Relaties
alle pijlers
mijn man kan niks weggooien...
zondag 26 april 2009 om 15:27
Als ik het zo opschrijf klinkt het als een goed idee voor een nieuw TV-programma "help mijn man kan niks weggooien' maar het is echt verschrikkelijk!
We leerden elkaar 11 jaar geleden kennen. Hij woonde nog in een studentenhuis en bij het verhuizen heb ik een aantal dozen ingepakt die nog altijd ingepakt ergens in ons huis staan (inmiddels het derde huis). Vanmorgen wilde ik e.e.a. gaan opruimen en ik had hem zover dat hij wilde helpen. Doos 1 gaat open. Ik vind een doos in die doos met daarin de plasticjes etc die bij onze WII zaten toen we die kochten. Ik wil dat weggooien maar manlief wil dat bewaren. Handig voor als je de WII ooit wil doorverkopen...Binnen 3 minuten hadden we ruzie!
Hoe kan ik mijn man overtuigen van de noodzaak van het weggooien van dingen? Ons huis loopt langzaam vol met rotzooi!! Help!!
We leerden elkaar 11 jaar geleden kennen. Hij woonde nog in een studentenhuis en bij het verhuizen heb ik een aantal dozen ingepakt die nog altijd ingepakt ergens in ons huis staan (inmiddels het derde huis). Vanmorgen wilde ik e.e.a. gaan opruimen en ik had hem zover dat hij wilde helpen. Doos 1 gaat open. Ik vind een doos in die doos met daarin de plasticjes etc die bij onze WII zaten toen we die kochten. Ik wil dat weggooien maar manlief wil dat bewaren. Handig voor als je de WII ooit wil doorverkopen...Binnen 3 minuten hadden we ruzie!
Hoe kan ik mijn man overtuigen van de noodzaak van het weggooien van dingen? Ons huis loopt langzaam vol met rotzooi!! Help!!
zondag 26 april 2009 om 23:30
Ohja, altijd handig, bruine bonen blikken
Heb voor mezelf al wel bedacht dat mijn toekomstige partner geen rommelkont mag zijn want dan wordt het niks. Heb al moeite genoeg mijn eigen spullen op te ruimen / weg te gooien, kan geen troep van een vent erbij hebben!
Van dagboeken (-schriftjes) heb ik overigens wel de helft weggegooid. Het idee dat ooit iemand die dingen zou kunnen lezen... ik had ze in een nogal heftige tijd geschreven. Dus de meest heftige exemplaren zijn wel in de kliko beland.
Mijn cassettebandjes daarentegen...
Heb voor mezelf al wel bedacht dat mijn toekomstige partner geen rommelkont mag zijn want dan wordt het niks. Heb al moeite genoeg mijn eigen spullen op te ruimen / weg te gooien, kan geen troep van een vent erbij hebben!
Van dagboeken (-schriftjes) heb ik overigens wel de helft weggegooid. Het idee dat ooit iemand die dingen zou kunnen lezen... ik had ze in een nogal heftige tijd geschreven. Dus de meest heftige exemplaren zijn wel in de kliko beland.
Mijn cassettebandjes daarentegen...
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 27 april 2009 om 09:58
He, krijg helemaal zin om straks mn oude dozen leeg te halen en alles weg te pleuren. Ik heb aardig wat troep, kan me niet eens herinneren wat er in de dozen zit, maar ergens zitten mn diploma's en moet ik die dus wel eerst zien te vinden.
(voor de duidelijkheid: weggooien heb ik geen moeite mee, maar de zin om er mee te beginnen ontbreekt vaak)
(voor de duidelijkheid: weggooien heb ik geen moeite mee, maar de zin om er mee te beginnen ontbreekt vaak)
maandag 27 april 2009 om 10:02
Heelijk dit topic!
Ik ben het laatste jaar zeer fanatiek aan het opruimen. Mijn moeder noemde het zeer treffend: bewaren van vals sentiment. de herinneringen zitten toch wel in je hoofd, daar heb je die barbies of oude tijdschriften niet voor nodig.
