Relaties
alle pijlers
mijn ex wil wel, maar ook weer niet
maandag 11 augustus 2008 om 17:42
Ik heb ongeveer 2 jaar een relatie gehad met iemand waar ik echt superverliefd op was en nog steeds ergens. Het is nu 3 weken uit. Hij heeft het voor de 2e keer uitgemaakt. De reden daarvoor was dat hij me niet kan geven wat ik wil.. ik ben 5 jaar ouder. En rond de 30. Kinderen ben ik ook nog niet aan toe, maar goed. Ik wil ze wel en hij moet er echt nog niet aan denken. ook samenwonen wil hij de komende 5 jaar nog niet.
Door dat beangstige toekomstbeeld heeft hij zich tegen me afgezet. Terwijl ik het daar niet eens vaak over had, maar we waren wel erg verschillend in hoe we een relatie zien. Hij wil veel meer vrijheid en ik vind dat ergens een beetje oppervlakkig.
Maar nu komt het leuke: Hij heeft het uitgemaakt en nu heb ik het gevoel alsof hij me aan het lijntje houdt, door te zeggen dat hij me mist, het er heel erg moeilijk mee heeft en dat hij wil dat het wel kan. Dus zegt hij elke keer van die dingen, waardoor het lijkt alsof hij niet helemaal achter z'n beslissing staat. Als ik zeg dat ik geen contact meer met hem wil, dan wil hij dat niet, maar ik heb al gezegd dat er niets concreets uitkomt en dat hij me moet laten gaan. Maar dat wil hij dus niet. Ik word er gek van.. hij weet gewoon niet wat hij wil en ik heb al teveel ingeleverd en nu is het echt my way or the highway.
Ik probeer me sterker voor te doen, dan dat ik ben, maar uiteindelijk zit ik hier wel alleen te snikken. En te balen en boos te zijn. want ja, ook ik heb het gevoel dat ik hem zoveel heb gegeven en dit is wat ik krijg. Dat maakt me zo pissig. Ik heb helemaal geen zin meer om gevoel voor hem te hebben, maar dat heb ik dus wel! Hoe kan het toch dat je nog zoveel gevoel voor iemand kan hebben, bij iemand wil zijn, terwijl hij niet echt goed voor je is. Ik kan het zo goed voor anderen verklaren als mensen liefdesverdriet hebben, maar voor mezelf.. tsja, dat wordt wat lastiger.
Ik heb hem al eens een kans gegeven en dat is dus niet goed gegaan, los van al die leuke momenten die we hebben gehad. Als ik m'n eigen verhaal zou lezen, zou ik zeggen, links laten liggen die gast en dat probeer ik ook, maar het is zo moeilijk! Heeft iemand hier een mening over of ervaring mee? Ik ben benieuwd.. groetjes.
Door dat beangstige toekomstbeeld heeft hij zich tegen me afgezet. Terwijl ik het daar niet eens vaak over had, maar we waren wel erg verschillend in hoe we een relatie zien. Hij wil veel meer vrijheid en ik vind dat ergens een beetje oppervlakkig.
Maar nu komt het leuke: Hij heeft het uitgemaakt en nu heb ik het gevoel alsof hij me aan het lijntje houdt, door te zeggen dat hij me mist, het er heel erg moeilijk mee heeft en dat hij wil dat het wel kan. Dus zegt hij elke keer van die dingen, waardoor het lijkt alsof hij niet helemaal achter z'n beslissing staat. Als ik zeg dat ik geen contact meer met hem wil, dan wil hij dat niet, maar ik heb al gezegd dat er niets concreets uitkomt en dat hij me moet laten gaan. Maar dat wil hij dus niet. Ik word er gek van.. hij weet gewoon niet wat hij wil en ik heb al teveel ingeleverd en nu is het echt my way or the highway.
