Relaties
alle pijlers
Ruzie... om niks?
maandag 7 juli 2008 om 00:11
Sjeee, ik heb ruzie met mijn vriend. We kennen elkaar nu bijna een half jaar en zijn helemaal happy met elkaar. Vanavond was hij bij vrienden, ben ik ook even gezellig aangeschoven. Daarna zijn we naar zijn huis gegaan, hebben nog wat gedronken, gepraat, voorpret over onze eerste vakantie samen. Toen ik in zijn oor fluisterde dat ik zin had in seks, reageerde hij heel lauw. Toen ik zei dat ik graag even tegen hem aan wou liggen, voordat het weekend voorbij is, zei hij dat hij moe was, zich niet lekker voelde en dat ik beter naar huis kon gaan. Ben gegaan, maar voelde me eigenlijk heel erg afgewezen. Heb hem later gebeld dat ik het niet fijn vond, dat ik het gevoel had dat ik de deur uitgezet werd, dat ik me afgewezen voelde. Hij begreep mij niet, ik hem niet en uiteindelijk zei hij dat ik maar niet meer bij hem thuis moest komen. Jemig zeg, ik voel me knap beroerd nu. Ik ben inderdaad beetje chagrijnig weggegaan. Heb later gebeld om te vertellen hoe ik me voelde: verdrietig en afgewezen. Kan nu voor mezelf even niet op een rijtje krijgen of ik nu vreselijk heb lopen zeuren? Hij vindt dat ik moeilijk doe en ik vind dat ik moet kunnen zeggen hoe ik me voel.
maandag 7 juli 2008 om 01:09
quote:Antonio schreef op 07 juli 2008 @ 00:59:
Ten eerste vind ik dat hij fout zit, zoals jij het verteld.
Ten tweede vind ik het erg dat hij supereenvoudig de ruzie in de kiem heeft kunnen smoren, maar dat bewust niet gedaan heeft. Dat maakt het vilein. Ik ben een beetje somberder over zijn karakter. Helaas heb ik een borderliner achter de rug, en ik herken wat van de manier van ruzie maken.
Uiteraard is hij fout, zoals ik het vertel, maarja, je hoort dan ook maar één kant van het verhaal. Hij vond dat ik moeilijk deed, dat hij het toch gewoon moest kunnen zeggen als hij moe is en graag wil slapen? Rationeel gezien heeft hij een punt, maar om dan maar direct te zeggen dat ik dan maar beter niet meer bij hem thuis kan komen, tjaaaaa.
Maar hij is absoluut geen borderliner. Hij is iemand die overal en nergens gewoond heeft (wereldwijd) en altijd gewend is zijn eigen gang te gaan, zijn eigen boontjes te doppen en nooit rekening heeft hoeven houden met een ander.
Ten eerste vind ik dat hij fout zit, zoals jij het verteld.
Ten tweede vind ik het erg dat hij supereenvoudig de ruzie in de kiem heeft kunnen smoren, maar dat bewust niet gedaan heeft. Dat maakt het vilein. Ik ben een beetje somberder over zijn karakter. Helaas heb ik een borderliner achter de rug, en ik herken wat van de manier van ruzie maken.
Uiteraard is hij fout, zoals ik het vertel, maarja, je hoort dan ook maar één kant van het verhaal. Hij vond dat ik moeilijk deed, dat hij het toch gewoon moest kunnen zeggen als hij moe is en graag wil slapen? Rationeel gezien heeft hij een punt, maar om dan maar direct te zeggen dat ik dan maar beter niet meer bij hem thuis kan komen, tjaaaaa.
Maar hij is absoluut geen borderliner. Hij is iemand die overal en nergens gewoond heeft (wereldwijd) en altijd gewend is zijn eigen gang te gaan, zijn eigen boontjes te doppen en nooit rekening heeft hoeven houden met een ander.
maandag 7 juli 2008 om 01:10
maandag 7 juli 2008 om 01:25
Hij zegt dat hij moe is en niet lekker en dat je beter naar huis kan gaan. Kennelijk is hij iemand die als ie wat ziek is, liever alleen is.
Als je dan boos reageert en je afgewezen voelt, heb je hem niet goed gehoord.
