Relaties
alle pijlers
Unhappy single? Samen zijn we hier unhappy singles :)
donderdag 16 augustus 2018 21:08
Ik kan wel weer schrijven in mijn dagboek, maar die zegt niks terug 
En heb behoefte aan relativering, gesprekspartners en ook ben ik benieuwd of ik nu nou de enige ben....Of in ieder geval de enige die er open over is
Ik ben unhappy single. Er lijkt wel hier een taboe op te rusten, want iedereen is happy single. Natuurlijk is samen leuker, maar alleen moet je het ook fijn kunnen hebben. Nou, ik vind er maar weinig aan. Ik kan mijzelf prima vermaken, maar regelmatig ook niet (soms wanneer ik iets leuks doe) en dan vliegen de muren, mijn gevoelens en gedachtes mij aan.
Ik vind het jammer dat ik tegen een muur van onbegrip stuit, zowel van mensen in een relatie als andere singles. Het is zoals het is, dus je kan het maar beter accepteren en het beste ervan maken. Maar wanneer dat niet altijd lukt, dan lijkt het alsof mensen niet zo goed weten te reageren. Ik hoef heus niet gelijk bij je op de sofa te liggen en mijn diepste problemen erover te delen. Maar iets meer in de trant van: (ongewild) single zijn suckt!
Voordat iedereen erover heen valt. Ik heb een prima leven met wat vrienden en ben bezig om contacten op te doen en mijn kennissenkring uit te breiden. Dat gaat schelen. Ik ben wisselend actief aan het daten. Soms geen zin en te druk met (leuk) werk. Soms is het even weer leuk en dan heb ik weer een paar dates gehad. Ik laat het een beetje op zijn beloop
Mijn relatiecv, voor wie het interesseert
Kalverliefde van een paar maanden. En 2 liefdes gehad. 4 en 5 jaar. Daarna nog een intense relatie gehad van een paar maanden, waar ik wisselend nog liefdesverdriet van heb. Allemaal stuk voor stuk fijne mannen. Met hun tekortkomingen, die heb ik ook en daardoor was de relatie niet perfect maar grotendeels van de tijd wel goed. We pasten niet bij elkaar of de tekortkomingen braken ons op. Ik spreek bijna al mijn exen nog. Ik herken mij zelden in sommige horrorverhalen op het forum. Ik realiseer mij dat ik daarmee geluk heb gehad dat ik hele fijne mannen en fijne relaties heb gehad. Ik weet hoe het is om geliefd te worden door je lief en samen door het leven te gaan. Ik heb ze nog niet gehoord, maar het is wachten wanneer iemand zegt: onbegrijpelijk dat jij single bent. Jij bent zo leuk!
We weten niet hoe het leven loopt en wie weet blijf ik wel even single en blijft die behoefte om erover te praten en schrijven. Kan ik ook eens mijn dagboek met rust laten
Dus klets away Wat is jouw relatiecv? Hoe beleef jij je singleleven? Wat zijn de momenten dat je haat om single te zijn en wanneer juist niet (elk nadeel hep zijn voordeel 
) Wat zeggen mensen over jou als single? Kijk je ook weleens jaloers naar stelletjes? Hoe doe je sommige dingen als single (die spin loopt echt niet vanzelf de deur uit 
)
En heb behoefte aan relativering, gesprekspartners en ook ben ik benieuwd of ik nu nou de enige ben....Of in ieder geval de enige die er open over is Ik ben unhappy single. Er lijkt wel hier een taboe op te rusten, want iedereen is happy single. Natuurlijk is samen leuker, maar alleen moet je het ook fijn kunnen hebben. Nou, ik vind er maar weinig aan. Ik kan mijzelf prima vermaken, maar regelmatig ook niet (soms wanneer ik iets leuks doe) en dan vliegen de muren, mijn gevoelens en gedachtes mij aan.
Ik vind het jammer dat ik tegen een muur van onbegrip stuit, zowel van mensen in een relatie als andere singles. Het is zoals het is, dus je kan het maar beter accepteren en het beste ervan maken. Maar wanneer dat niet altijd lukt, dan lijkt het alsof mensen niet zo goed weten te reageren. Ik hoef heus niet gelijk bij je op de sofa te liggen en mijn diepste problemen erover te delen. Maar iets meer in de trant van: (ongewild) single zijn suckt!
