Relaties
alle pijlers
Waar is de passie??
donderdag 21 januari 2010 om 15:26
Mijn vriend en ik zijn nu 2,5 jaar samen, waarvan ruim een jaar samenwonend. In het begin was alles koek en ei, maar de laatste paar maanden spelen bij mij de twijfels op.
Het is de rustige jongen waar ik naar op zoek was. Maar nu erger ik me aan zijn passieloze manier van leven.. Altijd maar liever op de bank/achter de pc hangen dan leuke spontane dingen gaan doen. Als ik iets voorstel om te gaan doen, vindt hij het altijd goed en dan is het ook best wel gezellig. Maar zelf heeft hij zo weinig initiatief! Dat vind ik erg jammer, want ik wil juist graag spontane en leuke dingen doen..
Het gemis aan de passie speelt in de hele relatie door.. We hebben bijvoorbeeld nooit ruzie, maar daarnaast hebben we ook nooit écht goede gesprekken. Waar ik als behoorlijk gevoelig mens wel erg veel behoefte aan heb. Hij is gewoon niet zo'n gevoelsmens, en ik vind het daarnaast ook niet makkelijk om te praten met hem, omdat hij op dat punt op een hele andere lijn zit dan ik..
Nog steeds is alles 'wel goed'. Het leven gaat gewoon z'n gangetje, maar dat is mij niet spannend genoeg. Ik zeg soms wel eens voor de grap dat het lijkt alsof we al jaren getrouwd zijn, maar stiekem lijkt dat echt zo..
Ik moet zeggen dat het de ene keer wel beter gaat als de andere keer. Soms erger ik me dood aan dit alles, soms vind ik het ook wel fijn die zekerheid. Maar het speelt om de zoveel tijd wel weer de kop op. Dan ga ik twijfelen of ik er niet gewoon mee moet stoppen, of tijdelijk (?) uit elkaar gaan wonen. Zit het in het aard van het 'beessie' of is er wat aan te doen? Of is het normaal dat alles zo vanzelfssprekend wordt en alles maar gewoon z'n gangetje gaat?
Ik hoop dat jullie me begrijpen, op dit moment ben ik een beetje in de war.. Zo jong, en dan al zo'n (in mijn ogen) saai leven? Moet ik hiermee genoegen nemen en blij zijn?
Thanks in ieder geval voor de reacties..
Het is de rustige jongen waar ik naar op zoek was. Maar nu erger ik me aan zijn passieloze manier van leven.. Altijd maar liever op de bank/achter de pc hangen dan leuke spontane dingen gaan doen. Als ik iets voorstel om te gaan doen, vindt hij het altijd goed en dan is het ook best wel gezellig. Maar zelf heeft hij zo weinig initiatief! Dat vind ik erg jammer, want ik wil juist graag spontane en leuke dingen doen..
Het gemis aan de passie speelt in de hele relatie door.. We hebben bijvoorbeeld nooit ruzie, maar daarnaast hebben we ook nooit écht goede gesprekken. Waar ik als behoorlijk gevoelig mens wel erg veel behoefte aan heb. Hij is gewoon niet zo'n gevoelsmens, en ik vind het daarnaast ook niet makkelijk om te praten met hem, omdat hij op dat punt op een hele andere lijn zit dan ik..
Nog steeds is alles 'wel goed'. Het leven gaat gewoon z'n gangetje, maar dat is mij niet spannend genoeg. Ik zeg soms wel eens voor de grap dat het lijkt alsof we al jaren getrouwd zijn, maar stiekem lijkt dat echt zo..
Ik moet zeggen dat het de ene keer wel beter gaat als de andere keer. Soms erger ik me dood aan dit alles, soms vind ik het ook wel fijn die zekerheid. Maar het speelt om de zoveel tijd wel weer de kop op. Dan ga ik twijfelen of ik er niet gewoon mee moet stoppen, of tijdelijk (?) uit elkaar gaan wonen. Zit het in het aard van het 'beessie' of is er wat aan te doen? Of is het normaal dat alles zo vanzelfssprekend wordt en alles maar gewoon z'n gangetje gaat?
Ik hoop dat jullie me begrijpen, op dit moment ben ik een beetje in de war.. Zo jong, en dan al zo'n (in mijn ogen) saai leven? Moet ik hiermee genoegen nemen en blij zijn?
Thanks in ieder geval voor de reacties..
donderdag 21 januari 2010 om 15:46
In iedere relatie komt een soort van sleur.
