Partner met ptss

bloempje027 donderdag 11 april 2024 13:58

Mijn man heeft ptss wat zich uit in enorme woede aanvallen. Hij heeft een traject gevolgd en het ging lang goed, maar nu lijken de aanvallen weer terug te komen.
In mijn omgeving durf ik er niet met mensen over te praten, bang dat ze hem zullen veroordelen. Er zijn maar weinig mensen om ons heen die dit weten.

Eigenlijk ben ik op zoek naar mensen die ook een partner hebben met ptss om erover te kunnen praten. Ik weet niet goed hoe ik ermee om moet gaan namelijk. Ik wil hem helpen, maar als hij een ‘aanval’ heeft sluit hij zich volledig voor me af. Hij is dan vooral ook boos op zichzelf dat het weer gebeurd is.
We kunnen over alles in onze relatie goed praten, behalve dit. Ik probeer hem te steunen en te begrijpen, maar hij zegt dingen waar ik heel verdrietig van wordt. Later weet hij vaak niet eens meer wat hij allemaal gezegd heeft. Hij weet ook zelf niet aan te geven wat hij nodig heeft op zo’n moment.

Er zijn bepaalde triggers die een aanval uitlokken, die herken ik inmiddels. Door de therapie geven die triggers niet altijd bij hem een aanval, maar wel bij mij een enorme stressreactie, omdat ik bang ben dat hij een aanval krijgt. Door de therapie doet hij zichzelf gelukkig geen pijn meer en hij maakt ook geen dingen meer kapot, dus er is al een flinke verbetering.
Uiteraard is het een goed idee dat hij weer terug gaat naar de therapie.
Hij is overigens nooit boos op mij. Het gaat altijd om iets dat hem, in zijn ogen, aangedaan wordt.

Zijn er mensen die dit ook wel eens meemaken en me wat tips kunnen geven om hiermee om te gaan? Het trekt me qua energie helemaal leeg namelijk

Eve donderdag 11 april 2024 14:01

Geen ervaring. Maar als hij een terugval heeft zou ik denken dat terug in therapie gaan de juiste stap is.

Staat hij daarvoor open?

Doreia* donderdag 11 april 2024 14:03

Het klinkt voor mij alsof jij op hem moet passen en zijn triggers moet herkennen. Dat is natuurlijk niet te doen. En ook niet dat hij zo boos word dat hij zijn relatie daarmee op het spel zet.

De vraag is hier in mijn optiek altijd:
In hoeverre herkent hij zijn eigen triggers en wat kan hij op dat moment doen om de situatie te doorstaan zonder dat hij bij schade maakt aan jullie relatie?

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

bloempje027 donderdag 11 april 2024 14:05

Eve schreef: ↑
11-04-2024 14:01
Geen ervaring. Maar als hij een terugval heeft zou ik denken dat terug in therapie gaan de juiste stap is.

Staat hij daarvoor open?

Ja, daar staat hij gelukkig wel voor open.

Lila-Linda donderdag 11 april 2024 14:06

maar dit is voor jou toch geen leven zo?

bloempje027 donderdag 11 april 2024 14:09

Doreia* schreef: ↑
11-04-2024 14:03
Het klinkt voor mij alsof jij op hem moet passen en zijn triggers moet herkennen. Dat is natuurlijk niet te doen. En ook niet dat hij zo boos word dat hij zijn relatie daarmee op het spel zet.

De vraag is hier in mijn optiek altijd:
In hoeverre herkent hij zijn eigen triggers en wat kan hij op dat moment doen om de situatie te doorstaan zonder dat hij bij schade maakt aan jullie relatie?

Ik denk dat ik de triggers beter zie dan hijzelf. Dus wat je schrijft klopt precies…
Ik ben altijd op mijn hoede wat er gebeurd en probeer hem te beschermen. Want ik wil niet dat mensen hem zo zien. Er is maar 1 vriend die tot hem door kan dringen op zo’n moment.

Courage donderdag 11 april 2024 14:10

Ja, ik heb ervaring met partner met PTSS. De enige remedie is: meer therapie. Ik wil je wel vertellen in een PB wat hij heeft gedaan. Het is zeker verbeterd. Wel een lang proces.

bloempje027 donderdag 11 april 2024 14:10

Lila-Linda schreef: ↑
11-04-2024 14:06
maar dit is voor jou toch geen leven zo?

