Naar Intuïtie luisteren ?

08-09-2025 22:57 9 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn vriend en ik zijn nu 17 jaar samen, waarvan we er 4 samenwonen.
We houden veel van elkaar ( dat zegt hij ook regelmatig) en we hebben het vaak leuk samen.
Hij doet heel veel voor mij en mijn 3 ( inmiddels volwassen) kinderen.
Maar toch bekruipt me af en toe het gevoel, ik weet niet precies hoe ik het moet verwoorden, dat ik niet zijn grote liefde ben.
( niet dat ik denk dat hij vreemdgaat, dat niet).
Maar we lopen bv nooit hand in hand, soms niet eens naast elkaar ( dan zegt hij te smal, of te druk).
Soms zie ik mannen die in het openbaar tonen hoe gek ze en hoe blij ze met hun vrouw zijn.
Thuis op de bank raakt hij me wel veel aan , bv m'n arm of m'n been. Of geeft mij spontaan een kus, dat dus wel.
Hij heeft het wel altijd over mij tegen anderen ( in positieve zin hoor)
Maar ik kan het gevoel niet onder woorden brengen, dat ik toch iets mis.
Dat hij wel blij met me is, maar meer een beetje zo vanzelfsprekend.
Soms zegt hij : je moet tevreden zijn met wat je hebt.
Vanavond had hij het over een ex , zei hij ik dacht dat ik haar nooit zou kunnen krijgen, en zij dacht dat ze mij niet kon krijgen, ik denk wat moet ik hiermee.
Is dit herkenbaar, of moet ik dit onderbuikgevoel los laten?
Word er soms zo verdrietig van, maar mss niet nodig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je kunt iets goeds ook kapot denken hè? :hug:
Mensen die in het openbaar heel opzichtig hun liefde tonen, vertrouw ik nooit. Als het goed zit, hoef je het niet van de daken te schreeuwen.
Koester wat je hebt!
Alle reacties Link kopieren Quote
En wat doet hij als jij zijn hand pakt buiten?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren Quote
@ladadieladieda dat is ook zo.
Verder gaat het goed tussen ons hoor. En mss zie ik idd wel spoken die er niet zijn.
Ken ook stel die altijd wat verliefderig doen, maar 1 van de twee geeft zelf toe dat je soms de schijn moet ophouden. Dus net wat je zegt, dat zegt ook niet alles.
En ik weet ook dat ze niet eerlijk tegen elkaar zijn. Dus alles voor de buitenwereld.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn man is ook niet van openlijke affectie, daardoor houdt ie niet minder van me.
En iets iets over een oude liefde, ga je je daar nu druk om maken?

Het leven is geen romantische film.
Alle reacties Link kopieren Quote
Na 17 jaar?

Ik vind openlijke effectie vrij vaak nep overkomen. Liever lekker samen op de bak, keuken, douche of in bed 😁
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien ook een generatieding? Of gewoon zijn karakter? Ik ben opgevoed met ‘niet aan elkaar zitten te frunniken in het openbaar’. En ik heb zelf nooit hand in hand gelopen, tenzij de ander een klein kind was dat aan mijn zorg was toevertrouwd. In mijn jeugd vond ik dat zo aanstellerig en claimend dat ik dat hand in hand lopen (of erger: hand in kontzak) altijd heb geweigerd. Het zegt ook helemaal niets over de relatie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom hand in hand lopen aanstellerig of claimend is, is mij een raadsel. Het is niet meer dan een vorm van affectie tonen. Wij lopen ook altijd hand in hand, maar heb niet het gevoel dat we iets van de daken aan het schreeuwen zijn of dat we ons aanstellen of elkaar claimen. We zijn allebei van de fysieke affectie, ook in het openbaar. Tuurlijk zijn er grenzen, zoals kussen in het openbaar.

@TO, heb je al besproken hoe jij je voelt en wat je mist? Dus puur vanuit de ik-vorm? Als hij het wegwuift of bagatelliseert, dan zitten jullie gewoon niet op 1 lijn.
Dat hij over die ex begon voegt idd weinig toe. Al weet ik de context niet, misschien hadden jullie het over exen? Maar zou eerst proberen hier een goed gesprek over te voeren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik gok dat het komt door die andere man, die je vorig jaar ontmoette die je wel het gevoel gaf een geweldige vrouw te zijn
Die heeft je laten zien wat je mist.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven