Relaties
alle pijlers
Luisterend oor gezocht
zaterdag 13 december 2025 om 01:57
Beste mede-forumleden,
Ik zit in een vervelende situatie en ik durf het er (nog) niet in mijn omgeving over te hebben omdat ik me schaam dat ik in deze situatie zit..
Ik ben getrouwd maar de relatie gaat met ups en downs, de laatste tijd vooral veel downs. Soms als we ruzie hebben of als mijn man boos is dan lijkt het alsof hij als een blad aan de boom verandert. Alsof er een knop in zijn hoofd omgaat. Hij scheldt me uit en lijkt echt zijn best te doen om mij te kwetsen en mij te raken op mijn zwakke plekken met dingen waarvan hij weet dat ik daar onzeker over ben. Ook komen al zijn frustraties over onze relatie er dan uit. Op zulke momenten is hij niet voor rede vatbaar en is er geen normaal gesprek mogelijk. Dit is vanavond weer gebeurd, om een onbenullige reden, namelijk dat ik geen sex wilde en hij wel. Hij heeft mij een tik tegen mijn hoofd gegeven (niet heel hard maar het voelt denigrerend), gedroeg zich intimiderend en probeerde mij gewoon te pesten en dus te beledigen.
Dit is allemaal al langer aan de gang. Soms gaat het een tijd goed maar de laatste paar weken is het moeilijk. Na afloop van zo’n ruzie kan hij mij soms een paar dagen negeren of boos blijven. Daarna zwakt het af en doet hij weer normaal. Vroeger zei hij nog weleens sorry maar dat komt zelden meer voor.
Een beetje context; mijn man is een aantal jaar geleden voor mij naar Nederland verhuisd maar heeft nooit echt helemaal zijn draai hier gevonden. Die frustraties komen er dan ook uit. Op dit moment is hij helaas werkloos, wat ook niet meehelpt. Hij zit totaal niet lekker in zijn vel en ik vind eigenlijk dat hij naar een psycholoog zou moeten gaan.
Ik weet nu ik dit opschrijf dat dit allemaal niet echt normaal is. Toch lukt het mij blijkbaar niet om hier iets aan te veranderen en grenzen te stellen. Meestal na een paar dagen als hij weer normaal doet dan lijkt het alsof ik het allemaal weer ‘vergeet’ en ben ik denk ik opgelucht dat het weer normaal is.
Ik was al van plan om (ook om andere redenen) zelf naar een psycholoog te gaan. Ik laat namelijk op meerdere manieren over mijn grenzen gaan en ik ben denk ik een pleaser. Er zijn ook zeker dingen in de relatie die ik niet goed doe en we botsen op sommige punten. Maar waarom blijf ik dit gedrag accepteren?
Sorry voor het lange verhaal.. ik voel enorm de behoefte om dit verhaal kwijt te kunnen maar ik durf er niet met familie of vrienden over te praten want ik schaam me hiervoor.l en voel me eigenlijk best wel een loser.. en ik denk dat ik ook even moet horen of dit normaal is of niet..
Bedankt voor het lezen en eventuele reacties
Ik zit in een vervelende situatie en ik durf het er (nog) niet in mijn omgeving over te hebben omdat ik me schaam dat ik in deze situatie zit..
Ik ben getrouwd maar de relatie gaat met ups en downs, de laatste tijd vooral veel downs. Soms als we ruzie hebben of als mijn man boos is dan lijkt het alsof hij als een blad aan de boom verandert. Alsof er een knop in zijn hoofd omgaat. Hij scheldt me uit en lijkt echt zijn best te doen om mij te kwetsen en mij te raken op mijn zwakke plekken met dingen waarvan hij weet dat ik daar onzeker over ben. Ook komen al zijn frustraties over onze relatie er dan uit. Op zulke momenten is hij niet voor rede vatbaar en is er geen normaal gesprek mogelijk. Dit is vanavond weer gebeurd, om een onbenullige reden, namelijk dat ik geen sex wilde en hij wel. Hij heeft mij een tik tegen mijn hoofd gegeven (niet heel hard maar het voelt denigrerend), gedroeg zich intimiderend en probeerde mij gewoon te pesten en dus te beledigen.