Het feit dat jij als je niet lekker bent wel met hem meegaat, wil nog niet zeggen dat hij hetzelfde doet als jij.
Dat jij je afgewezen voelt, wil niet zeggen dat hij jou afwijst. Dat zijn twee verschillende dingen.
Als je dan boos reageert en je afgewezen voelt, heb je hem niet goed gehoord.
Het feit dat jij als je niet lekker bent wel met hem meegaat, wil nog niet zeggen dat hij hetzelfde doet als jij.
Dat jij je afgewezen voelt, wil niet zeggen dat hij jou afwijst. Dat zijn twee verschillende dingen.
maandag 7 juli 2008 om 02:32
Bronny, je hebt gelijk. Ik snap zelf ook niet zo goed waarom ik me zo druk maak en nu niet kan slapen... En ik ben me er zelf gelukkig ook van bewust dat ik er in gedachten dingen bij haal die helemaal niks met dit voorval te maken hebben. Ik weet het allemaal en snap zelf niet waarom je je als 'verstandige, volwassen en zelfstandige' 30-plusser nog steeds kunt gedragen als een onredelijke, verliefde en onzekere puber...
Maarja, weet je wat het is? We zijn de hele avond gezellig met vrienden bij elkaar geweest, gepraten, gelachen, gedronken, bij hem thuis ook nog even gepraat en gelachen en een sigaret gerookt op het balkon en ik was gewoon verbaasd dat hij zich opeens ziek en moe voelde, had ik niks van gemerkt namelijk... Als ik het had geweten en hij de hele dag al ziek en moe was geweest, had ik waarschijnlijk zelf aangeboden om een kopje thee te zetten en hem lekker in te stoppen om hem vervolgens met rust te laten, zo ben ik dan ook wel weer
Maarja, weet je wat het is? We zijn de hele avond gezellig met vrienden bij elkaar geweest, gepraten, gelachen, gedronken, bij hem thuis ook nog even gepraat en gelachen en een sigaret gerookt op het balkon en ik was gewoon verbaasd dat hij zich opeens ziek en moe voelde, had ik niks van gemerkt namelijk... Als ik het had geweten en hij de hele dag al ziek en moe was geweest, had ik waarschijnlijk zelf aangeboden om een kopje thee te zetten en hem lekker in te stoppen om hem vervolgens met rust te laten, zo ben ik dan ook wel weer
maandag 7 juli 2008 om 08:22
Ik ben er ook benieuwd naar maar ik krijg de indruk dat hij niet gelukkig is in jullie relatie en uit dit op deze vervelende manier. Welke man slaat sex nu af als het weekend is afgelopen en al zeker als jullie pas een half jaar samen zijn? Alice, je hebt niks verkeerds gedaan maar ik denk dat hij zich ergerde om iets anders en dat zo afreageert...
maandag 7 juli 2008 om 09:48
maandag 7 juli 2008 om 11:20
quote:donttrysohard schreef op 07 juli 2008 @ 08:22:
Welke man slaat sex nu af als het weekend is afgelopen en al zeker als jullie pas een half jaar samen zijn? .Dat dacht ik dus ook eigenlijk. Misschien voelde ik me daarom nogal afgewezen. Hij is nu vrij, heb nog niks van hem gehoord, misschien ligt hij wel heel erg ziek in bed nu. Of hij is gewoon eigenwijs? Bah, ik vind dit niet leuk. Als je met iemand ruzie hebt met wie je in één huis woont, dan moet je het wel uitpraten en goedmaken.
Welke man slaat sex nu af als het weekend is afgelopen en al zeker als jullie pas een half jaar samen zijn? .Dat dacht ik dus ook eigenlijk. Misschien voelde ik me daarom nogal afgewezen. Hij is nu vrij, heb nog niks van hem gehoord, misschien ligt hij wel heel erg ziek in bed nu. Of hij is gewoon eigenwijs? Bah, ik vind dit niet leuk. Als je met iemand ruzie hebt met wie je in één huis woont, dan moet je het wel uitpraten en goedmaken.
maandag 7 juli 2008 om 11:41
Vervelende situatie voor je Alice. Ik hoop dat het snel uitgepraat wordt en laat je niet overrompelen mocht het gegooid worden op teveel gezeur van jouw kant. Hij had het ook anders kunnen brengen zodat je met begrip was weggegaan ipv je afgewezen te voelen.
