Relaties
alle pijlers
Is mijn man nu homo??
zaterdag 13 maart 2010 om 11:52
Beste allemaal,
Ik zit nogal in de put en weet niet wat ik moet doen. Mijn man en ik zijn ruim 10 jaar samen.
Een paar jaar geleden kwam ik onverwacht vroeg thuis en zag ik hem achter de computer zitten. Hij schrok duidelijk en kwam meteen naar me toe lopen. Het viel me op dat hij zijn broek los had. Toen hij me omhelsde zag ik over zijn schouder op de computer dat hij een nogal heftige homoporno-site open had staan.
Ik schrok me natuurlijk helemaal wild. Ben wel rustig gebleven, want heel stom misschien, maar het verbaasde me op de een of andere manier niet eens echt heel erg. Hij is zo'n ontzettende lieverd, echt zo'n metroman zeg maar. Hij houdt niet van voetbal, wel van shoppen, kijkt gerust mee als er een romantische comedy op tv is, etc. Nu hoor ik van collega's dat hun mannen dat soms ook wel hebben, maar toch...
Hij gaf na dat incident aan dat het eenmalig was en dat het pure nieuwsgierigheid was maar dat hij verder geen behoeftes in die richting had.
Ik heb later die computer zitten uitpluizen en toen bleek dat hij wel vaker had gekeken. Dus toch niet zo eenmalig als hij zei.
We zijn toen samen in therapie gegaan precies om dat probleem, maar na 4 keer hebben we het voor gezien gehouden omdat de therapeut het iedere keer bij mij neerlegde en vroeg naar de band met mijn moeder etc etc. Terwijl ik gewoon wilde weten of het normaal is dat heteromannen die nieuwsgierigheid kunnen hebben zonder echt homo te zijn.
Nu heb ik hem vorige maand weer betrapt. Het vertrouwen was al heel lastig weer op te bouwen, maar is nu weer compleet onderuit gehaald. Hij beloofde toen huilend om hulp te zoeken omdat hij zegt echt niet homosexueel te zijn en helemaal die sites eigenlijk niet te willen bezoeken (?!). Ik ben alleen helemaal op slot nu en heb totaal geen zin meer om met hem te vrijen.
Toen ik laatst een dagje weg was en aan het einde van de dag thuis kwam, zag ik dat hij op het toilet een penisring had laten liggen... Meneer is dus bij afwezigheid actief zullen we maar zeggen.
Misschien ben ik een naieveling, maar ik voel me echt zo onzeker. Ik heb het idee dat mijn man er allerlei gedachtes en fantasieën en een ander leven op na houdt. Hij ontkent dit en is bij mij de nette man die missionarishouding genoeg lijkt te vinden (terwijl ik best opensta voor andere dingen en dit ook zeg).
Ik weet het niet meer.... Ondertussen lijkt hij het probleem nu bij mij neer te leggen. Zo van: "anders zoek jij toch hulp om dit een plekje te geven..."
Iedere keer als hij later uit zijn werk komt zie ik hem in gedachten bij 1 van die homo-parkeerplaatsen langs de snelweg staan. Vreselijk...
Heeft iemand hier ervaring mee??
Ik zit nogal in de put en weet niet wat ik moet doen. Mijn man en ik zijn ruim 10 jaar samen.
Een paar jaar geleden kwam ik onverwacht vroeg thuis en zag ik hem achter de computer zitten. Hij schrok duidelijk en kwam meteen naar me toe lopen. Het viel me op dat hij zijn broek los had. Toen hij me omhelsde zag ik over zijn schouder op de computer dat hij een nogal heftige homoporno-site open had staan.
Ik schrok me natuurlijk helemaal wild. Ben wel rustig gebleven, want heel stom misschien, maar het verbaasde me op de een of andere manier niet eens echt heel erg. Hij is zo'n ontzettende lieverd, echt zo'n metroman zeg maar. Hij houdt niet van voetbal, wel van shoppen, kijkt gerust mee als er een romantische comedy op tv is, etc. Nu hoor ik van collega's dat hun mannen dat soms ook wel hebben, maar toch...
