Kwestie van gunnen?

Er is wel een tussenweg tussen voor een prikkie verkopen en eruit slepen wat eruit te slepen valt. Een taxatie waaruit een goede marktconforme prijs rolt is in dit geval denk ik het beste.
Eventueel kunnen de ouders het voor de lage prijs verkopen (als een hogere prijs financieel niet haalbaar is voor zus), onder beding dat bij verkoop binnen een X aantal jaren de eventuele winst verdeeld moet worden over alle drie de kinderen.

Oudblond schreef: ↑

24-04-2018 15:03

Heel eerlijk ook voor de mensen die inschrijven...

Er is een reeele mogelijkheid dat zus het huis niet wil voor die prijs. Verkoper heeft verder altijd het recht te verkopen aan wie hij wil voor de prijs die hij wil. Zus heeft eerste optie, verder niets. Als je het anders doet zal er (terecht) altijd onenigheid blijven bestaan tussen de kinderen.

popita schreef: ↑

24-04-2018 15:17

Er is wel een tussenweg tussen voor een prikkie verkopen en eruit slepen wat eruit te slepen valt. Een taxatie waaruit een goede marktconforme prijs rolt is in dit geval denk ik het beste.
Eventueel kunnen de ouders het voor de lage prijs verkopen (als een hogere prijs financieel niet haalbaar is voor zus), onder beding dat bij verkoop binnen een X aantal jaren de eventuele winst verdeeld moet worden over alle drie de kinderen.

Of je doet het als volgt (maar ik denk dat TO dat niet gunt aan zwager/zus): stel zus kan 200.000 betalen maar 225 lijkt een reëlere prijs. Dan kunnen ouders de laatste 25 aan zus schenken en vastleggen dat andere zus en broer dat als eerste krijgen zodra er een erfenis is, ooit (als die er niet is over 10, 20 of 30 jaar heb je dan wel pech gehad).
Ouders kunnen voor die laatste 25.000 euro ook een lening aan zus/zwanger verstrekken, waar gewoon rente over betaald moet worden. Die rente zou je net iets lager dan marktconform kunnen doen en dan bijvoorbeeld doorschenken aan andere zus en broer.
En hier zijn nog wel wat variaties op te bedenken.

Dus, was je reeel tegen je ouders kunt zeggen is: ik wil dat jullie de beste prijs voor je huis krijgen, omdat ik wil dat jullie zo veel mogelijk kunnen genieten van je oude dag. Ik snap ook dat jullie zus willen helpen, als dat binnen jullie bereik ligt. Ik vind dat lastig, omdat ik dan het gevoel krijg dat we oneerlijk behandeld worden. Misschien kunnen jullie eens naar een notaris gaan om de verschillende opties te bespreken die hierin mogelijk zijn en kunnen we dan nog eens met zijn vieren (ouders plus siblings) om de tafel gaan zitten.

Ik vind het gebruikelijk en redelijk om te verlangen dat je zus de reële marktwaarde voor het huis betaald. Alles minder is een verkapte schenking en zou in mindering moeten worden gebracht op de erfenis (als die te verwachten is). Dit moeten je ouders dan ook door een notaris vast laten leggen.


Wij hebben precies hetzelfde aan de hand gehad in de familie, met dat verschil dat mijn grootouders overleden waren en er toen een erfgenaam het huis wilde.

Het huis is toen door 2 taxateurs beoordeeld (1 van de zus die wilde kopen en 1 van de overige broers en zussen). Zo kon er geen gesteggel komen over de eerlijkheid van de taxateurs en was er gelijk een second opinion.
Ze zijn in het midden gaan zitten van de 2 taxaties (die niet ver uiteen lagen).

Gewoon zakelijk houden en er eventueel een adviseur bij halen.

Oudblond schreef: ↑

24-04-2018 15:03

Heel eerlijk ook voor de mensen die inschrijven...

