Relaties
alle pijlers
Stress in je relatie, stel ik mij aan?
donderdag 19 september 2019 09:11
Ik zou graag jullie ´point of view´ willen hebben over mijn relatie! Stel ik mij aan?
Ik heb nu iets langer dan een jaar een relatie met een hele leuke man (30 en ik 28). Hij heeft alles wat ik zoek, hij is sportief, ondernemend, avontuurlijk, doet lieve dingen voor mij.
Hij heeft alleen een andere cultuur (hij is italiaans), ik woon sinds ik hem ken al in Italie. Hij heeft veel vrienden en zijn familie is ook hier. Ik heb hier niemand, alleen hem. Ik vind dat je in een relatie elkaar vrij moet kunnen laten en moet kunnen vertrouwen, alleen op het begin van onze relatie was hij met een andere meid aan het texten, ik kwam daarachter (hij liet het per ongeluk zien) en omdat dit nog op het begin was wilde ik eigenlijk onze relatie niet voortzetten omdat ik dacht oké, dat is zo een man, die mij verteld wat ik wil horen, en dat vervolgens bij 10 anderen ook doet. Onbetrouwbaar dus.
Dus ik was er klaar mee, ik zei; ik wil dat je gelukkig bent dus we laten het hierbij. Hij was overstuur, moest huilen en vroeg mij of ik nog een kans wilde geven, hij zal nu 100% voor mij gaan, hij wil bij mij zijn en niemand anders.
Ik heb hem nog een kans gegeven en nu zijn we eigenlijk heel gelukkig samen, ik vertrouw hem nog steeds niet 100% maar ik doe mijn best. Hij gaat veel uit met zijn vrienden (tot laat in de nacht 07.00 bv.) en reist ook veel met zijn vrienden (hij wil de hele wereld zien, en feest ook overal). Hierdoor kan ik soms heel gestresst raken omdat ik het tegenovergestelde ben (rustig thuis, wijntje erbij, uiteten gaan) en ook wellicht omdat ik bang ben dat hij vreemd zal gaan of zich ´te jong´gedraagt (al zijn geld uitgeven aan reizen en feesten). Ik merk ook dat ik achterdochtig wordt, wil zijn telefoon checken etc. Maar eigenlijk wil ik dat allemaal helemaal niet doen! (Hij vindt het goed als ik het doe en heeft al zijn wachtwoorden gegeven, alleen ik doe er niks mee, dat is het begin van het einde naar mijn mening).
Het is verder wel een serieuze man, in zijn werk, met zijn familie, altijd bereidt om mij te helpen met alles wat ik nodig heb, en wil ook graag met mij reizen. Hij heeft gewoon veel vrijheid nodig, en geeft ook aan dat hij dat geld uitgeven, reizen en feesten wil veranderen (lukt hem alleen nog niet).
We gaan over twee maanden samen wonen, alleen ik twijfel omdat ik wil dat hij gelukkig is, en ik wil zelf geen stress meer. Praten erover doen we wel, hij zegt dat ie te vertrouwen is (dat hij me dat elke dag wil laten zien), dat ik me geen zorgen hoef te maken en dat ik teveel overdenk, en vaak het negatieve denk i.p.v. het positieve.
Ik denk wel dat hij gelijk heeft ergens.. wat denk jij? Stel ik mij aan?
Heeft onze relatie een kans? Moet ik hem weer vertrouwen tot hij het tegendeel bewijst? Heb je tips om die stress die ik ervaar en het overdenken te verminderen? Bedankt voor het lezen en alvast bedankt voor de moeite om te antwoorden!
Ik heb nu iets langer dan een jaar een relatie met een hele leuke man (30 en ik 28). Hij heeft alles wat ik zoek, hij is sportief, ondernemend, avontuurlijk, doet lieve dingen voor mij.
Hij heeft alleen een andere cultuur (hij is italiaans), ik woon sinds ik hem ken al in Italie. Hij heeft veel vrienden en zijn familie is ook hier. Ik heb hier niemand, alleen hem. Ik vind dat je in een relatie elkaar vrij moet kunnen laten en moet kunnen vertrouwen, alleen op het begin van onze relatie was hij met een andere meid aan het texten, ik kwam daarachter (hij liet het per ongeluk zien) en omdat dit nog op het begin was wilde ik eigenlijk onze relatie niet voortzetten omdat ik dacht oké, dat is zo een man, die mij verteld wat ik wil horen, en dat vervolgens bij 10 anderen ook doet. Onbetrouwbaar dus.
Dus ik was er klaar mee, ik zei; ik wil dat je gelukkig bent dus we laten het hierbij. Hij was overstuur, moest huilen en vroeg mij of ik nog een kans wilde geven, hij zal nu 100% voor mij gaan, hij wil bij mij zijn en niemand anders.
Ik heb hem nog een kans gegeven en nu zijn we eigenlijk heel gelukkig samen, ik vertrouw hem nog steeds niet 100% maar ik doe mijn best. Hij gaat veel uit met zijn vrienden (tot laat in de nacht 07.00 bv.) en reist ook veel met zijn vrienden (hij wil de hele wereld zien, en feest ook overal). Hierdoor kan ik soms heel gestresst raken omdat ik het tegenovergestelde ben (rustig thuis, wijntje erbij, uiteten gaan) en ook wellicht omdat ik bang ben dat hij vreemd zal gaan of zich ´te jong´gedraagt (al zijn geld uitgeven aan reizen en feesten). Ik merk ook dat ik achterdochtig wordt, wil zijn telefoon checken etc. Maar eigenlijk wil ik dat allemaal helemaal niet doen! (Hij vindt het goed als ik het doe en heeft al zijn wachtwoorden gegeven, alleen ik doe er niks mee, dat is het begin van het einde naar mijn mening).
Het is verder wel een serieuze man, in zijn werk, met zijn familie, altijd bereidt om mij te helpen met alles wat ik nodig heb, en wil ook graag met mij reizen. Hij heeft gewoon veel vrijheid nodig, en geeft ook aan dat hij dat geld uitgeven, reizen en feesten wil veranderen (lukt hem alleen nog niet).
We gaan over twee maanden samen wonen, alleen ik twijfel omdat ik wil dat hij gelukkig is, en ik wil zelf geen stress meer. Praten erover doen we wel, hij zegt dat ie te vertrouwen is (dat hij me dat elke dag wil laten zien), dat ik me geen zorgen hoef te maken en dat ik teveel overdenk, en vaak het negatieve denk i.p.v. het positieve.
Ik denk wel dat hij gelijk heeft ergens.. wat denk jij? Stel ik mij aan?
Heeft onze relatie een kans? Moet ik hem weer vertrouwen tot hij het tegendeel bewijst? Heb je tips om die stress die ik ervaar en het overdenken te verminderen? Bedankt voor het lezen en alvast bedankt voor de moeite om te antwoorden!
donderdag 19 september 2019 09:32
donderdag 19 september 2019 09:38
Dit is precies wat ik ook wilde typen. Ik zou never nooit niet in het buitenland gaan wonen voor een man die ik niet eens vertrouw.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 19 september 2019 09:39
Zo te horen heeft jullie relatie geen kans.
Je bent niet gelukkig met hem, want je maakt je continu zorgen.
Hij is anders dan jij. Te verschillend.
Deze cultuur past niet bij jou.
Waarom zou je samen zijn met een man die je niet vertrouwt en die je zoveel stress oplevert? Dat je überhaupt advies aan wildvreemden moet vragen en dat je een topic opent met deze vraag is al een heel slecht teken.
Je bent niet gelukkig met hem, want je maakt je continu zorgen.
Hij is anders dan jij. Te verschillend.
Deze cultuur past niet bij jou.
Waarom zou je samen zijn met een man die je niet vertrouwt en die je zoveel stress oplevert? Dat je überhaupt advies aan wildvreemden moet vragen en dat je een topic opent met deze vraag is al een heel slecht teken.
donderdag 19 september 2019 09:40
Het kan ook nog zo zijn dat TO al vrijwillig in Italie zat en daar deze man ontmoette. Maar zo te lezen is ze niet gelukkig met de omgeving waar ze woont en de mensen, dus zelfs al was 't haar grote liefde (wat dit duidelijk niet is) kan ze beter haar biezen pakken.
donderdag 19 september 2019 09:40
Toen hij ook met die andere omging was hij zichzelf. Toen jij hem beperkte vond hij de voordelen van een verkering uitsluitend met jou groter dan het nadeel jou te moeten missen maar verder vrij te zijn. Maar hoe lang gaat het duren voordat hij toch weer zichzelf wordt?
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 19 september 2019 09:41
Kun je zelf geen vrienden maken of een sociaal leven opbouwen?
Verder passen jullie niet bij elkaar. Totaal ander levensstijl.
Verder passen jullie niet bij elkaar. Totaal ander levensstijl.
viva-amber wijzigde dit bericht op 19-09-2019 09:41
11.30% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 19 september 2019 09:41
Overigens, als hij echt zo bezig is met vrienden, uitgaan en reizen dan denk ik dat het er sowieso op uit gaat draaien dat jij héél veel alleen zult zitten. Nu is de relatie nog redelijk pril, maar als je eenmaal samenwoont dan denk ik dat dat eerder meer wordt dan minder, de buit is voor hem dan binnen, het allerprilste is eraf. En jij zit ver van je vrienden en je familie. Of heb je daar al een hele sociale kring voor jezelf opgebouwd?
Ik zou voor die man echt niet alles opgeven en achterlaten.
Ik zou voor die man echt niet alles opgeven en achterlaten.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 19 september 2019 09:51
Ik zie geen cultuurverschil, maar gewoon karakter en leefstijlverschil met daarbij nog weinig respect van hem naar jou toe. Want hoe kan je de "wereld rond" en tot 7u feesten als je weet dat je vriendin in een voor haar vreemd land alleen thuis zit? Dat vind ik echt getuige van egoïsme.