De fase van verliefd zijn gaat nu eenmaal over Hoe jammer dat soms ook is.
Maar jij zegt dat je twijfelt, dat je vindt dat hij niet voldoende initiatief neemt, en dat je geen goede gesprekken kunt voeren.
Heb je dit al met hem besproken en wat vindt hij daarvan?
De fase van verliefd zijn gaat nu eenmaal over Hoe jammer dat soms ook is.
Maar jij zegt dat je twijfelt, dat je vindt dat hij niet voldoende initiatief neemt, en dat je geen goede gesprekken kunt voeren.
Heb je dit al met hem besproken en wat vindt hij daarvan?
donderdag 21 januari 2010 om 15:54
Als je nooit ruzie èn nooit een goed gesprek hebt, dan lijkt me dit een probleem waar je zelf ook schuldig aan bent. Je kunt dat niet alleen op hem afschuiven.
Ik weet niet waar jullie niet op één lijn mee zitten, wat blijkbaar de reden is dat jij niet met hem "kunt" praten.. Is er verschil in niveau? Wat gaat er mis?
Hoe dan ook: ik zou er zeker geen genoegen mee nemen, tenzij je je hele leven zo door wilt brengen.
Ik weet niet waar jullie niet op één lijn mee zitten, wat blijkbaar de reden is dat jij niet met hem "kunt" praten.. Is er verschil in niveau? Wat gaat er mis?
Hoe dan ook: ik zou er zeker geen genoegen mee nemen, tenzij je je hele leven zo door wilt brengen.
donderdag 21 januari 2010 om 15:56
Ja, in elke relatie komt op een gegeven een sleur (zegt ramiaatje), maar al zó snel???
Ik snap wel wat Bloometje bedoelt. Natuurlijk is het fijn dat hij rustig is...maar in een relatie moet meer zijn dan rust! Althans, dat vind ik. Ik wil goede gesprekken met iemand kunnen hebben, heerlijk bekvechten, samen lol hebben, samen huilen en vooral ook heerlijke seks. Als ik dit niet in een man kan vinden, dan slaat bij mij de sleur toe...
Ik had ooit een relatie met een man, waarvan iedereen zei: Wat een leuke vent. Ja, dat was het ook...maar helaas kon hij ab-so-luut niet met zijn gevoel overweg, laat staan er over praten. Een goed gesprek werd ook snel afgekapt. Heerlijke seks zat er ook al niet in...ik heb die relatie verbroken.
Je kunt prima verschillende hobby's hebben, allebei je eigen dingen, je eigen vrienden. Maar er moet wel chemie zijn, in alles wat je samen wél deelt.
Dus ja, ik snap het!
Ik snap wel wat Bloometje bedoelt. Natuurlijk is het fijn dat hij rustig is...maar in een relatie moet meer zijn dan rust! Althans, dat vind ik. Ik wil goede gesprekken met iemand kunnen hebben, heerlijk bekvechten, samen lol hebben, samen huilen en vooral ook heerlijke seks. Als ik dit niet in een man kan vinden, dan slaat bij mij de sleur toe...
Ik had ooit een relatie met een man, waarvan iedereen zei: Wat een leuke vent. Ja, dat was het ook...maar helaas kon hij ab-so-luut niet met zijn gevoel overweg, laat staan er over praten. Een goed gesprek werd ook snel afgekapt. Heerlijke seks zat er ook al niet in...ik heb die relatie verbroken.
Je kunt prima verschillende hobby's hebben, allebei je eigen dingen, je eigen vrienden. Maar er moet wel chemie zijn, in alles wat je samen wél deelt.
Dus ja, ik snap het!
donderdag 21 januari 2010 om 15:57
Hoi Bloometje,
Al geprobeerd over te praten samen? Het is meestal zo dat inderdaad de verliefd wel een beetje verdwijnd.. en de spanning ook enzo. Maar alleen bankhangen, tja dat is niet leuk nee..
En komt het initiatief alleen en telkens bij jou vandaan? misschien is er iets wat 'm dwars zit.. niet perse thuis, maar op z'n werk? Kan soms zoveel oorzaken hebben..
Al geprobeerd over te praten samen? Het is meestal zo dat inderdaad de verliefd wel een beetje verdwijnd.. en de spanning ook enzo. Maar alleen bankhangen, tja dat is niet leuk nee..