Nou inderdaad, net wat ik dacht

GenieInABottle schreef: ↑

23-04-2018 13:34

Tja, dan geloof je het niet. Bedenk je wel dat je nu een redelijk aantal mensen als leugenaar weg zet.
Wat maakt het dat ik jou wel zou moeten geloven? Je geeft nl. heel duidelijk aan dat je dus alleen geen moeite hebt met geen erfenis als niemand een erfenis krijgt. Dus je hele stelling klopt niet. Wel fijn om te lezen dat je het zelf gelooft.

Helemaal mee eens!
Toen mijn vader ongeneeslijk ziek bleek te zijn en niet meer kon autorijden in zijn best mooie auto (sorry weet echt niet wat hij waard was maar meer dan 10.000,- en minder dan 15.000,- schat ik) gaf hij hem aan mijn zusje. Die op dat moment meer verdiende dan ik maar ik had geen rijbewijs, broer had al een mooie auto en pas nu denk ik erover na dat die auto dus 'eerlijk verdeeld' had moeten worden. Damn!

Nou To, ik zal het je nóg gekker vertellen: toen hij overleden was hebben niet alleen zijn kinderen -ik, en nog een paar ga ze niet opsommen- allemaal hetzelfde bedrag gehad, ook mijn geadopteerde zussen. Maar het wordt nog gekker: ook de pleegkinderen die op dat moment bij ons woonden kregen zo'n bedrag.
Terwijl ze daar helemaal geen recht op hadden!!!
Omdat hij ons allemaal even lief had, denk ik. En hoe dat belastingtechnisch zat: geen idee, ging me niks aan dat was een zaak voor mijn ouders die besloten het zo te doen.

Ze hebben trouwens ook nooit gevraagd of ik het 'goedvond' dat die auto naar mijn zus ging; was gewoon logisch.
Verkopen terwijl zij op zoek was naar een auto en hij heeft er 1 voor de deur staan die verkocht moet worden... ik heb er serieus niet bij stilgestaan dat die auto ook als cash op wielen gezien kan worden. Had het wel vreemd gevonden en genant ook wel als ze dat soort zaken met ons allemaal besproken hadden.
Zie het al voor me (NOT) zou echt gezegd hebben en naar waarheid: doe wat je wil met dat geld en gelukkig heeft hij er nog flink wat doorheengejaagd voor hij té ziek werd om nog iets aan geld te hebben.

En als mijn moeder overlijd ooit mag ze haar erfenis ook aan de buren geven bij wijze van spreken. Haar geld, ik zou echt niet durven om me daarmee te bemoeien. Zou fijn zijn als de uitvaart betaald kan worden, zo niet: ook goed, dan lappen we wel.
Wat een vreemde situatie, nog nooit van zoveel gezeur om geld van ouders gehoord en zeker over de erfenis -want daar gaat het eigenlijk om- op één uitzondering na: een broer die bewindvoerder van zijn vader was en al zijn geld opmaakte, die vader was dement en had geen idee.
Dan zou ik ook uit mijn vel springen, stelen van je demente vader bah bah bah...

Maar nu al hakketakken over een paar duizend euro, je zus niks gunnen en andersom: nee, dat is niet normaal. Gelukkig.
Ligt ook aan je ouders, die hadden helemaal niet hoeven vragen aan je zus of jij een blauwe maandag in die auto rond mocht rijden en zegt veel over de sfeer bij jullie thuis.
En laat die vriend van je zus erbuiten, ik heb ook een grafhekel aan een zwager van me: toch kan je soms beter gewoon respecteren dat je bloedeigen zus een sukkel heeft uitgekozen (in mijn ogen!!) en nog heel wat mensen maar dat doet er niet toe.
Als hun maar gelukkig zijn. En dat zijn ze, al jaren geheel tegen mijn verwachting in. Mooi toch en gelukkig maar.