Ik probeer me sterker voor te doen, dan dat ik ben, maar uiteindelijk zit ik hier wel alleen te snikken. En te balen en boos te zijn. want ja, ook ik heb het gevoel dat ik hem zoveel heb gegeven en dit is wat ik krijg. Dat maakt me zo pissig. Ik heb helemaal geen zin meer om gevoel voor hem te hebben, maar dat heb ik dus wel! Hoe kan het toch dat je nog zoveel gevoel voor iemand kan hebben, bij iemand wil zijn, terwijl hij niet echt goed voor je is. Ik kan het zo goed voor anderen verklaren als mensen liefdesverdriet hebben, maar voor mezelf.. tsja, dat wordt wat lastiger.
Ik heb hem al eens een kans gegeven en dat is dus niet goed gegaan, los van al die leuke momenten die we hebben gehad. Als ik m'n eigen verhaal zou lezen, zou ik zeggen, links laten liggen die gast en dat probeer ik ook, maar het is zo moeilijk! Heeft iemand hier een mening over of ervaring mee? Ik ben benieuwd.. groetjes.
maandag 11 augustus 2008 om 17:54
Hey,
Ik heb hier een beetje ervaring mee. Mijn vorige vriend was ook enkele jaren jonger, ben zelf begin 30 en bij ons is het o.a. ook misgelopen omdat hij de eerste pakweg 10 jaar nog niet aan kinderen wou beginnen en ik op mijn 40ste eerlijk gezegd ook niet meer. Ook al wou ik de eerste jaren niet persé kinderen. Wat bij ons wel meespeelde is dat er in mijn en zijn omgeving veel zwangerschappen waren op dat moment en daar kon hij niet mee om. Mijn ex twijfelde op het moment dat hij het uitmaakte nog steeds (omdat andere dingen wel goed zaten), maar hij zag dan binnen de zoveel jaar toch problemen en kon zich in deze niet aanpassen, zei hij. Jammer, heb het er heel moeilijk mee gehad, maar ondertussen gaat het alweer goed.
Om op de rest van je verhaal verder te gaan:
Jouw ex heeft de beslissing gemaakt jullie relatie te beëindigen. Hij ziet dus geen toekomst samen. Dat wilt niet zeggen dat hij totaal geen gevoel meer voor je heeft, maar uiteindelijk komt het op het zelfde neer, hij ziet geen toekomst met jou. Dus stel dat jullie binnen zoveel tijd weer iets met elkaar beginnen, dan is dat waarschijnlijk eerder uit een soort misgevoel, maar na verloop van tijd loopt het dan toch weer mis door de verschillende toekomstverwachtingen.
Ik zou dan ook aan hem vragen dat hij stopt met jou te contacteren. Dat je het te moeilijk vind, dat het je helemaal niet helpt. Zeker als je het gevoel hebt dat hij je aan het lijntje houdt!
Afstand nemen van hem, zodat je nu jezelf weer terug vindt, denk nu aan jezelf. Ik denk dat bij jou het vertrouwen sowieso al stuk is?
Veel sterkte!
Ik heb hier een beetje ervaring mee. Mijn vorige vriend was ook enkele jaren jonger, ben zelf begin 30 en bij ons is het o.a. ook misgelopen omdat hij de eerste pakweg 10 jaar nog niet aan kinderen wou beginnen en ik op mijn 40ste eerlijk gezegd ook niet meer. Ook al wou ik de eerste jaren niet persé kinderen. Wat bij ons wel meespeelde is dat er in mijn en zijn omgeving veel zwangerschappen waren op dat moment en daar kon hij niet mee om. Mijn ex twijfelde op het moment dat hij het uitmaakte nog steeds (omdat andere dingen wel goed zaten), maar hij zag dan binnen de zoveel jaar toch problemen en kon zich in deze niet aanpassen, zei hij. Jammer, heb het er heel moeilijk mee gehad, maar ondertussen gaat het alweer goed.