En komt het initiatief alleen en telkens bij jou vandaan? misschien is er iets wat 'm dwars zit.. niet perse thuis, maar op z'n werk? Kan soms zoveel oorzaken hebben..
donderdag 21 januari 2010 om 16:00
Je vervalt niet zomaar in sleur. Je bouwt gewoontes op met zijn tweeën. Maar dat doe je samen. Jij kunt best zelf met die gewoontes breken.
Uit je post blijkt veel meer dat je twijfelt of je vriend wel echt is wat je zoekt.
Ik heb na 15 jaar relatie nog niet het gevoel (gehad) dat we in de sleur zitten. (sterker nog, het mag af en toe wel wat saaier)
Uit je post blijkt veel meer dat je twijfelt of je vriend wel echt is wat je zoekt.
Ik heb na 15 jaar relatie nog niet het gevoel (gehad) dat we in de sleur zitten. (sterker nog, het mag af en toe wel wat saaier)
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
donderdag 21 januari 2010 om 16:18
Ik heb wel eens geprobeerd om er over te praten, maar het gesprek wordt afgekapt met de magische woorden: het komt wel goed.. Tja, niet vanzelf.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik met de een wel beter kan praten als met een ander. Ik ben niet van het type dat hele verhalen gaat vertellen over wat me dwars zit als de ander er amper op reageert.
Afgelopen week hebben we wel wat leuke dingen gedaan (op mijn initiatief). Maar ook dan is het 'gewoon' gezellig.. Praten over koetjes kalfjes, desnoods over het weer (bij wijze van).
Intitiatief van iets doen komt vaak wel van mij vandaan. Maar ook dan is het wel gezellig, maar ook niet spannend. Ik mis de passie, het vuur in onze relatie. En inderdaad ook in de seks. Op dat laatste punt klikken we ook niet helemaal (al vanaf het begin al hoor).
Maar weet je, eruit stappen is zo makkelijk ook niet. Je bent als het ware gewend en elkaar. En ik weet dat hij op zijn manier ook wel gek op mij is.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik met de een wel beter kan praten als met een ander. Ik ben niet van het type dat hele verhalen gaat vertellen over wat me dwars zit als de ander er amper op reageert.
Afgelopen week hebben we wel wat leuke dingen gedaan (op mijn initiatief). Maar ook dan is het 'gewoon' gezellig.. Praten over koetjes kalfjes, desnoods over het weer (bij wijze van).
Intitiatief van iets doen komt vaak wel van mij vandaan. Maar ook dan is het wel gezellig, maar ook niet spannend. Ik mis de passie, het vuur in onze relatie. En inderdaad ook in de seks. Op dat laatste punt klikken we ook niet helemaal (al vanaf het begin al hoor).
Maar weet je, eruit stappen is zo makkelijk ook niet. Je bent als het ware gewend en elkaar. En ik weet dat hij op zijn manier ook wel gek op mij is.
donderdag 21 januari 2010 om 16:21
@ Wakker: Ja er is zeker verschil van niveau op het gebied van praten. Hij is tevreden met gesprekken over hoe zijn en mijn dag gelopen is, maar ik wil ook wel eens wat meer. Dan antwoord hij dat het allemaal wel goed komt, of op zo'n manier dat het hem niet boeit.
Het echt bespreken van dit lukt dus niet zo goed..
Het echt bespreken van dit lukt dus niet zo goed..
donderdag 21 januari 2010 om 16:21
En in het eerste jaar was het de passievolle man van je dromen? Of zag je niet hoe hij eigenlijk was? Of dacht je " komt wel goed, dat zeur ik er nog wel uit " ?
Je maakt van een bedaard, rustig type nooit een creatieve, passievolle man.
Je maakt van een bedaard, rustig type nooit een creatieve, passievolle man.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 21 januari 2010 om 16:23
Stel dat hij jou elke keer " aanvalt " door te zeggen dat je niet goed bent zoals je bent ; dat je te druk bent , te veel uit wilt , te veeleisend bent, te veel praat, zelden tevreden bent.....
Hoelang duurt het dan voor jij een ander mens bent?
Hoelang duurt het dan voor jij een ander mens bent?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 21 januari 2010 om 16:24
quote:Bloometje schreef op 21 januari 2010 @ 16:18:Maar weet je, eruit stappen is zo makkelijk ook niet. Je bent als het ware gewend en elkaar. En ik weet dat hij op zijn manier ook wel gek op mij is.
Gewend aan elkaar zijn is wel de laatste reden waarom je bij iemand zou moeten blijven.. En dat hij "op zijn manier" gek op je is.. (argh) op welke manier is dat dan?
"Het komt wel goed" = bullshit. Met niks doen komt niks goed.