Wat is dat toch, hangt er iets in de lucht waardoor niemand elkaar nog iets gunt ik lees ook hier op het forum zoveel nare opmerkingen en zal ze zelf ook vast maken hoor maar werkelijk, ik zit op blz 3 van de reacties op je post en snap nog steeds niet waarom hier een 'vergadering' over nodig is.
Laat je zus dat huis kopen voor weinig, had ik ook kunnen doen trouwens bij een ander familielid dat overleden was (nog erg jong) ik was toen de enige die nog geen fatsoenlijk huis had.
Nu spijt van, nou ja een beetje want het is tig keer meer waard dan wat ik ervoor had moeten betalen maar ik wilde daar niet wonen. Dus is het gewoon verkocht, klaar. De erfenis is voor zover ik weet verdeeld onder de directe familie. En anders had ik nu allang in een best groot afbetaald huis gewoond.
Zonder gezeur; iedereen riep juist 'doen Lenn, je kan het altijd weer verkopen als je echt niet kan wennen'.

Dus To, denk ff na voor je denkt dat iedereen met een zakjapanner in zijn handen zit als er iets verdeeld/verkocht moet worden in de familie en je ouders blijkbaar vinden dat jullie daar in stem in hebben, de meeste mensen denken gewoon: als mijn ouders dat zo willen gebeurt het zo.
Hun geld, hun huis, hun auto en om nu al in de rats te zitten of je wel genoeg erft:

Ben eigenlijk wel benieuwd of je nog veel bijval krijgt, ik hoop zó van niet...

pearle schreef: ↑

24-04-2018 19:14

Nou inderdaad, net wat ik dacht

Ik zie dat niet zo. Het is heel gebruikelijk dat een familielid een eerste optie heeft. Waarschijnlijk wil die zus het niet eens als ze een echt marktconforme prijs moet betalen. Dan gaat het voor het hoogste bod. Taxateurs kunnen er zwaar naast zitten en spelen onder 1 hoedje. Als het huis in een gewilde wijk in Amsterdam of het Gooi zou staan zou ik nooit akkoord gaan met een getaxeerde waarde.

Over een paar duizend euro zou ik ook niet moeilijk doen maar als het ruim in de vijf of zelfs zes cijfers gaat dan wordt het toch wat anders vind ik. De voordelen van zo'n bedrag kunnen generaties lang nog doorwerken mits er verstandig mee omgesprongen wordt. Dus niet alleen voor jou maar ook voor je (klein) kinderen. Op dit moment kunnen in Amsterdam huizen worden verkocht voor tonnen boven de getaxeerde waarde. Taxateurs lopen doorgaans achter de feiten aan en zijn veel te conservatief.

pearle schreef: ↑

24-04-2018 19:14

Nou inderdaad, net wat ik dacht

Waarom? Als ouders uitgaan van de hoogste bieder dan biedt zus feitelijk gewoon mee. Wil ze een euro boven het hoogste bedrag bieden dan is zij de gelukkige koper.

TO, volgens mij wil je vooral niet dat de vriend van je zus hier een succesverhaal van gaat maken. De enige invloed die je daar op hebt is dat als jij je voet dwars zet, je ouders mogelijk besluiten het niet aan jouw zus en vriend te verkopen. Dus dan kan hij geen succesverhaal maken van dit huis. Hij kan natuurlijk wel een ander huis kopen en weer verkopen. Jij hebt namelijk geen invloed op zijn acties en zijn verhalen. Dus bedenk voor jezelf of het je gaat om de mogelijk opgeblazen kijk mij eens succesvol zijn verhalen van de vriend van je zus en of het voor jou echt makkelijker is om die verhalen van je af te laten glijden als het niet over dit huis gaat. Zo ja, dan moet je nog bedenken of je eerlijk gaat zeggen dat je hem geen voordeeltje gunt of dat je andere argumenten gaat gebruiken. In geval van het laatste zou ik er wel zorg voor dragen dat je gaat geloven in de argumenten die je aan gaat dragen, anders zullen de meeste mensen voelen dat er iets anders achter zit en dat maakt de situatie knap lastig.

