Relaties
alle pijlers
Leunen op je volwassen ouders
dinsdag 15 september 2020 18:50
Ik las net een boeiend artikel in de Volkskrant dat de dertigers van nu zwaarder leunen op hun ouders dan vroeger. En dat is ook wat ik zie in mijn omgeving. Dat heeft als (misschien wel logisch) gevolg dat er m.i. meer wordt verwacht qua onderdeel uitmaken van het gezin. Denk aan vakanties, feestdagen enzovoort. Hier het artikel: https://www.volkskrant.nl/de-gids/hulp- ... ~bfad3cc1/
Hoe zit dat bij jullie en wat vinden jullie ervan? Om TO af te laten trappen. Geen financiële hulp bij aankoop huis en geen structurele oppas. Wel af en toe weekendjes logeren, hulp bij klussen en de grootouders storten per maand in totaal €75 op de studierekening van de kinderen. Voor mijn gevoel de ideale verhouding maar dat kan voor iedereen anders liggen. Ik merk wel dat grenzen bewaken lastiger ligt. Iedere feestdag worden we wel verwacht en het besef dat ook wij een gezin zijn lijkt soms niet doorgedrongen.
Hoe zit dat bij jullie en wat vinden jullie ervan? Om TO af te laten trappen. Geen financiële hulp bij aankoop huis en geen structurele oppas. Wel af en toe weekendjes logeren, hulp bij klussen en de grootouders storten per maand in totaal €75 op de studierekening van de kinderen. Voor mijn gevoel de ideale verhouding maar dat kan voor iedereen anders liggen. Ik merk wel dat grenzen bewaken lastiger ligt. Iedere feestdag worden we wel verwacht en het besef dat ook wij een gezin zijn lijkt soms niet doorgedrongen.
frettie wijzigde dit bericht op 15-09-2020 18:55
0.20% gewijzigd
dinsdag 15 september 2020 19:13
Huis zonder hulp gekocht, willen we ook niet, kunnen het prima zelf.
Schoonouders hebben ons in bijna 10 jaar tijd 2x mee op vakantie genomen op hun kosten, tijdens de vakantie wel alles zelf betaald.
Toen we verhuisden kregen we een bankstel cadeau.
Alle bovenstaande dingen zijn zaken die we prima zelf kunnen betalen, zij vinden het leuk om te geven. Als het niet te gek wordt accepteren we bepaalde cadeaus ook maar geen hele grote uitgaven.
Mijn ouders kopen nooit iets voor ons en dat vinden we helemaal prima. Het is ook niet nodig.
Schoonouders hebben ons in bijna 10 jaar tijd 2x mee op vakantie genomen op hun kosten, tijdens de vakantie wel alles zelf betaald.
Toen we verhuisden kregen we een bankstel cadeau.
Alle bovenstaande dingen zijn zaken die we prima zelf kunnen betalen, zij vinden het leuk om te geven. Als het niet te gek wordt accepteren we bepaalde cadeaus ook maar geen hele grote uitgaven.
Mijn ouders kopen nooit iets voor ons en dat vinden we helemaal prima. Het is ook niet nodig.
dinsdag 15 september 2020 19:13
ik herken het wel om me heen en bij collega's
ik ben veertiger en en werk veel met dertigers, hun kinderen zijn wat jonger:
idd:
- structurele oppas
- incidentele oppas om bij te komen....
- logeerpartijen bij opa en oma zodat er gefeest kan worden en uitgeslapen
- ouders komen in huis, want het is echt tijd voor een weekendje new york
- paar dagen ziek geweest: oma komt soppen en ramen wassen
- oma kookt en ruimt op bij kinderverjaardagen want het is zoveel werk
- opa doet idd alle klussen want hij heeft alle spullen en vind het ook leuk
- kopen fietsen voor kinderen als kado en storten op de spaar
Voor mij onvoorstelbaar, ik heb alles alleen gedaan n mijn ouders waren zeker geen verlengstuk van het gezin. We regelden het zelf.
Met zo'n lijst zou je denken dat opa en oma toch wel op handen gedragen worden maar dat is lang niet altijd het geval.
ik ben veertiger en en werk veel met dertigers, hun kinderen zijn wat jonger:
idd:
- structurele oppas
- incidentele oppas om bij te komen....
