Relaties
alle pijlers
Ontevreden, onzeker wat is het????
maandag 24 augustus 2009 om 06:21
Hallo,
Ik ben een meisje van 20 jaar en heb sinds 3 jaar een vriend..Toen we bij elkaar kwamen was hij 15 nu dus 18 we hebben het altijd zo leuk met elkaar gehad. Maar sinds deze vakantie lijkt alles te zijn veranderd. Hij heeft namelijk zijn vrienden ondekt en is daar nu veel mee op stap. Ik ben met hem op vakantie geweest en dat was echt helemaal geweldig..die week erna ging hij met zijn vrienden op vakantie. Hij heeft me echt laten merken dat ik niet bang moet zijn en stuurde mij elke dag een smsje om te laten weten dat hij van me houdt. Het is het type stil en verlegen dus een meisje versieren zie ik hem niet doen. Ik ben ook zijn 1e vriendinnetje..en ik weet dat hij heel veel van me houdt. Dat van die vrienden en ik nu wel geaccepteerd en ik begrijp dat het niet meer zo is als vroeger. Maar nu heb ik last van het volgende, ik ben de laatste tijd heel erg onzeker of ik nog wel voldoe aan zijn eisen. En doordat ik me zo gedraag weet hij gewoon dat hij zich nergens druk over hoeft te maken, wat betreft andere jongens enz. Ik heb hem laatst verteld dat ik me slecht en onzeker voel de laatste tijd en je zou op zijn minst een beetje respect verwachten maar wat hij doet is het juist alleen maar erger maken. Ik vraag de laatste tijd veel dingen waar hij heen gaat, wat hij gaat doen enz. ik ben normaal helemaal niet zo, maar door mijn onzekerheid wil ik dit allemaal weten. Voorderest merkt hij niks aan mij omdat ik het goed verborgen houdt en er eigenlijk alleen maar met mijn moeder over praat. Maar de dingen die hij de laatste tijd zegt zijn zeer kwetsend en gemeen als je nagaat dat hij weet dat ik me zo voel. Maar wat ik al zei hij is er zeker van dat ik toch niet bij hem wegga omdat ik hem door de vakantie het liefst elke dag wil zien om die bevestiging te krijgen van hij houdt van me, wat ook gewoon zo is. Normaal gesproken zien we elkaar 2 x in de week dat is nu veel meer, en misschien voel ik me daarom ook wel anders als hij weggaat. Ik voel me gewoon vreemd en kut. En merk dat ik er veel meer energie instop dan hij, hij vind alles best zoals het gaat en dat merk ik ook want hij weet dat ik toch niet bij hem wegga..maar ondertussen vreet ik mezelf op, ben nerveus, slaap niet goed enz. enz. Ik ben zo bang dat hij me verlaat om deze reden maar ik denk eerder nog dat ik er straks een punt achter zet. Hoe kan je dat respect terugwinnen en er voor zorgen dat hij weer optimaal geintresseerd raakt in jou ipv andersom? Hoop dat jullie me kunnen helpen want op dit moment voel ik geen evenwicht...
XXX
Ik ben een meisje van 20 jaar en heb sinds 3 jaar een vriend..Toen we bij elkaar kwamen was hij 15 nu dus 18 we hebben het altijd zo leuk met elkaar gehad. Maar sinds deze vakantie lijkt alles te zijn veranderd. Hij heeft namelijk zijn vrienden ondekt en is daar nu veel mee op stap. Ik ben met hem op vakantie geweest en dat was echt helemaal geweldig..die week erna ging hij met zijn vrienden op vakantie. Hij heeft me echt laten merken dat ik niet bang moet zijn en stuurde mij elke dag een smsje om te laten weten dat hij van me houdt. Het is het type stil en verlegen dus een meisje versieren zie ik hem niet doen. Ik ben ook zijn 1e vriendinnetje..en ik weet dat hij heel veel van me houdt. Dat van die vrienden en ik nu wel geaccepteerd en ik begrijp dat het niet meer zo is als vroeger. Maar nu heb ik last van het volgende, ik ben de laatste tijd heel erg onzeker of ik nog wel voldoe aan zijn eisen. En doordat ik me zo gedraag weet hij gewoon dat hij zich nergens druk over hoeft te maken, wat betreft andere jongens enz. Ik heb hem laatst verteld dat ik me slecht en onzeker voel de laatste tijd en je zou op zijn minst een beetje respect verwachten maar wat hij doet is het juist alleen maar erger maken. Ik vraag de laatste tijd veel dingen waar hij heen