Als het bij een ander huis net zo pijnlijk voor je is, dan zul je moeten accepteren dat je hier gewoon geen invloed op hebt en voor jezelf een strategie moeten ontwikkelen om zijn verhalen en acties minder invloed op jouw leven te geven. Dat kan bijvoorbeeld door minder contact te hebben, bepaalde gespreksonderwerpen af te kappen of om te buigen of door meer te gaan beseffen dat zijn acties en verhalen op geen enkele wijze iets zeggen over jou en jouw waarde als persoon.

Antoon69 schreef: ↑

24-04-2018 14:33

Ik weet niet of dit idee al eerder geopperd is maar als ik de ouders was zou ik door een breed bekendgemaakte open inschrijving (waar TO's zus niet aan meedoet) de verkoopprijs laten bepalen (gelijk aan het hoogste bod). Dan zou ik het aanbieden aan de zus voor dat bedrag. Dat is het meest eerlijk.

Dit zou ik ook doen. En de kans is héél groot dat zus en zwager het dan niet willen hebben.

Mochten zij het huis kopen dan is het echt van hun. Altijd op bezoek ed daar zou ik niet van uit gaan. Het is niet raar dat iemand de baas is van zijn eigen huis.

Ik vraag mij af wat de echte reden is dat je hier zo een moeite mee hebt.

Gun je je ouders meer geld? Hebben zij dat nodig? Is er sprake van jaloezie? Wil je wraak voor iets uit het verleden?
Wat zijn jouw onderliggende overtuigingen?

Ik snap heel goed dat je er moeite mee hebt om het hen te gunnen, TO. Niet omdat alles altijd perfect gelijkgetrokken moet worden, maar omdat toen met die auto is gebleken dat dat niet wederzijds is.
Toen je zus een dure studie deed, had je daar geen moeite mee. Toen jij die auto (op eigen kosten!) zou gebruiken, hebben zus en vriend dat gedwarsboomd. Niet omdat dat nadelen had, maar omdat ze het jou niet gunden. En nu moet jij hen iets heel groots gunnen? Ik zie dit als een heel wezenlijk verschil met veel van de voorbeelden die genoemd worden. Jij was net zoals de mensen die het hun gezinsleden zouden gunnen, tot bleek dat zus en vriend jou een stuk minder gunnen. Ik betwijfel ten zeerste of er bij die mensen nog zoveel sprake van gunnen en welwillendheid zou zijn als het zo duidelijk niet wederzijds was.

Goed, wat nu? Ik denk dat er drie dingen belangrijk zijn: eerlijkheid, misbruik voorkomen en goede familiebanden behouden. En het lijkt me moeilijk om een manier te vinden waarbij dat alledrie lukt. Wat gedachtekronkels, ik hoop dat je er iets aan hebt:

Het voelt voor jou niet eerlijk als je zus en haar vriend minder dan de marktprijs moeten betalen, omdat dit voelt als een indirecte gift. In hoeverre speelt de toekomstige winst die ze zouden maken als ze het zelf verkopen hierbij mee? Ik denk dat je drie opties hebt om te zorgen dat dit eerlijker voelt:
1. Zorgen dat ze nu een reële prijs betalen, of dat nou via een taxatie is of door je zus het laatste bod te geven.
2. Jou en je broer compenseren, door jullie nu geld te geven of door vast te leggen dat dit uit de erfenis gaat. Dit is alleen lastig als je niet weet hoeveel je zus en haar vriend precies "krijgen", omdat je niet weet wat het huis precies opgeleverd zou hebben.
3. Vastleggen dat eventuele winst bij verkoop terug naar ouders gaat/met jou en je broer gedeeld wordt. Als het huis ooit weer de verkoop in gaat, kunnen jullie kijken hoeveel het op zou leveren als je de huidige prijs (die zus en vriend nu betalen) keer de gemiddelde prijsstijging van soortgelijke huizen in jullie regio doet. Als ze er meer voor krijgen dan het bedrag dat uit die berekening komt, zou je kunnen concluderen dat ze dat extra verdiend hebben doordat je ouders er nu minder voor vragen. Ik weet niet of dit juridisch kan, maar gevoelsmatig lijkt dit me een goede optie. Je ouders kunnen het huis nu aan je zus verkopen en zij kan het financieel rond krijgen, maar je voorkomt dat zij en haar vriend dikke winst maken.

