Relaties
alle pijlers
Vriend maakt het telkens uit in ruzies
vrijdag 11 september 2020 23:03
Hoi,
We zijn nu 3 jaar samen. Op zich een fijne relatie, behalve dan als we een conflict hebben. Die lopen hoog op, met meestal het opzeggen van de relatie door mijn vriend. Hij komt er wel weer op terug als hij weer rustig is geworden, maar mij begint het behoorlijk op te breken.
Zijn uitleg is dat hij de "situatie" (de ruzie) niet meer wil en dan alles doet om een eind aan de ruzie te maken, inclusief uitmaken dus.
Ik heb verlatingsangst, dus het hakt er extra in. Raak in paniek als het weer uit is, en trek dan behoorlijk aan hem. De laatste tijd beheers ik mijn reactie wel beter en trek ik me terug.
Ik heb al vaak geprobeerd met hem te praten als de boel weer gekalmeerd is. Zijn oplossing is gewoon geen ruzie meer maken. Ik vind dat geen reëel idee. Ik wil graag op een andere manier ruzie maken. Als er irritatie is, bijvoorbeeld elkaar even met rust laten, later uitpraten als de boel gekalmeerd is. Niet gelijk de handdoek in de ring gooien.
Eergisteren hebben we weer ruzie gehad. Met weer een keiharde afwijzing van zijn kant. Hij is er klaar mee, het is uit. Volgende week kan ik mijn spullen ophalen enz
Ik ben naar mijn eigen huis gegaan. Hoorde vandaag pas eind van de dag iets van hem. Dat hij niet meer wist wat hij met de relatie aanmoet. De ruzies echt niet meer kan verdragen, maar wel stapelgek op mij is en vertrouwd met mij is. Dat hij moet kiezen uit 2 zure appels.
Ik krijg het niet meer uitgelegd dat de ruzies zo hoog oplopen omdat hij het telkens uitmaakt en daarmee mijn paniek triggert. Dus nu zit ik de hele tijd mijn paniek te onderdrukken omdat hij niet meer weet of hij nog verder met mij wil, terwijl ik aan de andere kant ook boos ben op mezelf dat ik me, vanwege die paniek, zo afhankelijk maak. Boos ook op hem omdat hij het weer in een conflict heeft uitgemaakt. Verdrietig ook omdat dit telkens weer gebeurt.
Ik weet gewoon niet meer wat ik ermee moet. Voel me zo heen en weer geslingerd tussen allerlei gedachtes en gevoelens. Hoe erg ik dat uitmaken vanuit mijn verlatingsangst ook vind, blijf ik ook denken dat ik toch geen man moet willen die mij niet lijkt te willen.
Even van me afschrijven, misschien heeft iemand dit meegemaakt en kan mij hierin adviseren?
We zijn nu 3 jaar samen. Op zich een fijne relatie, behalve dan als we een conflict hebben. Die lopen hoog op, met meestal het opzeggen van de relatie door mijn vriend. Hij komt er wel weer op terug als hij weer rustig is geworden, maar mij begint het behoorlijk op te breken.
Zijn uitleg is dat hij de "situatie" (de ruzie) niet meer wil en dan alles doet om een eind aan de ruzie te maken, inclusief uitmaken dus.
Ik heb verlatingsangst, dus het hakt er extra in. Raak in paniek als het weer uit is, en trek dan behoorlijk aan hem. De laatste tijd beheers ik mijn reactie wel beter en trek ik me terug.
Ik heb al vaak geprobeerd met hem te praten als de boel weer gekalmeerd is. Zijn oplossing is gewoon geen ruzie meer maken. Ik vind dat geen reëel idee. Ik wil graag op een andere manier ruzie maken. Als er irritatie is, bijvoorbeeld elkaar even met rust laten, later uitpraten als de boel gekalmeerd is. Niet gelijk de handdoek in de ring gooien.
Eergisteren hebben we weer ruzie gehad. Met weer een keiharde afwijzing van zijn kant. Hij is er klaar mee, het is uit. Volgende week kan ik mijn spullen ophalen enz
Ik ben naar mijn eigen huis gegaan. Hoorde vandaag pas eind van de dag iets van hem. Dat hij niet meer wist wat hij met de relatie aanmoet. De ruzies echt niet meer kan verdragen, maar wel stapelgek op mij is en vertrouwd met mij is. Dat hij moet kiezen uit 2 zure appels.
