Verbroken relatie vs overleden partner

07-08-2014 13:23 198 berichten
Alle reacties Link kopieren
N.a.v. een gesprek met een vriendin die haar man heeft verloren kwamen we op het onderwerp wat nou "erger" is. Uiteraard is beide erg en ligt het net aan de ander en de situatie dus ik snap dat het niet zo maar te vergelijken is.



Mijn lange relatie is jaren geleden, voor mij onverwacht, verbroken. Ben behoorlijk stuk geweest. Ik merkte dat iedereen in mijn omgeving na een aantal maanden toch wel verwacht dat je verder gaat en leuk mee doet in het sociale gebeuren. Ik heb regelmatig de opmerkingen gehad "iedereen heeft wel eens een gebroken hart", "er gaan dagelijks zoveel relaties uit en die leven allemaal ook nog" en "zie er lekker de voordelen van!".

Iedereen verwacht dat je er na een paar maanden wel weer overheen bent had ik het idee.



Mijn vriendin heeft haar man verloren. Heel erg en onverwacht. Heel erg veel steun en lieve woorden. Iedereen begrijpt dat zij na een jaar of weet ik hoelang nog verdrietig is. Zo sterk dat ze helemaal alleen doorgaat en alles regelt en haar leven weer op orde maakt.



Echter maakte mijn vriendin de opmerking "dat ze beter af is dan mij" (ze is een heel erg praktisch iemand).

Ik heb nog jaren "last" gehad van mijn ex (advocaten, verdelen van spullen/huis, zijn nieuwe vriendin, de kids, vrienden die je verliest, lastige situaties met gezamenlijke vrienden, en nog een heel boekwerk aan drama meer)

Terwijl zij dat allemaal niet heeft; geen verdeling van spullen/huis, niet je ex met een nieuwe partner zien, geen nieuwe stiefma voor haar kids, geen onbewuste verdeling van vrienden, bankrekening voor haarzelf, mag zolang rouwen als nodig en iedereen die dat begrijpt, ed.



Toch lijkt de "buitenwereld" meer begrip voor haar verdriet te hebben. Waarom is een overlijden erger dan een verbroken relatie?

Waarom maak je tegen een weduwe niet de opmerking als "er overlijden dagelijks zoveel mensen dus je komt er wel overheen hoor. We gaan het weekend lekker stappen!"

Waarom verwacht je van iemand met een verbroken relatie dat ie na een half jaar (of wat) wel weer een date aangaat en is het raar als een weduwe na een half jaar een nieuwe partner heeft?



Waarom denken mensen over een verbroken relatie makkelijker en is een overlijden "erger"? Omdat het vaker voorkomt?

Beide kan even onverwacht en definitief zijn.



Benieuwd naar jullie mening.

(overigens wil ik niemand die een partner heeft verloren voor zijn/haar hoofd slaan!)
quote:jayara schreef op 07 augustus 2014 @ 13:32:

Maar dat hoeft dus niet altijd het geval te zijn (ik en mijn ex hadden bv nooit ruzie). Er zijn veel mensen verlaten voor een ander terwijl er opzich niet veel mis hoeft te zijn met de relatie behalve dat iemand denkt dat het gras ergens groener is. En daar komen ze ook vaak van terug.

Daarnaast hoor je ook vaak dat de gene voor wie het een verrassing is dat het uit ging wél gelukkig was en niks merkte. Niet elke relatie is (voor beide) "op".

Terwijl niet elke overleden partner een gelukkige relatie hoeft te hebben want overal is wel wat.



Maar in het geval van mijn vriendin; relatie met ups and downs zoals elke relatie; nu is hij dood en is er meer begrip voor haar verdriet terwijl die zelfde vent die avond thuis kan komen en had kunnen zeggen "ik kap ermee". Dan heeft ze daarna meer drama (verdeling spullen enzo) en minder begrip van omgevind als het verdriet lang duurt.Het is iets wat niet te terug te draaien is; de dood. Ik denk dat je daarom ziet dat buitenstanders dat 'heftiger' ervaren. Ookal zou de relatie stuk zijn gelopen, deze persoon kan niet meer een gelukkig bestaan opbouwen. Er is niks meer.
Alle reacties Link kopieren
En ik vind dat to overdrijft.
Alle reacties Link kopieren
quote:mabelle schreef op 07 augustus 2014 @ 13:36:

O ja dus als je uitgekeken bent op partner en hij gaat dood dan is dat gelijk opgeruimd staat netjes of wat?