Ik heb nog een goede tip voor cassettebandjes. Wij hebben nog een autoradio waar cassettebandjes in kunnen. Voor lange autoritten nemen we nu een paar bandjes mee. Lekker meebrullen met oude glamrock of jaren 90 eurohouse, en na het luisteren in de prullebak. Hebben we er nog 1 x lol van gehad, en daarna is het klaar. de stapel is al bijna weggewerkt. We hebben afgesproken dat we drie of vier bandjes mogen bewaren tot we een auto hebben waar cd's in geluisterd kunnen worden. De rest gaat WEG.Ik heb al niet genoeg tijd om thuis alle cd's met muziek die ik nu leuk vind te draaien, laat staan dat ik ooit tijd vind om die bandjes te gaan luisteren.
Ik ben het laatste jaar zeer fanatiek aan het opruimen. Mijn moeder noemde het zeer treffend: bewaren van vals sentiment. de herinneringen zitten toch wel in je hoofd, daar heb je die barbies of oude tijdschriften niet voor nodig.
Ik heb nog een goede tip voor cassettebandjes. Wij hebben nog een autoradio waar cassettebandjes in kunnen. Voor lange autoritten nemen we nu een paar bandjes mee. Lekker meebrullen met oude glamrock of jaren 90 eurohouse, en na het luisteren in de prullebak. Hebben we er nog 1 x lol van gehad, en daarna is het klaar. de stapel is al bijna weggewerkt. We hebben afgesproken dat we drie of vier bandjes mogen bewaren tot we een auto hebben waar cd's in geluisterd kunnen worden. De rest gaat WEG.Ik heb al niet genoeg tijd om thuis alle cd's met muziek die ik nu leuk vind te draaien, laat staan dat ik ooit tijd vind om die bandjes te gaan luisteren.
maandag 27 april 2009 om 20:13
oh wat herkenbaar, ik word gek van de spullen. Mijn vent gooit niks weg. We hebben nog een doos vol met .... deurkrukken. Laatst vond ik nog een tas met van dat raamsluitwerk (we hebben overal nieuwe ramen mét nieuw sluitwerk), had ik nou maar niets gevraagd.....
En we zijn in het gelukkige bezit van 2 verhuisdozen snoertjes, stekkertjes, adaptertjes, scartkabels, kabels voor computerschermen uit de prehistorie, om knetter van te worden. Ik heb vorig jaar 5 (!) opladers voor mobieltjes weggeflikkerd en we hebben er nog 4 over.
En we zijn in het gelukkige bezit van 2 verhuisdozen snoertjes, stekkertjes, adaptertjes, scartkabels, kabels voor computerschermen uit de prehistorie, om knetter van te worden. Ik heb vorig jaar 5 (!) opladers voor mobieltjes weggeflikkerd en we hebben er nog 4 over.
dinsdag 28 april 2009 om 11:21
Hihi, wolkenvrouw, ben jij mijn schoonzus? Mijn zwager is ook zo, echt ongelooflijk. Hij ziet altijd overal buitenkansjes en gaat dan dus oude partijen latjes of bloempotten opkopen, want daar kan hij later vast nog eens geld mee verdienen. Na afloop van de rommelmarkt gaat hij snuffelen tussen de spullen die mensen hebben achtergelaten omdat het de moeite niet meer waard was om mee naar huis te nemen. En ja hoor, dan komt hij apetrots thuis met 40 lege weckflessen en 5 jaargangen C1000 magazines. Ze hebben een enorm huis en ze barsten er bijna uit. Verschrikkelijk.
mahna mahna tuduuuudududu
dinsdag 28 april 2009 om 11:41
Wiekje, die dozen vol met snoertjes enz. kun je wel bij ons afleveren, mijn man is gék op dat spul
Manlief bewaarde ook altijd oude kleren, die zijn zo handig bij het klussen en als je in de tuin moet werken. Daar heeft ie natuurlijk gelijk in. Maar toen we gingen verhuizen heb ik dus wel 23 vuilniszakken van die handige kleding weggedaan. Ik bedoel, hoevaak klussen we nou? Eén oude broek is wel genoeg, en tegen de tijd dat we weer klussen is er wel weer een nieuwe oude broek. En in de tuin werken doet hij alleen met mooi weer, en dan is een spijkerbroek veel te warm......