Ik krijg het niet meer uitgelegd dat de ruzies zo hoog oplopen omdat hij het telkens uitmaakt en daarmee mijn paniek triggert. Dus nu zit ik de hele tijd mijn paniek te onderdrukken omdat hij niet meer weet of hij nog verder met mij wil, terwijl ik aan de andere kant ook boos ben op mezelf dat ik me, vanwege die paniek, zo afhankelijk maak. Boos ook op hem omdat hij het weer in een conflict heeft uitgemaakt. Verdrietig ook omdat dit telkens weer gebeurt.
Ik weet gewoon niet meer wat ik ermee moet. Voel me zo heen en weer geslingerd tussen allerlei gedachtes en gevoelens. Hoe erg ik dat uitmaken vanuit mijn verlatingsangst ook vind, blijf ik ook denken dat ik toch geen man moet willen die mij niet lijkt te willen.
Even van me afschrijven, misschien heeft iemand dit meegemaakt en kan mij hierin adviseren?
Heel goed vrouw!
dinsdag 22 september 2020 09:22
Het gaat. Er zijn wel akkefietjes geweest, maar niets is uit de hand gelopen. Het lontje van mijn vriend blijft wel kort. Deels door vermoeidheid. Heb hem gevraagd of hij wil kijken of minder werken een optie is.bicyclegirl schreef: ↑21-09-2020 09:59Hoe is het met je TO?
Ik hoop dat je een goed en rustig weekend gehad hebt en dat de situatie tussen jou en je vriend langzaam verbetert!
Verder probeer ik wat Roos zei, accepteren wat er is. Mezelf er niet aan verbinden. Kan mezelf gelukkig goed richten op mijn eigen dingen. Voel ook geen behoefte meer om een gesprek met hem aan te gaan. Dat komt wel bij de psych.
zaterdag 3 oktober 2020 19:42
Even een tijdje geleden. Even was er ook meer rust. Tot ik besloot aan stoptober mee te doen. Van te voren gevraagd of hij mij daarin wilde steunen, ja zei hij.
Na 2 dagen niet roken kom ik moe en verlangend naar een peuk thuis.
Komt hij met een verhaal dat hij vanaf s'morgens niet meer gerookt heeft en zijn shag heeft weggegeven. Ik blij, want stoppen wordt voor mij makkelijker als hij ook niet rookt. Blijkt dat hij dat verzint om mij van het roken af te houden. Ik zeg dat ik het liegen erover niet kan waarderen. Vanaf daar gaat het hard naar beneden. Ik steek op een gegeven moment toch een sigaret op. Baal vreselijk van mezelf. Lig er de hele nacht wakker van. Hoop bij het wakker worden dat hij weer een beetje lief kan zijn, maar dat is ijdele hoop.
En het wordt erger en erger. Hij heeft een kutleven (zijn woorden) en de verantwoording ligt bij mij. Hij is niet blij met zijn huidige baan, blijkbaar moet ik dat dan compenseren. Ik zorg voor lekker eten als hij thuis komt. Luister naar zijn verhaal. Maar dat is niet genoeg.
Maandag psych. misschien probeert hij er zo onderuit te komen. Hoe dan ook. Ik ben weer in paniek, want ja, hij heeft de uit bom weer gedropt.
Volgens hem doet hij niets fout. Mij denigreren en gemene opmerkingen maken en sarcastisch doen ziet hij niet als destructief.
Begin te denken dat het mis gaat als ik hem nodig heb. Steun nodig heb. Begrip nodig heb.
Als ik zeg "het is niet nodig om zo'n gemene opmerking te maken" is zijn reactie "ik ben een lul, een eikel, snap niet wat je bij mij zoekt"
Wat moet ik daar toch mee? Wat moet ik ermee dat hij mij op een hele denigrerende manier na gaat zitten doen als ik huil.
Heb me nu teruggetrokken op de slaapkamer. Weer zoveel pijn. Weer de wanhoop nabij.
Na 2 dagen niet roken kom ik moe en verlangend naar een peuk thuis.