Dan de familiebanden. Ik denk eigenlijk niet dat er een manier is om die hier ongeschonden uit te laten komen. Je kan nu wel voor de lieve vrede op je tong bijten, maar de schade is nu nog te minimaliseren. Als je zwager over tien jaar tijdens de verjaardagsvisite trots verkondigt dat ze zo'n mooie winst gemaakt hebben op het huis, lijkt het me heel moeilijk om nog oprecht een goede band te voelen. Ik zou daarom voor een oplossing gaan die ze niet in de weg zit als ze goede bedoelingen hebben (gewoon zelf graag in het huis waar je zus zoveel jeugdherinneringen heeft willen wonen), maar wel als ze eigenlijk winst willen maken ten koste van je ouders.

is het nog een idee om in dit stadium het gesprek niet 'als gezin' aan te gaan ?
gewoon eerst even de motieven van je ouders aanhoren, het betoog van je zus heb je al gehad tenslotte

en dan weer even nadenken erover
en dan je mening geven

Botanical schreef: ↑

25-04-2018 11:42

Het voelt voor jou niet eerlijk als je zus en haar vriend minder dan de marktprijs moeten betalen, omdat dit voelt als een indirecte gift. In hoeverre speelt de toekomstige winst die ze zouden maken als ze het zelf verkopen hierbij mee? Ik denk dat je drie opties hebt om te zorgen dat dit eerlijker voelt:
1. Zorgen dat ze nu een reële prijs betalen, of dat nou via een taxatie is of door je zus het laatste bod te geven.
2. Jou en je broer compenseren, door jullie nu geld te geven of door vast te leggen dat dit uit de erfenis gaat. Dit is alleen lastig als je niet weet hoeveel je zus en haar vriend precies "krijgen", omdat je niet weet wat het huis precies opgeleverd zou hebben.
3. Vastleggen dat eventuele winst bij verkoop terug naar ouders gaat/met jou en je broer gedeeld wordt. Als het huis ooit weer de verkoop in gaat, kunnen jullie kijken hoeveel het op zou leveren als je de huidige prijs (die zus en vriend nu betalen) keer de gemiddelde prijsstijging van soortgelijke huizen in jullie regio doet. Als ze er meer voor krijgen dan het bedrag dat uit die berekening komt, zou je kunnen concluderen dat ze dat extra verdiend hebben doordat je ouders er nu minder voor vragen. Ik weet niet of dit juridisch kan, maar gevoelsmatig lijkt dit me een goede optie. Je ouders kunnen het huis nu aan je zus verkopen en zij kan het financieel rond krijgen, maar je voorkomt dat zij en haar vriend dikke winst maken.

Waarom vind je dat TO en haar broer recht hebben op geld, als zus dit huis mag kopen?

En waarom gaat veel forummers er vanuit dat TO's ouders via Funda een hogere prijs zouden krijgen, zelfs als ze alle bijkomende kosten eraf trekken? In grote delen van Nederland wordt helemaal niet boven de vraagprijs geboden. Het is TO's gevoel dat zus het huis goedkoop krijgt, er is geen taxatie die dat weerlegt.

Ik vind het echt gezeur en gezeik. Ik heb medelijden met de ouders, die geven hun kinderen veel te veel inspraak. Dat hadden ze destijds met die auto niet moeten doen, en nu ook niet. Het is namelijk nooit 100% eerlijk te verdelen.