Maar ik had geluk. Toen we verhuisden hadden we een tijdelijke huurwoning, omdat ons oude huis verkocht was, en het nieuwe nog niet klaar. Dus alles moest zoveel mogelijk in dozen opgeslagen worden en we konden niet alles meenemen. Alles wat we tijdens die 8 maanden huren niet gemist hebben, heb ik ook niet meer uitgepakt, maar weggegooid/weggegeven. Ook een grote doos met knuffels van dochterlelie. Gewoon gevraagd: goh, welke knuffels had je toch ook weer??
Degenen die opgenoemd werden heb ik haar teruggegeven, de rest weg (ze had er meer dan 150).
Maar ik heb dus helemaal niks meer van vroeger, behalve foto's en mijn herinneringen. En ik ben gelukkig een type dat daaraan ook genoeg heeft. Weet je, ik las vroeger de yes. En na een jaar kwam de tweede keer een make-up cursus. En weer een jaar later de derde make-up cursus.... al die oude boekjes van vroeger hebben dezelfde onderwerpen als die van nu, en mijn dochter wil toch haar eigen zakgeld aan haar eigen boekjes uitgeven, dus waarom bewaren?
Rapporten en diploma's heb ik wel allemaal nog, maar voor de rest hebben wij alleen nog spullen in huis die we nodig hebben en/of gebruiken. Zo heb ik géén koffiezetapparaat. Wel een senseo, want zo af en toe drink ik wel eens een kopje koffie met een buurvrouw. Die ene keer per jaar dat we een feestje hebben met veel koffie, leen ik het apparaat van mijn moeder, en daarna gaat dat ook gauw weer terug.
Gezegend zijn met een man die alles bewaard betekend dat je zelf sterk genoeg moet zijn om met zware dozen en zakken te sjouwen.
Manlief bewaarde ook altijd oude kleren, die zijn zo handig bij het klussen en als je in de tuin moet werken. Daar heeft ie natuurlijk gelijk in. Maar toen we gingen verhuizen heb ik dus wel 23 vuilniszakken van die handige kleding weggedaan. Ik bedoel, hoevaak klussen we nou? Eén oude broek is wel genoeg, en tegen de tijd dat we weer klussen is er wel weer een nieuwe oude broek. En in de tuin werken doet hij alleen met mooi weer, en dan is een spijkerbroek veel te warm......
Maar ik had geluk. Toen we verhuisden hadden we een tijdelijke huurwoning, omdat ons oude huis verkocht was, en het nieuwe nog niet klaar. Dus alles moest zoveel mogelijk in dozen opgeslagen worden en we konden niet alles meenemen. Alles wat we tijdens die 8 maanden huren niet gemist hebben, heb ik ook niet meer uitgepakt, maar weggegooid/weggegeven. Ook een grote doos met knuffels van dochterlelie. Gewoon gevraagd: goh, welke knuffels had je toch ook weer??
Degenen die opgenoemd werden heb ik haar teruggegeven, de rest weg (ze had er meer dan 150).
Maar ik heb dus helemaal niks meer van vroeger, behalve foto's en mijn herinneringen. En ik ben gelukkig een type dat daaraan ook genoeg heeft. Weet je, ik las vroeger de yes. En na een jaar kwam de tweede keer een make-up cursus. En weer een jaar later de derde make-up cursus.... al die oude boekjes van vroeger hebben dezelfde onderwerpen als die van nu, en mijn dochter wil toch haar eigen zakgeld aan haar eigen boekjes uitgeven, dus waarom bewaren?
Rapporten en diploma's heb ik wel allemaal nog, maar voor de rest hebben wij alleen nog spullen in huis die we nodig hebben en/of gebruiken. Zo heb ik géén koffiezetapparaat. Wel een senseo, want zo af en toe drink ik wel eens een kopje koffie met een buurvrouw. Die ene keer per jaar dat we een feestje hebben met veel koffie, leen ik het apparaat van mijn moeder, en daarna gaat dat ook gauw weer terug.
