Relaties
alle pijlers
Verliefd op goede vriend
maandag 29 maart 2010 om 22:57
Hallo,
Heb hier even rondgekeken, maar kon niet meteen een zelfde topic vinden.
Ik ben verliefd op een goede vriend dus. Het is niet de eerste keer dat ik met die gevoelens zit. We hebben er toen over gepraat (niet wederzijds) en ik heb toen besloten om voor de vriendschap te gaan. Dat ging een tijd ook goed, maar nu zit ik er weer mee. Het probleem is dat hij mij echt als zijn vertrouwenspersoon ziet en mij ook zeer veel vertelt (wat logisch is). Maar nu een tijdje terug begon hij over een vrouw die hij had leren kennen. Ik kan het nu voor mezelf gaan ontkennen, maar het was pijnlijk om te horen!! Ook al vind ik niet dat hij zo'n dingen voor mij moet verzwijgen anderzijds.
Weet nu niet wat ik moet doen? Soms denk ik, op een slecht moment, alle contact verbreken. Maar dan ben ik ook de vriendschap kwijt natuurlijk en ik heb bang dat ik daar spijt van ga krijgen. Want we hebben verder echt leuk contact. Maar ik lig er regelmatig wel echt eens wakker van...
Heeft hier iemand al hetzelfde meegemaakt en hoe ging je er mee om?
Heb hier even rondgekeken, maar kon niet meteen een zelfde topic vinden.
Ik ben verliefd op een goede vriend dus. Het is niet de eerste keer dat ik met die gevoelens zit. We hebben er toen over gepraat (niet wederzijds) en ik heb toen besloten om voor de vriendschap te gaan. Dat ging een tijd ook goed, maar nu zit ik er weer mee. Het probleem is dat hij mij echt als zijn vertrouwenspersoon ziet en mij ook zeer veel vertelt (wat logisch is). Maar nu een tijdje terug begon hij over een vrouw die hij had leren kennen. Ik kan het nu voor mezelf gaan ontkennen, maar het was pijnlijk om te horen!! Ook al vind ik niet dat hij zo'n dingen voor mij moet verzwijgen anderzijds.
Weet nu niet wat ik moet doen? Soms denk ik, op een slecht moment, alle contact verbreken. Maar dan ben ik ook de vriendschap kwijt natuurlijk en ik heb bang dat ik daar spijt van ga krijgen. Want we hebben verder echt leuk contact. Maar ik lig er regelmatig wel echt eens wakker van...
Heeft hier iemand al hetzelfde meegemaakt en hoe ging je er mee om?
maandag 29 maart 2010 om 23:06
Ik heb ooit een keer een jongen leren kennen op een vakantie. We werden snel erg goede vrienden. Althans, het had meer kunnen zijn (van beide kanten), maar hij had al een vriendin. Hij wilde trouw aan haar blijven en ik wilde niet in de rol vallen om een bezette jongen te verleiden en het hart van dat meisje breken.
Maar! Ik was dus wel verliefd op hem. En ik heb uiteindelijk het contact verbroken omdat het mij gek maakte. Ik kon hem nooit hebben.
Je kunt niet kiezen op wie je verliefd wordt. Het kan wel overgaan, maar diegene zal waarschijnlijk altijd een speciaal plekje in je hart hebben. Ik kan alleen adviseren om niets met de gevoelens te doen. Als het echt niet wederzijds is, dan zal het niets worden ook. Dan is jullie hechte vriendschap uiteindelijk toch belangrijker? Als je het niet aankan, dan kun je hem natuurlijk altijd vragen om het niet te vaak over andere meisjes te hebben. Dat zoiets nog wel een beetje gevoelig ligt bij jou. Daar zal hij dan absoluut rekening mee houden, dat geloof ik zeker.
Maar! Ik was dus wel verliefd op hem. En ik heb uiteindelijk het contact verbroken omdat het mij gek maakte. Ik kon hem nooit hebben.
Je kunt niet kiezen op wie je verliefd wordt. Het kan wel overgaan, maar diegene zal waarschijnlijk altijd een speciaal plekje in je hart hebben. Ik kan alleen adviseren om niets met de gevoelens te doen. Als het echt niet wederzijds is, dan zal het niets worden ook. Dan is jullie hechte vriendschap uiteindelijk toch belangrijker? Als je het niet aankan, dan kun je hem natuurlijk altijd vragen om het niet te vaak over andere meisjes te hebben. Dat zoiets nog wel een beetje gevoelig ligt bij jou. Daar zal hij dan absoluut rekening mee houden, dat geloof ik zeker.
maandag 29 maart 2010 om 23:20
quote:Frambozie schreef op 29 maart 2010 @ 22:57:
Ook al vind ik niet dat hij zo'n dingen voor mij moet verzwijgen anderzijds.Hoezo niet? Je bespreekt met elke vriend(in) toch weer andere dingen? Hij kan dit toch ook met andere vrienden bespreken? Je bent toch ook geen neutrale, gelijkwaardige gesprekspartner (qua zijn relaties) als jij daar straalverliefd zit te wezen en je hart voelt breken? Voor hem ook niet fijn.
Ook al vind ik niet dat hij zo'n dingen voor mij moet verzwijgen anderzijds.Hoezo niet? Je bespreekt met elke vriend(in) toch weer andere dingen? Hij kan dit toch ook met andere vrienden bespreken? Je bent toch ook geen neutrale, gelijkwaardige gesprekspartner (qua zijn relaties) als jij daar straalverliefd zit te wezen en je hart voelt breken? Voor hem ook niet fijn.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
maandag 29 maart 2010 om 23:31
Misschien kan je hem vertellen dat je nog steeds meer voor hem voelt maar wel de vriendschap wil behouden. En dat hij voorlopig maar even niet met verhalen over andere vrouwen bij jou aan moet komen. Je geeft wel een seintje als je dat op een gegeven moment wel aan kan. Ik denk dat het hem ook veel waard is om de vriendschap te behouden. Dus met een beetje inlevingsvermogen van zijn kant...
Maar dit geschreven hebbende, vraag ik me af of je niet beter een time-out in jullie vriendschap kan inlassen. Alleen heel af en toe een sms over en weer om te zien of alles okay is. Een halfjaar afstand of wat je ervoor nodig hebt. Als jullie vriendschap sterk is blijft hij wel overeind en kan jij je hoofd en hart (een zomer met hopelijk veel zomerse afleiding) de tijd geven om af te kicken van hem.
Maar dit geschreven hebbende, vraag ik me af of je niet beter een time-out in jullie vriendschap kan inlassen. Alleen heel af en toe een sms over en weer om te zien of alles okay is. Een halfjaar afstand of wat je ervoor nodig hebt. Als jullie vriendschap sterk is blijft hij wel overeind en kan jij je hoofd en hart (een zomer met hopelijk veel zomerse afleiding) de tijd geven om af te kicken van hem.
dinsdag 30 maart 2010 om 00:12
Ik krijg eigenlijk de indruk dat de "vriendschap" een excuus is om geen afscheid te hoeven nemen van je liefde. En hij heeft de mogelijkheid om je pijn te doen, juist omdat het van jouw kant geen echte vriendschap is, maar grotendeels liefde. Vriendschap is veel oppervlakkiger, veel vrijblijvender.
En die pijn ondergaan, dat is zinloos, omdat de relatie toch hopeloos is.
En die pijn ondergaan, dat is zinloos, omdat de relatie toch hopeloos is.
dinsdag 30 maart 2010 om 00:13
Hoi Frambozie,
Eerlijk duurt 't langst is het spreekwoord toch?
Ik denk (en vind) dat je niet van iemand kunt verwachten, dat als hij/zij een iemand ontmoet waar gevoelens bij komen, dit niet met een goede vriend(in) zou mogen vertellen. Hoewel het mss pijnlijk voor jou is dat jij niet diegene bent waar hij wat voor voelt, kun je de waarheid wel ontkennen en er niet over willen praten, maar het feit blijft dat hij op haar en niet op jou valt. Ook al praten jullie er niet over, onderbewust zal dat toch blijven knagen aan je.
Natuurlijk doet het pijn als een ander en niet jij zijn liefde bent, maar liefde kun je nou eenmaal niet afdwingen.
Omdat jullie zo'n band hebben waarbij je eigenlijk alles van hem weet, voelt ie ook vertrouwd en eigen. En dat is waarschijnlijk ook waarom je verliefd op m bent geworden.
Dat maakt het alleen nog maar lastiger om hem los te kunnen laten en voelt zijn afwijzing en liefde voor een ander extra pijnlijk.
Het zal op deze manier ook heel moeilijk worden om je verliefdheid kwijt te raken en toch vrienden te kunnen blijven.
Nu je zelf gevoelens voor hem hebt, ben je denk ik ook niet opzoek/beschikbaar voor een andere liefde.
Doordat jullie zo hecht en vertrouwd zijn blijf je dit gevoel houden en zal ook na een time-out weer terugkomen.
Dat lost dus niks op.
Mocht je zelf een relatie met een ander krijgen, dan heeft jullie vriendschap, meer kans dan nu. Omdat dit obstakel dan niet meer tussen jullie staat.
Mannen houden van eerlijkheid, geen moeilijk gedoe, vertel hem dat je gevoelens terug zijn. Een echte vriend kan en zal daar goed mee omgaan en begrip tonen voor jou.
Stel jezelf de vraag: Was het de vriendschap waarom je destijds toch met hem bleef omgaan of was het toch je gevoel voor hem?
Eerlijk duurt 't langst is het spreekwoord toch?
Ik denk (en vind) dat je niet van iemand kunt verwachten, dat als hij/zij een iemand ontmoet waar gevoelens bij komen, dit niet met een goede vriend(in) zou mogen vertellen. Hoewel het mss pijnlijk voor jou is dat jij niet diegene bent waar hij wat voor voelt, kun je de waarheid wel ontkennen en er niet over willen praten, maar het feit blijft dat hij op haar en niet op jou valt. Ook al praten jullie er niet over, onderbewust zal dat toch blijven knagen aan je.
Natuurlijk doet het pijn als een ander en niet jij zijn liefde bent, maar liefde kun je nou eenmaal niet afdwingen.
Omdat jullie zo'n band hebben waarbij je eigenlijk alles van hem weet, voelt ie ook vertrouwd en eigen. En dat is waarschijnlijk ook waarom je verliefd op m bent geworden.
Dat maakt het alleen nog maar lastiger om hem los te kunnen laten en voelt zijn afwijzing en liefde voor een ander extra pijnlijk.
Het zal op deze manier ook heel moeilijk worden om je verliefdheid kwijt te raken en toch vrienden te kunnen blijven.
Nu je zelf gevoelens voor hem hebt, ben je denk ik ook niet opzoek/beschikbaar voor een andere liefde.
Doordat jullie zo hecht en vertrouwd zijn blijf je dit gevoel houden en zal ook na een time-out weer terugkomen.
Dat lost dus niks op.
Mocht je zelf een relatie met een ander krijgen, dan heeft jullie vriendschap, meer kans dan nu. Omdat dit obstakel dan niet meer tussen jullie staat.
Mannen houden van eerlijkheid, geen moeilijk gedoe, vertel hem dat je gevoelens terug zijn. Een echte vriend kan en zal daar goed mee omgaan en begrip tonen voor jou.
Stel jezelf de vraag: Was het de vriendschap waarom je destijds toch met hem bleef omgaan of was het toch je gevoel voor hem?
dinsdag 30 maart 2010 om 00:20
ow meis je zet jezelf in een lastig parket..
dit is niet genieten van het leven maar pijn lijden zolang hij er is.
je kon verwachten dat hij iemand anders leuk zou gaan vinden, het was wachten op het moment wanneer..
nu dus, en het breekt je hart..
laat je hart niet zo breken en kies voor jezelf niet je vriendschap...
dit is niet genieten van het leven maar pijn lijden zolang hij er is.
je kon verwachten dat hij iemand anders leuk zou gaan vinden, het was wachten op het moment wanneer..
nu dus, en het breekt je hart..
laat je hart niet zo breken en kies voor jezelf niet je vriendschap...
dinsdag 30 maart 2010 om 01:31
quote:Groll schreef op 30 maart 2010 @ 00:12:
Ik krijg eigenlijk de indruk dat de "vriendschap" een excuus is om geen afscheid te hoeven nemen van je liefde.
