Relaties
alle pijlers
Vriend snapt niks van huishouden
dinsdag 15 september 2009 om 20:02
Hallo, ik moet even mijn verhaal kwijt. Kon geen tips in een eerder onderwerp vinden...
Ik heb sinds 3 1/2 jaar een relatie met mijn vriend en we wonen sinds 2 jaar samen. In het begin had de relatie wel wat hobbels, maar hoe langer we samen zijn, hoe beter het gaat. We kennen elkaar goed en begrijpen elkaar (meestal) en hebben het laatste jaar ook niet veel ruzie meer. Er blijft alleen 1 punt zijn: het huishouden. Mijn vriend heeft namelijk nooit op zich zelf gewoond en is door zijn moeder ontzettend verwend (verpest) Hij had nog nooit zijn bed dicht geslagen voordat we samen gingen wonen. Vanaf het moment dat we samen gingen wonen heb ik hem achter zijn broek aan moeten zitten. En hij doet ook best wel zijn best: hangt de was soms op, doet de vaatwasser en het vuilnis soms, maakt soms de keuken schoon. Maar je ziet het al, alles is soms. We krijgen er geen goede verdeling in! Ik heb al eens een maand een lijst op gehangen met alles wat er moet gebeuren en dat hij dat kon afvinken. Dat hielp ietsje. Maar ooit moet het toch vanzelf gaan?
De rest van de relatie gaat zo goed, dat we klaar zijn voor een volgende stap en een huis willen kopen. Maar als ik bedenk hoeveel meer werk dat met zich mee brengt, raak ik al gestressed. Iemand tips?
Ik heb sinds 3 1/2 jaar een relatie met mijn vriend en we wonen sinds 2 jaar samen. In het begin had de relatie wel wat hobbels, maar hoe langer we samen zijn, hoe beter het gaat. We kennen elkaar goed en begrijpen elkaar (meestal) en hebben het laatste jaar ook niet veel ruzie meer. Er blijft alleen 1 punt zijn: het huishouden. Mijn vriend heeft namelijk nooit op zich zelf gewoond en is door zijn moeder ontzettend verwend (verpest) Hij had nog nooit zijn bed dicht geslagen voordat we samen gingen wonen. Vanaf het moment dat we samen gingen wonen heb ik hem achter zijn broek aan moeten zitten. En hij doet ook best wel zijn best: hangt de was soms op, doet de vaatwasser en het vuilnis soms, maakt soms de keuken schoon. Maar je ziet het al, alles is soms. We krijgen er geen goede verdeling in! Ik heb al eens een maand een lijst op gehangen met alles wat er moet gebeuren en dat hij dat kon afvinken. Dat hielp ietsje. Maar ooit moet het toch vanzelf gaan?
De rest van de relatie gaat zo goed, dat we klaar zijn voor een volgende stap en een huis willen kopen. Maar als ik bedenk hoeveel meer werk dat met zich mee brengt, raak ik al gestressed. Iemand tips?
woensdag 16 september 2009 om 16:28
Ik denk dat je het anders moet gaan indelen.
Het aanrecht is belangrijk. Dat moet wat mij betreft ook iedere dag. Dus na het eten, afwas in machine inruimen en aanrecht schoonmaken. Jouw taak. Dan 1x per kwartaal (of half jaar) de keukenkastjes goed afsoppen, zijn taak.
Wastafels zemen wij altijd na, na het gebruik (dochter ook trouwens). Het bad wordt niet vaak gebruikt en dan nog alleen met badzout, niet met olie of schuim, naspoelen en klaar, de douchecabine wordt ook gezeemd na het douchen. Blijft over: de douchebak, 2-wekelijks, en dweilen. Als hij de douchebak even wil schuren, dan haal jij daarna een dweil over de vloer.
Bedenk dus niet alleen wat er moet gebeuren, maar ook hoe vaak dat volgens jou moet, en wat hij acceptabel vind. En probeer de taken dan zo te verdelen dat je beide datgene doet waar je je allebei prettig bij voelt.