Komt hij met een verhaal dat hij vanaf s'morgens niet meer gerookt heeft en zijn shag heeft weggegeven. Ik blij, want stoppen wordt voor mij makkelijker als hij ook niet rookt. Blijkt dat hij dat verzint om mij van het roken af te houden. Ik zeg dat ik het liegen erover niet kan waarderen. Vanaf daar gaat het hard naar beneden. Ik steek op een gegeven moment toch een sigaret op. Baal vreselijk van mezelf. Lig er de hele nacht wakker van. Hoop bij het wakker worden dat hij weer een beetje lief kan zijn, maar dat is ijdele hoop.
En het wordt erger en erger. Hij heeft een kutleven (zijn woorden) en de verantwoording ligt bij mij. Hij is niet blij met zijn huidige baan, blijkbaar moet ik dat dan compenseren. Ik zorg voor lekker eten als hij thuis komt. Luister naar zijn verhaal. Maar dat is niet genoeg.
Maandag psych. misschien probeert hij er zo onderuit te komen. Hoe dan ook. Ik ben weer in paniek, want ja, hij heeft de uit bom weer gedropt.
Volgens hem doet hij niets fout. Mij denigreren en gemene opmerkingen maken en sarcastisch doen ziet hij niet als destructief.
Begin te denken dat het mis gaat als ik hem nodig heb. Steun nodig heb. Begrip nodig heb.
Als ik zeg "het is niet nodig om zo'n gemene opmerking te maken" is zijn reactie "ik ben een lul, een eikel, snap niet wat je bij mij zoekt"
Wat moet ik daar toch mee? Wat moet ik ermee dat hij mij op een hele denigrerende manier na gaat zitten doen als ik huil.
Heb me nu teruggetrokken op de slaapkamer. Weer zoveel pijn. Weer de wanhoop nabij.
zaterdag 3 oktober 2020 19:45
zaterdag 3 oktober 2020 19:51
Dat hoop ik ook Belle. Ik ben niet gemeen, of denigrerend of sarcastisch. Hij vond het denigrerend dat ik had gezegd dat ik dat liegen niet kan waarderen.
Dat snap ik echt niet. Ik doe zo mijn best om me aan de regels van normale discussie te houden. Hij niet, en hij heeft een kutleven....
Alsof alles omgedraaid wordt. Ik word er gillend gek van.
Het is dat we overmorgen de afspraak bij de psych hebben....
Dat snap ik echt niet. Ik doe zo mijn best om me aan de regels van normale discussie te houden. Hij niet, en hij heeft een kutleven....
Alsof alles omgedraaid wordt. Ik word er gillend gek van.
Het is dat we overmorgen de afspraak bij de psych hebben....
zaterdag 3 oktober 2020 19:52
Wil je met een man zijn die zichzelf al een lul vindt? Met iemand die destructief gedrag vertoont en het zelf niet herkent?
Ja. Verlaten worden doet pijn, maar is dat meer pijn dan het allesoverheersende wat je nu hebt? Als je voor jezelf kiest weet je dat het beter wordt.
Dit wordt niet beter. Echt niet. Tenzij je in een Disney-film speelt of Disney wereld gelooft.
Ja. Verlaten worden doet pijn, maar is dat meer pijn dan het allesoverheersende wat je nu hebt? Als je voor jezelf kiest weet je dat het beter wordt.
Dit wordt niet beter. Echt niet. Tenzij je in een Disney-film speelt of Disney wereld gelooft.
zaterdag 3 oktober 2020 19:55
Dit tikte ik een paar weken geleden. Hij heeft zich even aangepast, maar vervalt weer in oude patronen. Aan jou de vraag of je zo oud wilt worden of gewoon de stekker eruit trekt.
zaterdag 3 oktober 2020 19:57
Dit pik je toch niet? Zo respectloos! Ik zou je sessies bij de psych vooral inzetten waarom jij bij iemand blijft die je zo behandelt.
zaterdag 3 oktober 2020 20:01
Ook al deed je precies wat hij wilde; hij weet je toch nog ergens op te 'pakken'. Jij geeft hem de ruimte om je zo te behandelen. Hij zal echt niet veranderen. En meid, je bent niet verplicht om bij hem te blijven. Dat doe je zelf. Dus gebruik dat gesprek vooral voor jou en niet voor jullie. Er is geen jullie. Als er een jullie zo zijn, zou hij jou anders behandelen.Amber00 schreef: ↑03-10-2020 19:51Dat hoop ik ook Belle. Ik ben niet gemeen, of denigrerend of sarcastisch. Hij vond het denigrerend dat ik had gezegd dat ik dat liegen niet kan waarderen.