Gewend aan elkaar zijn is wel de laatste reden waarom je bij iemand zou moeten blijven.. En dat hij "op zijn manier" gek op je is.. (argh) op welke manier is dat dan?
"Het komt wel goed" = bullshit. Met niks doen komt niks goed.
donderdag 21 januari 2010 om 16:27
Praten, zeker over zoiets als sleur, lijkt me onbegonnen werk. Je zult gewoon zelf dingen moeten veranderen, bekijken wat het effect is, en daar je conclusies aan verbinden.
Anders kom je al gauw in de "Maar wat wil je dan dat ik spontaan doe?" situatie.
Anders kom je al gauw in de "Maar wat wil je dan dat ik spontaan doe?" situatie.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
donderdag 21 januari 2010 om 16:33
@blijfgewoonbianca: nee toen was hij ook al niet passievol. Nooit gedacht dat ik dat erg zou vinden dat hij dat niet zo had. Ik zeur er absoluut niet over bij hem, houd het misschien juist teveel bij mezelf. Maar bij mij komt het gevoel dat ik iets mis toch steeds weer om te hoek zetten.
Probleem is dat hij verder wel super lief voor me is, maar er zit gewoon niks 'bij'.
Ik wil prima dingen veranderen, maar wat zou dat volgens jou moeten zijn? Ik heb dit weekend al dingen voor gesteld om te gaan doen met z'n tweeen en dat vond hij (natuurlijk) prima. Maar dat veranderd niks aan het feit dat hij het leventje wat we leiden prima vindt.
Probleem is dat hij verder wel super lief voor me is, maar er zit gewoon niks 'bij'.
Ik wil prima dingen veranderen, maar wat zou dat volgens jou moeten zijn? Ik heb dit weekend al dingen voor gesteld om te gaan doen met z'n tweeen en dat vond hij (natuurlijk) prima. Maar dat veranderd niks aan het feit dat hij het leventje wat we leiden prima vindt.
donderdag 21 januari 2010 om 17:05
He bloometje
ik heb intussen ook bijna 5 jaar een relatie met een man die ook zulke intresses heeft.
we verschillen in dat opzicht nog al met elkaar
ik ben zelfs een beetje gek en wil gekke dingen doen
maar hij weer totaal niet wat je zegt bank hangen tv zijn zijn voornamelijke intresses ook houd hij niet zo van weg gaan
ik heb het er op t begin zeker moeilijk mee gehad maar nu ik zelf ouder ben geworden sluiten we ook beter op elkaar aan omdat als je ouder word je zelf het ook steeds beter kunt vinden samen op de bank haha
ik kan gelukkig wel goed praten met hem over die dingen dat scheelt natuurlijk al een heel stuk want hij kon zijn sitautie uitleggen en ik die van mij en hij begreep het ook allemaall heel goed en hij probeerde ook meer in mijn situatie mee te gaan en zo sluit je compromien
maar als je in jou situatie dan ook helemaal niet kan praten ja dan word het lastig
ik denk dat je in een relatie met elkaar moet praten en dat zou ik hem ook duidelijk maken anders vreet het je op van binnen en gaat het kaarsje langzaam uit
groetjes,
ik heb intussen ook bijna 5 jaar een relatie met een man die ook zulke intresses heeft.
we verschillen in dat opzicht nog al met elkaar
ik ben zelfs een beetje gek en wil gekke dingen doen
maar hij weer totaal niet wat je zegt bank hangen tv zijn zijn voornamelijke intresses ook houd hij niet zo van weg gaan
ik heb het er op t begin zeker moeilijk mee gehad maar nu ik zelf ouder ben geworden sluiten we ook beter op elkaar aan omdat als je ouder word je zelf het ook steeds beter kunt vinden samen op de bank haha
ik kan gelukkig wel goed praten met hem over die dingen dat scheelt natuurlijk al een heel stuk want hij kon zijn sitautie uitleggen en ik die van mij en hij begreep het ook allemaall heel goed en hij probeerde ook meer in mijn situatie mee te gaan en zo sluit je compromien
maar als je in jou situatie dan ook helemaal niet kan praten ja dan word het lastig
ik denk dat je in een relatie met elkaar moet praten en dat zou ik hem ook duidelijk maken anders vreet het je op van binnen en gaat het kaarsje langzaam uit
groetjes,
donderdag 21 januari 2010 om 17:45
Ik herken het wel van mijn eigen relatie. Ik ben iemand die er altijd graag op uit wil, dingen doen, en mijn vriend is meer het relaxte type dat lekker binnen tv wil kijken op de bank. Hij is ook al wat ouder dan ik en heeft jaren vol feesten en dergelijke achter de rug, hij is nu wat rustiger geworden. Nu ben ik zelf ook niet zo'n feestbeest, dus wat dat betreft passen we wel bij elkaar, maar ik hou er ook niet van om elk weekend op de bank te hangen. Al is het maar eens een lange wandeling maken of iets dergelijks, ik ben ook meestal degene die dit voorstelt. Als we dit doen vindt hij het altijd leuk, maar hij zal niet heel vaak iets uit zichzelf voorstellen.