Waar haal je dat nou vandaan?? Ik zie het niet staan hoor in wat TO schrijft...
En hij heeft de mogelijkheid om je pijn te doen, juist omdat het van jouw kant geen echte vriendschap is, maar grotendeels liefde. Vriendschap is veel oppervlakkiger, veel vrijblijvender.
En die pijn ondergaan, dat is zinloos, omdat de relatie toch hopeloos is.
Huh wat voor soort vriendschappen heb jij??
Ik krijg eigenlijk de indruk dat de "vriendschap" een excuus is om geen afscheid te hoeven nemen van je liefde.
Waar haal je dat nou vandaan?? Ik zie het niet staan hoor in wat TO schrijft...
En hij heeft de mogelijkheid om je pijn te doen, juist omdat het van jouw kant geen echte vriendschap is, maar grotendeels liefde. Vriendschap is veel oppervlakkiger, veel vrijblijvender.
En die pijn ondergaan, dat is zinloos, omdat de relatie toch hopeloos is.
Huh wat voor soort vriendschappen heb jij??
dinsdag 30 maart 2010 om 02:38
herkenbaar.
In eerste instantie zou ik hem zsm eerlijk vertellen wat je voor hem voelt, en of hij daarom niet met jouu over andere vrouwen wil hebben die hij zo leuk vind.
(pijnlijk, ijnlijk)
Daarna, zou ik een tijdje wat afstand van hem nemen, en zo jezelf wat lucht gunnen...
je wilt je toch ook aantrekkelijk kunnen voelen.....
Kies voor jezelf.
In eerste instantie zou ik hem zsm eerlijk vertellen wat je voor hem voelt, en of hij daarom niet met jouu over andere vrouwen wil hebben die hij zo leuk vind.
(pijnlijk, ijnlijk)
Daarna, zou ik een tijdje wat afstand van hem nemen, en zo jezelf wat lucht gunnen...
je wilt je toch ook aantrekkelijk kunnen voelen.....
Kies voor jezelf.
dinsdag 30 maart 2010 om 07:42
dinsdag 30 maart 2010 om 08:46
quote:babbelbet schreef op 30 maart 2010 @ 02:40:
Dit is ook een manier van over iemand heen lopen wat hij doet...
UItgebreid zijn verhalen vertellen (over vrouwen), terwijl JOU hart breekt.
Egoistisch van hem.ben ik niet met je eens. Zij heeft met hem gepraat, de liefde was niet wederzijds en TO heeft aangegeven voor de vriendschap te gaan. De man in kwestie zal daar ook vanuit gaan en aangezien ze de beste maatjes zijn, verwacht hij alles kwijt te kunnen bij haar en geen seconde denken dat ie haar pijn doet. Waarschijnlijk denkt hij dat ze erover heen is.
Dit is ook een manier van over iemand heen lopen wat hij doet...
UItgebreid zijn verhalen vertellen (over vrouwen), terwijl JOU hart breekt.
Egoistisch van hem.ben ik niet met je eens. Zij heeft met hem gepraat, de liefde was niet wederzijds en TO heeft aangegeven voor de vriendschap te gaan. De man in kwestie zal daar ook vanuit gaan en aangezien ze de beste maatjes zijn, verwacht hij alles kwijt te kunnen bij haar en geen seconde denken dat ie haar pijn doet. Waarschijnlijk denkt hij dat ze erover heen is.
dinsdag 30 maart 2010 om 09:57
Ik zou de vriendschap (weet je zeker dat je net zo veel waarde zou hechten aan de vriendschap als je niet verliefd was op hem?) even op een laag pitje zetten. Jij krijgt dan de tijd om je gevoelens te verwerken.