Om op de rest van je verhaal verder te gaan:
Jouw ex heeft de beslissing gemaakt jullie relatie te beëindigen. Hij ziet dus geen toekomst samen. Dat wilt niet zeggen dat hij totaal geen gevoel meer voor je heeft, maar uiteindelijk komt het op het zelfde neer, hij ziet geen toekomst met jou. Dus stel dat jullie binnen zoveel tijd weer iets met elkaar beginnen, dan is dat waarschijnlijk eerder uit een soort misgevoel, maar na verloop van tijd loopt het dan toch weer mis door de verschillende toekomstverwachtingen.
Ik zou dan ook aan hem vragen dat hij stopt met jou te contacteren. Dat je het te moeilijk vind, dat het je helemaal niet helpt. Zeker als je het gevoel hebt dat hij je aan het lijntje houdt!
Afstand nemen van hem, zodat je nu jezelf weer terug vindt, denk nu aan jezelf. Ik denk dat bij jou het vertrouwen sowieso al stuk is?
Veel sterkte!
maandag 11 augustus 2008 om 18:19
Hey, nou wat je schrijft klinkt echt een beetje als mijn verhaal. Ik denk wel dat mijn ex oprechte gevoelens voor mij heeft en ik geloof echt dat hij het er heel erg moeilijk mee heeft, maar goed. Ik wil een jongen / man die met volle overgave voor mij gaat en niet dat halve gedoe. Ik denk dat hij gewoon te jong is. Hij wil vaak met z'n vrienden zijn enzo.. niet dat m'n vriend niet met z'n vrienden mag afspreken, maar ik wil wel het gevoel hebben dat ik nummer 1 ben. En ja, mijn vertrouwen is wel weg, ik twijfel overal aan en in die relatie voelde ik me ook onzeker. anyway.. bedankt voor je reactie!
maandag 11 augustus 2008 om 18:56
Ik blijf erbij: je kán niet aan het lijntje gehouden worden als je daar zelf niet aan meewerkt... Het is geen kwestie van: hij moet jou loslaten, maar jij moet hem loslaten. Hoe je dat doet? Door te bepalen wat jij wilt en het niet voor minder te doen. Zeg hem nog één keer heel duidelijk dat je niet wilt dat hij nog contact met je opneemt en negeer daarna alle eventuele pogingen van hem om toch contact met je te zoeken. Wordt, als het nodig blijkt te zijn, boos op hem, want hij behandelt je niet erg netjes op het moment.
Je schrijft dat hij je niet kan geven wat je wilt. Het positieve daarvan is dat je dus blijkbaar van jezelf goed weet wat je wilt. Dat hij het niet van zichzelf lijkt te weten is, bot gezegd, niet jouw probleem. Laat je niet langer meeslingeren in zijn getwijfel. Doe een stap naar achteren en kijk naar wat er nou precies gebeurt.
Ja, loslaten doet pijn, heel veel pijn. Maar het staat ECHT niet in vergelijking met de pijn die het je zal geven als je blijft toestaan dat hij je manipuleert...
Je verdient beter dan dit! Echt waar!
Veel sterkte!
Je schrijft dat hij je niet kan geven wat je wilt. Het positieve daarvan is dat je dus blijkbaar van jezelf goed weet wat je wilt. Dat hij het niet van zichzelf lijkt te weten is, bot gezegd, niet jouw probleem. Laat je niet langer meeslingeren in zijn getwijfel. Doe een stap naar achteren en kijk naar wat er nou precies gebeurt.
Ja, loslaten doet pijn, heel veel pijn. Maar het staat ECHT niet in vergelijking met de pijn die het je zal geven als je blijft toestaan dat hij je manipuleert...
Je verdient beter dan dit! Echt waar!
Veel sterkte!
maandag 11 augustus 2008 om 20:14
Inderdaad, jij moet er nu zelf voor zorgen dat er geen contact is, als dat hetgene is wat je wil.