Voordat iedereen erover heen valt. Ik heb een prima leven met wat vrienden en ben bezig om contacten op te doen en mijn kennissenkring uit te breiden. Dat gaat schelen. Ik ben wisselend actief aan het daten. Soms geen zin en te druk met (leuk) werk. Soms is het even weer leuk en dan heb ik weer een paar dates gehad. Ik laat het een beetje op zijn beloop
Mijn relatiecv, voor wie het interesseert
Kalverliefde van een paar maanden. En 2 liefdes gehad. 4 en 5 jaar. Daarna nog een intense relatie gehad van een paar maanden, waar ik wisselend nog liefdesverdriet van heb. Allemaal stuk voor stuk fijne mannen. Met hun tekortkomingen, die heb ik ook en daardoor was de relatie niet perfect maar grotendeels van de tijd wel goed. We pasten niet bij elkaar of de tekortkomingen braken ons op. Ik spreek bijna al mijn exen nog. Ik herken mij zelden in sommige horrorverhalen op het forum. Ik realiseer mij dat ik daarmee geluk heb gehad dat ik hele fijne mannen en fijne relaties heb gehad. Ik weet hoe het is om geliefd te worden door je lief en samen door het leven te gaan. Ik heb ze nog niet gehoord, maar het is wachten wanneer iemand zegt: onbegrijpelijk dat jij single bent. Jij bent zo leuk!
We weten niet hoe het leven loopt en wie weet blijf ik wel even single en blijft die behoefte om erover te praten en schrijven. Kan ik ook eens mijn dagboek met rust laten
Dus klets away Wat is jouw relatiecv? Hoe beleef jij je singleleven? Wat zijn de momenten dat je haat om single te zijn en wanneer juist niet (elk nadeel hep zijn voordeel ) Wat zeggen mensen over jou als single? Kijk je ook weleens jaloers naar stelletjes? Hoe doe je sommige dingen als single (die spin loopt echt niet vanzelf de deur uit )
donderdag 15 augustus 2019 22:22
Ehhhh. Inmiddels zijn de gevoelens gaan liggen. Ik bedacht mij van de week toen hij weg ging: dit zou nog weleens de laatste keer zijn dat we elkaar zien. Op de 1 of andere manier voel ik het niet meer. Ik had al twijfels hoor, alleen de positieve gevoelens overheersten. Ik erger mij steeds meer aan bepaalde zaken.Ilovefairytales schreef: ↑13-08-2019 11:41Da zijn idd spinsels.
Wat voor gevoel krijg je of heb je als je bij hem bent? En weg gaat?
Dus nee, ik denk niet dat dit hem is
En we gaan weer het spelletje opnieuw spelen.
donderdag 15 augustus 2019 22:24
Ah ja, dat gevoel dat je 'verloren' hebt. Dat herken ik wel. Dat hele daten is soms een spel. Hoe je met elkaar in gesprek ben en nadenken over van alles en nog wat. Kunnen we gewoon onszelf zijn? Ik bedoel, matchen. Praten we wel of niet. Oké, wel. Hoe houden we het leuk en leuk en steeds leuker? Oké, het is nog steeds leuk. Een date, bingo. Generale repetitie wordt voor het echie. En dan de date, daar kan je wel iets bij voorstellen. Gaan we zoenen op het einde? YES! En nu een 2e date plannen. Nee toch niet. 'verloren' en het spel begint opnieuw. Ik hou het een X aantal spelletjes vol en dan weer even laag pitje. En dan weer spelen.Ilovefairytales schreef: ↑13-08-2019 11:38Nee nee snap je helemaal!
Zo is het ook, logisch gezien.
Ik zal niet de enige zijn.
Maar ik lijk een gevoelig type voor deze carrousel qua dating spel.
En als ik me afvraag hoezo dan?
Ja weet niet. Voelt soms dan net of ik de spel "verloren" heb...
En lijkt dan net of iedereeeeeen sex date wil en geen liefde. Dat is niet zo.