Nu even niet nee, maar ik heb er vertrouwen in dat het weer goedkomt. Tot een paar weken geleden was het een jaar lang goed gegaan namelijk.

Courage donderdag 11 april 2024 14:10

bloempje027 schreef: ↑
11-04-2024 14:09
Ik denk dat ik de triggers beter zie dan hijzelf. Dus wat je schrijft klopt precies…
Ik ben altijd op mijn hoede wat er gebeurd en probeer hem te beschermen. Want ik wil niet dat mensen hem zo zien. Er is maar 1 vriend die tot hem door kan dringen op zo’n moment.

Dat is dus geen leven. Je bent niet zijn moeder of therapeut, beschermer.
Dit hou jij niet vol.

Doreia* donderdag 11 april 2024 14:12

bloempje027 schreef: ↑
11-04-2024 14:09
Ik denk dat ik de triggers beter zie dan hijzelf. Dus wat je schrijft klopt precies…
Ik ben altijd op mijn hoede wat er gebeurd en probeer hem te beschermen. Want ik wil niet dat mensen hem zo zien. Er is maar 1 vriend die tot hem door kan dringen op zo’n moment.

Tja,
Dat kun je voorkomen door als een havik op hem te blijven zitten zoals je nu doet, alles voor hem gladstrijkt en regelt en zorgt dat niemand op de wereld behalve jij last heeft van zijn PTSS.

Of

je kunt een stap terug doen en je mán laten letten op zijn triggers en als hij ze voelt, dat jullie dan hebben afgesproken dat HIJ aan jóu een seintje of codewoord geeft, waarna jij hem acuut uit de situatie haalt......

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

Lila-Linda donderdag 11 april 2024 14:14

bloempje027 schreef: ↑
11-04-2024 14:10
Nu even niet nee, maar ik heb er vertrouwen in dat het weer goedkomt. Tot een paar weken geleden was het een jaar lang goed gegaan namelijk.

een jaar lang goed? en daar ben jij blij mee?
Dus voor en na dat jaar, liep/loop jij op eieren? ga je triggers uit de weg?
en moet je maar vertrouwen dat het goed komt?

Hebben jullie kinderen?

bloempje027 donderdag 11 april 2024 14:14

Courage schreef: ↑
11-04-2024 14:10
Dat is dus geen leven. Je bent niet zijn moeder of therapeut, beschermer.
Dit hou jij niet vol.

Klopt, daarom ben ik op zoek naar hoe hiermee om te gaan. En hoe ik bij hem bespreekbaar kan maken wat het met mij doet.
Zijn moeder is een van de triggers trouwens

dus die wil ik zeker niet zijn

Lila-Linda donderdag 11 april 2024 14:15

bloempje027 schreef: ↑
11-04-2024 14:14
Klopt, daarom ben ik op zoek naar hoe hiermee om te gaan. En hoe ik bij hem bespreekbaar kan maken wat het met mij doet.
Zijn moeder is een van de triggers trouwens dus die wil ik zeker niet zijn

en heb jij daar zelf al hulp bij gezocht?

bloempje027 donderdag 11 april 2024 14:27

Lila-Linda schreef: ↑
11-04-2024 14:15
en heb jij daar zelf al hulp bij gezocht?

Ja. Ik heb volgende week een afspraak met mijn huisarts om erover te praten. Eerder zag ik niet in dat ik hier zelf ook een handje hulp bij nodig heb. Nu wel.

bloempje027 donderdag 11 april 2024 14:29

Doreia* schreef: ↑
11-04-2024 14:12
Tja,
Dat kun je voorkomen door als een havik op hem te blijven zitten zoals je nu doet, alles voor hem gladstrijkt en regelt en zorgt dat niemand op de wereld behalve jij last heeft van zijn PTSS.

Of

je kunt een stap terug doen en je mán laten letten op zijn triggers en als hij ze voelt, dat jullie dan hebben afgesproken dat HIJ aan jóu een seintje of codewoord geeft, waarna jij hem acuut uit de situatie haalt......

Dat is een goede tip inderdaad, dank je wel

Zeemeermin84 donderdag 11 april 2024 14:30

Het is natuurlijk een vervelende situatie, maar als jij voor jezelf nu al hulp aan het zoeken bent en je man ook weer terug in therapie gaat zijn jullie denk ik de goede stappen aan het nemen!

bloempje027 donderdag 11 april 2024 14:32

Lila-Linda schreef: ↑
11-04-2024 14:14
een jaar lang goed? en daar ben jij blij mee?
Dus voor en na dat jaar, liep/loop jij op eieren? ga je triggers uit de weg?
en moet je maar vertrouwen dat het goed komt?