Het is nou eenmaal geven en nemen en als het goed is raak je door de tijd heen beter ingespeeld op elkaar. Dat kan alleen als beide partijen welwillend zijn en begrip kunnen opbrengen voor het feit dat je allebei anders bent, een andere handleiding hebt en dat de enige manier om onnodig verdriet te voorkomen is elkaar steeds beter te begrijpen denk ik. Daar moet je moeite voor doen en open voor blijven staan voor elkaar.
Het is nou eenmaal geven en nemen en als het goed is raak je door de tijd heen beter ingespeeld op elkaar. Dat kan alleen als beide partijen welwillend zijn en begrip kunnen opbrengen voor het feit dat je allebei anders bent, een andere handleiding hebt en dat de enige manier om onnodig verdriet te voorkomen is elkaar steeds beter te begrijpen denk ik. Daar moet je moeite voor doen en open voor blijven staan voor elkaar.
maandag 7 juli 2008 om 13:13
Heb hem net gesproken. Ik had beloofd, nog voor die stomme ruzie, dat ik vandaag even ergens achteraan zou bellen i.v.m. onze geplande vakantie. Ik kwam er niet uit en moest hem dus wel bellen om e.e.a. met hem te bespreken. Telefonisch wel een beetje uitgesproken, maar dat gaat toch niet echt prettig, vanaf het werk en via de telefoon, dus bleef wat ongemakkelijk. Hij blijft erbij dat ik me kinderachtig gedroeg, ik heb gezegd dat hij daar wel gelijk in had en probeerde uit te leggen waarom ik me zo voelde. Dat lukte niet helemaal en uiteindelijk bleef het een beetje ongemakkelijk gesprek. Maar als ik wil, mag ik weer bij hem thuis komen. Voel me ook daar weer niet helemaal prettig over. Als ik wil?? Waarom niet: ik meende dat niet zo en wil graag dat je weer bij mij thuis komt.
Maar even laten rusten allemaal denk ik.
Jeemig zeg, volgens mij zit ik gigantisch te overdrijven en alles wat hij zegt op een weegschaaltje te leggen. Kappe nu Alice en aan je werk!
Maar even laten rusten allemaal denk ik.
Jeemig zeg, volgens mij zit ik gigantisch te overdrijven en alles wat hij zegt op een weegschaaltje te leggen. Kappe nu Alice en aan je werk!
maandag 7 juli 2008 om 13:18
Misschien maak je de feitelijke situatie zwaarder dan nodig (alhoewel ik niet vind dat je overdrijft) maar ik denk dat dat komt omdat er iets onderligt wat wel heel belangrijk is. Nl elkaar liefdevol proberen tegemoet te komen. Daar moet je niet op inleveren, dat maakt een relatie juist gelijkwaardig. En dat moet niet alleen zo voelen op de leuke maar ook op de moeilijke momenten.
maandag 7 juli 2008 om 13:23
Ik begrijp het wel Alice, je wordt gewoon onzeker van zijn onduidelijke gedrag. Als je hem weer ziet, zou ik het gewoon eens vragen wat hij nou precies bedoelde.
Dit soort dingen zijn gewoon veel makkelijker als je wat langer bij elkaar bent. Dan geef je hem gewoon een flinke uitbrander , maar als je nog niet weet hoe hij daar op reageert ben je (nog) heel voorzichtig met 'meningsverschillen'.
Ik krijg het gevoel dat het allemaal onstaan is door onbegrip. Jij begreep niet waarom hij ineens alleen wou zijn en hij begreep niet waarom je hem niet 'gewoon' met rust liet.
Dit soort dingen zijn gewoon veel makkelijker als je wat langer bij elkaar bent. Dan geef je hem gewoon een flinke uitbrander , maar als je nog niet weet hoe hij daar op reageert ben je (nog) heel voorzichtig met 'meningsverschillen'.
Ik krijg het gevoel dat het allemaal onstaan is door onbegrip. Jij begreep niet waarom hij ineens alleen wou zijn en hij begreep niet waarom je hem niet 'gewoon' met rust liet.
The time is now
vrijdag 11 juli 2008 om 23:38
