Relaties
alle pijlers
Onderbuikgevoel in relatie wat niet weggaat
dinsdag 1 juli 2025 om 15:56
Hallo,
Ruim anderhalf jaar heb ik een relatie met een lieve man (ik 45, hij 55 jaar). En ja hij is echt wel lief voor me. We hebben het gezellig samen en hebben ook lol met elkaar. Toch zijn er dingen die een beetje aan me knagen. Zoals ik al zei, hij is zeker goed voor me, geeft me veel complimenten en we zeggen elke dag, in real life of per app, dat we van elkaar houden. Ik ben ook erg lief voor hem.
Maar waarom heb ik dan zo'n vreemd onderbuikgevoel wat maar niet weg wil gaan. In het begin van de relatie complimenteerde hij vaak actrices in films of series als we samen keken. Op een gegeven moment heb ik aangegeven dat ik dit niet steeds hoefde te horen, toen werd het zeker wel minder. Nog steeds draait z'n hoofd wel om naar vrouwen en maakt hij weleens opmerkingen over bijvoorbeeld hun borsten, maar dan meer in de trant van zo dat zal wel zwaar wegen, of als een vrouw haar topje goed doet zegt hij van "hijs ze maar op hoor". Nu doen denk ik veel mannen dat wel. Wat ik wel vreemd vind is dat hij over zijn nichtje van zestien tegen mij zei toen we daar geweest waren van ... is een flinke meid geworden hoor, stevige billen ook. En diezelfde avond begon hij over haar zus van 22 dat zij een doorschijnende jurk aanhad, of ik dat ook had gezien. Ik vond dat vreemd?
Wat ik soms moeilijk vind is dat als ik aangeef dat ik ergens behoefte aan heb in de relatie, bijvoorbeeld wat meer een avond echt tijd maken voor elkaar en fijn praten hij dan gelijk in de verdediging schiet. Ruzie is er eigenlijk niet want ik ben erg zacht van karakter maar ik durf niet goed meer aan te geven als ik iets wil of nodig heb want hij reageert dan erg overtrokken en dan lijkt het net alsof de relatie gelijk in gevaar komt. Want dan zegt hij gelijk van ik kan je dit niet bieden en dan zegt hij dat hij tijdens het piekeren dacht van dat ik maar iemand anders moet zoeken die mij wel kan bieden wat hij niet kan. (Ik vroeg niks bijzonders alleen eens wat meer tijd voor elkaar en fijn praten over alles).
Het is moeilijk uit te leggen. Ik voel me niet veilig om eens te zeggen wat ik nodig heb want dan wordt het een drama en lijkt het te voelen alsof hij het uit wil maken. Dus zeg ik vaak maar niks meer. Hij vat alles op als kritiek terwijl ik hem juist heel veel liefs zeg en complimenten geef, echt heel vaak.
Maar zelf heeft hij best vaak kritiek op mij, wel vaak verpakt in grapjes maar soms ook niet. Hij irriteert zich bijvoorbeeld als ik een paar keer achter elkaar iets zeg (gewoon uit enthousiasme doe ik dat bijvoorbeeld of om iets uit te leggen).
Hij lijkt zich steeds vaker aan me te irriteren.
Alsof hij mij wil veranderen ofzo. Gewoon van die opmerkingen die beleefd klinken maar toch laten doorschemeren dat hij mijn gedrag afkeurt. Hij vindt het niks dat ik veel liedjes ken van de radio en dan kijkt hij zo afkeurend en vraagt zich hardop af hoe het toch komt dat ik zoveel liedjes ken en wat ik toen toch allemaal deed in mijn leven.
Ook lijkt het alsof hij weinig empathie heeft. Een paar weken geleden had ik ontzettende migraine en was ik duizelig en misselijk dus ik ging op de vloer liggen, zeker wel een kwartier. Dat werkt het beste voor mij en ook tegen flauwvallen. Hij bleef gewoon tv kijken en vroeg een keer gaat het? Verder niets, hij kwam niet eens bij me kijken.
Of hij zegt dat ik extreem reageer als ik moet huilen om een doodgereden dier bijvoorbeeld. Soms ben ik wat emotioneel daar kan ik niks aan doen.
Hij wil altijd zijn gelijk hebben in een discussie of gesprek. Zowel met familie als met mij.
Sorry voor het lange bericht maar ik ga erg aan mezelf twijfelen of ik nou dingen verkeerd zie ja of nee. Ik zeg ook heel vaak sorry en hij nooit. Die blik van afkeuring ga ik vaker bij hem zien.