Goed ga het rustig proberen met Happn.
donderdag 15 augustus 2019 22:27
Ik ga gelukkig straks 2 weken naar de zon, dus ik laat de regen achter mijFCBM schreef: ↑14-08-2019 20:35Hi allemaal, wat een troosteloze bende buiten he?!?! Ik ben eigenlijk soms al helemaal vergeten dat het überhaupt zomer is. Zwoele avondjes lijken alweer maanden achter ons te liggen.... Maargoed dit topic gaat niet over het weer, sorry. Het heeft wel een beetje invloed op mijn gemoedstoestand..
Toen ik 3 jaar terug begon aan mijn baan, begon ik als trainee met een groepje leuke collega's. Vier van hen, werden ook echt vrienden
In ieder geval : dit maakt mijn behoefte aan een relatie (of de confrontatie daarmee) nog wel heftiger. Voorheen voelde ik me na een dag werken eigenlijk zelden tot nooit eenzaam. Ik had altijd wel 4/5 collega's met wie ik zo ''close'' was dat ik er ook privé dingen mee besprak. Tijdens pauzes, op de bedrijfs-chat, etc. Maar die zijn nu dus weg. Ik heb nog steeds wel andere leuke collega's, maar dat is meer op een afstand. Ik merk dat ik me nu ook vaker na het werk, best eenzaam voel. En dan is de confrontatie met het feit dat er thuis niemand op de bank zit, ook harder. En dan dus ook nog dit stomme weer. Gelukkig komen mensen weer een beetje terug van zomervakantie, maar ook dat hielp niet echt mee..
Soms snap ik gewoon echt niet waarom het allemaal zo moeilijk gaat bij mij. Liefde, maar dus ook carrière, etc. Ik bedoel : als ik nou naar mijzelf kijk heb ik (al zeg ik het zelf) toch echt een verdomd goed basispakket meegekregen van moedertje natuur. Ik snap dat dit geen reden is dat alles maar vanzelf moet gaan, maar op de 1 of andere manier loopt het gewoon allemaal niet echt, en er lijkt ook geen schot in te zitten. Merk soms dat ik wel geloof in karma ofzo, wie goed doet, goed ontmoet. Maarja dat is natuurlijk ook geen garantie. En dan raak ik wel eens gefrustreerd van hee ik doe toch tegen iedereen aardig, help mensen, leef als een goed mens, en dan lukken dingen niet. Slaat nergens op, want zo werkt het natuurlijk ook niet, maar toch..
Hopelijk gaat het met jullie allemaal goed!! Het valt me op. hoe rustig het is ondanks dit druilerige weer. Ik zie het als een goed teken ; )
Maar eerlijk gezegd vind ik de regen ook wat hebben. Het tikken van de regen tegen het raam terwijl je in bed ligt 
Weliswaar alleen, maar toch.Je hebt denk ik een punt bereikt dat het single zijn het je naar je keel vliegt. Dat je niet begrijpt waarom het niet lukt. Wij weten het ook niet. Je hebt er geen zak aan, maar we zitten allemaal in hetzelfde schuitje hier geloof ik.
donderdag 15 augustus 2019 22:30
Wat ongelooflijk rotCoffeelover5 schreef: ↑14-08-2019 23:31Na een tijdje meelezen heb ik eindelijk besloten om toch zelf ook maar eens te posten.
Zoals de meesten hier ben ik ook ongewild single, maar mijn situatie is iets anders dan van de meesten hier. Sinds ik seks heb gehad met mijn eerste vriendje op mijn 16e heb ik last van allerlei vervelende problemen "down there". Ik ben al ontzettend vaak bij de huisarts en zelfs bij de gynaecoloog geweest, maar een concrete oorzaak van de klachten (pijn, branderig gevoel, contact bloedingen) is nooit gevonden. Zelf ben ik bang dat het herpes is, maar dat kan de huisarts niet bevestigen (ook niet met zekerheid ontkennen).