Hij gaf na dat incident aan dat het eenmalig was en dat het pure nieuwsgierigheid was maar dat hij verder geen behoeftes in die richting had.
Ik heb later die computer zitten uitpluizen en toen bleek dat hij wel vaker had gekeken. Dus toch niet zo eenmalig als hij zei.
We zijn toen samen in therapie gegaan precies om dat probleem, maar na 4 keer hebben we het voor gezien gehouden omdat de therapeut het iedere keer bij mij neerlegde en vroeg naar de band met mijn moeder etc etc. Terwijl ik gewoon wilde weten of het normaal is dat heteromannen die nieuwsgierigheid kunnen hebben zonder echt homo te zijn.
Nu heb ik hem vorige maand weer betrapt. Het vertrouwen was al heel lastig weer op te bouwen, maar is nu weer compleet onderuit gehaald. Hij beloofde toen huilend om hulp te zoeken omdat hij zegt echt niet homosexueel te zijn en helemaal die sites eigenlijk niet te willen bezoeken (?!). Ik ben alleen helemaal op slot nu en heb totaal geen zin meer om met hem te vrijen.
Toen ik laatst een dagje weg was en aan het einde van de dag thuis kwam, zag ik dat hij op het toilet een penisring had laten liggen... Meneer is dus bij afwezigheid actief zullen we maar zeggen.
Misschien ben ik een naieveling, maar ik voel me echt zo onzeker. Ik heb het idee dat mijn man er allerlei gedachtes en fantasieën en een ander leven op na houdt. Hij ontkent dit en is bij mij de nette man die missionarishouding genoeg lijkt te vinden (terwijl ik best opensta voor andere dingen en dit ook zeg).
Ik weet het niet meer.... Ondertussen lijkt hij het probleem nu bij mij neer te leggen. Zo van: "anders zoek jij toch hulp om dit een plekje te geven..."
Iedere keer als hij later uit zijn werk komt zie ik hem in gedachten bij 1 van die homo-parkeerplaatsen langs de snelweg staan. Vreselijk...
Heeft iemand hier ervaring mee??
zaterdag 13 maart 2010 om 13:15
zaterdag 13 maart 2010 om 13:18
quote:Truus75 schreef op 13 maart 2010 @ 13:14:
[...]
Ik ben inderdaad niet bepaald ruimdenkend opgevoed, maar heb dat vanuit vroeger altijd al vervelend gevonden.
Ik vind zelf homosexualiteit niet iets raars. Wat ik wel raar vind is een opmerking die ik laatst hoorde: hij is homo, maar is toch erg aardig...?!?!?! Dus nee, daar heb ik geen problemen mee. Ik heb hem ook aangegeven dat als het een gevoel van hem is dat hij dat niet moet wegstoppen of ontkennen. Als hij bi zou zijn, zou dat voor mij niet meteen het einde betekenen.
Ik ben zo dol op deze man en ben hem zo dankbaar voor veel dingen. Ik wil hem niet kwijt, maar als dingen anders zijn, dan zijn ze anders en moet ik er niet krampachtig aan vast blijven houden. Maar da's moeilijk. Zeker als hij zegt dat dingen niet zijn wat ik denk. Wie ben ik dan om te twijfelen?? Maar waarom doe ik dat dan toch? Waarom denk ik echt dat hij niet eerlijk is naar zichzelf toe???
Dank je wel voor je eerlijke reactie.
Als jij het gevoel of idee hebt dat hij niet eerlijk is naar zichzelf toe, denk ik dat je dit gevoel niet zomaar hebt. Klinkt ook een beetje als vrouwlijke intuitie.
Het is best moeilijk om je met deze vraagstelling te helpen, zeker omdat ik nooit in een dergelijke situatie heb gezeten.
[...]
Ik ben inderdaad niet bepaald ruimdenkend opgevoed, maar heb dat vanuit vroeger altijd al vervelend gevonden.