- logeerpartijen bij opa en oma zodat er gefeest kan worden en uitgeslapen
- ouders komen in huis, want het is echt tijd voor een weekendje new york
- paar dagen ziek geweest: oma komt soppen en ramen wassen
- oma kookt en ruimt op bij kinderverjaardagen want het is zoveel werk
- opa doet idd alle klussen want hij heeft alle spullen en vind het ook leuk
- kopen fietsen voor kinderen als kado en storten op de spaar
Voor mij onvoorstelbaar, ik heb alles alleen gedaan n mijn ouders waren zeker geen verlengstuk van het gezin. We regelden het zelf.
Met zo'n lijst zou je denken dat opa en oma toch wel op handen gedragen worden maar dat is lang niet altijd het geval.
dinsdag 15 september 2020 19:15
Hier storten mijn schoonouders jaarlijks een paar tientjes op de spaarrekening van de kinderen. En ze gaan er in een vakantie logeren, hooguit eens per jaar ook. Dus niet het gevoel dat we op hen leunen of dat ze structureel bijspringen, integendeel!
Voor opa en oma is het erg belangrijk dat ze hun eigen leven hebben. Soms is dat wel pijnlijk duidelijk.
Voor opa en oma is het erg belangrijk dat ze hun eigen leven hebben. Soms is dat wel pijnlijk duidelijk.
dinsdag 15 september 2020 19:29
Mijn ouders sturen ons (hun kinderen) wel eens een financiële bijdrage, maar dat is niet nodig en daar vragen we niet om. Het zelfde als helpen klussen, dat mag natuurlijk, maar het is niet nodig. En we komen net zo goed bij mijn ouders helpen. Ik vind het wel logisch dat je dat soort hulp aanbiedt aan familieleden.
Ik vind het een vreemde conclusie van de schrijver van de volkskrant, dat dit komt omdat de dertigers op de ouders leunen.
Want wie leunt er op wie? Mijn ouders hebben weinig vrienden, en qua sociaal contact leunen ze erg op hun kinderen. Met semi-verplichte telefoontjes, en als wij niet langskomen in het weekend, zien ze meestal niemand anders. Ze zijn dan ook blij met de eerste kleinkinderen, meer reden voor bezoek en vaker een moment om te komen klussen. Bij mijn schoonouders zie ik dit ook, dit tellen af wanneer er weer kinderen een weekend weg gaan, zodat ze lekker op de kleinkinderen kunnen passen.
Als kinderen kunnen we prima zonder die hulp, en hebben we genoeg andere contacten. Gelukkig hebben we wel een goede band, dus geniet iedereen wel van het "leunen" op elkaar.
Ik vind het een vreemde conclusie van de schrijver van de volkskrant, dat dit komt omdat de dertigers op de ouders leunen.
Want wie leunt er op wie? Mijn ouders hebben weinig vrienden, en qua sociaal contact leunen ze erg op hun kinderen. Met semi-verplichte telefoontjes, en als wij niet langskomen in het weekend, zien ze meestal niemand anders. Ze zijn dan ook blij met de eerste kleinkinderen, meer reden voor bezoek en vaker een moment om te komen klussen. Bij mijn schoonouders zie ik dit ook, dit tellen af wanneer er weer kinderen een weekend weg gaan, zodat ze lekker op de kleinkinderen kunnen passen.
Als kinderen kunnen we prima zonder die hulp, en hebben we genoeg andere contacten. Gelukkig hebben we wel een goede band, dus geniet iedereen wel van het "leunen" op elkaar.
dinsdag 15 september 2020 19:32
Ik ben bij dit voorbeeld wel benieuwd of dit verlangd wordt door de kinderen, of dat de ouders zich opdringen.feniks02 schreef: ↑15-09-2020 19:13ik herken het wel om me heen en bij collega's
ik ben veertiger en en werk veel met dertigers, hun kinderen zijn wat jonger:
idd:
- structurele oppas
- incidentele oppas om bij te komen....