Het aanrecht is belangrijk. Dat moet wat mij betreft ook iedere dag. Dus na het eten, afwas in machine inruimen en aanrecht schoonmaken. Jouw taak. Dan 1x per kwartaal (of half jaar) de keukenkastjes goed afsoppen, zijn taak.
Wastafels zemen wij altijd na, na het gebruik (dochter ook trouwens). Het bad wordt niet vaak gebruikt en dan nog alleen met badzout, niet met olie of schuim, naspoelen en klaar, de douchecabine wordt ook gezeemd na het douchen. Blijft over: de douchebak, 2-wekelijks, en dweilen. Als hij de douchebak even wil schuren, dan haal jij daarna een dweil over de vloer.
Bedenk dus niet alleen wat er moet gebeuren, maar ook hoe vaak dat volgens jou moet, en wat hij acceptabel vind. En probeer de taken dan zo te verdelen dat je beide datgene doet waar je je allebei prettig bij voelt.
woensdag 16 september 2009 om 16:30
Ik denk dat iedereen wel wat herkent in dit onderwero, Sanne, of het nu positief is of negatief :o)
Maar, als je schoonmaken (ook niet) leuk vindt en het geld kunt het missen: gun jezelf, al is het maar tijdelijk of even voor het statement, die werkster! Grote stap voor hem? Zelf schoonmaken blijkbaar ook, dus jammer dan!
Ik ben overigens met andere posters eens dat hij, net als jij, zijn verantwoordelijkheid moet nemen, als het dan niet op poetsgebied is, dan tenminste op andere vlakken. Blijf hem dat ook gewoon vragen. Het huishouden is mij geen ruzie waard, ook omdat er op andere gebieden inspanningen van mans kant tegenover staan. Maar het is geven en nemen in een relatie, ook voor hem!
Maar, als je schoonmaken (ook niet) leuk vindt en het geld kunt het missen: gun jezelf, al is het maar tijdelijk of even voor het statement, die werkster! Grote stap voor hem? Zelf schoonmaken blijkbaar ook, dus jammer dan!
Ik ben overigens met andere posters eens dat hij, net als jij, zijn verantwoordelijkheid moet nemen, als het dan niet op poetsgebied is, dan tenminste op andere vlakken. Blijf hem dat ook gewoon vragen. Het huishouden is mij geen ruzie waard, ook omdat er op andere gebieden inspanningen van mans kant tegenover staan. Maar het is geven en nemen in een relatie, ook voor hem!
woensdag 16 september 2009 om 16:32
Misschien is het handig om te vermelden dat we, toen we gingen samenwonen, op een rijtje hebben gezet wat er moet gebeuren en hoe vaak. En dit hebben we samen bepaald, mijn vriend wou eerst alles vaker schoon hebben gemaakt als ik. Het probleem was echter dat het daarna ook moest gebeuren. En toen hield ik me wel aan mijn deel en hij niet aan t zijne. Dus in die zin komt hij zijn afspraken niet na. En daar ga je je aan ergeren.
En het is dus niet zo dat hij niks doet, maar hij doet niet alles van zijn deel. En de dingen die hij niet doet, doet hij dan ook meteen haast nooit.
En het is dus niet zo dat hij niks doet, maar hij doet niet alles van zijn deel. En de dingen die hij niet doet, doet hij dan ook meteen haast nooit.
woensdag 16 september 2009 om 16:35
@ kloddertje. Zie je reactie nu pas. Ja, dat geven en nemen is nieuw voor hem. In zijn familie geven de vrouwen en nemen de mannen. (al zien die vrouwen het niet zo) Dat heb ik op veel vlakken nooit gepikt en dat snapt hij ook, maar huishouden blijft een issue. Maar vind inderdaad dat ik er een statement van kan maken van of actie, of huishoudster. Moet zeggen dat ik dat gisteravond ook heb gedaan en dat hij opeens zei dat hij vanavond de keuken een boenbeurt zou geven, dus even afwachten...
woensdag 16 september 2009 om 16:36
Sanne, ik denk dat het probleem idd ligt in het feit dat hij nooit alleen heeft gewoond en nooit de eindverantwoordelijkheid gehad heeft voor een huishouden. Kunnen jullie niet een paar dingen zoeken waar hij de verantwoordelijkheid voor neemt?