Ik vind zelf homosexualiteit niet iets raars. Wat ik wel raar vind is een opmerking die ik laatst hoorde: hij is homo, maar is toch erg aardig...?!?!?! Dus nee, daar heb ik geen problemen mee. Ik heb hem ook aangegeven dat als het een gevoel van hem is dat hij dat niet moet wegstoppen of ontkennen. Als hij bi zou zijn, zou dat voor mij niet meteen het einde betekenen.
Ik ben zo dol op deze man en ben hem zo dankbaar voor veel dingen. Ik wil hem niet kwijt, maar als dingen anders zijn, dan zijn ze anders en moet ik er niet krampachtig aan vast blijven houden. Maar da's moeilijk. Zeker als hij zegt dat dingen niet zijn wat ik denk. Wie ben ik dan om te twijfelen?? Maar waarom doe ik dat dan toch? Waarom denk ik echt dat hij niet eerlijk is naar zichzelf toe???
Dank je wel voor je eerlijke reactie.
Als jij het gevoel of idee hebt dat hij niet eerlijk is naar zichzelf toe, denk ik dat je dit gevoel niet zomaar hebt. Klinkt ook een beetje als vrouwlijke intuitie.
Het is best moeilijk om je met deze vraagstelling te helpen, zeker omdat ik nooit in een dergelijke situatie heb gezeten.
zaterdag 13 maart 2010 om 13:36
quote:Truus75 schreef op 13 maart 2010 @ 12:41:
[...]
Ik wil er ook graag over praten, maar hij wil dat op de een of andere manier niet. Ik kom uit een nogal puriteins nest waar sex vies was zeg maar en ik probeer uit allemacht om daar niet in door te gaan. Het heeft echter wel een stempel gedrukt, want mijn man is mijn eerste en enigste bedpartner. Sneu misschien, maar door de bekrompten opvoeding en een ander voorval uit het verleden, zag ik het in het begin meer als een noodzakelijk kwaad dan dat ik er echt van kon genieten. Ik heb zoveel tijd gestoken in dat achter me te laten en te leren genieten etc etc. Ik wil zo graag dingen bespreekbaar maken omdat het toch een belangrijk onderdeel van je relatie is.Kan het zijn dat je in dat laatste iets minder goed bent geslaagd dan je zelf denkt? En dat dat de reden was waarom de peut het over je moeder had? Omdat de denkbeelden die je van huis uit hebt meegekregen blijkbaar nog steeds heel duidelijk je referentiekader bepalen, waardoor je niet naar je man kijkt, maar naar jouw vooroordelen, als je hem ervan beticht homo te zijn?quote:Hij vindt sex alleen niet iets om over te praten. En dat frustreert me. Ik heb er vanaf het begin veel aan gedaan om mezelf op dat vlak te ontwikkelen. Maar het voelt alsof het niet uitmaakt wat ik allemaal zou doen, ik kan nooit zijn/geven wat hij nodig heeft. En als hij niet verteld wat hij nodig heeft, wordt het natuurlijk helemaal niet te doen. Of zie ik dat nou verkeerd?? Gebrek aan ervaring wellicht....Stel hè, no offence verder, maar stèl dat jij toch nog meer verkrampt bij het onderwerp dan je zelf in de gaten hebt... Dan kán het natuurlijk ook zo zijn dat je man het met jou niet over seks wil hebben. Simpelweg omdat je de nuances in zijn verhaal mist en jullie daarna alleen maar ruzie krijgen over de rechtlijnige interpretatie die jij hem opdringt.
Als hij eerder bereid was om in therapie te gaan, dan zou ik dat nu weer voorstellen. Liefst bij een therapeut die het óók over seksualiteit heeft. Een seksuoloog dus. En als je werkelijk wil dat dat kans van slagen heeft, dan lijkt het me een gezonde houding als je tenminste open staat voor wat die therapeut je aanreikt. Als dat verhalen zijn over je moeder, probeer dat dan eerst eens als relevante context te beschouwen, vanuit dat idee te lúisteren en er iets mee te dóen. Dat lijkt me een stuk zinvoller dan er maar steeds op te hameren dat je man fout zit en dat je man homo is, want 1) dat weet je helemaal niet en 2) als het al zo zou zijn, dan bied je met deze veroordelende houding maar weinig ruimte voor een eerlijk en open gesprek.