Ondertussen ben ik 26. Ik heb na dat eerste vriendje nog twee keer gedate. De eerste keer werd ik afgewezen nadat ik twee keer begon te bloeden tijdens de seks. Hij vond dat eng en vies en had geen zin in gecompliceerde seks. Ik kan dit goed begrijpen en neem het hem niet kwalijk. Kort geleden heb ik nog een paar maanden met een andere man gedate. Ik ben altijd eerlijk geweest over de klachten die ik heb, maar hij gaf toe er uiteindelijk toch meer moeite mee te hebben dan hij in eerste instantie dacht. Hij gaf aan erg bang te zijn dat hij iets op zou lopen via mij en heeft het contact verbroken. Ik kan me hier goed in verplaatsen, maar het is voor mij erg moeilijk om hierop elke keer te worden afgewezen.
Daten is erg lastig. Ik moet het vertellen, maar wanneer? Voordat er seks is natuurlijk, maar over zoiets begin je ook weer niet op de eerste date. Ik ben zo vaak afgewezen dat ik geen zin meer heb om te daten. Wel voel ik mij vaak alleen, ook omdat ik er met niemand over praat. Ik voel veel schaamte en heb liever niet dat anderen ervan weten. Mijn omgeving begrijpt niet goed dat ik altijd maar vrijgezel ben. Ik hoor vaak van mijn omgeving dat ik er goed uitzie en dat ze me een leuke vrouw vinden. Ik krijg ook veel aandacht van mannen, maar zij weten natuurlijk niet van mijn medische problemen.
Ik zie de toekomst erg somber en ben bang altijd alleen te blijven. Seks is nu eenmaal belangrijk, zeker in een beginnende relatie...
Mijn excuses voor de lange klaagpost. Ik zit er op dit moment een beetje doorheen.
Je hoeft je niet voor te schamen en dit is niet jouw schuld dat je het hebt. Los van het daten, haal ik uit je bericht dat je in stilte lijdt. En dat hoeft echt niet. Zijn er lotgenoten groepen? Misschien zijn er geen vrouwen met exact hetzelfde probleem, maar wel soortgelijke?
En blijven zoeken naar een behandeling, oplossing. Dit is hopelijk niet het eindoordeel.
donderdag 15 augustus 2019 22:34
@Coffeelover5: Wat heftig! Ik heb ook problemen met seks. Bij mij is de huid "daar" chronisch ontstoken (gauw prikken, scheurtjes) en heb ook Vaginisme. Ik heb alleen een FWB gehad en "het" lukte nooit goed daardoor. Ik ben er nog niet voor behandeld. Dat werd ook pas aangeraden als ik weer seks ging hebben. Maar 5 jaar later nog niemand tegengekomen met wie ik het wil en durf. Angst voor afwijzing speelt ook zeker mee. Het gevoel dat ik moet compenseren met andere dingen wil iemand van me kunnen houden.
hondenmens wijzigde dit bericht op 15-08-2019 23:30
8.20% gewijzigd
donderdag 15 augustus 2019 22:34
Hmm niet echt. Ik zeg altijd dat een contact vanzelf ontwikkelt. Je hebt eenmaal appers, geen-appers en alles wat ertussen in zit. Volgens mij heb je wel allerlei verwachtingen en baal je ervan als het niet aan voldoet. Je fwb bericht je eenmaal meer richting het weekend, want dan wilt ie weten of een afspraakje erin zit. En je kan hierin mee of niet. Hij stelt momenteel de regels en jij bepaalt of je hieraan meespeelt of niet. Of maak je eigen regels, maar dan kan hij beslissen of hier hierin meespeelt.linnylow schreef: ↑15-08-2019 03:07Kunnen jullie je ook zo ergeren dat als je date mensen soms zo slecht reageren op whatsapp of Snapchat of dat ze je gewoon dagen erg weinig zeggen? Of uren je snap niet openen ?
Ik ben wel een type die nooit echt iets uit zichzelf zegt buiten dat ik Snapchats stuur maar als iemand mij niks zegt dan doe ik daar ook niks aan uit mezelf. Wil gewoon denk ik zien / testen hoe vaak een man mij iets zegt ..