Hij zou kunnen gaan koken, bijvoorbeeld, of de was doen. En dan dus niet dat jij dat een paar keer per week doet en hij een paar keer per week (bij koken dan he...bij de was lijkt me dat wat mucho), maar dat hij daar altijd voor zorgt. Dan pak jij een paar andere taken die jij alleen doet. Nu het jullie gezamenlijke taken zijn, hangt het dus voornamelijk van jouw initiatief af en dat leidt dus bij beide partijen tot irritaties.
Hij zou kunnen gaan koken, bijvoorbeeld, of de was doen. En dan dus niet dat jij dat een paar keer per week doet en hij een paar keer per week (bij koken dan he...bij de was lijkt me dat wat mucho), maar dat hij daar altijd voor zorgt. Dan pak jij een paar andere taken die jij alleen doet. Nu het jullie gezamenlijke taken zijn, hangt het dus voornamelijk van jouw initiatief af en dat leidt dus bij beide partijen tot irritaties.
woensdag 16 september 2009 om 16:41
loomii, hij is dus verantwoordelijk voor de keuken (zijn keuze). Maar ja, hij voelt zich niet echt verantwoordelijk. En omdat ik altijd kook (vind ik niet heel erg, al mag hij ook wel eens oefenen) heeft hij er geen last van. Dus misschien moeten we ruilen. Doe ik de keuken en hij de woon- en badkamer. (badkamer is trouwens heel klein, dus niet veel werk)
woensdag 16 september 2009 om 16:43
quote:SanneK schreef op 16 september 2009 @ 15:59:
Ben ik het ook wel mee eens, maar dan krijgen we dus ruzie. En zo ook gisteravond, waardoor deze post ontstond. Omdat ik me dus afvroeg of het onredelijk is wat ik van hem vraag.
Doe het liefst alles in overleg, maar als dat niet gaat moet ik blijkbaar soms gewoon iets doorzetten.En waarom maakt hij daar ruzie over als hij zelf geen poot wil uitsteken in 't huishouden? Laat hem maar lekker terug op zichzelf gaan wonen, dan mag ie 't zelf uitzoeken en mag ie net zo slonzen als ie zelf wil.
Ben ik het ook wel mee eens, maar dan krijgen we dus ruzie. En zo ook gisteravond, waardoor deze post ontstond. Omdat ik me dus afvroeg of het onredelijk is wat ik van hem vraag.
Doe het liefst alles in overleg, maar als dat niet gaat moet ik blijkbaar soms gewoon iets doorzetten.En waarom maakt hij daar ruzie over als hij zelf geen poot wil uitsteken in 't huishouden? Laat hem maar lekker terug op zichzelf gaan wonen, dan mag ie 't zelf uitzoeken en mag ie net zo slonzen als ie zelf wil.
woensdag 16 september 2009 om 16:44
woensdag 16 september 2009 om 17:12
quote:loomii schreef op 16 september 2009 @ 16:44:
Als hij zou gaan koken, voelt hij zich misschien ook verantwoordelijker voor de keuken..... Diverse vliegen in één klap. En da's toch ook leuk, dat je een tijdje niet hoeft te bedenken wat je nu weer zal gaan eten ....maar je kunt laten verrassen door de creaties van vriend?Helemaal mee eens. Ik kan me overigens ook voorstellen dat sommige mannen helemaal los gaan met het koken en vervolgens de keuken als rampgebied overlaten aan vrouwlief om op te ruimen onder het motto: ik kook, jij doet de afwas.