- logeerpartijen bij opa en oma zodat er gefeest kan worden en uitgeslapen
- ouders komen in huis, want het is echt tijd voor een weekendje new york
- paar dagen ziek geweest: oma komt soppen en ramen wassen
- oma kookt en ruimt op bij kinderverjaardagen want het is zoveel werk
- opa doet idd alle klussen want hij heeft alle spullen en vind het ook leuk
- kopen fietsen voor kinderen als kado en storten op de spaar
Voor mij onvoorstelbaar, ik heb alles alleen gedaan n mijn ouders waren zeker geen verlengstuk van het gezin. We regelden het zelf.
Met zo'n lijst zou je denken dat opa en oma toch wel op handen gedragen worden maar dat is lang niet altijd het geval.
Mijn moeder is bijv teleurgesteld dat ze geen vaste oppasdag heeft bij mijn zus. En dat hoor ik vaker
dinsdag 15 september 2020 19:34
Financieel kan ik indien nodig op mijn vader leunen maar red mijzelf tegenwoordig best aardig. Verder hebben we geen ouders meer. Alle 3 al overleden. Ik zou het heerlijk vinden als dat er wel was. Ga het mijn kinderen later ook aanbieden als het kan. Oppassen, geld, klussen. Alles. Ik los altijd alles zelf op maar vind het koud. Kan echt verlangen naar zo een warm nest. Als mijn kinderen iets niet willen is dat ook goed. Zou het ze aanbieden om te helpen. Niet als dwangmiddel voor kerst of moederdag. Ik geef daar allemaal niet om. Kom maar gewoon als je zin hebt.
dinsdag 15 september 2020 19:40
Wat mij zo verbaast: zit je daar als ouders op te wachten? Om de helft van de week bezig te zijn met je kinderen, de kleinkinderen, klussen in hun huis, bijdragen aan het kopen van een huis, helpen bij van alles en nog wat?
Het is toch de bedoeling dat volwassen kinderen hun eigen volwassen leven leiden? Af en toe een helpende hand is heerlijk, samen leuke dingen doen supergezellig, maar zo'n structureel door elkaar gevlochten leven verbaast mij altijd.
Ik heb trouwens al mijn ouders nog, mijn man ook, plus nog wat bonusouders her en der na een scheiding, maar zij zijn gewoon wat ze zijn, en draaien zeker niet mee in ons huishouden, op wat voor manier dan ook.
Het is toch de bedoeling dat volwassen kinderen hun eigen volwassen leven leiden? Af en toe een helpende hand is heerlijk, samen leuke dingen doen supergezellig, maar zo'n structureel door elkaar gevlochten leven verbaast mij altijd.
Ik heb trouwens al mijn ouders nog, mijn man ook, plus nog wat bonusouders her en der na een scheiding, maar zij zijn gewoon wat ze zijn, en draaien zeker niet mee in ons huishouden, op wat voor manier dan ook.
Wat eten we vanavond?
dinsdag 15 september 2020 19:41
Wij leunen niet echt op onze ouders of andersom.
Ze passen wel eens op, in noodgevallen of gewoon omdat zij en/of de kinderen dat leuk vinden.
Mijn vader doet wel eens een klusje, meestal ongevraagd, haha kom ik er ineens achter dat mijn auto gewassen is of zo.
Geld geven ze niet, maar als we bv samen uit eten gaan, willen zij graag betalen. Maar dat komt weinig voor, hooguit eens per jaar of zo.
Ik mag wel weten dat ze altijd voor ons klaar staan, als we ze nodig hebben. Andersom ook trouwens, ik zou alles voor ze uit mijn handen laten vallen. Maar dat is geen leunen op in negatieve zin, dat is familieliefde.
Ze passen wel eens op, in noodgevallen of gewoon omdat zij en/of de kinderen dat leuk vinden.
Mijn vader doet wel eens een klusje, meestal ongevraagd, haha kom ik er ineens achter dat mijn auto gewassen is of zo.
Geld geven ze niet, maar als we bv samen uit eten gaan, willen zij graag betalen. Maar dat komt weinig voor, hooguit eens per jaar of zo.
Ik mag wel weten dat ze altijd voor ons klaar staan, als we ze nodig hebben. Andersom ook trouwens, ik zou alles voor ze uit mijn handen laten vallen. Maar dat is geen leunen op in negatieve zin, dat is familieliefde.