Maar het valt me bij mijn date op dat als het weekend nadert hij weer aandacht zoekt en dan vraagt: “ wat doe je vandaag? “ en ik trap daar toch steeds weer in want ik ga steeds ...terwijl de hele week ik me erger en een stemmetje in mijn hoofd dus zegt; “ jou ben ik ook zat “ “laatste keer”
ik vind door de dag heen via app of snap contact leuk.
Soms hoor ik dan dus de hele week echt amper wat van mijn date en als weekend nadert dan hoor ik wel weer iets.. Maar de hele week heb ik me dan als dusdanig op hem geergerd misschien ben ik een te erg “ digitaal persoon “ en is hij dat niet maar dan denk ik als je me toch een beetje interessant vindt open je toch wat ik je Je zeg of stuur op snap..
Misschien ook wel een beetje een ego probleem maar als man iets van mij lang niet opent of lees kan ik dat niet goed hebben...
Nu zijn we ook een soort van fwb en vond ik hem vanaf begin niet leuk maar ik erger me er stiekem toch aan als die zo slecht op me reageert soms en weinig aandacht geeft
Merk dat als ik een man niet eens zo geweldig zelf vind ik na een tijd toch ga claimen zonder reden dan verwacht ik aandacht terwijl ik hem ook geen eens zo leuk vindt..
misschien omdat ik dan toch sex met hem heb en ik dus moet uitkijken dat ik hem niet na een tijd opeens wel leuk ga vinden puur omdat ik regelmatig sex met hem heb. Hier heb ik namelijk wel vaker las van dat ik dan toch gevoelens krijg..
Kent iemand dit ?
Soms denk ik ook als je dat je een fwb hebt je het beter na een tijdje kunt afkappen en verder kunt kijken aangezien je anders er misschien ellendig vanaf komt als je toch gevoelens voor hem krijgt..
terwijl de hele week ik me erger en een stemmetje in mijn hoofd dus zegt; “ jou ben ik ook zat “ “laatste keer”
En het is inderdaad een ego-dingetje. Ik vind het geen probleem dat ik niet de enige ben bv. Maar ken vriendinnen die er niet tegen kunnen als een man met meerdere vrouwen date, terwijl zij ook met meerdere mannen date.
donderdag 15 augustus 2019 22:38
Toen je dit beschreef, dacht ik: dit klinkt een beetje raar.Doctorguilty schreef: ↑15-08-2019 20:42hoi singles!
Ik zat dus net even na te denken hé. Ben helemaal niet zo unhappy single hoor, maar wat ik eigenlijk best raar vind : niet het single zijn zelf! Ik bedoel : het is nogal wat toch?! Het vinden van een persoon waar je dag- nacht en ook je vakanties mee gaat delen. Je slaapt zelfs in één bed normaal gesproken! Dat is nogal wat. eerlijk gezegd: vrienden, ouders, zusjes: ik houd heel veel van ze, maar bij de meesten heb ik na één dag wel weer genoeg van hun aanwezigheid.
Dus dat ik nog single ben : niet zo vreemd. Maar waar ik volgens mij wél redelijk uniek in ben, is het feit dat er in mijn liefdesleven dus ook nooit echt iets gaande is. Ik ben dus een man, achterin de twintig qua leeftijd. Volgens de algemeen geldende maatstaven (eigenlijk onzin hoor) zou ik toch best wel in trek moeten zijn bij de dames omdat ik over primaire uiterlijke- en persoonskenmerken beschik die over het algemeen als ''aantrekkelijk'' worden aangemerkt. Niet omdat ik nu wil vissen naar complimenten, maar juist omdat ik denk : er MOET iets zijn, wat ik verkeerd doe. Maar wat? Ik heb letterlijk (zonder overdrijven) al jaren (6 jaar ofzo) (1) geen app contact, (2) geen dates (3) geen persoonlijk contact anders dan zakelijk, met vrouwen. Er is gewoon nooit ook maar Iets. Niks, noppes, nada. Één grote, dorre woestijn. Ben ik contactgestoord? Hmm nee, misschien een klein beetje verlegen soms maar zeker niet raar. Neem ik geen deel aan de maatschappij? Nee ook niet, ik heb gewoon vrienden, een baan, etc. Kom ik nooit buiten? Nou ook wel dus. Ik snap wel dat niemand bij je voordeur aanklopt, maar het blijft wel raar dat ik nooit tegen iemand ''aan loop'', en ieder ander levend organisme om mij heen in diezelfde periode over zes jaar, tegen minstens vijf ofzo. Dik/Dun/Lelijk/Knap/Rijk/Arm/Mega sociaal/Autistisch : van alles. Behalve ik dus, lijkt het soms!
Zijn er hier nou dames en/of heren die dit ook hebben? In mijn omgeving ken ik ze eigenlijk niet. Daarom dus dat ik denk dat mijn situatie wel redelijk afwijkend is.
Geen idee of er iets mis aan je is. Vraag het aan je vrienden zou ik zeggen
Wij kunnen vanaf een scherm weinig zinnigs zeggen.
donderdag 15 augustus 2019 23:16
Ik leef nog maar erg in verwarrende tijden..zo heb je niks en zo liggen ze rijen dik voor je deur.
Ik heb op vakantie iets opgeduikeld, waar ik een extra weekendje mee heb doorgebracht, heb intussen ook op een dansfeetst wat contact opgedaan, Heb op een vorige dansavond contact gelegd met een derde voor een volgende afspraak, én op de datingapps heb ik intussen teveel matches om aandacht aan te geven.
Voel mij er niet minder eenzaam onder..
oh ja..en ik moetook nog steeds scheiden en een eigen huis vinden..het is wat veel soms
maar erg in verwarrende tijden..zo heb je niks en zo liggen ze rijen dik voor je deur.Ik heb op vakantie iets opgeduikeld, waar ik een extra weekendje mee heb doorgebracht, heb intussen ook op een dansfeetst wat contact opgedaan, Heb op een vorige dansavond contact gelegd met een derde voor een volgende afspraak, én op de datingapps heb ik intussen teveel matches om aandacht aan te geven.
Voel mij er niet minder eenzaam onder..
oh ja..en ik moetook nog steeds scheiden en een eigen huis vinden..het is wat veel soms
vrijdag 16 augustus 2019 13:36
Gelukkig vind je het alleen maar leuk. Lekker van genieten, want het kan zomaar anders zijntomcat schreef: ↑15-08-2019 23:16Ik leef nog
Ik heb op vakantie iets opgeduikeld, waar ik een extra weekendje mee heb doorgebracht, heb intussen ook op een dansfeetst wat contact opgedaan, Heb op een vorige dansavond contact gelegd met een derde voor een volgende afspraak, én op de datingapps heb ik intussen teveel matches om aandacht aan te geven.
Voel mij er niet minder eenzaam onder..
oh ja..en ik moetook nog steeds scheiden en een eigen huis vinden..het is wat veel soms
vrijdag 16 augustus 2019 15:22
Hier gaat het momenteel niet zo goed... Voel me erg eenzaam en disconnected, heb nergens meer zin in.
Veel last van vermoeidheid en somberheid, vandaag ook aangekaart op het werk met de nodige huilbuien
Wel een heel fijn gesprek gehad. Veel begrip gelukkig.
Gaat niet alleen over alleen zijn maar meer dingen waar ik moeilijk grip op krijg, ben overall niet gelukkig..., volgende week ga ik aan de bel trekken bij de huisarts, misschien met iemand praten.
Veel last van vermoeidheid en somberheid, vandaag ook aangekaart op het werk met de nodige huilbuien
Wel een heel fijn gesprek gehad. Veel begrip gelukkig.
Gaat niet alleen over alleen zijn maar meer dingen waar ik moeilijk grip op krijg, ben overall niet gelukkig..., volgende week ga ik aan de bel trekken bij de huisarts, misschien met iemand praten.
vrijdag 16 augustus 2019 16:30
vrijdag 16 augustus 2019 16:57
Oh shit. Je hebt gelijk. Ik ben niet goed in het lezen met een dubbele ontkenning.
Sorry Tomcat voor het misverstand. Wat rot. Het vluchten an sich is een doel en misschien wat je nu nodig hebt.
Heb je verder nagedacht wat je nodig hebt?
vrijdag 16 augustus 2019 16:58
Jammer lovestar! Tja als je al vrij snel van zulke twijfels krijgt en aan dingen gaat irriteren.. Ik denk niet dat dat nog verandert.Lovestar schreef: ↑15-08-2019 22:22Ehhhh. Inmiddels zijn de gevoelens gaan liggen. Ik bedacht mij van de week toen hij weg ging: dit zou nog weleens de laatste keer zijn dat we elkaar zien. Op de 1 of andere manier voel ik het niet meer. Ik had al twijfels hoor, alleen de positieve gevoelens overheersten. Ik erger mij steeds meer aan bepaalde zaken.
Dus nee, ik denk niet dat dit hem is
Moet zeggen ik vind je iig online heel leuk overkomen. Ook lief dat je op bijna alle berichtjes hier blijft reageren in dit topic!
vrijdag 16 augustus 2019 16:58
Ja hier ook. Ik had vanmiddag een lunch afspraak met een goede vriend en die zei ook ik herken je gewoon niet meer. Je hebt jezelf zo na beneden gehaald met dit alles, je zit in een soort put. Ik kom er ook niet uit, blijf aan hem denken. Niks wat ik doe werkt of maakt me blij.
vrijdag 16 augustus 2019 16:59
yesss schreef: ↑16-08-2019 15:22Hier gaat het momenteel niet zo goed... Voel me erg eenzaam en disconnected, heb nergens meer zin in.
Veel last van vermoeidheid en somberheid, vandaag ook aangekaart op het werk met de nodige huilbuien
Wel een heel fijn gesprek gehad. Veel begrip gelukkig.
Gaat niet alleen over alleen zijn maar meer dingen waar ik moeilijk grip op krijg, ben overall niet gelukkig..., volgende week ga ik aan de bel trekken bij de huisarts, misschien met iemand praten.
Wat goed dat je het aangekaart heb op je werk en naar de huisarts gaat. Bij somberheid helpt het om naar buiten gaan en te bewegen /sporten. Heb je verder steun in je sociaal netwerk?
Veel sterkte gewenst en als je behoefte heb is in het topic altijd een luisterend oor
vrijdag 16 augustus 2019 19:32
Bedankt voor jullie lieve reacties! Ik ben momenteel op zoek naar een andere huisarts omdat ik het idee heb dat ik niet serieus genoeg word genomen. Ik hoop nog steeds op een oplossing of in ieder geval duidelijkheid.
Ik vind het jammer dat ik hierom word afgewezen, maar ik begrijp het wel. Ik vind die mannen ook niet perse eikels. Ik denk dat de meeste mensen nogal schrikken van bloed tijdens de seks...
Ik vind het moeilijk om hier met vrienden of familie over te praten. Ik heb geen idee of er groepen zijn voor lotgenoten, maar ik zou hier zeker interesse in hebben!
Ik vind het jammer dat ik hierom word afgewezen, maar ik begrijp het wel. Ik vind die mannen ook niet perse eikels. Ik denk dat de meeste mensen nogal schrikken van bloed tijdens de seks...
Ik vind het moeilijk om hier met vrienden of familie over te praten. Ik heb geen idee of er groepen zijn voor lotgenoten, maar ik zou hier zeker interesse in hebben!
vrijdag 16 augustus 2019 20:00
Ik als man zijnde herken het mijn liefdesleven gebeurt ook sporadisch iets. Een dame waar het serieus mee was en een echte klik mee voelde is ook alweer 2,5 jaar geleden (had er toen 3 maanden meegepraat uiteindelijk niks geworden) maar sindsdien is er niks meer voorbijgekomen soms sporadisch een gesprekje op een datingapp maar daar is het de laatste weken ook bijzonder rustig (geen matches) wel als ik mijn profiel boost op tinder komen er enkele likes binnen. Maar die haken dan ook weer af als je in hun ogen iets verkeerd zegt of vraagt. Ik raak er zeker niet gefrustreerd en ook niet hopeloos. Maar soms denk ik inderdaad wat doe ik verkeerd? Er moet iets zijn denk ik dan? Maar ik kan het niet helemaal ontdekken(niet dat het met iedereen moet klikken maar soms een beetje meer aandacht kan en mag wel) en ik kijk ook zeker naar mezelf zo had ik jarenlang geen zelfvertrouwen dus vroeger kon ik nog zeggen dat het daar aan lag maar sinds ik ben gaan sporten is mijn zelfvertrouwen enorm toegenomen. En mensen zeggen ook dat ik niet verlegen ben, humor heb, aardig ben er verzorgd uitzie(leuke kleren draag) meestal toch wel een beetje de basiskenmerken om ergens in de smaak te vallen.Doctorguilty schreef: ↑15-08-2019 20:42hoi singles!