Dit is allemaal al langer aan de gang. Soms gaat het een tijd goed maar de laatste paar weken is het moeilijk. Na afloop van zo’n ruzie kan hij mij soms een paar dagen negeren of boos blijven. Daarna zwakt het af en doet hij weer normaal. Vroeger zei hij nog weleens sorry maar dat komt zelden meer voor.
Een beetje context; mijn man is een aantal jaar geleden voor mij naar Nederland verhuisd maar heeft nooit echt helemaal zijn draai hier gevonden. Die frustraties komen er dan ook uit. Op dit moment is hij helaas werkloos, wat ook niet meehelpt. Hij zit totaal niet lekker in zijn vel en ik vind eigenlijk dat hij naar een psycholoog zou moeten gaan.
Ik weet nu ik dit opschrijf dat dit allemaal niet echt normaal is. Toch lukt het mij blijkbaar niet om hier iets aan te veranderen en grenzen te stellen. Meestal na een paar dagen als hij weer normaal doet dan lijkt het alsof ik het allemaal weer ‘vergeet’ en ben ik denk ik opgelucht dat het weer normaal is.
Ik was al van plan om (ook om andere redenen) zelf naar een psycholoog te gaan. Ik laat namelijk op meerdere manieren over mijn grenzen gaan en ik ben denk ik een pleaser. Er zijn ook zeker dingen in de relatie die ik niet goed doe en we botsen op sommige punten. Maar waarom blijf ik dit gedrag accepteren?
Sorry voor het lange verhaal.. ik voel enorm de behoefte om dit verhaal kwijt te kunnen maar ik durf er niet met familie of vrienden over te praten want ik schaam me hiervoor.l en voel me eigenlijk best wel een loser.. en ik denk dat ik ook even moet horen of dit normaal is of niet..
Bedankt voor het lezen en eventuele reacties
zaterdag 13 december 2025 om 06:30
Jeetje TO wat een verdrietig verhaal.
Ik denk dat het heel goed is dat je bij een psycholoog aan jezelf gaat werken. Je mag echt voor jezelf opkomen en grenzen aangeven.
Zelf heb ik 5,5 jaar in zo’n relatie gezeten en dat werd steeds erger. Van vernederde taal naar schreeuwen, van schreeuwen naar openbaar uitschelden. Vervolgens werd bij de armen pakken, een zachte tik weer slaan, spugen, trappen en bijten en vervolgens als kers op de taart een kopstoot met bruut geweld en nu een litteken. Tja…
Ondanks dat hij in Nederland geboren was waren de cultuurverschillen en opvoeding een gigantisch verschil. Ohja en hij was ook nog “gelovig” ( wanneer het hem uitkwam).
Hoelang ben je op dit moment samen? Zoals ik het lees zijn er nog geen kinderen in het spel. Ik denk dat je zelf van binnen heel goed weet wat je moet doen maar dat je nog de kracht moet vinden. Deze man gaat jou niet gelukkig maken en zeker niet op de lange termijn. Je wordt momenteel gewoon emotioneel mishandeld en als hij nu al een tik tegen je hoofd geeft voor het niet krijgen van seks dan vrees ik voor de toekomst…
En je bent geen loser, dat is hij. Jij bent kwetsbaar. Waarschijnlijk heb je al een hoop in je leven meegemaakt en ben je hierdoor een makkelijke prooi voor hem. Zo was het in ieder geval bij mij.
Ik denk dat het heel goed is dat je bij een psycholoog aan jezelf gaat werken. Je mag echt voor jezelf opkomen en grenzen aangeven.