Niet dat "het" daarmee alleen maar bij jou ligt, maar jij bent wel de enige op wie jij invloed hebt. Het lijkt me dus zinvoller om naar jezelf te kijken, naar hoe jij in deze relatie staat en wat voor toekomst jij voor ogen hebt, dan te blijven hameren op dat je man geen porno mag kijken en al helemaal geen homo-porno.
[...]
Ik wil er ook graag over praten, maar hij wil dat op de een of andere manier niet. Ik kom uit een nogal puriteins nest waar sex vies was zeg maar en ik probeer uit allemacht om daar niet in door te gaan. Het heeft echter wel een stempel gedrukt, want mijn man is mijn eerste en enigste bedpartner. Sneu misschien, maar door de bekrompten opvoeding en een ander voorval uit het verleden, zag ik het in het begin meer als een noodzakelijk kwaad dan dat ik er echt van kon genieten. Ik heb zoveel tijd gestoken in dat achter me te laten en te leren genieten etc etc. Ik wil zo graag dingen bespreekbaar maken omdat het toch een belangrijk onderdeel van je relatie is.Kan het zijn dat je in dat laatste iets minder goed bent geslaagd dan je zelf denkt? En dat dat de reden was waarom de peut het over je moeder had? Omdat de denkbeelden die je van huis uit hebt meegekregen blijkbaar nog steeds heel duidelijk je referentiekader bepalen, waardoor je niet naar je man kijkt, maar naar jouw vooroordelen, als je hem ervan beticht homo te zijn?quote:Hij vindt sex alleen niet iets om over te praten. En dat frustreert me. Ik heb er vanaf het begin veel aan gedaan om mezelf op dat vlak te ontwikkelen. Maar het voelt alsof het niet uitmaakt wat ik allemaal zou doen, ik kan nooit zijn/geven wat hij nodig heeft. En als hij niet verteld wat hij nodig heeft, wordt het natuurlijk helemaal niet te doen. Of zie ik dat nou verkeerd?? Gebrek aan ervaring wellicht....Stel hè, no offence verder, maar stèl dat jij toch nog meer verkrampt bij het onderwerp dan je zelf in de gaten hebt... Dan kán het natuurlijk ook zo zijn dat je man het met jou niet over seks wil hebben. Simpelweg omdat je de nuances in zijn verhaal mist en jullie daarna alleen maar ruzie krijgen over de rechtlijnige interpretatie die jij hem opdringt.
Als hij eerder bereid was om in therapie te gaan, dan zou ik dat nu weer voorstellen. Liefst bij een therapeut die het óók over seksualiteit heeft. Een seksuoloog dus. En als je werkelijk wil dat dat kans van slagen heeft, dan lijkt het me een gezonde houding als je tenminste open staat voor wat die therapeut je aanreikt. Als dat verhalen zijn over je moeder, probeer dat dan eerst eens als relevante context te beschouwen, vanuit dat idee te lúisteren en er iets mee te dóen. Dat lijkt me een stuk zinvoller dan er maar steeds op te hameren dat je man fout zit en dat je man homo is, want 1) dat weet je helemaal niet en 2) als het al zo zou zijn, dan bied je met deze veroordelende houding maar weinig ruimte voor een eerlijk en open gesprek.