Gezegend zijn met een man die alles bewaard betekend dat je zelf sterk genoeg moet zijn om met zware dozen en zakken te sjouwen.
dinsdag 28 april 2009 om 11:58
Een feest van herkenning! Heb net bij verhuizing man onde dwang afscheid laten nemen van notulen van vergaderingen van een club waar hij 20 jaar geleden een jaar bij heeft gezeten. Wetteksten idem, boekenplanken kraken onder die joekels, hij heeft alles op het werk en er bestaat zoiets als wetten.nl waar je alles terug kunt vinden...
Zelf ben ik trouwens ook niet van onbesproken gedrag, oude Tina's, Barbies, keukenlijken, lieve kaartjes, teveel om op te noemen. Maar...ik ben genezen en pleur alles weg, heerlijk gevoel geeft dat, ik vind ook alles veel sneller terug en heb bij het inrichten (ga weer verhuizen) niet die druk om alles toch maar weer een plaatsje te moeten geven ook al vind ik het niks. Mss herkenbaar, je verhuist, er staan een paar dingen en je denkt, ja, zo moet het zijn en dan komt al die ouwe meuk erachteraan gehobbeld. Staat je nieuwe verse huis wéér ramvol.
Zelf ben ik trouwens ook niet van onbesproken gedrag, oude Tina's, Barbies, keukenlijken, lieve kaartjes, teveel om op te noemen. Maar...ik ben genezen en pleur alles weg, heerlijk gevoel geeft dat, ik vind ook alles veel sneller terug en heb bij het inrichten (ga weer verhuizen) niet die druk om alles toch maar weer een plaatsje te moeten geven ook al vind ik het niks. Mss herkenbaar, je verhuist, er staan een paar dingen en je denkt, ja, zo moet het zijn en dan komt al die ouwe meuk erachteraan gehobbeld. Staat je nieuwe verse huis wéér ramvol.
dinsdag 28 april 2009 om 13:13
Vond 't volgende stukje op Psychologie Magazine:
Mijn man bewaart alles
Geachte mevrouw Overweg,
Help! Mijn man kan helemaal niets weggooien. Hij bewaart bijvoorbeeld versleten gordijnen, handleidingen in het Chinees of Urdu. Wij hebben in huis nu drie ruimtes, een kamer, grote kelders, diepe kast, vol met spullen. Hoe kan ik hem ooit bewegen wat weg te doen? Hij is wel dwangmatig netjes soms. Ik heb vol tact en liefde alles geprobeerd.
Vriendelijke groeten,
Roosje van de Kaap
Professional organizer Manita Overweg Geachte mevrouw van de Kaap;
hai Roosje,
Ik wil je graag helpen maar dit lijkt me nu bij uitstek een vraag die niet te beantwoorden is nu je zelf schrijft dat je vol tact en liefde ALLES hebt geprobeerd. Ik doe natuurlijk mijn best en wie weet voegt het onderstaande toch nog iets toe:
Ik maak mijn ‘klanten’ er altijd zo snel mogelijk van bewust dat ruimte geld kost. Denk maar aan het geld dat je kwijt bent aan je hypotheek of huur, aan wat opslagboxen kosten en aan het geld dat kamerverhuur oplevert. Het bewaren van iets moet die ‘meterprijs’ dus wel WAARD zijn. (De woorden bewaren en waard lijken niet voor niets op elkaar).
Belangrijk in niet-materiële zin is dat de ruimten in je huis bedoeld zijn om erin te genieten. Dat jouw echtgenoot én jij, je thuis lekker voelen, dat jullie graag thuis komen, kortom dat het voelt als het welbekende ‘nestje’. Als je je nestje te vol hebt gebouwd, kan je er zelf niet meer bij, althans beperk je je eigen bewegingsruimte en dat is nou juist zonde. (Met als ‘worst-case-scenario’ dat een van de twee buiten boord valt). Als jouw echtgenoot een van beide gedachten kan omarmen, zo kan gaan denken over bewaren en/of weggooien, dan kan hij het belang hiervan gaandeweg erkennen en als hij het dan ook zo gaat vóélen, dan komt hij waarschijnlijk wel tot een ommekeer. Dan kan hij zelf ‘gewoon’ keuzes maken en gaan loslaten…….. Omdat hij heel netjes is, zal hij gaan merken dat het bewaren van dingen ook (te) veel tijd kost en dat hij door meer en makkelijker weg te gooien ruimte én tijd wint!