Hebben jullie kinderen?

We hebben geen kinderen.
Daarvoor liep ik op eieren ja en ik merk dat ik dat nu weer doe, dus trek ik aan de bel.

Jell_O donderdag 11 april 2024 14:38

Zijn jullie bekend met het traumacentum? Google er eens op als je het niet kent.

Sheabutter donderdag 11 april 2024 14:38

Hoe uitten die woede aanvallen zich? Is hij dan ook fysiek naar je, of trekt hij zich alleen terug?

Wat ik mij oprecht afvraag is waarom de ene keer wordt geadviseerd om bij iemand die dit soort dingen doet weg te gaan, maar zodra er sprake is van ptss je zelf hulp moet zoeken om er mee te leren omgaan.

Ik zou echt grenzen voor mijzelf gaan stellen en zeker niet op eieren willen lopen of mij continue onveilig willen voelen in mijn eigen huis. Daar ga je toch compleet aan kapot?

Lila-Linda donderdag 11 april 2024 14:38

bloempje027 schreef: ↑
11-04-2024 14:32
We hebben geen kinderen.
Daarvoor liep ik op eieren ja en ik merk dat ik dat nu weer doe, dus trek ik aan de bel.

valt hier met je man over te praten?

zorg echt voor je eigen veiligheid, en natuurlijk, je man raakt je niet aan, maaarrrrr op eieren lopen in je eigen huis, is gewoon niet oke

Courage donderdag 11 april 2024 14:45

Jell_O schreef: ↑
11-04-2024 14:38
Zijn jullie bekend met het traumacentum? Google er eens op als je het niet kent.

Inderdaad. Dit is de link: https://tcnl.nl/

Zoccellia donderdag 11 april 2024 14:55

bloempje027 schreef: ↑
11-04-2024 14:14
Zijn moeder is een van de triggers trouwens dus die wil ik zeker niet zijn

Hier moest ik om grinniken.

Klinkt wel alsof je op je tegen moet lopen laatste weken.
Het is voor jullie beiden lastig, want eenmaal in de stress is er natuurlijk weinig rationeels aan zijn reactie.

Hopelijk slijt die snelweg in zijn stresssysteem voldoende om weer een meer 'normale' reactie te hebben op de triggers.
Sterkte voor jullie beiden in ieder geval.

Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook

Pimpelmeesje87 donderdag 11 april 2024 14:59

Meid, je bent niet degene die hem moet helpen. Je loopt zelf al leeg en zijn PTSS is te groot om door een leek als jij te worden opgelost. Hij gaat er niet vanaf komen met jouw hulp. Hij moet terug naar therapie, dit vergt een professionele aanpak. Huisarts, EMDR-therapeut, traumacentrum, zoiets.

Niets ten nadele van jou natuurlijk, maar jij moet bedenken welke rol je in deze situatie wilt spelen. Nu loop je leeg, dus heb je niet de goede rol. Je moet hem steunen en begrijpen, maar wordt geen eigenaar van het probleem.

bloempje027 donderdag 11 april 2024 15:05

Lila-Linda schreef: ↑
11-04-2024 14:38
valt hier met je man over te praten?

zorg echt voor je eigen veiligheid, en natuurlijk, je man raakt je niet aan, maaarrrrr op eieren lopen in je eigen huis, is gewoon niet oke

Ja, hier kan ik met hem over praten.
Dat ga ik vanavond ook gelijk doen.
Mijn veiligheid is op geen enkel moment in gevaar geweest, maar je hebt helemaal gelijk dat op eieren lopen niet oke is. Daar ben ik mezelf de laatste dagen pas van bewust geworden.
Ik gaf mijn chronische ziekte altijd de schuld van mijn vermoeidheid, maar ik zie nu pas in dat dit ook een groot aandeel heeft.

bloempje027 donderdag 11 april 2024 15:07

Zeemeermin84 schreef: ↑
11-04-2024 14:30
Het is natuurlijk een vervelende situatie, maar als jij voor jezelf nu al hulp aan het zoeken bent en je man ook weer terug in therapie gaat zijn jullie denk ik de goede stappen aan het nemen!

Dank je wel

Partner met ptss

Actieve topics