeten zijn, maar voor mijn gevoel moet ik dat even doen.



Als je er moeite mee hebt kun je voorstellen dat je vriend op maandag niet daar oppast maar dat ze de kids bij jullie brengt.

Ik weet niet waarom ze gescheiden zijn maar ik heb het idee dat het onthechtingsproces bij haar nog niet afgesloten is.

Dat hij samen met haar zaken regelt voor de kids zoals school is natuurlijk wel normaal.

Ik zou het ook normaal vinden en ook heel fijn en goed voor de kinderen, mits ik de ex wel kende!

Nu krijg jij denk ik ook het gevoel dat je buitengesloten wordt, wat deze gedachten alleen maar sterkt! Is het geen plan dat je een keer mee gaat op maandag zodat je ook weet hoe het daar reilt en zeilt? Vaak is het ook het onbekende wat onzekerheid brengt....

Als ze dat niet wil zou ik dat toch erg vreemd vinden, want jou erbij betrekken op een juiste manier zou ook goed voor de kinderen zijn?