gaat, wat hij gaat doen enz. ik ben normaal helemaal niet zo, maar door mijn onzekerheid wil ik dit allemaal weten. Voorderest merkt hij niks aan mij omdat ik het goed verborgen houdt en er eigenlijk alleen maar met mijn moeder over praat. Maar de dingen die hij de laatste tijd zegt zijn zeer kwetsend en gemeen als je nagaat dat hij weet dat ik me zo voel. Maar wat ik al zei hij is er zeker van dat ik toch niet bij hem wegga omdat ik hem door de vakantie het liefst elke dag wil zien om die bevestiging te krijgen van hij houdt van me, wat ook gewoon zo is. Normaal gesproken zien we elkaar 2 x in de week dat is nu veel meer, en misschien voel ik me daarom ook wel anders als hij weggaat. Ik voel me gewoon vreemd en kut. En merk dat ik er veel meer energie instop dan hij, hij vind alles best zoals het gaat en dat merk ik ook want hij weet dat ik toch niet bij hem wegga..maar ondertussen vreet ik mezelf op, ben nerveus, slaap niet goed enz. enz. Ik ben zo bang dat hij me verlaat om deze reden maar ik denk eerder nog dat ik er straks een punt achter zet. Hoe kan je dat respect terugwinnen en er voor zorgen dat hij weer optimaal geintresseerd raakt in jou ipv andersom? Hoop dat jullie me kunnen helpen want op dit moment voel ik geen evenwicht...
XXX
maandag 24 augustus 2009 om 07:18
Ga dingen voor jezelf doen, zonder je vriend. Bijvoorbeeld een nieuwe sport of lekker met vriendinnen een weekend weg. Door je energie in zulke zaken te steken krijg je denk ik wat meer vertrouwen in jezelf terug en dat maakt je gelijk 'leuker'. Het lijkt nu net of je heel erg op je vriend leunt en dat lijkt me niet goed voor je. Dan kun je jezelf ook alleen maar onzeker maken als hij wel toffe dingen zonder jou onderneemt. Als jij wat meer voor jezelf kiest, dan is de relatie ook wat meer in balans.
En ik ben benieuwd wat voor kwetsende dingen hij zegt?
En ik ben benieuwd wat voor kwetsende dingen hij zegt?
maandag 24 augustus 2009 om 08:19
Logisch dat hij denkt dat jij niet gaat. Je stelt je inderdaad heel afhankelijk op. Op zich hoef je niet zo bang te zijn dat je hem kwijt raakt. Beter kwijt dan rijk als iemand respectloos tegen je is. Jezelf kwijt raken, das pas erg. En die richting ga je op als je niet uitkijkt.
Je bent 20, te jong voor zoveel zorgen. Ga genieten!
(waarschijnlijk denkt je partner er net zo over)
Je bent 20, te jong voor zoveel zorgen. Ga genieten!
(waarschijnlijk denkt je partner er net zo over)
maandag 24 augustus 2009 om 10:14
Ook eens met die anderen, dat jullie nog zo jong zijn en het eigenlijk veel te vroeg is om je op die leeftijd al zo gebonden te voelen. Jullie hebben nooit echt van de vrijheid kunnen genieten wat nou eenmaal bij die leeftijd hoort, zoals lekker stappen met vriendinnen, lol maken. Gebonden zijn kun je de rest van je leven nog!
Mensen die al zo vroeg een relatie beginnen, gaan dan ook het stappen met vrienden, etc op latere leeftijd meestal inhalen. Het is ook gewoonweg niet goed om op die leeftijd iedere dag al samen te zijn. Op die leeftijd hoor je nog vanalles te ontdekken.
Toen jullie verkering kregen waren jullie nog 15/16 en dan ben je eigenlijk nog een kind. En weet je ook nog niet zo goed wie je bent, zeg maar. Nu jullie dan volwassen zijn, kan het misschien zijn dat jullie toch niet helemaal meer bij elkaar passen.
En als hij dan gaat stappen met vrienden, ga jij dan ook eens lekker met vriendinnen weg!
Mensen die al zo vroeg een relatie beginnen, gaan dan ook het stappen met vrienden, etc op latere leeftijd meestal inhalen. Het is ook gewoonweg niet goed om op die leeftijd iedere dag al samen te zijn. Op die leeftijd hoor je nog vanalles te ontdekken.
Toen jullie verkering kregen waren jullie nog 15/16 en dan ben je eigenlijk nog een kind. En weet je ook nog niet zo goed wie je bent, zeg maar. Nu jullie dan volwassen zijn, kan het misschien zijn dat jullie toch niet helemaal meer bij elkaar passen.