Je vraagt hoe jij hem kan bewegen om wat weg te doen. De clou is dat hij zichzelf moet gaan bewegen om wat weg te doen. Alleen als hij hierin zijn eigen belang kan dienen, zal hij hierin mee kunnen gaan zonder zichzelf geweld aan te doen (of in ieder geval dat idee te hebben).
Mocht het via deze manier van de eigen intrinsieke motivatie toch niet gaan lukken, dan kan het wellicht praktisch helpen om:
Haalbare en meetbare doelen te stellen: dat hij met zichzelf en/of jullie samen met elkaar per categorie (per onderwerp bijvoorbeeld sokken of per opbergeenheid: een plank of een kamer) afspraken maakt/ maken: hoeveel houden we over van deze stapel?, bijvoorbeeld de helft. En dan mag hij
kiezen: wat houden we, wat gaat eruit. Let op: werk in kleine stapjes.
Kies steeds een projectJE en maak dat dan ook af. Zorg op deze manier dat wat je doet, je goed doet. Neem jezelf niet teveel voor want dan is de kans op frustratie te groot!
Om het proces voor hem behapbaar te maken kun je de tussenstap invoegen om dat wat niet gekozen is, nog niet definitief weg te doen, maar nog even weg te zetten in een afvalzak. Als hij er dan aan toe is, kan hij het alsnog zelf weggooien. Als je daar in de tijd wel een limiet aan wilt stellen kun je er bij afspreken dat jij het weg mag doen als hij er bijvoorbeeld de hele maand niets mee gedaan heeft (blijkbaar toch niet nodig).
Als het ‘niet weg mag, want dat is zonde en anderen kunnen er nog wat mee’, dan kun je afspreken dat hij bijvoorbeeld een maand de tijd krijgt om die gordijnen inderdaad aan te bieden op school of waar dan ook. Als die periode voorbij is, en het ligt nog in jullie huis, dan gaat het er rigoureus uit. Dit zijn zomaar wat tips. Ik kan het niet laten om toch nog de volgende kanttekening te plaatsen: Uit het bovenstaande blijkt al het risico van het spanningsveld: dat jullie in een dergelijk proces (te) makkelijk tegenover elkaar komen te staan. Dat hij zich door jou misschien geforceerd voelt en dat jij in een rol komt die relationeel gezien niet zo handig is. Vandaar de meerwaarde van ‘externen’ in zo’n traject: Professional Organizers zijn onafhankelijk. Een Professional Organizer heeft oog voor het gezamenlijk belang en houdt rekening met de verschillende individuele behoeften. De professionele afstand gekoppeld aan de persoonlijke betrokkenheid en het tempo dat ontstaat door onze inbreng en door het feit dat die geld kost, dat alles staat garant voor een sneller en makkelijker traject.
Wat je ook doet: blijf – zoals je aangaf - kiezen voor de constructieve insteek en maak zo’n opruim- en organize-traject zo leuk mogelijk!
Veel plezier dus en succes ermee!!
Manita Overweg
Utime Professional Organizing
Mijn man bewaart alles
Geachte mevrouw Overweg,
Help! Mijn man kan helemaal niets weggooien. Hij bewaart bijvoorbeeld versleten gordijnen, handleidingen in het Chinees of Urdu. Wij hebben in huis nu drie ruimtes, een kamer, grote kelders, diepe kast, vol met spullen. Hoe kan ik hem ooit bewegen wat weg te doen? Hij is wel dwangmatig netjes soms. Ik heb vol tact en liefde alles geprobeerd.