..
dinsdag 15 september 2020 19:46
Mijn schoonouders zouden dit dolgraag gewild hebben ja! Die hadden geen hobby's.makreel schreef: ↑15-09-2020 19:40Wat mij zo verbaast: zit je daar als ouders op te wachten? Om de helft van de week bezig te zijn met je kinderen, de kleinkinderen, klussen in hun huis, bijdragen aan het kopen van een huis, helpen bij van alles en nog wat?
Het is toch de bedoeling dat volwassen kinderen hun eigen volwassen leven leiden? Af en toe een helpende hand is heerlijk, samen leuke dingen doen supergezellig, maar zo'n structureel door elkaar gevlochten leven verbaast mij altijd.
Wij zijn er meer, ik bedoel helemaal, van alles zelf doen, en zelf kopen.
dinsdag 15 september 2020 19:46
Ik (eind twintig) leun wel op m’n ouders in de zin van aankoop van een huis: daar hebben mijn ouders aan meebetaald. Ook voor mijn broer trouwens. Maar het was voor ons geen vanzelfsprekendheid, ik had dit huis ook gekocht zonder hun steun. Zij vinden het fijn dat ze konden helpen en ons hypotheekbedrag daardoor lager is. Maar ik begrijp van andere leeftijdgenoten dat die steun soms nodig is om allicht een huis te kunnen kopen, ipv je blauw betalen aan particuliere huur.
Man en ik kunnen prima onze eigen boontjes doppen, ook financieel, dus maken onze eigen keuzes. Als ouders dan uit zichzelf bij willen dragen is dat leuk en mooi meegenomen. Maar we vragen er niet om, ouders kunnen er zelf mee komen.
Levert bij ons overigens ook wel gedoe op tussen ouders en schoonouders, want de een heeft meer te besteden dan de ander. Dus als mijn ouders een groot cadeau willen kopen (in dit geval bv kinderwagen), willen de anderen daar aan tippen en reageren verongelijkt dat we hen niks hebben gevraagd... terwijl we juist niks vragen want we weten dat zij hun geld echt beter kunnen besteden. In zulke gevallen houden we het “eerlijk” en kopen we het ook maar zelf, al vind ik het zonde dat er een wedstrijd van gemaakt wordt.
Hoe het gaat zijn met leunen in opvoeding, oppassen en adviezen daaromtrent, dat moeten we nog zien, eerste kind is onderweg
maar alle ouders wonen op minimaal 1 uur rijden dus even snel oppassen zal er sowieso niet in zitten.
Man en ik kunnen prima onze eigen boontjes doppen, ook financieel, dus maken onze eigen keuzes. Als ouders dan uit zichzelf bij willen dragen is dat leuk en mooi meegenomen. Maar we vragen er niet om, ouders kunnen er zelf mee komen.
Levert bij ons overigens ook wel gedoe op tussen ouders en schoonouders, want de een heeft meer te besteden dan de ander. Dus als mijn ouders een groot cadeau willen kopen (in dit geval bv kinderwagen), willen de anderen daar aan tippen en reageren verongelijkt dat we hen niks hebben gevraagd... terwijl we juist niks vragen want we weten dat zij hun geld echt beter kunnen besteden. In zulke gevallen houden we het “eerlijk” en kopen we het ook maar zelf, al vind ik het zonde dat er een wedstrijd van gemaakt wordt.
Hoe het gaat zijn met leunen in opvoeding, oppassen en adviezen daaromtrent, dat moeten we nog zien, eerste kind is onderweg
maar alle ouders wonen op minimaal 1 uur rijden dus even snel oppassen zal er sowieso niet in zitten.
dinsdag 15 september 2020 19:47
Ben bijna dertiger. Maar helaas niet met m'n neus zo in de boter gevallen als ik daar lees. Ik kan niet terecht bij m'n ouders voor financiële hulp. Emotioneel ook gelimiteerd. Sinds m'n 17e heb ik alles zelf betaald, studie ook (met lening/baantje) en steun bij huis kopen zit er ook niet in.