Ik denk wel dat je er met hem over moet praten, voor zover dat lukt want je zei ook dat jullie niet zo goed kunnen praten samen. Maar als het iets is wat bij jou zulke twijfels oproept, vind ik wel dat dat bespreekbaar moet zijn , of bespreekbaar moet maken. Anders kun je wellicht de conclusie trekken dat jullie niet zo goed bij elkaar passen, en is de relatie verbreken een optie. Hij zal niet ineens veranderen in een actieve, passievolle man, wat iemand al zei 'wat er niet in zit komt er ook niet uit'. Aan jou de keus of je de rest van je leven met zo iemand wil delen.
Ik denk wel dat je er met hem over moet praten, voor zover dat lukt want je zei ook dat jullie niet zo goed kunnen praten samen. Maar als het iets is wat bij jou zulke twijfels oproept, vind ik wel dat dat bespreekbaar moet zijn , of bespreekbaar moet maken. Anders kun je wellicht de conclusie trekken dat jullie niet zo goed bij elkaar passen, en is de relatie verbreken een optie. Hij zal niet ineens veranderen in een actieve, passievolle man, wat iemand al zei 'wat er niet in zit komt er ook niet uit'. Aan jou de keus of je de rest van je leven met zo iemand wil delen.
maandag 25 januari 2010 om 19:41
Can I join the club? Ik herken hier echt heel veel in. Niet dat ik zelf nou zo'n spontaan en levendig type ben maar ik mis ook de passie. Bankhangen is prima maar soms wil ik ook gewoon een keer wat 'doen'. En dan liefst niet steeds op mijn initiatief.
Ik zit me momenteel precies hetzelfde af te vragen... blijven/niet blijven?
Ik zit me momenteel precies hetzelfde af te vragen... blijven/niet blijven?
maandag 25 januari 2010 om 22:02
Dit klinkt heel herkenbaar.. mijn relatie heeft het niet gered hierdoor.. hij was ook een bankhanger, geen initiatief en totaal niet veel passie.. ik zei altijd, bij jou mis ik de kers op de taart.. maar praten hielp niet veel, hij snapte het niet echt.. en weetje dan verschil je gewoon teveel van karakter.. en als je niet happy bent, dan gaat het er ook niet beter op worden, naarmate de tijd verstrijkt.. je moet wel gelukkig zijn met iemand, als er teveel twijfel is, vind ik dat geen goed teken en moet je voor jezelf kiezen. je kunt namelijk iemand niet veranderen behalve jezelf..
sterkte! sanne
sterkte! sanne
dinsdag 26 januari 2010 om 10:25
In een relatie is het wel erg belangrijk dat je elkaars sparringpartner bent en blijft. Dat houdt een relatie leuk en spannend.
Als dit niet het geval is, bloedt een relatie onherroepelijk dood.
Het delen van hetzelfde gevoel voor humor, gelijkwaardigheid op intellectueel vlak, spiritueel elkaar niet in de weg zitten zijn essentieel om een relatie te kunnen verdiepen. Je hoeft echt niet alles samen te doen en hetzelfde leuk te vinden, als je elkaar maar kunt steunen en vrij kunt laten waar nodig.
Als je al na 2,5 jaar geen lol meer hebt in je relatie en je hebt geen kinderen, waarom zou je dan blijven???
Omdat je aan hem gewend bent? en omdat hij wel lief is?
Jeetje je klinkt als een oude vrouw die alle hoop heeft opgegeven.... niet als een dynamische jonge vrouw die haar eigen weg kiest. Je hebt nu 2,5 jaar ervaring met deze vriendelijke, doch in jouw ogen best wel saaie sukkel. Geef beiden de kans op een nieuw leven, schud de kaarten opnieuw, deze weg loopt zo dood.