Ga je mond spoelen to!*
Alle reacties Link kopieren
quote:jayara schreef op 07 augustus 2014 @ 13:38:

Ik zou niet weten waarom ik de vergelijking niet zou durven maken, het is gewoon een vraag en ik leg hem vrij duidelijk uit qua gedachte en zeker niet om iemand te kwetsen.



@Doreia; maar het verbreken kan ook een beslissing van 1 persoon zijn en niet van beide. En net zo onverwacht en net zo definitief.

Maar vaak is de nasleep langer qua "drama".

Toch is daar dan minder begrip voor bij een verbroken relatie.+1
Mabelle, nogmaals... Waarom overdrijf je zo? TO stelt gewoon een vraag, is gaan nadenken over de opmerking van haar vriendin met overleden partner.



Niet zo hysterisch alsjeblieft.
Alle reacties Link kopieren
quote:mabelle schreef op 07 augustus 2014 @ 13:32:

Over sommige dingen moet je geen wedstrijdje doen!!!



Omdat jij niet de erkenning kreeg die jij wilde en je vriendin wel ben je jaloers op haar? Ziek.



Wedstrijdje? Waar heb jij het over joh!?!

Ik vraag me gewoon af waarom voor het een meer begrip lijkt dan voor het ander qua rouwen (en zo reageer ik zelf ook anders op een vriendin met een verbroken relatie dan met een overleden partner).



Jaloers op haar? Zeker niet! Situaties zijn namelijk geheel anders.
Alle reacties Link kopieren
" Waarom is dat smakeloos?, je mag er toch wel over nadenken?, en ja ik had het persoonlijk voor mijzelf een stuk makkelijker gevonden als mijn ex overleden was geweest dan de scheiding en de ellende die mijn kinderen en ik er na hebben gehad. "





Ehmmmzzz.



Ja daar heb je toch een punt Ronnie.



Ik lees hier vaak topics waarbij ik denk "draai die vent zijn nek om dan ben je ervan af".



Ja.

Dat is waar.
Trouwe onderdaan van Zijne Majesteiten Kater I en II
Alle reacties Link kopieren
quote:viva-amber schreef op 07 augustus 2014 @ 13:36:

Ik vind het zelf erg wanneer mensen, vooral vrienden hun leed met elkaar gaan vergelijk en een discussie houden over wie het meest zielig is i.p.v. elkaar steunen en je aan elkaar optrekken.



Ik vind dit een erg zielig topic.



Eens!

TO vindt het rot dat omgeving haar gevoelens na scheiding bagetalliseren naar haar idee. Kan. Heb het daar dan over to. Overlijden partner van vriendin er buiten laten.
Alle reacties Link kopieren
quote:IkBenIkenbenertrotsop schreef op 07 augustus 2014 @ 13:30:



Wel vind ik dat je gewoon steun moet krijgen bij een scheiding want dat is ook heel pijnlijk. Niet erger, niet minder erg maar gewoon heel anders.Het zijn compleet andere situaties daarom ben ik het hier ook mee eens. Ik snap de vergelijking van je vriendin ook niet zo goed.
Er wordt hier meer gezogen dan in de gemiddelde pornofilm.
Alle reacties Link kopieren
Nou sorry hoor, wat een smakeloze vergelijking.
Smell the flowers while you can....
Alle reacties Link kopieren
Haalt popcorn
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
Alle reacties Link kopieren
quote:EvyBlissy schreef op 07 augustus 2014 @ 13:45:

Haalt popcorn
quote:ronniemitchel schreef op 07 augustus 2014 @ 13:33:

Ik ben het eigenlijk wel met je vriendin eens, als iemand overlijd dan kan je rouwen en afsluiten, als je gaat scheiden is het vaak met heel veel ellende erna en zit je de rest van je leven vast aan zo iemand alleen al omdat je kinderen hebt.

.



Tja dat vind ik wel erg makkelijk gezegd. Mijn man is overleden toen ik 27 was, ik ga binnenkort samenwonen en jeetje wat zou ik graag weten wat mijn man ervan vind, zou ik "toestemming" willen hebben over welke spulletjes wel en niet mee gaan enz enz.



