Relaties
alle pijlers
Lange pauze, geheel onverwacht
dinsdag 25 augustus 2009 om 11:15
Ik heb alle berichten over pauzes en break-ups gelezen, maar het verschil met deze gevallen van heartbreak en de mijne is dat mijn vriend niets verkeerds heeft gedaan.
Hij was een goede vriend. Stond altijd klaar voor mij en had veel voor mij over. Alleen hij had één grote fout gemaakt, hij had al zijn frustraties met mij opgepropt en nooit over gepraat.
(..) Zijn ogen waren leeg en zijn lach was verdwenen. Ik heb hem gedwongen om te praten. Toen kwam het er op neer dat hij al weken twijfels had over onze relatie, ik had geen idee. Hij had nachtenlang wakker gelegen en gehuild. Uitmaken vond hij te definitief, pauze klonk beter.
Ik had echt een muur om mij heen gebouwd door meerdere gebroken harten, maar hij wist hem uiteindelijk af te breken. Hij wist mij zelfs te overtuigen om serieus in de relatie te staan.
Volgens hem mag ik deze twee maanden (wow!) niet gaan opgegeven (mijn leven dan he?). Hij geeft onze relatie een hoog slagingskans, maar moet aan zichzelf werken. Geen contact, maar wel slagingskans? Ik geloof het niet. Hij heeft blijkbaar al maanden gelogen, hoe kan ik hem nu nog vertrouwen? (..)
Het verhaal kan nog veel langer, maar ik wil jullie ook niet vermoeien. (..) Maar hoe kom ik deze eerste week door?
(..)
Wie heeft advies?
Hij was een goede vriend. Stond altijd klaar voor mij en had veel voor mij over. Alleen hij had één grote fout gemaakt, hij had al zijn frustraties met mij opgepropt en nooit over gepraat.
(..) Zijn ogen waren leeg en zijn lach was verdwenen. Ik heb hem gedwongen om te praten. Toen kwam het er op neer dat hij al weken twijfels had over onze relatie, ik had geen idee. Hij had nachtenlang wakker gelegen en gehuild. Uitmaken vond hij te definitief, pauze klonk beter.
Ik had echt een muur om mij heen gebouwd door meerdere gebroken harten, maar hij wist hem uiteindelijk af te breken. Hij wist mij zelfs te overtuigen om serieus in de relatie te staan.
Volgens hem mag ik deze twee maanden (wow!) niet gaan opgegeven (mijn leven dan he?). Hij geeft onze relatie een hoog slagingskans, maar moet aan zichzelf werken. Geen contact, maar wel slagingskans? Ik geloof het niet. Hij heeft blijkbaar al maanden gelogen, hoe kan ik hem nu nog vertrouwen? (..)
Het verhaal kan nog veel langer, maar ik wil jullie ook niet vermoeien. (..) Maar hoe kom ik deze eerste week door?
(..)
Wie heeft advies?
dinsdag 25 augustus 2009 om 11:20
Wat wil je voor advies dan? De situatie is zoals hij is, hij wil rust, om wat voor reden dan ook.
Het enige wat jij kunt doen is kijken of je dat wilt, 2 maanden wachten op een beslissing van hem, of dat je er zelf ook (om deze reden) klaar mee bent.
Voor de rest...regelen wat je moet regelen, je verandert toch niets aan de situatie, ga vooral verder...
Het enige wat jij kunt doen is kijken of je dat wilt, 2 maanden wachten op een beslissing van hem, of dat je er zelf ook (om deze reden) klaar mee bent.
Voor de rest...regelen wat je moet regelen, je verandert toch niets aan de situatie, ga vooral verder...
dinsdag 25 augustus 2009 om 11:23
Mijn advies is om toch te proberen verder te gaan met het idee dat het niet meer terug komt. Dus als jij wilt 'rouwen' ga je dat gewoon doen. En daarna pak je je dingen weer op en bouw jij je leven verder uit, zoals je dat ook zou doen als je niet met hem was.