Zelf heb ik 5,5 jaar in zo’n relatie gezeten en dat werd steeds erger. Van vernederde taal naar schreeuwen, van schreeuwen naar openbaar uitschelden. Vervolgens werd bij de armen pakken, een zachte tik weer slaan, spugen, trappen en bijten en vervolgens als kers op de taart een kopstoot met bruut geweld en nu een litteken. Tja…
Ondanks dat hij in Nederland geboren was waren de cultuurverschillen en opvoeding een gigantisch verschil. Ohja en hij was ook nog “gelovig” ( wanneer het hem uitkwam).
Hoelang ben je op dit moment samen? Zoals ik het lees zijn er nog geen kinderen in het spel. Ik denk dat je zelf van binnen heel goed weet wat je moet doen maar dat je nog de kracht moet vinden. Deze man gaat jou niet gelukkig maken en zeker niet op de lange termijn. Je wordt momenteel gewoon emotioneel mishandeld en als hij nu al een tik tegen je hoofd geeft voor het niet krijgen van seks dan vrees ik voor de toekomst…
En je bent geen loser, dat is hij. Jij bent kwetsbaar. Waarschijnlijk heb je al een hoop in je leven meegemaakt en ben je hierdoor een makkelijke prooi voor hem. Zo was het in ieder geval bij mij.
zaterdag 13 december 2025 om 07:32
Durf je niets te zeggen tegen familie en vrienden omdat zij je al gewaarschuwd hadden hiervoor? Eventjes door de zure appel bijten zodat zij je kunnen steunen tijdens je scheiding. Want dat is de enige weg die goed is voor jou, verdergaan zonder hem. De opluchting daarna zal groot zijn en dit huwelijk enkel een nare herinnering.
Sterkte.
Sterkte.
zaterdag 13 december 2025 om 07:48
zaterdag 13 december 2025 om 08:23
Lieve TO, wat een onwijs verdrietige situatie en gelukkig kun je nu zelf ook aanvoelen dat jij dit niet verdient. Je hoeft je hier ook absoluut niet voor te schamen, jij doet helemaal niks fout. De enige die zich hoort te schamen, is hij.
Je kan hem niet dwingen om hulp te zoeken, ook al zou dat misschien nodig zijn. Het enige dat je kan doen is jezelf zoveel als mogelijk proberen te helpen. Je kan bellen met Veilig Thuis en anoniem je situatie bespreken. Ook kan je een afspraak met de huisarts maken. Als het niet veilig voelt om met je nabije omgeving te delen is dat nu even zo, maar misschien is er wel een vriendin of iemand anders toch ook geschikt om het mee te delen.
Je schrijft niet uit welk land hij komt maar soms kunnen de cultuurverschillen te groot zijn en onoverbrugbaar. Ik hoop dat je hier nog wat reacties krijgt van ervaringsdeskundigen. Heel veel sterkte
Je hebt de eerste stap gezet!
Je kan hem niet dwingen om hulp te zoeken, ook al zou dat misschien nodig zijn. Het enige dat je kan doen is jezelf zoveel als mogelijk proberen te helpen. Je kan bellen met Veilig Thuis en anoniem je situatie bespreken. Ook kan je een afspraak met de huisarts maken. Als het niet veilig voelt om met je nabije omgeving te delen is dat nu even zo, maar misschien is er wel een vriendin of iemand anders toch ook geschikt om het mee te delen.
Je schrijft niet uit welk land hij komt maar soms kunnen de cultuurverschillen te groot zijn en onoverbrugbaar. Ik hoop dat je hier nog wat reacties krijgt van ervaringsdeskundigen. Heel veel sterkte
Je hebt de eerste stap gezet!
zaterdag 13 december 2025 om 08:31
Eigenlijk ben ik hier wel mee eens.BrutaImmaculata schreef: ↑13-12-2025 07:59Je hoeft niet naar een psycholoog, je kan beter een enkeltje thuisland regelen.
zaterdag 13 december 2025 om 08:55
Nou, als TO op meerdere vlakken over haar grenzen laat gaan - is dat alleen bij hem, of ook anderen? - dan is een psycholoog best een goed idee, lijkt me. Dat staat op zich los van de situatie met TO's partner, want die relatie zou ik ook verbreken. Maar daaraan werken kan hopelijk wel voorkomen dat ze zich nog een keer inlaat met zo'n hufter.