Soms voelt het alsof ik een kind ben als hij me toespreekt. Dan wil ik iets voorstellen om met zijn moeder te gaan doen en is hij het er niet mee eens "en heeft hij dat al een keer gezegd " terwijl ik iets anders bedoel. Dan snauwt hij gelijk van nou moet je eens ophouden met je we gaan dit of dat doen. Terwijl ik leuke dingen voorstel en mijn best ervoor doe.
Sorry voor dit lange bericht. Ik ben ook een beetje in de war. Hij geeft veel complimenten en is vaak lief maar soms lijken mindere dingen vanaf zijn kant in de relatie heel subtiel te gaan. Hij toont ook nooit zelfreflectie. Alles moet op zijn manier gaan lijkt het. Alsof hij twee kanten heeft want het is zeker niet altijd zo. Herkent iemand dit?
Ruim anderhalf jaar heb ik een relatie met een lieve man (ik 45, hij 55 jaar). En ja hij is echt wel lief voor me. We hebben het gezellig samen en hebben ook lol met elkaar. Toch zijn er dingen die een beetje aan me knagen. Zoals ik al zei, hij is zeker goed voor me, geeft me veel complimenten en we zeggen elke dag, in real life of per app, dat we van elkaar houden. Ik ben ook erg lief voor hem.
Maar waarom heb ik dan zo'n vreemd onderbuikgevoel wat maar niet weg wil gaan. In het begin van de relatie complimenteerde hij vaak actrices in films of series als we samen keken. Op een gegeven moment heb ik aangegeven dat ik dit niet steeds hoefde te horen, toen werd het zeker wel minder. Nog steeds draait z'n hoofd wel om naar vrouwen en maakt hij weleens opmerkingen over bijvoorbeeld hun borsten, maar dan meer in de trant van zo dat zal wel zwaar wegen, of als een vrouw haar topje goed doet zegt hij van "hijs ze maar op hoor". Nu doen denk ik veel mannen dat wel. Wat ik wel vreemd vind is dat hij over zijn nichtje van zestien tegen mij zei toen we daar geweest waren van ... is een flinke meid geworden hoor, stevige billen ook. En diezelfde avond begon hij over haar zus van 22 dat zij een doorschijnende jurk aanhad, of ik dat ook had gezien. Ik vond dat vreemd?
Wat ik soms moeilijk vind is dat als ik aangeef dat ik ergens behoefte aan heb in de relatie, bijvoorbeeld wat meer een avond echt tijd maken voor elkaar en fijn praten hij dan gelijk in de verdediging schiet. Ruzie is er eigenlijk niet want ik ben erg zacht van karakter maar ik durf niet goed meer aan te geven als ik iets wil of nodig heb want hij reageert dan erg overtrokken en dan lijkt het net alsof de relatie gelijk in gevaar komt. Want dan zegt hij gelijk van ik kan je dit niet bieden en dan zegt hij dat hij tijdens het piekeren dacht van dat ik maar iemand anders moet zoeken die mij wel kan bieden wat hij niet kan. (Ik vroeg niks bijzonders alleen eens wat meer tijd voor elkaar en fijn praten over alles).
Het is moeilijk uit te leggen. Ik voel me niet veilig om eens te zeggen wat ik nodig heb want dan wordt het een drama en lijkt het te voelen alsof hij het uit wil maken. Dus zeg ik vaak maar niks meer. Hij vat alles op als kritiek terwijl ik hem juist heel veel liefs zeg en complimenten geef, echt heel vaak.
Maar zelf heeft hij best vaak kritiek op mij, wel vaak verpakt in grapjes maar soms ook niet. Hij irriteert zich bijvoorbeeld als ik een paar keer achter elkaar iets zeg (gewoon uit enthousiasme doe ik dat bijvoorbeeld of om iets uit te leggen).
Hij lijkt zich steeds vaker aan me te irriteren.
Alsof hij mij wil veranderen ofzo. Gewoon van die opmerkingen die beleefd klinken maar toch laten doorschemeren dat hij mijn gedrag afkeurt. Hij vindt het niks dat ik veel liedjes ken van de radio en dan kijkt hij zo afkeurend en vraagt zich hardop af hoe het toch komt dat ik zoveel liedjes ken en wat ik toen toch allemaal deed in mijn leven.
Ook lijkt het alsof hij weinig empathie heeft. Een paar weken geleden had ik ontzettende migraine en was ik duizelig en misselijk dus ik ging op de vloer liggen, zeker wel een kwartier. Dat werkt het beste voor mij en ook tegen flauwvallen. Hij bleef gewoon tv kijken en vroeg een keer gaat het? Verder niets, hij kwam niet eens bij me kijken.
Of hij zegt dat ik extreem reageer als ik moet huilen om een doodgereden dier bijvoorbeeld. Soms ben ik wat emotioneel daar kan ik niks aan doen.
Hij wil altijd zijn gelijk hebben in een discussie of gesprek. Zowel met familie als met mij.
Sorry voor het lange bericht maar ik ga erg aan mezelf twijfelen of ik nou dingen verkeerd zie ja of nee. Ik zeg ook heel vaak sorry en hij nooit. Die blik van afkeuring ga ik vaker bij hem zien.
Soms voelt het alsof ik een kind ben als hij me toespreekt. Dan wil ik iets voorstellen om met zijn moeder te gaan doen en is hij het er niet mee eens "en heeft hij dat al een keer gezegd " terwijl ik iets anders bedoel. Dan snauwt hij gelijk van nou moet je eens ophouden met je we gaan dit of dat doen. Terwijl ik leuke dingen voorstel en mijn best ervoor doe.
Sorry voor dit lange bericht. Ik ben ook een beetje in de war. Hij geeft veel complimenten en is vaak lief maar soms lijken mindere dingen vanaf zijn kant in de relatie heel subtiel te gaan. Hij toont ook nooit zelfreflectie. Alles moet op zijn manier gaan lijkt het. Alsof hij twee kanten heeft want het is zeker niet altijd zo. Herkent iemand dit?
dinsdag 1 juli 2025 om 18:26
Als i jou zo lees moet je van goede huize ken om hem onzeker te maken, Voor je er maar aan denkt heeft hij jou al onzeker gemaakt
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
dinsdag 1 juli 2025 om 18:32
Maar als hij dat doet dan praat je het goed
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
dinsdag 1 juli 2025 om 18:37
Stevig als in “ ze is flink aangekomen “ of als in “ nou, daar was niks mis mee “ ?Mandine45 schreef: ↑01-07-2025 18:05De nichtjes waren er niet bij hè, we waren daar overdag en in de avond maakte hij de opmerkingen erover. Dat doorschijnende jurkje zou inderdaad verbazing kunnen zijn bianca alleen dan over het andere nichtje van zestien, dat zij een flinke meid is geworden en "ook stevige billen heeft" dat vond ik wel echt raar.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 1 juli 2025 om 18:40
Nou, ik zou het allebei niet leuk vinden om zo genoemd te worden. Er spreekt ( zeker uit dat tuttige ) toch wel een flinke afkeer uit.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 1 juli 2025 om 18:42
Het maakt het alleen zo moeilijk omdat er ook veel mooie momenten zijn. Dat hij heel lief en grappig is en heel veel lieve dingen zegt. En we mooie momenten hebben. Veel kroelen. Ik ben dan bang dat het met een andere man niet meer zo kan worden.
Maar de mindere trekken van hem (ik heb ook mindere trekken die heeft iedereen) gaan wel vaker voorkomen. Het lijkt alsof hij onrustiger wordt naarmate de relatie langer duurt. Als we ergens zijn samen of ergens zitten te eten, hij is zo vaak om zich heen aan het kijken. Hij zegt dat hij graag mensen kijkt en dat mag, dat is ook leuk. Maar het zijn toch negen van de tien keer vrouwen waarnaar hij kijkt of iets over zegt. Ook vaak onschuldig hoor, zo van zij heeft een dikke vlecht. Maar wel vaak zo met andere mensen bezig. Of staan we ergens waar ik het koud heb dan is het weer van kijk die vrouw heeft het ook koud. Of zo die vrouw loopt moeilijk op haar hakken. Het voelt zo apart. Of doen jullie partners dit ook?
Maar de mindere trekken van hem (ik heb ook mindere trekken die heeft iedereen) gaan wel vaker voorkomen. Het lijkt alsof hij onrustiger wordt naarmate de relatie langer duurt. Als we ergens zijn samen of ergens zitten te eten, hij is zo vaak om zich heen aan het kijken. Hij zegt dat hij graag mensen kijkt en dat mag, dat is ook leuk. Maar het zijn toch negen van de tien keer vrouwen waarnaar hij kijkt of iets over zegt. Ook vaak onschuldig hoor, zo van zij heeft een dikke vlecht. Maar wel vaak zo met andere mensen bezig. Of staan we ergens waar ik het koud heb dan is het weer van kijk die vrouw heeft het ook koud. Of zo die vrouw loopt moeilijk op haar hakken. Het voelt zo apart. Of doen jullie partners dit ook?
dinsdag 1 juli 2025 om 18:44
Sorry maar ik kan dit niet anders omschrijven als tokkiegedrag, ik heb hier echt een fout veel bij, zeker van een man van 55
Maar ok, dit hoeft voor jou natuurlijk geen reden te zijn om uit je relatie te stappen, maar àlles bij elkaar is gewoon niet oké
dinsdag 1 juli 2025 om 18:44
Mandine45 schreef: ↑01-07-2025 18:42Het maakt het alleen zo moeilijk omdat er ook veel mooie momenten zijn. Dat hij heel lief en grappig is en heel veel lieve dingen zegt. En we mooie momenten hebben. Veel kroelen. Ik ben dan bang dat het met een andere man niet meer zo kan worden.