Niet dat "het" daarmee alleen maar bij jou ligt, maar jij bent wel de enige op wie jij invloed hebt. Het lijkt me dus zinvoller om naar jezelf te kijken, naar hoe jij in deze relatie staat en wat voor toekomst jij voor ogen hebt, dan te blijven hameren op dat je man geen porno mag kijken en al helemaal geen homo-porno.
zaterdag 13 maart 2010 om 13:38
TO ik heb even voor je gegoogled en vond de volgende site voor vrouwen met een man die bisexueel is.
http://members.home.nl/bi ... tch/WatAlsMijnPartner.pdf
http://members.home.nl/bi ... tch/WatAlsMijnPartner.pdf
zaterdag 13 maart 2010 om 13:41
quote:Vl43inder schreef op 13 maart 2010 @ 13:20:
Waarom zou je niet verder willen met een man die biseksuele gevoelens blijkt te hebben?Daar gaat het hier in het geheel niet over: TO heeft blijkbaar het gevoel dat haar man "andere bezigheden" heeft die hij voor haar verborgen wil houden. Of dat nou punikken, breien of knetterharde homoporno is, doet er niet toe.
Waarom zou je niet verder willen met een man die biseksuele gevoelens blijkt te hebben?Daar gaat het hier in het geheel niet over: TO heeft blijkbaar het gevoel dat haar man "andere bezigheden" heeft die hij voor haar verborgen wil houden. Of dat nou punikken, breien of knetterharde homoporno is, doet er niet toe.
zaterdag 13 maart 2010 om 13:45
Als ik het idee zou hebben dat mijn man een dijk van een vooroordeel ten opzichte van punniken had, dan zou ik er ook niet om staan te springen om mijn punnik-activiteiten aan de grote klok te hangen eerlijk gezegd. Ik ben hartstikke vóór eerlijkheid en openheid en ik heb gelukkig een man gevonden bij wie dat ook gewoon welkom is. Maar ik weet uit mijn vorige relatie dat dat niet zo vanzelfsprekend is als het lijkt en dat liegen of dingen verborgen houden ook heel nadrukkelijk een gevolg kan zijn van de bekrompen houding van de ander.
Niet dat ik wil stellen dat TO bekrompen ís, maar ik denk dat we er wel rekening mee moeten houden dat het verborgen houden van iets ook het resultaat kan zijn van een wisselwerking tussen twee mensen.
Niet dat ik wil stellen dat TO bekrompen ís, maar ik denk dat we er wel rekening mee moeten houden dat het verborgen houden van iets ook het resultaat kan zijn van een wisselwerking tussen twee mensen.
zaterdag 13 maart 2010 om 13:46
quote:Robin1973 schreef op 13 maart 2010 @ 13:40:
Ik vind het bijzonder kwalijk dat hier door sommigen gesproken wordt alsof al vaststaat dat hij homo is, of minimaal bi... Volgens mij is dat 'killing' als to tot een oplossing wil komen...Zeker. Maar ervoor openstaan dat hij misschien wel homo is en dit nog niet kan of durft toe te geven, lijkt me ook belangrijk.
Ik vind het bijzonder kwalijk dat hier door sommigen gesproken wordt alsof al vaststaat dat hij homo is, of minimaal bi... Volgens mij is dat 'killing' als to tot een oplossing wil komen...Zeker. Maar ervoor openstaan dat hij misschien wel homo is en dit nog niet kan of durft toe te geven, lijkt me ook belangrijk.
zaterdag 13 maart 2010 om 13:48
quote:Spijker schreef op 13 maart 2010 @ 12:34:
Geloof me, als ik zit te masturberen en er komt ineens iemand binnen, dan reageer ik betrapt.
Ook al zit ik volledig verantwoorde ecologische, vrouwvriendelijke, artistieke porno met een goed verhaal te kijken en gebruik ik mijn milieuvriendelijke vibrator op zonneenergie. Ik voel me dan betrapt.
Vinden jullie dat raar?
Haha Spijk! Nee, dat vind ik niet raar.....
( even mn beeldscherm schoonmaken....)
Geloof me, als ik zit te masturberen en er komt ineens iemand binnen, dan reageer ik betrapt.
Ook al zit ik volledig verantwoorde ecologische, vrouwvriendelijke, artistieke porno met een goed verhaal te kijken en gebruik ik mijn milieuvriendelijke vibrator op zonneenergie. Ik voel me dan betrapt.