Zelfs als blijkt dat het saaie niet in je vriend zit, maar in je eigen leegte, dan nog kun je beter stoppen met deze relatie ('constructie') om jezelf weer te vinden.
Beter is het alleen te zijn dan weg te kwijnen in een slechte relatie.
Als dit niet het geval is, bloedt een relatie onherroepelijk dood.
Het delen van hetzelfde gevoel voor humor, gelijkwaardigheid op intellectueel vlak, spiritueel elkaar niet in de weg zitten zijn essentieel om een relatie te kunnen verdiepen. Je hoeft echt niet alles samen te doen en hetzelfde leuk te vinden, als je elkaar maar kunt steunen en vrij kunt laten waar nodig.
Als je al na 2,5 jaar geen lol meer hebt in je relatie en je hebt geen kinderen, waarom zou je dan blijven???
Omdat je aan hem gewend bent? en omdat hij wel lief is?
Jeetje je klinkt als een oude vrouw die alle hoop heeft opgegeven.... niet als een dynamische jonge vrouw die haar eigen weg kiest. Je hebt nu 2,5 jaar ervaring met deze vriendelijke, doch in jouw ogen best wel saaie sukkel. Geef beiden de kans op een nieuw leven, schud de kaarten opnieuw, deze weg loopt zo dood.
Zelfs als blijkt dat het saaie niet in je vriend zit, maar in je eigen leegte, dan nog kun je beter stoppen met deze relatie ('constructie') om jezelf weer te vinden.
Beter is het alleen te zijn dan weg te kwijnen in een slechte relatie.
maandag 8 februari 2010 om 21:34
Wat ik hier nu lees, dat sluit vreslijk aan bij wat ik nu allemaal meemaak. Heb altijd het gevoel gehad dat er iets mist, maar kon er nooit echt een vinger achterkrijgen wat ik nou precies miste......en ik ben toch al bijna 22 jaar getrouwd en hebben 2 kids van 17 en 14.. Zijn inmiddels in relatietherapie, maar wat al eerder gezegd is....wat er niet in zit, zal er ook niet uitkomen. Dus ik vrees dat onze relatie gedoemd is uiteindelijk te mislukken. Ik denk zelf dat het moment dat mijn moeder 3 jaar geleden overleed de aanleiding is, dat ik er niet meer tegen kon. Ik voel mij nog steeds diepongelukkig en hij vind dat ik geen reden heb om dat te zijn, nee op vlakken die hij belangrijk vind niet nee, maar wat ik het meest mis is de passie....het vuur , het gevoel in onze relatie, maar krijg dat maar eens aan zijn verstand.....
woensdag 10 februari 2010 om 14:33
In een relatie is het heel belangrijk dat wij van onze partner geen hobby buddy probieren te makken.
Want dat is in mijn optiek een van de redenen kan zijn waroom passie soms verdwijnt.
Dus wil je vaak weg, ga dan vaak weg. Leid je eigen hobby en vrije tijds leven en laat hem doen wat hij wil. Wil hij 24/7 op de bank hangen dan is het zijn eigen keuze.
Wil je op steden trip? Ga zonder hem, als hij toch stil zwijgend toe kijkt hoe jij ideeën op internet aan het uitzoeken bent.
Wil je naar een verjaardag feest en hij voetbal zit te kijken ga zonder hem.
Op die manier maak je ruimte in jullie leven om elkaar te missen!!!
Op die manier zijn jullie twee individuen!!! Wat hij misschien ook heel graag wil.
Misschien wil hij niet met jouw als een siamees tweeling alles delen.
Op het moment dat jullie elkaar gaan missen en jij jouw agenda buiten jullie relatie vol hebt dan heb jij heel groot kans dat hij zelf naar jouw toe komt met een weekendje parijs voorstel.
Het is heel belangrijk te begrijpen dat leifde/vriendschap en seksuele aantrekkingskracht binnen de relatie twee hele verschillende dingen zijn.
En het is heel goed mogelijk om nog steeds liefde en vriendschap voor je partner te voelen terwijl passie verdwenen is.
En passie oftewel seksuele aantrekkingskracht ontwikkel je door :
Eigen hobby en vrije tijd leven. (misschien zelfs ieder eigen buddy voor discussies over filosofie van het leven )
Niet te veel chit chat met jouw man maar bel liever een vriendin om te kletsen.
Laat hem een man zijn en hem de leiding geven in de romantische deel van jullie relatie.