Als hij zou gaan koken, voelt hij zich misschien ook verantwoordelijker voor de keuken..... Diverse vliegen in één klap. En da's toch ook leuk, dat je een tijdje niet hoeft te bedenken wat je nu weer zal gaan eten ....maar je kunt laten verrassen door de creaties van vriend?Helemaal mee eens. Ik kan me overigens ook voorstellen dat sommige mannen helemaal los gaan met het koken en vervolgens de keuken als rampgebied overlaten aan vrouwlief om op te ruimen onder het motto: ik kook, jij doet de afwas.
woensdag 16 september 2009 om 17:15
woensdag 16 september 2009 om 18:08
quote:SanneK schreef op 16 september 2009 @ 16:48:
hahaha, ja. Ik ben bijna jarig en zei dat ik als verjaardagscadeautje wel wou dat hij een kookcursus gaat volgen (hij kan niet zo goed koken). Dan leert ie t vanzelf en kan ie voor mij koken. Kon geen beter cadeau bedenken!
Koken heb ik geleerd toen ik op de woonvorm kwam (voor mensen met autisme). Nu kan ik koken zonder enige hulp. Ik ben vrij kritisch als het gaat om de maaltijden die ik maak. Als het vlees bijvoorbeeld aan de ene kant te donker is, en aan de andere kant een beetje rauw, weet ik wat ik verkeerd heb gedaan. Dan ga ik dat alsnog op laag vuur nabakken zodat het rauwe weg is.
Ik leer ook per vleessoort (kippenvlees, rundvlees, etc.) hoe het rauw eruit zit, en hoe het gaar eruit ziet. Bij kippenvlees is dat minder goed te zien. Als het glanst (lichtroze of grijs) is het nog niet gaar. Als het wit is, en het glanst niet meer, is het goed. Zo leer ik dat allemaal, wat koken betreft.
hahaha, ja. Ik ben bijna jarig en zei dat ik als verjaardagscadeautje wel wou dat hij een kookcursus gaat volgen (hij kan niet zo goed koken). Dan leert ie t vanzelf en kan ie voor mij koken. Kon geen beter cadeau bedenken!
Koken heb ik geleerd toen ik op de woonvorm kwam (voor mensen met autisme). Nu kan ik koken zonder enige hulp. Ik ben vrij kritisch als het gaat om de maaltijden die ik maak. Als het vlees bijvoorbeeld aan de ene kant te donker is, en aan de andere kant een beetje rauw, weet ik wat ik verkeerd heb gedaan. Dan ga ik dat alsnog op laag vuur nabakken zodat het rauwe weg is.
Ik leer ook per vleessoort (kippenvlees, rundvlees, etc.) hoe het rauw eruit zit, en hoe het gaar eruit ziet. Bij kippenvlees is dat minder goed te zien. Als het glanst (lichtroze of grijs) is het nog niet gaar. Als het wit is, en het glanst niet meer, is het goed. Zo leer ik dat allemaal, wat koken betreft.
World of Warcraft: Legion
woensdag 16 september 2009 om 20:38
quote:ColeTurner schreef op 16 september 2009 @ 17:12:
[...]
Helemaal mee eens. Ik kan me overigens ook voorstellen dat sommige mannen helemaal los gaan met het koken en vervolgens de keuken als rampgebied overlaten aan vrouwlief om op te ruimen onder het motto: ik kook, jij doet de afwas.
Helemaal herkenbaar. Ik werkte 19 uur per week en ex was de hele dag thuis. Hij deed niets, helemaal niets in het huishouden.
Omdat hij kok was en hij mijn eten niet te vreten vond kookte hij. De keuken zag er daarna niet uit maar dat was natuurlijk mijn taak.
Wat mij vaak zo opvalt is dat veel mannen vaak geen zin hebben in het huishouden en verwachten dat de vrouwen het dan wel doen.
Dat de meeste vrouwen het huishouden ook een gruwel vinden interesseert hun niet.
Het is wel erg handig om de boel te laten verslonsen zodat de vrouw zich weer geroepen voelt om het te doen.
Dat noem ik gemakzuchtig, lui en egoïstisch. En sommige vrouwen trappen daar in, maken daar geen strijd over en schikken zich maar.