Als ik TO was en ik zou denken dat zus en zwager het binnen een paar jaar met dikke winst verkopen, dan zou ik mijn ouders aanraden een clausule in het koopcontract op te nemen waarin staat dat bij verkoop binnen x jaar een deel van de winst (bijv een derde of de helft, of een in de loop der jaren afnemend percentage) aan de ouders wordt betaald.
TO en haar broer staan hier verder helemaal buiten. Je hebt niet recht op geld als je ouders je broer of zus geld geven.

Marana-- schreef: ↑

25-04-2018 14:47

TO en haar broer staan hier verder helemaal buiten. Je hebt niet recht op geld als je ouders je broer of zus geld geven.

Juridisch gezien heb je gelijk maar moreel gezien denken de meeste ouders (waaronder ikzelf) daar anders over, zeker als het om hoge bedragen gaat. Een clausule om eventuele verkoopwinst terug aan de ouders (vorige eigenaars) over te maken vind ik dan weer grote onzin. Wat nou als ze in de toekomst met verlies verkopen? Welk rendement gun je die zus dan over haar investering?

Wat willen de ouders gaan doen met het (overblijvende) geld van de woning? Is dat bedoelt als een deel van hun pensioen? Want dan is het logisch dat ze de hoofdprijs proberen te krijgen.

Ouders beslissen. Het enige dat jij als dochter kan zeggen is dat ze na moeten denken wat ze met hun geld willen doen.

pearle schreef: ↑

23-04-2018 14:07

Maar TO, ik hoop dat jullie eruit komen.

En natuurlijk is het dan het huis van je zus en zwager, en verbouwen ze wat en hoe ze willen. Maar ze horen het gewoon voor een normale prijs te kopen. Ik snap niet dat je zus dat zelf zou willen hoor, voor een habbekrats een huis kopen. Voor je ouders is dit ws ook hun appeltje, dus hebben zij opeens minder te besteden

Maar stel je voor, over 3 jaar verkopen ze het huis met flinke winst, wat dan? Hoe reageren je ouders dan? En jullie?

Als to’s zus en zwager echt zo zijn als to beweert gaat dit gebeuren. Die cashen straks een paar K onder het mom van eerlijk verdiend en niemand, ook de ouders niet, zien daar iets van terug. Ik heb zelf zo’n broer, een graaier. Bah.

Marana-- schreef: ↑

25-04-2018 14:47

Ik vind het echt gezeur en gezeik. Ik heb medelijden met de ouders, die geven hun kinderen veel te veel inspraak. Dat hadden ze destijds met die auto niet moeten doen, en nu ook niet. Het is namelijk nooit 100% eerlijk te verdelen.

Ik zou als ouder in zo'n situatie juist de eerlijke mening van mijn kinderen willen horen om alles boven tafel te krijgen wat er speelt. De lucht moet geklaard voordat er een beslissing genomen kan worden, want hoe dan ook, zal er anders altijd een partij zijn die zich benadeeld voelt. Als de verhoudingen binnen de familie goed zijn dan is dat moeilijk voor te stellen omdat het triviaal lijkt, maar in dit soort gevallen speelt vaak heel andere pijn mee dan het voordeeltje dat een broer of zus eventueel krijgt.

Antoon69 schreef: ↑

25-04-2018 15:02

Juridisch gezien heb je gelijk maar moreel gezien denken de meeste ouders (waaronder ikzelf) daar anders over, zeker als het om hoge bedragen gaat. Een clausule om eventuele verkoopwinst terug aan de ouders (vorige eigenaars) over te maken vind ik dan weer grote onzin. Wat nou als ze in de toekomst met verlies verkopen? Welk rendement gun je die zus dan over haar investering?

Als ze in de toekomst met verlies verkopen, heeft ze dus geen voordeel gehad van het kopen van het huis van haar ouders. Dan heeft TO dus niets te zeuren.