Maar de mindere trekken van hem (ik heb ook mindere trekken die heeft iedereen) gaan wel vaker voorkomen. Het lijkt alsof hij onrustiger wordt naarmate de relatie langer duurt. Als we ergens zijn samen of ergens zitten te eten, hij is zo vaak om zich heen aan het kijken. Hij zegt dat hij graag mensen kijkt en dat mag, dat is ook leuk. Maar het zijn toch negen van de tien keer vrouwen waarnaar hij kijkt of iets over zegt. Ook vaak onschuldig hoor, zo van zij heeft een dikke vlecht. Maar wel vaak zo met andere mensen bezig. Of staan we ergens waar ik het koud heb dan is het weer van kijk die vrouw heeft het ook koud. Of zo die vrouw loopt moeilijk op haar hakken. Het voelt zo apart. Of doen jullie partners dit ook?
Nou, dan lekker bij deze blijven.
dinsdag 1 juli 2025 om 18:46
Pffff ik vind je echt vermoeiend, je valt in herhaling hoor! Zo te zien vind je het wel prima zo, succes er mee dan maarMandine45 schreef: ↑01-07-2025 18:42Het maakt het alleen zo moeilijk omdat er ook veel mooie momenten zijn. Dat hij heel lief en grappig is en heel veel lieve dingen zegt. En we mooie momenten hebben. Veel kroelen. Ik ben dan bang dat het met een andere man niet meer zo kan worden.
Maar de mindere trekken van hem (ik heb ook mindere trekken die heeft iedereen) gaan wel vaker voorkomen. Het lijkt alsof hij onrustiger wordt naarmate de relatie langer duurt. Als we ergens zijn samen of ergens zitten te eten, hij is zo vaak om zich heen aan het kijken. Hij zegt dat hij graag mensen kijkt en dat mag, dat is ook leuk. Maar het zijn toch negen van de tien keer vrouwen waarnaar hij kijkt of iets over zegt. Ook vaak onschuldig hoor, zo van zij heeft een dikke vlecht. Maar wel vaak zo met andere mensen bezig. Of staan we ergens waar ik het koud heb dan is het weer van kijk die vrouw heeft het ook koud. Of zo die vrouw loopt moeilijk op haar hakken. Het voelt zo apart. Of doen jullie partners dit ook?
dinsdag 1 juli 2025 om 18:47
Is tuttig zo erg dan?
Ik ben zelf ook tuttig. (huismus, tuttige hobby's)
Niets mis met tuttig hoor
Frankly my dear, I don"t give a damn
dinsdag 1 juli 2025 om 18:47
Nou, kennelijk is jullie gespreksstof op.Mandine45 schreef: ↑01-07-2025 18:42Het maakt het alleen zo moeilijk omdat er ook veel mooie momenten zijn. Dat hij heel lief en grappig is en heel veel lieve dingen zegt. En we mooie momenten hebben. Veel kroelen. Ik ben dan bang dat het met een andere man niet meer zo kan worden.
Maar de mindere trekken van hem (ik heb ook mindere trekken die heeft iedereen) gaan wel vaker voorkomen. Het lijkt alsof hij onrustiger wordt naarmate de relatie langer duurt. Als we ergens zijn samen of ergens zitten te eten, hij is zo vaak om zich heen aan het kijken. Hij zegt dat hij graag mensen kijkt en dat mag, dat is ook leuk. Maar het zijn toch negen van de tien keer vrouwen waarnaar hij kijkt of iets over zegt. Ook vaak onschuldig hoor, zo van zij heeft een dikke vlecht. Maar wel vaak zo met andere mensen bezig. Of staan we ergens waar ik het koud heb dan is het weer van kijk die vrouw heeft het ook koud. Of zo die vrouw loopt moeilijk op haar hakken. Het voelt zo apart. Of doen jullie partners dit ook?