Ik zou, als ik die man was me rot lachen omdat ik precies krijg wat ik hebben wil..... Een schoon huis zonder dat ik er iets voor hoeft te doen....
Zelf vind ik het huishouden helemaal niet erg om te doen maar wel als er iemand die de hele dag thuis zit, het gruwelijk vind dus verwacht dat ik het wel doe.
Als 2 mensen werken vind ik dat zij beiden ook een deel in het huishouden hebben. Dit hoeft echt niet op een weegschaaltje maar niet dat de één elke keer de pineut is.
Samen wonen is OOK samen vuil maken dus een gedeelde verantwoordelijkheid.
[...]
Helemaal mee eens. Ik kan me overigens ook voorstellen dat sommige mannen helemaal los gaan met het koken en vervolgens de keuken als rampgebied overlaten aan vrouwlief om op te ruimen onder het motto: ik kook, jij doet de afwas.
Helemaal herkenbaar. Ik werkte 19 uur per week en ex was de hele dag thuis. Hij deed niets, helemaal niets in het huishouden.
Omdat hij kok was en hij mijn eten niet te vreten vond kookte hij. De keuken zag er daarna niet uit maar dat was natuurlijk mijn taak.
Wat mij vaak zo opvalt is dat veel mannen vaak geen zin hebben in het huishouden en verwachten dat de vrouwen het dan wel doen.
Dat de meeste vrouwen het huishouden ook een gruwel vinden interesseert hun niet.
Het is wel erg handig om de boel te laten verslonsen zodat de vrouw zich weer geroepen voelt om het te doen.
Dat noem ik gemakzuchtig, lui en egoïstisch. En sommige vrouwen trappen daar in, maken daar geen strijd over en schikken zich maar.
Ik zou, als ik die man was me rot lachen omdat ik precies krijg wat ik hebben wil..... Een schoon huis zonder dat ik er iets voor hoeft te doen....
Zelf vind ik het huishouden helemaal niet erg om te doen maar wel als er iemand die de hele dag thuis zit, het gruwelijk vind dus verwacht dat ik het wel doe.
Als 2 mensen werken vind ik dat zij beiden ook een deel in het huishouden hebben. Dit hoeft echt niet op een weegschaaltje maar niet dat de één elke keer de pineut is.
Samen wonen is OOK samen vuil maken dus een gedeelde verantwoordelijkheid.
woensdag 16 september 2009 om 20:53
Ach, ik weet niet of het per se gemakzuchtig, lui en egoïstisch is en dat vrouwen daar dan intrappen, bosaap. Ik weet vanmezelf dat ik me veel sneller erger aan vuil en rotzooi dan vriendlief. Het boeit hem niet, hij ziet het niet maar als ik hem iets vraag, doet hij het. Prima, is mij verder geen ruzie of ergernis waard. Ik heb gewoon geaccepteerd dat we daarin verschillen. Toen ik alleen woonde was het veel netter bij mij, en bij hem een enorme zwijnenstal (bij wijze van spreken). Maar we hebben voor elkaar en het wonen in 1 huis gekozen, dus hij ruimt wat sneller op en ik leg me er bij neer dat dat misschien iets langer duurt dan ik zelf gedaan zou hebben. You take a little, you give a little...
woensdag 16 september 2009 om 20:56
Nou Bosaapje, reken er maar op, dat ik niet zo'n man ben. Ik zou het oneerlijk vinden dat mijn vriendin (zodra ik dat heb, en met haar samenwoon) alles moet doen, en ik niks. En als zij het gevoel heeft dat ze te veel doet, valt er met mij dat in alle rust te bespreken. Zij is mijn werkster niet, zij doet gewoon de helft, en ik de helft. Als ze ziek is doe ik dat van haar er gewoon even bij.
World of Warcraft: Legion
woensdag 16 september 2009 om 21:17
Zo hoort dat ook Hans. Helaas denken niet alle mannen er zo over doordat ze vaak erg verwend zijn door hun moeder en/of ze er geen zin in hebben. Gemakzucht dus.