En als hij dan gaat stappen met vrienden, ga jij dan ook eens lekker met vriendinnen weg!
maandag 24 augustus 2009 om 18:46
Ik doe niet anders dan met vriendinnen weggaan, juist omdat hij zo doet. En ik vind het meer dan normaal dat we dat doen, vandat laat ik hem zo vrij als het maar kan. Hij mag alles van me, en misschien wel teveel het is makkelijk te zeggen maak het uit en ga leven het is wel 3 jaar van je leven en hij is naast dat ie me liefde is ook een goede vriend geworden. Ik word misselijk bij het idee dat ik hem straks kwijt ben. En wat ik al zei hij is het type niet die zich totaal wilt uitleven...Ik weet het ook allemaal niet, misschien hebben jullie gelijk maar op dit moment is het gevoel nog te sterk om er een punt achter te zetten. Maar een eigen leven heb ik zeker. Want ik heb veel vriendinnen en daar ga ik dan ook lekker mee weg. Misschien hebben we juist teveel ons eigen leven en dat ik het daarom zo fijn vond om samen met hem te zijn..
donderdag 27 augustus 2009 om 18:38
Nee dat is ook niet aan de orde, want hij zit nog genoeg aan me, we hebben leuke uitjes, hij smst me nog steeds als ik niks van me laat horen enz. Daar let ik juist op de laatste tijd. Maar het feit dat ik me zo afhankelijk opstel is denk ik omdat ik hem normaal gesproken 1 of 2 x in de week zag. En nu heb ik meegemaakt hoe het is om een week met hem te zijn (door de vakantie, en je ziet elkaar nu veel vaker) Hij is daar in tegen heel erg nuchter en doet gewoon ze ding als ik niet bij hem ben. Maar omdat ik meegemaakt heb hoe het is om met hem samen te zijn zou ik dat elke dag wel willen bij wijze van spreken ik denk dat daardoor ook het gevoel komt alsof ik niks ben zonder hem. Omdat ik toen elke dag een bevestiging kreeg van hij houdt van me. En nu is alles gewoon en hoeft dat niet meer elke dag, maar wil ik het wel en omdat het niet komt voel ik me misschien onzeker en denk ik dat hij me niet meer leuk vind...Maar leuk vind hij me zeker nog want hij vraagt ook nog elke x wanneer hij me weer ziet enz. en als ik een tijdje niks van me laat horen merkt hem dat op en vraagt hij wat er is enz. dus anders heeft hij dat ook niet door.
vrijdag 28 augustus 2009 om 22:04
quote:hallohallo123 schreef op 24 augustus 2009 @ 06:21:
Hallo,
Ik ben een meisje van 20 jaar en heb sinds 3 jaar een vriend..Toen we bij elkaar kwamen was hij 15 nu dus 18 we hebben het altijd zo leuk met elkaar gehad. Maar sinds deze vakantie lijkt alles te zijn veranderd. Hij heeft namelijk zijn vrienden ondekt en is daar nu veel mee op stap.
Hij heeft zijn vrienden ontdekt? Wat betekent dit?
Ik ben met hem op vakantie geweest en dat was echt helemaal geweldig..die week erna ging hij met zijn vrienden op vakantie. Hij heeft me echt laten merken dat ik niet bang moet zijn en stuurde mij elke dag een smsje om te laten weten dat hij van me houdt.
Hier word je toch alleen maar blij van!
Maar nu heb ik last van het volgende, ik ben de laatste tijd heel erg onzeker of ik nog wel voldoe aan zijn eisen.
En wat voor eisen stelt hij dan of is dit iets wat zich in jouw hoofd afspeelt, is het niet meer dat jij bedenkt dat jij niet voldoet aan die eisen terwijl hij van niks weet?
Ik heb hem laatst verteld dat ik me slecht en onzeker voel de laatste tijd en je zou op zijn minst een beetje respect verwachten maar wat hij doet is het juist alleen maar erger maken.
Wat doet hij dan, hoe maakt hij het erger en wat verwacht je dan van hem?
Ik vraag de laatste tijd veel dingen waar hij heen gaat, wat hij gaat doen enz. ik ben normaal helemaal niet zo, maar door mijn onzekerheid wil ik dit allemaal weten. Voorderest merkt hij niks aan mij omdat ik het goed verborgen houdt en er eigenlijk alleen maar met mijn moeder over praat.
En wat zegt je moeder hier dan over?
Maar de dingen die hij de laatste tijd zegt zijn zeer kwetsend en gemeen als je nagaat dat hij weet dat ik me zo voel.