Dat snap ik echt niet. Ik doe zo mijn best om me aan de regels van normale discussie te houden. Hij niet, en hij heeft een kutleven....
Alsof alles omgedraaid wordt. Ik word er gillend gek van.
Het is dat we overmorgen de afspraak bij de psych hebben....
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
zaterdag 3 oktober 2020 20:02
Het is geen opleiding die je af moet maken of berg die je moet beklimmen hè? Je krijgt echt geen diploma of een speciaal plekje in de hemel als je deze relatie volhoudt. Je benadeelt alleen je zelf er enorm mee.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
zaterdag 3 oktober 2020 20:02
Als dat is wat je nodig hebt om de stekker er uit te trekken, doen!
Want als je hem gewoon zegt dat hij niet zo gemeen moet doen en hij gaat er overheen met 'ja, ik ben een lul, een eikel, jajajaja' dan heeft hij je niet gehoord, heeft hij geen respect voor je en is niet bezig om jou mee te helpen je het leukste leven te geven wat je krijgen kunt.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zaterdag 3 oktober 2020 20:06
Hij kwam net naar me toe met de vraag of we dit alsjeblieft achter ons kunnen laten.
Ik herinnerde hem eraan dat we hadden afgesproken het niet meer uit te maken in een ruzie. Hij zei dat hij dat niet gedaan had, dat ik het verkeerd interpreteer.
Dus heb ik letterlijk geciteerd wat hij zei (had het al gelijk opgeschreven omdat hij wel vaker de boel verdraait)
Ik heb gezegd dat het ok was. Wil gewoon echt dat hij meegaat naar de psych maandag. Ik weet dat zij scherpe vragen kan stellen. En als ze hem ontmoet heeft, weet ze ook waar ik mee moet dealen.
Ik voel me gemanipuleerd en gecontroleerd. Voel dat het niet lang meer gaat duren bij mij. Ik heb goed mijn eigen dingen kunnen oppakken de laatste tijd. Voel dat ik sterker word.
Ik herinnerde hem eraan dat we hadden afgesproken het niet meer uit te maken in een ruzie. Hij zei dat hij dat niet gedaan had, dat ik het verkeerd interpreteer.
Dus heb ik letterlijk geciteerd wat hij zei (had het al gelijk opgeschreven omdat hij wel vaker de boel verdraait)
Ik heb gezegd dat het ok was. Wil gewoon echt dat hij meegaat naar de psych maandag. Ik weet dat zij scherpe vragen kan stellen. En als ze hem ontmoet heeft, weet ze ook waar ik mee moet dealen.
Ik voel me gemanipuleerd en gecontroleerd. Voel dat het niet lang meer gaat duren bij mij. Ik heb goed mijn eigen dingen kunnen oppakken de laatste tijd. Voel dat ik sterker word.
zaterdag 3 oktober 2020 20:09
Dank je, precies dit! Elke keer als ik hem aanspreek op rot gedrag, reageert hij zo. Ik kan er niets mee. Kon alleen niet onder woorden brengen waarom niet. En dat heb jij net voor mij gedaan....thanks!Doreia* schreef: ↑03-10-2020 20:02Als dat is wat je nodig hebt om de stekker er uit te trekken, doen!
Want als je hem gewoon zegt dat hij niet zo gemeen moet doen en hij gaat er overheen met 'ja, ik ben een lul, een eikel, jajajaja' dan heeft hij je niet gehoord, heeft hij geen respect voor je en is niet bezig om jou mee te helpen je het leukste leven te geven wat je krijgen kunt.
zaterdag 3 oktober 2020 20:11
zaterdag 3 oktober 2020 20:12
Amber00 schreef: ↑03-10-2020 19:51Dat hoop ik ook Belle. Ik ben niet gemeen, of denigrerend of sarcastisch. Hij vond het denigrerend dat ik had gezegd dat ik dat liegen niet kan waarderen.
Dat snap ik echt niet. Ik doe zo mijn best om me aan de regels van normale discussie te houden. Hij niet, en hij heeft een kutleven....