Ik heb ooit tegen een ex gezegd (die ook contact bleef zoeken nadat hij het had uitgemaakt) dat als hij echt nog zoveel om me gaf hij me moest gunnen dat ik hem los kon laten en verder kon met mijn leven. En toen hij dit opzich wel probeerde, maar nog steeds 's nachts opbelde met zijn dronken koppie, ben ik heel boos op hem geworden en heb hem de tekst van een liedje van Marco Borsato gemaild (Laat me gaan heet het volgens mij). Daarna heb ik alles van hem genegeerd en toen lukte het hem ook om zich eraan te houden.
Meestal is het contact absoluut niet kwaad bedoelt denk ik, omdat het ook voor diegene die het uitmaakt moeilijk is. Ex heeft bvb ooit gezegd dat elke stap die ik zette, er eentje verder bij hem vandaan was. En hij wist zelf dat het oneerlijk was, maar ondanks dat het uit was, wilde hij me toch een beetje vasthouden. En dat deed hij door contact te houden, omdat ik daardoor moeilijker verder kon. Lullig, maar wel begrijpelijk...
Dus ga hem zelf los laten en vraag hem om dit ook bij jou te doen. Bel/ mail hem nog één keer om alles af te sluiten en ben daarin duidelijk dat je geen contact met hem wil. Als hij nog iets voor je wil doen, is dat het beste dat hij kan doen.
Ik heb ooit tegen een ex gezegd (die ook contact bleef zoeken nadat hij het had uitgemaakt) dat als hij echt nog zoveel om me gaf hij me moest gunnen dat ik hem los kon laten en verder kon met mijn leven. En toen hij dit opzich wel probeerde, maar nog steeds 's nachts opbelde met zijn dronken koppie, ben ik heel boos op hem geworden en heb hem de tekst van een liedje van Marco Borsato gemaild (Laat me gaan heet het volgens mij). Daarna heb ik alles van hem genegeerd en toen lukte het hem ook om zich eraan te houden.
Meestal is het contact absoluut niet kwaad bedoelt denk ik, omdat het ook voor diegene die het uitmaakt moeilijk is. Ex heeft bvb ooit gezegd dat elke stap die ik zette, er eentje verder bij hem vandaan was. En hij wist zelf dat het oneerlijk was, maar ondanks dat het uit was, wilde hij me toch een beetje vasthouden. En dat deed hij door contact te houden, omdat ik daardoor moeilijker verder kon. Lullig, maar wel begrijpelijk...
Dus ga hem zelf los laten en vraag hem om dit ook bij jou te doen. Bel/ mail hem nog één keer om alles af te sluiten en ben daarin duidelijk dat je geen contact met hem wil. Als hij nog iets voor je wil doen, is dat het beste dat hij kan doen.
maandag 11 augustus 2008 om 20:27
Hoi SUmmer,
Ik heb een soort gelijke situatie.
Ik heb er dan wel een punt achter gezet (een week geleden), maar voel precies hetzelfde als jou.
Kansen die hij heeft gehad en niet heeft aangegrepen, en ook liever met z'n vrienden is. Zo kan ik wel doorgaan, maar dat doe ik niet.
Ook voel ik me aan het lijntje gehouden, maar wat Ellesare zegt klopt wel. We doen er zelf aan mee. We kunnen zovaak dingen zeggen, maar hij blijft je toch nog ''manipuleren'' door te blijven bellen. En waarom: Omdat we de genegenheid ook wel fijn vinden, om te horen dat ie zoveel om ons geeft. Aan de andere kant, als dat zo bleek had ie het wel anders gedaan. Toch?
En weet je wat het gekke is, ik heb er een punt achter gezet maar: Ik mis ''het'', geef om hem en wil dat alles goed gaat. Maar ja, het is de gewenning waarschijnlijk, om niet alleen te hoeven zijn. Dus ookal stopt in mijn geval ik ermee, heb ik er ook heel veel verdriet van.
Op een gegeven moment houdt het op, en kies je voor jezelf
Ik weet hoe je je voelt, sterkte.
Ik heb een soort gelijke situatie.