M'n zusje woont nu met haar dochtertje bij m'n moeder. Maar dat is pure noodzaak zonder ander alternatief en zouden ze liever beide anders zien. Maar goed, het kan gelukkig wel nu.
Mijn schoonouders steunen vriend (en indirect mij dus ook) wel financieel.
M'n zusje woont nu met haar dochtertje bij m'n moeder. Maar dat is pure noodzaak zonder ander alternatief en zouden ze liever beide anders zien. Maar goed, het kan gelukkig wel nu.
Mijn schoonouders steunen vriend (en indirect mij dus ook) wel financieel.
koettie wijzigde dit bericht op 15-09-2020 19:54
0.18% gewijzigd
dinsdag 15 september 2020 19:51
Ik ben begin 40. Financieel hebben onze ouders ons met de studie geholpen, maar na afstuderen hebben we nooit meer geld gekregen, anders dan in cadeauvorm voor verjaardag oid. Huizen moeten wij zelf kopen, zonder hulp.
Advies vraag ik ook zelden aan mijn ouders. Ze staan op veel vlakken anders in het leven en snappen niets van waarom je nieuwe baan of ander huis zou zoeken. Ook op relationeel gebied vraag ik nooit om raad.
We hebben weinig verplichtingen voor de feestdagen, wie komt, komt, wie niet komt, niet. Ik houd niet van kerst en doe daar dus vaak niet aan mee.
Advies vraag ik ook zelden aan mijn ouders. Ze staan op veel vlakken anders in het leven en snappen niets van waarom je nieuwe baan of ander huis zou zoeken. Ook op relationeel gebied vraag ik nooit om raad.
We hebben weinig verplichtingen voor de feestdagen, wie komt, komt, wie niet komt, niet. Ik houd niet van kerst en doe daar dus vaak niet aan mee.
dinsdag 15 september 2020 19:53
Is het kopen van een groot cadeau door de grootouders een ding in de zwangerschap? Mij verbaasde dit destijds. Ik was er geheel van uitgegaan dat we alles zelf zouden kopen en toen kwam mijn schoonmoeder met de vraag welk groot ding mijn ouders gingen geven. Niet OF, maar WAT.Pijnboompitje25 schreef: ↑15-09-2020 19:46
Dus als mijn ouders een groot cadeau willen kopen (in dit geval bv kinderwagen), willen de anderen daar aan tippen en reageren verongelijkt dat we hen niks hebben gevraagd...
Ik dacht toen echt zoiets van, hè, wij zijn toch zwanger, jullie toch niet?
dinsdag 15 september 2020 19:54
Ja dat gebeurt heel veel. Wij hadden ook kinderwagen al tweedehands geregeld, bleken de (schoon)ouders dat soort dingen te willen betalen. Gekkigheid.Quincy2 schreef: ↑15-09-2020 19:53Is het kopen van een groot cadeau door de grootouders een ding in de zwangerschap? Mij verbaasde dit destijds. Ik was er geheel van uitgegaan dat we alles zelf zouden kopen en toen kwam mijn schoonmoeder met de vraag welk groot ding mijn ouders gingen geven. Niet OF, maar WAT.
Ik dacht toen echt zoiets van, hè, wij zijn toch zwanger, jullie toch niet?
Had ik iets anders bedacht dat leuk was, zegt schoonmoeder: ja dat krijg je van ons maar wat voor groots wil je voor de baby?
Zucht
anoniem_191117 wijzigde dit bericht op 15-09-2020 19:55
10.58% gewijzigd
dinsdag 15 september 2020 19:54
Herkenbaar. Mijn ouders hebben veel vrije tijd, dus komen wel eens helpen met het een en ander. Vriend en ik hebben twee linkerhanden. Ik zie dit ook in mijn omgeving.
Ook financieel helpen veel ouders mee. Zo hebben onze (schoon)ouders aangeboden een schenking te doen als we een huis willen kopen. Overigens lukt het ons zelfs dan niet
Bij een van mijn beste vriendinnen (29 jaar) betalen ouders eenderde van haar huur. Tja, je moet wat als single. Ouders zijn blij dat ze hun kind kúnnen helpen.
Qua oppassen; ik ben bijna 30 en ging vroeger ook elke week naar mijn grootouders en we logeerden er ook twee keer per maand als mijn ouders weer eens een verjaardag hadden. Heb niet het idee dat dat nou zo uitzonderlijk was in die tijd.
Ook financieel helpen veel ouders mee. Zo hebben onze (schoon)ouders aangeboden een schenking te doen als we een huis willen kopen. Overigens lukt het ons zelfs dan niet
Bij een van mijn beste vriendinnen (29 jaar) betalen ouders eenderde van haar huur. Tja, je moet wat als single. Ouders zijn blij dat ze hun kind kúnnen helpen.
Qua oppassen; ik ben bijna 30 en ging vroeger ook elke week naar mijn grootouders en we logeerden er ook twee keer per maand als mijn ouders weer eens een verjaardag hadden. Heb niet het idee dat dat nou zo uitzonderlijk was in die tijd.
dinsdag 15 september 2020 19:58
Ja, ik leun zeker op mijn ouders. Dertiger, alleenstaande moeder, zware scheiding gehad vorig jaar en hele goede band met beide ouders. Na de scheiding twee maanden bij hen gewoond, in die twee maanden een ander huis gekocht. Ze steunen mij financieel niet (dat wil ik ook absoluut niet), maar op alle andere vlakken wel. Ze passen één dag in de week op mijn zoontje, ik ga regelmatig zelf nog een avond/weekenddag naar hun toe, ze helpen met klussen, we zijn net met zijn vieren een week op vakantie geweest, ik ga over 2 weken met m'n moeder een nachtje weg. Ik ga door een intensief therapietraject en m'n moeder is de eerste die ik daarna bel.
Misschien leun ik te veel op mijn ouders, maar ze zijn de belangrijkste personen in mijn leven. En ik ben erg dankbaar dat ik dat kan zeggen en bovenstaande relatie met ze heb
Misschien leun ik te veel op mijn ouders, maar ze zijn de belangrijkste personen in mijn leven. En ik ben erg dankbaar dat ik dat kan zeggen en bovenstaande relatie met ze heb
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
dinsdag 15 september 2020 19:59
Hier hebben ze wel een vaste oppas dag, maar daar betalen wij voor.
Verder komen ze altijd helpen als het nodig is en mogen de kinderen ook altijd komen logeren als we dat vragen.
Financiëel leunen wij niet op ze, maar ze geven ons wel graag cadeaus waar we echt wat aan hebben.
We zijn altijd welkom maar worden niet verplicht.
Het is er gewoon gezellig dus we komen er graag regelmatig.
Ik zou wel zonder ze kunnen maar absoluut niet willen, ben erg blij met hun hulp.
Verder komen ze altijd helpen als het nodig is en mogen de kinderen ook altijd komen logeren als we dat vragen.
Financiëel leunen wij niet op ze, maar ze geven ons wel graag cadeaus waar we echt wat aan hebben.
We zijn altijd welkom maar worden niet verplicht.
Het is er gewoon gezellig dus we komen er graag regelmatig.
Ik zou wel zonder ze kunnen maar absoluut niet willen, ben erg blij met hun hulp.
dinsdag 15 september 2020 20:01
Ja precies dit, dit was voor ons dus ook een verrassing. Wij kiezen toch voor een kind, hoezo moet iemand anders daaraan meebetalen? Als je iets wil geven doe dan een leuk knuffeltje ofzo.captain_hindsight schreef: ↑15-09-2020 19:54Ja dat gebeurt heel veel. Wij hadden ook kinderwagen al tweedehands geregeld, bleken de (schoon)ouders dat soort dingen te willen betalen. Gekkigheid.
Had ik iets anders bedacht dat leuk was, zegt schoonmoeder: ja dat krijg je van ons maar wat voor groots wil je voor de baby?
Zucht
Maar goed, als zij zo graag wat willen geven en erop staan prima... tot het dus weer gedoe oplevert met de andere kant. In België hebben ze overigens een “geboortelijst”, een lijst met alles wat je wil hebben en je familie en vrienden kunnen dat voor je kopen. De winkel regelt dat verder. Blijkt een cultureel ding te zijn, in BE zijn ze verongelijkt dat wij Nederlanders gierig zijn (“alleen maar een knuffeltje, zo gierig”) en in NL vinden we het bizar dat zo wordt gevraagd om die kosten te dekken
pijnboompitje25 wijzigde dit bericht op 15-09-2020 20:01
1.02% gewijzigd
dinsdag 15 september 2020 20:01
Same here! Studies zelf betaald, huizen zelf betaald, voeden kind volledig zelf op en eens in de zoveel tijd logeert hij bij opa en oma! Meer dan dat kunnen en willen zij ook niet, maar ik heb daardoor ook echt mijn eigen leven.. Maar ieder zijn ding natuurlijk! Ik zou het ook niet anders willen..FrozenYogurt schreef: ↑15-09-2020 19:01Hier geen steun van beide ouders. Ik zou het ook niet willen. Vind het heerlijk om zelfstandig te zijn en te beseffen dat alles wat ik koop, zelf heb verdiend.
Geeft ook bepaalde mate van vrijheid; ik ben ze niks verplicht.
dinsdag 15 september 2020 20:01
Ik ga me niet verantwoorden of schuldig voelen over de rol van onze (schoon)ouders in ons leven. Hun rol is in overleg. We houden van elkaar en gunnen elkaar veel. Niemand eist, maar er worden wel wensen aangegeven.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
dinsdag 15 september 2020 20:02
Geniet ervan zou ik zeggen, als het voor beide partijen in evenwicht is. Mijn eigen ouder werkt zelf nog en dat is druk zat, komt wel op haar vrije dag eens langs maar niet om op te passen. Mijn schoonouders komen af en toe op bezoek en bekijken kind als een soort attractie, leveren commentaar op wat ze allemaal niet kan, zou moeten kunnen, hoe ze zich zou moeten gedragen, eigenlijk alles dat geen stilte is is fout. Verder zeggen ze dingen als 'ik zou nog wel een cappuccino lusten' en blijven op de billen zitten, niet alleen op bezoek maar ook bijv in een vakantiehuisje. Oppassen is er niet bij, dat hoeft ook niet. Gek genoeg doen ze naar vrienden wel alsof ze zeker zouden oppassen als ze dichterbij zouden wonen en laten ook aan anderen vaak foto's zien. Dus ze zijn wel trots op hun kind en kleinkind. Waar 't m dan in zit? Ik snap écht niet dat hun zorg-gen zo is verwaterd? Of zou het met oudere kinderen beter worden? Dat laatste gok ik wel.
Ok, het was niet je vraag, maar moest het even kwijt. Daarnaast moet ik zeggen dat mijn oma dan weer was zoals de oma's uit dat artikel. Wekelijks oppassen en huishouden doen bij twee van haar kinderen, ze heeft de kleinkinderen jarenlang extra zakgeld gegeven en soms nóg, altijd tijdige kaartjes en knutsels voor gelegenheden. Dus of het een generatieding is? Ik weet t niet. Het lijkt me eerder iets dat zichtbaarder is nu de families minder groot zijn. En wellicht is er meer onderlinge druk bij de ouderen-vrienden onderling om het ook 'zo' te doen, dat zou kunnen.
Ok, het was niet je vraag, maar moest het even kwijt. Daarnaast moet ik zeggen dat mijn oma dan weer was zoals de oma's uit dat artikel. Wekelijks oppassen en huishouden doen bij twee van haar kinderen, ze heeft de kleinkinderen jarenlang extra zakgeld gegeven en soms nóg, altijd tijdige kaartjes en knutsels voor gelegenheden. Dus of het een generatieding is? Ik weet t niet. Het lijkt me eerder iets dat zichtbaarder is nu de families minder groot zijn. En wellicht is er meer onderlinge druk bij de ouderen-vrienden onderling om het ook 'zo' te doen, dat zou kunnen.
anoniem_63e24575cbc6a wijzigde dit bericht op 16-09-2020 20:09
8.53% gewijzigd
dinsdag 15 september 2020 20:03
Ik ben vijftig. Sinds ik uit huis ben leid ik gewoon mijn eigen leven. Mijn ouders hebben wel een rol in dat leven maar alles wat we gedaan hebben hadden we ook kunnen doen zonder mijn ouders.