Het is bewonderingswaardig dat je er voor hem wilt zijn en een goede vriendin wilt zijn en zijn verhalen wilt aanhoren, maar je moet ook aan jezelf denken. Dit doet jou nu op dit moment pijn. Ik zou mijn eigen welzijn belangrijker vinden dan de vriend die dan even zijn verhaal kwijt kan. Als je erover heen bent kun je de vriendschap weer oppikken. Een echte vriend zal dat begrijpen.
Het is bewonderingswaardig dat je er voor hem wilt zijn en een goede vriendin wilt zijn en zijn verhalen wilt aanhoren, maar je moet ook aan jezelf denken. Dit doet jou nu op dit moment pijn. Ik zou mijn eigen welzijn belangrijker vinden dan de vriend die dan even zijn verhaal kwijt kan. Als je erover heen bent kun je de vriendschap weer oppikken. Een echte vriend zal dat begrijpen.
dinsdag 30 maart 2010 om 16:32
Bedankt voor de reacties!
Hij belde nog en ik zei dat ik me niet zo goed voelde. Hij verschoot wel dat ik zei dat ik nog altijd wat in de knoop zit met mijn gevoelens (dus idd Katrien1974) en begreep ook meteen dat hij té openhartig geweest was i.v.m. andere date.
Dus hij begrijpt het wel. Hij zal er nu ook wel niet meer over beginnen, maar is mijn probleem dan opgelost? Denk het zelf van niet.
Ik ben zelf ook niet duidelijk geweest, maar nadat er de eerste keer over gepraat is, had ik gezegd voor de vriendschap te gaan en om dan nu weer te moeten gaan zeuren daarover ... (zo voelde het voor mij).
Heb gezegd tegen hem dat ik er aan dacht het contact te verbreken. Dat zou hij echt heel erg vinden, maar hij begrijpt wel dat het voor mij niet makkelijk is. Of misschien kan ik toch beter een time-out doen?
Waarom ik verliefd op hem ben? Ik was eerst echt niet verliefd op hem, dat is gegroeid bij mij en ik denk vooral omdat we een zeer goede klik hebben, heb nog nooit zo'n intense vriendschap met een man gehad. De eerste keer dat ik in de war geraakte dacht ik eerst dat het misschien was omdat het zo intens was, maar nu weet ik dat het verliefdheid is. Hij is lief, begrijpend, we kunnen veel plezier maken samen, we kunnen alles vertellen tegen elkaar, ik kan mezelf zijn bij hem, ... Heb zelfs een tijd gedacht dat hij ook verliefd was, maar dat heeft hij nooit bevestigd, dus zal wel niet.
@Groll: op zich heb je wel wat gelijk, tuurlijk doet hij mij (niet bewust) pijn en daarom dat ik me ook afvraag of ik toch niet voor mezelf moet kiezen. Maar ik wou oprecht voor de vriendschap gaan en dat ging een tijd aardig tot hij over die ander begon en dan weet ik dat ik er toch niet heel eerlijk insta. Ook al gun ik het hem wel.
@Bobstard: gedeelte van je vragen zijn hierboven al beantwoord. Ik geef je op veel punten gelijk: ik vind ook dat hij zoiets wel zou moeten kunnen zeggen tegen mij, dus aangezien dat nu niet het geval is, is het ook niet echt vriendschap van mijn kant.
En ja, het doet pijn en nee, ik denk ook niet dat ik echt opensta voor iemand anders nu (ook al over nagedacht). Wat je van die time-out zegt, heb ik ook al over gedacht. Stel dat ik nu een hele tijd afstand neem en ik zie hem dan weer, wat dan?
@Babbelbet: wat jij zegt over dat aantrekkelijk voelen, zit me ook wel wat dwars: het maakt me ergens wel onzeker dat hij over een ander bezig is tegen mij, denk ik meteen: 'waarom zij wel?' En da's geen leuk gevoel!