Als het gaat om direct geld geven snap ik je morele visie. In dit geval is het niet helder hoeveel voordeel zus krijgt, als ze al voordeel krijgt. Dan kun je het dus niet eerlijk doen. De enige eerlijke manier is een officiële taxatie en daar gewoon mee akkoord gaan.

Marana-- schreef: ↑

25-04-2018 14:47

Waarom vind je dat TO en haar broer recht hebben op geld, als zus dit huis mag kopen?

En waarom gaat veel forummers er vanuit dat TO's ouders via Funda een hogere prijs zouden krijgen, zelfs als ze alle bijkomende kosten eraf trekken? In grote delen van Nederland wordt helemaal niet boven de vraagprijs geboden. Het is TO's gevoel dat zus het huis goedkoop krijgt, er is geen taxatie die dat weerlegt.

Ik vind het echt gezeur en gezeik. Ik heb medelijden met de ouders, die geven hun kinderen veel te veel inspraak. Dat hadden ze destijds met die auto niet moeten doen, en nu ook niet. Het is namelijk nooit 100% eerlijk te verdelen.

Als ik TO was en ik zou denken dat zus en zwager het binnen een paar jaar met dikke winst verkopen, dan zou ik mijn ouders aanraden een clausule in het koopcontract op te nemen waarin staat dat bij verkoop binnen x jaar een deel van de winst (bijv een derde of de helft, of een in de loop der jaren afnemend percentage) aan de ouders wordt betaald.
TO en haar broer staan hier verder helemaal buiten. Je hebt niet recht op geld als je ouders je broer of zus geld geven.

Mijn vermoeden is dat de ouders van TO willen voorkomen dat TO en haar broer zich hier rot over voelen. Als ze zo zouden denken als jij, betwijfel ik of ze het gesprek erover aan zouden gaan. Dan denk ik ook niet dat ze destijds naar TO's zus en zwager hadden geluisterd over die auto. Of ze er "recht op hebben" is wat mij betreft een andere kwestie. Er hebben hier al redelijk veel mensen gereageerd die hun kinderen ook zoveel mogelijk gelijk willen behandelen qua geld, op basis van het voorgaande vermoed ik dat TO's ouders in deze categorie vallen.

Ik denk dat het voor de ouders van TO fijn is om duidelijkheid te krijgen van TO over hoe ze ervoor kunnen zorgen dat de verhoudingen goed blijven. Daarvoor lijkt het me goed als TO vooraf niet alleen kijkt naar wat haar dwars zou zitten als haar zus het huis nu goedkoop zou kopen, maar ook nadenkt over een alternatieve aanpak die zorgt dat er geen scheve blikken ontstaan.

Wij kunnen speculeren wat we willen over wat het huis op zou leveren, maar TO beschikt over meer informatie dan wij. Ik denk ook dat TO's idee hierover, zelfs als het onjuist is, een rol speelt voor haar gevoel over de situatie. En daarom lijkt het me goed als ze het meeneemt als ze een voorstel doet voor een aanpak die de verhoudingen niet verder beschadigt.

popita schreef: ↑

25-04-2018 16:10

Ik zou als ouder in zo'n situatie juist de eerlijke mening van mijn kinderen willen horen om alles boven tafel te krijgen wat er speelt. De lucht moet geklaard voordat er een beslissing genomen kan worden, want hoe dan ook, zal er anders altijd een partij zijn die zich benadeeld voelt. Als de verhoudingen binnen de familie goed zijn dan is dat moeilijk voor te stellen omdat het triviaal lijkt, maar in dit soort gevallen speelt vaak heel andere pijn mee dan het voordeeltje dat een broer of zus eventueel krijgt.

Als ze toen bij die auto niet de mening van zus hadden gevraagd, was TO nu niet rancuneus geweest.