Wat zegt hij dan??
Maar wat ik al zei hij is er zeker van dat ik toch niet bij hem wegga omdat ik hem door de vakantie het liefst elke dag wil zien om die bevestiging te krijgen van hij houdt van me, wat ook gewoon zo is. Normaal gesproken zien we elkaar 2 x in de week dat is nu veel meer, en misschien voel ik me daarom ook wel anders als hij weggaat.
Jullie zien elkaar dus vaker en ik neem aan dat dat op jouw verzoek is. Waarom voel je je hier dan zo over?
Ik voel me gewoon vreemd en kut. En merk dat ik er veel meer energie instop dan hij, hij vind alles best zoals het gaat en dat merk ik ook want hij weet dat ik toch niet bij hem wegga..maar ondertussen vreet ik mezelf op, ben nerveus, slaap niet goed enz. enz. Ik ben zo bang dat hij me verlaat om deze reden maar ik denk eerder nog dat ik er straks een punt achter zet. Hoe kan je dat respect terugwinnen en er voor zorgen dat hij weer optimaal geintresseerd raakt in jou ipv andersom? Hoop dat jullie me kunnen helpen want op dit moment voel ik geen evenwicht...
XXX
Volgens mij zit jij jezelf gek te maken. Wat ik lees, is dat hij best wel rekening met je houdt. En hoe komt het dat je sinds deze vakantie zo veranderd bent? Is er iets gebeurd of zo? Ik bedoel, je hebt al drie jaar een relatie en dan kan het toch niet van de ene op de andere dag voor jou zo veranderen?
Je wilt ook zijn respect voor jou terug zien te krijgen. Is hij dat kwijt dan? Want in jouw hoofd heb je jezelf verteld dat hij door jouw onzekerheid er zeker van is dat je toch niet bij hem weggaat en dat hij er dus op los kan leven. Alleen, niet alles wat jij je in je hoofd haalt, is waar.
Waarschijnlijk weet hij niet eens wat er bij jou speelt, hij merkt wel dat je hem meer controleert en je hebt even aangekaart dat je je onzeker voelt. Ga eens een serieus, uitgebreid gesprek aan, misschien met iemand erbij die jullie allebei kent en objectief kan zijn en ziet wat er speelt.
Hallo,
Ik ben een meisje van 20 jaar en heb sinds 3 jaar een vriend..Toen we bij elkaar kwamen was hij 15 nu dus 18 we hebben het altijd zo leuk met elkaar gehad. Maar sinds deze vakantie lijkt alles te zijn veranderd. Hij heeft namelijk zijn vrienden ondekt en is daar nu veel mee op stap.
Hij heeft zijn vrienden ontdekt? Wat betekent dit?
Ik ben met hem op vakantie geweest en dat was echt helemaal geweldig..die week erna ging hij met zijn vrienden op vakantie. Hij heeft me echt laten merken dat ik niet bang moet zijn en stuurde mij elke dag een smsje om te laten weten dat hij van me houdt.
Hier word je toch alleen maar blij van!
Maar nu heb ik last van het volgende, ik ben de laatste tijd heel erg onzeker of ik nog wel voldoe aan zijn eisen.
En wat voor eisen stelt hij dan of is dit iets wat zich in jouw hoofd afspeelt, is het niet meer dat jij bedenkt dat jij niet voldoet aan die eisen terwijl hij van niks weet?
Ik heb hem laatst verteld dat ik me slecht en onzeker voel de laatste tijd en je zou op zijn minst een beetje respect verwachten maar wat hij doet is het juist alleen maar erger maken.
Wat doet hij dan, hoe maakt hij het erger en wat verwacht je dan van hem?
Ik vraag de laatste tijd veel dingen waar hij heen gaat, wat hij gaat doen enz. ik ben normaal helemaal niet zo, maar door mijn onzekerheid wil ik dit allemaal weten. Voorderest merkt hij niks aan mij omdat ik het goed verborgen houdt en er eigenlijk alleen maar met mijn moeder over praat.
En wat zegt je moeder hier dan over?
Maar de dingen die hij de laatste tijd zegt zijn zeer kwetsend en gemeen als je nagaat dat hij weet dat ik me zo voel.
Wat zegt hij dan??
Maar wat ik al zei hij is er zeker van dat ik toch niet bij hem wegga omdat ik hem door de vakantie het liefst elke dag wil zien om die bevestiging te krijgen van hij houdt van me, wat ook gewoon zo is. Normaal gesproken zien we elkaar 2 x in de week dat is nu veel meer, en misschien voel ik me daarom ook wel anders als hij weggaat.