TO: ik was/ben ook zo. Minus het slaan herken ik de ruzies met je partner heel erg van de mijne met mijn inmiddels ex. Ik ben echter 12 jaar bij hem gebleven en heb de relatie pas verbroken toen we al 2 kinderen hadden. Ik gun je het heel erg dat jij het niet zo ver laat komen.
zaterdag 13 december 2025 om 09:39
Ja eens hoor, ze schrijft ook dat ze voor meerdere dingen wil. Als ze zich maar realiseert dat zij NIKS verkeerd doet. Dat bedoelde ik meer.LolplusLolisHiHi schreef: ↑13-12-2025 08:55Nou, als TO op meerdere vlakken over haar grenzen laat gaan - is dat alleen bij hem, of ook anderen? - dan is een psycholoog best een goed idee, lijkt me. Dat staat op zich los van de situatie met TO's partner, want die relatie zou ik ook verbreken. Maar daaraan werken kan hopelijk wel voorkomen dat ze zich nog een keer inlaat met zo'n hufter.
TO: ik was/ben ook zo. Minus het slaan herken ik de ruzies met je partner heel erg van de mijne met mijn inmiddels ex. Ik ben echter 12 jaar bij hem gebleven en heb de relatie pas verbroken toen we al 2 kinderen hadden. Ik gun je het heel erg dat jij het niet zo ver laat komen.
zaterdag 13 december 2025 om 10:50
Is dit misschien ook de reden waarom je extra graag wil dat het werkt?Capricorn83 schreef: ↑13-12-2025 01:57
mijn man is een aantal jaar geleden voor mij naar Nederland verhuisd maar heeft nooit echt helemaal zijn draai hier gevonden.
Dat je niet wil falen. Dat je de buitenwereld kan laten zien dat jullie gelukkig zijn. Dat hij niet voor niks huis en haard heeft achtergelaten voor jou? En nu terug zou moeten.
Wat de context ook is, hij is een lul.
Hij probeert je te manipuleren, is fysiek, is verbaal agressief. Dit gaat nooit beter worden, alleen maar erger. Kies voor jezelf, geef hem een paar weken om zijn vertrek te regelen en zorg er dan voor dat hij daadwerkelijk vertrekt.
Hopelijk hebben jullie geen kinderen of koophuis samen en kun je snel en makkelijk van hem af.
zaterdag 13 december 2025 om 11:44
Letterlijk en figuurlijk was dit bij mij het geval. Viel 30 kilo af en was ook van die andere 80 kilo ‘belast’ af
Voor iedereen een groene tuin
zaterdag 13 december 2025 om 13:31
Dat absoluut. Sowieso is niet goed grenzen aan kunnen geven geen excuus voor iemand anders om over de grenzen heen te gaan die ieder normaal mens prima kent. Niet slaan, niet iemand verbaal volledig de grond intrappen.BrutaImmaculata schreef: ↑13-12-2025 09:39Ja eens hoor, ze schrijft ook dat ze voor meerdere dingen wil. Als ze zich maar realiseert dat zij NIKS verkeerd doet. Dat bedoelde ik meer.
zaterdag 13 december 2025 om 15:03
Hij komt uit het buitenland, kan hier zijn draai niet vinden en heeft geen werk. Zeker als hij uit een machocultuur komt is dat killing voor zijn eigenwaarde. Dat compenseert hij met agressie en dominant gedrag naar jou.