Vriendelijke groeten,
Roosje van de Kaap
Professional organizer Manita Overweg Geachte mevrouw van de Kaap;
hai Roosje,
Ik wil je graag helpen maar dit lijkt me nu bij uitstek een vraag die niet te beantwoorden is nu je zelf schrijft dat je vol tact en liefde ALLES hebt geprobeerd. Ik doe natuurlijk mijn best en wie weet voegt het onderstaande toch nog iets toe:
Ik maak mijn ‘klanten’ er altijd zo snel mogelijk van bewust dat ruimte geld kost. Denk maar aan het geld dat je kwijt bent aan je hypotheek of huur, aan wat opslagboxen kosten en aan het geld dat kamerverhuur oplevert. Het bewaren van iets moet die ‘meterprijs’ dus wel WAARD zijn. (De woorden bewaren en waard lijken niet voor niets op elkaar).
Belangrijk in niet-materiële zin is dat de ruimten in je huis bedoeld zijn om erin te genieten. Dat jouw echtgenoot én jij, je thuis lekker voelen, dat jullie graag thuis komen, kortom dat het voelt als het welbekende ‘nestje’. Als je je nestje te vol hebt gebouwd, kan je er zelf niet meer bij, althans beperk je je eigen bewegingsruimte en dat is nou juist zonde. (Met als ‘worst-case-scenario’ dat een van de twee buiten boord valt). Als jouw echtgenoot een van beide gedachten kan omarmen, zo kan gaan denken over bewaren en/of weggooien, dan kan hij het belang hiervan gaandeweg erkennen en als hij het dan ook zo gaat vóélen, dan komt hij waarschijnlijk wel tot een ommekeer. Dan kan hij zelf ‘gewoon’ keuzes maken en gaan loslaten…….. Omdat hij heel netjes is, zal hij gaan merken dat het bewaren van dingen ook (te) veel tijd kost en dat hij door meer en makkelijker weg te gooien ruimte én tijd wint!
Je vraagt hoe jij hem kan bewegen om wat weg te doen. De clou is dat hij zichzelf moet gaan bewegen om wat weg te doen. Alleen als hij hierin zijn eigen belang kan dienen, zal hij hierin mee kunnen gaan zonder zichzelf geweld aan te doen (of in ieder geval dat idee te hebben).
Mocht het via deze manier van de eigen intrinsieke motivatie toch niet gaan lukken, dan kan het wellicht praktisch helpen om:
Haalbare en meetbare doelen te stellen: dat hij met zichzelf en/of jullie samen met elkaar per categorie (per onderwerp bijvoorbeeld sokken of per opbergeenheid: een plank of een kamer) afspraken maakt/ maken: hoeveel houden we over van deze stapel?, bijvoorbeeld de helft. En dan mag hij
kiezen: wat houden we, wat gaat eruit. Let op: werk in kleine stapjes.
Kies steeds een projectJE en maak dat dan ook af. Zorg op deze manier dat wat je doet, je goed doet. Neem jezelf niet teveel voor want dan is de kans op frustratie te groot!
Om het proces voor hem behapbaar te maken kun je de tussenstap invoegen om dat wat niet gekozen is, nog niet definitief weg te doen, maar nog even weg te zetten in een afvalzak. Als hij er dan aan toe is, kan hij het alsnog zelf weggooien. Als je daar in de tijd wel een limiet aan wilt stellen kun je er bij afspreken dat jij het weg mag doen als hij er bijvoorbeeld de hele maand niets mee gedaan heeft (blijkbaar toch niet nodig).
Als het ‘niet weg mag, want dat is zonde en anderen kunnen er nog wat mee’, dan kun je afspreken dat hij bijvoorbeeld een maand de tijd krijgt om die gordijnen inderdaad aan te bieden op school of waar dan ook. Als die periode voorbij is, en het ligt nog in jullie huis, dan gaat het er rigoureus uit. Dit zijn zomaar wat tips. Ik kan het niet laten om toch nog de volgende kanttekening te plaatsen: Uit het bovenstaande blijkt al het risico van het spanningsveld: dat jullie in een dergelijk proces (te) makkelijk tegenover elkaar komen te staan. Dat hij zich door jou misschien geforceerd voelt en dat jij in een rol komt die relationeel gezien niet zo handig is. Vandaar de meerwaarde van ‘externen’ in zo’n traject: Professional Organizers zijn onafhankelijk. Een Professional Organizer heeft oog voor het gezamenlijk belang en houdt rekening met de verschillende individuele behoeften. De professionele afstand gekoppeld aan de persoonlijke betrokkenheid en het tempo dat ontstaat door onze inbreng en door het feit dat die geld kost, dat alles staat garant voor een sneller en makkelijker traject.