Jullie zien elkaar dus vaker en ik neem aan dat dat op jouw verzoek is. Waarom voel je je hier dan zo over?
Ik voel me gewoon vreemd en kut. En merk dat ik er veel meer energie instop dan hij, hij vind alles best zoals het gaat en dat merk ik ook want hij weet dat ik toch niet bij hem wegga..maar ondertussen vreet ik mezelf op, ben nerveus, slaap niet goed enz. enz. Ik ben zo bang dat hij me verlaat om deze reden maar ik denk eerder nog dat ik er straks een punt achter zet. Hoe kan je dat respect terugwinnen en er voor zorgen dat hij weer optimaal geintresseerd raakt in jou ipv andersom? Hoop dat jullie me kunnen helpen want op dit moment voel ik geen evenwicht...
XXX
Volgens mij zit jij jezelf gek te maken. Wat ik lees, is dat hij best wel rekening met je houdt. En hoe komt het dat je sinds deze vakantie zo veranderd bent? Is er iets gebeurd of zo? Ik bedoel, je hebt al drie jaar een relatie en dan kan het toch niet van de ene op de andere dag voor jou zo veranderen?
Je wilt ook zijn respect voor jou terug zien te krijgen. Is hij dat kwijt dan? Want in jouw hoofd heb je jezelf verteld dat hij door jouw onzekerheid er zeker van is dat je toch niet bij hem weggaat en dat hij er dus op los kan leven. Alleen, niet alles wat jij je in je hoofd haalt, is waar.
Waarschijnlijk weet hij niet eens wat er bij jou speelt, hij merkt wel dat je hem meer controleert en je hebt even aangekaart dat je je onzeker voelt. Ga eens een serieus, uitgebreid gesprek aan, misschien met iemand erbij die jullie allebei kent en objectief kan zijn en ziet wat er speelt.
zaterdag 29 augustus 2009 om 00:02
Ik doe niet anders dan met vriendinnen weggaan, juist omdat hij zo doet. En ik vind het meer dan normaal dat we dat doen, vandat laat ik hem zo vrij als het maar kan. Hij mag alles van me,
Dus wanneer hij niet uitgaat met vrienden, ga jij ook niet uit met vriendinnen?
Hij ''MAG'' alles van je? Het is niet je broertje hé... Hij is 18. Een echt jochie die graag wil gaan stappen en lol maken met vrienden.
en misschien wel teveel het is makkelijk te zeggen maak het uit en ga leven het is wel 3 jaar van je leven en hij is naast dat ie me liefde is ook een goede vriend geworden. Ik word misselijk bij het idee dat ik hem straks kwijt ben.
Je hoeft hem toch niet helemaal kwijt te zijn, mocht het uitraken. Ik kan me heel goed voorstellen dat zowel jij als hij zin hebben in 'iets anders'. Lekker stappen, uitgaan, met vrienden lol maken...
En wat ik al zei hij is het type niet die zich totaal wilt uitleven...
In de leeftijd dat je van 15 naar 18 gaat en van 17 naar 20 verander je zóóóóó veel! Als jij hem hebt leren kennen als een wat verlegen jongen, kan hij misschien juist nu wel meer uit zijn schulp zijn gekropen en wil hij dat misschien niet bij jou laten zien.... (spreekt uit ervaring: is van verlegen naar 'heel sociaal' gegaan)
Dus wanneer hij niet uitgaat met vrienden, ga jij ook niet uit met vriendinnen?
Hij ''MAG'' alles van je? Het is niet je broertje hé... Hij is 18. Een echt jochie die graag wil gaan stappen en lol maken met vrienden.
en misschien wel teveel het is makkelijk te zeggen maak het uit en ga leven het is wel 3 jaar van je leven en hij is naast dat ie me liefde is ook een goede vriend geworden. Ik word misselijk bij het idee dat ik hem straks kwijt ben.
Je hoeft hem toch niet helemaal kwijt te zijn, mocht het uitraken. Ik kan me heel goed voorstellen dat zowel jij als hij zin hebben in 'iets anders'. Lekker stappen, uitgaan, met vrienden lol maken...
En wat ik al zei hij is het type niet die zich totaal wilt uitleven...
In de leeftijd dat je van 15 naar 18 gaat en van 17 naar 20 verander je zóóóóó veel! Als jij hem hebt leren kennen als een wat verlegen jongen, kan hij misschien juist nu wel meer uit zijn schulp zijn gekropen en wil hij dat misschien niet bij jou laten zien.... (spreekt uit ervaring: is van verlegen naar 'heel sociaal' gegaan)