Ik heb er dan wel een punt achter gezet (een week geleden), maar voel precies hetzelfde als jou.
Kansen die hij heeft gehad en niet heeft aangegrepen, en ook liever met z'n vrienden is. Zo kan ik wel doorgaan, maar dat doe ik niet.
Ook voel ik me aan het lijntje gehouden, maar wat Ellesare zegt klopt wel. We doen er zelf aan mee. We kunnen zovaak dingen zeggen, maar hij blijft je toch nog ''manipuleren'' door te blijven bellen. En waarom: Omdat we de genegenheid ook wel fijn vinden, om te horen dat ie zoveel om ons geeft. Aan de andere kant, als dat zo bleek had ie het wel anders gedaan. Toch?
En weet je wat het gekke is, ik heb er een punt achter gezet maar: Ik mis ''het'', geef om hem en wil dat alles goed gaat. Maar ja, het is de gewenning waarschijnlijk, om niet alleen te hoeven zijn. Dus ookal stopt in mijn geval ik ermee, heb ik er ook heel veel verdriet van.
Op een gegeven moment houdt het op, en kies je voor jezelf
Ik weet hoe je je voelt, sterkte.
maandag 11 augustus 2008 om 20:33
maandag 11 augustus 2008 om 21:07
bedankt voor jullie reacties! (jullie hebben allemaal gelijk!) Stom eigenlijk he, dat je je zo kan laten beinvloeden door 1 of andere gast, maar goed, het is natuurlijk niet 1 of andere gast, maar iemand waar ik veel van houd en waar ik ontzettend veel moeite mee heb om het los te laten.
Ik had ook een paar keer gezegd, nou dan maken we het uit! heel resoluut en heel sterk kwam ik over (ik meende natuurlijk helemaal niks van wat ik zei, maar ik wilde een statement maken). Eerst zei hij, waarom doe je nou zo drastisch, maar dat zijn juist die dingen die ik niet begrijp.. hij wilde met mij praten, maar oplossingen.. ??? ik heb hem al zoveel oplossingen gegeven, verteld wat ik fijn zou vinden en hij heeft daar niet genoeg aan gedaan. In dezelfde week maakte hij het uit, 2 dagen daarvoor zei hij nog dat we er geen punt achter zouden zetten en dat hij mij ook niet wilde kwijtraken?? Nou, ik merk het! Anderhalve week nadat het uit was, kreeg ik ineens een ander persoon te zien, een gevoelig persoon, hij zei dingen als 'laat me niet los' en ik wil het, maar ik heb bindingsangst. 'ik kan niet alleen zijn', 'ik heb m'n eigen ruiten in gegooid', 'ik heb het verpest' , ik wil je zo graag vasthouden' ' ik denk dat we het wel zijn voor elkaar'. nou, ik kan je vertellen, dat dat echt moeilijk is, als je nog gek op iemand bent. verdere achtergrondinfo; hij heeft het de laatste 10 jaar niet echt makkelijk gehad, het zal ook wel te maken hebben met dat hij volgens mij een beetje in de knoop zit met zichzelf, maar goed.. ik denk altijd, als je echt gek bent op iemand, dan ga je ervoor, dan kom je er samen uit! dus daarom heb ik ook moeite om te geloven dat hij die dingen tegen me zegt. dan denk ik; jezus wat een bullshit en aan de andere kant geloof ik er in. Pffff... vermoeiend!
Ik had ook een paar keer gezegd, nou dan maken we het uit! heel resoluut en heel sterk kwam ik over (ik meende natuurlijk helemaal niks van wat ik zei, maar ik wilde een statement maken). Eerst zei hij, waarom doe je nou zo drastisch, maar dat zijn juist die dingen die ik niet begrijp.. hij wilde met mij praten, maar oplossingen.. ??? ik heb hem al zoveel oplossingen gegeven, verteld wat ik fijn zou vinden en hij heeft daar niet genoeg aan gedaan. In dezelfde week maakte hij het uit, 2 dagen daarvoor zei hij nog dat we er geen punt achter zouden zetten en dat hij mij ook niet wilde kwijtraken?? Nou, ik merk het! Anderhalve week nadat het uit was, kreeg ik ineens een ander persoon te zien, een gevoelig persoon, hij zei dingen als 'laat me niet los' en ik wil het, maar ik heb bindingsangst. 'ik kan niet alleen zijn', 'ik heb m'n eigen ruiten in gegooid', 'ik heb het verpest' , ik wil je zo graag vasthouden' ' ik denk dat we het wel zijn voor elkaar'. nou, ik kan je vertellen, dat dat echt moeilijk is, als je nog gek op iemand bent. verdere achtergrondinfo; hij heeft het de laatste 10 jaar niet echt makkelijk gehad, het zal ook wel te maken hebben met dat hij volgens mij een beetje in de knoop zit met zichzelf, maar goed.. ik denk altijd, als je echt gek bent op iemand, dan ga je ervoor, dan kom je er samen uit! dus daarom heb ik ook moeite om te geloven dat hij die dingen tegen me zegt. dan denk ik; jezus wat een bullshit en aan de andere kant geloof ik er in. Pffff... vermoeiend!
maandag 11 augustus 2008 om 21:20
Geef hem een kwartje en zeg dat als hij er over pakweg 3 maanden (of een half jaar, of...) nog zo over denkt hij je mag bellen
Ondanks dat jij natuurlijk heel veel verdriet hebt, is het zíjn probleem dat hij denkt dat hij het verpest heeft. Hij is verantwoordelijk voor zijn eigen gedrag en beslissingen en daar zal hij ook zelf mee moeten dealen.
Echt, mijn ex deed hetzelfde de eerste x dat het uit was. Uren met me bellen, spijt hebben, twijfelen, toch weer willen praten, maar geen beslissing willen nemen, steeds zijn mening herzien. Ik werd er op een gegeven moment ontzettend boos om, heb hem duidelijk gemaakt dat hij mij niet mee mocht slepen in zijn twijfels, dat het niet eerlijk was tov mij!
Uiteindelijk was hij eruit, wilde me terug, is een half jaar vol voor me gegaan, toen samenwoonplannen en in die tijd herkende ik zijn gedrag alweer, hij twijfelde zonder het te zeggen, tot 3 weken voor we zouden gaan samen wonen. En zelfs toen sprak hij alleen zijn twijfels uit en wilde geen beslissing nemen. Maar ondanks al mijn verdriet was ik helemaal klaar met zijn getwijfel en heb ik er zelf een punt achter gezet. De moeilijkste beslissing ooit in mijn leven, ik brak zelf met mijn grote liefde... Maar ook de beste die ik ooit heb genomen. Nooit meer wil ik een man die niet vol voor mij kan gaan, hoeveel ik ook van hem houd. Ik wilde mezelf niet meer verloochenen, voor mezelf kiezen, en dan iemand die echt voor me ging!
Die iemand die is er nu, en wat is dat heerlijk. Niet meer op mijn tenen lopen, ervaren dat zekerheid en bevestiging vanzelfsprekend kunnen zijn. Als ik eerlijk ben denk ik soms met weemoed terug aan hoe leuk ex was, maar meteen daarna besef ik ook altijd hoe slopend die relatie voor mezelf was.
Ondanks dat jij natuurlijk heel veel verdriet hebt, is het zíjn probleem dat hij denkt dat hij het verpest heeft. Hij is verantwoordelijk voor zijn eigen gedrag en beslissingen en daar zal hij ook zelf mee moeten dealen.
Echt, mijn ex deed hetzelfde de eerste x dat het uit was. Uren met me bellen, spijt hebben, twijfelen, toch weer willen praten, maar geen beslissing willen nemen, steeds zijn mening herzien. Ik werd er op een gegeven moment ontzettend boos om, heb hem duidelijk gemaakt dat hij mij niet mee mocht slepen in zijn twijfels, dat het niet eerlijk was tov mij!