Jij bent nu de gene die het gros van de plannen binnen de relatie maakt. Het is tijd om de bal los te laten, vervolgens jouw agenda vol krijgen met jouw eigen plannen en dan vertrouwen hebben dat hij jouw gaat missen en de bal zelf op pakt.
Meisje laat de bal los. Want dat is ook een van de redenen waarom hij niks regelt en jouw alles laat doen. Want hij weet dat eerder of later jij zelf ergens mee komt.
En natuurlijk kan je de boven genoemde punten ook met hem delen daar is helemaal niks mis mee.
Besef alleen dat die punten zijn heel slecht voor seksuele polariteit tussen de partners.
En dat wetend kan je daar op inspelen wanneer en hoeveel nodig.
Op het moment dat jij jouw wensen, dromen en verlangen wat betreft jouw hobby’s en vrije tijd voor een groot deel op jouw vriend gaat projecteren wordt hij jouw hobby compagnon en dat is op een lang termijn tussen twee mensen heel erg a sexy.
Misschien klinkt heel erg grof en het spijt me er voor , maar
Get your own life girl.
En kijk naar hem als naar jouw seks buddy. En jij hebt kans dat passie snel terug komt. En hij niet meer kan wachten om jouw helemaal voor zichzelf te hebben en samen uit te gaan eten bijvoorbeeld.
Want dat is in mijn optiek een van de redenen kan zijn waroom passie soms verdwijnt.
Dus wil je vaak weg, ga dan vaak weg. Leid je eigen hobby en vrije tijds leven en laat hem doen wat hij wil. Wil hij 24/7 op de bank hangen dan is het zijn eigen keuze.
Wil je op steden trip? Ga zonder hem, als hij toch stil zwijgend toe kijkt hoe jij ideeën op internet aan het uitzoeken bent.
Wil je naar een verjaardag feest en hij voetbal zit te kijken ga zonder hem.
Op die manier maak je ruimte in jullie leven om elkaar te missen!!!
Op die manier zijn jullie twee individuen!!! Wat hij misschien ook heel graag wil.
Misschien wil hij niet met jouw als een siamees tweeling alles delen.
Op het moment dat jullie elkaar gaan missen en jij jouw agenda buiten jullie relatie vol hebt dan heb jij heel groot kans dat hij zelf naar jouw toe komt met een weekendje parijs voorstel.
Het is heel belangrijk te begrijpen dat leifde/vriendschap en seksuele aantrekkingskracht binnen de relatie twee hele verschillende dingen zijn.
En het is heel goed mogelijk om nog steeds liefde en vriendschap voor je partner te voelen terwijl passie verdwenen is.
En passie oftewel seksuele aantrekkingskracht ontwikkel je door :
Eigen hobby en vrije tijd leven. (misschien zelfs ieder eigen buddy voor discussies over filosofie van het leven )
Niet te veel chit chat met jouw man maar bel liever een vriendin om te kletsen.
Laat hem een man zijn en hem de leiding geven in de romantische deel van jullie relatie.
Jij bent nu de gene die het gros van de plannen binnen de relatie maakt. Het is tijd om de bal los te laten, vervolgens jouw agenda vol krijgen met jouw eigen plannen en dan vertrouwen hebben dat hij jouw gaat missen en de bal zelf op pakt.
Meisje laat de bal los. Want dat is ook een van de redenen waarom hij niks regelt en jouw alles laat doen. Want hij weet dat eerder of later jij zelf ergens mee komt.
En natuurlijk kan je de boven genoemde punten ook met hem delen daar is helemaal niks mis mee.
Besef alleen dat die punten zijn heel slecht voor seksuele polariteit tussen de partners.
En dat wetend kan je daar op inspelen wanneer en hoeveel nodig.
Op het moment dat jij jouw wensen, dromen en verlangen wat betreft jouw hobby’s en vrije tijd voor een groot deel op jouw vriend gaat projecteren wordt hij jouw hobby compagnon en dat is op een lang termijn tussen twee mensen heel erg a sexy.
Misschien klinkt heel erg grof en het spijt me er voor , maar
Get your own life girl.