Het is niet klaar met rouwen en afsluiten en gaan met die banaan.
Een aangetrouwd familielid van mij heeft zes jaar geleden een relatie verbroken. Er is een kind in het spel. Diegene is sinds drie jaar in mijn leven, door het aangaan van een relatie met een nabij familielid van me. Als ik zie hoeveel ellende en nasleep er nog is geweest uit die verbroken relatie! Pas deze week is diegene financieel helemaal van de ex af. (Alleen nog contact nu vanwege het kind.)



Mijn moeder is sinds 2,5 jaar weduwe. Alles is afgehandeld, ze heeft gerouwd en is verder gegaan. Ze heeft nu weer een fijne partner.



Zo gek vind ik die opmerking van de vriendin niet. Een overlijden is heftig, maar hoeft niet per definitie een ergere, langere nasleep te hebben.



Maar het blijft een moeilijk iets. Dat zie je hier aan de reacties ook al, het roept veel heftige emoties op.
Alle reacties Link kopieren
Echt, ik wil niemand kwetsen met deze vraag.

Het gaat ook helemaal niet om dat ik niet zielig genoeg ben gevonden of mijn vriendin er maar mooi vanaf gekomen en dikke mazzel heeft. Mijn vriendin kwam er zelf mee en heeft me aan het denken gezet.

Waarom zeg ik tegen haar niet na 3 maanden "joh, nu wel klaar met huilen, we gaan stappen!" terwijl ik dat tegen een vriendin met een gebroken hart wel zeg?



Misschien is het dat bij een verbroken relatie de omgeving die persoon vaak niet hoeft te missen en met een overlijden wel? Dat ze daarom ook een stuk verdriet hebben?
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het een interessante vraagstelling. Vriendin en ik hebben hier ook weleens over gediscussieerd, mijn relatie ging uit, haar vader was overleden. Wat was erger? Maar uiteindelijk samen toch tot de conclusie gekomen dat je in beide situaties rouwt, maar dat een overlijden erger is omdat de dood onomkeerbaar is.



Maar staar je absoluut niet blind op dat een weduwe meer begrip ontvangt dan iemand waar haar relatie van uit is, want dat is niet zo. De eerste paar weken hebben mensen begrip voor je verdriet, maar daarna moet je het er liever niet te vaak over hebben, want hé het leven gaat door he, enne...je man zou willen dat je doorging
quote:SeBastassaUnaCanzone schreef op 07 augustus 2014 @ 13:47:

Een aangetrouwd familielid van mij heeft zes jaar geleden een relatie verbroken. Er is een kind in het spel. Diegene is sinds drie jaar in mijn leven, door het aangaan van een relatie met een nabij familielid van me. Als ik zie hoeveel ellende en nasleep er nog is geweest uit die verbroken relatie! Pas deze week is diegene financieel helemaal van de ex af. (Alleen nog contact nu vanwege het kind.)



Mijn moeder is sinds 2,5 jaar weduwe. Alles is afgehandeld, ze heeft gerouwd en is verder gegaan. Ze heeft nu weer een fijne partner.



Zo gek vind ik die opmerking van de vriendin niet. Een overlijden is heftig, maar hoeft niet per definitie een ergere, langere nasleep te hebben.



Maar het blijft een moeilijk iets. Dat zie je hier aan de reacties ook al, het roept veel heftige emoties op.Daarom vind ik dat het niet te vergelijken is. Vind het wel een interessant onderwerp, maar het is niet met voor en tegens te bepalen wat nou erger is. Ieder ervaart alles anders.
Eens hoor N93. Het kan voor iedereen anders zijn, er is geen standaard voor.
Alle reacties Link kopieren
Het is allemaal appels met peren vergelijken. Of dat je partner overlijd of wanneer je gaat scheiden. Je komt in een rouwproces.



Het is niet eerlijk om te vragen wat erger is.



Er is in onze maatschappij misschien iets meer empathie voor iemand wiens partner is overleden dan voor iemand die is gescheiden. Scheiden komt veel voor, veel mensen hebben dit zelf meegemaakt. En ervaring leert dat je er echt wel bovenop komt, dat dit echt niet betekent dat je leven stopt. De meeste mensen vinden een partner, eentje die vaak veel beter past.