Ik zat dus net even na te denken hé. Ben helemaal niet zo unhappy single hoor, maar wat ik eigenlijk best raar vind : niet het single zijn zelf! Ik bedoel : het is nogal wat toch?! Het vinden van een persoon waar je dag- nacht en ook je vakanties mee gaat delen. Je slaapt zelfs in één bed normaal gesproken! Dat is nogal wat. eerlijk gezegd: vrienden, ouders, zusjes: ik houd heel veel van ze, maar bij de meesten heb ik na één dag wel weer genoeg van hun aanwezigheid.
Dus dat ik nog single ben : niet zo vreemd. Maar waar ik volgens mij wél redelijk uniek in ben, is het feit dat er in mijn liefdesleven dus ook nooit echt iets gaande is. Ik ben dus een man, achterin de twintig qua leeftijd. Volgens de algemeen geldende maatstaven (eigenlijk onzin hoor) zou ik toch best wel in trek moeten zijn bij de dames omdat ik over primaire uiterlijke- en persoonskenmerken beschik die over het algemeen als ''aantrekkelijk'' worden aangemerkt. Niet omdat ik nu wil vissen naar complimenten, maar juist omdat ik denk : er MOET iets zijn, wat ik verkeerd doe. Maar wat? Ik heb letterlijk (zonder overdrijven) al jaren (6 jaar ofzo) (1) geen app contact, (2) geen dates (3) geen persoonlijk contact anders dan zakelijk, met vrouwen. Er is gewoon nooit ook maar Iets. Niks, noppes, nada. Één grote, dorre woestijn. Ben ik contactgestoord? Hmm nee, misschien een klein beetje verlegen soms maar zeker niet raar. Neem ik geen deel aan de maatschappij? Nee ook niet, ik heb gewoon vrienden, een baan, etc. Kom ik nooit buiten? Nou ook wel dus. Ik snap wel dat niemand bij je voordeur aanklopt, maar het blijft wel raar dat ik nooit tegen iemand ''aan loop'', en ieder ander levend organisme om mij heen in diezelfde periode over zes jaar, tegen minstens vijf ofzo. Dik/Dun/Lelijk/Knap/Rijk/Arm/Mega sociaal/Autistisch : van alles. Behalve ik dus, lijkt het soms!
Zijn er hier nou dames en/of heren die dit ook hebben? In mijn omgeving ken ik ze eigenlijk niet. Daarom dus dat ik denk dat mijn situatie wel redelijk afwijkend is.
vrijdag 16 augustus 2019 20:03
Ik snap dat het moeilijk is om er met je directe omgeving over te praten maar misschien moet je toch de stap nemen omdat ze dan misschien meer begrip krijgen waarom je geen vriend hebt. En dat helpt vaak wel en wie weet heeft iemand zomaar de gouden tip! Ik denk als je op google alleen al op lotgenoten zoekt kom je op diverse sites uit.Coffeelover5 schreef: ↑16-08-2019 19:32Bedankt voor jullie lieve reacties! Ik ben momenteel op zoek naar een andere huisarts omdat ik het idee heb dat ik niet serieus genoeg word genomen. Ik hoop nog steeds op een oplossing of in ieder geval duidelijkheid.
Ik vind het jammer dat ik hierom word afgewezen, maar ik begrijp het wel. Ik vind die mannen ook niet perse eikels. Ik denk dat de meeste mensen nogal schrikken van bloed tijdens de seks...
Ik vind het moeilijk om hier met vrienden of familie over te praten. Ik heb geen idee of er groepen zijn voor lotgenoten, maar ik zou hier zeker interesse in hebben!