Kloddertje, ik hoop dat je wel gelezen hebt dat ik niet alle
mannen schreef. Ik weet echt dat er uitzonderingen zijn en dat genoeg mannen het heel normaal vinden om in het huishouden mee te helpen.
Kloddertje, ik hoop dat je wel gelezen hebt dat ik niet alle
mannen schreef. Ik weet echt dat er uitzonderingen zijn en dat genoeg mannen het heel normaal vinden om in het huishouden mee te helpen.
woensdag 16 september 2009 om 21:40
Heb ik gezien, bosaapje! En het leek mij ook dat je dat bedoelde. Ik wilde alleen maar toevoegen dat ik me wel kan voorstellen dat er stellen zijn waarvan de man het huishouden echt totaal niet interessant vindt maar bijvoorbeeld de hele buitenboel onderhoudt, muurtjes metselt en alle Ikea meubelen in elkaar zet (ik zeg maar wat). En dat de vrouw des huizes daar dus 'intrapt' (ik noem het alleen accepteren) en vervolgens meer in het huishouden doet - als haar aandeel. Of de werkster laat komen Ouderwets? Prima. Stereotyp? Ok!
Ik wilde eigenlijk alleen maar zeggen: als een bepaalde verdeling (en daarmee moet je soms even verder kijken dan alleen het huishouden) voor 2 mensen werkt, is dat prima. Dan is de balans er op de één of andere manier blijkbaar.
Ik wilde eigenlijk alleen maar zeggen: als een bepaalde verdeling (en daarmee moet je soms even verder kijken dan alleen het huishouden) voor 2 mensen werkt, is dat prima. Dan is de balans er op de één of andere manier blijkbaar.
woensdag 16 september 2009 om 22:13
Ach Klodder, zoals gezegt vind ik het huishouden helemaal niet erg. Het lag aan de mentalitiet van mijn ex dat ik het op een gegeven moment haatte. De vanzelfsprekendheid dat een vrouw het huishouden moest doen... Dat haatte ik, gruwelijk gewoon. Hij de hele dag doen waar hij zin in had en ik werken en de rest. Het was gewoon een ongelijkwaardige situatie en dat ergde mij nog het meeste.
In mijn huidige relatie werk ik niet en vriend soms wel 60 uur per week. Van het begin af aan heeft hij gezegd dat hij erg veel waarde hecht aan een schoon huis maar de tijd niet heeft om er veel aan te doen. Hij is echter ook in staat om een werkster te betalen en dat was in mijn vorige relatie niet zo...
Er was dus altijd een werkster en die is er nog steeds. Hij wil gewoon niet dat ik het gevoel heb dat ik alleen maar goed voor het huishouden ben. Uiteraard vind ik die gedachte heel lief en ben ook erg dankbaar dat ik hulp heb in dit grote huis met mijn chronische pijnen.
Ik heb wel gezegd dat ik het onzin vond om elke week de hulp te laten komen en heb dat om de week gezet. Ik kan alles zolang ik maar geen meubels hoef te verschuiven en het over meerdere dagen kan verdelen.
Vriend doet dus weinig in het huishouden en in zijn geval vind ik dat logisch. Als ik weg moet en hij is eerder thuis gaat hij bijvoorbeeld wel koken dus het is geen onwil en dat zegt al zoveel voor mij.
In de vakanties helpt hij ook gewoon mee en dat vindt hij helemaal geen issue.
Zijn beredenatie is dat we samen vakantie hebben dus samen de "moet" dingen doen zoals koken, de was etc, etc.
De reden waarom iemand wel of niet iets doen is voor mij doorslaggevend. Zelf ben ik niet zo dat als ik ergens een hekel aan heb dat ik het doorsluis naar de ander.
Je kan niet altijd doen wat je leuk vindt, vervelende dingen horen daar ook bij en dat geldt ook in een relatie.