@Nola: heb ook schrik dat als hij serieus iets begint met een ander er van ons contact niet meer veel gaat overblijven. Hij heeft wel eens gezegd dat als hij een relatie heeft, hij genoeg heeft aan zijn vriendin. Dus dat speelt nu ook wel wat mee dat ik aan het twijfelen ben of ik nu niet beter het afbouw. Als het nu niet is, gaat het toch wel komen?
Ja, ik vond en vind ons contact, buiten de pijn, echt wel waardevol! Daarom dat de beslissing zo moeilijk is!
Hij belde nog en ik zei dat ik me niet zo goed voelde. Hij verschoot wel dat ik zei dat ik nog altijd wat in de knoop zit met mijn gevoelens (dus idd Katrien1974) en begreep ook meteen dat hij té openhartig geweest was i.v.m. andere date.
Dus hij begrijpt het wel. Hij zal er nu ook wel niet meer over beginnen, maar is mijn probleem dan opgelost? Denk het zelf van niet.
Ik ben zelf ook niet duidelijk geweest, maar nadat er de eerste keer over gepraat is, had ik gezegd voor de vriendschap te gaan en om dan nu weer te moeten gaan zeuren daarover ... (zo voelde het voor mij).
Heb gezegd tegen hem dat ik er aan dacht het contact te verbreken. Dat zou hij echt heel erg vinden, maar hij begrijpt wel dat het voor mij niet makkelijk is. Of misschien kan ik toch beter een time-out doen?
Waarom ik verliefd op hem ben? Ik was eerst echt niet verliefd op hem, dat is gegroeid bij mij en ik denk vooral omdat we een zeer goede klik hebben, heb nog nooit zo'n intense vriendschap met een man gehad. De eerste keer dat ik in de war geraakte dacht ik eerst dat het misschien was omdat het zo intens was, maar nu weet ik dat het verliefdheid is. Hij is lief, begrijpend, we kunnen veel plezier maken samen, we kunnen alles vertellen tegen elkaar, ik kan mezelf zijn bij hem, ... Heb zelfs een tijd gedacht dat hij ook verliefd was, maar dat heeft hij nooit bevestigd, dus zal wel niet.
@Groll: op zich heb je wel wat gelijk, tuurlijk doet hij mij (niet bewust) pijn en daarom dat ik me ook afvraag of ik toch niet voor mezelf moet kiezen. Maar ik wou oprecht voor de vriendschap gaan en dat ging een tijd aardig tot hij over die ander begon en dan weet ik dat ik er toch niet heel eerlijk insta. Ook al gun ik het hem wel.
@Bobstard: gedeelte van je vragen zijn hierboven al beantwoord. Ik geef je op veel punten gelijk: ik vind ook dat hij zoiets wel zou moeten kunnen zeggen tegen mij, dus aangezien dat nu niet het geval is, is het ook niet echt vriendschap van mijn kant.
En ja, het doet pijn en nee, ik denk ook niet dat ik echt opensta voor iemand anders nu (ook al over nagedacht). Wat je van die time-out zegt, heb ik ook al over gedacht. Stel dat ik nu een hele tijd afstand neem en ik zie hem dan weer, wat dan?
@Babbelbet: wat jij zegt over dat aantrekkelijk voelen, zit me ook wel wat dwars: het maakt me ergens wel onzeker dat hij over een ander bezig is tegen mij, denk ik meteen: 'waarom zij wel?' En da's geen leuk gevoel!
@Nola: heb ook schrik dat als hij serieus iets begint met een ander er van ons contact niet meer veel gaat overblijven. Hij heeft wel eens gezegd dat als hij een relatie heeft, hij genoeg heeft aan zijn vriendin. Dus dat speelt nu ook wel wat mee dat ik aan het twijfelen ben of ik nu niet beter het afbouw. Als het nu niet is, gaat het toch wel komen?
Ja, ik vond en vind ons contact, buiten de pijn, echt wel waardevol! Daarom dat de beslissing zo moeilijk is!
dinsdag 30 maart 2010 om 22:05
woensdag 31 maart 2010 om 04:23
Je verhaal klinkt me heel bekend in de oren.
Ik heb een hele lange tijd (20 jaar) gevoelens voor iemand. Ik weet dat ik die gevoelens niet kwijt raak. Ik ga er ook geen moeite voor doen.
Ik ben getrouwd en we hebben een kind. De persoon waar ik al die tijd veel voor voel heeft ook een relatie. Het gegeven dat ik altijd meer wilde dan gewone vriendschap heeft mijn leven en onze vriendschap behoorlijk beinvloed. Ook toen we beide een partner kregen werd het niet makkelijker.
Ik begrijp een beeetje dat jullie eigenlijk nog alle 2 alleen zijn. Dat is op zich een voordeel. Je hoeft niet voorzichtig te zijn met je gevoelens. Je kwetst niemand als je hem gewoon verteld wat je voor hem voelt.
Als het niet wederzijds is, dan is dat vervelend. Ik heb dat ook gehad. Mijn gevoelens waren op een gegeven moment niet meer om uit te houden. Ik kon er met niemand over praten. In mijn relatie niet. En ook met anderen niet. De enige met wie ik dat wel kon was die persoon waar ik de gevoelens voor had. Beide in een relatie. Ik heb het toch gedaan. Ik heb het haar gewoon verteld. Het werd niet beantwoord, maar het luchte wel op. We hebben het er nog wel eens over, maar ze kan mijn gevoelens niet beantwoorden. We zijn eigenlijk alleen nog maar betere vrienden geworden.
Wel jammer is dat het tussen haar en mijn vrouw niet zo goed gaat. Hierdoor is ons contact minder sinds enige tijd. Op zich is een afstand ook niet slecht. We weten van elkaar hoe we over elkaar denken en zullen ondanks alles vrienden blijven.
Je kunt het door de regels misschien wel al lezen, mijn advies is: praat over je gevoelens. Ik had dat misschien ook eerder moeten doen. In een goede vriendschap moet ook dit bespreekbaar zijn.
Ik heb een hele lange tijd (20 jaar) gevoelens voor iemand. Ik weet dat ik die gevoelens niet kwijt raak. Ik ga er ook geen moeite voor doen.
Ik ben getrouwd en we hebben een kind. De persoon waar ik al die tijd veel voor voel heeft ook een relatie. Het gegeven dat ik altijd meer wilde dan gewone vriendschap heeft mijn leven en onze vriendschap behoorlijk beinvloed. Ook toen we beide een partner kregen werd het niet makkelijker.
Ik begrijp een beeetje dat jullie eigenlijk nog alle 2 alleen zijn. Dat is op zich een voordeel. Je hoeft niet voorzichtig te zijn met je gevoelens. Je kwetst niemand als je hem gewoon verteld wat je voor hem voelt.
Als het niet wederzijds is, dan is dat vervelend. Ik heb dat ook gehad. Mijn gevoelens waren op een gegeven moment niet meer om uit te houden. Ik kon er met niemand over praten. In mijn relatie niet. En ook met anderen niet. De enige met wie ik dat wel kon was die persoon waar ik de gevoelens voor had. Beide in een relatie. Ik heb het toch gedaan. Ik heb het haar gewoon verteld. Het werd niet beantwoord, maar het luchte wel op. We hebben het er nog wel eens over, maar ze kan mijn gevoelens niet beantwoorden. We zijn eigenlijk alleen nog maar betere vrienden geworden.
Wel jammer is dat het tussen haar en mijn vrouw niet zo goed gaat. Hierdoor is ons contact minder sinds enige tijd. Op zich is een afstand ook niet slecht. We weten van elkaar hoe we over elkaar denken en zullen ondanks alles vrienden blijven.
Je kunt het door de regels misschien wel al lezen, mijn advies is: praat over je gevoelens. Ik had dat misschien ook eerder moeten doen. In een goede vriendschap moet ook dit bespreekbaar zijn.