Dat onze ouders overlijden, dan begrijpen we. Maar dat je partner of kind overlijd, dat is iets wat je niet kan voorstellen. Je denkt dat je wereld gaat instorten en dat je daar nooit bovenop komt. Maar ook hier geldt, tijd heelt veel.



Behalve wat "de gevolgen voor de partner die achter blijft", in het geval van een scheiding heeft de ander nog een leuk en hopelijk lang gezond leven. Bij het overlijden is het leven ook over. Met alle verdriet voor de kinderen, ouders, familie en vrienden.



Wat ook de reden is dat je er alleen voor komt te staan. Geef de ander niet zoveel macht om ook jouw leven te verkloten. Je bent nog steeds verantwoordelijk voor je eigen geluk en je eigen leven. Laat je ex gelukkig zijn met zijn nieuwe liefde en focus op je eigen leven en geluk. Laat los, pas dan komt er ruimte voor een nieuwe toekomst.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Geen scheiding is gelijk omdat het om mensen gaat (al dan niet waar kinderen bij betrokken zijn) die allemaal anders tegen een dergelijke situatie aankijken en er anders op zullen reageren (teruggetrokken, uit het veld geslagen, flexibel en sneller in staat om de draad van het leven op te pakken, veel/weinig steun van familie, vrienden, etc.).



En ook in het geval van een partner die overlijdt zal het rouwen en de draad van het leven oppakken een subjectief proces zijn.



Het is m.i. echt appels met peren vergelijken...
quote:boerderijgeit028 schreef op 07 augustus 2014 @ 13:49:





Maar staar je absoluut niet blind op dat een weduwe meer begrip ontvangt dan iemand waar haar relatie van uit is, want dat is niet zo. De eerste paar weken hebben mensen begrip voor je verdriet, maar daarna moet je het er liever niet te vaak over hebben, want hé het leven gaat door he, enne...je man zou willen dat je doorging



Nou idd. Ik heb alles al zo vaak gehoord vlak na zijn overlijden.



Jij bent gelukkig gezond, je bent nog jong, het heeft zo moeten zijn, je kan er nou eenmaal niks aan veranderen.



Klopt allemaal maar dat maakt het gemis niet minder erg, misschien zelfs erger. Ja ik ben lekker jong en dat betekend dat ik nog heel veel jaar zonder mijn Patrick door moet leven. Nee daar knap je van op!
Alle reacties Link kopieren
quote:mabelle schreef op 07 augustus 2014 @ 13:44:

[...]





Eens!

TO vindt het rot dat omgeving haar gevoelens na scheiding bagetalliseren naar haar idee. Kan. Heb het daar dan over to. Overlijden partner van vriendin er buiten laten.



Ik kwets je duidelijk met deze vraag, sorry in dat geval.

En nee, het gaat niet om mijn verdriet hoor. Het is zeven jaar geleden en ik ben al vele jaren gelukkig met mijn eigen vent en kids. Het is alleen in de post genoemd als vergelijking. Ik had het ook kunnen vergelijken met een vriendin die rond de zelfde periode onverwacht haar relatie uit zag gaan in de periode dat van mijn andere vriendin haar man overleed. Ik reageer op beide namelijk anders en dat is apart. Ik lijk meer begrip te hebben voor het verdriet van de vriendin met de overleden partner. Zo zou ik tegen haar niet zeggen dat ze er de voordelen van moet zien, dat het toch een eikel is of dat wel lekker gaan stappen.
Alle reacties Link kopieren
Ik lees zo even verder, eerst even alleen de OP.



Het verschil zit 'm erin, dat bij een scheiding (even voor het gemak) 1 van de 2 een keuze heeft gehad, daar waar dat bij overlijden niet zo is.



En ja, ik reageerde ook op die manier: ik heb idd geen 'last' van een vervelend doende ex, een slepende (v)echtscheiding, het getouwtrek, omgangsregelingen die getraineerd worden, gehad. Ik omschreef het destijds als clean-cut.
wij slapen nooit.
Dat je de discussie had, kan ik me nog iets bij voorstellen.



Het vergelijken van verdriet van personen- op wat voor manier of in welke situatie dan ook - vind ik nutteloos.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb beide mee gemaakt.

De verbroken relatie was lang niet zo erg als het overlijden van mijn man. Dit kun je niet vergelijken met elkaar.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven