Valse hoop of niet?

Ik weet het niet, ik vind het heel gek om nu het uitmaken en afronden door te zetten, met het idee om daarna weer verder te gaan kijken. Da's echt slopend voor jullie allebei. Blijkbaar is er nu niet genoeg noodzaak bij hem om vol voor je te gaan, ik kan me niet voorstellen dat dat er over een paar maanden, na allerlei moeilijke beslissingen, ineens wel is, en ik vind het niet fair van hem om je hoop te laten houden. Ik zou hem zeggen dat opnieuw proberen na alle rompslomp geen optie is voor jou, omdat je dan niet verder kunt met je leven. Als hij echt nog zoveel voor je voelt, moet hij maar nu manieren gaan bedenken om met je verder te gaan.



Maar wel echt heel lastig voor je, snap zo goed dat je ergens ook hoop wilt houden.... Veel sterkte!

Valse hoop = geen hoop. Ga daarvan uit.



Of hij kiest 100% voor je en gaat ervoor of helemaal niks. Alles ertussenin is niet goed voor je.

Persoonlijk denk ik niet dat er nog hoop is.

Stappen terug in een relatie betekend meestal niet nader tot elkaar komen,.



En dan een drastische stap als het huis verkopen om daarna weer vrolijk te gaan daten snap ik eigenlijk helemaal niet zo.



Je gaat je dus eerst helemaal in het verdriet werken,spullen verdelen,andere woonruimte zoeken om vervolgens samen op een terras een wijntje te gaan drinken?



Sluit het af, heb geen hoop meer (hoop is toch al een hele slechte raadgever en zorgt vaak voor grote teleurstellingen) heb verdriet en ga langzaam stapje voor stapje je eigen leven weer opbouwen.



Daar komt bij....je bent toch geen jojo?

Ik wil je wel, ik wil je niet, ik wil je misschien, ik wil je in de toekomst maar nu even niet..

Je verdiend toch iemand die NU 100% voor he gaat?



Als je blijft hopen, blijf je hangen in je verdriet en kan de wond die liefdesverdriet heet nooit helen.



Heel veel sterkte de komende tijd.

Schone lei werkt niet. Als je het niet redt samen als je samenwoont, waarom zou opneiuw daten dan helpen.



Ik zou m voor een andere keuze stellen; Of hij komt terug en jullie gaa in relatietherapie om te kijken of er nog iets te redden valt, of de breuk is definitief en na verkoop van het huis en verdeling van de spullen gaan jullie allebei weer daten, alleen niet met elkaar maar met anderen, omdat je relatie dan definitief over en uit is.

quote:thalinzz schreef op 26 augustus 2009 @ 12:19:

heeft hij nu aangegeven dat we toch definitief moeten stoppen.



hij is zo aanhankelijk en doet dingen die de laatste weken van onze relatie niet meer gebeurden..



Meiden,houd ik mezelf voor de gek of is er serieus nog hoop voor ons?



Kijk, dit vind ik nou zoooo gemeen hè. Hij wil het uitmaken, huis verkopen, opnieuw beginnen met daten enzo.

Als je daar dan over komt praten gaat hij zò aanhankelijk tegen je doen dat je hoofd op hol slaat en je niet meer normaal kunt denken. Maar ondertussen wil hij nog wel van zijn vaste relatie én jullie huis af.

Bah. Valse praktijken zijn dit! En heel oneerlijk ook.

Denk goed na, hoor. Ik hoop dat je er snel uit komt voor jezelf!

quote:thalinzz schreef op 26 augustus 2009 @ 17:54:

tsja ik vind het zo ontzettend lastig. Ik wil hem graag terug. Ik vind hem nog belangrijk en ik houd veel van hem. Dat weet hij. Alleen op dit moment is het bij allebei zo onrustig in het hoofd dat als we nu verder gaan het niet zou werken. Er zijn zoveel dingen gebeurd de laatste tijd, zo'n stress. Hij geeft zelf aan dat als we nu verder zouden gaan hij het geen eerlijke kans kan geven.



Persoonlijk vind ik dit ook ontzettend moeilijk. Toch het huis verdelen, hij wil er blijven wonen en dan daarna maar eens verder kijken. Dat vrijblijvende wil ik ook niet. En idd blijf ik nu toch hopen dat het misschien weer goedkomt en voel ik me nu beter dan ik eigenlijk zou horen voelen. Je stopt het verdriet toch een beetje weg.



Maar aan de andere kant, ik ken hem goed en ik weet dat hij dit soort dingen niet zomaar zegt. Als je het uitmaakt en het voelt helemaal niet goed, waarom doe je dat dan? Waarom door alle shit heen? Hij is helemaal niet zeker van zijn beslissing, maar om mij niet langer an het lijntje te houden vindt hij dat hij ermee moet stoppen.



Ik vind het zo ontzettend lastig. Hij weet dat ik graag met hem verder wil en dat hij eigenlijk de touwtjes in handen heeft zo.

Hij geeft ook aan absoluut contact met me te willen zoeken, want hij wil me ook niet helemaal kwijt. Terwijl ik me dan afvraag, als vriend of als meer?



Hij geeft aan absoluut niet uit te sluiten dat zijn gevoel weer terugkomt. Beiden zitten we nu in een bepaalde 'roes' waar je niet uitkomt. Als straks alles definitief is en er geen weg meer terug is, pas dan kan hij helder nadenken... maar ja ik denk dan idd bij mezelf, als je zolang nodig hebt om daarachter te komen, dat is ook niet goed...

pfff kortom, ik weet me eigenlijk geen raad met de situatie..maar soms is het toch goed om een stapje terug te nemen en daarna te kijken hoe het verder gaat? Hoe vaak hoor je niet van mensen die toch na een half jaar, jaar weer terug bij elkaar komen? Soms is liefde toch ook elkaar los kunnen laten?Liefde is soms inderdaad loslaten, maar wat hij doet is helemaal niet loslaten, maar een achterdeurtje openhouden en daarmee jou valse hoop geven. Hij wil niet met je verder nu, maar hij wil wel de mogelijkheid openhouden voor als ie zich bedenkt en het alleenzijn toch tegenvalt. je kunt weer bijelkaar komen, maar ik zou daar niet van uit gaan. of hij vecht voor jullie relatie omdat ie je niet kwijt wil, en dat doe je samen, of je verdeelt de spullen en gaat ieder zijn weegs. Want jij wilt niet aa het lijntje gehouden worden en hij wil je niet aan het lijntje houden, dus is het of helemaal amen, of na de boedelverdeling de eerste 6 maanden geen contact.

Klinkt een beetje als de situatie waar ik nu inzit. Mijn vriend en ik zijn eigenlijk meteen gaan samenwonen, toen we nog niet eens wisten of we een relatie hadden. Dat leek goed te gaan. Maar hij heeft een dochter uit een eerdere relatie en daar was geen plek voor in mijn kleine appartementje. Omdat we allebei werken en studeren zaten we te veel op elkaars lip. We zijn bijna een jaar geleden verhuisd naar een grotere woning, in de veronderstelling dat we dan meer ruimte zouden hebben en dus de relatie beter zou gaan. Maar het gaat gewoon niet. We houden heel veel van elkaar, maar toch gaat het gewoon niet. Ondertussen heb ik nu een woning gekocht en blijft hij in de huurwoning wonen en gaan we proberen 'opnieuw te beginnen'. Nou volgens mij is het gewoon uitstel van executie en de kans is zeer groot dat mijn vermoeden waarheid wordt. Maar voor mij persoonlijk is he toch makkelijker afscheid nemen als we eenmaal niet meer bij elkaar wonen en ik al mijn eigen plek heb. Het kan nu ook wel, maar het maakt me intens verdrietig en dat is iets wat ik nu met de verhuizing even niet kan trekken. Noem het naief of juist praktisch, ik weet het niet. Maar voorlopig blijven we onszelf nog even voorhouden dat we het 'opnieuw' gaan proberen.

quote:domnaiefmutsje schreef op 26 augustus 2009 @ 12:26:

Valse hoop = geen hoop. Ga daarvan uit.



Of hij kiest 100% voor je en gaat ervoor of helemaal niks. Alles ertussenin is niet goed voor je.Exactly.

ik lees alleen maar : "hij wilt, hij wilt, hij wilt", maar wat wil JIJ nu??

quote:thalinzz schreef op 26 augustus 2009 @ 12:19:

Een aantal weken geleden had ik een topic geplaatst over mijn ex en mij. Na een relatie van 6 jaar en 3,5 jaar samenwonen bleek hij te twijfelen over zijn gevoelens voor mij. Hij wist niet of het nog genoeg was om verder te gaan. Na 6 lange weken waarin veel is gebeurd, ik tijdelijk uit huis gegaan, hij alleen weggeweest, het zou weer goed komen en toen weer niet... heeft hij nu aangegeven dat we toch definitief moeten stoppen.



Alleen geeft hij aan dat hij hier helemaal niet zeker van is. Maar hij kan en wil mij niet langer aan het lijntje houden. Dat is zeker fair van hem. Hij blijf hier nog steeds onzeker over en heeft geen goed gevoel bij deze beslissing. Alleen hij geeft aan nu gen andere keuze te kunnen maken omdat er in de afgelopen weken zoveel is gebeurd tussen ons dat het erg lastig wordt om het nu opnieuw te proberen.



Daarom geeft hij aan op een goede manier uit elkaar te willen gaan en alles netjes op te lossen. We hebben nl een koopwoning. Het is belangrijk dat wij allebei rust krijgen in ons hoofd. Daarna zou hij heel graag weer opnieuw willen beginnen. Hij geeft aan met een schone lei te willen beginnen. Als het ware weer opnieuw te willen daten met me..



pff dit is dus gisteravond allemaal uitgesproken. iK ging er gister heen om de spullen te verdelen en afspraken te maken over hoe nu verder. Het rare is dat er zoveel toenadering is nu, hij is zo aanhankelijk en doet dingen die de laatste weken van onze relatie niet meer gebeurden..



Ik vind dit zo moeilijk. Hij is niet alleen mijn maatje, mijn goede gvriend, h ij is mijn alles, we zijn al zolang samen ik houd erg veel van hem. Ik wil graag met hem verder, maar ik vind dit zo moeilijk.

Nu blijf ik hopen dat het straks weer goed gaat komen. Maar is dit reeel? Of blijf ik hopen op iets wat niet meer gaat gebeuren?



Ik weet dat ik verder moet gaan met mijn leven, maar ik wil zo graag met hem verder. Tot een paar maanden geleden was er niks aan de hand. Wij hadden het goed samen. En van een paar maanden tijd ben ik van alles naar niets gegaan..... hoe kan dat gebeuren?



Ik krijg zelf het idee dat zijn hoofd helemaal overloopt met emoties nu en dat hij het niet meer helder ziet. Hij heeft rust nodig en ik ook... en daarna wil hij graag opnieuw beginnen.,.



Meiden,houd ik mezelf voor de gek of is er serieus nog hoop voor ons?



Jij bivakkeert al zes weken bij je ouders, hij heeft zes weken kunnen nadenken en weet nog steeds niet hij wil, hij besluit uiteindelijk de relatie te verbreken, wil jullie woning verkopen (waarom eigenlijk, hij kon de hypotheek toch in zijn eentje opbrengen?) en jij denkt dat dit nog goed gaat komen omdat hij een avondje aanhankelijk is?



Deze meneer heeft geen ruggengraat en toont geen respect voor je. Ik denk best dat jullie misschien nog eens samen in bed kunnen belanden na een avondje goede gesprekken. Maar zodra het er op aan komt zal hij je waarschijnlijk weer laten vallen. Ik doe je nogmaals de suggestie om hem uit jullie gezamenlijke woning te zetten en hem eens fijn een tijdje bij vrienden te laten logeren. Bij sommige mensen moet je respect afdwingen.