Uiteindelijk was hij eruit, wilde me terug, is een half jaar vol voor me gegaan, toen samenwoonplannen en in die tijd herkende ik zijn gedrag alweer, hij twijfelde zonder het te zeggen, tot 3 weken voor we zouden gaan samen wonen. En zelfs toen sprak hij alleen zijn twijfels uit en wilde geen beslissing nemen. Maar ondanks al mijn verdriet was ik helemaal klaar met zijn getwijfel en heb ik er zelf een punt achter gezet. De moeilijkste beslissing ooit in mijn leven, ik brak zelf met mijn grote liefde... Maar ook de beste die ik ooit heb genomen. Nooit meer wil ik een man die niet vol voor mij kan gaan, hoeveel ik ook van hem houd. Ik wilde mezelf niet meer verloochenen, voor mezelf kiezen, en dan iemand die echt voor me ging!
Die iemand die is er nu, en wat is dat heerlijk. Niet meer op mijn tenen lopen, ervaren dat zekerheid en bevestiging vanzelfsprekend kunnen zijn. Als ik eerlijk ben denk ik soms met weemoed terug aan hoe leuk ex was, maar meteen daarna besef ik ook altijd hoe slopend die relatie voor mezelf was.
dinsdag 12 augustus 2008 om 11:00
woensdag 13 augustus 2008 om 00:22
Acceptatie is de laatste fase van het proces waar je doorheen moet... Zoek informatie op over rouwprocessen, want dat is waar je nu in zit.
De ellende is, dat hij je nu telkens een stap terugtrekt in dat zelfde proces. Met hem te dicht in de buurt (dus als je met hem in contact blijft), kom je er niet goed doorheen.
Halvemaan heeft gelijk dat ze ervoor gekozen heeft niet verder te gaan met een man die niet vol voor haar kan gaan. Die beslissing mag jij ook nemen. Want ook jij hebt recht op iemand die voor 100% voor jou gaat!
De ellende is, dat hij je nu telkens een stap terugtrekt in dat zelfde proces. Met hem te dicht in de buurt (dus als je met hem in contact blijft), kom je er niet goed doorheen.
Halvemaan heeft gelijk dat ze ervoor gekozen heeft niet verder te gaan met een man die niet vol voor haar kan gaan. Die beslissing mag jij ook nemen. Want ook jij hebt recht op iemand die voor 100% voor jou gaat!
donderdag 14 augustus 2008 om 23:38
ik heb daar zeker recht op, maar goed.. ik heb het contact al min of meer verbroken. Het komt in ieder geval niet van mijn kant en ik zit in m'n niet-reageren-modus. Dinsdag stuurde hij echt een heel romantisch smsje, ik heb er niks op laten horen. ik heb zoiets van, ja dag, lekker makkelijk. Al smelt m'n hart er wel van. Echt zo suf, die verliefdheid. wat kan je dan zwak zijn! maar ik vind 't goed dat ik niks meer heb laten horen. Ik heb al iets vast staan in m'n hoofd. Het gaat gebeuren op mijn manier! Ik neem geen contact meer met hem op en als hij mij terug wil, dan zal hij dat dubbel en dwars moeten bewijzen en gezien z'n karakter zal dat nooit gebeuren, dus zal ik toch verder moeten gaan. Als hij nog 1 keer iets onzinnigs zegt of halve dingen, dan verbreek ik al het contact resoluut. Nu laat ik al niks horen, maar ga wel eens op hem in als hij met me wil chatten, dat heb ik 3 keer gedaan. En als je bekijkt hoe vaak hij me gebeld, gemaild, gesmst etc. heeft, dan vind ik het echt goed van mezelf dat ik amper heb gereageerd. Moet wel nog m'n spullen ophalen. Ik heb helemaal geen zin om naar zijn huis te gaan..