Ik lees dat je niet gelukkig bent. Daarbij vraag ik me oprecht af of je denkt dat er geen andere mannen zijn, of ben je bang partnerloos door het leven te gaan?
Ik lees dat je niet gelukkig bent. Daarbij vraag ik me oprecht af of je denkt dat er geen andere mannen zijn, of ben je bang partnerloos door het leven te gaan?
donderdag 19 september 2019 09:52
dit.abracadabra schreef: ↑19-09-2019 09:32Jullie passen niet bij elkaar...
Houden van is toch niet genoeg? Hij wil andere dingen dan jij en jij vertrouwt hem niet.
Vertrouwen is de basis van een relatie. Zonder vertrouwen heb je niks.
En wat kindrebel zegt. Why?
donderdag 19 september 2019 10:01
donderdag 19 september 2019 10:07
Zoals ik het lees passen jullie totaal niet bij elkaar
Dat gaat alleen maar voor meer wrijving verdriet en tranen zorgen
Ik vind niet dat jij van hem mag verwachten dat hij zijn leven aanpast naar jouw normen en hij kan niet van jou verwachten dat je hem vertrouwd na het stiekeme gedoe in het begin.
Als je net verkering hebt dan moet, vind ik, alles leuk geweldig en zorgeloos zijn
Mijns inziens is dat bij jullie niet
Ik zou daar persoonlijk geen trek in hebben
Dat gaat alleen maar voor meer wrijving verdriet en tranen zorgen
Ik vind niet dat jij van hem mag verwachten dat hij zijn leven aanpast naar jouw normen en hij kan niet van jou verwachten dat je hem vertrouwd na het stiekeme gedoe in het begin.
Als je net verkering hebt dan moet, vind ik, alles leuk geweldig en zorgeloos zijn
Mijns inziens is dat bij jullie niet
Ik zou daar persoonlijk geen trek in hebben
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 19 september 2019 10:13
Ik lees eerder dat hij een levensgenieter is en jij liever op de bank thuis zit, het maakt niet uit waar je woont of welke nationaliteit je partner heeft, jij verwacht dat hij zijn levensstijl voor jou omgooit en ook op de bank gaat zitten om te sparen voor.....?
Ga lekker op zoek naar een vent die het heerlijk vindt om thuis op de bank te zitten dan met iemand te gaan samenwonen die toch onrustig wordt van die levensstijl. Uiteindelijk belemmeren jullie elkaar toch alleen maar in je ontwikkeling.
Ga lekker op zoek naar een vent die het heerlijk vindt om thuis op de bank te zitten dan met iemand te gaan samenwonen die toch onrustig wordt van die levensstijl. Uiteindelijk belemmeren jullie elkaar toch alleen maar in je ontwikkeling.
donderdag 19 september 2019 10:17
Dit allereerst. Misschien als je zelf ook wat vaker de deur uit bent dat dat al veel scheelt. Persoonlijk vind ik het zonde, zit je daar in prachtig Italië, in de bloei van je leven, maar je zit het liefst thuis.viva-amber schreef: ↑19-09-2019 09:41Kun je zelf geen vrienden maken of een sociaal leven opbouwen?
Nu hang je erg aan hem, wat me voor hem, met zijn extraverte personlijkheid, ook niet makkelijk lijkt.
donderdag 19 september 2019 10:17
Feitelijk sta jij nu stil...te wachten op het moment dat hij vreemdgaat want "zie je wel, hij was niet te vertrouwen - ik wist het al die tijd al."
Je kunt ook gaan genieten van je leven. Van het nu, van hetgeen goed is.
Mocht hij dan ooit nog vreemdgaan; dan heb jij in ieder geval niet maanden/jaren zitten wachten op dat moment.
Als jij niet kan genieten in deze relatie, vanwege jouw achterdocht, waarom zit je dan in die relatie?
Stel dat jullie de rest van je leven bij elkaar blijven; dan kan hij pas aan het eind van 1 van jullie levens het bewijs leveren dat hij al die tijd trouw is geweest. Pas dan heb je zekerheid en kan je achterdocht ophouden.
Of je kiest er voor hem nu al te vertrouwen tot het tegendeel bewezen is.
Je kunt ook gaan genieten van je leven. Van het nu, van hetgeen goed is.
Mocht hij dan ooit nog vreemdgaan; dan heb jij in ieder geval niet maanden/jaren zitten wachten op dat moment.
Als jij niet kan genieten in deze relatie, vanwege jouw achterdocht, waarom zit je dan in die relatie?
Stel dat jullie de rest van je leven bij elkaar blijven; dan kan hij pas aan het eind van 1 van jullie levens het bewijs leveren dat hij al die tijd trouw is geweest. Pas dan heb je zekerheid en kan je achterdocht ophouden.
Of je kiest er voor hem nu al te vertrouwen tot het tegendeel bewezen is.