Alsof alles omgedraaid wordt. Ik word er gillend gek van.
Het is dat we overmorgen de afspraak bij de psych hebben....
Maar dit doet hij dus ook.
Jij moet gaan twijfelen aan je eigen denkwijze.
Dit is precies zijn "spel" .
Het kleineren en denigrerend zijn hoort daar ook bij want jij moet je slechter en onzekerder gaan voelen zodat hij zich beter voelt.
Zeggen dat hij een kut leven heeft is ook een tactiek om jou emotioneel te bespelen want jij voelt je slecht daardoor.
Ik hoop echt dat je de kracht snel vind om bij hem weg te gaan.
In het begin is het misschien moeilijk maar na een tijdje kan je gewoon jezelf zijn zonder dat je op eieren hoeft te lopen. Je gaat je weer vrijer voelen en gaat weer meer genieten.
Nu maakt hij jou als persoon gewoon kapot.
Blijf in jezelf geloven !
zaterdag 3 oktober 2020 20:17
Dit noemen ze het Klootzakken protocol.Amber00 schreef: ↑03-10-2020 19:51Dat hoop ik ook Belle. Ik ben niet gemeen, of denigrerend of sarcastisch. Hij vond het denigrerend dat ik had gezegd dat ik dat liegen niet kan waarderen.
Dat snap ik echt niet. Ik doe zo mijn best om me aan de regels van normale discussie te houden. Hij niet, en hij heeft een kutleven....
Alsof alles omgedraaid wordt. Ik word er gillend gek van.
Het is dat we overmorgen de afspraak bij de psych hebben....
Jij wordt wel gehouden aan de regels van discussie, maar de Klootzak staat het virj om alles maar te zeggen en te doen om te winnen. Want dáár gaat het om. Ongebreideld mogen doen en laten wat je wilt, ongehinderd door de ander. En als de ander er iets tegenin te brengen heeft, de ander dus wel houden aan, respect, luisteren, oplossing zoeken maar zélf daar maling aan hebben.
Daarom loopt een discussie met een Klootzak altijd, altijd, altijd spaak.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zaterdag 3 oktober 2020 20:19
Dank je. Ook dit is weer zo'n spijker op z'n kop. Ik voel dit allemaal, maar kan er geen woorden aan geven. Maar dit is wel precies wat het is. Ik begin steeds beter te zien wat van mij is, en wat van hem. En daar mag ik nee tegen zeggen. Mijn vader was ook zo denigrerend en sarcastisch. Toen had ik weinig keuze. Nu wel. Ik mag mezelf genoeg de moeite waard vinden om zo'n behandeling niet meer te willen. Ik mag!!!!!!!!05-2019 schreef: ↑03-10-2020 20:12Maar dit doet hij dus ook.
Jij moet gaan twijfelen aan je eigen denkwijze.
Dit is precies zijn "spel" .
Het kleineren en denigrerend zijn hoort daar ook bij want jij moet je slechter en onzekerder gaan voelen zodat hij zich beter voelt.
Zeggen dat hij een kut leven heeft is ook een tactiek om jou emotioneel te bespelen want jij voelt je slecht daardoor.
Ik hoop echt dat je de kracht snel vind om bij hem weg te gaan.
In het begin is het misschien moeilijk maar na een tijdje kan je gewoon jezelf zijn zonder dat je op eieren hoeft te lopen. Je gaat je weer vrijer voelen en gaat weer meer genieten.
Nu maakt hij jou als persoon gewoon kapot.
zaterdag 3 oktober 2020 20:26
Gaslighting heet dit fenomeen.
Je het idee geven dat JIJ de foute bent in dit verhaal.
"Als jij niet de vork aan de linkerkant had gelegd, had ik nu niet zo boos hoeven worden".
Nou beste vent, als JIJ zo boos moet worden vanwege een vork, dan ben je kennelijk nog niet emotioneel verder ontwikkelt dan een peuter, met excuses aan de peuters.
Je het idee geven dat JIJ de foute bent in dit verhaal.
"Als jij niet de vork aan de linkerkant had gelegd, had ik nu niet zo boos hoeven worden".
Nou beste vent, als JIJ zo boos moet worden vanwege een vork, dan ben je kennelijk nog niet emotioneel verder ontwikkelt dan een peuter, met excuses aan de peuters.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