Als hij over 2 maanden nog met je verder wilt, kun jij hem laten weten of jij dat ook wilt. Wachten.. ik zou het niet doen. Echt niet. Het is heel graag of heel niet, en als iemand ruimte wil of nodig heeft om te bedenken of diegene wel echt verder met mij wil, dan geef ik die ruimte, maar denk ik niet dat ik mijn vertrouwen in die persoon behoud.
Je gaat toch zeker niet 2 maanden ongelukkig en verdrietig zitten zijn, omdat hij dat even zo in zijn hoofd heeft? En dat allemaal zonder garanties.
Als hij over 2 maanden nog met je verder wilt, kun jij hem laten weten of jij dat ook wilt. Wachten.. ik zou het niet doen. Echt niet. Het is heel graag of heel niet, en als iemand ruimte wil of nodig heeft om te bedenken of diegene wel echt verder met mij wil, dan geef ik die ruimte, maar denk ik niet dat ik mijn vertrouwen in die persoon behoud.
Je gaat toch zeker niet 2 maanden ongelukkig en verdrietig zitten zijn, omdat hij dat even zo in zijn hoofd heeft? En dat allemaal zonder garanties.
dinsdag 25 augustus 2009 om 11:31
Alleen jij zelf kunt bepalen of jij 2 maanden wilt wachten of niet. Je kunt er ook voor kiezen om verder te gaan met je leven. Jouw vriend kan niet bepalen wat jij die 2 maanden moet doen.
Maar misschien kun jij die 2 maanden ook eens gebruiken om naar jezelf te kijken. Hoe stond jezelf in deze relatie. Ik begrijp datje vaak gekwetst bent. Dit kan best invloed hebben op hoe je nu in je relatie stond. Misschien was dat te benauwend voor je vriend? Dit ter lering voor een nieuwe relatie?
Maar misschien kun jij die 2 maanden ook eens gebruiken om naar jezelf te kijken. Hoe stond jezelf in deze relatie. Ik begrijp datje vaak gekwetst bent. Dit kan best invloed hebben op hoe je nu in je relatie stond. Misschien was dat te benauwend voor je vriend? Dit ter lering voor een nieuwe relatie?
dinsdag 25 augustus 2009 om 11:36
Ik denk ook, net als dahlia zegt, dat je die 2 maanden moet gebruiken om over jezelf na te denken. Misschien kun je aan hem vragen om wel op 1 of andere manier contact te houden (via email ofzo). Dan kunnen je in elk geval over gedachten wisselen in wat je van elkaar verwacht. Twee maanden op een mensenleven is niet teveel als je er samen beter van wordt. Je zal niet de eerste zijn bij wie zo'n pauze achteraf enorm veel goeds voor jullie relatie doet. Maar dan moet hij nu wel duidelijk zijn in zijn bedoelingen en moet je elkaar op de hoogte houden van je eigen vorderingen en van de ander zn verwachtingen.
dinsdag 25 augustus 2009 om 11:36
Hoe lang heb je een relatie, hoe oud zijn jullie en wonen jullie samen? Er missen wat gegevens in je verhaal. Het is wel moeilijk, maar een break van twee maanden is wel heeeuuul lang he?! Waarom denkt hij dat hij die periode nodig heeft? Ik zou het niet doen hoor. De kans is heel groot dat je na twee maanden alsnog de deksel op de neus krijgt en dan heb je je al die tijd ellendig gevoeld en zitten hopen.
Sterkte!
Sterkte!
dinsdag 25 augustus 2009 om 11:45
Hoi Roosje,
Toen ik je topic las, heb ik speciaal een account aangemaakt. Ik zit ook in soort gelijk situatie. Mijn vriend gaf na 3,5 jaar opeens aan rust en tijd voor zichzelf te willen. Hij wilt zich terug vinden. Kwam voor mij ook plotseling. Het ene moment zaten we nog grapjes te maken en het andere moment kwam hij met zijn mededeling. Schrok me wild! Het is nu 3 weken geleden en hij wilde een paar weken rust. Ik voel me verschrikkelijk. Ben een paar kilo afgevallen en kan alleen maar aan hem denken. Heb hem een paar keer gesproken hierover maar het initiatief kwam van mijn kant. Hij had geen behoefte aan praten of mij zien. En dat doet pijn. Heel veel pijn. Sta ermee op en ga ermee naar bed. Zover er van slapen sprake is. Hij zegt steeds dat hij tijd nodig heeft en niet zeker weet of hij het wel wil uitmaken. Nu na 3 weken heb ik besloten om hem los te laten. Ik laat hem los. Wat hij ook besluit, ik ga nu door met mijn leven. Doet heel veel pijn en ik weet niet hoe, maar ik ga door. Dat is ook het enige advies wat ik je kan geven. Gebruik de tijd voor jezelf. Ontdek weer wie jij bent als individuele persoon. Het is shit, ik weet het. Maar je moet wel. Als hij van je hield, was hij wel bij je. Dat hou ik me ook maar voor.
Toen ik je topic las, heb ik speciaal een account aangemaakt. Ik zit ook in soort gelijk situatie. Mijn vriend gaf na 3,5 jaar opeens aan rust en tijd voor zichzelf te willen. Hij wilt zich terug vinden. Kwam voor mij ook plotseling. Het ene moment zaten we nog grapjes te maken en het andere moment kwam hij met zijn mededeling. Schrok me wild! Het is nu 3 weken geleden en hij wilde een paar weken rust. Ik voel me verschrikkelijk. Ben een paar kilo afgevallen en kan alleen maar aan hem denken. Heb hem een paar keer gesproken hierover maar het initiatief kwam van mijn kant. Hij had geen behoefte aan praten of mij zien. En dat doet pijn. Heel veel pijn. Sta ermee op en ga ermee naar bed. Zover er van slapen sprake is. Hij zegt steeds dat hij tijd nodig heeft en niet zeker weet of hij het wel wil uitmaken. Nu na 3 weken heb ik besloten om hem los te laten. Ik laat hem los. Wat hij ook besluit, ik ga nu door met mijn leven. Doet heel veel pijn en ik weet niet hoe, maar ik ga door. Dat is ook het enige advies wat ik je kan geven. Gebruik de tijd voor jezelf. Ontdek weer wie jij bent als individuele persoon. Het is shit, ik weet het. Maar je moet wel. Als hij van je hield, was hij wel bij je. Dat hou ik me ook maar voor.
dinsdag 25 augustus 2009 om 12:13
quote:Roosje1986 schreef op 25 augustus 2009 @ 11:15:
Opeens moet ik dingen gaan regelen, een huisje voor mijzelf, een baan, een auto etc. Afgezien van het advies wat anderen al hebben gegeven (ga gewoon door met je leven en ga vooral niet afwachten of hij je over twee maanden misschien nog terug wil!) lijkt het me in jouw geval geen slecht idee om sowieso wat zelfstandiger te worden. Want je hebt jezelf natuurlijk wel héél afhankelijk gemaakt van hem, als je nu niet eens een baan hebt!
Opeens moet ik dingen gaan regelen, een huisje voor mijzelf, een baan, een auto etc. Afgezien van het advies wat anderen al hebben gegeven (ga gewoon door met je leven en ga vooral niet afwachten of hij je over twee maanden misschien nog terug wil!) lijkt het me in jouw geval geen slecht idee om sowieso wat zelfstandiger te worden. Want je hebt jezelf natuurlijk wel héél afhankelijk gemaakt van hem, als je nu niet eens een baan hebt!
dinsdag 25 augustus 2009 om 12:20
Je schrijft dat de reden voor de breuk is, dat je een beetje een moeilijk persoon bent. Hoe dan? En heeft je vriend nooit aangegeven dat hij het moeilijk met je had/heeft? En vind je zelf dat je fouten gemaakt hebt in je relatie en zo ja, kun je garanderen dat dat in de toekomst niet meer zal gebeuren?
dinsdag 25 augustus 2009 om 13:23
quote:Breaky schreef op 25 augustus 2009 @ 11:36:
Hoe lang heb je een relatie, hoe oud zijn jullie en wonen jullie samen? Er missen wat gegevens in je verhaal. Het is wel moeilijk, maar een break van twee maanden is wel heeeuuul lang he?! Waarom denkt hij dat hij die periode nodig heeft? Ik zou het niet doen hoor. De kans is heel groot dat je na twee maanden alsnog de deksel op de neus krijgt en dan heb je je al die tijd ellendig gevoeld en zitten hopen.
Sterkte!Ja, ik ben het er mee eens dat ik niet moet wachten. Ik heb tegen hem gezegd dat ik geen valse hoop wil. Daarom beschouw ik het al als een breakup. Grotendeels tenminste.(..)quote:Capibara schreef op 25 augustus 2009 @ 12:13:
[...]
Afgezien van het advies wat anderen al hebben gegeven (ga gewoon door met je leven en ga vooral niet afwachten of hij je over twee maanden misschien nog terug wil!) lijkt het me in jouw geval geen slecht idee om sowieso wat zelfstandiger te worden. Want je hebt jezelf natuurlijk wel héél afhankelijk gemaakt van hem, als je nu niet eens een baan hebt!
Lieverd, ik heb wel een baan hoor. Mijn contract loopt ten einde. (..) Dat is het probleem. Verder is zelfstandiger worden zeker een goed advies. Thanks! Ik ga eens goed uitzoeken waar ik heen wil.
quote:Reiger100 schreef op 25 augustus 2009 @ 12:20:
Je schrijft dat de reden voor de breuk is, dat je een beetje een moeilijk persoon bent. Hoe dan? En heeft je vriend nooit aangegeven dat hij het moeilijk met je had/heeft? En vind je zelf dat je fouten gemaakt hebt in je relatie en zo ja, kun je garanderen dat dat in de toekomst niet meer zal gebeuren?
Ik vind zelf dat ik zeker fouten heb gemaakt. Ik begrijp zeker waar hij mee zit, maar ik vind ook dat ik al goede stappen heb gemaakt. Vooral in het begin reageerde ik te impulsief en snel geirriteerd. Ik duwde hem liever van mij af om mij te beschermen. De laatste jaren wist ik zeker dat ik het wel aandurfde.
quote:spa1978 schreef op 25 augustus 2009 @ 11:45:
. Nu na 3 weken heb ik besloten om hem los te laten. Ik laat hem los. Wat hij ook besluit, ik ga nu door met mijn leven. Doet heel veel pijn en ik weet niet hoe, maar ik ga door. Dat is ook het enige advies wat ik je kan geven. Gebruik de tijd voor jezelf. Ontdek weer wie jij bent als individuele persoon. Het is shit, ik weet het. Maar je moet wel. Als hij van je hield, was hij wel bij je. Dat hou ik me ook maar voor.Dank je! Dit helpt heel erg. Ik zal zeker meer tijd voor mezelf nemen. Wat wil ik. De toekomst lag mooi vast door hem, maar daardoor ook een beetje te safe misschien.
Hoe lang heb je een relatie, hoe oud zijn jullie en wonen jullie samen? Er missen wat gegevens in je verhaal. Het is wel moeilijk, maar een break van twee maanden is wel heeeuuul lang he?! Waarom denkt hij dat hij die periode nodig heeft? Ik zou het niet doen hoor. De kans is heel groot dat je na twee maanden alsnog de deksel op de neus krijgt en dan heb je je al die tijd ellendig gevoeld en zitten hopen.
Sterkte!Ja, ik ben het er mee eens dat ik niet moet wachten. Ik heb tegen hem gezegd dat ik geen valse hoop wil. Daarom beschouw ik het al als een breakup. Grotendeels tenminste.(..)quote:Capibara schreef op 25 augustus 2009 @ 12:13:
[...]
Afgezien van het advies wat anderen al hebben gegeven (ga gewoon door met je leven en ga vooral niet afwachten of hij je over twee maanden misschien nog terug wil!) lijkt het me in jouw geval geen slecht idee om sowieso wat zelfstandiger te worden. Want je hebt jezelf natuurlijk wel héél afhankelijk gemaakt van hem, als je nu niet eens een baan hebt!
Lieverd, ik heb wel een baan hoor. Mijn contract loopt ten einde. (..) Dat is het probleem. Verder is zelfstandiger worden zeker een goed advies. Thanks! Ik ga eens goed uitzoeken waar ik heen wil.
quote:Reiger100 schreef op 25 augustus 2009 @ 12:20:
Je schrijft dat de reden voor de breuk is, dat je een beetje een moeilijk persoon bent. Hoe dan? En heeft je vriend nooit aangegeven dat hij het moeilijk met je had/heeft? En vind je zelf dat je fouten gemaakt hebt in je relatie en zo ja, kun je garanderen dat dat in de toekomst niet meer zal gebeuren?
Ik vind zelf dat ik zeker fouten heb gemaakt. Ik begrijp zeker waar hij mee zit, maar ik vind ook dat ik al goede stappen heb gemaakt. Vooral in het begin reageerde ik te impulsief en snel geirriteerd. Ik duwde hem liever van mij af om mij te beschermen. De laatste jaren wist ik zeker dat ik het wel aandurfde.
quote:spa1978 schreef op 25 augustus 2009 @ 11:45:
. Nu na 3 weken heb ik besloten om hem los te laten. Ik laat hem los. Wat hij ook besluit, ik ga nu door met mijn leven. Doet heel veel pijn en ik weet niet hoe, maar ik ga door. Dat is ook het enige advies wat ik je kan geven. Gebruik de tijd voor jezelf. Ontdek weer wie jij bent als individuele persoon. Het is shit, ik weet het. Maar je moet wel. Als hij van je hield, was hij wel bij je. Dat hou ik me ook maar voor.Dank je! Dit helpt heel erg. Ik zal zeker meer tijd voor mezelf nemen. Wat wil ik. De toekomst lag mooi vast door hem, maar daardoor ook een beetje te safe misschien.
dinsdag 25 augustus 2009 om 14:27
Roosje, met iemand die snel geirriteerd op mij reageert, zou ik ook moeite hebben. Dan zou er toch wat meer nodig zijn dan goede stappen maken. Als er na 3 jaar nog geregeld geïrriteerd op mij gereageerd zou worden, zou ik ook overwegen om met de relatie te stoppen. Ik voel me dan niet bemind en ga afstand nemen van die persoon.
Ik schrijf dat, omdat ik denk dat je in eventuele volgende relaties daar ook tegenaan zou kunnen lopen. Misschien moet je daar rekening mee houden, als je je afvraagt of je wel of niet op je vriend wil wachten.
Maar als je die relatie wel nog een kans wil geven, zul je ervoor moeten zorgen dat je je minder snel irriteert. Dat is niet makkelijk en je moet het echt willen en beseffen wat voor schade snel geïrriteerd zijn in een relatie kan aanrichten. Sterkte en succes!
Ik schrijf dat, omdat ik denk dat je in eventuele volgende relaties daar ook tegenaan zou kunnen lopen. Misschien moet je daar rekening mee houden, als je je afvraagt of je wel of niet op je vriend wil wachten.
Maar als je die relatie wel nog een kans wil geven, zul je ervoor moeten zorgen dat je je minder snel irriteert. Dat is niet makkelijk en je moet het echt willen en beseffen wat voor schade snel geïrriteerd zijn in een relatie kan aanrichten. Sterkte en succes!