En kijk naar hem als naar jouw seks buddy. En jij hebt kans dat passie snel terug komt. En hij niet meer kan wachten om jouw helemaal voor zichzelf te hebben en samen uit te gaan eten bijvoorbeeld.
woensdag 10 februari 2010 om 17:57
He Bloometje,
Misschien even een ander soort reactie, maar hoe was/waren je vorige relatie(s)? Was je gewoon even toe aan een rustige relatie, om eventjes bij te komen, en goed te weten waar je aan toe was met iemand? Soms kan dit misschien voor een tijdje ook even relaxed zijn, dan kies je bewust juist voor iemand die wat rustiger heeft, dit heeft ook weer effect op jou. Op een gegeven moment groei jij weer verder, en bent genoeg 'uitgerust' en toe aan een volgende stap, meer actie, meer passie. Ik denk dat, zoals hierboven al werd gepost, het slim is om je eigen weg te gaan. Ontdek waar jij, behalve in je relatie, weer passie uit kunt halen. Leef alsof je single bent qua wat je doet, stem niet je levensgeluk op 1 persoon af. En wie weet kun je daar pas de ruimte voor krijgen als het echt uit is. Dat is aan jou om te bepalen. Mij zegt het al heel veel dat je op deze manier over de relatie schrijft. De koek lijkt op te zijn. Het is wel goed om met hem te delen dat je blijven/niet blijven verder overweegt. Als zijn reactie hierop ook is 'komt wel goed', en jij vindt dat irritant en jouw reactie komt niet bij hem aan, dan weet je genoeg. Jij bent verder gegroeid. Tijd voor een volgende fase.
Vraag aan jou: hoe zou het voor jou voelen als je niet meer met hem samen bent? Voelt dat als een opluchting (met een stukje ldvd natuurlijk), of zou je er echt alles aan willen doen om het toch te laten slagen?
Misschien even een ander soort reactie, maar hoe was/waren je vorige relatie(s)? Was je gewoon even toe aan een rustige relatie, om eventjes bij te komen, en goed te weten waar je aan toe was met iemand? Soms kan dit misschien voor een tijdje ook even relaxed zijn, dan kies je bewust juist voor iemand die wat rustiger heeft, dit heeft ook weer effect op jou. Op een gegeven moment groei jij weer verder, en bent genoeg 'uitgerust' en toe aan een volgende stap, meer actie, meer passie. Ik denk dat, zoals hierboven al werd gepost, het slim is om je eigen weg te gaan. Ontdek waar jij, behalve in je relatie, weer passie uit kunt halen. Leef alsof je single bent qua wat je doet, stem niet je levensgeluk op 1 persoon af. En wie weet kun je daar pas de ruimte voor krijgen als het echt uit is. Dat is aan jou om te bepalen. Mij zegt het al heel veel dat je op deze manier over de relatie schrijft. De koek lijkt op te zijn. Het is wel goed om met hem te delen dat je blijven/niet blijven verder overweegt. Als zijn reactie hierop ook is 'komt wel goed', en jij vindt dat irritant en jouw reactie komt niet bij hem aan, dan weet je genoeg. Jij bent verder gegroeid. Tijd voor een volgende fase.
Vraag aan jou: hoe zou het voor jou voelen als je niet meer met hem samen bent? Voelt dat als een opluchting (met een stukje ldvd natuurlijk), of zou je er echt alles aan willen doen om het toch te laten slagen?
woensdag 10 februari 2010 om 18:04
Daarnaast vraag ik me af of ooit seksuele passie terug kan komen in een relatie, als die (op een gegeven moment, of juist al van begin af aan) meer vriendschappelijk is/broer-zus achtig.
Ik zelf geloof daar niet in, heb ook in die situatie gezeten. En uiteindelijk kwam ik/kwamen we tot de conclusie dat het gewoon voor ons niet bedoeld was. Ik kreeg ook steeds meer honger naar hoe dat met andere zou zijn (we waren de eerste voor elkaar). Ook wordt jarenlang achter elkaar bewezen dat die passie er niet meer is, en dus is het heel moeilijk om dat dan toch weer terug te krijgen, je moet er weer in gaan geloven, en het gaan voelen.
Ben nieuwsgierig of het andere mensen wel gelukt is om dan die vonk weer aan te steken, en hoe je dat voor elkaar gekregen hebt.
Ik zelf geloof daar niet in, heb ook in die situatie gezeten. En uiteindelijk kwam ik/kwamen we tot de conclusie dat het gewoon voor ons niet bedoeld was. Ik kreeg ook steeds meer honger naar hoe dat met andere zou zijn (we waren de eerste voor elkaar). Ook wordt jarenlang achter elkaar bewezen dat die passie er niet meer is, en dus is het heel moeilijk om dat dan toch weer terug te krijgen, je moet er weer in gaan geloven, en het gaan voelen.
Ben nieuwsgierig of het andere mensen wel gelukt is om dan die vonk weer aan te steken, en hoe je dat voor elkaar gekregen hebt.