Vinden jullie dat raar?
Haha Spijk! Nee, dat vind ik niet raar.....
( even mn beeldscherm schoonmaken....)
zaterdag 13 maart 2010 om 13:51
Helemaal eens met qwertu. Ik heb een relatie van ruim 10 jaar achter de rug waarin ik nooit verteld heb dat ik weleens iets met een man gedaan heb. Omdat ik wist dat daar op een met to vergelijkbare manier op gereageerd zou worden.
In mijn huidige relatie heb ik het binnen een maand al verteld. In eerste instantie geloofde ze het niet, daarna reageerde ze heel laconiek. Zo van 'goh, had ik niet verwacht'. Toen ik vroeg of ze er niet onzeker van werd antwoordde ze 'Nee, waarom? Je wilt toch niets met mannen en je kiest toch voor mij?'...
De (verwachte) houding en reactie van de ander bepaald dus voor een groot deel hoe open je er over bent...
In mijn huidige relatie heb ik het binnen een maand al verteld. In eerste instantie geloofde ze het niet, daarna reageerde ze heel laconiek. Zo van 'goh, had ik niet verwacht'. Toen ik vroeg of ze er niet onzeker van werd antwoordde ze 'Nee, waarom? Je wilt toch niets met mannen en je kiest toch voor mij?'...
De (verwachte) houding en reactie van de ander bepaald dus voor een groot deel hoe open je er over bent...
zaterdag 13 maart 2010 om 13:55
Robin, ik begrijp heel goed wat je bedoelt. Het is maar zeer de vraag of de man van TO homo of zelfs maar bi is. Het enige wat je kan concluderen is dat hij gay porn blijkbaar geil vindt en dat hij zich niet vrij voelt om dit te bespreken met zijn vrouw.
Wat, haar heel begrijpelijk, onzeker maakt. Helemaal gezien haar achtergrond.
Verder eens met Qwertu.
Wat, haar heel begrijpelijk, onzeker maakt. Helemaal gezien haar achtergrond.
Verder eens met Qwertu.
zaterdag 13 maart 2010 om 14:02
@ Robin En ik vind het niet leuk dat het nu overkomt alsof het aan de houding van TO ligt dat haar man bepaalde dingen niet heeft verteld. Het gaat in het geval van TO om het feit dat ze zich zorgen maakt omdat ze dingen van hem heeft gezien die ze niet wist en daar neem ik meer duidelijkheid over wil het zegt niets over dat TO of andere forummers niet ruimdenkend zouden zijn.
zaterdag 13 maart 2010 om 14:13
@bicycle: als ik ergens de indruk heb gewekt dat het aan de houding van to ligt dan is dit niet zo bedoeld. Het is wel een mogelijkheid naar mijn idee. Daarom denk ik ook dat ze met een therapeut moeten gaan praten. Om duidelijkheid te krijgen over zaken waar wij nu alleen over kunnen speculeren. Want kennelijk komen ze er samen niet uit.
zaterdag 13 maart 2010 om 14:43
Pfff. Ik vind dat er nogal laconiek op gereageerd wordt hoor. Alsof het allemaal hartstikke normaal is. Ik zou persoonlijk ook heel erg schrikken. Het is toch iets wat je totaal niet verwacht. Mag TO dan alsjeblieft even het gevoel hebben dat ze dit moeilijk vindt. En vindt niemand het ook maar enigszins een beetje bedenkelijk dat haar vriend in bed tevreden is met de missionarishouding en voor de rest nergens naar taalt? Niet dat dit meteen bewijst dat hij op mannen zou kunnen vallen, maar je seksleven is toch een graadmeter hoe je relatie is?
En dan komt het bij mij ook nog over alsof je er zo maar even makkelijk overheen kunt stappen als je na 10 jaar erachter komt dat je man bi is. Het lijkt me niet meer dan normaal dat je hier erg van schrikt.