Je kunt het als ouders nooit 100% eerlijk doen.
Ik heb 3 broers en 2 zussen. Ik scheel 10 jaar met mijn oudste broer. Wij kregen allemaal op ons 18e een bepaald bedrag. Als je inflatie meerekent heb ik in waarde minder gekregen dan mijn oudste broer, ook al was het qua getal hetzelfde bedrag. Hoe eerlijk is dat?
Later hebben ze maximaal gebruik gemaakt van het vrij mogen schenken van een bedrag voordat je kind 40 is. Mijn oudste broer was bijna 40 toen hij dat geld kreeg, ik was 34. Is dat eerlijk?
Van ons 6en hebben er 4 gestudeerd en 2 niet. Is het oneerlijk dat die 2 minder toelage hebben gekregen van onze ouders?

Juist om dit soort discussies te voorkomen moet je niet de mening van iedereen willen vragen, maar het naar eigen eer en geweten eerlijk doen.

Nog nooit heeft iemand van ons mijn ouders iets verweten.

Marana-- schreef: ↑

25-04-2018 16:35

Als ze toen bij die auto niet de mening van zus hadden gevraagd, was TO nu niet rancuneus geweest.

Je kunt het als ouders nooit 100% eerlijk doen.
Ik heb 3 broers en 2 zussen. Ik scheel 10 jaar met mijn oudste broer. Wij kregen allemaal op ons 18e een bepaald bedrag. Als je inflatie meerekent heb ik in waarde minder gekregen dan mijn oudste broer, ook al was het qua getal hetzelfde bedrag. Hoe eerlijk is dat?
Later hebben ze maximaal gebruik gemaakt van het vrij mogen schenken van een bedrag voordat je kind 40 is. Mijn oudste broer was bijna 40 toen hij dat geld kreeg, ik was 34. Is dat eerlijk?
Van ons 6en hebben er 4 gestudeerd en 2 niet. Is het oneerlijk dat die 2 minder toelage hebben gekregen van onze ouders?

Juist om dit soort discussies te voorkomen moet je niet de mening van iedereen willen vragen, maar het naar eigen eer en geweten eerlijk doen.

Nog nooit heeft iemand van ons mijn ouders iets verweten.

Zoals ik al schreef, als de verhoudingen goed zijn, dan doen dat soort dingen er niet toe. Ik denk dat zoals jij het beschrijft, het in de meeste families gaat. Bij ons in ieder geval en ook bij mijn schoonfamilie. Ik denk ook dat het in geval van TO en haar zus niet om de auto gaat, en niet om het huis. Meestal is er een dieper liggende onvrede die maakt dat mensen elkaar niets gunnen. Je ziet dat ook bij erfenissen. Het gaat niet fout vanwege de ketting van tante Mien, het gaat fout omdat tante Mien een lievelingetje had. Daar komt het gevoel van achtergesteld zijn vandaan bij een zus of broer. Natuurlijk kan ik niet beoordelen wat hier het probleem is, en of de ouders daar een rol in hebben. Daarom leek mij het enige goede advies aan TO om het zakelijk te houden en emoties niet mee te laten spelen. Een zo eerlijk mogelijke oplossing voor allemaal zoeken dus.

Dimsumm schreef: ↑

23-04-2018 14:55

Ik snap je oplossing, maar ik zoek het zelf toch meer in het reguliere biedingsproces.

Hoef geen geld van mijn ouders, hoef ook niet te worden gecompenseerd. Ik wil alleen dat het huis verkocht wordt voor het bedrag dat er uiteindelijk uit zou komen als het op funda zou komen te staan.

Dat is voor mij immers de enige manier waarop ik zeker weet dat die vriend van haar niet over 2-3 jaar trots loopt te verkondigen dat hij 80/K winst op het huis heeft gemaakt.

je hebt het over een hypothetisch bedrag. je huis is waard wat de gek er voor geeft. of je het op funda zet of niet doet niets in de waarde, noch in de voorspelbaarheid van de uitkomst.

Die winst kunnen ze sowieso gaan maken.
Waarom wil je zus dat huis eigenlijk? Vanwege de gevoelswaarde, of omdat het op dese manier betaalbaar is? Haar motieven lijken me ook belangrijk.