Wij zijn hier geen blikken bij, horen geen intonatie. Misschien bespreekt die man graag alles wat hij ziet. Of misschien voelt hij zich betrapt door jou en geeft hij er een draai aan door over iemands hakken te beginnen.
Lastig te zeggen voor ons.
Maar jij voelt je er niet fijn bij. Maak je er toch een keer gezellig een flinke ruzie over ; weggaan kan altijd nog.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 1 juli 2025 om 18:48
dinsdag 1 juli 2025 om 18:50
Nou ja, ik kan me best indenken dat je niet meteen je relatie aan de kant gooit omdat een paar oude mevrouwen van een gedateerd forum zeggen dat je dat moet doen.Pimpelmeesje87 schreef: ↑01-07-2025 18:49Al drie pagina's unanieme reacties maar TO durft er nog niet aan.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
dinsdag 1 juli 2025 om 18:50
Nou, dan zeg je op dat moment toch “ wat ben jij een lul, zeg “ , als het voor jou niet goed voelt. ( ik vind er zelf niet zo veel van als het “ slechts “ een constatering is )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 1 juli 2025 om 18:52
Dit ,je weet het zelf al toch ? Ik vind het een beetje een viezig mannetje en hij is totaal niet empathisch naar jou toe
Op de lange duur gaat het hem niet worden.
Maar als jij nog graag een paar jaar door kwakkelt met hem....
dinsdag 1 juli 2025 om 18:56
Er hoeft maar 1 positieve comment bij te zitten en ze blijft in de relatie, wedden?Pimpelmeesje87 schreef: ↑01-07-2025 18:49Al drie pagina's unanieme reacties maar TO durft er nog niet aan.
dinsdag 1 juli 2025 om 19:07
Mandine45 schreef: ↑01-07-2025 18:42...hij is zo vaak om zich heen aan het kijken. Hij zegt dat hij graag mensen kijkt en dat mag, dat is ook leuk. Maar het zijn toch negen van de tien keer vrouwen waarnaar hij kijkt of iets over zegt. Ook vaak onschuldig hoor, zo van zij heeft een dikke vlecht. Maar wel vaak zo met andere mensen bezig. Of staan we ergens waar ik het koud heb dan is het weer van kijk die vrouw heeft het ook koud. Of zo die vrouw loopt moeilijk op haar hakken. Het voelt zo apart. Of doen jullie partners dit ook?
Nee, als mijn partner dat deed was het heel snel mijn ex-partner.
Ik ken wel iemand die dat doet. Ben je leuk in gesprek en dan dwalen zijn ogen al weer rond. RupsjeNooitgenoeg noem ik hem in gedachte.
Altijd op zoek naar meer, beter, leuker.
Vermoeiend.
dinsdag 1 juli 2025 om 19:11
Wat ik probeer uit te leggen maar wat me niet echt lukt. Sorry daarvoor trouwens. Maar het lijkt altijd als er iets aan de hand is in de relatie alsof het mijn schuld is. En ik vraag me af of iemand dat herkent. Ik zeg ook heel erg vaak sorry tegen hem maar soms weet ik eigenlijk niet eens waarom. Ik voel me vaak schuldig, ook als ik om dingen vraag die volgens mij heel gewoon moeten zijn in een relatie. Ik heb vaak een zenuwachtig gevoel. Ik kan het niet goed verwoorden.
dinsdag 1 juli 2025 om 19:19
Zeg je voortaan “ hou lekker je vervelende t****sm**l “ en kijk je eens of het er dan leuker op wordt. Misschien knapt de boel er enorm van op.Mandine45 schreef: ↑01-07-2025 19:11Wat ik probeer uit te leggen maar wat me niet echt lukt. Sorry daarvoor trouwens. Maar het lijkt altijd als er iets aan de hand is in de relatie alsof het mijn schuld is. En ik vraag me af of iemand dat herkent. Ik zeg ook heel erg vaak sorry tegen hem maar soms weet ik eigenlijk niet eens waarom. Ik voel me vaak schuldig, ook als ik om dingen vraag die volgens mij heel gewoon moeten zijn in een relatie. Ik heb vaak een zenuwachtig gevoel. Ik kan het niet goed verwoorden.
blijfgewoonbianca wijzigde dit bericht op 01-07-2025 19:28
3.34% gewijzigd
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 1 juli 2025 om 19:27
blijfgewoonbianca schreef: ↑01-07-2025 19:19Zeg je voortaan “ hou lekker je vervelende t***sm**l “ en kijk je eens of het er dan leuker op wordt. Misschien knapt de boel er enorm van op.
Ja wat zou er dan gebeuren TO? Waarom zo bang voor hem?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