In mijn huidige relatie werk ik niet en vriend soms wel 60 uur per week. Van het begin af aan heeft hij gezegd dat hij erg veel waarde hecht aan een schoon huis maar de tijd niet heeft om er veel aan te doen. Hij is echter ook in staat om een werkster te betalen en dat was in mijn vorige relatie niet zo...
Er was dus altijd een werkster en die is er nog steeds. Hij wil gewoon niet dat ik het gevoel heb dat ik alleen maar goed voor het huishouden ben. Uiteraard vind ik die gedachte heel lief en ben ook erg dankbaar dat ik hulp heb in dit grote huis met mijn chronische pijnen.
Ik heb wel gezegd dat ik het onzin vond om elke week de hulp te laten komen en heb dat om de week gezet. Ik kan alles zolang ik maar geen meubels hoef te verschuiven en het over meerdere dagen kan verdelen.
Vriend doet dus weinig in het huishouden en in zijn geval vind ik dat logisch. Als ik weg moet en hij is eerder thuis gaat hij bijvoorbeeld wel koken dus het is geen onwil en dat zegt al zoveel voor mij.
In de vakanties helpt hij ook gewoon mee en dat vindt hij helemaal geen issue.
Zijn beredenatie is dat we samen vakantie hebben dus samen de "moet" dingen doen zoals koken, de was etc, etc.
De reden waarom iemand wel of niet iets doen is voor mij doorslaggevend. Zelf ben ik niet zo dat als ik ergens een hekel aan heb dat ik het doorsluis naar de ander.
Je kan niet altijd doen wat je leuk vindt, vervelende dingen horen daar ook bij en dat geldt ook in een relatie.
donderdag 17 september 2009 om 00:11
Sommige mensen zien het gewoon echt niet.
Ik moet mijn vriend ook alles voorkauwen. En dan ook echt alles. Tegen hem zeggen dat de badkamer moet worden schoongemaakt is niet voldoende.
Ik moet hem echt vertellen dat het vensterbankje daar stoffig is, en dat er zeepresten op de glazen douchedeur zitten.
Ik heb hem laatst uitgelegd dat een wasbak, ondanks dat daar water in stroomt, niet zelfreinigend is en dat die tandpastaklodders niet uit zichzelf verdwijnen.
Ik word daar af en toe wild van. Ik ben toch zijn moeder niet?
Het wil er bij mij echt niet in dat als je om je heen kijkt, je het vuil gewoon niet ziet. Toch schijnt het zo te zijn...
Nu moet ik ook bekennen dat ik een zeikerd ben wat het huishouden betreft. Ik kan er niet tegen als het een bende is.
Als mijn huis een bende is, dan is het in mijn hoofd ook een bende.
Hij heeft er geen last van, hij kan rustig naast een enorme berg wasgoed de hele dag voor de tv hangen.
Misschien heeft het dus ook wel te maken met hoe erg je je stoort aan rotzooi.
Ik moet mijn vriend ook alles voorkauwen. En dan ook echt alles. Tegen hem zeggen dat de badkamer moet worden schoongemaakt is niet voldoende.
Ik moet hem echt vertellen dat het vensterbankje daar stoffig is, en dat er zeepresten op de glazen douchedeur zitten.
Ik heb hem laatst uitgelegd dat een wasbak, ondanks dat daar water in stroomt, niet zelfreinigend is en dat die tandpastaklodders niet uit zichzelf verdwijnen.
Ik word daar af en toe wild van. Ik ben toch zijn moeder niet?
Het wil er bij mij echt niet in dat als je om je heen kijkt, je het vuil gewoon niet ziet. Toch schijnt het zo te zijn...
Nu moet ik ook bekennen dat ik een zeikerd ben wat het huishouden betreft. Ik kan er niet tegen als het een bende is.
Als mijn huis een bende is, dan is het in mijn hoofd ook een bende.
Hij heeft er geen last van, hij kan rustig naast een enorme berg wasgoed de hele dag voor de tv hangen.
Misschien heeft het dus ook wel te maken met hoe erg je je stoort aan rotzooi.