Dat gaat geen enkele psycholoog hier kunnen oplossen, want "hij is immers niet gek" en hij zal het dodelijk beledigend vinden dat je dat voorstelt.
Ik denk niet dat dit op te lossen is met een goed gesprek.
Oh en waarom je dit blijft accepteren: omdat je al zoveel in hem geinvesteerd hebt (liefde, moeite, geduld, jullie relatie verdedigen tegen de buitenwereld etc) en dan wordt het steeds moeilijker de stekker eruit te trekken.
Uiteindelijk moet die stekker er denk ik toch wel uit, alleen is dan de vraag of je nú die ellende door wilt om daarna verder te kunnen met je eigen leven, of dat je liever nog een paar jaar schelden, agressie en mishandeling verdraagt om dan alsnog die ellende aan te gaan zodat je door kunt met je eigen leven.
Dat gaat geen enkele psycholoog hier kunnen oplossen, want "hij is immers niet gek" en hij zal het dodelijk beledigend vinden dat je dat voorstelt.
Ik denk niet dat dit op te lossen is met een goed gesprek.
Oh en waarom je dit blijft accepteren: omdat je al zoveel in hem geinvesteerd hebt (liefde, moeite, geduld, jullie relatie verdedigen tegen de buitenwereld etc) en dan wordt het steeds moeilijker de stekker eruit te trekken.
Uiteindelijk moet die stekker er denk ik toch wel uit, alleen is dan de vraag of je nú die ellende door wilt om daarna verder te kunnen met je eigen leven, of dat je liever nog een paar jaar schelden, agressie en mishandeling verdraagt om dan alsnog die ellende aan te gaan zodat je door kunt met je eigen leven.
Harba lorifa
zaterdag 13 december 2025 om 15:40
Eerst een 
, TO. Je hebt de eerste stap gezet. Probeer je alsjeblieft niet te schamen, er is een reden waarom jij zijn gedrag tot nu toe hebt getolereerd. Waarschijnlijk heb je ergens in je (vroege) leven de boodschap meegekregen dat je geen liefde verdient. Of dat je moet werken om liefde te verdienen. Er zijn legio succesvolle, intelligente vrouwen die hetzelfde is overkomen.
Dus zoek vooral wel hulp in je omgeving. En stap naar de huisarts voor een doorverwijzing. En ga zo snel mogelijk als je kunt weg bij deze man.
, TO. Je hebt de eerste stap gezet. Probeer je alsjeblieft niet te schamen, er is een reden waarom jij zijn gedrag tot nu toe hebt getolereerd. Waarschijnlijk heb je ergens in je (vroege) leven de boodschap meegekregen dat je geen liefde verdient. Of dat je moet werken om liefde te verdienen. Er zijn legio succesvolle, intelligente vrouwen die hetzelfde is overkomen. Dus zoek vooral wel hulp in je omgeving. En stap naar de huisarts voor een doorverwijzing. En ga zo snel mogelijk als je kunt weg bij deze man.
The impossible only takes a little longer
zaterdag 13 december 2025 om 17:57
Lalaloepsie schreef: ↑13-12-2025 16:18Hoe makkelijk kan hij terug naar zijn land van herkomst? Heeft hij daar (nog) een sociaal vangnet?
Dit zou niet relevant moeten zijn voor TO. Zijn probleem.
The impossible only takes a little longer
zaterdag 13 december 2025 om 18:56
En misschien 1 of 2 kind(eren), daarmee voor altijd aan hem vastzitten en misschien zelfs de angst dat hij ze meeneemt naar land van herkomst.Ginevra schreef: ↑13-12-2025 15:03
Uiteindelijk moet die stekker er denk ik toch wel uit, alleen is dan de vraag of je nú die ellende door wilt om daarna verder te kunnen met je eigen leven, of dat je liever nog een paar jaar schelden, agressie en mishandeling verdraagt om dan alsnog die ellende aan te gaan zodat je door kunt met je eigen leven.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