Mijn vader doet hier wel eens een klusje waar we anders gewoon een loodgieter voor hadden kunnen bellen. Ons eerste huis heeft mijn vader borg voor gestaan, omdat we het dan wel prima konden betalen maar omdat het een kluswoning was, was de WOZ-waarde niet hoog genoeg voor voldoende zekerheid. Vond de bank. Mijn moeder heeft opgepast als ik werkte, tegen een vergoeding in natura voor de waarde die de gastouder ook kreeg. Een keer een fiets, een vakantie etc.
Ik hoop mijn kinderen (2 van 20+ en 1 van 17) later op ongeveer dezelfde manier te steunen als dat nodig is.
Ik merk wel dat wij zeer nu, tijdens hun studie wel anders steunen dan mijn ouders destijds. Vandaag kind opgehaald zodat hij nog op tijd kon zijn voor de training want ineens heeft hij tot 18:00 les op dinsdag op 1,5 uur met ov van huis. Vorige week mocht dat zelfde kind mijn auto lenen en ben ik op de fiets naar werk gegaan.
School/studie etc is echt heel anders dan in onze tijd, zeker nu door Corona. Daar past ook andere ondersteuning bij, vinden wij.
Mijn vader doet hier wel eens een klusje waar we anders gewoon een loodgieter voor hadden kunnen bellen. Ons eerste huis heeft mijn vader borg voor gestaan, omdat we het dan wel prima konden betalen maar omdat het een kluswoning was, was de WOZ-waarde niet hoog genoeg voor voldoende zekerheid. Vond de bank. Mijn moeder heeft opgepast als ik werkte, tegen een vergoeding in natura voor de waarde die de gastouder ook kreeg. Een keer een fiets, een vakantie etc.
Ik hoop mijn kinderen (2 van 20+ en 1 van 17) later op ongeveer dezelfde manier te steunen als dat nodig is.
Ik merk wel dat wij zeer nu, tijdens hun studie wel anders steunen dan mijn ouders destijds. Vandaag kind opgehaald zodat hij nog op tijd kon zijn voor de training want ineens heeft hij tot 18:00 les op dinsdag op 1,5 uur met ov van huis. Vorige week mocht dat zelfde kind mijn auto lenen en ben ik op de fiets naar werk gegaan.
School/studie etc is echt heel anders dan in onze tijd, zeker nu door Corona. Daar past ook andere ondersteuning bij, vinden wij.
dinsdag 15 september 2020 20:05
Het is maar net hoe je het bekijkt of hoe je het zelf ervaart. Want ik zie juist het tegenovergestelde in mijn omgeving. Namelijk volwassen dertigers die zich steeds minder op hun ouders richten omdat ze een eigen leven hebben. Wat ik zie zijn ouders die het jammer vinden dat hun kinderen steeds minder contact lijken te zoeken. Aan de andere kant zijn er ook weer dertigers die hun ouders regelmatig helpen met moderne zaken zoals internet.
Ik vind zelf dat een volwassen 'kind' niet meer echt (financieel) aan de ouders moet hangen, maar als ouders graag helpen door oppas te spelen dan is dat toch prima. Ook vind ik het niet meer dan normaal dat dertigers hun ouders op hun beurt weer helpen met bijvoorbeeld ingewikkelde internetproblemen. De situatie met ouders die geld uitlenen om een huis te kopen gaat volgens mij meer over een probleem op de woningmarkt. Zonder hulp is het als starter moeilijker om aan een redelijke woning te komen.
Ik vind zelf dat een volwassen 'kind' niet meer echt (financieel) aan de ouders moet hangen, maar als ouders graag helpen door oppas te spelen dan is dat toch prima. Ook vind ik het niet meer dan normaal dat dertigers hun ouders op hun beurt weer helpen met bijvoorbeeld ingewikkelde internetproblemen. De situatie met ouders die geld uitlenen om een huis te kopen gaat volgens mij meer over een probleem op de woningmarkt. Zonder hulp is het als starter moeilijker om aan een redelijke woning te komen.
emblema wijzigde dit bericht op 15-09-2020 20:05
0.21% gewijzigd