En dan komt het bij mij ook nog over alsof je er zo maar even makkelijk overheen kunt stappen als je na 10 jaar erachter komt dat je man bi is. Het lijkt me niet meer dan normaal dat je hier erg van schrikt.
zaterdag 13 maart 2010 om 14:53
@ Robin Ok, ik ben het ook wel met je eens dat een therapeut een goede optie zou zijn. Maar goed speculeren over het mogelijk bi of homo zijn van de man van TO ik snap wel dat het te voorbarig of pijnlijk etc kan zijn. En zeker vanuit wat jij hebt meegemaakt snap ik je standpunt heel goed, maar het uitsluiten, het niet zien als een optie (in het geval van TO) en het onderwerp vermijden lijkt me eigenlijk ook niet goed om te doen.
zaterdag 13 maart 2010 om 15:02
Truus, ik zou eens samen met je man naar een seksuoloog gaan. Die weet hier toch meer van dan een relatietherapeut. Het feit dat je man zegt dat hij die porno niet wil kijken maar het toch doet, daarvan gaan bij mij de alarmbellen af.n Ofwel hij is homo en durft dat niet tegenover zichzelf toe te geven, of wel er is iets anders aan de hand. Zoek een goede seksuoloog en ga aan de slag. Veel succes ermee!
Het is zoals het is
zaterdag 13 maart 2010 om 15:05
Baudolino: fijn dat jij even langskomt om definitief vast te kunnen stellen dat hij bi is... (ben ik het ook?!?)
En naar mijn idee reageert niemand laconiek. Volgens mij is iedereen het er wel over eens dat er een probleem is. En dat dat moeilijk is voor to. Alleen over de aard van het probleem kan volgens mij niemand hier met 100% zekerheid een uitspraak doen...
En naar mijn idee reageert niemand laconiek. Volgens mij is iedereen het er wel over eens dat er een probleem is. En dat dat moeilijk is voor to. Alleen over de aard van het probleem kan volgens mij niemand hier met 100% zekerheid een uitspraak doen...
zaterdag 13 maart 2010 om 15:15
Nee, ik stel niet vast dat hij bi is. Ik weet niet meer wie het zei, maar kwam erop neer dat: stel dat hij bi is, wat dan nog. Daar reageerde ik op.
Dat zou ik persoonlijk wel lastig vinden om mee om te gaan hoor. Maar misschien bedoelde diegene ook wel dat dit geen reden is om direct bij iemand weg te gaan, en dat zette me wel aan het denken. In principe is dat natuurlijk ook zo, want je houdt van diegene en dat zou er niets aan moeten veranderen.
Dus ik bedoelde het niet verkeerd, het is alleen dat de reacties die ik las over het algemeen overkwamen dat het niet zo'n big deal is. Terwijl ik me wel voor kan stellen dat TO lichtelijk in paniek raakte.
Dat zou ik persoonlijk wel lastig vinden om mee om te gaan hoor. Maar misschien bedoelde diegene ook wel dat dit geen reden is om direct bij iemand weg te gaan, en dat zette me wel aan het denken. In principe is dat natuurlijk ook zo, want je houdt van diegene en dat zou er niets aan moeten veranderen.
Dus ik bedoelde het niet verkeerd, het is alleen dat de reacties die ik las over het algemeen overkwamen dat het niet zo'n big deal is. Terwijl ik me wel voor kan stellen dat TO lichtelijk in paniek raakte.
zaterdag 13 maart 2010 om 15:23
Ok, dan heb ik je zin "En dan komt het bij mij ook nog over alsof je er zo maar even makkelijk overheen kunt stappen als je na 10 jaar erachter komt dat je man bi is." verkeerd geinterpreteerd.
Ik kan redelijk ver mee gaan in je verhaal. En sluit de mogelijkheid dat hij homo/bi is ook niet uit... Maar er zijn meer mogelijkheden...
Ik kan redelijk ver mee gaan in je verhaal. En sluit de mogelijkheid dat hij homo/bi is ook niet uit... Maar er zijn meer mogelijkheden...