Wat je ook doet: blijf – zoals je aangaf - kiezen voor de constructieve insteek en maak zo’n opruim- en organize-traject zo leuk mogelijk!
Veel plezier dus en succes ermee!!
Manita Overweg
Utime Professional Organizing
dinsdag 28 april 2009 om 13:52
dinsdag 28 april 2009 om 14:23
Hmm, ik vond de eerste tip... de ruimte, wel oke. Althans, bij mij thuis werkte die 
Zelf hanteer ik de regel: Als er iets in dozen zit, en na een jaar is die doos nog niet open geweest en je weet niet meer wat erin zit.... dan kan 't weg (op dingen als diploma's en fotoboeken na dan).
Mijn lief bewaarde al zijn gelezen kinderboeken. Leuk voor die van ons... Alleen zijn de tijden verandert en vonden de kinderen de oude kinderboeken van pa ontzettend 'boring'... evenals de dozen oud speelgoed. Hij heeft het van zijn moeder. Die bewaart ook alles wat los en vast zit voor jan met de korte achternaam. Toen bij ons de fietsen niet meer in de garage pasten wegens 'te veel zooi van pa' hebben we actie ondernomen. Zo kon 't echt niet meer. Heb hem voor de keuze gesteld OF je gaat nu zelf een schifting maken wat weg kan en wat mag blijven... of ik doe het voor je.
Zelf hanteer ik de regel: Als er iets in dozen zit, en na een jaar is die doos nog niet open geweest en je weet niet meer wat erin zit.... dan kan 't weg (op dingen als diploma's en fotoboeken na dan).
Mijn lief bewaarde al zijn gelezen kinderboeken. Leuk voor die van ons... Alleen zijn de tijden verandert en vonden de kinderen de oude kinderboeken van pa ontzettend 'boring'... evenals de dozen oud speelgoed. Hij heeft het van zijn moeder. Die bewaart ook alles wat los en vast zit voor jan met de korte achternaam. Toen bij ons de fietsen niet meer in de garage pasten wegens 'te veel zooi van pa' hebben we actie ondernomen. Zo kon 't echt niet meer. Heb hem voor de keuze gesteld OF je gaat nu zelf een schifting maken wat weg kan en wat mag blijven... of ik doe het voor je.
woensdag 29 april 2009 om 00:13
quote:Feesie schreef op 28 april 2009 @ 13:52:
Dickens, ik snap hem niet maar er komen mij vreemde taferelen voor ogen. Ben wel een beetje geïntrigeerd nu.
Leaks heeft een dubbele betekenis, meer zeg ik niet!
At hierboven: wat een wollig gewauwel zeg (een stukje traject omarmen, zeg maar) en dan op het eind nog even een verkooppraatje.Past idd beter op topic: we tillen het over het weekend heen.
Dickens, ik snap hem niet maar er komen mij vreemde taferelen voor ogen. Ben wel een beetje geïntrigeerd nu.
Leaks heeft een dubbele betekenis, meer zeg ik niet!
At hierboven: wat een wollig gewauwel zeg (een stukje traject omarmen, zeg maar) en dan op het eind nog even een verkooppraatje.Past idd beter op topic: we tillen het over het weekend heen.
donderdag 30 april 2009 om 17:05
Verzamelt hij alleen originele verpakkingen of nog meer?
Oprah (sorry ) heeft verschillende uitzendingen gemaakt met opruimexpert Peter Walsh. Zoek op haar site maar eens op die naam of op "declutter". De laatste serie heet "clean up your messy home": http://www.oprah.com/slid ... /20081029_tows_messyhouse
Volgens mij kun je daar echt goede tips vinden!
Oprah (sorry ) heeft verschillende uitzendingen gemaakt met opruimexpert Peter Walsh. Zoek op haar site maar eens op die naam of op "declutter". De laatste serie heet "clean up your messy home": http://www.oprah.com/slid ... /20081029_tows_messyhouse
Volgens mij kun je daar echt goede tips vinden!
